Αποκάλυψη

Απάντηση: Αποκάλυψη

Ποσο σαδιστικο ειναι ωρες ωρες το κωλοιντερνετ.

 

Απάντηση: Αποκάλυψη

Είναι πολύ εύκολο για τον καθένα μας να δώσει "συμβουλές"...όμως όταν βρίσκεσαι στην μέση του τυφώνα, ό,τι κι'αν σου πουν οι υπόλοιποι, πάλι στη μέση του τυφώνα είσαι. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι πρώτα θα σου βγει ο πάτος, και μετά θα βγεις από τον τυφώνα.

Από την πλευρά μου, "μπράβο" στην σύντροφό σου που βρήκε το κουράγιο και την δύναμη να πει την δική της αλήθεια στους γύρω της, αναμένοντας και τις όποιες αντιδράσεις.

Έχω μία φίλη που πάντα μου υπενθυμίζει ότι "όλα γίνονται για κάποιο σκοπό". Οπλιστείτε με υπομονή και κουράγιο και να είστε η μία το αποκούμπι της άλλης τώρα περισσότερο από ποτέ. Ακούγεται ίσως στερεότυπο, αλλά σε τέτοιες δοκιμασίες φαίνονται οι πραγματικά γερές βάσεις.

Και μην ξεχνάς ένα πράγμα: οι μανούλες είναι πάντα μανούλες. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, they always come around   Θα είναι ίσως επίπονο και ψυχοφθόρο, αλλά πιστεύω - και σας εύχομαι ολόψυχα - να βρεθεί η ισορροπία και η κατανόηση που χρειάζεται.


sk

 

Απάντηση: Αποκάλυψη

Οχι αγαπητη μου οι μανούλες δεν είναι πάντα μανούλες.Πολλες φορες ειναι ταραντουλες σε μανδυα 'μανουλας'

 

Απάντηση: Αποκάλυψη

εντάξει - τότε αποσύρω το "με ελάχιστες εξαιρέσεις" και το κάνω "τις περισσότερες φορές"...είμαι ίσως ρομαντική, το παραδέχομαι, και η ελπίδα εξακολουθεί να πεθαίνει πάντα τελευταία.

sk

 

Απάντηση: Αποκάλυψη

Όποιος επιλέξει την προσωπική του δυστυχία για να κάνει το χατήρι στους γονείς του είναι άξιος της μοίρας του.

Ο γονιός είναι κατανοητό από τη μεριά του να έχει αντιρρήσεις ή να μην του αρέσουν οι επιλογές του παιδιού του (ακόμα και αν το παιδί του είναι 30 χρονών). Μπορεί ποτέ να μη το δουν με καλό μάτι και είναι στα χέρια σας το πως θα το διαχειριστείτε.

Bonus Track


Στίχοι: Κώστας Βίρβος
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Λάκης Χαλκιάς

Τον δάσκαλο, τον δάσκαλο
αυτόν τον σαρδανάπαλο
να μου τον φέρετε στο στρώμα
που λέει στους χουσμεκιάρηδες
που λέει στους μεσιακάρηδες
ότι δικό τους είν' το χώμα.

Τον δάσκαλο, τον δάσκαλο
αυτόν τον σαρδανάπαλο
να σταματήσει πια να δασκαλεύει
με λόγια σαν και τούτα της φωτιάς
πως όποιος για το δίκιο δεν παλεύει
θα ζει και θα πεθαίνει σα ραγιάς.

Τον δάσκαλο, τον δάσκαλο
αυτόν τον σαρδανάπαλο
που κατσαπλιάδες έχει γύρω,
παράδες θα γεμίσετε
το στόμα αν του κλείσετε
που τάζει στου κολίγους κλήρο.

Τον δάσκαλο, τον δάσκαλο
αυτόν τον σαρδανάπαλο
να σταματήσει πια να δασκαλεύει
με λόγια σαν και τούτα της φωτιάς
πως όποιος για το δίκιο δεν παλεύει
θα ζει και θα πεθαίνει σα ραγιάς.

Bonus Poem:
Κώστας Βάρναλης - Η Μπαλάντα του κυρ-Mένιου

Δε λυγάνε τα ξεράδια
και πονάνε τα ρημάδια!
Κούτσα μια και κούτσα δυο
της ζωής το ρημαδιό!

Mεροδούλι, ξενοδούλι!
Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι,
ούλοι: δούλοι, αφεντικό
και μ' φήναν νηστικό.

Tα παιδιά, τα καλοπαίδια,
παραβγαίνανε στην παίδεια
με κοτρόνια στα ψαχνά,
φούχτες μύγα στ' αχαμνά!

Aνωχώρι, Κατωχώρι,
ανηφόρι, κατηφόρι,
και με κάμα και βροχή,
ώσπου μου 'βγαινε η ψυχή.

Eίκοσι χρονώ γομάρι
σήκωσα όλο το νταμάρι
κι' έχτισα, στην εμπασιά
του χωριού, την εκκλησιά.

Kαι ζευγάρι με το βόδι
(άλλο μπόι κι' άλλο πόδι)
όργωνα στα ρέματα
τ' αφεντός τα στρέμματα.

Kαι στον πόλεμ' "όλα για όλα"
κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνωνται οι λαοί
για τ' αφέντη το φαϊ.

Kαι γι' αυτόνε τον ερίφη
εκουβάλησα τη νύφη
και την προίκα της βουνό,
την τιμή της ουρανό!

Aλλά εμένα σε μια σφήνα
μ' έδεναν το Μαη το μήνα
στο χωράφι το γυμνό
να γκαρίζω, να θρηνώ.

Kι' ο παπάς με την κοιλιά του
μ' έπαιρνε για τη δουλειά του
και μου μίλαε κουνιστός:
"Σε καβάλησε ο Χριστός!

Δούλευε για να στουμπώσει
όλ' η Χώρα κι' οι καμπόσοι.
Μη ρωτάς το πώς και τί,
να ζητάς την αρετή!

-Δε βαστάω! Θα πέσω κάπου!
-Ντράπου! Τις προγόνοι ντράπου!
-Αντραλίζομαι!... Πεινώ!...
-Σούτ! θα φας στον ουρανό!"

Kι' έλεα: όταν μιαν ημέρα
παρασφίξουνε τα γέρα,
θα ξεκουραστώ κι' εγώ,
του θεού τ' αβασταγό!

Kι' όταν ένα καλό βράδυ
θα τελειώσει μου το λάδι
κι' αμολήσω την πνοή
(ένα πουφ είν' η ζωή),

H ψυχή μου θε να δράμη
στη ζεστή αγκαλιά τ' Αβράμη,
τ' άσπρα, τ' αχερένια του
να φιλάει τα γένια του!

Γέρασα κι' ως δε φελούσα
κι' αχαϊρευτος κυλούσα,
με πετάξανε μακριά
να με φάνε τα θεριά.

Kωλοσούρθηκα και βρίσκω
στη σπηλιά τον Αι-Φραγκίσκο:
"Χαίρε φως αληθινόν
και προστάτη των κτηνών!

Σώσε το γέρο κύρ Μέντη
απ' την αδικιά τ' αφέντη,
συ που δίδαξες αρνί
τον κύρ λύκο να γενή!

Tο σκληρόν αφέντη κάνε
από λύκο άνθρωπο κάνε!..."
Μα με την κουβέντα αυτή
πόρτα μου 'κλεισε κι' αυτί.

Tότενες το μαύρο φίδι
το διπλό του το γλωσσίδι
πίσω από την αστοιβιά
βγάζει και κουνάει με βιά:

"Φως ζητάνε τα χαϊβάνια
κι' οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,
μα θεοί κι' όξαποδώ
κει δεν είναι παρά δώ.

Aν το δίκιο θες, καλέ μου,
με το δίκιο του πολέμου
θα το βρης. Οπου ποθεί
λευτεριά, παίρνει σπαθί.

Mη χτυπάς τον αδερφό σου-
τον αφέντη τον κουφό σου!
Και στον ίδρο το δικό
γίνε συ τ' αφεντικό.

Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο
χάιντε Σύμβολον αιώνιο!
Αν ξυπνήσεις, μονομιάς
θα 'ρτη ανάποδα ο ντουνιάς.

Kοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσει
κι' έχ' η πλάση κοκκινήσει
κι' άλλος ήλιος έχει βγη
σ' άλλη θάλασσ', άλλη γης".

 

Απάντηση: Αποκάλυψη

τιποτα δεν γινεται τυχαια , ουτε τ ασχημα ουτε τα ωραια , καθε τι απο μονο του, για να βρει τον δρομο του θελει απλα τον χρονο του ......

 

Απάντηση: Αποκάλυψη

εύχομαι να πάνε όλα καλά
θα πρότεινα έναν καλό χειρισμό εκ μέρους της κοπέλας σου
και σε δεύτερο στάδιο, αφού αποδεχτεί η μαμά της την φύση της,
να γνωρίσεις κι εσύ τη μαμά για να δει πως δεν έχεις κέρατα και ουρά

όπως και να έχει είστε και οι δύο ενήλικες και κάνετε επιλογές ζωής
καλό κουράγιο και πίστη σε εσάς μέχρι τέλους

τα φιλιά μου

 

Απάντηση: Αποκάλυψη

Η μητέρα της με ξέρει ήδη. Όχι κολλητή παρέα αλλά ότι δεν έχω κέρατα το έχει δει. 

 

Απάντηση: Αποκάλυψη

lol lol lol

τότε πραγματικά το μόνο που μένει να γίνει είναι να κάνει σωστούς χειρισμούς η σχέση σου σχετικά με την οικογένειά της και ο καθένας να μπει στη θέση του

κάτι άλλο δεν νομίζω πως μπορώ να προτείνω... 

 

εγω βρεθηκα με αυτοματο απεναντι απο τη μουρη μου για αναλογο λογο....
κοιτα , με στεναχωρει πολυ ολο αυτο που διαβαζω.
οι οικογενεια ειναι οικογενεια και ειναι φρικτο απο μερους τους να βαζουν το παιδι τους σε τετοια διαδικασια...
αλλα τι περιμενει κανεις....ελεος...
εκπαιδευτικος?δε μου λεει κατι καλη μου...
εχω κιεγω γονεα εκπαιδευτικο που δε νομιζω να ξερει ουτε καν τι σημαινει εκπαιδευση ...τεσπα...
δε ξερω τι ακριβως να συμβουλεψω...
πολλα ατομα μετακομιζουν και πανε σε αλλη χωρα...
οταν εισαι ενηλικας μπορεις να κανεις ο,τι θες....

 

Απάντηση: Αποκάλυψη

ας αποφεύγουμε τις επίπονες ακραίες λύσεις έχω να προτείνω πάντως

 

Απάντηση: Αποκάλυψη

Παρακαλώ και με τη σειρά μου σε ευχαριστώ και εγώ που διάβασες το άρθρο μου.

“do as you pleased” αφού κανείς δεν μπορεί να νικήσει από την μεγάλη διαφορά απόψεων. Γράφεις ότι είσαι είκοσι εννέα, πες τριάντα, επίσης πες ότι οι γονείς σου άρχισαν να δημιουργούν οικογένεια πριν είκοσι με είκοσι πέντε χρόνια πριν γεννηθείς, συνεπάγονται ήτοι πενήντα πέντε χρόνια που άρχισαν και εκείνοι να αφομοιώνουν το περιβάλλον τους. Πρέπει να ήταν το έτος χίλια εννιακόσια πενήντα πέντε. Δηλαδή όταν κυβερνούσε ο Πάγκαλος, Μεταξάς, Παπαφλέσσας κλπ, η ένας από όλους εκείνους μετά το δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, όπου οι γονείς των γονείς σου τρώγανε πορτοκαλόφλουδες από τα σκουπίδια, μάζευαν ανθρωπινά κοκαλάκια από τους δρόμους και τις πλατείες και χρησιμοποιούσαν παπούτσια απο κομένα πόδια, μεταφέροντας τους τις εμπειρίες τους από γενιά σε γενιά, όσο σκληρό και αν ήταν αυτό. Βάλε τώρα και την δίκη μου γενιά σαν μέσο όρο, που συνάντησε το τότε απορριμματοφόρο ενός δήμου Αθήνας, το οποίο ήταν ένα κάρο με λαμαρίνες σκεπάσματα, να το σέρνει ένα άλογο. Ε! και περιμένεις να βρεις κατανόηση μετά από όλα αυτά? Είναι δύσκολο λοιπόν κανείς να βρει κατανόηση μετά από όλα εκείνα τα συμβάντα μεταξύ χάσματος γενεών, οι οποίες καλούνται να καταλάβουν ότι τώρα τις πορτοκαλόφλουδες τις ξάνουμε με τον τρίφτη όταν φτιάχνουμε κέικ, και δεν τις τρώνε σαν κύριο πιάτο. Από την άλλη εσύ μπορείς να καταλάβεις πολύ περισσότερα αφού δηλώνεις υποτακτικό άτομο, και ξέρεις τι θα πει υποτακτικότητα στην κυριαρχηκότητα γεγονότων και καταστάσεων. Από ότι κατάλαβα εσύ δεν έχεις κανένα πρόβλημα εκτός από την υποτακτικότητά σου σε λάθος κυριαρχία., που στο φινάλε έχεις κάποια σχέση με αυτήν. Ας αφήσουμε να δούμε και το νήμα πως θα εξελιχτεί λοιπόν.




( το quote αυτό δεν χρειάζεται reply, και δημιουργήθηκε για χάρη καταστατικού του forum)