Μιά φανταστική ιστορία ?

Επι τέλους 'ενα δωμάτιο...... Ένα κρεβάτι κουτσό από το ένα του πόδι και ένα αχυρένιο στρώμα ριγμένο χύμα πάνω του.
Ένα ξύλινο σκαμπό πιο πέρα με μια λάμπα, 'εστεκε σαν αδέσποτο στο υγρό χωμάτινο δάπεδο. Πέταξα όλον τον εξοπλισμό από πάνω μου μου και άφησα το κορμί μου να πέσει με ορμή πάνω στ΄αχυρένιο στρώμα. Η ιδέα ότι έπρεπε ν΄αποχωρηστώ τις αρβύλες μου και για να γίνει αυτό έπρεπε να σηκωθώ ξανά, ήταν για μένα μια εφιαλτική στιγμή. Σηκώθηκα αργά και άρχισα να λύνω τα κορδόνια, μια Βδομάδα είχα να της βγάλω και ήταν γεμάτες από την λάσπη και την υγρασία της ζούγκλας. Έγειρα αργά την πλάτη και ανακάθισα, κάτι ένιωσα να με ενοχλεί στο δεξί μηρό. Άπλωσα το χέρι και έπιασα το μαστίγιο μου, ένα κοντόχοντρο μαστίγιο από δέρμα ιπποπόταμου πλεγμένο σε κοτσίδα με ένα αιχμηρό δέρμα στην άκρη. Το κοίταξα... ίχνη από δέρμα
και αίμα ήταν ακόμα πάνω του, το πέταξα με δύναμη στο τοίχο.. Τι στο διάολο θέλω εγώ εδώ πέρα
σκέφτηκα. Δυστυχώς έπρεπε να το χρησιμοποιώ σαν εργαλείο της δουλείας.... Να παίρνω απαντήσεις...

Νύχτωσε, η έντονη ζέστη και η υγρασία δεν μ άφηναν να απολαύσω ένα ήρεμο ύπνο. Σηκώθηκα άναψα ένα τσιγάρο και άπλωσα να πάρω το παγούρι μου να πιω λίγο νερό.. Αχ πόσο μου είχε λείψει.... Με πόση λαχτάρα κατέβαινε στο λαιμό μα και πόση αηδία αισθανόμουν ταυτόχρονα από την γεύση του. ( Ήταν από τα χάπια που ρίχναμε μέσα).... Έμεινα ακίνητος αδειάζοντας τη σκέψη μου και κάρφωσα τα μάτια μου στον απέναντι τοίχο. Άρχισα ν αναπολώ όμορφες στιγμές της εφηβικής μου ηλικίας που ακόμα σχεδόν δεν είχε τελειώσει..... Ένα βίαιο κτύπημα στην πόρτα μ΄επανέφερε στην πραγματικότητα. Απάντησα με ένα ξεψυχισμένο ΄΄ εμπρός ΄΄, η πόρτα άνοιξε απότομα και μια σκιά έπεσε με ορμή στό πάτωμα. Μια τραχεία φωνή ακολούθησε όλο το σκηνικό ΄΄ Captain for you ΄΄. Μέσα από το αμυδρό φως της λάμπας διέκρινα μια υπέροχη μελαψή καλλονή, ήταν 18 χρονών ίσως καί μεγαλύτερη. Μια γλυκιά αίσθηση άρχισε ν΄αναβλύζει ανάμεσα στα πόδια μου, ( είχα να πάω με γυναίκα πάνω από ένα χρόνο ) επιτέλους θα περάσω καλά απόψε σκέφτηκα.

Κάρφωσα τα μάτια μου στα δικά της, δύό υπέροχα μεγάλα μάτια που με κοιτούσαν με τρόμο. Έτρεμε ολόκληρη..... Άπλωσα το χέρι μου να χαι΄δέψω τα μαλλιά της και τραβήχτηκε πίσω σέρνοντας το κορμί της κραυγάζοντας... Αμέσως μετά μια δεύτερη κραυγή, πιο δυνατή από την πρώτη γέμισε το δωμάτιο..... Είχε αγγίξει το μαστίγιο.... Σηκώθηκα και την πλησίασα, έτρεμε όλο και περισσότερο, πήρα το μαστίγιο και το πέταξα πέρα και έκατσα αργά στο κρεββάτι.
Δεν ξέρω πόση ώρα πέρασε, την παρατηρούσα. Μου έριχνε κάποιες κλεφτές ματιές και μετά κάρφωνε το βλέμμα της στο πάτωμα. 'Εκλεγε συνεχώς, δέν άντεχα άλλο. Σηκώθηκα και την πλησίασα, γονάτισα για να τη φτάσω και της άπλωσα το χέρι μου. Μ΄αργές επιφυλακτικές κινήσεις χωρίς να με κοιτάει μου έδωσε το δικό της, χωρίς να το καταλάβω το χάιδεψα τρυφερά. Το έφερα κοντά στο πρόσωπό μου και το φίλησα.

Τ΄αναφυλητα σταμάτησαν σχεδόν αμέσως, έφερε τα χέρια της γύρω από το λαιμό μου και μ αγκάλιασε. Την πήρα απαλά στα χέρια μου σαν εύθραυστη πορσελάνη και το ίδιο προσεκτικά την ξάπλωσα στο κρεββάτι. Σκέπασα με μια βρώμικη κουβέρτα το σχεδόν γυμνό κορμί της και άδειασα αμέσως το κουρασμένο κορμί μου στο σκαμπό.... Ξημέρωσε.......Άλλη μια μέρα που πρέπει να δώσουμε και να πάρουμε θάνατο, άλλη μια καταραμένη μέρα.. Φόρεσα τις αρβύλες μου, ζώστηκα τον εξοπλισμό μου και ξεκίνησα. Το μάτι μου έπεσε στο μαστίγιο μου, το πήρα και το κρέμασα στη ζώνη μου. Γύρισα και την είδα, κοιμόταν ήσυχη σαν μωρό. Έσκυψα την φίλησα τρυφερά στο μάγουλο άνοιξα την πόρτα και έφυγα.. Πότε δέν θα ξεχάσω αυτά τα δυο υπέροχα μάτια και ας έχουν περάσει τριάντα τρία ολόκληρα χρόνια από τότε......

 

Απάντηση: Μιά φανταστική ιστορία ?

όχι και τόσο φανταστική..... 

 

Απάντηση: Μιά φανταστική ιστορία ?

καλημέρα......

Κάποια χρονική περίοδο της ζωής μας που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της πάνω μας, καλύτερα να την περάσουμε στη σφαίρα του φανταστικού

 

Re: Απάντηση: Μιά φανταστική ιστορία ?

Λυπάμαι, αλλά θα διαφωνήσω (τι παράξενο  ). Δε γίνεται να διαγράφεις τα βιώματά σου, πόσο μάλλον να τα αναμασάς ως απλές ιστορίες, που τις έζησε κάποιος άλλος. Οι καταστάσεις που 'χουμε ζήσει, σε πολύ μεγάλο βαθμό, καθορίζουν αυτό που είμαστε. Επομένως, πώς γίνεται να τα εντάσσεις στο χώρο του φανταστικού, σαν να μη συνέβησαν ποτέ;

Εδώ μια όντως φανταστική ιστορία γράφει κάποιος και εμπεριέχει, σε μεγάλο βαθμό, στοιχεία για τον ίδιο.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Μιά φανταστική ιστορία ?

Αν μια περίοδος της ζωής μας είναι τόσο σκληρή , γεμάτη από αίμα και βία και η μοναδική τρυφερή στιγμή είναι αυτή της ιστορίας.
Τότε κατ΄εμέ καλύτερα να την καταχωνιάσω στο χρονοντούλαπο τής ιστορίας. Φυσικά και σου διαμορφώνει χαρακτήρα και δέν είναι εύκολο να ξεχαστεί.
Αλλά καλύτερα να τη θυμάσαι σαν μια φανταστική ιστορία. Πίστεψε με κάτι ξέρω καλύτερα.