Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

Λέω να μην έχουν παιδιά ούτε οι straight ούτε οι gay. Όσοι λιγότεροι κάνουν παιδιά η γίνονται γονείς ,τόσο το καλύτερο

 

Απάντηση: Re: Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

Δεν μπορώ να σε αξιολογήσω πάλι αλλά το βρίσκω την πλέον σοφή θέση  

 

Απάντηση: Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

Μα τα επιχειρήματα που έχει στο συγκεκριμένο θέμα ο καθένας μας είναι καθαρά εμπειρικά (trial).

Εσύ μιλάς για τις σοβαρότατες συνέπειες ελλείψει προτύπου και των δύο φύλων.Βασίζεις την επιχειρηματολογία σου στο ότι το δυαδικό αυτό σύμπλεγμα είναι το συνηθισμένο και δοκιμασμένο , ανεξάρτητα από τις συνέπειες που όλοι βιώνουμε στην κοινωνία μας.Δηλαδή παραλείποντας τες από τον συλλογισμό σου. Κάποιοι άλλοι μιλάνε για τις σοβαρότατες συνέπειες του ίδιου συμπλέγματος - προτύπου υποστηρίζοντας πως ένα άλλου είδους σύμπλεγμα μπορεί να έχει τα ίδια αποτελέσματα (καλά και κακά). Με βάση τις εμπειρίες (trial) μας έχουμε βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματα του.

Δεν έχει γίνει τόσο έντονος λόγος για την καταπίεση και τα δικαιώματα που γεννά, ούτε τα έθεσε κανείς ως αυταπόδεικτα, όσο για το ότι αυτού του είδους η αντιπαράθεση στα alternative οικογενειακά σχήματα είναι ατεκμηρίωτη.

Άλλωστε δεν γεννά η καταπίεση δικαιώματα αλλά η δημοκρατία.

Παλιότερα απαγορευόταν στις γυναίκες να ψηφίζουν βασισμένοι στο επιχείρημα της άστατης ψυχολογίας που έχουν κατά τη διάρκεια της περιόδου, πράγμα το οποιο τις καθιστούσε αναξιόπιστες στην κρίση τους.

Νομίζω ότι όπως ζητούσαν απο τις γυναίκες να πείσουν για την αξιοπιστία τους έτσι υποστηρίζεις ότι θα έπρεπε οι ομοφυλόφιλοι να πείσουν για την ικανότητα τους να μεγαλώνουν παιδιά. Κατά την δική μου κρίση και μόνο, η επιχειρηματολογία σου δεν ευσταθεί.

 

Απάντηση: Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

Με ενδιαφέρει να δω έρευνα για τα παιδικά ψυχικά τραύματα των παιδιών που μεγαλώνουν σε οικογένειες ομοφυλοφίλων. Υπάρχουν, αλλά τα αποτελέσματα μάλλον θα μας στεναχωρήσουν, τα άτιμα δεν διαφέρουν σε τίποτα από τα υπόλοιπα  

 

Απάντηση: Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

Αγαπητή Uther, το τραβάς στα άκρα. Κανείς δεν θα χλεύασει ένα παιδί που ο μπαμπάς του είναι 1,60 ή έχει καστανά μαλλιά, όμως δυστυχώς την σήμερον ημέρα, η κοινωνία ειδικά στην χώρα μας, δεν είναι έτοιμη ακόμα όχι μόνο να δεχθεί την υιοθέτηση παιδιών από ομοφυλόφιλους, αλλά ούτε τον γάμο μεταξύ τους. Μετά από 10-20 χρόνια ίσως να είναι έτοιμη, τώρα όμως όχι(κακώς για εμένα ειδικά για τον γάμο μεταξύ τους).

Δεν έχω τίποτα με τους ομοφυλόφιλους, ίσα ίσα μου είναι συμπαθείς, αλλά ξέρω να βλέπω την σκληρή πραγματικότητα κατάματα σε όλους τους τομείς της ζωής μου.

Φυσικά καλά κάνετε και αγωνίζεστε για να έχετε τα προνόμοια που έχουν και η μη ομοφυλόφιλοι και εγώ μαζί σας, αλλά δεν μπορώ να δεχθώ ότι το παιδί που θα υιοθετήσει ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι δεν θα νιώθει άσχημα όταν το ρωτούν τα άλλα παιδάκια ποιός είναι ο μπαμπάς του και ποια η μαμά του.

Φυσικά και μπορεί ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων να μεγαλώσει ένα παιδί και ίσως μερικές φορές καλύτερα και από στρείτ ζευγάρια, η ενστασή μου είναι ότι το παιδί θα έχει προβλήματα στην σημερινή κοινωνία που ζούμε μεγαλώνοντας με ομοφυλόφιλους γονείς!

Και μια ερώτηση προς εσένα: θα υοιοθετούσες εσύ ένα παιδί, που παρά τις προσπαθειές σου να το αναθρέψεις με τον καλύτερο τρόπο αυτό ψυχολογικά θα ήταν δυστυχισμένο;

Σου εύχομαι καλή χρονιά, με υγεία και ευτυχία!

Φιλικά,
MasterPerris.

 

Re: Απάντηση: Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

Δε μπορούμε σε όλα τα ζητήματα να πορευόμαστε με βάση το αν η κοινωνία είναι ώριμη ή όχι. Αν σκεφτόμασταν πάντα με βάση το τι μπορεί να δεχτεί η κοινωνία, υποθέτω πως ακόμη δε θα υπήρχε πολιτικός γάμος. Για διαζύγια, δε, ούτε λόγος, μια και τα παιδιά των διαζευγμένων για αρκετά χρόνια έπεφταν "θύματα" άσχημης συμπεριφοράς από το κοινωνικό τους περιβάλλον. Επιπλέον, κάνεις λόγο για σωστή ανατροφή. Πιστεύω πως πρώτο μέλημα ενός γονέα, ομοφυλόφιλου ή μη, είναι να μάθει στο παιδί του να μην το αγγίζει τόσο η κριτική των τρίτων, πόσο μάλλον όταν αυτή είναι κακοπροαίρετη.

 

Απάντηση: Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

Αγαπητέ MasterPerris,

Καταρχήν σε ευχαριστώ για τον φιλικό τόνο και την συνολική διατύπωση της απάντησής σου και ζητώ συγγνώμη για το μακροσκελές της απάντησής μου.

Είμαι η πρώτη που θα συμφωνήσει μαζί σου ότι πρέπει πάντα να μετράμε τις συνέπειες των πράξεών μας, ιδιαίτερα όσον αφορά τα παιδιά.

ΑΝ ισχύσει όμως κάτι τέτοιο, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα γεννηθούν πολλοί άλλοι άνθρωποι, ούτε θα υιοθετηθούν πολλά ακόμα ορφανά.

-Στην πρώτη περίπτωση γιατί είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι που με το χέρι στην καρδιά θα έλεγαν πως οι ίδιοι είναι σε θέση να κάνουν το παιδί τους ευτυχισμένο. Οι περισσότεροι δε από αυτούς θα το έκαναν εξαιτίας της αφέλειας τους, του προτύπου της οικογενείας τους, της πίεσης της οικογενείας τους, του εγωισμού τους, της αδυναμίας τους να θέσουν σωστά κριτήρια στην αυτοκριτική τους, ή με γνώμονα τον φόβο για τα γηρατειά τους .
-Στην δεύτερη περίπτωση ,γιατί είναι ελάχιστοι αυτοί που έχουν την οικονομική ευμάρεια, την συναισθηματική ωριμότητα και την ψυχική καλλιέργεια για να μεγαλώσουν ένα παιδί κάνοντας το ευτυχισμένο.

Δεν είναι τυχαίο ότι οι ομάδες μορφωμένων πάσχουν από υπογεννητικότητα, συγκριτικά με τις ομάδες αναλφάβητων και απαίδευτων.

---------------

Σε αυτόν τον κόσμο, από όσο έχω παρατηρήσει όλοι προσφέρουμε το καλύτερο που μπορούμε στα άτομα που μας είναι πολύτιμα. Ένας γονιός δεν μπορεί να προστατεύσει το παιδί του από τα πάντα. Απλά κάνει το καλύτερο που μπορεί.

Δυστυχώς τα παιδιά οποιουδήποτε μπορούν να γίνουν αντικείμενο χλευασμού ακόμα και για τον γονιό τους που είναι 1.60. Η μόνη λύση είναι να μάθουμε να το αντιμετωπίζουμε.

Παράδειγμα, στο δημοτικό έγινα αντικείμενο χλευασμού για την ικανότητα μου στη μουσική .. .
Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι γονείς μου δεν έπρεπε ποτέ να με αφήσουν να διδαχθώ κλασσική μουσική για να με προστατεύσουν από τα σχόλια απαίδευτων δασκάλων και συμμαθητών ?

Μήπως στην τουρκοκρατία δεν θα έπρεπε να στέλνουν οι γονείς τα παιδιά τους να μορφωθούν, διότι ο κίνδυνος ήταν κατά πολύ χειρότερος του χλευασμού ή της μερικής κοινωνικής απομόνωσης ?

Καταλήγω ότι οι κανόνες που επιβάλει το περιβάλλον μας, δεν είναι απαραίτητα αυτοί στους οποίους θα έπρεπε να εντάξουμε τους εαυτούς και τα παιδιά μας.
Φυσικά, παν μέτρον άριστον.

------------

Στην προσωπική ερώτηση που με ρωτάς θα σου απαντήσω ότι υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι που κρίνω ότι προς το παρόν δεν μπορώ να προσφέρω όσα χρειάζεται ένα παιδί για να γίνει - όχι ευτυχισμένο - ισορροπημένο.

Δεν έχω ορίσει ακριβώς ακόμα το μέγεθος που θα έπρεπε να πάρει ο ενδεχόμενος ρατσισμός ή η παγκόσμια οικονομική κατάρρευση ή η εγκληματικότητα ή η ενδεχόμενη παιδοφιλία ή η έκπτωση των ηθών παγκοσμίως που θα επηρεάσει το παιδί μου.

Προσωπικά και μόνο, κατά πάσα πιθανότητα, αν ήθελα ένα παιδί με γυναίκα σύντροφο, δεν θα τολμούσα ένα τέτοιο εγχείρημα στην Ελλάδα ή ίσως να έφτιαχνα μία κατάσταση που θα την χρησιμοποιούσα ως βιτρίνα.

Εν κατακλείδι και διευκρινιστικά θα πω ότι βρίσκω σωστή την τοποθέτηση σου απλά θεωρώ εξίσου σωστή και δίκαιη την θέση που υποστηρίζει ότι : "Είναι αναφέρετο δικαίωμά του καθενός η δημιουργία οικογένειας στη μορφή που την θέλει - εφόσον δεν θίγει ανθρώπινα δικαιώματα. " .


Εύχομαι χρόνια πολλά με υγεία και ευτυχία και σε εσάς.

Φιλικά

 

Απάντηση: Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

Δεν μπορεί να είναι εμπειρικά διότι αν και δεν έχω γνωρίσει προσωπικά τους συνομιλητές στο thread, μάλλον κανείς δεν έχει εμπειρία στο συγκεκριμένο ζήτημα.
(Θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα πάντως η άποψη κάποιου αν είχε).

Τα επιχειρήματα προέρχονται λοιπόν (και ως συνήθως) από την ιδεολογία του καθενός.
Ξέρεις... αριστερός, δεξιός, αντιρατσιστής κλπ.

Ποιες είναι οι συνέπειες που έχει συγκεκριμένα το δυαδικό σύστημα οικογένειας στην κοινωνία και για ποιο λόγο δε θα έπρεπε να τις παραλείπω;

Δεν ενδιαφέρομαι καθόλου για το τι είναι συνηθισμένο ή δοκιμασμένο.
Είναι πολύ ξεκάθαρο.
Το αναδιατυπώνω όμως λέγοντας πως, τα μεν αγόρια μιμούνται στα πρώτα χρόνια της ζωής του τον πατέρα, τα δε κορίτσια τη μητέρα.
Για συγκεκριμένους λόγους (που εμένα μου φαίνεται λογικότατοι) η φύση έτσι λειτουργεί.
Με ποιο τρόπο αυτό το ζήτημα μπορεί να αντιμετωπιστεί στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια όταν ένα εκ των δύο φύλων απουσιάζει; Με την παρουσία του παππού; Της γιαγιάς; Της τηλεόρασης;

Έθεσα ένα ερώτημα σε προηγούμενο post αλλά ακόμη δεν έχει δοθεί μια απάντηση ή μια εναλλακτική σκέψη.

Και πολύ ορθά αποδείχθηκε πως η πολιτική κρίση μιας γυναίκας δεν επηρεάζεται από τις ημέρες της έμμηνου ρύσης.
Το ζήτημα είναι λοιπόν να αποδεικνύονται με αντίστοιχο τρόπο ζητήματα τα οποία βέβαια (όπως αυτό που εξετάζουμε) είναι αρκετά πιο πολύπλοκα.

 

Απάντηση: Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

Εμπειρικά είναι καθώς η εμπειρία αφορά την σύναψη σχέσεων με ανθρώπους που- κατά πλειοψηφία - έχουμε προέλθει από παρεμφερή οικογενειακά περιβάλλοντα.

Οι συνέπειες διαφαίνονται στα μέλη της κοινωνίας. Είναι καλές και κακές. Μία συγκεκριμένη ανάλυση του τρόπου που επηρεάζει το πρότυπο του πατέρα και της μητέρας πιστεύω θα ήταν ολόκληρη διατριβή διδακτορικού τίτλου. Σωστά παρέλειψες λοιπόν, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν καλές και κακές συνέπειες της ύπαρξης τέτοιου προτύπου.

Η φύση μπορεί να λειτούργησε έτσι στην δική σου περίπτωση ή στο περιβάλλον σου ή στις περιπτώσεις που έχεις συναντήσει.. Σε πολλές άλλες περιπτώσεις στον άνθρωπο δεν λειτουργεί έτσι, ακόμα και αν δοθούν όλες οι *παράμετροι. Γι αυτό δεν μπορώ να θεωρήσω δεδομένο ότι τα πρότυπα φτιάχνονται με δεδομένο το φύλο και όχι την ανθρώπινη υπόσταση.

*παράμετροι= (οικογενειακό τριαδικό σχήμα του οποίου τα μέλη αποτελούνται από έναν άντρα, μία γυναίκα και ένα παιδί)

Ενα ερμαφρόδιτο παιδί από πού θα πάρει πρότυπο σε μία οικογένεια και τι θα αντικαταστήσει το πρότυπο του?
Η απάντηση βρίσκεται στο ότι τα πρότυπα δεν φτιάχνονται απαραίτητα βασισμένα στην κοινωνική ταυτότητα του φύλου.

ΔΗλαδή για να γίνω πιο κατανοητή θα διατυπώσω απόλυτα κάτι που δεν είναι απόλυτο. Θεωρώ ότι δεν είναι δεδομένα 2 πράγματα.

-1ον ότι το παιδί είναι απαραίτητο να γαλουχηθεί σε σχέση με την φυλετική του υπόσταση βάση κάποιου κοινωνικού προτύπου το οποίο θα παρουσιάζεται μέσα από την ύπαρξη του γονέα του. Δηλαδή δεν πιστεύω ότι κάνουμε κάποια πράγματα επειδή (ή με πρόφαση) το φύλο μας.

Παράδειγμα : Δεν χρειάζεται να πω στο παιδί μου να βάφεται επειδή οι γυναίκες βάφονται ούτε να μην βάφεται επειδή οι άντρες δεν βάφονται. Δεν χρειάζεται να του δείξω με τι παιχνίδια να παίζει βασισμένη στο φύλο του. Μπορεί να επιλέξει να παίζει με ότι του αρέσει. Ούτε χρειάζεται να του μάθω πως πρέπει να φέρεται στις γυναίκες ή στους άντρες που θα επιλέξει να συσχετιστεί στη ζωή του ανεξάρτητα από το φύλο του. Χρειάζεται να του μάθω να σέβεται τους πάντες και το ίδιο το περιβάλλον του ανεξάρτητα από το φύλου του και το φύλο των άλλων. Ανεξάρτητα από την φυλή, την ράτσα , το οικονομικό υπόβαθρο κτλ.
Το πως θα προστατεύει τον προστάτη του είναι κάτι που μπορώ να του το μάθω. Το πως θα αναπτύξει την σεξουαλικότητα του είναι θέμα που δεν αφορά αποκλειστικά τα φύλα αλλά υπάρχουν και οι σεξολόγοι προς ενημέρωση.


2ον Δεν θεωρώ δεδομένο ότι αν το παιδί έχει την τάση να δίνει μεγαλύτερη ή απλά διαφορετική αξία στο φύλο του από ότι ο γονιός, η ανάγκη του είναι αδύνατον να καλυφθεί με άλλους τρόπους όπως ένα συγγενικό πρόσωπο (θεία, θείος, πάππους, γιαγιά, νονός, νονά, ή άλλο πρόσωπο που η οικογένεια έχει κοντά της)

Αν εννοείς αυτό το ερώτημα, νομίζω ότι απάντησα. Για να γίνω όμως πιο κατανοητή. Μας ενδιαφέρει, είναι όμως ανόητο να θεωρούμε ότι οι λύσεις που δίνουμε είναι επιστημονικές.

Οι λύσεις αναπόφευκτα είναι εμπειρικές και πειραματικές όσοι άνθρωποι σε όσα σχήματα κι αν γεννηθούν. Άρα εργαζόμαστε με βάση αυτό σαν δεδομένο και δεν φτιάχνουμε μία ονειρική κατάσταση που θεωρούμε ότι η εμπειρία μας αποτελεί καθολική επιστημονική διατριβή.

Δηλαδή η γνώση που θα αποκομίζουμε στο συγκεκριμένο ζήτημα θα είναι πάντα μεταβαλλόμενη και άρα πάντα τα οικογενειακά μας εγχειρήματα θα είναι πειραματικά.

 

Απάντηση: Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

Το γεγονός πως κατά πλειοψηφία έχουμε προέλθει από ετεροφυλικές οικογένειες, με ποιο τρόπο δικαιολογεί την άποψη πως πρέπει να δοθεί π.χ. το δικαίωμα της υιοθεσίας στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια;

Δε λειτούργησε σε εμένα ή σ’ εσένα μόνο. Λειτουργεί γενικά με αυτόν τον τρόπο λόγω της φύσης ενός ανθρώπου.
Σύμφωνα λοιπόν με την παιδοψυχολογία* κοντά στην ηλικία των τεσσάρων ετών τα παιδιά αποκτούν έντονη συνείδηση του φύλου τους μέσα από τη μίμηση και την παρατήρηση ανθρώπων με το ίδιο φύλο (πατέρας ή μητέρα).
Τα παιδιά λοιπόν μέσω των γονιών αποκτούν όχι μόνο πρότυπα συμπεριφοράς (κοινωνικά) αλλά αποκτούν κι επίγνωση του φύλου τους.

Με τα 2 παραδείγματα που παρέθεσες μου δίνεται η εντύπωση πως πιστεύεις πως τα παιδιά δε θα πρέπει να ενισχύονται και να βοηθούνται από νωρίς στο να διαμορφώσουν εικόνα για το ρόλο του φύλου τους.
Αυτό ακριβώς όμως πιστεύω πως μπορεί να δημιουργήσει καθυστέρηση στη συνειδητοποίηση της φυλετικής τους ταυτότητας.
Είναι σίγουρα μη σημαντικό πρόβλημα αυτό;

Η γνώμη μου είναι πως εν έτει 2011 δε θα έπρεπε να είναι τίποτα άλλο παρά επιστημονικές.

Σε διαφορετική περίπτωση καλύτερα να είμαστε ειλικρινείς
Δε μας ενδιαφέρει αν ένα παιδί θα μεγαλώσει σ’ ένα ελεγχόμενο οικογενειακό περιβάλλον χωρίς σημαντικά προβλήματα (ή έστω να εξετάσουμε το είδος που μπορούν να παρουσιαστούν κι αν υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο, χωρίς πειραματισμούς), αλλά να δώσουμε δικαιώματα σε ομάδες οι οποίες πιστεύουμε πως καταπιέζονται.



*δεν είναι η ειδικότητά μου αλλά αναπαράγω αυτά που έχουν γραφτεί.

 

Απάντηση: Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

Tο γεγονός πως κατά πλειοψηφία συναντάμε προβληματικές έως και επικίνδυνες περιπτώσεις δικαιολογεί την άποψη πως θα έπρεπε να αναπροσαρμόσουμε την πεποίθηση μας ,σε σχέση με το υγιές του υπάρχοντος μοντέλου και άρα κατά πόσο θα έπρεπε να το αναπαράγουμε αυτούσιο... Δεν συνεπάγεται πως ένα άλλο μοντέλο είναι περισσότερο υγιές και δεν υποστηρίχτηκε συνεπαγωγή μεταξύ των δύο καταστάσεων.

Δηλαδή κανείς δεν είπε πως οι ομοφυλόφιλοι θα έπρεπε να γίνονται γονείς επειδή είναι καταπιεσμένοι. Είπε πως οι ομοφυλόφιλοι θα έπρεπε να γίνονται γονείς - αν το θελήσουν - γιατί δεν υπολείπονται , λόγο σεξουαλικότητας, των σημαντικών παραμέτρων που είναι απαραίτητες για την καλή επιβίωση και την ισορροπημένη ανατροφή ενός παιδιού.

Αυτο που είπα εν ολίγοις είναι ότι η ύπαρξη ελλείψεων ή ακόμα ακόμα και κακών αποτελεσμάτων δεν είναι επιχείρημα για να αφαιρεθεί ένα δικαίομα απο έναν άνθρωπο, καθώς αν ίσχυε κάτι τέτοιο θα έπρεπε να απαγορευθεί από τα 3/.4α του πλανήτη να κάνουν παιδιά.

Η συνείδηση και επίγνωση του φύλου τους δεν εξαρτάται μόνο , ούτε πρωτίστως , ούτε κυρίως από την μίμηση του ίδιου φύλου, παρά σε μονωμένες περιπτώσεις. Και επειδή η ανάλυση θα ήταν επίσης διδακτορικό, Πιστεύω ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση, μπορούμε να συμφωνήσουμε πως διαφωνούμε μια που οι εξαιρέσεις είναι τόσες που μάλλον ακυρώνουν, παρά επιβεβαιώνουν τον παραπάνω φερόμενο ως κανόνα.

Πιστεύω πως τα παιδιά δε θα πρέπει απαραίτητα να ενισχύονται και να βοηθούνται από νωρίς στο να διαμορφώσουν εικόνα για το ρόλο του φύλου τους με τον τρόπο που προτείνεις εσύ (δηλαδή μέσω της μίμησης του γονικού προτύπου) καθώς τον θεωρώ επιβλαβή και συχνά καταστροφικότερο της πλήρης απουσίας.

Πιστεύω πως πρέπει να βοηθούνται με άλλους τρόπους, καθώς το δοκιμασμένο μοντέλο έχει πολλά errors στα αποτελέσματα του. Τα errors τα διακρίνουμε στις περιπτώσεις μη ψυχικά υγειών συμπολιτών, όπως και στον αριθμό αποκλινόντων συμπεριφορών σε σχέση με το φύλο. Οι αριθμοί αυτοί δεν είναι μικροί για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ανάγκης αναπροσαρμογής του μοντέλου .

Οι γνώμη μου είναι πως εν έτει 2011 θα έπρεπε να είναι πλήρως κατανοητή η ανικανότητα επιστημονισμού - όπου αυτή υφίσταται - και να μην ονομάζονται επιστημονικές έρευνες , οι εμπειρικές μέθοδοι και καταγραφές ή οι έρευνες βασισμένες σε γκάλοπ . Δυστυχώς η πεποίθηση που έχουμε για το θέμα έχει γαλουχηθεί με γνώμονα το κατά πόσο τα αποτελέσματα των ερευνών εξυπηρετούν τις ανάγκες του χρηματοδότη.

Δεν είπε κανείς ότι αυτά τα δικαιώματα εξαρτώνται από εμάς (εκτός απο τον isnogood) και άρα δεν υφίσταται ουσιαστικά αντιπαράθεση ως προς το αν θα έπρεπε να δοθούν σε συγκεκριμένες ομάδες. Το αν θα έπρεπε ή όχι συνοψίζεται στην έννοια της δημοκρατίας (μάλλον όχι πλέον του συντάγματος) , περί ισοτιμίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οπότε δεν συζητάμε το αν θα τους δώσουμε το δικαίωμα διότι το δικαίωμα το έχουν ανεξάρτητα από τη γνώμη οποιουδήποτε... Συζητάμε μάλλον , το πως κάποιοι άνθρωποι θα αντιληφθούν ότι έχουν ισοτιμία δικαιωμάτων με τους συνανθρώπους και πως δεν μπορούν να επηρεάσουν αυτή την ισοτιμία βασισμένοι στην σεξουαλική προτίμηση του καθενός.

Kαλή χρονιά εύχομαι με υγεία και ευτυχία
φιλικά uther

 

Απάντηση: Ζευγάρια ομοφυλόφιλων και....παιδιά

DocHeart
Χεεχεχεχ, ποιος είναι τούτος δω τώρα;
Γιατί ρε μεγάλε, τί γίνεται, μπλοκέρνει η CPU?

Μάλλον δεν κατάλαβες το ειρωνικό του σχολίου μου. Το έγραψα γιατί είδα ότι την προέτρεπαν να μην θέτει καν τις ερωτήσεις.

Διάφορα σχόλια σε κάποιες τοποθετήσεις:

Εχω βαρεθεί να βλέπω το (θα έγραφα ηλίθιο αλλά βλέπω ότι οι χαρακτηρισμοί στενοχωρούν κάποιους) επιχείρημα για τις μονογονεϊκές οικογένειες. Αφού είναι καλές οι μονογονεϊκές οικογένειες, ας πάρουμε όλες τις οικογένειες και να εκτελούμε όποιον απο τους δύο γονείς είναι δημόσιος υπάλληλος. Ετσι θα έχουμε ευτυχισμένα παιδιά και λύνουμε και το πρόβλημα με τους υπεράριθμους δημόσιους υπαλλήλους.

...

Επίσης βλέπω κάποιους που δεν θέλουν να δώσουν δικαιώματα. Μάλλον εργάζονται ως administrators ...

...

Aν δεν θέλεις να βλέπουν τα παιδιά σου ομοφυλόφιλους, ας τους κλείσεις μόνιμα τα μάτια. Μπορεί να έχουν συμμαθητές ομοφυλόφιλους. Η επιτρέπεται να βλέπουν ομοφυλόφιλους φτάνει να μην είναι γονείς? Συνήθως ομοφοβικοί είναι όσοι φοβούνται τις δικές τους ομοφιλοφυλικές επιθυμίες.