To φλερτ στον χώρο του BDSM

Απάντηση: To φλερτ στον χώρο του BDSM

Αν είμαι έξω με τις φίλες μου / μόνη μου / με μεγάλη παρέα / χωρίς τον σύντροφό μου τέλος πάντων, και κάποιος άγνωστος (που δεν με ξέρει ούτε διαδικτυακά ούτε in real life) με φλερτάρει σαν άνθρωπος κι όχι με γλειώδη, άσχημο,ηλίθιο τρόπο, θα του απαντήσω κι εγώ ευγενικά πως δεν ενδιαφέρομαι και θα λήξει εκεί το θέμα. Αν το κάνει με ιδιαίτερα όμορφο τρόπο, ίσως του πω κιόλας πως "ευχαριστώ για τα καλά λόγια αλλα δεν ενδιαφέρομαι", με χαμόγελο και ευγένεια πάντα. Εφόσον δεν το γράφω στο κούτελο ότι είμαι σε σχέση, δεν περιμένω από τον άλλον να ψυχανεμιστεί ότι δεν είμαι "διαθέσιμη".

Αν όμως είμαι έξω μαζί με τον σύντροφό μου και κάποιος με φλερτάρει, με όποιο τρόπο και να το κάνει, δεν θα μου αρέσει. Οταν δυο άνθρωποι είναι ζευγάρι, φαίνεται πιστευω... Και δεν το βρίσκω και τόσο καλή ιδέα να πάει κάποιος να φλερτάρει είτε τον έναν είτε την άλλη. Αφού συνοδευομαι κύριος, που πας;!   Νομίζω πως είναι απλά θέμα "λογικής", αν όχι σεβασμού. Αφού βλέπεις ότι η άλλη (ή ο άλλος) συνοδευτεται, τι τον φλερτάρεις;  

Όσων αφορά τα bdsmικα, τα πράγματα ίσως είναι λίγο πιο περίπλοκα. Έχοντας μια εικόνα και μια ιδέα στο μυαλό μου για το κολάρο, όταν βλέπω κάποιον να φοράει ένα, το σέβομαι, άσχετα αν για εκείνον έχει (ή δεν έχει) την ίδια σημασία που έχει για μένα. Ένα κολάρο μπορεί να φορεθεί για παραπάνω από έναν λόγους, δε μπορώ πάντα να ξερω γιατί το φοράει κάποιος.
Σε ένα event ας πούμε, μπορεί να φορεθεί για να δείχνει πως αυτός που το φοράει "ανήκει" κάπου, "δεν είναι διαθέσιμος" τέλος πάντων. Άρα, αν ήμουν single και ήθελα να φλερτάρω, δεν θα φλέρταρα εκείνον έστω κι αν ήταν μόνος του στον χώρο. Επίσης, αν έβλεπα κάποιον να φοράει κολαρο και να συνοδευεται από κάποιον-α, θα μίλαγα πρώτα στον-η συνοδό του μιας και μπορεί να έχουν D/s ή M/s σχέση και δεν θα θελα να κάνω/πω κάτι που δεν πρέπει.
Σε περίπτωση που ήμουν κάπου με τον σύντροφό μου και για τους χ,ψ λόγους (τα εν οίκω μη εν δήμω) του είχα βάλει κολάρο, αν τον φλέρταρε κάποια, θα με ενοχλούσε. Προφανώς και δεν περιμένω από όλους να σέβονται με τον τρόπο που σέβομαι εγώ το collaring αλλά όπως και να'χει, θα περίμενα από εκείνη να σκεφτεί πως αφού και είναι με κάποια και φοράει κολάρο, δεν είναι "διαθέσιμος". Άρα, προς τι το φλερτ; Προκλητική κίνηση  

Αυτά από μένα   Όσα γράφω δεν τα θεωρώ "κανόνες" ή κάτι τέτοιο, απλά τη γνώμη μου εγραψα.  

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: To φλερτ στον χώρο του BDSM

Δεν υπήρξε καμία μομφή, αλλά ειλικρινής έκπληξη, καθώς περίμενα ένας κάποιος έλεγχος να γίνει αυτεπάγγελτα, όπως έχει γίνει πλείστες όσες φορές στο παρελθόν.

Μπορούμε μια χαρά κι εγώ και η Uther να απαντήσουμε σε οποιαδήποτε προσβολή από οποιονδήποτε. Η διαφύλαξη μίας στοιχειώδους αισθητικής όμως μέσα στο φόρουμ, δεν αφορά ούτε εμένα ούτε τα μέλη του, αλλά τη διαχείριση. Η διαχείριση θα κρίνει πότε κάτι ή κάποιος ξεφεύγει από τα όρια, όχι εγώ. Διέκρινα προσβλητικό τόνο, το επεσήμανα, συντάχθηκα με την Uther και την εξαιρετικά νηφάλια αντίδρασή της, αλλά δεν επιθυμώ να κάνω report τα ποστ του Seduction. Είναι αντι-αισθητικό και δεν θα το κάνω. Βγάλτε τα πέρα μόνοι σας.

Τώρα, όσον αφορά τη "γραφικότητά" μου, δεν φωτογράφισα κανέναν με την τοποθέτησή μου. Αν ο νηματοθέτης κρίνει ότι μιλώ για την αφεντομουτσουνάρα του, αυτό είναι δικό του πρόβλημα. Δεν είδα κανέναν άλλον να έρχεται και να λέει, "Δεν είμαι εγώ ο πέφτουλας και σταμάτα τις γραφικότητες". Δεν καταλαβαίνω επομένως γιατί θίγεται ο ίδιος, εκτός εάν έχει κάποια μύγα που τον τριγυρνάει. Στις γνωστές περιπτώσεις των εξαφανισθέντων κορασίων από τις χαριτωμένες ιστοριούλες στα Personal experiences, δεν αναφέρθηκε ποτέ το όνομα του πέφτουλα. Έως σήμερα, καμία οργάνωση δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για τις βόμβες κλανιδίου. Και εφόσον δεν υπάρχει κοινότητα, όπως επληροφορήθην, κανένας και καμία δεν γνωρίζει ποιος είναι ο πέφτουλας. Οπότε, προς τί η τόση δυσφορία;

Επαναλαμβάνω: είμαι ενάντια σε τέτοιου είδους πρακτικές. Άλλο το φλέρτ και άλλο η εισβολή αλεπούς σε κοτέτσι. Δεν υπάρχει τίποτε ανεβασμένο, ευγενές, άξιο λόγου, αισθητικά όμορφο, ερωτικό ή υγιές, σε αυτού του είδους τα τσαλαβουτήματα, και δη σε έναν τόσο ευαίσθητο χώρο, όπου η λέξη δέσμευση πάει πακέτο με τα περισσότερα σχήματα που υφίστανται σε μπιντιεσεμικό πλαίσιο. Αυτή είναι η άποψή μου.

 

Απάντηση: To φλερτ στον χώρο του BDSM

Γι΄ άλλη μια φορά, μια περβ με μυαλό κάνει πέρα τις μυθολογίες και λέει τα αυτονόητα.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: To φλερτ στον χώρο του BDSM

δεν μπορώ να δώσω άλλα ρεπ αλλά σε γενικές γραμμές συμφωνώ  

 

Απάντηση: To φλερτ στον χώρο του BDSM

Συμφωνούμε. Καταλαβαίνω τι λες γι' αυτό δεν αναφέρθηκα στην δυσκολία του εγχειρήματος, αλλά στην ηθική του πλευρά.

!!! Δεν ξέρω που είδες την προσωπική προσβολή (!) σε όσα σου έγραψα. (Iσως με τον τρόπο που βλέπεις το φλερτ ως κάτι ένοχο; ) Σε διαβεβαιώ πως καμία τέτοια πρόθεση δεν είχα-έχω. Αλίμονο!

Την καλησπέρα μου.

*Δεν διαφωνούμε zoyzoy_. Πολύ σωστά το θέτεις. Γι' αυτό έγραψα στο αρχικό μου post, το εξής:
"Θεωρώ ότι στον βωμό του BDSM και στα δήθεν ιερά βιβλία του (!) έχουν γίνει οι μεγαλύτερες παρανοήσεις και υπέρμετρα άλματα "λογικής".

Oταν όμως ο συνομιλητής σου, βάζει την κοινωνική συμπεριφορά σε στενά πλαίσια (στο όνομα του BDSM) η απάντηση μου έχει το νόημα "Ακόμα και τα στενά σου πλαίσια, δεν τα επηρεάζει"

**Μα φυσικά. Ποιός λέει το αντίθετο; Και στο φόρουμ, ουκ ολίγες φορές έχουμε δει την κακοήθεια, από κάποιους-ες, σε όλο της το μεγαλείο

Συμφωνούμε. Δεν υποστήριξε κανείς το αντίθετο. Οταν συνοδεύεσαι από τον ερωτικό σου σύντροφο, φαίνεται.- Φλερτ μπορεί να είναι και μια ένδειξη θαυμασμού με μια ματιά με τρόπο που δεν προσβάλει ούτε εσένα, ούτε τον συνοδό σου. Εδώ όμως υποστηρίχθηκε το εξής

Δλδ
1. Αν φοράς λουρί από στιλιστική άποψη ή αν έχεις τατουάζ με το όνομα του πρώην σου, αυτή η άποψη σε "καταδικάζει" να μην σε φλερτάρουν
2. Σε ακυρώνει ως γυναίκα και προσωπικότητα μη επιτρέποντας σου ή κρίνοντας σε ανίκανη να το χειριστείς με τον τρόπο που πολύ σωστά περιέγραψες

Και αυτή η ακύρωση, γίνεται στο όνομα του BDSM; (!)

Eδώ γράφτηκαν απόψεις όπως:

!!!

Ας πούμε για τον "απλoύς" λόγο που περιέγραψε ο Arioch

Συμβαίνουν και τα δύο στο χώρο μας. Αυτά και πολλά άλλα.

Οι θέσεις μου είναι ξεκάθαρες

1. Αναφέρομαι σε φλερτ με ευγένεια και σεβασμό, ΟΧΙ σε ενόχληση ή αγενή σχόλια.
2. Προσεγγίζεις όμορφα, σου λέει "είμαι αλλού" ή "δεν γουστάρω" και φεύγεις ή ανταποκρίνεται και συνεχίζεις. Αυτό ήταν, αυτό είναι και αυτό θα είναι πάντα. Δεν χαλάει σε τίποτα αυτό το BDSM.

........................

Εκτός νήματος. Δεν είναι απορίας άξιο, είναι όμως για γέλια, πως "ορισμένα" μέλη προβάλλουν έκπληξη και ένσταση προς τη διαχείριση για αυταπάγγελτο έλεγχο σε συνομιλία δύο μελών (!) και όχι για παράδειγμα σε τοποθετήσεις με "μενού εστιατορίου" σε νήμα για τις υποτακτικές. Pathetic.

 

Απάντηση: To φλερτ στον χώρο του BDSM

Δεν εχω καταλάβει γιατϊ μπερδεϋεστε.
Υπαρχουν δύο περιπτώσεις.
Πρώτη περίπτωση, να πλησιάσεις κάποια που δεν γνωρίζεις αν και πόσο δεσμευμένη,λογοδοσμένη,κολαρωμένη η πεταλωμένη είναι.Την φλερτάρεις ευγενώς(κατά το προαπαιτούμενο του νήματος) και αναλόγως της αντίδρασης της ,την πουλεύεις η την ιππεύεις.Ουδεν μεμπτόν και επιλήψιμον και στα δύο ενδεχόμενα.

Δευτερη περίπτωση , να πλησιάσεις κάποια που γνωρίζεις η φαίνεται (κολάρο η βέρα,το ίδιο κάνει...) οτι είναι δεσμευμένη.Την φλερτάρεις (ευγενώς πάντα...) μόνον εφ'όσον το ΕΓΩ σου είναι γιά σένα η υπέρτατη αξία.(και εφευρίσκεις έπειτα οσες δικαιολογίες θέλεις , και έχω ήδη διαβάσει αρκετές στις οκτώ σελίδες που προηγήθηκαν) .
Και εδώ τα ενδεχόμενα είναι τα ίδια με αυτά της πρώτης περίπτωσης,(να την πουλεύσεις η να την ιππεύσεις) ,ωστόσω το μεμπτόν και επιλήψιμον σ'αυτη την περίπτωση υπάρχει, και δεν είναι άλλο απο την πρόταξη του ΕΓΩ έναντι του ΕΜΕΙΣ.
ΕΓΩ γουσταρω να γαμήσω, να τα κονομήσω,να χτίσω,να κυβερνήσω,και θα το κάνω (τουλάχιστον θα το προσπαθήσω) ασχέτως νόμων,θεσμών,κανόνων η ηθών που το απαγορεύουν /αποτρέπουν/αποδοκιμάζουν και που ΕΜΕΙΣ έχουμε θεσπίσει.

Βοήθησα λιγάκι;

 

Απάντηση: To φλερτ στον χώρο του BDSM

για άλλη μια φορά θα συμφωνήσω με τον ισνο ..   λυσσάρες είναι οι γυναίκες .. γενικά ..   και εδώ μέσα .. δεν τις έχεις δει πως κάνουν ..   πιστεύω ότι οι έλληνες άντρες είναι ανώτεροι από τις ελληνίδες γυναίκες .. και από εμφάνιση .. και από χαρακτήρα .. (αλήθεια το πιστεύω αυτό   αυτά!

 

Απάντηση: To φλερτ στον χώρο του BDSM

Καταρχήν το φλέρτ είναι υγεία.. Προφανώς και δεν μπορείς πάντα να γνωρίζεις αν το άτομο που φλερτάρεις είναι διαθέσιμο ή όχι. Εκεί που χάνεται η μπάλα είναι αν υπάρχει αγένεια σε μια απο τις δύο πλευρές ή και στις δύο.

Αν δεν υπάρχει ενδιαφέρον καλό είναι να γίνεται με ευγενικό τρόπο γνωστό στον ενδιαφερόμενο/ενδιαφερόμενη και όχι με βρισιές ή άσχημες εκφράσεις.

Απο την άλλη, όταν υπάρχει ένα ζευγάρι και αυτό φαίνεται, είναι εντελώς αγενές και άθλιο να "εισβάλεις" και να φλερτάρεις. Αν συμβεί αυτό, θα πρέπει να είσαι έτοιμος/ετοιμη να δεχτείς και τις συνέπειες των πράξεων..

 

Απάντηση: To φλερτ στον χώρο του BDSM

Α, γειά σου! Επιτέλους!

Αν και διάττων, κατάφερες μέσα σε λίγες γραμμές, να λάμψεις... Ως διάττων κι εγώ, θα προσθέσω λίγα λόγια σε παρεμφερές μήκος κύματος:

Στην ανωτέρω "πρώτη περίπτωση", μάλλον δεν θα φέρει κανείς αντιρρήσεις...

Το "ΕΜΕΙΣ" όμως της "δεύτερης περίπτωσης" όπως και το "μεμπτό και επιλήψιμο", θα αμφισβητηθούν αναμφίβολα, και πάλι. Και πάλι, υποθέτω, με την υπέρμετρη φλυαρία που χρησιμοποιήθηκε και νωρίτερα σ' αυτό εδώ το νήμα όπως και σ' εκείνο που το γέννησε, ούτως ώστε να γίνεται όσο το δυνατόν λιγότερο σαφές το αβάσιμο των δικαιολογιών, κι οι -αναπόφευκτες- ασάφειες κι οι αντιφάσεις...

Το κακό όμως, δυστυχώς γιά τους υπερμάχους του αχαλίνωτου (ως προς το αντικείμενό του) "φλερτ" (ή μάλλον γιά τον υπέρμαχο, δεν νομίζω στην ουσία να υπάρχει δεύτερος), είναι πως όλες οι αμφισβητήσεις (όπως τελικά κι όλες οι δικαιολογίες) σε τίποτε δεν βοηθάνε...

Βλέπεις, όσο κι αν αμφισβητείται το "ΕΜΕΙΣ", δεν παύει να έχει και ουσία, και υπόσταση... Γιατί έστω κι αν δεχθούμε χωρίς πολλές κουβέντες πως "κοινότητα" δεν υπάρχει, τα άτομα υπάρχουν. Αυτό εδώ το φόρουμ, υπάρχει. Οι συγκεντρώσεις των μελών του φόρουμ, τα πάρτυ, οι κοπές τη πίτα, τα events, υπάρχουν. Οι συγκεντρώσεις σε διάφορα σπίτια (μετά παιγνίου αλλά πιό συχνά άνευ), υπάρχουν... Όλοι εμείς υπάρχουμε, κι έχουμε ο καθένας μας τον κύκλο και την παρέα του. Κύκλους και παρέες που εφάπτονται, τέμνονται και αλληλοσυμπλέκονται. Και που αν αθροιστούν, δίνουν έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων...

Ελάχιστη σημασία έχει λοιπόν το εάν είμαστε οργανωμένοι όλοι εμείς σε μιά δομημένη κοινότητα. Αυτό που έχει σημασία (σε σχέση με τα πιό πάνω) είναι το ότι πάρα πολλοί μεταξύ μας γνωριζόμαστε, συναντιόμαστε, μιλάμε, συζητάμε, επικοινωνούμε, ανταλάσσουμε πληροφορίες, αλληλοενημερωνόμαστε. Γιά κάποια πράγματα, συναποφασίζουμε. Και όπως είναι φυσικό, ενίοτε, κρίνουμε. Όπως είναι και πάλι φυσικό, ενίοτε επικρίνουμε (λιγότερο συχνά ευτυχώς, αλλά συμβαίνει)...

Εννοείται βέβαια, πως δεν κρίνουμε και δεν επικρίνουμε οργανωμένα, μιά και δεν υπάρχει οργανωμένη κοινότητα. Γι' αυτό και δεν υπάρχουν και τα ανάλογα όργανα που θα φρόντιζαν ίσως γιά την επιβολή κάποιων αποφάσεων ή κυρώσεων. Σημαίνει όμως αυτό, πως δεν παίρνονται αποφάσεις και πως δεν επιβάλλονται κυρώσεις;

Φαντάζομαι πως δεν υπάρχει κανείς που δεν καταλαβαίνει τί γίνεται στις παρέες (όχι μόνο τις σχετικές με το "χώρο", αλλά και τις παραέξω)... Όλοι ξέρουμε πως σε κάθε σύνολο ανθρώπων που συγχρωτίζεται κι αλληλεπιδρά (πολλώ δε μάλλον εάν αυτό γίνεται συστηματικά) παίρνονται όλες οι απαραίτητες αποφάσεις και επιβάλλονται οι απαραίτητες κυρώσεις... Χωρίς ν' ακολουθούνται θεσπισμένες διαδικασίες συνήθως, χωρίς προεδρεία, ψηφοφορίες, κάλπες κλπ, ακόμη και διαισθητικά κάποιες φορές, χωρίς πολλές-πολλές κουβέντες, όλα αυτά πάντως που πρέπει να γίνουν γιά να είναι και να συνεχίζει το κάθε τέτοιο σύνολο ανθρώπων να είναι χρήσιμο και αποδοτικό (παντοίω τρόπω) γιά τα μέλη του, γίνονται. Γιατί -διαισθητικά έστω- οι παρέες ξέρουν πως γιά να συνεχίσουν να υπάρχουν πρέπει να αυτορρυθμίζονται. Και το κάνουν...

Έστω λοιπόν κι αν δεν υπάρχει κοινότητα με καταστατικό κατατεθειμένο στο Πρωτοδικείο κι έστω κι αν πολύ δύσκολα θα καταλήγαμε στο κατά πόσο το να την πέφτει το "ΕΓΩ" που λέγαμε πιό πάνω στην κάθε γυναίκα που θα του γυαλίσει αδιακρίτως σχέσεων, δεσμεύσεων, κολλάρων ή "κολλάρων" κλπ είναι μεμπτό και επιλήψιμο γιά την πλειοψηφία ή γιά τους μισούς ή γιά λιγότερους από μισούς από εμάς κι αυτό στη βάση ποιάς ηθικής και λογικής και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά, προσωπικά δεν ξέρω και πολλούς (γιά να μην πω ότι δεν ξέρω ούτε έναν) που θα ήθελαν να βρίσκονται σε μιά παρέα με άλλους 3, 4, 10 ή 15 ανθρώπους, και μεταξύ αυτών να υπάρχει κάποιος (ή, άντε, κάποιοι) που πιθανώς μόλις θα σηκωθούν να πάνε γιά κατούρημα, θα την πέσει στη γυναίκα που έχουν δίπλα τους. Ασχέτως του πόσο "εύσχημο" ή "ευγενικό" θα είναι το πέσιμο (και λέω "πέσιμο" γιατί κάτι τέτοια, να με συγχωρείτε, είναι "πεσίματα", και μόνο κατ' ευφημισμό "φλερτ")...

Ευχάριστο το "φλερτ", δε λέω, γιά εκείνον που το κάνει, και ίσως και γιά τον/την αποδέκτη/ι... Γιά το τρίτο πρόσωπο, όμως; Γιά εκείνον το φουκαρά που πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στο ν' αφήσει το "θήραμα" αφύλαχτο δίπλα στον "κυνηγό" ή να σκάσει η φούσκα του;

Ποιός αλήθεια είναι αυτός που -άσχετα κι αν δεν νοιώθει ν' απειλείται, ή αν είναι πολιτισμένος, εξελιγμένος, ανοιχτόμυαλος, πολυγαμικός και δεν συμμαζεύεται- ευαρεστείται όντως όταν βλέπει τον απέναντι να κλείνει στη γυναίκα του (πονηρά, βεβαίως) το μάτι; Ή όταν γυρνάει τρέχα-τρέχα από την τουαλέτα (γιατί "το είδε το κακό, με δρασκελιές να πλησιάζει") και τον βρίσκει να την έχει πιάσει στα λιμά προσπαθώντας να διαπιστώσει κατά πόσον υπάρχει στη σχέση αυτής μ' αυτόν κάποια χαραμάδα γιά να χωθεί; Ωραίο πράγμα ο σεβασμός προς την κυρία (δηλαδή το "μιά ευγενή κρούση κάνουμε κι αν φάμε πόρτα δεν επιμένουμε", αν είναι όντως έτσι τα πράγματα), ο σεβασμός προς τον κύριο όμως; Στ' αρχίδια μας -στην τελική- αυτός, κι ας πρόσεχε να είχε "δέσει το γάιδαρό του" καλύτερα;

Ευτυχώς, στους κύκλους που εγώ κινούμαι τουλάχιστον, δεν είναι έτσι... Και σίγουρα δεν είναι έτσι, χύμα και τσουβαλάτα κι "εγώ ντουφεκάω κι όποιον πάρει ο χάρος" όπως σ' αυτό εδώ το νήμα έγινε προσπάθεια να προβληθεί το επικαλούμενο "φλερτ", που πρέπει λέει να είναι και "απενοχοποιημένο", επειδή κινούμαστε -λέει- "σ' έναν χώρο ερωτισμού"... Δε νομίζω ότι ο κάθε χώρος ερωτισμού πρέπει να είναι ντε και καλά, μπουρδέλο...

Ο κόσμος βέβαια είναι σκληρός κι η κοινωνία άτιμη, κι η ζήση μας γεμάτη φαρμάκια... Ακόμη και στα "καλύτερα σπίτια" λοιπόν (ή στις πιό καλές παρέες) γίνονται διάφορα, περί αυτού δεν αμφιβάλλω. Όλοι και όλες έχουμε κάνει σφάλματα και λάθος επιλογές, όλοι έχουμε ίσως οδηγηθεί ενίοτε σε κατευθύνσεις που θα θέλαμε να τις είχαμε αποφύγει, από τις ορμόνες μας... Όταν όμως κάποιος κάνει και λέει κάποια πράγματα εκ πεποιθήσεως και εκ συστήματος, πρέπει να είναι έτοιμος να δέχεται και τις ανάλογες αντιδράσεις και συνέπειες...

Εδώ είμαστε λίγο-πολύ γνωστοί, όλοι μας... Δικαιολογίες του τύπου "κι αν η τάδε φοράει κολλάρο γιά λόγους μόδας κι όχι δέσμευσης, πού να το ξέρω εγώ αν δεν της την πέσω;" μεταξύ μας, είναι τουλάχιστον φτηνές, γιά να μην πω αστείες... Ξέρεις πολύ καλά γιατί το φοράει, ας μη λέμε τρίχες... Το πόσο σφιχτά το φοράει είναι αυτό που θες να διαπιστώσεις με το πέσιμο, γιά να χωθείς, αν το βρεις λίγο λάσκα... Ε, μεταξύ ανθρώπων που δεν είναι άγνωστοι, μεταξύ ανθρώπων που κάθε τόσο συναντιούνται, χαιρετιούνται, χαμογελάνε ο ένας στον άλλο, κάθονται σε διπλανά σκαμπώ ή κολλητά στον ίδιο καναπέ, συζητάνε, τα πίνουν ίσως, διασκεδάζουν ίσως μαζί, αυτή η τακτική, κατ' εμέ (και όχι μόνο κατ' εμέ, σίγουρα, αλλά και κατά πολλούς άλλους), είναι μεμπτή και επιλήψιμη...

Όταν, ιδίως, δεν μιλάμε γιά κάποια μοναδική ή έστω σπάνια, κι εξαιρετική περίπτωση... Εάν μιλούσαμε γιά "την γυναίκα της ζωής" κάποιου, που την γνωρίζει και πρέπει οπωσδήποτε να τη διεκδικήσει, ας πάει και το παλιάμπελο, έστω, να το κάνει... Αλλά όταν μιλάμε γιά κάποιον που διατυμπανίζει ότι προσεγγίζει όλες τις γυναίκες που του γυαλίζουν, και πως θα συνεχίσει να το κάνει; Πως αν εκείνος το θέλει, άσχετα με σχέσεις, δεσμεύσεις και κολλάρα θα κάνει τα πεσίματά του, σε όλες αυτές, κι ό,τι του κάτσει; Που λέει -ο ίδιος τα λέει, ίσως επειδή σε κάποιες "πουλάει" αυτό- πως έχουν περάσει πάρα πολλές γυναίκες απ' τα χέρια του, δεσμευμένες και αδέσμευτες; Και που πολύ καλά ξέρουμε πως όποια -ανεξαίρετα σχεδόν- γυναίκα μπει στο φόρουμ οπωσδήποτε θα την προσεγγίσει, ελάχιστη ώρα μετά την εμφάνισή της;

Γιά ποιό λόγο θα πρέπει να "απενοχοποιήσω" εγώ αυτό τον άνθρωπο και το "φλερτ" του; Γιατί θα πρέπει να τον ανεχθώ στον κύκλο μου; Γιατί θα πρέπει να τον καλέσω στο σπίτι μου, ή έξω, με την παρέα μου; Έστω κι αν δεν αισθάνομαι καμμιά απειλή όντας σίγουρος ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να μου "αποσπάσει" κάποια γυναίκα, γιατί να διακινδυνεύσω την προσβολή του πιθανού πεσίματός του σε κάποια που έχω πλάι μου, και τον εκνευρισμό που αυτό θα μου προκαλούσε; Γιατί, στην τελική, αφού κραυγάζει πως "δεν σέβεται ούτε βέρες ούτε κολλάρα, ούτε τον νοιάζει ούτε ρωτάει κανέναν, κι όποια θέλει να φλερτάρει θα το κάνει", άρα σε δεδομένη στιγμή της επιλογής του δεν θα με σεβαστεί -ρητά αυτά, απερίφραστα και δεδηλωμένα- εγώ να τον σεβαστώ και να τον αποδεχθώ;

Κανένα λόγο δεν έχω να το κάνω, βέβαια. Ούτ' εγώ, ούτε κανείς άλλος, που σκέφτεται και νοιώθει τα πράγματα όπως εγώ. Και δεν είμαστε καθόλου λίγοι. Όπως περίπου είπα και πιό πάνω, δεν ξέρω κανέναν που να θέλει στην παρέα του κάποιον που -δηλωμένα- δεν σέβεται (ή σέβεται κατά τα προσωπικά του γούστα) και που μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή κι όποτε εκείνος το κρίνει σκόπιμο, ενοχλητικός... Αλλαξοκωλιές μπορεί να κάνουμε πολλές στο χώρο μας, τις κάνουμε όμως γενικά κατόπιν κοινής συμφωνίας κι όχι όπως καβλώσει του καθενός (και με όποιαν, εκείνου, μονομερώς και αυθαιρέτως, καβλώσει, και εις βάρος ή προς εκνευρισμόν του κάθε τρίτου)...

Μοιραία λοιπόν, από "ΕΜΑΣ" (που ως κοινότητα μπορεί να μην υπάρχουμε αλλά ως οντότητα είμαστε σαφέστατα παρόντες), ένας τέτοιος άνθρωπος είναι (ως ενδεχόμενο μέλος του κύκλου μας, δεν μας ενδιαφέρει να κρίνουμε το χαρακτήρα του κατά τ' άλλα) απορριπτέος. Και αποβλητέος. Και αποφευκτέος... Κι όποτε τον φέρνει η κουβέντα, ως τέτοιον θα τον σχολιάζουμε και θα τον χαρακτηρίζουμε (εν πολλοίς, βεβαίως, και κατά πλειοψηφία, γιατί δεν είμαστε όλοι ίδιοι, κάποιοι είναι περισσότερο και κάποιοι λιγότερο αυστηροί μ' αυτά τα πράγματα)...

Δεν τον ενδιαφέρει; Έχοντας διαβάσει όλες αυτές τις "δικαιολογίες" παραπάνω γιά τις οποίες μίλησε κι ο underherfeet, δεν το πολυπιστεύω... Αυτό που πιστεύω είναι πως το ζητούμενο αυτού του νήματος (μέσω της προσπάθειας γιά απενοχοποίηση μιάς συμπεριφοράς που πολλοί κατ' εμέ θεωρούν μεμπτή και επιλήψιμη) είναι η αποδοχή...

Άδικος κόπος, βεβαίως... Δεν μπορεί κανείς να τα έχει όλα, σ' αυτή τη ζωή, και την πίτα ολόκληρη (κατά τα δικά του γούστα, φυσικά), και το σκύλο χορτάτο... Κάποιος που ντουφεκάει ό,τι περνάει από μπροστά του και του γυαλίσει (και το κάνει κατά κόρον) κι επιπροσθέτως δηλώνει ότι το κάνει και θα το κάνει αδιακρίτως σχέσεων, δεσμεύσεων, κολλάρων κλπ χωρίς να υπολογίζει τίποτε και κανέναν, μοιραία, από πάρα πολύν κόσμο, δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτός. Καλό είναι λοιπόν να μην το προσδοκά, και να μην βαυκαλίζεται πως μπορεί να το πετύχει. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του ελεύθερα, αλλά η κάθε επιλογή οδηγεί κάπου, κι όχι κάπου αλλού... Αυτός που επιλέγει να το παίζει "κυνηγός" και να κυνηγάει μάλιστα όχι μόνο τ' αδέσποτα αλλά και τη γυναίκα του πλησίον του, δεν μπορεί να περιμένει την αποδοχή ούτε του πλησίον, ούτε των ομονοούντων μ' αυτόν (ούτε και όλων των γυναικών φυσικά, γιατί κι αν κάποιες "θαμπώνονται" από την "τεράστια εμπειρία", δεν φιλοδοξούν ευτυχώς όλες να κρεμαστούν τα κεφάλια τους πάνω από το τζάκι του "κυνηγού" ως τρόπαια). Ας μείνει λοιπόν στις χαρές του κυνηγιού εάν αυτό είναι που κυρίως τον ενδιαφέρει, κι ας μάθει ν' αρκείται σ' αυτές. Γιατί την αποδοχή δεν μπορεί να την έχει (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που κατ' εμέ επιβεβαιώνουν απλώς τον κανόνα), ούτε την απενοχοποίηση συμπεριφορών που από πολλούς θεωρούνται αναξιοπρεπείς...



Σημείωση: Τη λέξη "κυνηγός" τη χρησιμοποίησα καταχρηστικά. Ή μάλλον, χαριστικά... Τη λέξη που στο δικό μου λεξικό χαρακτηρίζει τη συμπεριφορά που περιγράφηκε πιό πάνω την απέφυγα μεν γιά λόγους (υπερβολικής ίσως) αβρότητος, είναι όμως ευκόλως εννοούμενη πιστεύω, γιά όλους (γιά κάποιους μάλιστα δεν χρειάζεται καν να εννοηθεί γιατί τους την έχω πει και ενώπιος ενωπίω, και δεν συνέτρεξαν λόγοι φυσικά, γιά να έχω αλλάξει άποψη)...

 

Απάντηση: To φλερτ στον χώρο του BDSM

*Αν ξαναδιαβάσεις την παράγραφο απ'την οποία έκανες την παράθεση, θα δεις πως δεν έχω αναφερθεί πουθενα στο bdsm. (!)
Ξεκίνησα από κάτι πιο γενικό και μετά το πώς τα βλέπω εγώ τα πράγματα στο όσων αφορά το κολάρο και τα bdsmικά, το γράφω στο 3ο μέρος της απάντησής μου.

**Η ερώτησή μου "προς τι το φλερτ" ήταν ρητορική.

Όσων αφορά το κομμάτι απ'το post της Uther που έκανες παράθεση και μετά έβαλες τα θαυμαστικά... εμένα ούτε εντύπωση μου κάνει, ούτε με ενόχλησε αυτή η άποψη. Καλά κάνει η κοπέλα και έχει αυτή τη γνώμη. Εφόσον εκείνη τα βρίσκει με τον/την sub της, δεν πέφτει σε κανέναν απολύτως λόγος για το πώς θα διεκδικίσει και πώς θα χειριστεί καταστάσεις.

Γενικότερα, όπως έγραψα και στο προηγούμενο ποστ μου, εγώ αυτό που έγραψα ήταν το πώς βλέπω εγώ τα πράγματα. Δεν με ενδιαφέρει να πάρω το μέρος κανενός, κάνω τις σκέψεις μου και βγάζω τα συμπεράσματά μου απ'όσα διαβάζω κι ό,τι θέλω (αν θέλω) να σχολιάσω απ'όλα αυτά, το κάνω από μόνη μου, πάντα στηριζόμενη στο τι διαβάζω απ'το μήνυμα του κάθε μέλους αυτό καθ'εαυτό κι όχι απ'τα συμπεράσματα που βγάζουν τα άλλα μέλη.

Εσύ, για παράδειγμα, το post
της Uther "Αν φοράει λουρί, βέρα, τατουάζ με το όνομα του Κ κτλ Δεν φλερτάρει με αυτή."
το εξηγείς
"Δλδ
1. Αν φοράς λουρί από στιλιστική άποψη ή αν έχεις τατουάζ με το όνομα του πρώην σου, αυτή η άποψη σε "καταδικάζει" να μην σε φλερτάρουν
2. Σε ακυρώνει ως γυναίκα και προσωπικότητα μη επιτρέποντας σου ή κρίνοντας σε ανίκανη να το χειριστείς με τον τρόπο που πολύ σωστά περιέγραψες".
Εγώ, όμως, έχω άλλη "εξήγηση", έχω βγάλει τα δικά μου συμπεράσματα τα οποία αφ'ενός είναι τελείως διαφορετικά απ'αυτά που έβγαλες εσύ και αφ'ετέρου, αν ήθελα να τα σχολιάσω, θα το είχα ήδη κάνει.  

 

 

O MindMaster τα είπε απλά και κατανοητά. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί του 100%.

 

Απάντηση: To φλερτ στον χώρο του BDSM

Για μια στιγμή, γιατί η "λογική" ορισμένων (όχι τυχαία ορισμένων) έχει ξεφύγει εντελώς.

Εθελοτυφλούν, στρουθοκαμηλίζουν, κάνουν πως δεν γνωρίζουν, ηθικολογούν...

Χωρίς φυσικά να τους παίρνει όλους η μπάλα, αυτές οι ηθικοπλαστικές ρητορείες του κώλου που αναπτύχθηκαν-παρουσιάστηκαν σε αυτό το νήμα (αλλά και σε άλλα) μου θυμίζουν τον παπά που ενώ όλη τη βδομάδα ασελγούσε ποικιλοτρόπως στην πιστή, το Σάββατο στην εξομολόγηση της, σχεδόν την βασάνιζε για να της δώσει άφεση αμαρτιών επειδή κοίταξε τα αρχίδια του άντρα της και εκ του άμβωνος στην λειτουργία της Κυριακής κατακεραύνωνε την μοιχεία!

Προσέξτε την "λογική" κάποιων. Λίγα παραδείγματα (τι λέτε, είναι τυχαία; )
1. Στιγματίζω ή επικροτώ τον διασυρμό του ανοιχτού - ευγενικού φλερτ σε δεσμευμένη ή "δεσμευμένη" (λες και τα εισαγωγικά δεν παίζουν κανένα ρόλο) αλλά αν μας στείλει κανένα pm κάποια να μας πει πόσο ωραία γράφουμε, ξεχνάμε και τη δεσμευσή της και να τη ρωτήσουμε αν είναι δεσμευμένη.

2. Κατηγορώ ή επιδοκιμάζω την μομφή για την ειλικρινή δήλωση όσων φλερτάρουν χωρίς προσχήματα, αλλά αν στις τουαλέτες συναντηθούμε με κάποια που θα μας μιλήσει στον πληθυντικό, ανοίγουμε μια γρήγορη κουβεντούλα και της ζητάμε το κινητό της ή της δίνουμε το δικό μας, πάλι ξεχνώντας τα περί δεσμεύσεων στο όνομα των ωραίων της ματιών ή του πλούσιου στήθους της ή what ever. Α παίζει και το "θα σου στείλω με pm το msn μου, φύγε γρήγορα μη δώσουμε στόχο"
κ.ο.κ

Οι λεγόμενοι "μουλωχτοί". Λέτε να μην έχουμε τέτοιους στο χώρο; Γελάτε ε;

……………………………

και ερχόμαστε στην πρόταση του underherfeet (Καμία προσωπική αιχμή - δανείζομαι απλά τα λόγια σου)

ΕΜΕΙΣ

Τι ωραίο, (τι γνώρισμα μικρών ανθρώπων κατά τη γνώμη μου) για ορισμένους-ες, να παρουσιάζονται μπροστά στο πλήθος, ως αμόλυντοι, ενάρετοι και υπερασπιστές της τιμής των μελών της δήθεν κοινότητας (ευτυχώς δεν έχει παρουσιαστεί κανείς ως χρηστοήθης! Λέτε να; Μπα..) και να προτάσσουν το ΕΜΕΙΣ!

Σε ποια κοινωνία; Σε αυτή που
στον εργασιακό χώρο παίρνει ο ένας τη θέση του άλλου στεγνά, πατάει επί πτωμάτων για την ανέλιξη του, το παίζει επιβήτορας στην γραμματέα του ξεχνώντας το τηγάνι που τρώει στο κεφάλι από την γυναίκα του σε κάθε κουτσουκέλα...,
στον κοινωνικό χώρο περνάει με κόκκινο, παραβιάζει το stop, οδηγεί στέλνοντας ή διαβάζοντας sms, πετάει τo κουτάκι του αναψυκτικού από το παράθυρο του αυτοκινήτου του, φτύνει και πετάει το τσιγάρο του στο δρόμο, βγάζει τον σκύλο του βόλτα χωρίς σακούλα και φαράσι…

Και το βράδυ, στο φόρουμ, ποιεί ήθος αγνό και αμόλυντο!!! Γελάτε πάλι ε;

Είναι η ίδια πάστα ανθρώπου που βρίσκει απρεπή την ούρηση σε δημόσιο χώρο, αλλά ξεχνά τα καθώς πρέπει όταν είναι να κατουρήσει την υποτακτική του στον δρόμο ή στην πλατεία, η ίδια πάστα ανθρώπου που δεν τρώει ποτέ χωρίς να πλύνει τα χέρια του αλλά πετά με συνοπτικές διαδικασίες τα της υγιεινής, όταν οδηγεί ή διατάζει την υποτακτική του να του γλύψει τις σόλες των παπουτσιών του...

Σε όλα τα παραπάνω, που πήγαν οι νόμοι,θεσμοί,κανόνες ή ήθη που τα απαγορεύουν /αποτρέπουν/αποδοκιμάζουν και που ΕΜΕΙΣ έχουμε θεσπίσει; Ξεχάστηκαν και εμφανίστηκαν μόνο στην αναφορά μας στο φλερτ;

E σε αυτόν τον «ηθικό» κόσμο, δηλώνω ανήθικος. Σε αυτούς τους “νόμους” δηλώνω παράνομος. Σε αυτούς τους αγνούς κανόνες και θεσμούς που τόσο υποκριτικά παρουσιάζονται κατά το δοκούν, δηλώνω μολυσμένος.

Είναι όλοι-ες έτσι; Κατηγορηματικά ΟΧΙ. Αλλά ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω

.......................................

Πάμε τώρα και στα «δικά μας»

Σε αυτόν εδώ τον χώρο λοιπόν που, ας μου επιτραπεί η υπερβολή, όλοι-ες έχουν παρθεί με όλους-ες, στα φανερά και στα κρυφά βεβαίως – βεβαίως, που σχεδόν το οποιοδήποτε από τα περισσότερα παλιά και ενεργά μέλη, ανοίξει το στόμα του, θα κλείσουν πολλά σπίτια και θα απομυθοποιηθούν πολλοί «μονογαμικοί» (αυτοί οι υπερασπιστές της ηθικής) Aφέντες και πολλές «πιστές» σκλάβες,

έρχεται ο ΜΜ (για να μην υπάρχει παρεξήγηση, καμία προσωπική αιχμή) και τα περιλαμβάνει στο ακόλουθο

Χμμ.. Σφάλματα, λάθος επιλογές κλπ κλπ. Δλδ μεμονωμένες περιπτώσεις, δλδ ψύλλοι στ’ άχυρα!

Πόσοι-ες άραγε ματαξαναγελάτε;

............................................

Kαι ερχόμαστε στις μεγαλόστομες κουβέντες. Αυτές που τις λέμε «γενικά», αλλά στοχεύουμε τον εξής έναν (!) ξεχνώντας ότι τα γραπτά μένουν και ότι οι απόψεις μας πρέπει να είναι σταθερές προς όλους-ες στο χώρο

Μεγαλοστομία πρώτη

Κάποιο μέλος*, από τα παλιά, τα σεβαστά στην "κοινότητα", που ξέρει πολλά, απαντάει σε άλλο νήμα

Τελικά μήπως δεν είναι όλα τόσο ρόδινα σε αυτή την "κοινότητα" όπως τα παρουσιάσεις ΜΜ; (Θέλεις να σου γεμίσω "10" σελίδες με παρόμοιες δηλώσεις μελών που κάνουν σκόνη και θρύψαλα αυτό το ΕΜΕΙΣ και τις διακυρήξεις όλο αβδροφροσύνη του στυλ "τι καλή, αγαπημένη και υπέροχη κοινότητα είμαστε;" Mάλλον όχι. Τα γνωρίζεις. Δεν είσαι χθεσινός)

Μεγαλοστομία δεύτερη

Αν δεν σέβεσαι και δεν αποδέχεσαι αυτόν που φλερτάρει ανοιχτά και που στο ΟΧΙ πάει πάσο, αν του προσάπτεις χαρακτηρισμούς όπως "μεμπτό", "επιλήψιμο"... και θέτεις τα εξής ερωτήματα
1. Γιά ποιό λόγο θα πρέπει να "απενοχοποιήσω" εγώ αυτό τον άνθρωπο και το "φλερτ" του;
2. Γιατί θα πρέπει να τον ανεχθώ στον κύκλο μου;
3. Γιατί θα πρέπει να τον καλέσω στο σπίτι μου, ή έξω, με την παρέα μου;
4. Γιατί, στην τελική, αφού κραυγάζει πως "δεν σέβεται ούτε βέρες ούτε κολλάρα, ούτε τον νοιάζει ούτε ρωτάει κανέναν, κι όποια θέλει να φλερτάρει θα το κάνει", άρα σε δεδομένη στιγμή της επιλογής του δεν θα με σεβαστεί -ρητά αυτά, απερίφραστα και δεδηλωμένα- εγώ να τον σεβαστώ και να τον αποδεχθώ;

Ενα μέλος (το ίδιο με την παράθεση που κάνω στην πρώτη σου μεγαλοστομία) απαντά σε νήμα που δεν πραγματεύεται "το φλερτ στον χώρο του BDSM", αλλά "πως διεκδικείς έναν σκλάβο από τον αφέντη του" (Δεν χωρούν παρανοήσεις εδώ. Ο τίτλος είναι ξεκάθαρος), ΑΠΑΝΤΑ ως εξής:

Πολύ χειρότερο για την ηθική που παρουσιάζεις από το "μιά ευγενή κρούση κάνουμε κι αν φάμε πόρτα δεν επιμένουμε", έτσι δεν είναι; Εδώ υπάρχει αναφορά "θα κερδίσω τον σκλάβο" δλδ "θα τον κλέψω από το κολλάρο του" (Προσωπικά μια χαρά Κυριαχική άποψη τη βρίσκω. Μπράβο, που το πιστεύει)

Eάν τώρα, λέω εάν, αυτό το μέλος είναι κατά δική σου ομολογία σε προσωπική μας συζήτηση, κάποιος-α που και εκτιμάς και σέβεσαι (όπως και εγώ επίσης) και δεν τον ενοχοποιείς κλπ κλπ κλπ, τι έχεις να πεις;

(Δεν έχει σημασία αν το έχει πράξει ή όχι. Σημασία έχει ότι αυτή την άποψη εξέφρασε δημοσίως).

Και που είσαι ΜΜ. Δεν με απασχολεί αν θα με σεβαστείς ή θα με αποδεχθείς (!).

...............................

Αν και έχουμε λοξοδρομήσει από το νήμα, αυτό το "δύο μέτρα και δύο σταθμά", θεωρώ πως μικραίνει πολύ τους ανθρώπους

..............................

Και για να επανέλθω στο νήμα. Ας συνέλθουν μερικοί-ες. Σε λίγο όπως πάμε θα ενοχοποιήσουμε και το γαμήσι από τον κώλο! Και τελικά θα λέει κάποιος. Εγώ είμαι άνθρωπος του BDSM. Είμαι:

Backward
Dogmatic
Shy
Moralistic