Ταινία που είδα, και προτείνω

Απάντηση: Ταινία που είδα, και προτείνω

Θα προτείνω την αγαπημένη μου ταινία, μία κλασική του Ingmar Bergman, αν δεν ενοχλείστε από το ασπρόμαυρο και δεν την έχετε δει, αξίζει τον κόπο...
Βασικό νόημα της είναι το να συνειδητοποιήσει ο θεατής το που θα καταλήξει στο τέλος, θέλοντας και μη...
Μιλάω φυσικά για την θρυλική Έβδομη Σφραγίδα...




Όλα τα λεφτά η ερμηνεία του Bengt Ekerot στο ρόλο του Θανάτου...

 

Απάντηση: Ταινία που είδα, και προτείνω

Ο Μπεν είναι ένας διαφορετικός νέος, καθώς πάσχει από το Σύνδρομο του Άσπεργκερ, μια μορφή αυτισμού που δυσχεραίνει την επικοινωνία και συναναστροφή του με τον κοινωνικό του περίγυρο. Ολόκληρη η ζωή του είναι ένα δικό του κλειστό σύμπαν. Παίζει με πάθος στο διαδίκτυο το αγαπημένο του παιχνίδι, ArchLord, πιστεύοντας ότι αυτό μπορεί να τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει τον πραγματικό κόσμο. Η ζωή του στο σχολείο ωστόσο είναι μια καθημερινή κόλαση, καθώς οι συμμαθητές του τού φέρονται απαίσια. Όταν πλέον η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο, αποφασίζει να καταστρώσει ένα ευφυές σχέδιο εκδίκησης, σε συνεργασία με τη Σκάρλαϊτ, τη συμπαίκτριά του στο ArchLord, με την οποία είναι κρυφά ερωτευμένος...


Το «Ben X – Ο Διστακτικός Ήρωας», σκηνοθετικό-σεναριακό ντεμπούτο του Νικ Μπαλταζάρ, αποτελεί πραγματικό φαινόμενο στην πατρίδα του το Βέλγιο, έχοντας γνωρίσει επιτυχία ως ανάγνωσμα, ως θεατρικό έργο με 250 καταχειροκροτημένες παραστάσεις, αλλά και ως ταινία, έχοντας προκριθεί να εκπροσωπήσει την πατρίδα του στις επερχόμενες υποψηφιότητες για το Ξενόγλωσσο Όσκαρ. Αν στα παραπάνω προσθέσετε τις ποικίλες βραβεύσεις (στο Φεστιβάλ του Μόντρεαλ, του Άμπου Ντάμπι και αλλού) και τη συμφωνία του Μπαλταζάρ με αμερικάνικο studio να αναλάβει τη σεναριακή προσαρμογή για το αγγλόφωνο remake του φιλμ, καταλαβαίνετε πως η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Σημαντικότερο όλων πάντως, είναι το γεγονός ότι η εν λόγω ταινία αποτέλεσε αφορμή να ενδιαφερθεί σοβαρά η Βελγική κοινωνία όχι μόνο για το φαινόμενο του αυτισμού, αλλά και για το – σαφώς πιο διαδεδομένο – φαινόμενο του σχολικού «τραμπουκισμού», της άσκησης, δηλαδή, σωματικής και ψυχολογικής βίας μεταξύ συμμαθητών.
Κι πριν αρχίσετε να αναρωτιέστε «και εμένα τι με ενδιαφέρουν όλα αυτά;», μάθετε ότι το «Ben X – Ο Διστακτικός Ήρωας» όχι μόνο δεν αποπνέει… «διδακτισμό», όπως ίσως θα υποθέσατε με βάση τα παραπάνω, αλλά αποτελεί μια ιδιαίτερα συναρπαστική κινηματογραφική εμπειρία, σκηνοθετημένη με άψογο στυλ από τον «πρωτάρη» Μπαλταζάρ. Μάλιστα, η έμπνευσή του να εντάξει στην πλοκή του το πάθος του Μπεν για το online videogame ArchLord, το οποίο όχι μόνο του προσφέρει καταφύγιο από τη σκληρή (για εκείνον) καθημερινότητα, αλλά λειτουργεί και ως ενδεικτικό της ευφυίας του, καθώς ως Ben X – το ψηφιακό alter ego του – είναι ένας ικανότατος όσο και ατρόμητος πολεμιστής, που τα βγάζει πέρα σε κάθε δοκιμασία που υπόκειται, επιτρέπει στον Μπαλταζάρ να κρατά δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα, ενθέτοντας εμπνευσμένα σκηνές από το videogame στην καθημερινότητα του αυτιστικού ήρωά του, κάνοντάς μας έτσι κατά κάποιον τρόπο κοινωνούς του πώς αντιλαμβάνεται ο Μπεν τα πράγματα.
Το κλου της υπόθεσης ωστόσο είναι ένα άλλο αφηγηματικό «τρικ» του Βέλγου σκηνοθέτη, το οποίο είναι ουσιαστικά εκείνο που κάνει και τη μεγαλύτερη αίσθηση, ωθώντας μας να αναλογιστούμε σοβαρά το μέγεθος του προβλήματος του «τραμπουκισμού» στα σχολεία, ή όπως αναφέρει ο ίδιος ο Μπαλταζάρ σε συνέντευξή του, το φαινόμενο του «φασισμού του να είσαι “κανονικός”»: παράλληλα με την εξέλιξη της ιστορίας, παρακολουθούμε αποσπάσματα από «δακρύβρεχτες» συνεντεύξεις των γονιών του Μπεν, ψυχολόγων, αλλά και συμμαθητών του, οι οποίοι αναφέρονται σε εκείνον σε παρελθοντικό χρόνο, οι οποίες, σε συνδυασμό και με κάποιες ιδιαίτερα σκληρές σκηνές παρενόχλησής του από συμμαθητές του, μας υποψιάζουν πως κάτι κακό του έχει συμβεί.
Και επειδή ακριβώς ο πρωτοεμφανιζόμενος Γκρεγκ Τίμερμανς είναι τόσο εντυπωσιακά πειστικός ως Μπεν, ιδίως στις σκηνές όπου βλέπουμε σε close-up τη γεμάτη τρόμο έκφρασή του όποτε βρίσκεται ανάμεσα σε κόσμο, ή το «χαμένο» ύφος του όταν γίνεται περίγελος των συμμαθητών του μέσα στην τάξη, η ανατροπή που μας επιφυλάσσει το τελευταίο μέρος του «Ben X – Ο Διστακτικός Ήρωας», είναι όσο αναπάντεχη και ευπρόσδεκτη θα προσδοκούσαμε από μια ταινία τόσο πέρα από τα καθιερωμένα…
​

 

Απάντηση: Ταινία που είδα, και προτείνω

τραγικό....DON'T

 

Απάντηση: Ταινία που είδα, και προτείνω

Τι μου την θύμισες, ακόμα νευριασμένη είμαι με τους υπότιτλους ...  

 

Απάντηση: Ταινία που είδα, και προτείνω

Εγώ θα σας προτείνω την αγαπημένη μου ταινία "The Fountain"

 

Απάντηση: Ταινία που είδα, και προτείνω

 

Απάντηση: Ταινία που είδα, και προτείνω

Δυο απο τις τρεις ωραιότερες ταινιες που ειδα φετος.

"Ασε το κακό να μπεί" του Tomas Alfredson


και η "Λευκή κορδέλα" του Haneke

 

ανεπιφυλακτα!

 

ειναι κλασσικο κομματι για εμενα και ειλικρινα ειναι η πλευρα μου που ελπιζω να εχω κοιμισει για τα καλα, αλλιως αλλιμονο σας!

 

Απάντηση: Ταινία που είδα, και προτείνω



Σομαλία, 3 Οκτωβρίου 1993. Εκατό επίλεκτοι Αμερικάνοι στρατιώτες καταφθάνουν με ελικόπτερα στην πρωτεύουσα Μογκαντίσου. Εκτελούν μια μυστική και επικίνδυνη αποστολή με στόχο να απάγουν κορυφαίους αξιωματικούς του δικτάτορα Mohamed Farrah Aidid, βασικού υπεύθυνου για τον εμφύλιο πόλεμο στη Σομαλία. Η αποστολή είναι οργανωμένη άριστα στα χαρτιά μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ σκληρή. Οι υποστηρικτές του Aidid θα καταφέρουν καίρια πλήγματα στις Αμερικανικές δυνάμεις καταρρίπτοντας δύο ελικόπτερα προηγμένης τεχνολογίας, γνωστά και ως "Μαύρα Γεράκια". Οι ακόλουθες 15 ώρες θα στείλουν την Αμερικάνικη διοίκηση στην κόλαση καθώς οι πολλοί στρατιώτες θα εγκλωβιστούν στο χάος της πρωτεύουσας, σαν ποντίκια στη φάκα που έχουν στήσει οι αντάρτες και η καλά εξοπλισμένη πολιτοφυλακή.

Η ταινία του Riddley Scott δεν είναι μια απλή περιπέτεια. Είναι μια ταινία που μιλά με σκληρότητα για τη φρίκη του πολέμου. Και πραγματικά σε μερικές στιγμές, η εικόνα σε κάνει να θέλεις να στρέψεις το κεφάλι μακριά από την οθόνη. Ο σκοπός όμως του Riddley Scott, μάλλον, δεν είναι να προκαλέσει αλλά να δείξει τη φρίκη του πολέμου, χωρίς να τον ωραιοποιήσει.

 

Απάντηση: Ταινία που είδα, και προτείνω

 

Απάντηση: Ταινία που είδα, και προτείνω




Φοβερή.