To Πανεπιστημιακό Άσυλο.

Απάντηση: Re: To Πανεπιστημιακό 'Ασυλο.

Κωνσταντίνε ως πολιτικό όν και όχι ως ιδιώτης τα κριτίρα μου είναι πολιτικά ακόμα και στο τι μάρκα παντελόνι αγοράζω, πόσο μάλλον σε μια συζήτηση για ένα θέμα όπως το άσυλο.
Προσπερνώ την αυθαίρετη άποψης περί μη παραδοχής και καταδίκης των λαθών της "ομάδας" μου, τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά, και προχωρώ παρακάτω.
Απ΄την αρχή έχω χαρακτηρίσει την αστική δημοκρατία ως φενάκη και συμπληρώνω, με αφορμή δικά σου λόγια, ότι ο διαφωτισμός προ πολλου μας έχει αφησει χρόνους και μάλιστα με ευθύνη όσων είναι θιασώτες του.
Κωνσταντίνε θα συμφωνήσω μαζί σου ότι ο βανδαλισμός απ΄όπου κι αν προέρχεται είναι βανδαλισμός. Καλό θα είναι όμως να μην μπαίνουν όλες οι ενέργειες σε ένα τσουβάλι και μετά την πρώτη αντίδραση και σιχτίρια να εξετάζουμε και την σημειολογία του κάθε χτυπήματος, όσοι τουλάχισοτν έχουν κριτική ικανότητα.
Και για να κλείσω μπορώ να σου δώσω δεκάδες τίτλους βιβλίων για να μάθεις τι ακριβώς σημαίνει αναρχία

 

Αναρχία σημαινει (πλήν του κυνισμού) οποιος εχει τα @@ να ζησει οπως ο Διογένης ο Κύον ή το δασκαλό του (Αντισθένης).

 

Ακομα και ο ερμπακαν με τους ισλαμιστες του εχουν αναπτυξη ενα οικονομικο μοντελο εναντια στο μετρικο συστημα του καπιταλισμου σε αντιθεση με ολη αυτην την αριστερομαστουρα που μας ταλαιπωρη εδω και καμια 25ετια.
θελεις ασυλο,παρτο ρε.Αλλα με το ιδιο σκεπτικο ασε των αλλων να μορφωθει εστω και αν πρεπει να πληρωση διδακτρα.Σπαστα και ριμαξε τα στην χαμουπολι.Αλλα δεξου σαν (δημοκρατης)που θεωρεις των εαυτο σου οτι με τα δικα μου τα λεφτα μπορω να κανω οτι θελω.τι ακριβως δεν καταλαβες περι υποκρισια και αριστερα κωνσταντινε?

 

Απάντηση: To Πανεπιστημιακό 'Ασυλο.

Ηταν ακριβώς η χρονιά που τα ΜΑΤ μετονομάστηκαν σε ΜΕΑ. Δεν συζητάμε εδώ τις μαλακίες που έκαναν στα γεγονότα του χημείου, ούτε τις αμέτρητες μαλακίες που η αστυνομία έχει κάνει αλλού (είτε από υπερβάλλοντα ζήλο, είτε από "αδικαιολόγητη" απάθεια, είτε από ηλίθια δειλία, είτε από λανθασμένα επιχειρησιακά σχέδια, είτε από προβοκατόρικες ενέργειες.... Ναι ο Μελίστας δολοφόνησε τον Καλτεζά, ναι χιλιάδες κόσμος κατέβηκε στους δρόμους, ναι ήταν δύσκολη εποχή, αλλά τι σχέση έχουν όλα αυτά με την κατάληψη του χημείου; "100" ταμπουρώθηκαν μέσα σε αυτό, όχι οι χιλιάδες που διαδήλωσαν. Γιατί σε αυτό το κτίριο και όχι σε ένα άλλο κρατικό ή δημόσιο κτίριο; Μα φυσικά γιατί ήθελαν ασπίδα τους το άσυλο! Αυτό σου εξηγώ και πάνω σε αυτό σε καλώ να τοποθετηθείς.

Σε αυτές τις πόλεις που περιγράφεις και που όντως έχουν γίνει τα επεισόδια που αναφέρεσαι, τα Πανεπιστημια τους, έχουν άσυλο; Γιατί όχι;

 

Απάντηση: Re: To Πανεπιστημιακό 'Ασυλο.

Tι πίνεις και δεν μας δίνεις?

 

Απάντηση: To Πανεπιστημιακό 'Ασυλο.

Γιατί τα μπλέκουμε όλα; Γιατί τα πετάμε όλα σε ένα τσουβάλι; (και γιατί δεν μπορούμε να μείνουμε ποτέ στο θέμα του νήματος;!!!)

Αλλο πράγμα τα γεγονότα του Σικάγου την πρωτομαγιά του 1886 (εκει στην απεργία πήραν μέρος 350.000 εργάτες και στην πορεία 90.000 άνθρωποι), ο Μάης του '68 στο Παρίσι (μαθητές, φοιτητές και τελικά γενική απεργία των εργατών) ο Ιούνιος του '67 στο Marion (47 νεκροί και 7000 τραυματίες από πυρά των αστυνομικών) ο Νοέμβρης του '73 στην Αθήνα, η έκρηξη του '92 στο Λος Ατζελες... -εκεί μιλάμε όντως για αγώνα και πάλη της Δημοκρατίας και των ανθρώπων με ελεύθερη σκέψη και καθαρή συνείδηση που μάχονται για ιδανικά- και άλλο πράγμα να μαζεύονται σε κάθε γεγονός ή "γεγονός", ορισμένοι λίγοι και να τα γαμάνε όλα επί ημέρες, επειδή υπάρχει το άσυλο!

Οταν βγουν χιλιάδες άνθρωποι στους δρόμους, δεν υπάρχει η ανάγκη για κανένα άσυλο. Δεν γίνεται όμως στο όνομα της "Δημοκρατίας", 10 άνθρωποι να κλείνουν την Πατησίων γιατί έτσι!

 

Re: Απάντηση: Re: To Πανεπιστημιακό 'Ασυλο.

τι ακριβως δεν καταλαβες για να σου το εξηγησω?.....Προσεξε λιγο την ωρα...Τωρα παιζει η ομαδα τις καταλουνια..η ομαδα τις αριστερας αλλα και των 100.000.000 ευρω.Ολοι που θεωρουν οτι λεω μαλακιες ειναι καρφωμενοι μπροστα στην τηβι και ψολοφιλοσοφουν.Μολις τελιωση το ματσ θα αρχισουν τα αρθρα περι ασυλου και κακιας αγορας,και οι εβραιοι θα μας πιουν το αιμα...11.30....αριστερα στα φμ και μπαρτσα.

---------- Post added at 23:40 ---------- Previous post was at 23:32 ----------

11.38 καλως τα παιδια τις αριστερασ..τι εγινε πως την ειδατε την μπαρτσα

 

Απάντηση: To Πανεπιστημιακό 'Ασυλο.

Κάνε τον κόπο να μάθεις τι ακριβώς έγινε και πώς οδηγήθηκαν στην κατάληψη του χημείου οι αντιεξουσιαστές απ΄όποιον δίαυλο θέλεις. Είναι πιθανό να καταλάβεις την ιστορία που ενώ εσύ την παρακολουθείς, άλλοι την βιώνουν.

Η ίδια απάντηση ισχύει και για το δεύτερο σκέλος. Προσπάθησε να δεις αν και που , ακόμα και "δεξιοί" καθηγητές προσπαθούν να φέρουν το "άσυλο" στα πανεπιστήμια τους ενοχλημένοι απ τις καθεστωτικές αυθαιρεσίες.

 

Απάντηση: To Πανεπιστημιακό 'Ασυλο.

Μην συζητάς με τον συνομιλητή σου, με την σιγουριά ότι γνωρίζεις τι έκανε και που ήταν το 1985 ή σε άλλες φάσεις, από τη στιγμή που δεν τον γνωρίζεις! Ξέρω καλά την περίπτωση του Καλτεζά-Μελίστα-Τσούρα-Κουτσόγιωργα-Παπανδρέου-Σταθόπουλου και αργότερα Λυκουρέζου... Ξεχνάς ή αγνοείς ότι λίγες ημέρες μετά σκοτώθηκε ο Γεωργακόπουλος; Δεν είναι το θέμα μας αυτό! Το θέμα μας είναι το Πανεπιστημιακό άσυλο

Oπως δεν μπορεί ο κάθε τύπος να είναι Master επειδή έτσι αυτοβαπτίζεται, έτσι και δεν μπορεί το κάθε μαλακισμένο που δεν έχει τι να κάνει να βαπτίζεται αντιεξουσιαστής ή αναρχικός.

Σε ότι αφορά το δεύτερο σκέλος, είμαι πολέμιος των πρακτικών τύπου Campus Watch, αλλά μην ξεχνάς ότι μετά τον "μαύρο Σεπτέμβρη" είναι αυξημένη η ευαισθησία σε θέματα τρομοκρατίας. Πάνω σε αυτή την "λογική" αρκετές φορές οι διωκτικές αρχές κάνουν μαλακίες (εσκεμμένες ή μη), αλλά αυτό είναι πολύ μακριά από την αρχή, του να είναι τα Πανεπιστήμια άβατο για την αστυνομία. Για παράδειγμα όταν βιάζεται η φοιτήτρια, δεν θέλω η αστυνομία να χρειάζεται καμία άδεια, ούτε από τον Πρύτανη ή την πλειοψηφία της συγκλήτου - ούτε από τον Υπουργό της προστασίας του πολίτη ή τον αρχηγό, για να μπορεί να επέμβει.

Το θέμα, σίγουρα δεν είναι απλό. Απεναντίας. Ομως κοντεύουμε να καταργήσουμε και τα αυτονόητα!

 

Απάντηση: To Πανεπιστημιακό 'Ασυλο.

Με την ίδια ευκολία που εσύ χαρακτηρίζεις μερίδα ανθρώπων, προφανώς ιδεολογικά αντιθετούς σου, σαν "μαλακισμένα που δεν έχουν τι να κάνουν", ακριβώς με την ίδια ευκολία υποστηρίζω ότι γνωρίζω που ήσουν και τι έκανες την συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
Το τι σχέση έχει η "Ε.Ο 17 ΝΟΕΜΒΡΗ" και η ενέργεια ενάντια στην κλούβα των ΜΑΤ με αποτέλεσμα τον θάνατο του Γεωργακόπουλου με τους αντιεξουσιαστές δεν ξέρω, αλλά ακόμα κι αν ήξερα είναι δικαίωμά σου να κάνεις τις όποιες συνδέσεις και να βγάλεις τα όποια συμπεράσματα θέλεις.
Τέτοιο άσυλο που ανέφερες μόνο στις "ιερές" μονές υπάρχει και στις εκκλησίες. Στις σχολές απλά οι "αρχές" δεν εφαρμόζουν, με εντολή των αφεντικών τους, το νόμο που οι ίδιοι έφτιαξαν, για να υπάρξουν άνθρωποι που θα γίνουν πολέμιοι των δικαιωμάτων που οι πατεράδες τους έχυσαν το αίμα τους να αποκτήσουν.

 

Re: Απάντηση: To Πανεπιστημιακό 'Ασυλο.

Συμφωνώ και επαυξανω αν μιλας για:

• το βουτυρόπαιδο του εφοπλιστή ή του βουλευτη που φορεσε ενα κρανος και πηγε να «ξεσπασει» (πωπω βασανααααα) σε ενα θεατρικό αναμεσα σε ΜΑΤ και αλλες κουκουλες.
• το λουκουμά του καναπε και του playstation που απο αντιδραση στους δεξιους γονεις του αυτοονομαζεται αναρχικός (καποτε ανηκα κι εγω εδώ).
• το πανκιό με το σκισμενο diesel jean, και τη μοϊκάνα απο το κομμωτήριο Κικερης, και τις αυθεντικότατες doc martens που βφαινει και τα σπαει με τα λεφτα του μπαμπακα.
• το νεαρο τραμπουκο που σταματησε να δερνει παιδακια του δημοτικού και ειπε να γινει «αντρας»
• το βλαχαδερό που κατεβηκε αθηνα και την ακουσε με μια υπερβολική δοση μαρξισμού απο πεντεξι κνιτοκαρχαρίες και νιωθοντας περηφανος προλεταριος αγροτης (χωραφια του σκαβανε μονο μεταναστες ομως), το περασε μονος του στο επόμενο βημα την αναρχία χωρις να ξερει καν τι σημαινει η λεξη.
• τον κρατικό πρακτορα (πιθανότατα και μπατσο ή χρυσαυγίδι) που το παιζει αναρχικός και «ΤαΣπάω» για να κανει προβοκάτσια.
• το πρεζάκι που «χωθηκε» στα επεισόδια για να βρει φιλους για καμια ψιλή αργότερα, ή να λουτάρει κανα σπασμενο μαγαζι...

 

Απάντηση: To Πανεπιστημιακό 'Ασυλο.

Ο Πελεγρίνης. Ψωνίσαμε από σβέρκο τώρα.

Δεν γνωρίζω κατά πόσον ο θεσμός του πανεπιστημιακού ασύλου έλκει την καταγωγή του από μεσαιωνικές και αναγεννησιακές απόπειρες προστασίας της ελευθερίας του σκέπτεσθαι. Όπως και να έχει, δεν μου φαίνεται θεμιτή μια σύγκριση με τη σημερινή κατάσταση. Έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι εποχές όπου Παδουανοί και Φλωρεντινοί "επιστήμονες", στα πλαίσια του νεοαναδυόμενου αναγεννησιακου κοσμοειδώλου, προέβαιναν σε "ιερόσυλα" πειράματα ανατομίας.

Δεν υφίσταται σήμερα κάποια ανάγκη προστασίας της εντός του πανεπιστημίου διεξαγόμενης έρευνας, τουλάχιστον όχι από την πλευρά του πανεπιστημίου.
Όχι βέβαια γιατί είναι κατοχυρωμένη κάποια υποτιθέμενη πλήρης ελευθερία αλλά διότι ο θεσμός του σύγχρονου πανεπιστημίου δεν λειτουργεί αντιθετικά ως προς τους υπόλοιπους συστημικούς θεσμούς. Ως ιδεολογικός βραχίονας νομιμοποίησης του υπάρχοντος, αποτελεί οργανικό κομμάτι εκείνου του μηχανισμού που διασφαλίζει την απρόσκοπτη αναπαραγωγή του, είτε στην πρώιμη μορφή του, πριν 2 περίπου αιώνες, έχοντας ως σκοπό τη σφυρηλάτηση μιας κάποιας εθνικής ταυτότητας, είτε στη σημερινή τεχνοκρατική του μορφή που προτάσσει την οικονομική αποδοτικότητα. Το γεγονός ότι υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις στον πανεπιστημιακό χώρο (κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, στους τομείς των ανθρωπιστικών σπουδών) και ότι το ποσοστό των εξαιρέσεων ίσως να είναι σχετικά υψηλό σε σχέση με το γενικότερο πνευματικό κλίμα, δεν μετατοπίζει ουσιωδώς το διάνυσμα της προκύπτουσας πολιτικο-ιδεολογικής συνισταμένης. Ειδικά δε στο ελληνικό πανεπιστήμιο, η κατάσταση είναι κωμικοτραγική. Εδώ δεν μπορούσαν να δεχθούν ούτε καν έναν σημαντικότατου διαμετρήματος "συντηρητικό", σκεπτικιστή στοχαστή, όπως τον Κονδύλη. Επομένως, προσωπικά δεν με συγκινούν ούτε οι κορώνες περί κάποιας απειλούμενης ιδεολογικής ελευθερίας ούτε και με εκπλήσσει ιδιαίτερα η στάση της πρυτανείας.

Θα ήταν χρήσιμο, επίσης, να γίνουν κατανοητές οι επερχόμενες μεταβολές στον τρόπο λειτουργίας του πανεπιστημίου υπό την προοπτική μιας ευρύτερα επιχειρούμενης απόπειρας μετασχηματισμού του δημόσιου χώρου. Από τον εξευγενισμό (gentrification) υποβαθμισμένων αστικών περιοχών (για όσους δεν το έχουν πάρει χαμπάρι, είναι η σειρά του Κεραμεικού, τώρα που έχει βουλιάξει το Γκάζι), μέχρι το κυνήγι μαγισσών κατά των καπνιστών και την εξυγίανση του πανεπιστημίου, είναι δυνατό να διακρίνει κανείς την επιχειρούμενη ολοποίηση και ομογενοποίηση αυτού που νοείται ακόμα ως δημόσιος χώρος. Ενδεικτικό της νοοτροπίας πίσω από αυτή την συντεταγμένη ( ; ) επιχείρηση είναι το γεγονός ότι περιγράφεται με σχεδόν κλινικούς όρους, σαν να υπάρχει μια αγωνία να αποκαθαρθεί το κοινωνικό σώμα από κάποιο μίασμα. Και η συχνή καταφυγή στην έννοια του μιάσματος, αν θυμηθούμε και τον Ζιράρ (Η βία και το εξιλαστήριο θύμα), μάλλον δεν προοιωνίζεται ομαλές εξελίξεις. Ο vautrin θα καταλάβει καλύτερα τι εννοώ εδώ, αν διαβάζει.

Στο καθαρά ρεαλιστικό επίπεδο της πολιτικής πρακτικής, είναι μάλλον προφανές σε τι ακριβώς θα εξυπηρετήσει μια ενδεχόμενη αλλαγή της νομοθεσίας περί ασύλου, τουλάχιστον για όσους είχαν/έχουν μια επαφή με τον πανεπιστημιακό χώρο. Στη διευκόλυνση στο σπάσιμο καταλήψεων και εν γένει πιο δυναμικών μορφών διαμαρτυρίας και στον ασφυκτικό εναγκαλισμό ορισμένων πολιτικών ομάδων, κυρίως προερχόμενων από τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Σε συνδυασμό με την επίσης επιχειρούμενη αποκομματικοποίηση του πανεπιστημίου (όσο κι αν προσωπικά μου είναι απεχθής η αγεληδόν κομματικοποίηση, είτε εντός είτε εκτός πανεπιστημίου), φαίνεται πως οδεύουμε προς μια γενικότερη αποπολιτικοποίηση ή, πράγμα που είναι το ίδιο, προς μια μετατροπή της πολιτικής σε τεχνική, κάτι που μας πάει πίσω σε αυτό που έγραψα παραπάνω περί ολοποίησης (όσοι έχουν το βιβλίο του Μακιαβέλλι από τις εκδόσεις Κάλβος, αξίζει να ξανάδιαβάσουν εκείνη την οξυδερκή καταληκτική παρατήρηση του Κονδύλη περί διάστασης πολιτικής και τεχνικής, με την οποία κλείνει την εισαγωγή του).

Φτάνω στο σημείο σχεδόν να εύχομαι την περαιτέρω προώθηση της νέας νομοθεσίας για το άσυλο. Μετά την απο καιρό συντελεσμένη αποκαθήλωση των ανοητολογούντων δημοσιογραφίσκων και των "διανοούμενων" με υπερτροφικούς σιελογόνους αδένες, θα ήταν μια καλή ευκαιρία να δούμε και το πραγματικό πρόσωπο των μονίμως ερωτοτροπούντων με την πολιτική εξουσία πανεπιστημιακών.