Αφιερώσεις!!!

Διπλή αφιερωση στη Νinevi:





Νιωθω ενα πολυ καλυτερο ατομο απο αυτο που ημουν πριν 9 χρονια και το οφειλω κατα πολύ σε εσενα που ποτε δε μου χαϊδεψες ή τράβηξες τα αυτιά.
Θα σε ευχαριστουσα γι αυτό, αν αυτη η ευχαριστία δεν υποβάθμιζε εσενα και την πραξη σου αυτή. Και αυτό γιατι τετοιες πραξεις ορίζουν καποιον ως ΑΝΘΡΩΠΟ.

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!



σε όσους πιστεύουν στην ύπαρξή τους και μέσω αυτού προσπερνάνε εμπόδια και γίνοντε μεγάλοι
οι περισσότεροι ,απλά υπάρχουν και κάποιοι δεν θέλουν καν να υπάρχουν πλέον και για αυτούς αφιερώνω το επόμενο κομμάτι

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

Στην...ξέρει εκείνη ποια 

​

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

Στο παρεξηγημένο βαφτιστήρι μου  

 

στην Ninevi 

 

Λιιιοιπόον…
Αυτό το τραγουδάκι, το είχα ακούσει..., μου ακουγόταν ευχάριστα, αλλά δεν έδινα πολύ σημασία.
Απόψε, βρέθηκα σε έναν χώρο με 150-200 άτομα, μέσα στα ωραία τους ρούχα, χρώματα και αρώματα, είχαν φορέσει ωραία χαμόγελα και αστραφτερά στολίδια και χαιροντουσαν όλοι μαζί, από την άλλη εγώ, ένιωθα πολύ ξένος και μόνος... (αλλά δεν έφταιγε το ότι ήμουν ο μoναδικός με t-shirt και παλαιστινιακό μαντίλι στον λαιμό και με κοιτούσαν σαν εξωγήινο)... και ξαφνικά πέφτει αυτό το τραγουδάκι...
Βρήκα απίστευτα κοινά να έχω με τους στοίχους, σε αυτήν την φοβερή περίοδο της ζωής μου που ζώ!
Για αυτό το αφιερώνω με 1000 σε όσους-ες εντελώς ΞΑΦΝΙΚΑ από το πουθενά, βιώνουν πολύ όμορφες στιγμές!

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

exw 2 kommatia pou 8elw na ta moirastw me olous sas...periergo... meta apo toses meres edw mono edw prolaba na apanthsw alla h8ela na moirastw 2 agaphmena mou kommatia me olous sas...



kai auto...


dhlwnw fan tou tupa kai sas to lew... exei tromerous stoixous... isws bebaia kai na ta kserete ta kommatia....

 

Αφιερωμένο σ'αυτούς που τους αρέσει

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

Και εδώ ταιριάζει ένας άλλος δικός της στίχος ...

Ah, now I don't hardly know her
But I think I could love her
   

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

Στη MySelf:hug:

"Ίσως έρχεται ένα τέλμα, χωρίς συμβάντα. Είναι αυτό που λέμε «μπουκώσαμε», Τότε, η δίψα για γεγονότα μεγαλύτερη και κάποιος πρέπει να ρίξει τη γροθιά στο μαχαίρι. Δεν χρειάζεται καμία εξήγηση, ανάλυση. Όλα γίνονται έτσι. Η λογική εδώ δε μετράει. Διότι... Έτσι. Απλά κι ανθρώπινα.

Κρατάμε ένα θησαυρό κρυμμένο οι δύο μας. Που κανείς δε θα μπορέσει ποτέ να δει, να νιώσει, να προσμετρήσει την αξία του. Είναι οι στιγμές - αιώνες που μας έδωσαν ζωή, απογείωση, όνειρα, ελπίδες, χαρές, λύπες, οδύνες, εντάσεις, ηδονές, ζωή. Είναι ο δικός μας ανεξιχνίαστος, όμορφος θησαυρός. Έπαιξε το ρόλο του, μένει βαθιά μας κι ασυνείδητα μας οδηγεί. Με άξονα αυτό το άλλο, το δικό μας ήθος.

Είσαι ένα πλάσμα στα όρια της τελειότητας. Για τα δικά μου μάτια. Όπως οι αλήθειες μου τις νύχτες. Είναι στιγμιαία μοναδικές κι αψεγάδιαστες. Για να με κρατήσουν στη ζωή ως το χάραμα.

Σήμανες μίαν αφύπνιση οδυνηρή, αναγκαία, σωτήρια. Χωρίς λόγια. Με δύο κινήσεις. Αιτιολογημένα. Σε ευχαριστώ, κι ας πρόκειται για μιαν οδυνηρή, δημιουργική όμως αφύπνιση. Θα μου λείψει το χάδι σου. Δεν έχει υποκατάστατο. Όμως η επανάληψη, συχνά φθείρει. Είσαι το ανεκτίμητο κομμάτι μου. Παράγεις γεγονότα, ζωή. Ευχαριστώ.

Να που είναι θέμα απόφασης καθοριστικής. Να μιλάμε για νέα αρχή κι όχι για τέλος. Η αγκαλιά μου άδεια, προσφερόμενη, σου στέλνει την υπόσχεση μίας ζεστασιάς. Μη δειλιάσεις, μη σκύψεις, μη μετανιώσεις. Ζήσε τη χαρά μίας νέας αρχής. Να'σαι ευλογημένη όπου και να σαι, σκεπασμένη με κείνη τη δικιά σου αγιοσύνη, πέρα από θρησκείες.
Ξέρω. Θέλει δύναμη. Την έχω και την έχεις. Μη δειλιάζεις όταν το άστρο σου σε καλεί σε νέους δρόμους. Ήρεμη πολύ. Η αγρανάπαυση, που κάνει τους αγρούς γονιμότερους. Νίκη δεν είναι απλά το ξεπέρασμα του πόνου. Είναι να βρεις τα κομμάτια σου, να συνθέσεις τη νέα εικόνα σου. Έτσι. Διαθέσιμη κι επιλέγουσα.
Κάνε χαρά το απρόσμενο του αύριο. Το άγνωστο που έρχεται και μην αφήσεις τίποτα στην τύχη. Τίμησε με την προσφορά του εαυτού σου τους ελάχιστους που έχουν άξία. Εκλεκτική και όμορφη, σπάνια και ανιούσα, λατρευτική κι απέραντη. Είσαι.

Δεν πονάω. Δεν χαίρομαι. Έτσι ουδέτερη, φαινομενικά αδρανής, εσωτερικά σε εγρήγορση, ασχολούμαι με τα πρακτικά που θέλουν λύση, για να είναι η καθημερινότητα ήπια. Σε σκέφτομαι τρυφερά. Αλλιώς θα πρόδινα τον εαυτό μου.
Η αναντιστοιχία του βαθύτερου είναι σου, με τις επιλογές και τον τρόπο ζωής, πονάει. Όμως, όταν νιώθεις ότι δεν θέλεις άλλο κάτι, δεν το απορρίπτεις απαραίτητα ως αξία. Απλά, δεν σου κάνει. Όπως το λάθος, να λέμε αυτό είναι όμορφο, ενώ το σωστό είναι, αυτό μου αρέσει.
Σε φαντάζομαι όπως και πριν να φουσκώνεις το στήθος σε βαθιά ανάσα και να σπας τα κελύφη τους. Κι ας σε τρομάζουν οι επιλογές και κυρίως οι αποφάσεις. Κι όμως, είναι όλα τόσο απλά, όσο και δαπανηρά σε κάματο. Δες πόσο όμορφο είναι αυτό καθαυτό το ταξίδι κι όχι ο προορισμός.

Πάλεψε - αφού ανακαλύψεις τις κρυμμένες χρόνια επιθυμίες - να ξεκινήσεις το ταξίδι. Μην αφήνεσαι στα χέρια κανενός. Μη φοράς μάσκες για να είσαι αρεστή στους άλλους. Το εγώ μας, η συνεχής προσπάθεια για δικαιολογία ύπαρξης, δεν μπορεί να'χει στόχο την αποδοχή από τους άλλους, αλλά την καθημερινή ικανοποίηση ότι περνάμε κι άλλο σταθμό στο ταξίδι.

Μην αναζητάς αιτίες αλλού. Ποτέ δεν φταίνε οι άλλοι. Αυτοί είναι αυτοί που είναι. Εμείς τι κάνουμε...Κανείς δεν φταίει. Υπαίτιοι δεν υπάρχουν, παρά μόνον εμείς. Όχι γιατί δεν αδράξαμε ευκαιρίες και στιγμές, αλλά γιατί αφήσαμε μαγνήτες να αποπροσανατολίσουν τις πυξίδες μας.

Απόλυτη ταύτιση δεν υπάρχει. Το έμαθα πια. Την κατασκευάσαμε, γιατί απλά την έχουμε ανάγκη. Η επιλογή όμως του άλλου, που θεωρούμε ότι ταυτίζεται με μας, είναι η καθοριστική πράξη. Η διάσταση άλλωστε που μετράει, είναι η αντοχή στον πόνο, που σε κάνει να αναδύεσαι από την καθημερινή φθορά και σε κάνει γενναίο, λειτουργώντας καθαρτήρια.

Δεν ξέρω που θα σε βγάλει η δοκιμασία των ημερών. Η αναδιάταξη, η οργάνωση επιθυμιών, η λήψη αποφάσεων, έτσι κι αλλιώς γόνιμη. Αποφάσισε κι ας κάνεις λάθος. Τουλάχιστον θα έχεις μετανιώσει για μία κίνηση. Με όποιο τίμημα. Ποιος άλλωστε θα προδιαγράψει αποτελέσματα; Και πώς θα ζούσαμε με σίγουρη πρόβλεψη ζωής; Ποιo το νόημα;

Σκέφτηκες αλήθεια, αν δεν είχες τόση εξοικείωση μαζί μου, ότι το βάρος, η σημασία, το βάθος των λόγων μου θα ήταν άλλο; Κοίταξες γύρω σου; Βρήκες το ουσιώδες στις επιθυμίες που εμφανίζονται ανάγκες;

Η πραγματική αγάπη δεν ορίζεται. Δεν έχει όρια. Όπως στις πραγματικές επιθυμίες. Στην πραγματική αγάπη, υπάρχει θυσία, κάματος, ανταμοιβή, δόσιμο ψυχής, ζωής. Είναι αυτή η υπέρβαση που τυφλώνει και γι'αυτό είναι όμορφη. Συμφιλίωση με τον εαυτό μας τώρα. Γιατί αν όχι, πώς θα πλησιάσουμε τους άλλους;

Τώρα αίσθηση ελευθερίας. Θα αποφασίζω, θα επιλέγω μόνη μου. Απροσδιόριστη χαρά για το απρόσμενο του αύριο. Όμως δεν είναι, δεν μπορεί να είναι αποτυχία ότι κατάφερα να ζήσω τόσα και έτσι μαζί σου. Είναι μέγιστη αμοιβαία επιτυχία. Μόνο που είχε ορισμένη διάρκεια. Απόλυτη ηρεμία. Ανασυγκρότηση. Γύρισμα της πλάτης στις πληγές του χθες. Το βλέμμα μπροστά. Υπάρχουν κι ευτυχισμένες μοναξιές... 

Σε ευχαριστώ, αγαπημένη των καιρών. Είδες την αναβλύζουσα ηρεμία μου; Το μόνο πρόβλημα (?) είναι αυτή η καταραμένη δίψα για την αφή, τη μυρωδιά, τη γεύση, την εικόνα του κορμιού σου..." 

(από ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΥΠΑΡΞΗΣ)​

Αφιερωμένο λέξη προς λέξη... ​

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!

Σε ευχαριστώ που υπάρχεις, μόνο αυτό  

 

Απάντηση: Αφιερώσεις!!!