Δύο μεγάλα λάθη

Απάντηση: Δύο μεγάλα λάθη

Κάποιος ΑΝΘΡΩΠΟΣ,
μέλος του φόρουμ,
ΝΕΟ μέλος του φόρουμ (με ό, τι αυτό συνεπάγεται),
τουτέστιν απειρία, σχετική άγνοια του πως προσλαμβάνεται γενικά και ειδικά
η οποιαδήποτε δημόσια κατάθεση, έχοντας το τεκμήριο της ειλικρίνειας
μέχρις να αποδειχτεί υστερόβουλος ή ψεύτης, (όπως όλοι μας εδώ και παντού),
για λόγους δικούς του προσωπικούς μας άνοιξε την καρδιά του.
Διαβάσαμε ο καθένας και κρίναμε.

Πολλά έγιναν αντιληπτά και ακόμα περισσότερα μπορούμε να υποθέσουμε.
Το κάθε μέλος αυτού του φόρουμ γράφοντας αφήνει και ένα πρώτο στίγμα,
δίνει μια εικόνα.
Όσοι το κάνουμε αυτό εδώ και καιρό έχουμε ένα κάπως εντονότερο στίγμα.

Από τις πρώτες εικόνες που έχω προσωπικά εισπράξει από τον Angels Guardian
δεν μπορώ επ ουδενί να σχηματίσω άποψη αρνητική,
ενός υστερόβουλου, πονηρού υποκειμένου που δρα υποχθόνια.
Δεν βιάζομαι να μορφώσω οριστική άποψη και ακόμα περισσότερο
δεν θα βιαζόμουν ποτέ να προσάγω σε διαδικασία κρίσης
από τα πρώτα του δείγματα έναν άνθρωπο.
Ούτε είναι και δική μου ή κανενός άλλου δουλειά αυτό.

Ανθρώπινα διαβάζοντας και με συναίσθηση της προσωπικής του κατάθεσης,
ΝΟΙΩΘΩ -και τίποτα παραπάνω - πως βρέθηκε σε μία δύσκολη θέση,
εν μέσω πολλών έντονων συναισθημάτων
και ΟΠΩΣ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ στη θέση του, προσπαθεί αυτό να το διαχειριστεί.
Με τα σωστά και με τα λάθη του.

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να ΑΚΟΥΜΕ χωρίς να ΠΡΟΒΑΛΕΙ ο πάσα ένας
το προσωπικό του δράμα ή έλλειμμα στην πρώτη «διαθέσιμη καμπούρα »
που θα βρεθεί στο διάβα του;

Το παρόν νήμα αφ ης στιγμής εξετράπη από μια προσωπική εξομολόγηση
σε «ανοιχτή προσαγωγή», πράγμα που καλό θα ήταν να είχε αποφευχθεί,
μπορεί να έχει δύο εντελώς αντιδιαμετρικές δυναμικές.
Αυτή της διαπόμπευσης ανθρώπων και πράξεων
και εκείνη της ευκαιρίας να αφουγκραστούμε όλοι ΟΛΕΣ τις οπτικές
(και έχουν κατατεθεί πολλές και χρησιμότατες)
ούτως ώστε να πάρει ο καθένας μας ό, τι ωφέλιμο απορρέει
από την ιστορία του νηματοθέτη και να την αποταμιεύσει
για το προσωπικό του παρόν και μέλλον.
Εκεί πιστεύω πως θα κριθεί και η λειτουργικότητα του φόρουμ.
Από εμάς εξαρτάται αν θα πάρουμε από το φυτό το αγκάθι ή το ρόδο του.

Απαραίτητη προϋπόθεση:
(αντιγράφοντας τον cadpmpc)
Να μην είμαστε δέσμιοι της εικόνας μας.


Υ.Γ.
Κρούω τον κώδωνα της υπερβολής
Ολισθαίνει η κατάσταση.

 

Απάντηση: Δύο μεγάλα λάθη

Να επιστήσω την προσοχή σας, και για να προλάβω, μην φέρετε εδώ μέσα γεγονότα που συνέβησαν έξω από εδώ και στα οποία εμπλέκονται μέλη του φόρουμ. Ευχαριστώ.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Δύο μεγάλα λάθη

εχω αρχίσει να σε χανω, και νομίζω οτι εξ αρχηςδεν καταλαβες το ύφος μου. Τεσπα, για ανελυσε το λιγο να καταλαβω που το πας...

Θες μηπως να πεις «κανε το πρωτα εσυ και μετα συμβουλευε τους αλλουνς να το κανουν»; Αν ναι, σε πληοφορώ οτι στο συγκεκριμενο κομματι οπου αναφερομαι, ναι το εχω κανει, οχι στο 100% όμως ειναι νοοτροπία ζωης για μενα (το οτι η τιμωρια δεν εχει κανενα νοημα περαν της κτηνωδους ικανοποιησης εκδικητικών ενστίκτων ή της εκπληρωσης μη ορθολογιστικών «νομων συμπαντικού δικαίου»). Νόημα εχει η αναιρεση, και οπου αυτη καθισταται αδύνατη η εμπράγματη και οχι εικονική καθαρση και η μαθηση.
και μεσω της μαθησης, οι προκαλούμενες βλαβες ειτε εκ του ατοπήματος είτε εκ της τιμωρίας σβήνουν και τη θεση τους λαμβάνει η έπαρση της Αρμονίας. Θες να μαθεις απο που προερχεται η ανευθυνοτητα που οδηγει στην τιμωρία; διαβασε και αυτό.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Δύο μεγάλα λάθη

Πράγματι δεν συνεννοούμαστε. Είπα το εξής:
Αν ήταν εσύ να έχεις τις συνέπειες της ορμονικής θεραπείας που πρότεινες ως μέθοδο αντισύλληψης, ή να είσαι αυτός που έχει τις συνέπειες μιας έκτρωσης, ή αυτός που θα έπρεπε να βάλεις σε διαδικασία τον εαυτό σου να φοράει σπιράλ , τότε η γνώμη σου θα είχε αξία. Να νιώσεις ελεύθερος να εκσπερματώνεις μέσα σε μία γυναίκα όταν θα μπορείς να επωμιστείς όλο το βάρος της ευθύνης και αφού έχετε δεσμευθεί και συμφωνήσει και οι δύο. Όχι όποτε σου καυλώσει. Αυτό δεν λέγεται ελευθερία. Εφηβεία λέγεται.

 

Απάντηση: Δύο μεγάλα λάθη

Συνυπογράφω στα πιο πάνω.

Ειλικρινά τον τελευταίο καιρό, όλο και λιγότερο επιθυμώ να μπαίνω στο φόρουμ.

Κατάντησε γελοίο από τόσες πολλές πλευρές, είτε από την πλευρά εκείνων που τα επιθυμούν όλα χύμα κι αναρχικά, είτε από τους απόλυτους ηθικούς που ανεμίζουν σαν παντιέρα αρχές υπεράνθρωπων τέλειων ατόμων, με καμία ένδειξη προσπάθειας έστω κατανόησης και αποδοχής των μη τέλειων συνανθρώπων τους-λες κι οι ίδιοι είναι αλάνθαστοι και τέλειοι.
Βρίσκω και τους μεν γελοίους και τους δε.

Δεν με αφορά ο νηματοθέτης σε προσωπικό επίπεδο, ούτε πραγματεύομαι το πως έγραψε αυτό που έγραψε και τι σκοπούς πιθανόν να είχε γράφοντας το.
Δεν γνωρίζω παρασκήνια και προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες και δεν έλαβα μέρος σε οποιαδήποτε κουτσομπολιά που τον αφορούν.

Διαβάζω λοιπόν εδώ πως:

1. Έκανε κάποιο σέσσιον με κάποιο άτομο του χώρου.
2. Μετά και από δική της συναίνεση διείσδυσε χωρίς προφυλακτικό.
3. Δεν κατόρθωσε να διατηρήσει αυτοέλεγχο και εκσπερμάτωσε μέσα στον κόλπο.

Από τη στιγμή που μιλάμε για συναινετική διείσδυση χωρίς προφυλακτικό όλα τα υπόλοιπα είναι βλακείες.
Και έγκυος μπορείς να μείνεις και ότι δυνατή ασθένεια να κολλήσεις χωρίς να εκσπερματώσει ο άλλος.
Οπότε κατ εμένα που δεν είμαι ευθυνόφοβη, αν μου συνέβαινε κάτι τέτοιο - που μου έχει συμβεί παλιά- θα έλεγα πως το μερίδιο ευθύνης το φέρουμε και οι δύο.

Πριν κάνω σεξ με τον Κύριο μου, του είπα ειλικρινά πως αν δεν κάνει κι εκείνος κι εγώ εξετάσεις, χωρίς προφυλακτικό δεν δέχομαι να κάνω σεξ.
Κι έτσι κι έγινε.
Στις συνευρέσεις με οποιαδήποτε άλλα άτομα η χρήση προφυλακτικού είναι απαραίτητη.
Και αυτό είναι κάτι που το κάνω από την αρχή γνωστό και σ όποιον αρέσει.
Αν μου ζητήσει κάποιος να κάνουμε σεξ χωρίς, θα πω λυπάμαι πολύ αλλά η ζωή μου και η ζωή των παιδιών μου είναι πάνω από τις καύλες μου.
Κι αυτό επειδή ακριβώς έπαθα αυτό που συνέβη στον νηματοθέτη και την παρτενέρ του και από τότε ορκίστηκα να κοπεί τέτοιου είδους αυτοκαταστροφική κι επιπόλαιη συμπεριφορά.

Από κει και πέρα..
Σιγά τα ωά.
Τόσοι και τόσοι το πέρασαν/περνάνε/θα περάσουν από κάτι παρόμοιο.
Κάποιοι μαθαίνουν και δεν επαναλαμβάνουν τα λάθη τους, κάποιοι συνεχίζουν να τα επαναλαμβάνουν - κάποιοι αναλαμβάνοντας τις ευθύνες που τους αναλογούν και κάποιοι προσάπτοντας τις στους άλλους.

 

Απάντηση: Δύο μεγάλα λάθη

Το ότι το λάθος είναι ανθρώπινο και συνηθισμένο δεν σημαίνει ότι επί της ουσίας συγχωρείται. Η προσωπική ηθική δεν σχετίζεται με την συναισθηματική αντίδραση που έχω παρατηρήσει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.

 

Απάντηση: Δύο μεγάλα λάθη

Να μου επιτρέψετε να επιμένω.
Ο λόγος που, κατά την άποψή μου, δημοσίευσε ο νηματοθέτης το συγκεκριμένο νήμα είναι, για να το διασαφηνίσω μια και καλή, η δημιουργία εντυπώσεων.
Δεν τίθεται θέμα κρίσης του, δεν τίθεται θέμα αστυνομικής προσέγγισης (ποιός, πού, πότε, πώς, γιατί και υπό ποίες συνθήκες) είναι καθαρά θέμα συμπεριφοράς.
Είναι μια ιστορία που αφορά σε δυό ενήλικους, που πιστεύω πως μπορούν να εξηγηθούν μεταξύ τους, αποτελεσματικά ή όχι, ούτε αυτό ενδιαφέρει.
Έχουμε να κάνουμε με κάτι που διημείφθη μεταξύ τους και είναι αποκλειστικά δικό τους θέμα.
Αυτό που με ώθησε να γράψω το σχόλιό μου είναι μια τυπική, κατά την άποψή μου, γυριστή, εξόχως χειριστική προσέγγιση που με ενοχλεί όταν γίνεται για ένα και μόνο λόγο:
Την Δημοσιοποίησή της!
Μια συγγνώμη αρκούσε. Αυτή είναι συμπεριφορά ενηλίκων.
Η δημοσιοποίησή της, δεν μπορεί παρά να έχει σαν σκοπό να δημιουργήσει μια πλειάδα χαριτωμένων, αφελών και κατινιάρικων σχολίων και όσοι ενεπλάκησαν σε αυτά, το μόνο που έκαναν ήταν σαφώς πλην εμμέσως να κουβαλήσουν νερό στο μύλο του νηματοθέτη.
Δηλαδή έγιναν ενεργούμενά του, με λίγα λόγια έγιναν μάζα, αγόμενη και φερόμενη από τα ίδια της τα σχόλια. Αυτό κι αν είναι flame και μάλιστα flame συλλογικό.
Κρίνετε πώς σας αξίζει να σας χρησιμοποιούν?
Φοβούμαι πως για τους περισσότερους, το ερώτημα θα παραμείνει ρητορικό..!

 

Απάντηση: Δύο μεγάλα λάθη

όλα τα λεφτά το ποστ

 

Απάντηση: Δύο μεγάλα λάθη

κρίνουμε πως τελευταία βαριόμαστε.   Η αποχή βεβαίως βεβαίως είναι μάλλον καλύτερη προσέγγιση.

 

Απάντηση: Δύο μεγάλα λάθη

Η απάντησή μου στην καταχώρηση σου αγαπητέ βρίσκεται στη σημερινή δική μου. Φυσικά δεν σου στερώ τον δικαίωμα κρίσης της αξιοπιστίας μου και της εντύπωσης που έχεις σχηματίσει αλλά θα σου υπενθυμίσω ότι δεν με γνωρίζεις ούτε καν κατ΄ όψη σαν άνθρωπο. Πόσο μάλλον τις προθέσεις τις οποίες είχα όταν δημοσίευσα το νήμα. Τις οποίες προθέσεις τις έχω αναφέρει πολλάκις ξεκάθαρα. Όπως λοιπόν εσύ έχεις το δικαίωμα να μπαίνεις σε δικές σου λογικές και πρακτικές και να διαμορφώνεις απόψεις αδιαφορώντας για τα ξεκάθαρα γραφόμενα κάποιου έτσι και εγώ έχω όλο το δικαίωμα να δημοσιεύω ότι αισθάνομαι όπως το αισθάνθηκα και για τους λόγους που το αισθάνθηκα. Τόσο απλά είναι τα πράγματα  

 

Εντάξει, δεν αποδήμησα εις Κύριον. Παραμένω εδώ, γερή και δυνατή και ευχαριστώ όσους εξέφρασαν την ανησυχία τους για την υγεία μου.

Μερικές διευκρινίσεις:

Πολύ ευχαρίστως.

Ήταν πολύ όμορφα όλα όσα ελέχθησαν στην αρχική τοποθέτηση του νηματοθέτη. Διάβασα για την αθωότητα του θύματος, όπως και για την απώλεια του ελέγχου του Μάστερ, κατά τη στιγμή της εκσπερμάτισης, η οποία αποδόθηκε στο adrenaline high, μετά από σέσσιον (κάτι που πρέπει να ομολογήσω ότι εγώ του επεσήμανα, την επόμενη ημέρα, όταν οδυρόταν που έχασε τον έλεγχο - ο ίδιος δεν ήξερε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο, λολ). Να επισημάνω ότι το πρώτο πράγμα που είπα, μόλις άρχισε η παρτούζα, ήταν "Προφυλακτικά φέρατε;" Και όντως, είχαν φέρει. Και τα φόρεσαν, αρχικά τουλάχιστον. Αν με άκουγαν περισσότερο εμένα, πολλοί θα είχαν αποφύγει συντριπτικά λάθη στην "καριέρα" τους (αυτή η μπηχτή δεν απευθύνεται στον νηματοθέτη).

By the way, το σφάλμα της εκσπερμάτισης εντός κόλπου είναι μηδαμινό, αφού υπάρχει και το χάπι της επόμενης ημέρας. Δεν άξιζε ολόκληρο νήμα για κάτι τέτοιο και συντάσσομαι με τον Arioch και τον cad και επικροτώ τις τοποθετήσεις τους.

Επειδή λοιπόν

είπα ότι η πραγματική ιστορία, όπως εκτυλίχθηκε, δεν έχει τέτοιες ωραιοποιήσεις. Καμία σχέση. Από την μία έχει ένα θιγμένο Εγώ και από την άλλη έχει μία γκομενίτσα που επιχειρεί να εξασφαλίσει εντός της (ξανά και ξανά, ει δυνατόν) ένα μεγαλύτερο πέος από αυτό που της έλαχε. Βανιλλοιστορίες είναι παιδιά. Και είναι μία τόσο γελοία ιστορία, που είναι εντελώς ανάξια λόγου. Αλλά επειδή δεν υποδέχθηκα εγώ εντός μου τον άτακτο μικρούλη, θεωρώ ότι δεν μου πέφτει λόγος να πω την άνευ ωραιοποιήσεων ιστορία. Εάν θελήσει η παθούσα να το κάνει, με γεια της με χαρά της. Εάν το επιτρέψει το φόρουμ βεβαίως βεβαίως.

Ευχαρίστως. Σε ένα οποιοδήποτε βιβλίο Εισαγωγής στην Ψυχολογία, θα βρεις αρκετές αναφορές στους διάφορους μηχανισμούς άμυνας του Εγώ.

Αφού το νήμα δεν σβήστηκε εξ αρχής, μας αφορούν. Όταν κάποιος βγαίνει εδώ μέσα και ζητάει δημόσια συγνώμη (από μία άγνωστη), κάτι μας λέει αυτό. Μας λέει ότι κάποιος θέλει να ακουστεί η δική του εκδοχή, δημοσίως, πριν ακουστεί η άλλη εκδοχή, υπογείως. Αυτό μας λέει. Αυτή είναι η άποψή μου τουλάχιστον και θαρρώ ότι υπάρχουν αρκετοί ανάμεσά μας που τόπιασαν.

Οι δικές μου προθέσεις είναι οι εξής: όποτε θα ακούω και θα διαβάζω παπαριές θα τοποθετούμαι, όπως έχω το δικαίωμα. Είδα ότι το ίδιο έκαναν και άλλοι. Πάντα υπάρχει κίνδυνος, MM. Ο κίνδυνος είναι ο εξής: όταν σε σφλομώνουν στην παπαριά, ο κάθε εχέφρων και έντιμος άνθρωπος, όχι μόνο αντιδρά - αλλά οφείλει και να αντιδρά. Όταν πάψουμε να αντιδρούμε θα έχουμε χρεωκοπήσει ηθικά, όπως χρεωκοπήσαμε οικονομικά ως κράτος.

Δεν επιθυμώ να σε συναντήσω ποτέ ξανά. Εγώ όπως σου είπα και στον τόπο όπου διεξήχθησαν οι ανοησίες, θεωρώ το θέμα λήξαν και κακώς το έφερες εδώ σε δημόσια θέα.

 

Απάντηση: Δύο μεγάλα λάθη

Έβαλα με κάθε καλή και …κακή διάθεση τον εαυτό μου
στη θέση του νηματοθέτη, προσπαθώντας να αποκομίσω
έστω και το ελάχιστο όφελος αγαπητέ σύντροφε.
Ακόμα το παλεύω.
Δηλαδή, τώρα ο εν λόγω νέος κάθεται και απολαμβάνει τους υπόλοιπους
να διαγκωνίζονται δημόσια περί υγιεινής και ηθικής και την έχει καταβρεί;
Σκοπεύει μήπως να τουμπάρει το κοράσιο
λέγοντάς του ότι έγινε φορουμική φίρμα και όλοι μιλάνε γι’ αυτόν
με απώτερο σκοπό να την κολλάρει οσονούπω;
Είναι εθισμένος στην αρνητική δημοσιότητα και βρίσκεται στο στοιχείο του;
Τι να πω;

Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος αλλά ο παρών χώρος επικοινωνίας
έχει επί το πλείστον πάρει τη μορφή και την ταυτότητά του
από ανάλογες ιστορίες που έχουν διαμειφθεί
μεταξύ εξίσου δύο ή περισσότερων ενηλίκων και με αυτή την αφορμή κατατίθενται εδώ
εμπειρίες, προβληματισμοί, φιλοσοφίες αν θέλετε, που είναι το σώμα και το αίμα του φόρουμ.
Αν αφαιρέσουμε τους παραπάνω λόγους και κίνητρα,
τότε σε τι ακριβώς θα εδράζεται η όποια διαπραγμάτευση
και επικοινωνία μεταξύ των μελών; Σε science fiction;
Δηλαδή - για να το καλαμπουρίσουμε κομματάκι –
με 2-3 χιλιάδες συγγνώμες, αυτό το φόρουμ δεν θα είχε λόγο ύπαρξης.

Κρούω τον κώδωνα της υπερβολής