... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Αφού το θέτεις έτσι.
Όταν ξεκίνησα ενεργά BDSM, είχα ένα wake up call. Σταμάτησα όλες τις κακές συνήθειες (και είχα κάμποσες) και ξεκίνησα να νοιάζομαι πολύ - πολύ περισσότερο για τους άλλους. Μέχρι τότε έλεγα ότι το κάνω αλλά πρακτικά με ένοιαζε αποκλειστικά η πάρτη μου όπως συνειδητοποίησα αργότερα. Είναι πολύ γερό τράνταγμα το να βρίσκεσαι ξαφνικά υπεύθυνος για την ακεραιότητα του άλλου. Το BDSM με έκανε σίγουρα λίγο καλύτερο άνθρωπο.

Αφιερωμένο ;-)

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Θα μπορούσατε απλώς να το είχατε αγνοήσει το wake up call. Είναι ευχάριστο που δεν το κάνατε. Ιδιαίτερα για τους υ σας  

Ανταποδίδω

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Δεν βλέπω για ποιό λόγο θα πρέπει να θεωρήσεις εαυτόν βλαμμένο επειδή αντιμετωπίζεις το BDSM σαν "αφυπνιστική εμπειρία".

Επειδή έχω παρατηρήσει ότι παίρνεις το BDSM στα σοβαρά, με τον τρόπο σου, και για τους λόγους σου, όπως και ο καθένας που το παίρνει στα σοβαρά.

Η δική μου άποψη διαφέρει, δηλαδή το γιατί κάνω BDSM και το πώς νιώθω μετά που έχω κάνει BDSM διαφέρουν από τα δικά σου και μάλιστα πολύ, αλλά αυτό δεν έχει σημασία, ούτε και είναι λόγος να σε δω σαν βλαμμένο.

Με το ποστ του MasterDO συμφωνώ, τα ίδια θα έλεγα αν ήθελα να δω τα θέματα που θέτεις αναλυτικά και όχι επί της βασικής ερώτησής σου, δεν κρίνω ότι σε προσέβαλε, ένα ψιλοσκαμπιλάκι ίσως στο κλείσιμο μόνον δεν μου φαίνεται προσβολή...  

Κατά τ άλλα έχω τη γνώμη ότι οι Κυρίαρχοι είθιστε να γνωρίζουν τί σημαίνει BDSM γι αυτήν που έχουν αναλάβει, ειδάλλως χλωμό το βλέπω να είναι Κύριοι της οποιασδήποτε. Τί στην ευχή, για ποιό λόγο μας έχουν να μιλάμε και να γράφουμε και ... ουφ αν όχι για να ξέρουν κάτι τέτοια ... ψιλολόγια;  

Το "petit mort" του οργασμού στα γαλλικά, αμφιβάλλω αν έχει και την παραμικρή σχέση έχει με το άγχος θανάτου εκτός και αν η αίσθηση απόλυτης πληρότητας συνδέεται με κάποιον τρόπο με αυτό το άγχος, αλλά και πάλι, δεν έχω τέτοιο άγχος - είτε αυτό το εγκρίνει ο έγκριτος κος Γιάλομ είτε όχι - οπότε μη με πάρετε στα σοβαρά. Αν και νομίζω πως ούτε οι Γάλλοι εραστές κατατρύχονται από το άγχος θανάτου, εν γένει, και ιδίως όταν γαμούν, τώρα και αυτό σάχλα είναι γιατί ποιά είμαι εγώ να νομίζω και να γενικεύω;  

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Κι εγώ.

Αι γνώμαι διίστανται επομένως.
Συμπεθεστάτη νηματοθέτρια.
Την τελευταία φορά που προσεβλήθης σε είχα χαρακτηρίσει «ρομαντική οδαλίσκη».
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος πως έχεις απεκδυθεί του ρομαντισμού σου
με αυτά που καταθέτεις κατά καιρούς δημόσια.
Προσωπικά έχω την εντύπωση ότι εάν κάποιος προσβάλει κάτι εδώ πέρα
αυτή είσαι εσύ που προσβάλεις τις δυνατότητες και τις προοπτικές σου.
Μάλλον λοιπόν σωστά ξεθαρρεύει η kati και μιλάει για επιθετικότητα από μέρους μου.
Δεν αντέχω τέτοιου είδους αυτομαστιγώματα.
Εάν έχω καταλάβει λάθος το νόημα των λόγων σου διόρθωσέ με.
Επί του παρόντος αυτό που διάβασα λέει:
«Έχω πάρει τόσο σοβαρά την K/υ ώστε ενώ υπάρχω μέσα από όλες τις μορφές της ζωής,
ΖΩ μόνο όταν κυριαρχούμαι με οδύνη.»
Υπέβαλα ένσταση στο παραπάνω για λογαριασμό σου.
Αν δεν το έχεις αντιληφθεί, είμαι με σένα και όχι με το λιοντάρι.
Αντιπαρέρχομαι τα status που αμφότεροι δηλώνουμε (τίτλο τον αποκάλεσες),
αλλιώς πως θα πρέπει να αναρωτηθώ πόθεν πηγάζει τέτοιου είδους δήλωση
από μια δηλούσα vanilla female.
Ωσαύτως δεν κατανοώ την απορία σου για τον «τίτλο» μου.
Δεν δήλωσα ποτέ μήτε Top μήτε Pro-Dom
για να στροβιλίζομαι αποκλειστικά πέριξ και μόνον δυνατών συγκινήσεων
κατά τη διάρκεια συνεδριών ή συνευρέσεων.
Δεν ξέρω κατά πως έχεις ταξινομήσει το κάθε status επί του θεωρητέου και πρακτέου
στο όμορφο κεφαλάκι σου αλλά μάλλον έχουμε κομματάκι αποκλίνουσα αντίληψη επί του θέματος.
Κοντός ψαλμός αλληλούια.
Μου φαίνεται ότι καλά διάβασα όσα έγραψες, αν όχι, πες το.
Άρα, κράτα με να σε κρατώ, ν’ ανεβούμε το βουνό.
Παρεμπιπτόντως,
Κατά την αμελητέα άποψή μου εάν όσα κατάλαβα ισχύουν για εσένα,
πιστεύω ότι δεν προσφέρεις κάποια καλή υπηρεσία ούτε στην K/υ (και όχι στο bdsm γενικά),
ούτε –το κυριότερο- στον εαυτό σου.
Δεν λέω πως αυτά που κατέθεσες δεν έχουν να κάνουν με K/υ.
Λέω πως δείχνεις σαν τα όσα κατέθεσες να αποτελούν τη μόνη σου διέξοδο.
Για να συνεννοούμαστε.

 

Re: Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Θα μου επιτρέψεις να συμφωνήσω με την elfcat και δεν θυμάμαι με ποιον άλλον, αλλά κι εγώ δεν είδα να σε προσβάλλει πουθενά ο Master DO. Αν το έβλεπα θα το έλεγα γιατί...τον έχω στη μπούκα εδώ και καιρό. 

Πολύ σωστή η αναφορά περί περιορισμένων αρμοδιοτήτων των Κ και περί διεύρυνσης της αναζήτησης της απόλαυσης και εκτός BDSM. Πολύ σωστή και η αναφορά στα "στερημένα" Υ - αλλά μην ξεχνάμε ότι και οι Κ έχουν γευτεί τη δόση τους της στέρησης, απλά την χειρίζονται καλύτερα. Σπανιότατα συναντάς και κάποιον μαλάκα που νομίζει ότι άγγιξε την πληρότητα της απόλαυσης...Χεχε...πάντα με εκπλήσσει το αδύναμο φύλο...ευκολίκια πράματα... 

Ούτε το υστερόγραφο ήταν λανθασμένο. Οι αδυναμίες των Υ (ιδίως στον χειρισμό της έλλειψης αλλά και του συναισθήματος) είναι αυτές που "τραβούν" τους ντόμηδες και τους τόπηδες. Πρόκειται για εκμετάλλευση των αδυνάτων, ασφαλώς, πράγμα που έχω επισημάνει πολλές φορές. Ουδεμία σχέση με Κυριαρχίες και τα συναφή.

Με αυτό που δεν συμφώνησα ήταν με την αναφορά στην εμμονή της σκέψης του μπιντιεσέμερ, ως κάτι αρνητικό (παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζω την αναγκαιότητα για μία διεύρυνση των απολαύσεων αλλά και των ασχολιών, των σχέσεων κλπ). Αλλά είναι επιλογή του καθενός να καλλιεργεί τις εμμονές του, εφόσον τον ευχαριστούν. Η Jacqueline du Pre για παράδειγμα, δεν θα είχε γίνει ποτέ η μεγαλύτερη τσελίστρια του κόσμου εάν δεν καλλιεργούσε την εμμονή της, βάζοντας όλα τα υπόλοιπα σε δεύτερη μοίρα. Κατά τον ίδιο τρόπο, πιστεύω ότι δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε το σκλαβιλίκι διαφορετικά. Αποτελεί την μία και μοναδική προτεραιότητα. Δεν υπάρχουν part-time σκλάβες, αν και αυτή είναι απλά η άποψή μου, δεν είναι ανάγκη να συμφωνήσει κανείς...Μπορούμε βέβαια να "κάνουμε" BDSM, on a part-time basis. Αλλά αυτό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Αν θέλουμε να "ζήσουμε" το BDSM, απαιτείται ένα τεράστιο ψυχικό σθένος και μία τρομακτικά μεγάλη επιλογή - που αρνείται όλες τις υπόλοιπες επιλογές. Το να θέλουμε και την πίτα σωστή και τον σκύλο χορτάτο είναι το άκρον άωτον του ανέδραστου ρομαντισμού. Με πορδές δεν βάφονται αυγά.

Δεν θα τοποθετηθώ επί του θέματος του θανάτου, γιατί το έχω κάνει σε άλλα νήματα στο παρελθόν. Πολύ καλό το νήμα, Eugenie.

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Ένα θα πω....
Αν ήταν έτσι τα βλαμμένα..!

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Εγώ και όλα τα...."βλαμμένα" σας ευχαριστούμε 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Δεν το θεωρώ απαραίτητο να συμφωνούμε ή να αντιλαμβανόμαστε τη ζωή και το βδσμ με τον ίδιο τρόπο, για να μπορούμε ν' ανταλλάσουμε απόψεις.
Σας ευχαριστώ που βάλατε κι εσείς το λιθαράκι σας  

Κούκου ξανά  

Δεν με ξέρετε καν, πώς μπορείτε να μιλάτε για δυνατότητες και προοπτικές;
Δεν εκτίθεμαι για να αυτομαστιγωθώ.
Και όχι, δεν εννοούσα την φράση που μόνος σας συνθέσατε έτσι...
Αναφέρθηκα αποκλειστικά στην ενασχόλησή μου με το βδσμ, τα άλλα δεν νομίζω πως θα ενδιέφεραν κάποιον.
Και το ξαναλέω, έχω οργασμό ακόμη κι όταν είμαι στον καναπέ μου, και σκέφτομαι το τίποτε, και τότε νιώθω πως ζω, ήθελα να ξεκαθαρίσω την θέση μου εδώ, τί με φέρνει εδώ, γιατί παραμένω εδώ. Και ίσως να υπήρχαν κι άλλοι που το αντιλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο. Είναι κακό αυτό, Master Do;

Αυτό θα ήθελα να το κάνετε πιο σαφές, αν έχετε την καλοσύνη. Με pm, αν δεν σας κάνει κόπο.

Δωράκι, σ' ευχαριστώ.

Εσύ ξέρεις πολύ καλά, πόσο πολύ ασχολούμαι με το bdsm... και αν είναι η μοναδική μου διέξοδος, και ότι δεν είναι εμμονή.

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Δεν υπάρχει πλάσμα σε αυτον τον όμορφο κόσμο αγγελικά πλασμένο που να μην φοβάται τον θάνατο. Απλά επειδή θα έρθει που θα έρθει, ζεις και εύχεσαι να χάσει τον δρόμο και να αργήσει.
Ολα αυτά τα συναισθήματα σε κάνουν να ζεις. Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει είναι μια νίκη απέναντι στον θάνατο που στο τέλος θα χάσουμε τον πόλεμο αλλά τουλάχιστον θα έχουμε ζήσει το όνειρό μας (αυτό το χρωστάω σε μια ψυχούλα... ξέρει αυτή   ) θα έχουμε χαρεί, απολαύσει, λυπηθεί, πονέσει, ερωτευτεί, δακρύσει και άλλα πολλά συναισθήματα...
Αν είσαι βλαμμένο? Οποιος στο πει δείξε του αυτο το thread.
Ενα βλαμμένο...

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

σε αυτό εδώ ακόμα δεν είδα απάντηση ,και επειδή σε αυτό συμφωνώ και αυτό με αγωνιά ,υπάρχει κάποια/ος να προσθέσει κάτι ;

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Ναι πράγματι ο χρόνος ποτέ δεν είναι αρκετός και μπορεί ο θάνατος να μας χτυπήσει την πόρτα απο στιγμή σε στιγμή. Αυτο τι πάει να πει? Οτι δε θα προσπαθούμε? Δεν θα ζούμε? Εχει και παραέχει νόημα να γίνεις καλή/ος σε κάτι. Αυτό ζωή. Προσπάθησα και τα κατάφερα αλλα και ακόμα να μη τα καταφέρω τουλάχιστον προσπάθησα. Δεν έμεινα αδρανής. Έτσι κερδίζω τις μάχες απέναντι στον θάνατο. Κάθε μέρα με προσπάθεια. Αυτό είναι ζωή... Με αυτή την λογική αφού θα πεθάνεις που θα πεθάνεις, γιατι δεν πεφτεις στις γραμμές του τραίνου?
Αυτή είναι η άποψη μου blindfold...

 

Απάντηση: ... μην είμαι απλώς βλαμένο;

Ο μικρός θάνατος έχει επίσης να κανει με την χαρτοπαιξία κα ιτον τζόγο γενικότερα...

---------- Post added at 03:54 ---------- Previous post was at 03:47 ----------

Oύτε διαφήμιση να έκανες...
Τέλος παντων.... αυτοκίνητο ή μοτοσυκλέτα?