στο διπλανό θρανίο

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

στα 16 ειχα εκεινη την πρωτη εμπειρια που μου ζητησε το παλικαρι να του κανω trampling κι εγω τοτε ειχα φρικαρει(την εχω περιγραψει εκεινη τη φορα)
τιποτε ιδιαιτερο δηλαδη:condom:

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Ποιες ήταν οι BDSMικές φαντασιώσεις των εφηβικών σας χρόνων;

αστειευεσαι? δεν εχω αλλαξει ερωτικες φαντασιωσεις... παντα μου αρεσε να ειμαι μετρια μαθητρια... ημουν σπασικλακι και τεμπελα... δυο πολυ ωραιοι λογοι να σε τιμωρισει ενας καθηγητης...  

Ποιες ήταν οι πρώτες σας εικόνες φετίχ;

φετιχ? μμμμμ... στολες... αστυνομια, ενοπλες δυναμεις....
Ποιες ήταν οι κινήσεις που σας σημάδεψαν και κουβαλάτε μαζί ως τον τάφο;

δημοτικο... μου αρεσει ενα παιδι (παιδακι για την ακριβεια....) εντελως τυχαια συνεχεια με χτυπουσε και εγω ολο πηγαινα και τον τσιγκλαγα   μιλαμε για μελανιες οχι αστεια... επισης στην 5η ταξη του δημοτικοι, καναμε σχολικη αγωγη καπως ετσι και ειχαμε ομαδες, στις οποιες τα μελη επιλεγονταν με κληρωση, εκτος του οτι ημουν στην ομαδα της αστυνομιας, ημουν η μοναδικη κοπελα αναμεσα σε 5 αγορια, που με βαλαν και γραμματεα... ειναι μετα να γινεις νορμαλ παιδι....  


Ποιες ήταν οι συμμαθήτριες / συμμαθητές που σας κάνανε να ονειρεύεστε άτακτα;

ναι... εκτος απο τον προαναφερθεντα, πιο μετα στο λυκειο, που.... δεν ονειρευτηκα απλα   αλλα τοτε ημουν παιδι, δεν καταλαβαινα....
Ποιες ήταν οι καθηγήτριες / καθηγητές που σας κάναν να χάσετε τον ύπνο σας;


τους εχεις δει τους καθηγητες που ειχα καλε????  

Ποιες ήταν οι αναμνήσεις που ξύπνησαν σε μεγαλύτερη ηλικία και χαμογελάσατε εξαιτίας τους;


αυτες βασικα... μερικες φορες χαμογελαω μερικες φορες λυπαμαι που τα παιδικα μου χρονια τα θεωρω σαν προδρομο της μελλοντικης σεξουαλικης μου "δραστηριοτητας"

 

Ποιες ήταν οι BDSMικές φαντασιώσεις των εφηβικών σας χρόνων;

θα συμφωνήσω με τον sw ότι ακόμα και στις πιο τρυφερές ηλικίες
μπορεί κανείς να έχει τέτοιες φαντασιώσεις.
Πρέπει να ήμουν στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού όταν τυχαία
πέτυχα σε ένα μπατηροκάναλο την ταινία
("Ζυστίν" Τα βάσανα της αρετής).
Την βλέπαμε με την αδερφή μου κι ενώ εκείνη
είχε στεναχωρηθεί για τα όσα περνούσε η Ζυστίν,
εγώ ενδόμυχα παρακαλούσα να μην καταφέρει να ξεφύγει 
Αντλούσα μία ευχαρίστηση από αυτό,
ασχέτως αν έμαθα τα περί Ντε Σαντ πολύ αργότερα.
Τότε ήταν που παρακινούσα την κατα 2 χρόνια μεγαλύτερη ξαδέρφη μου
να με εξετάσει, καθώς της άρεσε να κάνει τη νοσοκόμα.
Έγώ έκανα πως αντιστεκόμουν στην εξέτασή της
κι εκείνη με έβαζε να καθομαι τις παλαμες μου
καθώς πίεζε το στηθοσκόπιο σε όλα τα μέρη του σώματός μου.
Δεν ήταν βέβαια η εξέταση που με ερέθιζε αλλά η παράδοση μου
σε ότι ήθελε να κάνει εκείνη
και σε αυτό το πλαίσιο κινούνταν οι φαντασιώσεις μου.

Ποιες ήταν οι συμμαθήτριες / συμμαθητές που σας κάνανε να ονειρεύεστε άτακτα;

Υπήρχε ένας που με ταλαιπώρησε 2 χρόνια. Δεν ξέρω πως και γιατί,
αλλά έκανα ό,τι, όπου και όπως ήθελε...1η και 2η Λυκείου 

Ποιες ήταν οι καθηγήτριες / καθηγητές που σας κάναν να χάσετε τον ύπνο σας;

Αχ ο Κύριος Κώστας....προς έκπληξη όλων
(επειδή δεν συμπαθούσα ιδιαίτερα τη χημεία)
εκείνη τη χρονιά ήμουν αστέρι στην τάξη!! 

Ποιες ήταν οι αναμνήσεις που ξύπνησαν σε μεγαλύτερη ηλικία και χαμογελάσατε εξαιτίας τους;


Κάποτε χώρις ακόμα κι εγώ η ίδια να έχω συνειδητοποιήσει ακριβώς τι είναι το bdsm, μίλησα σε κάποιον για τα θέλω μου....
και η απάντησή του σε όσα του είπα ήταν: είσαι διεστραμένη το ξέρεις?
Τότε είχα χαλαστεί, τώρα με κάνει και χαμογελάω 

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Την εποχή που πήγαινα σχολείο,την πλειστόκαινο δηλαδή,υπήρχε ακόμη ο διαχωρισμός των φύλων.Τα σχολεία ηταν είτε αρρένων είτε θηλέων.
Θεία χάριτι ,δεν είχα ουδέποτε ερωτικές φαντασιώσεις γιά κανένα εκ των συμμαθητών μου.
Δέν υπήρξα επίσης τόσον διαστροφικός τύπος ώστε να έχω φαντασιωθεί καμμία από τις καθηγήτριες η τίς δασκάλες μου.(άτυχος,ναι).

Οσον αφορά τις υπόλοιπες ερωτήσεις,η πρώτη φετίχ εικόνα που ανασύρω απο την μνήμη μου είναι τα γυμνά πόδια μιας Πένης ,καθώς κατηφορίζει ξυπόλητη τη λεωφόρο Αλεξάνδρας ,αφού εχουμε φύγει απο τον χορό του 15ου Γυμνασιου θηλεων,(δεν είχαμε λϋκεια στην πλειστόκαινο, εξατάξια γυμνάσια είχαμε) ,που γινόταν σε μια ντισκοτέκ που υπήρχε τότε στον Πυργο Αθηνών.Την είχανε κουράσει τα πέδιλα που φορούσε και κάποια στιγμή τα έβγαλε χωρίς δισταγμό.Εκανα ένα σχόλιο πως οι πατούσες της θα γινοντουσαν μεσ΄την βρώμα και τότε μου πέταξε μ΄ενα παιχνιδάρικο χαμόγελο την θανατηφόρα ατάκα: " δεν πειράζει,οταν φτάσουμε θα σε βάλω να μου τις γλύψεις"!!!...

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

@echo
Ευχαριστώ για τις εξηγήσεις.  

@assassina
ΟΚ, αν και δεν έχουμε το λινκ της περιγραφής.

  Είναι νωρίς ακόμα, ηλικιακά. Μπορεί αργότερα να αλλάξουν.

Παρατηρώ ακόμη ένα "κρούσμα" εμφάνισης συγκεκριμένης συμπεριφοράς από το δημοτικό. Από νωρίς, οι περισσότεροι, στα "βάσανα" και στα "βασανιστήρια".

 

Απάντηση: Re: στο διπλανό θρανίο

Άλλη μία καταγραφή από το δημοτικό. Επιδημία ...  

Το δεύτερο μου έχει συμβεί, και ήταν τραυματικό. Το "αστείο" είναι πως ο τύπος "το είχε" αλλά, τότε δεν το ήξερε. Ήμασταν μικροί και άπειροι.  

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Ώστε, ο Πύργος των Αθηνών χρονολογείται από το πλειστόκαινο, εε;   Με άνθρακα 14 έγινε η χρονολόγηση;

Απολαυστικότατη η περιγραφή και φυσικά, η δεσποινίς με τις Domme τάσεις.  

Θυμήθηκα μια γιορτή, στην οποία επέμενα να πάω με ψηλοτάκουνες γόβες. Πρέπει να ήμουνα 14-15. Γύρισα σπίτι κουτσαίνοντας {τι τον ήθελα τόσο χορό;;} αλλά επ' ουδενί δεν καταδέχθηκα να βγάλω τις γόβες. Προτιμούσα να γυρίσω ματωμένη, παρά να αγγίξω την άσφαλτο. Εντελώς μη-μου-άπτου στο δέρμα.

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Και μετά και μετά;  

Την θυμάμαι εκείνη την disco, σαν ξερολούκουμο την έβλεπα εγώ το μικρό. Άνοιγε τις πόρτες του παραδείσου πολύ αργά όμως, ακόμα κι αν καταφέρναμε να φτάσουμε ως εκεί ήταν ώρα να μαζευτούμε στα σπίτια μας.

Εκείνη την εποχή, πρώτη γυμνασίου δηλαδή, κάναμε πάρτυ στα σπίτια μας. Σε ένα από αυτά είχε φέρει ένα αγόρι περιοδικό με "γυμνές γυναίκες που τις γαμάνε". Θέλαμε και τα κορίτσια να το δούμε αλλά υπήρχαν αυστηρές διαδικασίες. Έπρεπε να αποδείξουμε στο αγόρι που έκανε πόρτα ότι γνωρίζουμε "τί θα πει γαμήσι" και να κάνουμε ακριβή περιγραφή του τί συμβαίνει στο γαμήσι, αλλιώς δεν επιτρεπόταν να δούμε τις γυμνές γιατί ήταν κίνδυνος, λέει, να λιποθυμήσουμε απ την πολύ αθωότητα. Εγώ ήξερα την πράξη και ότι υπήρχε αλλά δεν ήξερα ότι την λένε γαμήσι και είχα κάτσει στη γωνία μου, γιατί όντας διαβαστερή ήξερα και πού θα βρω "τέτοια περιοδικά". Οι άλλες συμμαθήτριές μου το πάλευαν αλλά δεν κατάφεραν και πολλά, η πόρτα ήταν αυστηρή. Όσες ήξεραν τί θα πει γαμήσι κάθονταν σε άλλη γωνία, φορούσανε κραγιόν και όχι λιπ γκλος και σνομπάρανε τα πάντα...

Κι εγώ πάντως πάντα ξυπόλητη τους έπαιρνα τους δρόμους της επιστροφής τη νύχτα και με τις γόβες στιλέττο στο χέρι και ντρεπόμουν αλλά δεν το έδειχνα. Μερικές φορές ήταν παγωμένοι οι δρόμοι καθώς επιστρέφαμε σπίτι.

Θυμάμαι αλλά προτιμώ να μη θυμάμαι. Απελπιστικά ίδια με τώρα ήμουν. Ήταν ένα αγόρι, ο Ντινάκος, που, παρέα με άλλα δύο κορίτσια, με έδενε σε κάθε διάλειμμα για να με μαστιγώσει, δεν είχα κανένα πρόβλημα αλλά ούτε και το επιδίωκα "ασ' τον να κάνει ό.τι του αρέσει" έλεγα μέσα μου. Μετά από τρεις μέρες που με έδενε με τις ζώνες της ποδιάς των άλλων κοριτσιών έγινε φανερό σ εμένα ότι δεν ήθελε πραγματικά να με μαστιγώσει, αλλά και πάλι δεν τον κακοκάρδισα και του καθόμουν. Αρχίδια του καθόμουν, στην πραγματικότητα εγώ δεν του είχα δώσει πράσινο φως και αυτός το ένιωθε και δεν τολμούσε να προχωρήσει στο μαστίγωμα. Ακόμα έχω ενοχές για τη μεσοβέζικη συμπεριφορά μου, αλλά είναι ένα απ τα μεγάλα μου ταλέντα και κρίμα που δεν αναγράφεται τέτοιο κινκ σε κανένα δομημένο προφίλ υποτακτικών. Στο τέλος ήρθε η μαμά του και τον μάζεψε και τον άλλαξε σχολείο και μάλωσε εμένα για "τσουλάκι" και είπα μέσα μου ότι μάνα και γιός είναι αλλού γι αλλού και μείναν όλοι εμβρόντητοι πως "το καλό αυτό κορίτσι γιατί το μαλώνει η κυράτσα" και εγώ τους άφησα με την απορία και έμοιαζα το ίδιο απορημένη με αυτούς.

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

... αισθάνομαι πως θα σας απογοητευσω, αλλά αντιπαρήλθα την πρόκληση,- γνωρίζετε δα την άποψή μου γιά το public humiliation,δέν ήταν διαφορετική τότε- καί την καληνύχτισα μ΄ενα γλυκό φιλί στο στόμα. ΄
Το πως ένοιωσα βέβαια στο άκουσμα της ατάκας ,και τι φαντασιώσεις προκάλεσε ,είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο 

Mήπως θυμάσαι και πως την λέγανε;
Καταραμένο Αλτσχαϊμερ...

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Tower Disco; ή Disco Tower;

Tower Village ήταν, είμαι σίγουρη γι αυτό, πήρα φλασιά και το θυμήθηκα  

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Ποιες ήταν οι BDSMικές φαντασιώσεις των εφηβικών σας χρόνων;

τρελαινόμουν να πηγαίνω να μου περνούν αίμα και όλο άρρωστη για να με πηγαίνουν στον γιατρό....

Ποιες ήταν οι πρώτες σας εικόνες φετίχ;

να με περιορίζουν ώστε να μην μπορώ να κάνω ότι θέλω..
.
Ποιες ήταν οι κινήσεις που σας σημάδεψαν και κουβαλάτε μαζί ως τον τάφο;

sorry αλλά αυτό ούτε εδώ μπορώ να το πω

Ποιες ήταν οι συμμαθήτριες / συμμαθητές που σας κάνανε να ονειρεύεστε άτακτα;

μαλλον κανεις

Ποιες ήταν οι καθηγήτριες / καθηγητές που σας κάναν να χάσετε τον ύπνο σας;
ο λυκειαρχης μου....

Ποιες ήταν οι αναμνήσεις που ξύπνησαν σε μεγαλύτερη ηλικία και χαμογελάσατε εξαιτίας τους;

πως απλά και μόνο έκανα πρώτη φορά sex sta 16 απλα και μονο για να το καάνω

 

Απάντηση: στο διπλανό θρανίο

Πωπω, τι ανθόκηπο άνοιξα ... :>
Απομόνωσα μερικές μόνο φράσεις, αλλά όλο το κείμενο ήταν απολαυστικό.

Είχαμε κι εμείς έναν Ντινάκο {Βασίλη} με τη μάνα του, που νόμιζε ότι ο γιος της μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει και φταίνε τα κορίτσια γι' αυτό. Η ζωή όμως έχει χιούμορ: ασπάστηκαν οικογενειακώς μια αίρεση και ... φαντάζεσαι τη συνέχεια, εε;