Ο μαζοχισμός είναι ναρκωτικό??

Έχεις απόλυτο δίκιο σ' αυτά που λες, καλέ μου φίλε vautrin. Περίμενα να τα πει κάποιος άλλος γιατί ασχολούμαι με το φεστιβάλ κυρίως αυτές τις μέρες και δεν προλαβαίνω να υπεισέλθω περισσότερο σε ένα θέμα το οποίο έχω διερευνήσει αρκετά διεξοδικά στο παρελθόν (έχω στην κατοχή μου έρευνες που δείχνουν ότι μόλις θεραπεύτηκε ο μαζοχισμός σε 3 γυναίκες, αυτές αρρώστησαν βαριά!)

Η άποψή μου είναι ότι η αίσθηση της γαλήνης που προκαλούν οι ενδορφίνες του πόνου, μειώνουν ή εξαφανίζουν το άλγος του άγχους, ακολουθώντας τον κανόνα ότι ένας μεγαλύτερος πόνος επισκιάζει τον μικρότερο. Η μείωση ή η εξαφάνιση του άγχους μας επιτρέπει να ανοίξουμε την πύλη της απόλαυσης. Σαφώς αυτό προ-απαιτεί αυτή την ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στο άγχος και στην σεξουαλικότητα, ειδάλλως θα βλέπαμε ανθρώπους να τρίβονται πάνω στην καρέκλα του οδοντιάτρου...Αυτό ίσως απαντάει και το πολύ θεμιτό ερώτημα που θέτεις εδώ:

Παράγει. Σ' αυτούς όμως δεν είναι κλειστή η πόρτα της απόλαυσης. Δεν γίνεται επομένως η σύνδεση ανάμεσα στα δύο και οι ενδορφίνες επιτελούν απλά το έργο για το οποίο υπάρχουν.

Εάν επιβληθεί, ναι. Θα μας καυλώσει. Όχι επειδή πρόκειται για καυτερό πιάτο, αλλά επειδή επιβάλλεται (κατά τον ίδιο τρόπο καυλώνει η επιβολή πόσης 3 λίτρων νερού ή η επιβολή ενός κλύσματος). Πρέπει να υπάρχει επαρκής συσχέτιση με την σεξουαλικότητα, έτσι ώστε να λειτουργήσει.

Σαφέστατα. Παρόλα αυτά, οι νευρομεταβιβαστές παίζουν τον ρόλο τους, στο μέτρο που επιθυμούμε να περιγράψουμε τις σωματικές διαδικασίες που ενέχονται στη διέγερση του μαζοχιστή.

Όσον αφορά την ερώτηση της Κατερίνας, για το αν πηγαίνουμε όλο και πιο βαθιά, η προσωπική μου πείρα λέει πως ναι. Απαιτείται βέβαια προσοχή και σύνεση, όπως και με τα περισσότερα πράγματα σ' αυτή τη ζωή.

 

Όταν έλεγα εμείς, εννούσα εμείς που φοράμε τα σεξουαλικά γυαλιά μας για να δούμε την πραγματικότητα. Ιατρικά, είναι δύο ξεχωριστές παθήσεις. Η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που δεν νιώθει πόνο και στον αλγολάγνο είναι ότι ο αλγολάγνος βγάζει και άλλα υγράκια εκτός από ενδορφίνες.  

Μπορεί ένας μαζοχιστής να είναι αλγολάγνος και το αντίστροφο, αλλά δεν αποτελεί κάποιο από τα δύο υποκατηγορία του άλλου. Έχεις δίκιο, ο μαζοχιστής δεν ερεθίζεται με τις πιπεριές αν δεν του τις επιβάλλει κάποιος, αλλά δεν είμαι ακριβώς σίγουρη για τον αλγολάγνο.

Φεύγουμε εντελώς από το θέμα, αλλά, ναι θα έλεγα ότι προσωπικά βιώνω ευχάριστα είδη πόνου που ούτε μου τα επέβαλλε κανείς, ούτε είναι ηθικό αυτομαστίγωμα. Θα πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε κάποια στιγμή ότι η ιδέα "μου αρέσει ο πόνος" δεν ισοδυναμεί με το "μου αρέσει κάθε μορφή πόνου". Οπότε ακόμη και ένας ταπεινός αλγολάγνος μπορεί να μην βιώσει ευχάριστα τις πιπεριές, αλλά το να μαγκώσει το δάχτυλό του στην πόρτα μπορεί να έχει το ενδιαφέρον του.

edit
Και για να το μπουρδουκλωσω και λίγο ακόμα. Ένας άνθρωπος που έχει σχετική αναισθησία στον πόνο για να έχει το αποτέλεσμα που κάποιος άλλος έχει με ένα απλό χάδι στις ρώγες μπορεί να χρειαστεί να του τις στριψουν 180 μοίρες. Αυτό δεν τον κάνει μαζοχιστή. Ούτε του αρέσει ο πόνος -με τη δυσάρεστη χροιά που το αντιλαμβάνεται ένας τρίτος. Οι ρώγες είναι πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα ανοσίας, πάντως. Με λίγη εξάσκηση και οι πιο μυγιάγγιχτοι τα καταφέρνουν.

 

Απάντηση: Ο μαζοχισμός είναι ναρκωτικό??

H dora_salonica και η atasai τα ειπαν πολυ σωστα και πολυ επιστημονικα...

 

Απάντηση: Ο μαζοχισμός είναι ναρκωτικό??

1. Ο μαζοχισμός ως έκφραση ερωτισμού (σεξουαλικός μαζοχισμός) δεν είναι ψυχική διαταραχή. Ο σκοπός είναι η σεξουαλική έξαψη, ικανοποίηση και απόλαυση. Μόνο οι ακραίες περιπτώσεις επιθυμίας πόνου, σε βαθμό που να είναι επικίνδυνο για την υγεία, αλλά και για τη ζωή, μπορούν να χαρακτηριστούν ως μορφές βαθειάς παθολογίας.

2. Είναι εθιστικός ο πόνος που προκαλεί σεξουαλική διέγερση. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που για την μαζοχίστρια, ο πόνος παίζει τον (ή έναν από τους) σημαντικότερο λόγο του σεξουαλικού ερεθισμού της.
Το συνεχώς μεγαλύτερος και περισσότερος πόνος ποικίλει, σε βαθμό που δεν δημιουργεί κανόνα. Για κάποιες το "συνεχώς και δυνατότερος πόνος" γίνεται αυτοσκοπός, για άλλες το ζητούμενο παραμένει το να το βιώνουν συχνά.

3. Οι γυναίκες, ιδίως οι νέες, έχουν περισσότερη αντοχή στον πόνο, λόγω των οιστρογόνων που παράγουν. Οταν αυτά τα επίπεδα είναι ψηλά στο αίμα, παράγουν αλλά και αποθηκεύουν ενδορφίνες σε μεγαλύτερες ποσότητες

4. Η λεγόμενη β-ενδορφίνη είναι η πιο ισχυρή στην καταπράυνση του πόνου η οποία προκαλεί αρκετές φορές έως και αίθηση ευφορίας, ιδίως μετά από συνεχόμενη αλλά "σύντομη" πρόκληση πόνου, λόγω του ότι τα επίπεδα ενδορφινών γίνονται υψηλότερα. Ισως αυτός είναι και ένας λόγος του εθισμού στον πόνο(*5)
Η ''ευφορία του δρομέα'' είναι χαρακτηριστική στην μεγάλη τους αντοχή στον πόνο. Μπορούν να συνεχίσουν να τρέχουν ακόμα και αν υποστούν κάταγμα.

*5. Ας αναλογιστεί η κάθε μαζοχίστρια, εαν μπορεί να απομονώσει (?) το κομμάτι του πόνου από το όλο του σεξουαλικού παιχνιδιού. Ερεθίζεται περισσότερο κατά την πρόκληση του πόνου ή αμέσως μετά το σταμάτημα του; Το εντονότερο συναίσθημα το νιώθει την στιγμή της επαφής ή της απομάκρυνσης; Κατά την διάρκεια ή αμέσως μετά το τέλος του;

 

Απάντηση: Ο μαζοχισμός είναι ναρκωτικό??

Εθισμό στον πόνο δεν είχα ποτέ...εθισμό στην ένταση που δημιουργείται και κλιμακώνεται με αποτέλεσμα τον πόνο όμως ,ναι.Χωρίς ο πόνος ως πόνος να σημαίνει κάτι για μένα όμως- είτε τον υφίσταμαι είτε τον προκαλώ.Αυτή η κατάσταση προσωπικά, λειτουργεί ως ναρκωτικό για μένα.

 

Απάντηση: Ο μαζοχισμός είναι ναρκωτικό??

Για μένα δεν είναι ναρκωτικό ο μαζοχισμός, γι αυτό και δυσκολεύτηκα κάπως να μη γίνομαι αδιάφορη για τον έτερο από τη στιγμή που ικανοποιείται η μαζοχιστική μου ανάγκη. Γιατί όταν ικανοποιούμαι δεν θέλω άλλο, μέχρι νεωτέρας. Όταν υπάρχει κάποια εκκρεμότητα, θέλω να λυθεί για να ικανοποιηθώ. Εμμονική, αν δεν προσέξω, μπορώ να γίνω, εθισμένη, πολύ δύσκολα έχω μεγάλες αντιστάσεις και κυρίως μη ανάγκη, ψυχική ή σωματική.

Η κυριαρχία - υποταγή, για μένα είναι τρόπος ζωής που αναιρεί άλλους τρόπους ζωής, προηγούμενα και συνήθειες, χωρίς επιστροφή. Λόγω κυριαρχίας - υποταγής μπορεί να αναπτυχθούν "γευστικοί κάλυκες" για πράγματα που αλλιώς θα ήταν μη αποδεκτά, π.χ. κάποια είδη abuse (εκτός εισαγωγικών). Ούτε αυτό είναι εθισμός, κατ εμέ, είναι αποδοχή αφού ίσχυσε η προϋπόθεση της ανάπτυξης του σχετικού αισθητικού κριτηρίου.

 

Απάντηση: Ο μαζοχισμός είναι ναρκωτικό??

Ο μαζοχισμος ειναι δυναμη, ειναι ζωντανια, ηρεμια, χασιμο και αυταρεσκεια. Ειναι σαν να εισαι ενας αλητηριος γατος, που μολις βγηκε απο εναν καυγα κ καθεται στην ακρη του δρομο κ γλυφει τις πληγες του με ενα χαμογελο ικανοποιησης χαραγμενο στα χειλη του.

Ειναι πεισμα κ υπερβαση του εαυτου σου, αλλα πανω απο ολα ειναι αυτο το αισθημα μαστουρας μετα την παυση των ερεθισματων(καποιας εντασης βεβαια), αυτη η εσωτερικη γαληνη, η περιφανεια κ ολοκληρωση που νιωθεις. Το απιστευτο συναισθημα του να εισαι αποκομμενος απο ολους κ απο ολα, αλλα να εισαι τοσο εκει για τον εαυτο σου.

Καπως ετσι το βλεπω εγω.

Κ επειδη ειδα προσφατα το SM Rechter, η πρωταγωνιστρια ειναι το προτυπο καθε ΕΡΩΤΙΚΟΥ μαζοχιστη σε ολο τον κοσμο.
(Ενταξει, εστω το δικο μου προτυπο.  )

 

Απάντηση: Ο μαζοχισμός είναι ναρκωτικό??

Αγαπητή και γλυκιά Κατερίνα , ο μαζοχισμός σε μια γυναίκα πιστεύω πως ξεκινάει αρχικά εγκεφαλικά και μετά μεταφέρετε στο σώμα. Υπάρχουν διάφορα είδη μαζοχισμού. Τρία από τα βασικότερα είναι Α) η καθαρή μαζοχίστρια που παίρνει μόνο πόνο δίνοντας ικανοποίηση στον σαδιστή σύντροφό της και ικανοποιείτε μέσα από αυτό, Β)η μαζοχίστρια που ικανοποιείτε από τον πόνο σε συνδυασμό με το σεξ ,κατηγορία η οποία πιστεύω ότι έχει μεγαλύτερη ευκολία στο να εθιστεί κάποια διότι συνδυάζει την σεξουαλική ικανοποίηση στο μυαλό της με τον πόνο και, Γ) η υποτακτικές που γνωρίζοντας την υποταγή, δεν τους αρέσει ο πόνος (η τουλάχιστον έτσι νομίζουν) και στην προσπάθεια τους να ικανοποιήσουν τον Αφέντη τους αρχίζουν σιγά σιγά να εθίζονται και μπορούν να φτάσουν σε ακραία σημεία…

 

Απάντηση: Ο μαζοχισμός είναι ναρκωτικό??

Ένσταση πάνω στην ένσταση!
Η καθαρή μαζοχίστρια είναι αυτή που δεν χρειάζεται σαδιστή σύντροφο για να προσφέρει οτιδήποτε. Χρειάζεται πόνο και θα πάρει αυτό τον πόνο ακόμα και μόνη της.Δεν ικανοποιείται μέσα από την προσφορά δηλαδή του πόνου της στο σαδιστή σύντροφο της. Κατ ακρίβεια δεν νοιάζεται καν αν αυτός που της προσφέρει τον πόνο το απολαμβάνει ή όχι.

Το αν μια υποτακτική μπορεί να είναι και σε φυσικό επίπεδο μαζοχίστρια - είτε το γνωρίζει, είτε όχι, δεν αλλάζει το γεγονός πως μέρος της όποιας ευχαρίστησης που λαμβάνει μέσα από Ds σχέσεις, είναι αυτή της προσφοράς.
Οπότε εκείνη έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες να μπορεί να απολαύσει πόνο ακόμα κι αν δεν τον χρειάζεται (χρησιμοποιώ τον όρο χρειάζεται και όχι αρέσει χωρίς τυχαιότητα. Άλλο μ αρέσει, άλλο χρειάζομαι) μέσα από την προσφορά αυτού προς τον σύντροφο της.

Το ότι μπορεί να υπάρχει κάποιος συνδυασμός των 2 πιο πάνω κανείς βέβαια δεν μπορεί να το αποκλείσει.

 

Απάντηση: Re: Ο μαζοχισμός είναι ναρκωτικό??

Διαβάζω ξανά και ξανά για τις ενδορφίνες. Αν ήταν τόσο απλά τα πράγματα τότε όλες αυτές οι γυναίκες που κακοποιούνται συστηματικά απ' τους συντρόφους τους (τρώνε ξύλο κάθε 3 και λίγο), γουστάρουν κατά βάθος να κακοποιούνται;

 

Απάντηση: Re: Ο μαζοχισμός είναι ναρκωτικό??

Παλι τα ιδια... Αλλο κακοποιηση, καλη μου Βαλκιρια, κ αλλο γουσταρω να μαζοχιζομαι σαν ερωτικο παιχνιδι.

Ελπιζω να αντιλαμβανεσαι την διαφορα αναμεσα στην κακοποιηση, που γινεται χωρις την συναινεση κ συνεπως την καυλα απο την μερια του θυματος, κ την απολαυση που μπορει να παρει καποιος οταν εχει ερωτικοποιησει μεσα του ενα σκηνικο.

Επισης υπαρχουν ατομα εκει εξω που γουσταρουν να παιζουν ξυλο κ να προκαλουν συνεχως καυγαδες. Επειδη ομως το γουσταρουν, απολαμβανουν κ τον πονο που προκυπτει. Αν δεν τον γουσταραν λοιπον, δεν θα ειχε κ νοημα γι αυτους. Αυτο ειναι ενα παραδειγμα μη ερωτικου μαζοχισμου, στο οποιο ομως τα ατομα αυτα λαμβανουν ικανοποιηση.

 

Απάντηση: Re: Ο μαζοχισμός είναι ναρκωτικό??

Προσωπικά αντιλαμβάνομαι απόλυτα τη διαφορά ανάμεσα κακοποίηση και τη συναίνεση, όπως αντιλαμβάνομαι και την ανάγκη. Άλλο το προσωπικό όμως κι άλλο το γενικό. Τ' ότι καταλαβαίνω εγώ τις διαφορές δεν σημαίνει πως τις καταλαβαίνουν όλοι.