Υποδούλωση

Έσκυψε, την κοίταξε με νόημα. <Κατερίνα, είσαι όμορφη.> Της είπε απαλά. Η Κατερίνα κοκκίνισε και του χαμογέλασε. Δεν περίμενε κάποιον τόσο αισθησιακά όμορφο και γενναίο. Ήταν νευρική για τη συνάντηση και είχε αρχίσει να πιστεύει ότι είχε κάνει λάθος στο να συναντηθούν.
Μετά το τέλος της προβλέψιμης σχέση της με τον Ορφέα, ήθελε να νοιώσει ενθουσιασμό στη ζωή της και φαινόταν ότι αυτός ήταν ένας τρόπος για βιώσει τελικά τις φαντασιώσεις της.
Η ξάδελφής της, η Ελισάβετ, είχε κανονίσει επαφή με τον Κώστα. Η Ελισάβετ ήταν πολύ δραστήρια στην smbd κοινότητα και η Κατερίνα εμπιστευόταν την κρίση της. Στο τηλέφωνο η Κατερίνα ήταν καθησυχαστική για τον Κώστα. Είχε μιλήσει για την ασφάλεια, την εμπιστοσύνη, τα όρια, safewords και συμφωνίες. Αν ήταν σίγουρη γι' αυτό που έψαχνε, της υποσχέθηκε ότι αυτός ήταν ο καταλληλότερος.
Η βραδιά κύλησε εξαιρετικά καλά και η Κατερίνα θεώρησε ότι ο Κώστας κατανόησε πλήρως τις ανάγκες της. Συμφώνησαν να συναντηθούν και πάλι αύριο το βράδυ να υπογράψει ένα <συμβόλαιο>.
Η Κατερίνα επρόκειτο να γίνει η δούλα του για δύο μήνες.
Θα πρέπει να ζητήσει άδεια απουσίας από την εργασία της και να ενημερώσει τους φίλους και τους συγγενείς της, ότι επρόκειτο να λείψει για δουλειές μέχρι τα μέσα του Σεπτεμβρίου.
Ο Κώστας είχε κανονίσει να πάρει την Κατερίνα από το σπίτι με το αυτοκίνητό του.
Όσο περισσότερο σκεφτόταν η Κατερίνα τη συνάντησή τους, τόσο πιο πεπεισμένη γινόταν ότι ήταν σωστή η απόφαση της να συναντηθεί με τον Κώστα. Ποτέ δεν μπορούσε να έχει ξανά μια τέτοια ευκαιρία.
Ο Κώστας ήταν ανεξάρτητος πλούσιος και είχε το ελεύθερο χρόνο για να περάσει τους επόμενους δύο μήνες μαζί της, παρέχοντας της την εμπειρία που λαχταρούσε.
Ο Κώστας αναθεώρησε τη σύμβαση που είχε συνταχθεί για να υπογράψει η Κατερίνα.
Εκείνη του είχε ζητήσει ρητά να βάλει μια ρήτρα που θα της έδινε την εξουσία να διερευνά το ρόλο του ως Master και του δικού της ως σκλάβα. Αυτός με τη σειρά του άλλαξε τη διατύπωση της σύμβασης, ούτως ώστε να μπορεί να τροποποιήσει τη συμφωνία για να διατηρήσει τη δέσμευσή του, για την σχέση αφεντικού-σκλάβας. Ήθελε να αισθανθεί η Κατερίνα ότι δεν είχε καμία επιλογή, ότι ήταν πλήρως στη διάθεσή του. Ένιωσε ότι διαφορετικά η εμπειρία δεν θα ήταν πραγματική. Εκείνη τον εμπιστεύεται για να εξασφαλίσει την απόλυτη ευεξία, ανεξάρτητα από την προσωρινή ταλαιπωρία που θα υποστεί.
Λοιπόν, θα του δώσει ότι ήθελε! Και συμφώνησε ότι θα γινόταν με την πλήρη συγκατάθεση της.
Απέμεινε η συνάντηση της Κατερίνας στο διαμέρισμά της για να ολοκληρωθεί η νομική γραφική εργασία και να της αναθέσει το πώς θα προετοιμαστούν για την υποδούλωση της.
Η γραφειοκρατία υπεγράφη και ο Κώστας έδωσε τις οδηγίες του. Έπρεπε να τον περιμένει σε ένα εξωτερικό τραπέζι στην Αίγλη κατά της 16 μ.μ. της επόμενης ημέρας. Δεν χρειαζόταν να φορέσει κάποια συγκεκριμένη ενδυμασία, αλλά ότι φορούσε εκείνη την εποχή. Να έχει παραγγείλει ένα μεταλλικό νερό και στη συνέχεια να περιμένει με τα χέρια διπλωμένα στην αγκαλιά της και χαμηλωμένα μάτια. Αυτό θα σημάνει την αρχή της υποδούλωσης της. Κάποιος θα έρθει γι' αυτήν, είπε.
Η Κατερίνα έκανε σύμφωνα με τις οδηγίες και κάθισε και περίμενε στη ζέστη απόγευμα Ιουλίου. Πήγε 4:00 και κανείς δεν την πλησίασε. Μια ώρα πέρασε και η Κατερίνα είχε αρχίσει να ανησυχεί. Θα περίμενε άλλη μισή ώρα και στη συνέχεια θα ξεχνούσε το όλο θέμα. Η αναμονή στη ζέστη την δίψασε κι έτσι παρήγγειλε άλλο ένα μεταλλικό νερό. Όταν πήγε να το πιεί ένα χέρι έπιασε τον καρπό της και μια τραχιά φωνή ψιθύρισε στο αυτί της, <Μήπως πρέπει ο Δάσκαλός σας, να σας δώσει την άδεια να παραγγείλετε άλλο ποτό;> Μια συγκίνηση πέρασε την σπονδυλική στήλη της Κατερίνας, όπως κατάλαβε το παιχνίδι είχε αρχίσει. <Αργήσατε και δίψασα. > Είπε, λίγο ανυπόμονα. <Ο Κύριος θα ασχοληθεί με αυτή τη στάση σας κατά την άφιξη σας,> είπε ο άντρας. <Ελάτε μαζί μου, ΤΩΡΑ!>
Η Κατερίνα σκέφτηκε ότι ίσως θα έπρεπε να απολογηθεί για την οργισμένη αντίδραση του. Άφησε όμως τον εαυτό της να την οδηγήσει κάτω στο δρόμο που περίμενε το αυτοκίνητο. Η Κατερίνα ανακάθισε στο μαλακό δερμάτινο κάθισμα και κοίταξε γύρω. Το αυτοκίνητο ήταν πραγματικά μια λιμουζίνα. Στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου θα μπορούσαν να καθίσουν άνετα έξι άτομα. Υπήρχε ένα καλά εφοδιασμένο μπαρ, καθώς και τα ποτήρια ήταν από κρύσταλλο. Τα παράθυρα ήταν απειλητικά φιμέ. Ήξερε ότι μπορούσε να δει έξω, ενώ κανείς δεν μπορούσε να δει μέσα. Υπήρχε ένα χώρισμα μεταξύ του καθίσματος του οδηγού και το πίσω κάθισμα και υπήρχε ένα μικρό ηχείο κάτω από το παράθυρο, το οποίο φανταζόταν χρησίμευε για την επικοινωνία με τον οδηγό. Η Κατερίνα παρατήρησε ότι δεν υπάρχουν χειρολαβές στις πόρτες. Για μια στιγμή αναρωτήθηκε αν θα έπρεπε να ανησυχεί για αυτό. Η απουσία λαβών και κλειδαριών την έκανε αιχμάλωτη στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, αλλά αυτό θα πρέπει να είναι μέρος των συνεπειών που προορίζονται να αισθανθεί με αυτόν τον τρόπο. Ο οδηγός μίλησε για λίγο, στη συνέχεια δίνοντας της εντολές του Δασκάλου της. <Γδύσου. Αφαίρεσε τα πάντα. Δίπλωσε τα ρούχα σου και δώσε μου τα πράγματά σου όταν ανοίξω το πορτάκι >. Η Κατερίνα υπάκουσε αμέσως. <Κάθισε με τα πόδια σου ανοικτά, τα χέρια σου ενωμένα πίσω από το κεφάλι σου και μην κουνηθείς, να μην σου δοθεί ακόμη μεγαλύτερη τιμωρία κατά την άφιξη σου.> Αισθάνθηκε μια στιγμή φόβου, αλλά διεγέρθει με αυτές τις λέξεις. Τι νόστιμη φαντασία, σκέφτηκε.
Η διαδρομή ήταν μεγαλύτερη από ό, τι περίμενε, και τα χέρια της Κατερίνας είχαν αρχίσει να κουράζονται. Ποιος ήταν εκείνος ούτως ή άλλως; Ο Κώστας, που σύντομα θα γινόταν Master της, δεν ήταν εκεί και αυτός ήταν ο μόνος που νόμιζε ότι θα έπρεπε να υπακούει σε αυτό το παιχνίδι. Κατέβασε τα χέρια της καθώς αναστέναξε με άνεση. Το αυτοκίνητο σταμάτησε μια φορά, για βενζίνη και της άρεσε να ξέρει ότι καθόταν στο πίσω κάθισμα, εντελώς γυμνή, με ανθρώπους έξω που δεν γνώριζαν την κατάσταση της.

Η Κατερίνα φανταζόταν ότι είχαν οδηγήσει περίπου τέσσερις ώρες, αφού είχε σκοτεινιάσει έξω. Έφτασαν σε ένα σπίτι με θέα. Ήρθαν σε ένα φράχτη και η Κατερίνα παρατήρησε ότι άνοιξε με τηλεχειρισμό και ότι ήταν ηλεκτρισμένος. Μια δεύτερη περίφραξη δεν ήταν ηλεκτρισμένη, αλλά ήταν καλυμμένη με σπείρες από συρματοπλέγματα. Ο τελευταίος φράχτης ήταν στολισμένος, αλλά εξακολουθεί να εξυπηρετείται ένα σκοπό, την παραμονή των εργαζομένων έξω. Η ασφάλεια ήταν πολύ περισσότερη από ότι η Κατερίνα φανταζόταν και πάλι το στομάχι της σφίχτηκε από φόβο. Γιατί υπήρχε ανάγκη τόσης ασφάλειας;Η Κατερίνα είδε το σπίτι, ήταν αρχοντικό. Ήταν εντυπωσιακό, μεγάλο και gothic.
Το αυτοκίνητο σταμάτησε και αμέσως η πόρτα άνοιξε και τα χέρια την τράβηξαν έξω. Της έπιασαν τα χέρια αρκετά σκληρά και της τα γύρισαν προς τα πίσω και ένιωσε κρύο χάλυβα γύρω τους καρπούς της. . Την ίδια στιγμή, ένα μαύρο μεταξωτό μαντήλι ήταν δεμένο γύρω από τα μάτια της. Τα βίαια χέρια την ώθησαν προς τα εμπρός σε ένα διάδρομο, τότε σταμάτησε. Κάποιος ξεκλείδωσε τις χειροπέδες της, αλλά οι δύο άνδρες και στις δύο πλευρές εξακολουθούν να την κρατούν σταθερά τράβηξαν τα χέρια της προς τα πάνω και ένιωσε δέρμα γύρω από τους καρπούς της και κλειδαριές να κλείνουν επ >αυτών.
Τα χέρια της τραβήχτηκαν προς τα πάνω ακόμα περισσότερο, όπως ήταν δεμένα γύρω από τους καρπούς της. Ένιωσε τον εαυτό της να τεντώνει και σηκώθηκε στις μύτες των ποδιών της. Ήταν άβολα. Η πραγματικότητα της ύπαρξης σε αυτή τη θέση δεν ήταν αυτό που περίμενε. <Εντάξει, μπορώ να το αντέξω αυτό.> σκέφτηκε η Κατερίνα. Στην πραγματικότητα, όντας σε μια τέτοια ευάλωτη θέση ένιωσε τον εαυτό της να μουσκεύει.
<Πού είναι ο Κώστας;> ρώτησε τους άνδρες. <Νόμιζα ότι ήταν εδώ να με συναντήσει όταν θα έφτανα.> Η Κατερίνα ήταν συγκλονισμένη από την ανταπόκριση. Ένιωσε μια έντονη αίσθηση τσιμπήματος σε όλη την πλάτη και του μηρούς της και μια φωνή τη διέταξε να σωπάσει. Η Κατερίνα ήταν πολύ έκπληκτη. Δεν περίμενε τέτοιο οξύ πόνο. Ήξερε ότι επρόκειτο να χτυπηθεί, ήθελε μια έντονη εμπειρία, αλλά δεν περίμενε να χτυπηθεί τόσο δυνατά. Αυτός ο άνθρωπος δεν ήξερε τη δύναμη του!
Η Κατερίνα άκουσε βήματα και μια στενή πόρτα να κλείνει και συνειδητοποίησε ότι ήταν μόνη στο δωμάτιο. Μετά από λίγο, τα χέρια της άρχισαν να πονάνε. Μετά από λίγα λεπτά, άφησε τις φλέβες της να πάρουν το βάρος της πάλι. Αισθάνθηκε ότι ήταν εκεί για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και τα χέρια και τα πόδια της πονούσαν. Δεν ήξερε πόσο καιρό ήταν δεδομένου ότι είχε περιέλθει σε δωμάτιο, αλλά κρίνοντας από τον πόνο στα χέρια της,
θα πρέπει να ήταν έτσι λίγες ώρες. Με το πέρασμα του χρόνου άρχισε να συνηθίζει τον πόνο. Αλλά πάντα ερχόταν και πάλι, κατά κύματα. Πόνος, μούδιασμα και στη συνέχεια. Ο πόνος και το μούδιασμα και πάλι. Αυτό δεν ήταν καθόλου αυτό που περίμενε. Ίσως αυτό να ήταν μια πολύ κακή ιδέα. Λοιπόν, όταν θα δώ τον Κώστα θα του πω ότι το ξανασκέφτηκα και να ξεχάσουμε το όλο το όλο θέμα.
Μετά από ώρες, η Κατερίνα άκουσε την πόρτα να ανοίγει και κάποιος μπήκε στο δωμάτιο. <Κώστα; ρώτησε. Δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση. <Άκου, θέλω να δω τον Κώστα>. Και πάλι, καμιά απάντηση.
Ένιωσε το πρόσωπο να την πλησιάζει και να αφαιρεί τα σκουλαρίκια της, μενταγιόν, δακτυλίδια, ρολόι και βραχιόλι. Η αναπνοή της Κατερίνας που πιάστηκε στο λαιμό της. Απροσδόκητα, η Κατερίνα αισθάνθηκε ένα δυνατό μαστίγωμα από ένα δερμάτινο λουράκι στον κώλο της. <Είμαι πολύ απογοητευμένος από εσένα, Κατερίνα. Άκουσε Κώστα να σου πω και αισθάνθηκε ένα άλλο πλήγμα κατά του πισινού της. <Κώστα, άκουσε, θέλω αυτό να σταματήσει>. <Ανάσταση> έδωσε το safeword. Ο Κώστας αγνόησε το safeword και της έδωσε τρία γρήγορα χτυπήματα στη σειρά, όλα σχετικά στο ίδιο σημείο, και αισθάνθηκε κάτω της κάψιμο!
<Μιλάς μόνο με την άδειά μου, Κατερίνα>, είπε, <Και εγώ δεν σου την έχω δώσει. > <Κώστα, άλλαξα γνώμη. Σκέφτηκα πως αυτό θα ήταν διαφορετικό. Θέλω αυτό να σταματήσει. Ο Κώστας αναστέναξε και είπε: <Μια τέτοια σκλάβα ανυπάκουη και τόσο ασεβείς για τον Master. Έχω πολλά να σου διδάξω, Κατερίνα. Ένιωσε το μουνί, το οποίο ήταν βρεμένο με τους χυμούς της. Παρά τις λέξεις της, της άρεσε αυτό.
Λοιπόν, είπε ότι δεν έχει δικαίωμα επιλογών της δίνει αυτό που ζήτησε. Το μαστίγιο ήρθε κάτω της ξανά και ξανά, ο πόνος γίνεται εντονότερος με κάθε χτύπημα. Η Κατερίνα δεν μπορούσε να πάρει ανάσα να μιλήσει και ήταν μόνο σε θέση να ανησυχεί και να ουρλιάζει, όσο κράτησε ο ξυλοδαρμός της. Τέλος, ο Κώστας σταμάτησε χάιδεψε το πρόσωπό της και βούρτσισε τα μαλλιά της πίσω απαλά. Έκλαιγε με λυγμούς, προσπαθούσε να πιάσει την αναπνοή της. Ο Κώστας μίλησε. <Αν πεις άλλη λέξη, Κατερίνα, θα αρχίσω και πάλι. Κατάλαβες>; Η Κατερίνα δεν ήταν σε θέση να απαντήσει. <Κατερίνα, έχεις καταλάβει; Η Κατερίνα ήταν φοβισμένη για το τι θα έκανε ο Κώστας αν δεν απαντούσε στην ερώτηση, έτσι κούνησε το κεφάλι ναι. Μπράβο, είπε. <Θα κάνεις νεύμα με το κεφάλι σου, ναι ή όχι σε απάντηση στις ερωτήσεις μου. Αν δεν απαντάς αμέσως, θα αισθάνεσαι το μαστίγιο ξανά. Μήπως έδωσα εντολή για το μεταλλικό νερό, στην Αίγλη και στη συνέχεια να καθίσεις και να περιμένεις; ρώτησε. Η Κατερίνα κούνησε το κεφάλι ναι. >Μήπως έδωσα εντολή σε σένα για άλλο ένα; > Η Κατερίνα με λυγμούς άρχισε να εξηγεί, >ήμουν δίψα ...> Ρωγμή, πήγε το μαστίγιο. Και στη συνέχεια άλλες δύο φορές. <Μήπως έδωσα εντολή να παραγγείλεις άλλο ένα;> Κούνησε το κεφάλι της δεν. <Τότε με παράκουσες, έχεις το δικαίωμα αυτό, Κατερίνα; Θα πρέπει να πει ναι ή όχι, σκέφτηκε. Φοβήθηκε ότι η απάντηση θα την οδηγήσει σε περισσότερο πόνο. Εκείνη φανταζόταν ότι θα ήθελε να παραδεχτεί ότι είχε παρακούσει. Κούνησε το κεφάλι της ναι. <Δεν ανέχομαι την ανυπακοή>, είπε ήρεμα. <Ας μη γελιόμαστε, θα τιμωρηθείς >. <Στο αυτοκίνητο, κάθισες με τα χέρια πίσω από το κεφάλι σου, Κατερίνα; Ναι, αλλά ... Σιωπή! είπε και πάλι, το μαστίγιο έπεσε στο κάτω μέρος της, πέντε σκληρά χτυπήματα. Κατερίνα, έπρεπε να βγάλεις τα πάντα και στη συνέχεια να καθίσεις με τα χέρια σου πίσω από το κεφάλι σου; Εκείνη κούνησε το κεφάλι ναι. <Ακόμα δεν είχες αφαιρέσει τα κοσμήματά σου,> δήλωσε ο Κώστας.Και κατέβασες τα χέρια σου χωρίς άδεια. Είναι σωστό αυτό; Η Κατερίνα κούνησε το κεφάλι και πάλι γρήγορα, φοβόταν το μαστίγιο.
Πρέπει να ακολουθήσεις τη σύμβασή μας ρητά, για τους επόμενους δύο μήνες, είτε σου αρέσει είτε όχι. Τώρα για να ασχοληθώ με θράσος σου, Κατερίνα! Πώς τολμάς και απαιτείς να σε αφήσω να φύγεις; Πώς τολμάς να απαιτείς από μένα; Ο Κώστας δεν περίμενε την απάντησή της, αλλά έφερε το μαστίγιο στα κοκκινισμένα ήδη κωλομέρια της ξανά και ξανά, μέχρι που φώναξε από τον πόνο και τον παρακαλούσε να σταματήσει.
Ήταν πλέον πολύ φοβισμένη, πόσο μακριά είχε σκοπό να φτάσει; Ο πόνος ήταν έντονος, αλλά το σώμα της διεγείροταν, επειδή έβλεπε τον ισχυρό βραχίονα του Κώστα κρατώντας το μαστίγιο εναντίον του γυμνού κάτω μέρους της και η εικόνα την καύλωνε.
<Άκουσέ με τώρα, Κατερίνα πολύ προσεκτικά. Αυτό ΔΕΝ είναι ένα παιχνίδι.
Υπόγραψες πρόθυμα την σύμβαση δίνοντας τον εαυτό σου σε μένα και μου έδωσες την άδεια να κάνω ότι θεωρώ αναγκαίο να σε εκπαιδεύσω να γίνεις μια υποχωρητική σκλάβα. Αυτό ήθελες. Η Κατερίνα τόλμησε να μιλήσει και πάλι. Ναι, αλλά εγώ έπρεπε να αποφασίζω τα όρια του τι κάνουμε και έχουμε ένα safeword. Σου έδωσα το safeword!
Και πάλι, μια σειρά από χτυπήματα ήταν πολύ επώδυνα και δημιούργησαν πληγή στα ευαίσθητα κωλομέρια της. Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν στο πρόσωπό της.
Κατερίνα, μου έδωσες την εξουσία να τροποποιήσω τους κανόνες, αν ένιωθα ότι η σχέση αφεντικού-σκλάβας ήταν σε κίνδυνο. Η άμεση και συνεχή ανυπακοή σου από την πρώτη στιγμή μου λέει ότι έχουμε ένα πρόβλημα εδώ και δεδομένου ότι έχω δεσμευτεί σε σένα να σε κάνω υποτακτική, αισθάνομαι την ανάγκη να αλλάξει ο κανόνας σχετικά με τα όρια και τα safewords. Κατερίνα, εγώ και μόνο εγώ, θα αποφασίσω ποια θα είναι τα όριά σου. Το safeword μας δεν έχει πλέον κανένα νόημα.
Η Κατερίνα ανοίξει τα χείλια της να μιλήσει. <Σσσσ,> είπε ο Κώστας, βάζοντας το δάχτυλο στα χείλη της και συνεχίζοντας μαλακά .. Να μην πω άλλη λέξη, Κατερίνα. Δεν θέλω να σε τιμωρήσω και πάλι. Για όσο διάστημα το θεωρώ απαραίτητο, δεν έχεις κανένα δικαίωμα, τόνισε. Θα κάνεις μόνο αυτό που σου επιτρέπω να κάνεις. Για τους επόμενους δύο μήνες, θα ανήκεις σε μένα εντελώς. Θα υπάρχεις μόνο για να μου λες σας παρακαλώ.
Η Κατερίνα έκλαιγε ανοιχτά τώρα. Τι έκανα; Που έχω μπλέξει; Πώς μπορώ να βγω από αυτό; Πώς μπορώ να ξεφύγω; Θα ψάξει κανείς για μένα; Μάντεψε τις σκέψεις της ο Κώστας και συνέχισε, Κατερίνα, που τέθηκες σε αυτό οικειοθελώς ... με τη θέλησή σου ... με ανυπομονησία. Μην ψάχνεις για διάσωση. Εσύ η ίδια πήρες δύο μήνες άδεια απουσίας από την εργασία σου. Εσύ η ίδια είπες στους φίλους στην οικογένειά σου ότι λείψεις μακριά για δύο μήνες. Κανείς δεν θα ψάξει για σένα. Όσο για διαφυγή, μην θέσεις τον εαυτό σου σε μια θέση όπου θα πρέπει να κάνω κάτι ακραίο για να σε τιμωρήσω. Δεν θα ξεφύγεις και η προσπάθεια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με αυστηρότητα. Είμαι βέβαιος ότι έχεις παρατηρήσει την ασφάλεια που έχω στο κτήμα μου. Δεν νομίζω ότι είσαι σε θέση να φύγεις από αυτό. Κατερίνα, εγώ πρόκειται να σε διδάξω καλά. Όταν θα έχω τελειώσει, θέλω να είμαι υπερήφανος για όσα θα έχω κάνει για σένα. Έφριξε με τα λόγια του. Απομακρυσμένη; Φυλακισμένη; Ξαφνικά άρχισε να αισθάνεται να αυξάνει ο θυμός της και να συντρίβει το φόβο. Με εκμεταλλεύτηκε, σκέφτηκε. Ήταν τόσο νέα σε αυτό και δεν ήξερε που θα έμπλεκε. Θα έπρεπε να ήταν πιο σαφείς όταν μιλούσαν για το τι θα γινόταν και πως. Αυτή φώναξε. Ανάθεμά σε, μπάσταρδε! Μαλάκα! Διεστραμμένο κάθαρμα! Άφησέ με να φύγω! Τη στιγμή που τα είπε αυτά, η οργή αντικαταστάθηκε από τον φόβο. Τι είχε κάνει; Ήθελε να πάρει τα λόγια της πίσω. Τι θα έκανε αυτός που την άκουσε να μιλάει με αυτές τις λέξεις; Ο Κώστα ήταν σιωπηλός για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στη συνέχεια μίλησε, η φωνή του ακόμα πιο μαλακή. Κατερίνα, ξέρεις ότι πρέπει να τιμωρηθείς για αυτό το ξέσπασμα. Θέλω να με παρακαλέσεις για συγχώρεση
και θέλω να με παρακαλάς να σε τιμωρήσω που υπήρξες ασεβείς σε μένα. Συνειδητοποίησε ότι μέχρι στιγμής είμαι επιεικείς μαζί σου διότι είσαι νέα σαν σκλάβα. Θα είμαι επιεικής ακόμη και για αυτό σου το ξέσπασμα, αλλά αυτό δεν θα συνεχιστεί. Τι θέλεις ή δεν θέλεις δεν έχει καμία σημασία απολύτως. Οι δούλοι δεν έχουν δικαιώματα. Κατερίνα, γιατί επιμένεις να είσαι τόσο ισχυρογνώμων; Μπορείς να είσαι η σκλάβα μου πρόθυμα, όπως γι' αυτό ήρθες, ή να σε αναγκάσω γι' αυτό.
Τώρα, δεν θέλω να ακούσω ξανά ότι αυτό είναι ένα παιχνίδι, για το τι θέλεις ή δεν θέλεις, για το τι έχει συμφωνηθεί. Θα σου δώσω ένα αντίγραφο της σύμβασης που υπόγραψες με την αναθεώρηση, έτσι ώστε να μπορείς να δεις ότι σου δίνω ακριβώς αυτό που συμφωνήθηκε. Μέχρι στιγμής, τα χτυπήματα που Κώστα ήταν όλα στο κάτω μέρος της. Τώρα, ο Κώστας άρχισε να την χτυπάει στους μηρούς, την πλάτη και μπροστά της, στα στήθη της. Πάνω και κάτω, το μαστίγιο έκανε μώλωπες στην τρυφερή σάρκα της. Παρά τον πόνο, η Κατερίνα δεν μιλούσε, να μην υποστεί περισσότερη τιμωρία. Αλλά ο Κώστας δεν έδειχνε να σταματά και τελικά μια κραυγή βγήκε έξω, εντάξει, σε παρακαλώ, συγχώρεσε με! Τιμώρισέ με λίγο περισσότερο.
Ο σωστός τρόπος είναι να πεις, Σας παρακαλώ, συγχωρήστε με Δάσκαλε. Και θέλω να πεις γιατί πρέπει να τιμωρηθείς. Το μαστίγιο συνέχισε να έρχεται προς τα κάτω της. <Σας παρακαλώ συγχωρήστε με, Δάσκαλε! Παρακαλώ να με τιμωρήσετε λίγο περισσότερο για την ύπαρξη ασέβειας προς εσάς. > Ο Κώστας σταματά τον ξυλοδαρμό. Εντάξει, Κατερίνα. Σε συγχωρώ. Και θα κάνω δεκτό το αίτημα σου για μεγαλύτερη τιμωρία.
Τι νομίζεις ότι σου αξίζει; Άλλες δέκα;
Όχι, Δάσκαλε, όχι δέκα. Δεν μπορώ να φάω άλλες δέκα! >
Λες ότι ήσουν ασεβείς για μένα δεν είναι αυτό σημαντικό για τουλάχιστον δέκα κτυπήματα; Ρωγμή, πήγε το μαστίγιο απέναντι στήθη της στις δύο θηλές. <Μήπως αυτό δικαιολογεί είκοσι; > Τι πρέπει πω, σκέφτηκε η Κατερίνα; Δεν υπήρξε καμία απάντηση. Εκείνη αισθάνθηκε ότι πρέπει να συμφωνήσει σε είκοσι. <Ναι, Master, είκοσι. > Ένα άλλο χτύπημα, αυτή τη φορά πέρα από το πίσω μέρος των ποδιών της. Δεν νομίζεις, Κατερίνα, που ίσως σου αξίζουν ακόμα περισσότερα; Χμμ;
Εκείνη κούνησε το κεφάλι της, δυσκολεύονταν να μιλήσει.
<Πόσα ακόμη, Κατερίνα; > ρώτησε. <Ακόμα άλλα δύο, Master>. Ελπίζοντας ότι θα τον ικανοποιήσει. Μαστίγωμα! <Μόνο άλλα δύο; <Όχι, Master, άλλα πέντε.> Μαστίγωμα! <Δέκα! Δέκα, Δάσκαλε! >
<Παρακάλεσέ με Κατερίνα, να σου δώσω τριάντα.>
Η Κατερίνα έτρεμε. Τριάντα! Θα ήταν αδύνατο να το αντέξει. Και όμως, φοβόταν για το τι θα κάνει αν δεν προσπαθούσε να τον ευχαριστήσει. <Σας παρακαλώ, Δάσκαλε, δώστε μου τριάντα. Παρακαλώ. > Έκλαιγε και ολόκληρο το σώμα της έτρεμε. <Εντάξει, Κατερίνα, θα σου δώσω τριάντα. Αλλά πρέπει να τα μετρήσεις δυνατά! > Μαστίγωμα. <Ένα>, είπε.
<Ένα, Δάσκαλε! > Της υπενθύμισε πώς θα πρέπει να τον αντιμετωπίζει, καθώς το μαστίγιο ήρθε κάτω πάλι. <Τώρα, θα ξεκινήσει η καταμέτρηση>.
Μαστίγωμα! <Ένα, Δάσκαλε! > Μαστίγωμα! <Δύο, Δάσκαλε! > Μαστίγωμα ...
Παρά τον πόνο, η Κατερίνα καύλωσε. Συνειδητοποίησε ότι ήθελε τον Κώστα να την πάρει και είχε την ανάγκη να αισθανθεί τη σκληρότητά του στην μαλακή, την υγρή, σκοτεινή, μεθυστική σπηλιά της. Όταν ο ξυλοδαρμός σταμάτησε, η Κατερίνα μόλις που είχε τις αισθήσεις της, άκουσε το νερό που χύνεται στο ποτήρι και ο Κώστας κράτησε το ποτήρι μέχρι τα χείλη της. Πίνοντας διψασμένα.
<Ευχαρίστησέ με, Κατερίνα, διέταξε ο Κώστας.
<Σας ευχαριστώ, Δάσκαλε>.
Γιατί με ευχαριστείς; >
<Σας ευχαριστώ για το νερό, Δάσκαλε>.
Μαστίγωμα! <Και για τι άλλο;> Η Κατερίνα προσπάθησε να σκεφτεί γιατί θα έπρεπε να τον ευχαριστήσει. Το μόνο πράγμα που είχε κάνει γι> αυτήν ήταν που της έδωσε το νερό. Μαστίγωμα!
<Για τι άλλο, Κατερίνα;
<Δεν ξέρω!> ψέλλισε.
Μαστίγωμα! <Δεν είπες Master>.
<Δεν ξέρω, Δάσκαλε! > έκλαιγε πάλι. Γιατί δεν την άφηνε κάτω και να την γαμήσει; Στη συζήτηση για την συμφωνία, δεν υπήρχε τίποτε σχετικά με αυτήν την απαίσια τιμωρία. Αλλά τότε ναι, θυμήθηκε, είχε συμφωνήσει να ξυλοκοπείται από οτιδήποτε, ανά πάσα στιγμή και για οποιοδήποτε λόγο. Η μόνη εξαίρεση ήταν η χρήση από τα πιο ακραία μαστίγια που θα μπορούσαν να της αφήσουν σημάδια. Αλλά δεν πιστεύω ότι θα έφτανε σε αυτό το σημείο.
Μαστίγωμα! <Σκέψου σκληρά, Κατερίνα.
<Δάσκαλε, παρακαλώ, παρακαλώ ... πραγματικά δεν ξέρω, παρακαλώ!
Μαστίγωμα! Η Κατερίνα φώναξε . <Αυτό που κάναμε δεν έχει τελειώσει, Δάσκαλε;> >ρώτησε.
<Για ποιο πράγμα έγινε;> ρώτησε.
Η Κατερίνα προσπάθησε να σκεφτεί, αλλά ο πόνος το καθιστούσε δύσκολο. Δεν είχε κάνει τίποτα κακό και δεν μπορούσε να θυμηθεί τι είχε αναγκαστεί να παραδεχτεί.
Μαστίγωμα! <Για ποιο, Κατερίνα; Μαστίγωμα! <Θα συνεχίσω να σε χτυπάω μέχρι να μου πεις για ποιο πράγμα.>
<Σας παρακαλώ, όχι, Δάσκαλε! >
Μαστίγωμα! <Για ποιο, Κατερίνα!>
Η Κατερίνα προσπάθησε να συγκεντρωθεί και να σκεφτεί. <Δάσκαλε, επειδή ήμουν αγενείς>! Θυμήθηκε!
Μαστίγωμα! <Λοιπόν, εγώ σε ευχαριστώ, Κατερίνα!>
<Δάσκαλε, σας ευχαριστώ για την τιμωρία μου, που υπήρξα ασεβείς προς εσάς.>
<Μπράβο, μπράβο, Κατερίνα. Ο Κώστας τελικά σταμάτησε να την κτυπά. Ολόκληρο το σώμα της έσφυζε από πόνο και διέγερση και δεν μπορούσε να σταματήσει τους λυγμούς. <Για απόψε, Κατερίνα, εγώ πρόκειται να σε αφήσω εδώ, όπως είσαι.
<< Όχι! φώναξε. <Όχι, δεν το αντέχω αυτό! Σας παρακαλώ, θα πεθάνω >.
Όχι, όχι, όχι. Δεν μπορεί να με αφήσει, έτσι για όλη τη νύχτα, σκέφτηκε. Είχε τον πόνο προτού να αρχίσει η τιμωρία και τώρα το μαρτύριο ήταν αφόρητο. Η σεξουαλική επιθυμία της για αυτόν χάθηκε αμέσως και αντικαταστάθηκε από το φόβο της.
Γέλασε. <Δεν νομίζω ότι θα πεθάνεις, Κατερίνα. Αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που πρόκειται να σου κάνω κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής σου.
Μαστίγωμα! <Μίλησες χωρίς την άδειά μου.> Μαστίγωμα! <Και ξέχασες το Master. Μαστίγωμα!
<Δάσκαλε, σας παρακαλώ, λυπάμαι. Σας παρακαλώ να με συγχωρήσετε που μίλησα χωρίς την άδειά σας, Δάσκαλε. Δάσκαλε, σας παρακαλώ, λύστε με, Δάσκαλε >.
<Όμορφα είπε, Κατερίνα. Καλά τα πας. Αλλά θα μείνεις εδώ. Θα σε δω το πρωί. >
Η πόρτα έκλεισε και άκουσε τον ήχο ενός μπουλονιού να ασφαλίζει. Αυτή περίμενε και αν και ξαφνικά φοβόταν τον Κώστα, ήθελε να έρθει πίσω, να τη γαμήσει, να μην την αφήσει εδώ έτσι για τόσες πολλές ώρες. Δεν θα είναι σε θέση να σταθεί. Αλλά δεν έγινε τίποτα. Τίποτα δεν μπορούσε να κάνει. Ποτέ δεν είχε αισθανθεί τόσο ευάλωτη, τόσο φοβισμένη, τόσο υπό πλήρη έλεγχο κάποιου. Ακούμπησε το κεφάλι της στον ώμο της και συνέχισε το κλάμα μαλακά. Το είχε ζητήσει αυτό, αλλά δεν γνώριζε αυτό που ζητούσε. Θυμήθηκε όλες τις προειδοποιήσεις που είχε διαβάσει και είχε αγνοήσει, δεν ήταν προσεκτική. Νόμιζε ότι είχε τόσο δυνατό χαρακτήρα και ότι μπορούσε να φροντίζει τον εαυτό της. Και τώρα ήταν εδώ, έτσι όπως ήταν. Δεν γνώριζε καν που ήταν! Αβοήθητη, εντελώς ευάλωτη σε ότι ήθελε ο Κώστας να κάνει σε αυτήν. Η Κατερίνα αποκοιμήθηκε. Δεν ήξερε πώς, αλλά ήταν ευγνώμων. Κάθε λεπτό που κρεμιόταν εκεί, κάθε λεπτό που ένιωθε τον πόνο στα χέρια της και γύρω από τους καρπούς της, ο πόνος σε όλο της το σώμα από τα κτυπήματα, ήταν σαν μια ώρα. Ήλπιζε ότι είχε κοιμηθεί για πολλές ώρες και ότι ήταν πρωί και κάποιος θα έρθει για να την λύσει. Αλλά τότε τι, σκέφτηκε; Είχε πει ότι επρόκειτο να κάνει χειρότερα πράγματα για αυτήν. Οι ώρες κυλούσαν όπως πριν και η Κατερίνα ήξερε ότι όσο χρόνο είχε κοιμηθεί, δεν ήταν αρκετός.
Ήθελε να αφήσει το μυαλό της να μείνει κενό, για να σταματήσει αυτό το συναίσθημα φόβου, για να σταματήσει το αίσθημα του πόνου. Αλλά δεν έχει σημασία τι ήθελε. Ο φόβος και ο πόνος επιδεινωνόταν. Η Κατερίνα ήταν στο σημείο όπου ήταν έτοιμη να ουρλιάξει όταν άκουσε την πόρτα να ανοίγει. Ένιωσε τις φλέβες της και τα χέρια της να χαλαρώνουν. Ο πόνος που ένοιωθε τώρα λυμένη ήταν πιο έντονος!
Φώναξε και πήγε να τρίψει τα πονεμένα χέρια της, αλλά ένα ζευγάρι χέρια έφερε τους καρπούς της, πίσω από την πλάτη της και ένιωσε περιορισμούς πάνω της ξανά. Τα χέρια την ώθησαν προς τα εμπρός και μπήκε σε μια μεγάλη αίθουσα. Ήξερε ότι η αίθουσα ήταν μεγάλη από την ηχώ των βημάτων τους. Τα χέρια της δεσμεύτηκαν και πάλι, αλλά αυτή τη φορά ήταν απλωμένα οριζόντια, το ίδιο έγινε και με τους αστραγάλους της και ήταν εκεί με ανοικτά χέρια και πόδια ανήμπορη. Της έλυσαν τα μάτια και έκανε μια γκριμάτσα στο ξαφνικό φως, αν και το δωμάτιο ήταν σκοτεινό και άναβαν μόνο κεριά. Έριξε μια ματιά τριγύρω. Ήταν στην πραγματικότητα σε ένα πολύ μεγάλο δωμάτιο, αλλά ήταν αραιά επιπλωμένο. Παρατήρησε πρώτα τις αλυσίδες, άγκιστρα και κρίκους που στερεώνονται σε διάφορα σημεία του χώρου. Υπήρχαν μαύρες δερμάτινες πολυθρόνες σκορπισμένες στο δωμάτιο, μερικά τραπέζια και στη συνέχεια, ορισμένα άλλα έπιπλα άγνωστα και αυτό την έκανε να αισθάνεται πολύ φοβισμένη. Αν και ήταν στο φως της ημέρας, έβρεχε έξω και η βαριά κουρτίνα στα παράθυρα δημιουργούσε μια κατήφεια στο δωμάτιο με το αναμμένο κερί.
Κάποιος από πίσω της έπιασε τα μαλλιά και της τα τράβηξε σφιχτά σε μια αλογοουρά. Έδεσε την αλογοουρά με σχοινί και στη συνέχεια ένιωσε ένα άλλο αιχμηρό τράβηγμα στο τριχωτό της κεφαλής της. Τα μαλλιά της τραβήχτηκαν σε έναν γάντζο. Δεν μπορούσε να κινηθεί το κεφάλι της χωρίς το αίσθημα ότι θα της βγουν τα μαλλιά της. Ο άνθρωπος ήρθε γύρω από μπροστά της και με τα δάκτυλά του τσίμπησε τα μάγουλά της να ανοίξει το στόμα της και κάτι έσπρωξε σε αυτό. Αυτή φιμώνεται και προσπάθησε να το βγάλει με τη γλώσσα της, αλλά ήταν ανώφελο. Ήταν ένα δερμάτινο φίμωτρο, κατάλαβε. Ένιωσε να δένεται σφιχτά γύρω από το κεφάλι της. Ήταν δεμένη στη μέση σε αυτό το κρύο από την υγρασία δωμάτιο, το κεφάλι της ήταν ακίνητο από τα μαλλιά της και την ανάγκαζε να κοιτάει μπροστά και ένα δερμάτινο φίμωτρο στο στόμα της, καθιστούσε αδύνατο για εκείνη να κάνει έναν ήχο παρά μόνο μια γκρίνια ή ένα γρύλισμα. Ο άνθρωπος έφυγε αριστερά και ήταν πάλι μόνη. Ένιωσε πάλι όπως χθες, αλλά προς μεγάλη της έκπληξη, ήταν ενόχληση και όχι πόνος. Η πρόβλεψη για το τι μπορεί να συμβεί στη συνέχεια, όμως, ήταν τόσο στρεβλή ως προς τον ξυλοδαρμό.
Μια πόρτα πίσω της άνοιξε και ο Κώστας μπήκε μέσα. Σταμάτησε μπροστά της, έβαλε τα χέρια του στους γοφούς της και την κοίταξε από πάνω έως κάτω. Παρά το φόβο της, ήταν καυλωμένη. Τα μάτια του έπεσαν στις θηλές της και στη συνέχεια στις μαλακές τρίχες ανάμεσα στα πόδια της. Ένιωσε τον εαυτό της να μουσκεύει. Το σώμα της την πρόδιδε, αλλά δεν επρόκειτο να ενδώσει, η αίσθηση της αυτή τη φορά, επρόκειτο να επικεντρωθεί στην οργή της, η αίσθηση της παραβίασης, καθώς και την αίσθηση ότι είχε παραπλανηθεί.
Ευχήθηκε να μπορούσε να κινήσει το κεφάλι της, να πει κάτι, να κάνει οτιδήποτε άλλο εκτός από το να στέκεται εκεί, με τα χέρια και τα πόδια απλωμένα, κοιτάζοντας την αυτός.
Ο Κώστας έφερε κοντά μία από τις καρέκλες. Είχε κάτι στο χέρι του καμτσίκι ιππασίας.
Θα με μαστιγώσει και πάλι, σκέφτηκε η Κατερίνα και ένιωσε τον εαυτό της να κοντεύει να λιποθυμήσει από τον φόβο, ή ήταν διέγερση; Ή και τα δύο; Ο Κώστας κίνησε προς τα εμπρός την καρέκλα του και κάθισε ακριβώς μπροστά της. Άγγιξε μια από θηλές της με το πετσάκι από το καμτσίκι της ιππασίας. Το κίνησε πέρα δώθε πάνω ωσότου έγινε σκληρή και συρρικνωμένη από το κρύο. Έπειτα κίνησε το καμτσίκι κάτω στην κοιλιά της και στην σκοτεινή τρίχα ανάμεσα στα πόδια της και το έτριβε εμπρός και πίσω στην κλειτορίδα της.
<Σύμφωνα με την υπογραφείς συμφωνία μας, Κατερίνα, έχεις γίνει περιουσία μου. Μοναδικός σκοπός στη ζωή σου, όσο θα είσαι εδώ είναι να μου δώσεις χαρά. Θα κάνεις όλα όσα λέω, αμέσως και χωρίς αντίρρηση και ερώτηση. Οποιαδήποτε καθυστέρηση ή αδυναμία να κάνεις αυτό που λέω θα είναι η αιτία να τιμωρηθείς >. Ήταν καυλωμένη και πάλι, σκέφτηκε με απορία και ταπείνωση. <Είσαι δική μου. Ζεις, αναπνέεις, κοιμάσαι, τρως και πίνεις μόνο επειδή εγώ το θέλω. Μπορώ να αρνηθώ οτιδήποτε από αυτά όποτε θέλω. >
<Σήμερα θα ξεκινήσει η εκπαίδευση σου. Θα με ακούς προσεκτικά, όσο θα σου λέω τους κανόνες μου, τους οποίους θα πρέπει να υπακούς χωρίς αντίρρηση. >
Σηκώθηκε και περπάτησε γύρω της. Το καμτσίκι άρχισε να χαϊδεύει τον κώλο της και το προώθησε στη ρωγμή, σπρώχνοντας απαλά κατά το άνοιγμα. Ποτέ πριν δεν είχε κάνει τίποτα από τον κώλο η Κατερίνα και δεν ήταν σίγουρη αν το συναίσθημα που είχε ήταν από τον πόνο ή την ευχαρίστηση.
<Εδώ είναι οι κανόνες>, είπε. <Εγώ δεν θα στους επαναλάβω, ώστε να τους εμπεδώσεις. Επίσης, θέλω να ξέρεις ότι εγώ μπορώ να προσθέσω νέους κανόνες ή να αλλάξω τους υπάρχοντες κανόνες όποτε θελήσω, αλλά η άγνοια των αλλαγών, δεν θα σε απαλλάξει από την τιμωρία αν τους παραβείς >.
Ο Κώστας άρχισε να απαγγέλλει το μακρύ κατάλογο των κανόνων, αλλά η Κατερίνα ήταν πλέον τόσο καυλωμένη που δεν ήταν σε θέση να τον καταλάβει. Ήταν μπροστά της και πάλι. Έριξε το καμτσίκι στην καρέκλα πίσω του και έπιασε τις θηλές της με δάχτυλά του. Τσίμπησε τις άκρες και η Κατερίνα ένιωσε πόνο μέσα από τα στήθη της. Μισούσε τον πόνο και άρχισε να μισεί την αίσθηση της διέγερσης που άπτεται από αυτόν.
Ο Κώστας ήξερε αυτό που ένιωθα. Ήταν μια καλή αρχή, σκέφτηκε.
<Θα περάσεις τους επόμενους δύο μήνες εκπαιδευόμενη ως σκλάβα. Θα πραγματοποιηθεί η εκπαίδευση σε στάδια.
Πρώτα-πρώτα, θα μάθεις να κάνεις ότι εγώ διατάζω. Βλέπω ότι, αν και είναι αυτό που ζήτησες, δεν είσαι τόσο έτοιμη γι' αυτό όσο νόμιζες.
Κατά το δεύτερο στάδιο, θα υπακούς τις εντολές μου, από φόβο. Θα περιμένω να με υπακούσεις και η αποτυχία στο να το πράξεις θα τιμωρείται. Και πίστεψέ με ξέρω να τιμωρώ. <Το τσίμπημα στις θηλές της ήταν επώδυνο.
<Όταν φτάσεις στο τελευταίο στάδιο, θα με υπακούς, διότι θα είναι το μόνο πράγμα που θα θέλεις περισσότερο στον κόσμο, επειδή σου πραγματοποίησα την φαντασίωση σου>.
<Ξέρω τι σκέπτεσαι. Σκέπτεσαι ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ, ότι θα αντισταθείς ακόμη και μέχρι το δεύτερο στάδιο. Αλλά έχω όσο χρόνο χρειάζομαι, και τελικά θα σπάσεις. <Πήρε το καμτσίκι και πάλι και το έσπρωξε σε αυτήν, σκληρά. Πονάει, σκέφτηκε. Αλλά ήταν δεμένη και φιμωμένη με τον τρόπο που ήταν και δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να σταματήσει την μετακίνηση της βίτσας μέσα και έξω από τον κόλπο της, κάθε φορά γινόταν όλο και πιο δύσκολο. Φώναξε από την καύλα της, αλλά ο ήχος βγήκε από την μύτη της και ήταν αδύναμος. Ποτέ δεν είχε νιώσει τόσο ανήμπορη στη ζωή της. Ήταν απόλυτα στο έλεος του και φαινόταν ότι δεν θα της έδινε κανένα έλεος.
Μετά από λίγα λεπτά, δεν ήθελε το έλεος του, η διέγερση της κορυφώθηκε σε οργασμό.

Ο Κώστας ψηλαφίζοντας με το καμτσίκι το σώμα της, έκανε κύκλο στις θηλές της και στη συνέχεια προχώρησε μέχρι το πρόσωπό της και το κράτησε κάτω από τη μύτη της. <Μήπως μυρίζεις το δέρμα; ρώτησε. <Αυτό είναι που εννοώ. Θα σε προδώσει ο εαυτός σου, όπως σε προδίδει τώρα το σώμα σου και θα αρχίσεις να αισθάνεσαι χαρά για την δουλεία σου>. Τα λόγια του διαπέρασαν αισθησιακά μέσα από την ελαφριά ομίχλη και αισθάνθηκε οργή πάλι μέσα της.
Αυτό ήταν τόσο εξευτελιστικό, σκέφτηκε. Πώς θα μπορούσε ποτέ να ήθελε αυτό το σύνολο δουλείας; Είχε πάρει το μάθημά της που ήταν τόσο αφελής σχετικά με αυτό το σκοτεινό κόσμο και ουσιαστικά απήχθηκε και βασανίστηκε.
Αν ήξερε καλύτερα, τον κοίταξε γεμάτη φωτιά και θυμό στα μάτια της.
Το καμτσίκι χτύπησε ξανά και ξανά σε όλο της το στήθος και ένιωσε τον πόνο και το κάψιμο. Σταμάτησε μετά από περίπου είκοσι χτυπήματα. Ο Κώστας την πλησίασε έπιασε το πρόσωπό της με τα δάχτυλά του, πιέζοντάς απάνθρωπα τα μάγουλα της και τραβώντας το κεφάλι της προς τα εμπρός, έτσι ώστε τα μαλλιά της τραβήχτηκαν ακόμα πιο πολύ και από τον πόνο ένοιωσε σαν να ξεριζώνονται.
<Δεν ακούς τους κανόνες. Ή ακόμα χειρότερα, τους ακούς, αλλά αποφάσισες να τους αγνοήσεις. Δεν σου είπα ότι δεν μπορείς να με κοιτάξεις χωρίς άδεια;
Τα μάτια της Κατερίνας έπεσαν αμέσως. Ο Κώστας έδειχνε να το απολαμβάνει πολύ. Ήταν φοβισμένη, ήταν καυλωμένη, ήταν προκλητική.
Το επόμενο βήμα ήταν να την ταπεινώσει.
Ο Κώστας σήκωσε το τηλέφωνο, κάλεσε και μίλησε με ένα άλλο άτομο με χαμηλή φωνή. Ένα λεπτό αργότερα, άνοιξε η πόρτα και ο άνθρωπος που την είχε φέρει σε αυτό το δωμάτιο νωρίτερα μπήκε μέσα. Η Κατερίνα δεν είχε την ευκαιρία να τον δει νωρίτερα, αλλά τώρα είδε ότι ήταν όμορφος, πολύ μυώδης, καθαρός ξυρισμένος με κοντά, ξανθά μαλλιά, και ντυμένος εξ ολοκλήρου στα μαύρα.
Ο Κώστας στράφηκε προς τον άνδρα και είπε: Αντρέα, αυτή θα πρέπει να καθαριστεί. Δώστε της λίγο νερό για να πιει πρώτα. Όχι τρόφιμα, όμως. Νομίζω ότι αντέχει χωρίς τροφή.
Χωρίς άλλη λέξη ή ματιά στην Κατερίνα, περπάτησε μακριά και ακούστηκε μια πόρτα να ανοίγει και να κλείνει πίσω του. Είχε φύγει. Το σώμα της φώναζε για να επιστρέψει, ενώ το μυαλό της απηύθυνε κατάρες γι> αυτόν.
Η πόρτα άνοιξε και πάλι και άκουσε περισσότερα βήματα. Ένας άλλος άνδρας είχε έρθει μαζί με τον Αντρέα, ομοίως ντυμένος και εξίσου μυώδης. Πρώτα έβαλαν ένα σύστημα συγκράτησης στον αριστερό της αστράγαλο. Στη συνέχεια έκαναν το ίδιο και με τον δεξί της αστράγαλό, ο οποίος ήταν άμεσα συνδεδεμένος με τον αριστερό. Το ίδιο έγινε με τα χέρια της, τότε ένα περιλαίμιο τέθηκε γύρω από το λαιμό της. Είχε δαχτυλίδια γύρω από αυτό, καθώς και ένα μακρύ λουρί με ένα άλλο δαχτυλίδι κρέμονται πίσω από την πλάτη της. Εκείνη, αμέσως έμαθε τι ήταν, όταν τα χέρια της τραβήχτηκαν πίσω στο μικρό δαχτυλίδι της πλάτης της και ένας συνδετήρας στο σύστημα συγκράτησης των καρπών της συνδέθηκε με το λουρί στο κολάρο. Για να μην πνίγεται, έπρεπε να σπρώχνει με δύναμη στα χέρια της προς τα πίσω και πάνω! Τα μαλλιά της αφέθηκαν ελεύθερα και ένα λουρί συνδέθηκε με ένα από τα δαχτυλίδια στο κολάρο. Ένας από τους άντρες άρπαξε το λουρί και το τράβηξε προς τα εμπρός της. Η Κατερίνα δεν είχε άλλη επιλογή από το να τον ακολουθήσει. Την τράβηξε προς μια πόρτα στα αριστερά της αίθουσας και βρεθήκανε σε ένα απλό δωμάτιο, φωτίζονταν από λαμπτήρες φθορισμού και ήταν επιπλωμένο με παράξενα αντικείμενα . Ακριβώς μπροστά της ήταν ένα μπάνιο.
Δεν είχε πόρτα όμως και το κάθισμα της τουαλέτας ήταν ευθυγραμμισμένο με την πόρτα, κάνοντας ορατό όποιον το χρησιμοποιούσε. Υπήρχε ένας μικρός νεροχύτης με σαπούνι, αλλά όχι πετσέτες ή καθρέφτης. Στην αριστερή πλευρά του δωματίου ήταν μια μεγάλη περιοχή ντους, αλλά αυτό που κατάλαβε η Κατερίνα χωρίς αμφιβολία ήταν ότι δεν ήταν για χρήση από κάποιον που ήταν πρόθυμος για ντους.
Οι καρποί της Κατερίνας συνδέθηκαν για πρώτη φορά στο κολάρο στο λαιμό και η ανακούφιση που ένιωσε ήταν φανταστική. Τα χέρια της ήρθαν δίπλα στο κολάρο, στο λαιμό της, με αποτέλεσμα οι παλάμες της να πιάνουν τα μάγουλά της το κολάρο της συνδέθηκε σε μια μακριά αλυσίδα που κατέβηκε από την οροφή.
Η Κατερίνα κοίταξε και είδε ένα ντους άμεσα πάνω της. Οι αστράγαλοί της ήταν στερεωμένοι στο δάπεδο του ντους, ανοιχτοί σε σημείο όπου δεν μπορούσε να κρατήσει την ισορροπία της, η Κατερίνα κοίταξε τους τοίχους του ντους.
Δύο από τους τοίχους με επένδυση από ακροφύσια ανά τακτά χρονικά διαστήματα, έτσι ώστε αν ενεργοποιηθούν, δεν θα υπήρχε ένα μέρος της που δεν θα χτυπήσει το σπρέι. Υπήρχε επίσης ένα ακροφύσιο κάτω της, το οποίο φόβιζε πολύ την Κατερίνα γιατί θα πυροβολήσει το νερό προς τα πάνω, προς τα γεννητικά της όργανα. Υπήρχαν επίσης δύο εύκαμπτοι σωλήνες μετάλλων που προέρχονται έξω από τα τείχη. Ένα ράφι με μια μεγάλη σειρά από βούρτσες συνδέθηκε με έναν από τους τοίχους και ένα άλλο ράφι με μια ποικιλία από σαπούνια, σαμπουάν και λοσιόν.
<Κάνε αυτό το μεγάλο ντους, Πέτρο. Είπε ο Αντρέας, κοιτάζοντας ψυχρά. <Ο Κώστας θέλει να την ξυρίσουμε επίσης.>
Το φίμωμα ήταν ακόμη στο στόμα της Κατερίνας, έτσι δεν ήταν σε θέση να πει τίποτα.
Αλλά έδωσε τους άντρες έναν εξαγριωμένο βλέμμα.
<Μήπως ο Κώστας σε διέταξε ότι δεν επιτρέπεται να κοιτάς κανέναν;> ρώτησε ο άνθρωπος που ονομάζεται Πέτρος. Ο Αντρέας κούνησε το κεφάλι, <Της το έχει πει τουλάχιστον δύο φορές.> <Τότε γιατί με κοιτάς σκύλα;> τσίμπησε τις θηλές της σκληρά. <Κοίτα κάτω, μουνί!> της φώναξε. <Τώρα, προτού σε σύρουμε έξω από εδώ και σε βάλουμε μπροστά στα γόνατα του Κώστα. Όταν ακούσει ότι τον παράκουσες αφού σου έχει πει τον κανόνα δύο φορές, θα πρέπει να τιμωρηθείς τόσο σκληρά που η κατάρτιση σου θα καθυστερήσει μία εβδομάδα, να ανακάμψει!
Τα μάτια της Κατερίνας έπεσαν πάλι κάτω. Είχε αισθανθεί γυμνή και εκτεθειμένη μπροστά στον Κώστα, αλλά ένιωθε την επιθυμία γι> αυτόν πάρα πολύ και μετά από όλα, είχε ζητήσει από τον Κώστα να την εξουσιάζει.
Αλλά το να είναι γυμνή μπροστά από αυτούς τους δύο άνδρες που δεν είχε δει ποτέ πριν στη ζωή της και στη συνέχεια να νοιώσει την ταπείνωση του να μπανιαρίζεται από αυτούς, ήταν πέρα για πέρα εξευτελιστική. Ο Πέτρος έφτασε στο ντους και γύρισε ένα διακόπτη. Αμέσως, η Κατερίνα χτυπήθηκε από όλες τις πλευρές από ένα ισχυρό ρεύμα παγωμένο νερό. Ενστικτωδώς προσπάθησε να μετακινήσει τα χέρια της για να προστατεύσει τον εαυτό από τη ροή, αλλά πιάστηκε από τους περιορισμούς. Η δύναμη του νερού που προέρχεται από το δάπεδο τη χτυπούσε απευθείας μεταξύ των ποδιών αλλά με τους αστραγάλους της έτσι δεμένους, δεν μπορούσε να κάνει κάτι γι> αυτό.
Ο Αντρέας και ο Πέτρος την κοιτούσαν να τρέμει από την έκρηξη του κρύου νερού. Μετά από λίγο, άρχισε να συνηθίζει το νερό, δεδομένου ότι δεν είναι πλέον αισθητά σοκαριστικά κρύο όπως την πρώτη στιγμή και το νερό που χτυπούσε ανάμεσα στα πόδια της άρχισε να γίνεται υπέροχο! Ο Πέτρος πήρε ένα μικρό πινέλο και έδωσε και ένα με λαβή στον Αντρέα, τότε σταμάτησε η ροή του νερού.
Η Κατερίνα κρεμιόταν εκεί, με το νερό να στάζει στα μάτια της, από τα μαλλιά της.
Ο Πέτρος πήρε ένα σαπούνι και το έτριψε πάνω στο πινέλο του, ο Αντρέας κάνει το ίδιο. Οι δυο άνδρες άρχισαν να την τρίβουν την ίδια στιγμή. Ο Αντρέας στάθηκε πίσω της και έφερε το πινέλο στον πισινό της, στη ρωγμή και στη συνέχεια προς τα εμπρός στα χείλη του αιδοίου της. Οι τρίχες είναι σκληρές, και ο Αντρέας έβαλε μεγάλη πίεση στο πινέλο, η Κατερίνα αισθάνθηκε λιποθυμία από την ένταση της διέγερσης της. Η ίδια ωθείται προς τα εμπρός προς τη βούρτσα, προς αυτή που παρέχεται η διέγερση της.
Ο Πέτρος, εν τω μεταξύ, έτριβε ψηλά, μπροστά της και πίσω, με το μικρότερο πινέλο. Η βούρτσα μπορεί να ήταν μικρότερη, αλλά οι τρίχες ήταν δύο φορές πιο σκληρές. Η βούρτσα πήγε στη γύρω περιοχή, πάνω από το στομάχι της, πάνω από τα στήθη της, την πλάτη, τα χέρια της. Πήγε παντού εκτός από πάνω από της θηλές της. Η Κατερίνα ήλπιζε ότι η βούρτσα δεν θα έρθει κοντά τους και όταν ο Πέτρος βάλει κάτω το πινέλο και αρχίσει το σαμπουάν για τα μαλλιά της, σκέφτηκε ότι θα ήταν τυχερή. Ο Αντρέας είχε τελειώσει το πλύσιμο στα πόδια και τον κώλο, αλλά εξακολούθησε να τρίβει τα χείλη του αιδοίου της. Ένιωσε ευαίσθητη. Μερικές φορές το πινέλο λίγο ψιθύρισε πάνω στην κλειτορίδα της, αλλά η αίσθηση ήταν τόσο βασανιστική,
σαν να ήταν το τρίψιμο με πλήρη ισχύ. Και οι δύο άνδρες σταμάτησαν την πλύση και το νερό άρχισε ξανά. Ένα λεπτό αυτή τη φορά και σταμάτησε και πάλι. Αμέσως ο Πέτρος έβαλε conditioner στα μαλλιά της, ενώ ο Αντρέας άρχισε να ξυρίζει τα πόδια και τις μασχάλες της.
Τότε επαληθεύθηκαν οι φόβοι της, ο Πέτρος ήρθε μπροστά της με τη βούρτσα.
<Η συσκευή έχει λίγα λεπτά για να ξανακκκινίσει, έτσι έχουμε πολύ χρόνο για να καθαρίσουμε τις θηλές σου.> είπε, με άσεμνο γέλιο. Η βούρτσα άρχισε να κινείται πάνω από θηλές της. Ο Πέτρος έτριβε μια θηλή με τη βούρτσα για μερικά δευτερόλεπτα και στη συνέχεια πήγαινε στην άλλη. Τα δάχτυλά του έπαιζαν με τη θηλή που δεν ήταν το βούρτσισμα και γινόταν επώδυνη και ευαίσθητη. Δεν ήξερε τι θεωρούσε χειρότερο, τις σκληρές τρίχες της βούρτσας ή το απαλό άγγιγμα των δαχτύλων του. Ήταν σχεδόν έξω από το μυαλό της από την καύλα όταν ο Πέτρος σταμάτησε με ένα τελικό τρίψιμο κατά των θηλών της.
Όταν ήταν ικανοποιημένοι ότι ήταν καθαρή, αφαίρεσαν το φίμωμα, αλλά προτού να μπορέσει να φωνάξει ή να πει οτιδήποτε, ο Πέτρος το αντικατέστησε με ένα κολάρο που τράβηξε το στόμα της ορθάνοιχτο και άρχισε να βουρτσίζει τα δόντια της. Ξέπλυνε το στόμα της με νερό με μια από τις μάνικες, την οποία στη συνέχεια την εισήγαγε στον κόλπο της για ένα λεπτό και κατέληξε με μια άλλη μάνικα στο κώλο της για τον καθαρισμό της και εκεί. Στη συνέχεια και πάλι, το ντους ήταν στο πλήρες φύσημα και ξεπλύθηκε πλήρη για πέντε λεπτά με παγωμένα νερά.
Η Κατερίνα ποτέ δεν είχε αισθανθεί τόσο καθαρή και όμως τόσο βρώμικη την ίδια στιγμή. Ένιωσε ότι ταπεινώθηκε. Αισθάνθηκε σαν να είχε πέσει θύμα βιασμού. Δεν είχε καμία αμφιβολία ότι θα επαναλαβαινόταν σύντομα αυτό. Θα αισθανόταν διαφορετικά με τον Κώστα παρόλο που τον μισούσε που την είχε εξαπάτησε.
Ο Αντρέας έβγαλε τους αστραγάλους της έξω από τα υποστηρίγματα τους και στη συνέχεια πέρασε μια σειρά στηρίγματα από βαρύ, ανοξείδωτο χάλυβα γύρω από κάθε αστράγαλο. Υπήρχε ένας μηχανισμός κλειδώματος που δεν συνδέεται μόνο με τα άγκιστρα σε κάθε αστράγαλο, αλλά και μεταξύ τους. Η Κατερίνα ήταν καλά δεμένη με αυτό τον τρόπο. Στη συνέχεια, παρόμοια μπήκαν και πάνω στους καρπούς της και πάλι οι καρποί της, ήταν ενωμένοι μεταξύ τους, πίσω από την πλάτη της. . Ο σφιγκτήρας ήταν ακόμα στο στόμα της και λειτουργούσε σαν φίμωτρο και την έκανε να σιωπά.
Με τους αστραγάλους της σφιχτά δεμένους μεταξύ τους, η Κατερίνα δεν ήταν σε θέση να περπατήσει, έτσι ο Αντρέας και ο Πέτρος την έσυραν έξω από το μπάνιο, πάνω σε έναν πάγκο που έμοιαζε ότι θα μπορούσε να καμφθεί σε διάφορες θέσεις. Υπήρχαν αλυσίδες και κρίκοι γύρω από τον πάγκο και η Κατερίνα δεν είχε αμφιβολίες για το λόγο που ήταν εκεί.
Η Κατερίνα κάθισε στον πάγκο και στη συνέχεια τραβήχτηκε επάνω, μέχρι που ήταν στη μέση, με τα πόδια της από μπροστά της. Ο Αντρέας ασφάλισε τις χειροπέδες στον καρπό από την άλλη και κάθε άνδρας πήρε από ένα χέρι, έσπρωξε στην πλάτη της και έδεσε το μεταλλικό στήριγμα στην πλευρά του πάγκου.
Πτέρυγα τμήματα βγήκαν από τον πάγκο κατά μήκος της πλευράς στα πόδια της και οι αστράγαλοι της συνδέθηκαν με αυτά.
Τα πτέρυγα τμήματα άνοιξαν τα πόδια της στο μέτρο του δυνατού, στη συνέχεια, ιμάντες τέθηκαν γύρω στην κοιλιά της και τους μηρούς της. Ήταν σταθερά αλυσοδεμένη στον πάγκο. Ο Πέτρος πάτησε τότε ένα διακόπτη και ο πάγκος άρχισε να κινείται. Το πάνω μέρος μειώθηκε, ενώ το κάτω μέρος ανατράφηκε, και η μέση χαμήλωσε έτσι ώστε ο κόλπος της, τα χείλη του αιδοίου της και η κλειτορίδα της, ήταν όλα πλήρως εκτεθειμένα στον Πέτρο και τον Αντρέα.
Αυτή κοκκίνισε από την ταπείνωση του να είναι σε αυτή τη θέση. Με το κεφάλι σχεδόν κάτω στο πάτωμα, η Κατερίνα δεν ήταν σε θέση να δει τι συμβαίνει μπροστά της, ένιωσε κάτι κρύο και την ομαλή εφαρμογή σε όλη την εξωτερική επιφάνεια στο μουνί της.
Ακολούθησε η αίσθηση από τον ήχο ενός ξυραφιού στο στάδιο επεξεργασίας σε όλη την ηβική περιοχή της. Απαντώντας στην σιωπηλή της ερώτησή, ο Αντρέας είπε. <Ναι, ξυρίζω το μουνί σου. Δεν επιτρέπεται να κρύβεις τίποτα από τον Master σου και αυτό θα βεβαιώνει, ότι θα μπορεί να δει όλο το μουνί σου.>
Τα δάχτυλά του έπαιξαν με την κλειτορίδα της και η Κατερίνα αισθάνθηκε μπερδεμένη από όλα τα συναισθήματα που βιώνει ...την ταπείνωση της, το φόβο, τη διέγερση.
Ο Αντρέας τελείωσε το ξύρισμα της, σβήνοντας τον αφρό ξυρίσματος και με ένα σκληρό χαμόγελο, στράφηκε προς τον Πέτρο και ρώτησε <Θέλεις να τελειώσεις τον καθαρισμό της επάνω; >
Η Κατερίνα αισθάνθηκε αηδία και ταπείνωση, όταν ο Πέτρος πήγε ανάμεσα στα πόδια της και άρχισε να χρησιμοποιεί τη γλώσσα του για να καθαρίσει ότι είχε απομείνει από την κρέμα ξυρίσματος. Αν και δεν την είχαν πλήξει σχεδόν όσο ο Κώστας πριν, δεν ήθελε να είναι μαζί τους. Ήθελε να δει τον Κώστα. Πώς μπορούσαν να της έχουν συμβεί όλα αυτά;
Του είπε πως δεν ήθελε να είναι σκλάβα, πως είχε αλλάξει απόφαση. Αλλά της θύμισε τη σύμβασή τους. Θα μπορούσατε να ήταν συναινετική σε κάτι τέτοιο; Προφανώς, ήταν ακριβώς αυτό που είχε κάνει.
Ήθελε τον Κώστα εδώ μαζί της, δεν ήθελε αυτά τα δύο άτομα, των οποίων η παρουσία στο σπίτι του Κώστα, ήταν είδηση γι' αυτήν.
Η επιθυμία της να δει τον Κώστα δυστυχώς πραγματοποιήθηκε και ο Κώστας μπήκε στο δωμάτιο για να την ελέγξει. Την κοίταξε πάνω και κάτω, τσίμπησε της θηλές της σκληρά με τα δάχτυλά του, έτρεξε τα χέρια του πάνω στην ξυρισμένη ηβική περιοχή της και στη συνέχεια έτριψε ανάμεσα στα πόδια της με την πλευρά του χεριού του.
Ήρθε μακριά υγρό. Η Κατερίνα βόγκηξε στη διέγερση και στην απογοήτευση.
<Πάρτε την κάτω, δεσμεύοντας τα χέρια πίσω από την πλάτη της. Βγάλτε το φίμωμα >. Είπε ο Κώστας στον Αντρέα και τον Πέτρο.
Η Κατερίνα βρέθηκε με τα γόνατά της στα πόδια του. Φρόντιζε να συνεχίσει να κοιτά κάτω.
Εκείνη τον άκουσε να ανοίγει το φερμουάρ του παντελονιού και στη συνέχεια τράβηξε τα μαλλιά της προς τα εμπρός, βάζοντας το πέος του στο στόμα της. Άνοιξε το στόμα της γρήγορα, σχεδόν ανυπόμονα, να τον λάβει μέσα. Κουνούσε το κεφάλι από τα μαλλιά της πέρα δώθε, πέρα δώθε. Ένιωσε να μεγαλώνει και να σκληραίνει το πέος του, που πίεζε περισσότερο και σκληρότερα κάτω από το λαιμό της.
Γέλασε, <μου αρέσει ο τρόπος που αισθάνεσαι το καυλί μου, Κατερίνα.
Ήρθε γρήγορα και έβγαλε το πέος του έξω. Ο Κώστας έσπρωξε το κεφάλι της, για να σιγουρευτεί ότι κατάπιε τα χύσια του.
Εκείνη φιμώνεται και πάλι, αλλά αυτός γέρνει το κεφάλι της ακόμα πιο πίσω και τη διέταξε να τα καταπιεί, υπενθυμίζοντάς της ότι θα τιμωρηθεί, εάν λίγα από τα χύσια του χυθούν έξω από το στόμα της.
Αυτό ήταν απαίσιο, σκέφτηκε η Κατερίνα, αν και την ίδια στιγμή ένοιωσε τις θηλές της να σκληραίνουν και η υγρασία ανάμεσα στα πόδια της να άρχισε ξανά. Στη συνέχεια, το αδιανόητο είχε συμβεί και ο Κώστας κινήθηκε κατά μέρος για να αντικατασταθεί από τον Αντρέα. Την περίμενε να κάνει το ίδιο και για αυτόν, κατάλαβε! Όχι! Ήταν αδύνατο.
Η Κατερίνα γνώριζε πως δεν έπρεπε να πει τίποτα, αλλά να μεταφέρει το κεφάλι της στην άκρη, ώσπου το πέος του ήρθε προς τα χείλη της.
Ο Κώστας στάθηκε πίσω της και την ανάγκασε κρατώντας το κεφάλι της εμπρός, προς το πέος του Αντρέα.
<Αν τον πληγώσεις, σκύλα>, μούγκρισε, <Θα περάσεις τις επόμενες είκοσι τέσσερις ώρες πιπιλίζοντας τον καθένα από το προσωπικό μου, άνδρες και γυναίκες!> Τα δάχτυλά του άρχισαν να παίζουν με τις θηλές της, ενώ ο Αντρέας ανέλαβε φέρνοντας το κεφάλι της πίσω και μπροστά από τον πούτσο του.
Όταν έχυσε, ο Πέτρος πήρε τη θέση του και αναγκάστηκε να υπομείνει το πιπίλισμα του επίσης.
<Νομίζω ότι ο Αντρέας και ο Πέτρος εκτίμησαν που τους ευχαρίστησες για το λουτρό που σου προσέφεραν,< της χλεύασε ο Κώστας.
Η Κατερίνα δεν είχε καμία απάντηση. Φοβόταν να τον αφήσει να δει στο βλέμμα της την οργή και την αγανάκτησή, έτσι κράτησε το κεφάλι κάτω.
<Μήπως σου αρέσει αυτό που κάνουμε, Κατερίνα; η φωνή του Κώστα ήταν μαλακή στο αυτί της.
<Ναι, Master>, είπε πολύ σιγά, μόλις που ακούστηκε. Ήξερε ότι ήταν η απάντηση που ήθελε να ακούσει από αυτήν.
<Τότε να τους το πεις, Κατερίνα,< την προέτρεψε ο Κώστας. <Πες τους πόσο σου άρεσε και πόσο ευγνώμον είσαι για μπάνιο σου.>
Το κεφάλι της ακόμα κάτω, τρέμοντας από το φόβο και νοιώθοντας μόνο απέχθεια γι> αυτόν, αναγκάστηκε να πει
<Σας ευχαριστώ για το μπάνιο.>
<Τι είναι αυτό, Κατερίνα,> Ο Κώστας ήθελε να την ταπεινώσει κι άλλο.
<Πες τους ότι σου άρεσε που ρούφηξες τα καυλιά τους. Επίσης, πάλι ξέχασες το κύριε; >
<Συγνώμη, Δάσκαλε, είπε λίγο αργότερα, σας ευχαριστώ που με πλύνατε. Και σας ευχαριστώ που μου επιτρέψατε να πιπιλίσω τα καυλιά σας, κύριοι.
<Μπράβο Κατερίνα, αλλά και πάλι πρέπει να σε τιμωρήσω>.
Αυτή έτρεμε. <Και πώς θα το κάνω αυτό, χμμ, Κατερίνα;
Παρέμεινε στα γόνατά της, ενώ ο ίδιος έκανε κύκλο γύρω της. <Να σε χτυπήσω πάλι; Να σε κρεμάσω από τους καρπούς σου και πάλι, αυτή τη φορά χωρίς τα δάχτυλα των ποδιών σου να αγγίζουν το πάτωμα; Να τσιμπουκώσεις πάλι τον Αντρέα και τον Πέτρο; Να τους αφήσω να σε γαμήσουν από πίσω; Θα το ήθελες, Κατερίνα;
Σε έχουν γαμήσει από τον κώλο; >
<Σας παρακαλώ, παρακαλώ, παρακαλώ όχι, Δάσκαλε. Μην το κάνετε αυτό σε μένα! >
Ο Κώστας γέλασε. <Ω, θα πρέπει να γαμηθείς από τον κώλο, Κατερίνα και θα είμαι ο πρώτος.
Αλλά αυτό θα είναι μια τιμή, μια ανταμοιβή, έτσι πρέπει να βρούμε άλλο τρόπο για να σε τιμωρήσω τώρα >.
Η Κατερίνα ήταν εμφανώς αναστατωμένη. <Αντρέα, Πέτρο φέρτε την στην αίθουσα. Την δένουν με τα χέρια της πίσω από την πλάτη της, δένουν τους αστραγάλους της και τους καρπούς της. Βάζουν ένα τηλεκατευθυνόμενο δονητή στο μουνί της και το δένουν στους μηρούς της ώστε να παραμένει εκεί.
Η Κατερίνα επανήλθε στο άλλο δωμάτιο και τοποθετήθηκε στα πόδια του Κώστα.
Ο Κώστας πήγε και έριξε όλα τα μαστίγια στο έδαφος. Ήρθε πίσω όπου ήταν δεμένη η Κατερίνα και κάθισε σε μία από τις δερμάτινες καρέκλες. Κατερίνα, είπε. <Θα πρέπει να τιμωρηθείς, αλλά νομίζω ότι θα ήταν επίσης καλό να σε διδάξω την ταπείνωση και το πόσο σημαντικό είναι για μένα να υπακούς>.
<Θέλω να σέρνεσαι με την κοιλιά σου στο πάτωμα. Θα πάρεις ένα μαστίγιο στο στόμα σου και θα το φέρεις σε μένα. Όταν πάρω το μαστίγιο από εσένα, θα φιλήσεις τα πόδια μου, τα χέρια μου και το μαστίγιο. Και θα μου πεις, <Δάσκαλε, σας παρακαλώ να με τιμωρήσετε για την ανυπακοή μου στους κανόνες σας.> Στη συνέχεια, θα σου δώσω πέντε χτυπήματα με το μαστίγιο, τα οποία θα μετράς για μένα.
Στη συνέχεια, θέλω να σέρνεσαι πίσω στο σωρό με τα μαστίγια και να το κάνουμε ξανά. Θα το κάνουμε αυτό έως ότου μου φέρεις και τα δώδεκα μαστίγια.
<Στη συνέχεια, θα σε τιμωρήσω επειδή δεν είπες τον Αντρέα και τον Πέτρο κύριους.>
Η Κατερίνα κοίταξε τον Κώστα χωρίς σκέψη. Συνειδητοποίησε ότι σχεδίαζε να την τιμωρήσει δύο φορές για την ίδια παράβαση.
<Και θα σε τιμωρήσω γιατί με κοιτάς μόλις τώρα. Δεν σου έδωσα άδεια για να με κοιτάς. Θα πρέπει να μάθεις να ελέγχεις τις ενέργειές σου, Κατερίνα. Διαφορετικά, θα είσαι συνεχώς υπό το μαστίγιο μου >.
Η Κατερίνα έκλεισε τα μάτια της σφιχτά και ευχήθηκε να τελειώσει όλο αυτό.
Μόλις χθες - τουλάχιστον νόμιζε ότι ήταν χθες - ήταν ανυπόμονη να ξεκινήσει αυτό που φανταζόταν ότι θα ήταν μια περιπέτεια. Αν >αυτού ήταν εδώ αιχμάλωτη σκλάβα ενός σκληρού master στην πραγματικότητα και όχι στην φαντασία.
<Η τιμωρία σου που δεν αποκάλεσες τον Αντρέα και τον Πέτρο κυρίους, θα είναι να ρουφήξεις τα καυλιά τους και πάλι.
Στη συνέχεια επειδή κοιτάς, θα τιμωρηθείς και σου υπόσχομαι Κατερίνα, θα είναι μια τιμωρία που δεν πρόκειται να ξεχάσεις >. Κάθε ένας από εμένα τον Αντρέα και τον Πέτρο θα σου δίνει 10 βουρδουλιές, με καμτσίκι, δέκα με ένα δερμάτινο λουρί, με μπαστούνι και με ένα κουπί. Αυτό ήταν πάρα πολύ ακραίο. Σκέφτηκε η Κατερίνα και ήταν έτοιμη να τον ικετεύσει να την συγχωρήσει, υπόσχεται ποτέ ξανά να μην τον παρακούσει. Αλλά φοβόταν ότι θα οδηγούσε σε ακόμη μεγαλύτερη τιμωρία. Αποφάσισε να δεχτεί την τιμωρία χωρίς να του παρέχει τη ικανοποίηση του να φωνάζει.
Άρχισε να σέρνεται πέρα από το πάτωμα με την κοιλιά της. Οι ευαίσθητες θηλές της ακουμπούσαν στο δάπεδο, καθώς και κάθε μετακίνηση, της προκαλεί περίεργα συναισθήματα, κάνοντας την να θέλει να προσφέρει μέχρι και το μουνί της στον Κώστα.
Ο Κώστας συνέχισε να παίζει με τον τηλεκατευθυνόμενο δονητή μέσα της, να την τονώνει συνεχώς, ώστε έχει συνεχή διέγερση. Γύρισε πάλι πίσω στον Κώστα, του έδωσε το μαστίγιο, φίλησε τα πόδια του, όπως είχε λάβει εντολή να κάνει και μέτρησε τις πέντε βουρδουλιές.
Στα μισά αυτής της τιμωρίας, ο Κώστας της επέτρεψε να ξεκουραστεί για δέκα λεπτά. Ήταν τόσο ευγνώμων γι >αυτή την ανάπαυλα, που βρήκε στον εαυτό της την ειλικρινή αίσθηση όταν φίλησε τα χέρια και τα πόδια του.
Φρόντιζε να κάνει ότι την διέταζε. Συνειδητοποίησε ότι δεν αφήνει να του ξεφύγει τίποτα, ότι ακόμη και για τη μικρότερη παράβαση των κανόνων του θα τιμωρείται σοβαρά. Παραδόξως, το πιπίλισμα του Αντρέα και του Πέτρου ήταν πολύ χειρότερη τιμωρία για αυτήν, από το να μαστιγωθεί από τον Κώστα.
Όταν ήρθε η ώρα να ξεκινήσει η δεύτερη τιμωρία της, η Κατερίνα ήταν δεμένη καρπό με αστράγαλο σκυμμένη μπροστά πάνω από ένα στρίποδο και ο Κώστας διέταξε να φιμωθεί. Και καλά έκανε γιατί θα ούρλιαζε καθώς κάθε άντρας θα τη χτυπάει με τη σειρά του, δέκα με καμτσίκι, με ένα δερμάτινο λουρί, με μπαστούνι και με ένα κουπί.
Ο κώλος της άρπαξε πυρκαγιά και κάθε χτύπημα, της προκάλεσε εξαιρετικό πόνο. Κάθε φορά που άλλαζε βασανιστής και μαστίγιο, έπαιζαν με τα δάκτυλα στην κλειτορίδα και στον κόλπο της, αλλά δεν της επιτρέπεται να τελειώσει. Τα μαλλιά της Κατερίνας κρέμονται μπροστά από τα μάτια της, είναι βρεμένα με τα δάκρυα του πόνου και της σεξουαλικής απογοήτευσης από τη στιγμή που ο Κώστας, ο Πέτρος και ο Αντρέας είχαν τελειώσει.
Και τότε άρχισε να χύνει. Η Κατερίνα δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ήταν τόσο διαρκείς αυτός ο πόνος και ότι το σώμα της είχε απαντήσει σε αυτόν με τη διέγερση.
Η τιμωρία τελικά τελείωσε. Ο Κώστας ήταν σίγουρος ότι η Κατερίνα θα είναι πολύ προσεκτική για να τον υπακούει τώρα, αλλά θα είναι πολύ δύσκολο γι >αυτήν, διότι πίστευε ότι η τιμωρία ήταν ο πιο γρήγορος τρόπος για να σπάσει μια υποτακτική. Ότι επρόκειτο να την βάλει σε καταστάσεις όπου θα αποτύγχανε, ακριβώς έτσι ώστε να υποστεί την πειθαρχία.
Ο Κώστας έλυσε την Κατερίνα. Ήταν έκπληκτη όταν κάθισε στο πάτωμα μαζί της, στην αγκαλιά του και πίεσε το κεφάλι της στον ώμο του. Αυτός χάιδεψε απαλά τα μαλλιά της και την έκανε να ξεσπάσει. Έκλαιγε από την ένταση, με αυτά που είχε βιώσει χθες και σήμερα. <Τα πήγες καλά Κατερίνα,> της ψιθύρισε ο Κώστας. <Ξέρω ότι πονάς και αναγκάστηκες να κάνεις πράγματα που δεν έχεις φανταστεί ότι είσαι σε θέση να κάνεις. Το κάνω αυτό για σένα Κατερίνα, έτσι ώστε να μπορείς να απολαμβάνεις αυτό που ζήτησες από μένα. Να κάνω την φαντασίωσή σου πραγματικότητα. >
Το μόνο που η Κατερίνα μπόρεσε να κάνει ήταν να κλαίει με λυγμούς ήσυχα στο στήθος του. Σκούπισε τα δάκρυά της με τα δάχτυλά του και τη φίλησε απαλά στα χείλη. Αυτή άρχισε να συνέρχεται και ήταν έτοιμη να του δοθεί ολοκληρωτικά. Απότομα, ο Κώστας την έσπρωξε μακριά του και σηκώθηκε. <Με θέλεις, Κατερίνα >, της ψιθύρισε. <Ακόμα κι αν σου δώσω πόνο, με θέλεις>.
Η Κατερίνα χρειαζόταν να τελειώσει, η διέγερση της ήταν τόσο έντονη, όπως ο πόνος που ένοιωσε νωρίτερα. <Θέλεις να τελειώσεις; >
<Ναι, Δάσκαλε>. ψιθύρισε, με ελπίδα.
Ο Κώστας στράφηκε στον Πέτρο και τον Αντρέα. <Γαμήστε την πόρνη>, τους είπε.
Η Κατερίνα κοκκίνισε. Τον ήθελε τόσο και το χρησιμοποίησε για να την ταπεινώσει. Ήθελε να τον παρακαλέσει να τη γαμήσει ο ίδιος αντί την δώσει στους άνδρες του.
Ο Κώστα είχε επίγνωση για το συναίσθημα της αυτό και αρκέστηκε στο να πει, να παραμείνεις σιωπηλή με τα μάτια σου προς τα κάτω όσο θα σε γαμούν!

Συνεχίζεται....

 

Απάντηση: Υποδούλωση

Συγκλονοστικό.....νοιώθω μιά ένταση απιστευτη....

 

Απάντηση: Υποδούλωση

Όσο περισσότερες ιστορίες διαβάζω τόσο πιο σίγουρος είμαι ότι δεν ανήκω σ' αυτή την κατηγορία ανθρώπων. Ενώ με ερεθίζει η ιδέα της υποταγής, όταν το παιχνίδι φτάνει στα άκρα, εκνευρίζομαι τόσο που χάνεται ο ερεθισμός.

 

Απάντηση: Υποδούλωση

σε κατανοω απολυτως ...
η συγκεκριμενη ιστορια βεβαια μονο τη φαντασια μπορει να σταθει , αυτα που αναφερει ειναι ανεφικτα .
απλα δες το κατι σαν χαρυ ποττερ ενα πραμα  

 

Απάντηση: Υποδούλωση

Αυτό δεν το λες Χάρυ Πόττερ αλλά θρίλερ. Όμως ακόμα κι εκεί, στις επίμαχες σκηνές, έπεφτε ζάπινγκ...
Ελπίζω όμως και οι κυρίαρχοι έτσι να το βλέπουν γιατί αλλιώς. βοήθα Παναγιά μου...

 

Απάντηση: Υποδούλωση

χα χα οποιος δεν το δει ετσι σημμαινει οτι ειναι αρρωστος !!!

---------- Post added at 20:12 ---------- Previous post was at 20:10 ----------

εσυ μωρη τσουτσου δεν αντεχεις ουτε μια ξυλια της προκοπης και μου εκστασιαζεσαι με αυτη τη σχιζοφρενεια ????

 

Απάντηση: Υποδούλωση

Τι από όλα θεωρείς ότι δεν είναι εφικτό να γίνει?
(Με εξαίρεση ίσως το Παλάτι ... που και αυτό ακόμα δεν είναι απίθανο να υπάρχει)

 

Απάντηση: Υποδούλωση

Παλιοβανίλια  ....δεν αντέχω ξυλιές από παλιοβανίλιες πασπαλισμένες με σιρόπι κερασιού.Από Ανδρικό μαστεροντομικο χεράκι όμως....λιώστε με!!!!   

 

Απάντηση: Υποδούλωση

βασικα εχω δει και καλυτερα "παλατια" και μαλιστα εδω στην Ελλαδα , στο λεκανοπεδιο .
οπτε φευγουμε απ αυτο ..
ας το δουμε βιολογικα:
ανθρωπος τοσες ωρες κρεμασμενος εστω και πατωντας στις μυτες δεν επιβιωνει

ας το δουμε νομικα:
μετρησα πανω απο πεντε παραβασεις του ποινικου κωδικα
οποτε κι αν τη γλυτωνε ο τυπος και δεν του παθαινε καρδιακη εμβολη η γκομενα
τοτε αυτη μολις εβγαινε στον κοσμο θα τον εχωνε στο μπουντρουμι καποιας κανονικης φυλακης
ασε που θα του παιρνε και το "παλατι"


Υ.Γ. αυτη η χειριστη μεταφραση απο ποια γλωσσα εγινε?

 

Απάντηση: Υποδούλωση

μην αφησεις κουβέντα να πέσει κατω παλιομαιμουδίτσα
   

 

Απάντηση: Υποδούλωση

Ααααα.....καταπιέστε με εσείς και όατν μεγαλώσω και γίνω mistress καήκατε κι οι δυό σας.Με σχοινί και γάντζο ορειβασίας θα σας δέρνω...

 

Απάντηση: Υποδούλωση

απλα περιμένω την συνεχεια....
κανονιστε να χαλασουμε και αυτο το νημα