Πώς φτάσαμε ως εδώ ;

'Ωρες ώρες προσπαθώ να καταλάβω πώς μπορούν να υπηρετούν οι γυναίκες τους άντρες. Το δυνατότερο σωματικά δηλαδή να χτυπάει με μαστίγιο το ασθενέστερο σωματικά. Το πιο όμορφο φύλο (η Αφροδίτη), το κόσμημα της φύσης, να πέφτει στα πόδια του πιο άσχημου για να το λατρέψει. Η γυναίκα που πάντα μέσα της κρύβει μια μητέρα (η Σελήνη) να δέχεται να νουθετείται από ένα αιώνιο παιδί που είναι ο άντρας. Η Αφροδίτη, που είναι η ομορφιά, να σκοτώνεται όλη μέρα στο πόδι για τον 'Αρη, που είναι το περισσότερο ζωάκι και αυτό θα έπρεπε να σκοτώνεται. Η Αφροδίτη που ήδη είναι "λεπτή" φύση, να δέχεται να εξημερωθεί από τον 'Αρη, που εκ φύσεως είναι αυτός που έχει ανάγκη λίγη εκλέπτυνση. Το θηρίο να εξημερώνει το λουλούδι και όχι το λουλούδι να εξημερώνει το θηρίο. Πώς φτάσαμε ως εδώ ; Οι αρχικές κοινωνίες ήταν μητριαρχικές.

 

Απάντηση: Πώς φτάσαμε ως εδώ ;

Έ, έχουμε τον τρόπο μας!
Η επιβίωση των ανταγωνιστικών κοινωνιών προώθησε την "άρεια" ( αρειανή; ) δύναμη των ανδρών...

 

Απάντηση: Πώς φτάσαμε ως εδώ ;

Όχι δεν ήταν. Υπήρχαν (και ακόμα υπάρχουν) μητριαρχικές κοινωνίες αλλά αυτές είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Το αυτό δε συμβαίνει μόνο στο homo sapien (που έχει αρκετά έντονο φυλετικό διμορφισμό) αλλά σχεδόν σε όλα τα ανώτερα θηλαστικά (ακόμα και σε αυτά που ο φυλετικός διμορφισμός δεν είναι τόσο έντονος). Πενήντα εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης που οδήγησαν από τους πρώτους λεμούριους στον homo sapien δεν διαγράφονται σε 150000 χρόνια που υπάρχει το είδος μας, πόσο μάλλον σε 10000 χρόνια "πολιτισμού".

 

Απάντηση: Πώς φτάσαμε ως εδώ ;

Ως προς την ομορφιά, θα διαφωνήσω. Τα αρσενικά ειναι πολύ πιο όμορφα, μεγαλόσωμα και εντυπωσιακά από τα θηλυκά. Ρίξε μια ματιά στο ζωικό βασίλειο για του λογου το αληθές.
Όπως επίσης, η εκλέπτυνση και η καλλιέργεια δεν έχει φύλο. Επιλέγουμε να 'λατρευουμε' γιατί υπάρχει η διάθεση της προσφοράς, η οποία βέβαια δεν είναι μονόδρομος, επιστρέφεται, πολλαπλασιάζεται, αναλόγως τη δυναμική της σχέσης.
Προσωπικά, δεν νομίζω οτι εξημερώνονται οι γυναικες ή αντίστοιχα οι άντρες, μέσω της υποταγής. Κανείς δεν είναι 'άγραφο χαρτί' για να αλλάξει ριζικά τρόπο αντίληψης. Αν κάτι 'μαλακώνει', ειναι οι ανούσιοι εγωισμοί-ανταγωνισμοί του ποιος θα υπερισχύσει, θα πάρει το πάνω χέρι...και συνεπώς να στοχοπροσηλωθούν απερίσπαστοι στο δρόμο προς την απόλαυση. Ας έχει τα ηνία όποιος πραγματικά το επιθυμεί, δεν είναι εκεί το ουσιώδες. Το θέμα ειναι να συνεργάζονται αρμονικά εμπνέοντας ηδονικά ο ένας τον άλλο.
Κανείς δεν ξέρει πώς θα ήταν τα πράγματα αν επικρατούσαν μητριαρχικές κοινωνίες. Με τους ασυγκράτητους ρυθμούς που εξελισσόμαστε τόσο οι γυναικες όσο και οι άντρες έχουν χάσει εξίσου τη μπάλα. Και καλώς ή κακώς ο ασυγκράτητος χείμαρρος δεν γυρίζει πίσω.

 

Απάντηση: Πώς φτάσαμε ως εδώ ;

Όχι, ο φυλετικός διμορφισμός υπήρχε πολύ πριν τις πρώτες κοινωνίες και είναι κληροδότημα των "προγόνων" μας. Αν η εξέλιξη είχε οδηγήσει γυναίκες πιο δυνατές από τους άντρες τότε θα ήταν οι γυναίκες οι οποίες θα πάλευαν για να επικρατήσουν των αντίπαλων γυναικών μιας ανταγωνιστικής κοινωνίας.

 

Απάντηση: Πώς φτάσαμε ως εδώ ;

Τα πρότυπα της ομορφιάς έχουν και αυτά την εξήγησή τους και αυτά είναι οι ανδροκρατούμενες κοινωνίες όπου αυτοί που μορφώνονταν/καλλιεργούνταν και μπορούσαν αργότερα να εξυμνήσουν την ομορφιά ήταν συνήθως άντρες που ως άντρες βρίσκαν κατά κανόνα τις γυναίκες πιο όμορφες από τους υπόλοιπους άντρες  

 

δεν ξέρω, μου φαίνεται πολύ περίεργο ένα πλάσμα πιο λεπτεπίλεπτο εκ φύσεως σωματικά να τις τρώει από ένα πιο χονδροειδές. 'Εχει που έχει φαλό εκ φύσεως ο άντρας, και δυνατότερες πλάτες και μεγαλύτερες γροθιές, τι κάνουμε; του δίνουμε κι ένα μαστίγιο στο χέρι για να πολαπλασιάσει την σωματική δύναμη αντί να την ισορροπήσει ; Απ'την άλλη, σίγουρα ασχημότερο ον, παράδειγμα, το δέρμα πιο σκληρό, τριχωτός, κάνει φαλάκρα, γενικά υστερεί σε ομορφιά και χάρη. Πώς είναι δυνατόν να πέφτει στα πόδια του ασχημότερου, το ομορφότερο και να του τα φιλάει σαν θεό αποκαλώντας τον μάλιστα Κύριε ή γράφοντας "σύμφωνα με τις επιθυμίες Του" ; Πολύ ιουδαιοχριστιανική μου κάνει η θηλυκή υποταγή ενώ την αρσενική την ταυτίζω με πιο "εωσφορική" τάση. Αυτό θα το δεις και συμβολικά, ο υποτακτικός λατρεύει το θηλυκό , την σκοτεινή Σελήνη, το θελκτικό σκοτάδι.

 

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος από το να παρουσιάζεις τη δική σου, προσωπική άποψη περί ομορφιάς ως γενική αλήθεια. Επιπλέον, δε νομίζω πως τίθεται θέμα υποταγής του άσχημου στο ωραίο, ή τούμπαλιν. Ούτε, βέβαια, η κυριαρχία έχει να κάνει με τη σωματική δύναμη. Αυτός που, εν τέλει, κυριαρχεί είναι αυτός που επιθυμεί να το κάνει, που καταφέρνει να εμπνεύσει αυτή του την ικανότητα στον άλλο που, με τη σειρά του, επιθυμεί να υποταχθεί.

 

Απάντηση: Re: Πώς φτάσαμε ως εδώ ;

Ίσως και να έχει να κάνει. Δε μπορεί να είναι τυχαίο οτι οι γυναίκες κατά βάση (μιλώντας με στατιστικά) είναι υποτακτικότερες από τους άνδρες.

Η ομορφιά για άλλους(ες) μπορεί να βρίσκεται ακριβώς σε αυτή τη δύναμη.

Άλλωστε εμένα μου φαίνεται άλλο τόσο παράδοξο (για να αντιστρέψω το σκεπτικό του hephestus) το φύλο το οποίο έχει σωματικό πλεονέκτημα σε σχέση με το άλλο να καθυποτάσσεται σε αυτό, μιας και αν το καλοσκεφτείς, αυτή την υποταγή έμπρακτα δε μπορεί να την εφαρμόσει. Αν δηλαδή αποφασίσει μια καλή ημέρα ο άνδρας να σηκώσει κεφάλι και να της κάνει τη μούρη πατσά, αυτομάτως μπορεί να ανατρέψει το ρόλο του υποτακτικού.

 

Απάντηση: Πώς φτάσαμε ως εδώ ;

Μου φαίνεται πάντως οτι ο όρος ¨μητριαρχική κοινωνία¨ συνδέεται κατευθείαν με τον ρόλο της γυναίκας ως μητέρα, και μοιάζει διαφορετικό πράγμα απο την γυναικοκρατία.
Φαντάζομαι αυτον τον ρόλο να λειτουργεί εν μερει παρασκηνιακά, δινοντας μια πρωτη εσφαλμενη εντύπωση μιας κοινωνίας ανδροκρατούμενης.

 

Απάντηση: Πώς φτάσαμε ως εδώ ;

Οι πρωτόγονες(τροφοσυλλεκτικές-νομαδικές) κοινωνίες χαρακτηρίστηκαν μητριαρχικές από κάποιους ανθρωπολόγους της νεότερης και σύγχρονης εποχής για να τονιστεί το γεγονός ότι οι γυναίκες όχι μόνο δεν βρισκόντουσαν σε δυσμενέστερη κοινωνικά θέση από τους άντρες-όπως συνέβη για αιώνες στην ανθρώπινη ιστορία-αλλά η σχέση τους με τα δρώμενα,τις υποθέσεις και την λήψη αποφάσεων σε αυτές τις κοινωνίες ήταν απόλυτα ισοβαρής με αυτή των ανδρών.Ρόλλοι,βέβαια,υπήρχαν,π.χ.οι γυναίκες μπορεί να μη πήγαιναν για κυνήγι αλλά αυτό γινόταν στα πλαίσια του καταμερισμού εργασιών και δεν λειτουργούσε εις βάρος του κύρους τους.Οι ρόλλοι σίγουρα προέκυπταν και απ'τα βιολογικά χαρακτηριστικά του κάθε φύλου αλλά οι όποιες βιολογικές διαφορές φαίνεται ότι δεν αποτελούσαν αναγκαστικά,αφορμή για αυστηρό διαχωρισμό και ιεράρχηση μεταξύ τους.Στοιχεία σαν τα παραπάνω έχουν επίσης παρατηρηθεί,καταγραφεί και μελετηθεί στις ελάχιστες πρωτόγονες κοινότητες που είχαν απομείνει ανά τον κόσμο και δυστυχώς εξαφανίζονται κάτω από τη σαρωτική και ληστρική επέλαση του λεγόμενου "πολιτισμού"...

---------- Post added at 21:39 ---------- Previous post was at 21:09 ----------

Κ γω κάπως έτσι το νιώθω.Σαν διατάρραξη ισορροπίας.. 

 

Απάντηση: Πώς φτάσαμε ως εδώ ;

Ααααα, καλά...!
Στην αρχή που λες, ήταν η θάλασσα και τα λουλούδια...

Και για να εξηγηθώ...
Σαφώς και δεν υπάρχει τουλάχιστον εκ μέρους μου αντίρρηση να βοηθήσω σε μια απορία ή σε μια δομημένη ερώτηση. Αλλά σε ερωτήσεις του στιλ ... γιατί η θάλασσα έχει νερό ή πού είναι η αγάπη ή ακόμα χειρότερα ...εγώ δεν πιστεύω πως το φεγγάρι είναι τόσο μακριά, τι στο καλο να πεις....
Ανοίχτε και κάποιο βιβλίο, το διαδίκτυο, κάτι τέλος πάντων...
Αν θέλετε επίσης μαζευτείτε, καντε ενα γκρουπάκι, να σας κάνουμε ταχύρρυθμα, αν φυσικά μπορείτε να αντέξετε το τίμημα...