Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

Απάντηση: Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

Αυτο με μπερδεψε. Συναινουμε στο να μας πονεσουν, οχι να μας πληγωσουν. Υπαρχει διαφορα.

 

Απάντηση: Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

Μιλάω για D/s σχέση

 

Απάντηση: Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

realism Vs reality
perception of realism Vs perception of reality (realism)
Κανείς δεν μπορεί να με πληγώσει αν δεν τον λάβω σοβαρά υπ'οψιν μου.
Σταματάω να λαμβάνω σοβαρά υπ'όψιν μου όταν κινδυνεύω. Είναι καθαρά δική μου επιλογή αν θα πληγωθούν τα αισθηματάκια μου.

 

Απάντηση: Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

Από τη μια ηθελές τα και παθές τα.

Από την άλλη, γιατί να τιμωρήσεις τον κυρίαρχο( ; ), εκδικήσου τον άντρα. Some of his own medicine για να καταλάβει και να εμπεδώσει.

 

Απάντηση: Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

Η συνέναιση είναι απαραίτητη σε όλες τις πρακτικές που εφαρμόζουμε στο έταιρο μέλος. Είτε η σχέση είναι Dominant/ submissive (υποθετω εννοείς ,με το D/s) είτε είναι Μaster/slave. Η συζήτηση είναι η μόνη λύση. Κανείς που δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά "επιβάλω" Vs "ζητάω συναίνεση" δεν μπορεί να το παίζει αφέντης/καθοδηγητής και να ονομάζεται υποτακτικός. Εκτός αν αρέσκεται να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

 

Απάντηση: Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

Αυτος αγαπητη ειναι ο δικος σου μηχανισμος. Κατι παρομοιο προσπαθω κι εγω να χρησιμοποιησω οταν μπορω. Οταν δηλαδη το να εκλογικευσω αυτα που νιωθω ειναι εφικτο. Οταν η σχεση ειναι σοβαρη και το παραπτωμα σοβαρο τοτε θεωρω πως ειναι λαθος να επιλεξω ν'αγνοησω η και να μειωσω τα "αισθηματακια" μου.
Επιλεγουμε παντα για ποιον και ποσο νοιαζομαστε;

 

Απάντηση: Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

Πες τα...τι το θελα κι εγώ να κάνω τέτοια ερώτηση? Τουλάχιστον εδώ το πολύ πολύ να διαφωνήσουμε,τιμωρίες δεν έχει.

Αυτή μου την σκέψη εξέφρασα και τιμωρήθηκα,άρα.....

 

Φυσικά και γίνετε...
και τον αντρα και τον Κυριαρχο!
απλα οχι με τον τρόπο που βλέπουμε την τιμωρία "εμεις" οι βδσμερς.
Δεν του λες "ησουν κακο παιδι και τωρα θα τιμωρηθεις!"
ΑΑΑΑΑΑ και συνηθως...όταν γίνετε αυτό it back fires!

 

Απάντηση: Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

νομιζω οτι τιμωρειται καθε φορα που τιμωρει τη σκλαβα του.
Δεδομενου παντα οτι μιλαμε για μια πραγματικη τιμωρια, οχι για παιχνιδι.

(προσωπικη αποψη μιας βανιλλα)

 

Απάντηση: Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

Αρα την επομενη φορα που θα θελησεις να "τιμωρησεις", μην τον προειδοποιησεις πρωτα!   Γιατι την αδεια δε προκειται να στη δωσει, στο υπογραφω  ...
Για να του το πεις αντι να το κανεις, υποθετω πως ηθελες να πετυχεις κατι αλλο.

 

Απάντηση: Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?

Επιλέγουμε πάντα αυτά που θέλουμε ως αντάλλαγμα. Επιλέγουμε πάντα πόσο μεγαλύτερη σημασία έχει η γνώμη του σε σχέση με τη δική μας.

Δεν είναι δικός μου μηχανισμός. Είναι ολόκληρο ρεύμα. Κάνε ένα google (realisme Vs reality)

Πρέπει κάποιος να έχει επίγνωση του πόση δύναμη έχει το περιβάλλον του πάνω του , για να γνωρίζει πότε επιλέγει να αυτοκαταστραφεί αντί να επιρρίπτει ευθύνες σε αυτούς που δεν μπορούν να βοηθήσουν και δεν έχουν καμία δύναμη. Η ανάγκη να μιλήσω πχ σε κάποιον και η έλλειψη ανταπόκρισης του, δεν μπορεί να με βλάψει, Αν εγώ δεν θεωρώ πως ο άλλος έχει το κλειδί επίλυσης του πόνου μου.....

Ο μόνος τρόπος επιβίωσης είναι να σώσουμε εμείς τον εαυτό μας. Αρα να γίνουμε υπεύθυνοι για αυτά που του προκαλούμε (όταν αποφασίζουμε να λάβουμε σοβαρά υπόψιν μας τις πράξεις του άλλου) . Δεν αγνοείς τα αισθηματάκια. Απλά δεν είσαι έρμαιο των εξωτερικών συνθηκών και δεν αφήνεις πράξεις άλλων να ορίζουν το πότε και πως εσυ θα είσαι καλα.

 

Απάντηση: Τιμωρια....Κυρίαρχου. Επιτρέπεται?



Κατ' αρχάς ένα γενικό σχόλιο, που δυστυχώς δεν μπορώ να αποφύγω:

Φοβάμαι ότι οι -όποιες, όσο μικρές και όσο λίγες- ελπίδες μπορεί να διατηρούμε ακόμη κάποιοι γιά το ότι το φόρουμ αυτό μπορεί να είναι ακόμη (ή να ξαναγίνει, σ' ένα μικρό έστω ποσοστό) σχετικό με το bdsm, είναι τελικά ανεδαφικές, και πιθανότατα ολοσχερώς παράλογες...

Διότι δεν έχει καμμιά απολύτως σημασία το εάν κινούνται ακόμη κάποια νήματα ή αν ανοίγονται και κάποια νέα στο κατ' όνομα "BDSM Discussion", εφ' όσον αυτά που μπορεί να διαβάσει κανείς εκεί απέχουν πλέον έτη φωτός και από τις παρυφές ακόμη της -όποιας, όσο "χαλαρή" και νά' ναι- bdsmικής νοοτροπίας ή λογικής...

- - - - - - - - - - - -

Ένα βασικότατο ζήτημα εδώ, Astrovroxi, είναι το πώς απαντάς εσύ, στα παραπάνω.

Ίσως δεν το έχεις βιώσει βέβαια, πιθανότατα δεν το έχεις ούτε ακούσει, προφανώς όμως, το έχεις σκεφθεί. Ποιά είναι η δική σου άποψη, λοιπόν; Υπάρχει περίπτωση να αντιστραφούν οι όροι, και να τιμωρηθεί ο Κυρίαρχος από την υποτακτική; Και -όπως λες- με ποιόν τρόπο;

Θα περιμένω τις απαντήσεις σου με ενδιαφέρον. Μπορεί από αυτές να γίνει άλλωστε σαφές, το ποιό είναι το ουσιαστικό μεταξύ των ερωτημάτων: Το εάν υπάρχει περίπτωση να αντιστραφούν οι όροι, ή το με ποιόν τρόπο μπορεί ν' αντιστραφούν;



Γιά την ώρα, θα πω πως κατά τη γνώμη μου ο Κύριός σου θα έπρεπε αντί να σε τιμωρήσει, να αναλώσει κάποιο χρόνο γιά να σε διδάξει (προϋποθέτω πως έχει τις γνώσεις και την ικανότητα) κάποια πράγματα γύρω από το bdsm... Επί παραδείγματι: Η τιμωρία μπορεί να είναι μέσο επιβολής πειθαρχίας και επαναφοράς στην τάξη, δεν μπορεί όμως ποτέ να είναι ταυτόχρονα απόλαυση και ουσιαστική τιμωρία κι ακόμη, κατ' εμέ, μόνο κατά μιά πολύ ευρεία έννοια μπορεί να θεωρηθεί πως η τιμωρία εντάσσεται στη διαδικασία εκπαίδευσης...

Επίσης, καλό θα ήταν να σου αποσαφηνισθεί το τί είναι μιά σχέση D/s σε σύγκριση με μιά σχέση Top/bottom (το M/s μου φαίνεται πως γιά την ώρα είναι πολύ "βαθιά νερά"), και ίσως, μέσα από το πρίσμα αυτού του ξεκαθαρίσματος, να σου ξεκαθαριστεί και το τί είδους είναι η σχέση μέσα στην οποία βρίσκεσαι (και να αποφασίσεις ορθότερα μιά και θά 'χεις πλέον περισσότερα στοιχεία) το εάν όντως αυτό το είδος σχέσης είναι το ζητούμενο γιά σένα, αυτό δηλαδή που πράγματι προσδοκάς κι επιζητείς...

Με το δικό σου στάτους, assassina (ή με τα δικά σου στάτους, γιά να είμαστε ακριβέστεροι), μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Και να τ' αλλάζεις μπορείς κατά το δοκούν και κατά περίοδο, και να το γαμείς βεβαίως εάν σου κάνει κέφι, δικό σου είναι. Τα στάτους όμως αυτών που τα τα φέρουν ξέροντας τί δηλώνουν και γιατί, καλά θα κάνεις να μην τα θίγεις. Το ότι κάποιοι ξέρουμε τί είμαστε, ξέρουμε τί θέλουμε, ξέρουμε τί ψάχνουμε και δεν αλλάζουμε κάθε τόσο θέση, στάση και τάση δεν είναι τυχαίο ούτε οφείλεται στο ότι είμαστε "τυπολάτρες".

Αυτά που γράφεις δεν δείχνουν πως "δεν καταλαβαίνεις την τυπολατρεία, τα στάτους, τις ταμπέλες". Δείχνουν πως δεν έχεις κατανοήσει τίποτε από τα στοιχειώδη, και πως δεν σκέφτεσαι καθόλου στη βάση της ανταλλαγής ισχύος (που είναι και η βάση, βεβαίως, του bdsm). H νοοτροπία που αναδύεται από τα λόγια σου είναι απόλυτα vanilla, και φυσικά έχεις κάθε δικαίωμα να την ασπάζεσαι, μην την προβάλλεις όμως ως νοοτροπία που μπορεί να χαρακτηρίζει ανθρώπους που βρίσκονται μέσα σε σχέσεις D/s.

Στις σχέσεις D/s (σ' αυτές δηλαδή που έχει νόημα και ουσία να γίνεται λόγος γιά "Κυρίους/ες" και "υποτακτικές/ούς"), όχι, δεν επιτρέπεται να τιμωρηθεί ο Κύριος από την υποτακτική. Όχι απλά "δεν επιτρέπεται", είναι αδιανόητο. Πολύ δε περισσότερο αδιανόητο, είναι να "παίρνει ο διάολος τον Κύριο, και να τον πηγαίνει βόλτα" (!!!). Εάν υπάρχει ακόμη και ο προβληματισμός, ακόμη και μιά απειροελάχιστη υπόνοια γιά το κατά πόσο υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί -με οποιονδήποτε τρόπο- ο Κύριος από τον υποτακτικό, αυτό που έχει πάρει ήδη ο διάολος είναι η σχέση (ως σχέση D/s τουλάχιστον), και πρέπει χωρίς χρονοτριβή να πάνε πλέον "γιά βόλτα" και οι δυό, προς διαφορετικές βεβαίως κατευθύνσεις...

Από πού προκύπτει το "άσφαλτο" των Κυριάρχων; Ποιός ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο; Κανείς σοβαρός Κυρίαρχος, σίγουρα... Οι άνθρωποι φυσικά μέσα στις σχέσεις αλληλεπιδρούν, καμμιά αμφιβολία ή αντίρρηση γι' αυτό, και το δίκαιο ή το άδικο μπορούν να ζητηθούν ή να συζητηθούν... Σε σχέσεις που θέλουν να ονομάζονται D/s όμως, είτε μας αρέσει είτε όχι, μέχρι εκεί πάει το πράγμα, και όχι παραπέρα. Το παραπέρα σημαίνει έξω από τη σχέση, ή αλλαγή του τύπου της σχέσης. Η επιλογή "ο Κύριός μου έσφαλλε, και τον τιμωρώ", απλά, δεν υπάρχει.

Ο χειρισμός (ή και ο κολασμός, αν το επιλέξει) των λαθών του Κυριάρχου, είναι δουλειά του ίδιου, και όχι του υποτακτικού... Υποθέτω βέβαια πως κάθε σοβαρός Κ, πάντα συνυπολογίζει το τί επίδραση έχουν τα λάθη του στους υποτακτικούς του και στις σχέσεις του, και δρα αναλόγως. Κανείς σοβαρός Κ όμως δεν πρόκειται ποτέ να δεχθεί να τιμωρηθεί από υποτακτικό του (κατά κανένα απολύτως τρόπο) και κανείς σοβαρός υποτακτικός που σκέφτεται τον εαυτό του ως τέτοιο και τη σχέση του ως σχέση D/s, δεν πρόκειται να σκεφθεί καν να τιμωρήσει τον Κ του. Αν είναι αμφότεροι σοβαροί άνθρωποι θα το συζητήσουν ίσως (ή θ' ανταλλάξουν μηνύματα, δεν είναι πάντα απολύτως απαραίτητα τα λόγια) εντός των πλαισίων των ρόλων και θέσεών τους στη σχέση, θα λύσουν το πρόβλημα και θα προχωρήσουν παρακάτω, μαζί. Ή, εάν αυτό δεν είναι δυνατό, θα προχωρήσουν χώρια. Δεν θα φέρουν όμως τα πάνω κάτω. Ή αν το κάνουν, αν είναι όντως σοβαροί, θα αποκαλούν πλέον τη σχέση τους κάπως αλλιώς, κι όχι D/s.


Δεν μου διαφεύγει βεβαίως, το ότι οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων (όλες οι σχέσεις, ακόμη κι οι D/s και M/s) δεν αναπτύσσονται εν κενώ, ή σε αποστειρωμένο εργαστηριακό περιβάλλον... Έτσι, όλα αυτά τα "πρέπει", "δεν πρέπει", "μπορεί", "δεν μπορεί", "είναι αδιανόητο" κλπ που έγραψα, ξέρω ότι μπορεί να είναι εν μέρει σχετικά, μιά και αυτό που στην ουσία μας ενδιαφέρει είναι οι πραγματικοί άνθρωποι, και οι πραγματικές σχέσεις... Οφείλει όμως ο καθένας πάντα πιστεύω να σκέφτεται, να ψάχνεται, και να προσπαθεί να βλέπει τα πράγματα μέσα και γύρω του όσο γίνεται πιό ξεκάθαρα... Υπάρχει λοιπόν ίσως περίπτωση, να τιμωρηθεί Κυρίαρχος από την υποτακτική του, πιθανότατα όχι με το μαστίγιο αλλά με τη μίρλα, την κρεββατομουρμούρα ή την κατεβασμένη προβοσκίδα... Αναλόγως, υπάρχουν και υποτακτικές/οί, που θα τιμωρήσουν τον Κ τους μ' αυτά τα μέσα, αν τους δοθεί η δυνατότητα... Ας σκεφτεί όμως ο καθένας τουλάχιστον (αν όχι κατά πόσο αυτό που πραγματικά επιθυμούν είναι να συμβιώνουν με ανθρώπους που δεν πληρούν τις προδιαγραφές του ρόλου τους) το κατά πόσο θα έπρεπε να σκέφτεται το "Κ" ή το "υ" του (και το D/s της σχέσης του) εντός ή εκτός εισαγωγικών... Κι αν βολεύεται με το εντός εισαγωγικών, ή αν το (έστω) καλό τον σταματά από το ν' αναζητεί το καλύτερο... Και τέλος, ας αναλογιστεί ο καθένας που κατακρίνει κάθε τόσο τις "ταμπέλες", γιά το κατά πόσο ο ίδιος έχει συντελέσει (με το να κόβει και να ράβει τον κάθε ρόλο στα δικά του μέτρα) στο να καταντήσουν να είναι -εν πολλοίς- κενές νοήματος...