tristesse, ή εικόνα της θλίψης

Νιώθοντας μελαγχολικά, μου ήρθε και αναζήτησα στο Google εικόνες για το λήμμα tristesse = θλίψη

Σχεδόν όλες οι εικόνες ήταν γυναίκες. Μου έκανε εντύπωση.

Πιστεύετε πώς η θλίψη έχει γένος;

 

Απάντηση: tristesse, ή εικόνα της θλίψης

"γένους θηλυκού, ενικός αριθμός..."

 

Απάντηση: tristesse, ή εικόνα της θλίψης

η θλίψη είναι μια παρεξηγημένη εννοια ..Προέρχεται απο τη λέξη παθος απο τα λατινικα μόνο που εμεις οι ελληνες την μπερδευουμε..Δεν εχει γενος θλιψη μπορει να νιωσει και καποιος που εχει πενθος..Εχουν τα ιδια συναισθηματα,μονο που στο πενθος υπαρχει κατι που χαθηκε και το βλεπουν οι αλλοι..Ολοι κραταμε εικονες και αυτες τις εικονες τις κουβαλαμε μαζι μας.Η σκεψη γενναει τη θλιψη ,γιατι το μονο που μπορει να ζωντανεψει ειναι η σκεψη.Ο νους και ο εγκεφαλος ειναι διαφορετικα πραγματα..Οταν καποιος πεφτει σε θλιψη το κανει γιατι δε μπορει να νεκρωσει τη σκεψη του.

 

Απάντηση: tristesse, ή εικόνα της θλίψης

Μπορεί να νεκρωθεί η σκέψη;

 

Απάντηση: tristesse, ή εικόνα της θλίψης

Μια κυνική απάντηση - αλά Μόνα - θα ήταν: "το εγκεφαλικό"

Καταλαβαίνω τί θέλει να μας πει η labinnah
Δε συνεισφέρετε και σεις τη γνώμη σας

 

Απάντηση: tristesse, ή εικόνα της θλίψης

Οταν λεει καποιος τον ζωντανεψα στη σκεψη μου ,τον εφερα στη σκεψη μου,πως τοτε ειναι ζωντανη και απο που τον φερνει;;;Απο καποιο σημειο στο νου του ,η σκεψη δημιουργειτε άρα μπορει και να νεκρωθει.

 

Απάντηση: tristesse, ή εικόνα της θλίψης

 

Απάντηση: tristesse, ή εικόνα της θλίψης

]

η θλιψη και το πενθος εχουν τα ιδια συναισθηματα..Μονο που στο πενθος υπαρχει η εικονα καποιου εχω χασει ενα αγαπημενο προσωπο που το βλεπατε και τωρα δεν υπαρχει η εικονα του ..Αυτη η εικονα του οταν ερθει στη σκεψη μου ζωντανευει και μου προκαλει συναισθηματα..
Οταν καποιος εχει θλιψη και ειναι μελαγχολικος τί εχει να χασει;;
Μπορω να σας πω ότι ειμαι θλιμμενη γιατι βρεχει
Σας φερνω μια εικονα στο νου της βροχης της μουνταδας και θελω να καταλαβετε την θλιψη μου..η σκέψη βάζει όρους σε όλες μας τις πράξεις; . .
Γιατί η σκέψη έχει γίνει τόσο σημαντική στη ζωή μας ; αυτό που είναι σημαντικό είναι το συναίσθημα» . Αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί κανείς να ξεχωρίσει αυτά τα δύο . Αν η σκέψη δεν δώσει συνέχεια στο συναίσθημα , πεθαίνει πολύ γρήγορα .
. . Είναι στ’αλήθεια εκπληκτικά ενδιαφέρον να προσέξει κανείς τη διαδικασία της σκέψης , να παρακολουθήσει τον τρόπο που σκέφτεται , από πού πηγάζει η αντίδραση αυτή που ονομάζουμε σκέψη .
Προφανώς από τη μνήμη .
Έχουμε δει πως η σκέψη διατηρεί και δίνει συνέχεια σε μια ευχαρίστηση...Ετσι το ζωντανευω παλι ,η σκεψη ερχεται παντα απο το παρελθον.
Έτσι , η σκέψη είναι το παρελθόν , η σκέψη είναι πάντα παλιά .
Η σκέψη δεν μπορεί να δει ένα καινούριο γεγονός . Μπορεί αυτό να γίνει κατανοητό από τη σκέψη αργότερα , λεκτικά , αλλά η κατανόηση ενός καινούριου γεγονότος δεν είναι πραγματικότητα για τη σκέψη . Η σκέψη δεν μπορεί ποτέ να λύσει ένα ψυχολογικό πρόβλημα . Η σκέψη δεν είναι ποτέ καινούρια όσο έξυπνη και να’ναι , όσο πονηρή , όσο πολυμαθής , όποια και να’ναι η δομή που έχει δημιουργήσει μέσω της επιστήμης , μέσω ηλεκτρονικών εγκεφάλων , μέσω εξαναγκασμού ή ανάγκης , και άρα δεν μπορεί ποτέ να απαντήσει σε οποιοδήποτε μεγάλο και πραγματικά σημαντικό ερώτημα . Ο «παλιός» εγκέφαλος δεν μπορεί αν δώσει λύση στο τεράστιο πρόβλημα της ζωής .
. Έχετε παρατηρήσει ποτέ ότι όταν είσαστε σε μια κατάσταση απόλυτης προσοχής , ο παρατηρητής , αυτός που σκέφτεται , το κέντρο , το «εγώ» , σταματάει να υπάρχει ; Σ’αυτή την κατάσταση η σκέψη αρχίζει να σβήνει μέχρι να εξαφανιστεί .

 

Απάντηση: tristesse, ή εικόνα της θλίψης

  Εγώ κυνική; Mακάρι. Το εύχομαι, χρόνια, στον εαυτό μου. Δεν τα κατάφερα ( ακόμα; )

Tα περί του πως νεκρώνεται η σκέψη αδυνατώ να τα καταλάβω. 

---------- Post added at 13:00 ---------- Previous post was at 12:56 ----------

Τότε, σημαίνει ότι ως την τωρινή μου ηλικία, δεν έχω βιώσει κατάσταση απόλυτης προσοχής ποτέ.
Θα μπορούσες να το αναλύσεις λιγάκι παραπάνω;  

 

Απάντηση: tristesse, ή εικόνα της θλίψης

Χαίρομαι που εγραψες αδυνατώ και οχι προσπαθώ να καταλαβω γιατι αυτό θα ηταν ανωριμο.
Η σκεψη που ειναι δεμένη με το παρελθόν μπορει να σβήσει.Η σκεψη ερχεται παντα απο τα παλια..Εαν ζω για το παρον δεν υπαρχει σκεψη.Το μοναδικό αποτύπωμα είναι από το πάτημα του παρόντος. Το παρελθόν, το μέλλον..... άμμος που τη φύσηξε ο άνεμος.

 

Re: Απάντηση: tristesse, ή εικόνα της θλίψης

Πώς νεκρώνεται η σκέψη; Με το θάνατο ή έστω με κάποια σοβαρότατη βλάβη στον εγκέφαλο που έχει ως αποτέλεσμα τη μη λειτουργία του. Κανένας άλλος τρόπος δε μου έρχεται στο νου. Όσο ζούμε σκεφτόμαστε, ακόμα κι αν μερικές φορές η σκέψη αυτή περιορίζεται σε πράγματα τόσο απλοϊκά, όπως οι βασικές σωματικές λειτουργίες.

Επίσης, από πού προκύπτει πως η προσήλωση σε κάτι σταματά η σκέψη; Το ότι μπορεί να επικεντρώνεται στο αντικείμενο της προσοχής, με αποτέλεσμα όλα τα άλλα, προς στιγμή, να περνούν σε δεύτερη μοίρα, δε σημαίνει πως παύει να υπάρχει. Απλώς, για κάποιο χρονικό διάστημα (δεν κρατά πολύ, υποθέτω) επικεντρώνεται σ' ένα και μόνο αντικείμενο.

 

Απάντηση: tristesse, ή εικόνα της θλίψης

ps με βρήκατε στην ημερα διαλογισμου επρεπε και εγω κατι να κανω αυτο τον καιρο και αρχισα τον διαλογισμο..Εαν συνεχισω τα ποστ με βλεπω να αλλαζω status και αντι για straight ουτε ξερω ποιο θα δηλωσω.