στο διπλανό θρανίο

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

ναι ήμουν πολύ 'ζώο' μέχρι τα 16 περίπου
πέρα βρέχει ένα πράγμα:lol2:

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Αγαπούσα τις δασκάλες.`Ημουν όμως άτυχος καθώς τα περισσότερα χρόνια στο δημοτικό είχα δασκάλους,με τους οποίους ξενέρωνα απίστευτα...Στην Α' δημοτικού είχα μια πολύ καλή κ γλυκιά δασκάλα που όμως μπορούσε να γίνει κ αυστηρή όποτε χρειαζόταν.Μια φορά μου έριξε ένα χαστουκάκι επειδή έκανα πολλή φασαρία,που έκανε όμως το μάγουλό μου να κοκκινήσει.Αμέσως μετά το πρώτο σοκ του χαστουκιού κ με το μάγουλό μου ζεστό ακόμα,όχι μόνο δεν κλαψούρισα ή διαμαρτυρήθηκα αλλά ένιωσα πως "μου άξιζε" κ ο θαυμασμός μου για κείνην μεγάλωσε...Στον οικογενειακό μου περίγυρο είχαν αντιληφθεί την ιδιαίτερη συμπάθεια που έτρεφα για τη δασκάλα μου κ θυμάμαι σε κάποια συνάθροιση,όταν κάποιοι συγγενείς για να με πειράξουν την αποκάλεσαν "ασχημομούρα"-όντως ήταν(!)- εγώ είχα βάλει τα κλάματα από αγανάκτηση...Αργότερα στο γυμνάσιο είχα μια φιλόλογο την οποία εκτιμούσα ιδιαίτερα.`Ηταν εξαιρετική σαν καθηγήτρια κ είχε ένα πολύ ωραίο,συντηρητικά κομψό στυλ που συνδύαζε αυστηρότητα κ θηλυκότητα.Κυριολεκτικά κρεμόμουν απ'τα χείλη της.Εννοείται πως λέρωσα πολλές φορές τα σεντόνια μου φαντασιωνόμενος την Κυρία Α σε ρόλο Dominatrix κ εμένα σκλάβο στα πόδια της,να με προστάζει να ικανοποιήσω την όποια επιθυμία της με κείνον τον υπέροχο τόνο στη φωνή της...

 

Πρέπει να ήμουν κάπου στα 8-9,εκεί που καθόμουν με την ξαδέρφη μου και ένα άλλο αγόρι από γειτονικό σπίτι, με πιάνει μία έξαψη,επιθυμία,δεν είμαι σίγουρος πως να την χαρακτηρίσω.Ήμουν ο μεγαλύτερος, οι γονείς δεν ήταν παρόντες, οπότε πείθω πολύ εύκολα τους υπόλοιπους να με ακολουθήσουν στο υπνοδωμάτιο όπου κατόπιν της καθοδήγησης μου, βγάζουμε τα ρούχα μας και κρεμιόμαστε από το κοντάρι της ντουλάπας που κρεμάμε τα ρούχα.Ένιωθα μια έντονη έξαψη στην κοιλιά και ανάμεσα στα πόδια.Λέω στους άλλους φανταστείτε ότι τώρα είναι κάποιος πίσω μας και μας μαστιγώνει.Δεν νομίζω ότι συμμεριζόντουσαν την κατάσταση μου, μάλλον σαν παιχνίδι το έβλεπαν.Η κατάσταση διακόπηκε σύντομα,από την φωνή της μαμάς γειτόνισσας πού έψαχνε το άλλο αγόρι.Επακολούθησε ένας πανικός στο να ντυθούμε τάχιστα και να ξαναβάλω τα ρούχα στην ντουλάπα,τα καταφέραμε πάντως (λολ).Η ξαδέρφη μου δεν θυμάται καν το σκηνικό.Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι,θείες,γειτόνισσες, φίλες, καθηγήτριες,συμμαθήτριες, μετατρεπόντουσαν σε σκληρές αφέντρες στην επικράτεια της φαντασίας, πολύ αργότερα άρχισαν και οι σκλάβες.

Αγαπητή,τα σέβη μου,η Ρόκ-Λακανική σας ανέλιξη ήταν έκδηλη.  

Και σε μένα η γνωριμία μου με αυτόν τον δίσκο υπήρξε ολίγον περιπετειώδης, όχι όσο εσάς.Στις πρώτες μου νυχτερινές εξόδους κατά τις τάξεις του λυκείου,όταν κινούμασταν εκτός Εξαθλείων,πηγαίναμε στο Crazy Horse στο Χαλάνδρι, αμιγώς ροκάδικο με αντίπαλο δέος το μεταλάδικο Όμπρε στην ίδια περιοχή. Επικρατούσε το κλασσικό σκηνικό με τους καθρέφτες και τα φρικιά να χορεύουν μπροστά τους.Κάποια στιγμή μπαίνει το "The four horseman ", o κόσμος εκστασιάζεται και αρχίζουν όλοι να χορεύουν.Μου άρεσε πολύ το κομμάτι και πάω στο DJ να ρωτήσω τι κομμάτι είναι αυτό.Μου απαντά:"Ντέμης Ρούσσος απο το 666",τον κοιτώ περίεργα,ήμουν σίγουρος ότι με δούλευε,ήταν ένας τύπος ψηλός, αδύνατος,που έπαιζε γυμνός από την μέση και πάνω, γεμάτος tattoo.Πάω στον φίλο μου,λοιπόν μου λέει;ο δίσκος λέγεται 666,ο DJ λέει ότι είναι Ντέμης Ρούσσος αλλά μάλλον μας δουλεύει,ανταπαντώ.

Τις επόμενες μέρες πάω στο δισκοπωλείο και ζητάω το 666,"Α,Ρούσσος και Afrodite's Child" αναφωνεί ο πωλητής,μένω κάγκελο,ο DJ δεν με δούλευε.Όταν πια έγινα και εγώ DJ,πόσοι και πόσοι δεν με ρώτησαν για αυτό το κομμάτι.Το " ∞ ",το έβαζα μερικές φορές να παίζει κάτω από Prodigy, όλοι νομίζαν ότι ήταν κάποιο remix.  

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Xμμ οι ταινίες και τα βιβλία παίζουν πολύ συμαντικό ρόλο νομίζω αλλά και το internet,εγώ προσωπικά μέσα απο βιβλία,ταινίες και googlarisma ανακάλυψα το bdsm όταν ήμουν στα 15-16 οπότε στο δικό μου μυαλό τουλάχιστον έτσι μπήκε το spanking με τον καθηγητη.  Ε είχε και κατι το brutal αυτός δεν ήθελε και πολύ η φαντασία μου να πάρει μπρος...

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

απο το νηπιοτροφείο ειχα την τάση να 8έλω να είμαι αρχηγος και να δέρνω τα αλλα
παιδάκια και οταν εκλεγαν ημουν πολυ χαρούμενος
οταν κάποτε η ειρήνη με καρφωσε η τσουλιτσα και με σάπισε ο δασκαλος
δεν επαθα παιδικα τραυματα πιστεψτε με
στο διαλειμα την ταχτοποιησα καταλληλο
την χρυση εκείνη εποχή μας πηγαιναν σινεμα να δουμε
πατριωτικες ταινίες
οταν είδα την υπολοχαγο Νατασα
στην στιγμη που την βασανιζαν
ημουν με τον γερμανο και με αγρια
για τα χρονια μου στυση
και παντα εβλεπα ταινιες που μας
πηγαιναν χερακι χερακι με το σχολειο
και φαντασιονομουν οτι ειμαι στην θεση
του βασανιστη και βασανιζομενες
δασκαλες καθηγξτριες συμμαθητριες
ομορφα χρονια
εκεινη η Καιτη φωναζε πολυ στην 5 Γυμνασιου

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Και στα 16?

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Δοκιμάσατε να ασπαστείτε το μουσουλμανισμό;
Έστω, να γίνετε μορμόνος;  

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Μήπως έπρεπε να διαλέγει τις δασκάλες ο Ωνάσης, όπως διάλεγε κάποτε τις αεροσυνοδούς στην Ολυμπιακή; :Ρ

Πέρα από την πλάκα: νομίζω πως όλοι μας έχουμε παρόμοιες εικόνες από δασκάλους που παρακολουθούσαμε λίγο προσεκτικότερα, επειδή δε χορταίναμε να τους κοιτάζουμε στα μάτια.  

 

Απάντηση: Re: στο διπλανό θρανίο

  Εικόνα που είχατε δει / διαβάσει, άραγε ... ή εντελώς αυθόρμητη;

Σε κάθε περίπτωση, δηλωτική των μετέπειτα ενδιαφερόντων.

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Κατανοητό.  

Νομίζω στη δική μου γενιά {και μερικές προηγούμενες} ήταν λίγο ο Κάρολος Ντίκενς που βοήθησε.

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Μάλιστα ...  

Κι εγώ έπαιζα ξύλο με τα άλλα παιδάκια {τα αγοράκια}, αλλά ποτέ δεν είχα σκοπό να τα δω να κλαίνε. Νομίζω πως ήταν "για το άθλημα". Ποτέ δεν έδειρα άνθρωπο για να πονέσει, πλην μίας φοράς, σε μεγάλη ηλικία, την οποία κάποτε θα διηγηθώ σε ειδικό. :Ρ

Αλήθεια, μια απορία: το "υπολοχαγός Νατάσα" ήταν ποτέ δηλωμένο ως σπαρταριστή κωμωδία; :Ρ

 

Re: Απάντηση: Re: στο διπλανό θρανίο

Εντελώς αυθόρμητη, όλες οι αισθητηριακές s/m καταγραφές από το περιβάλλον (εξ όσων θυμάμαι), ξεκίνησαν κατόπιν του γεγονότος αυτού.

Δηλωτική ναι,αλλά καθόλα ελλειπτική.