Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

Απάντηση: Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

Fool me once, shame on you.
Fool me twice, shame on me.
(Fool me thrice and then you 'll see  )

Οι άνθρωποι όντως αλλάζουν, αρκεί να το θέλουν.

Και κάτι άσχετο:

Τι σχέση έχει με το BDSM αυτό ακριβώς Heretic Angel; Μιλάς για εκδίκηση αν κατάλαβα καλά.
Σαδισμός και τιμωρία υπάρχουν σαν έννοιες στο BDSM, συναινετικά όμως να θυμίσω.


Ωραίο θέμα πάντως και ιδιαίτερα επίκαιρο.

 

Re: Απάντηση: Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

Τείνω να συμφωνώ με αυτό.

 

Απάντηση: Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

Θα με φόβιζε 1 υλικό που θα άντεχε τόσο πολύ μέσα στο χρόνο. Ποιός μπορεί να μείνει ο ίδιος τόσο σε 1 σχέση όσο και στη ζωή του γενικότερα? Μου φαίνεται από βαρετό έως ψυχαναγκαστικό... κατά την ταπεινή μου γνώμη, η αλλαγή είναι ζωή και η ζωή αλλαγή.

Τα πάθη, τα λάθη, οι φόβοι μας είναι κινητήριος δύναμη. Το πάθος σου από έρωτα θα σε εξτασιάσει, ο φόβος της ανεργίας θα σε ωθήσει να διαμαρτυρηθείς και ούτο καθεξής... θέλω να πω, ότι οι φλατ καταστάσεις σε κρατούν σε φλατ αντιδράσεις.

Στο όνειρο ενός γελοίου, ο Ντοστογιέφσκι γράφει για τους κατοίκους της Γης ότι «αγαπούμε μόνο μέσα από τον πόνο και δια του πόνου». Σίγουρα δεν είναι ευχάριστο να πληγώνεται κάποιος και θα ήταν μαζοχιστικό (στο κατάλληλο site τα γράφω αυτά  ) να αποζητά κάποιος κάτι τέτοιο στη ζωή του. Όμως μέσα από τον ψυχικό πόνο μπορούμε να δούμε πιο καθαρά τις επιλογές μας και να επανεξετάσουμε τον εαυτό μας και τις προτεραιότητες μας. Επομένως θεωρώ καλοδεχούμενα τα σπασμένα γυαλιά γιατί σε βάζουν να σκεφτείς αν θα συνεχίσεις να ασχολείσαι μαζί τους ή θα πας παρακάτω.

Μια επανασύνδεση μετά από μία δύσκολη κατάσταση προυποθέτει την προσπάθεια και των 2 και πάνω από όλα τη διάθεση για κάτι τέτοιο. Η ικανότητα του να συγχωρείς είναι το ίδιο λυτρωτική όσο του να συγχωρείσαι. Προσωπικά την προσφέρω απλόχερα εκεί που πραγματικά θέλω (όχι επ’ άπειρον όμως), εκεί που θα επιθυμούσα να μου την προσφέρουν επίσης. Είναι δύσκολο βέβαια να μην κοιτάς πίσω όταν προχωράς μπροστά. Αλλά δε θεωρώ πλέον κακό να βλέπεις τα λάθη, ίσα ίσα είναι καλύτερα να τα αντιμετωπίζεις κατάματα και να μη κρύβεσαι πίσω από ψεύτικα χαμόγελα.

Σε ότι αφορά το κατά πόσο ακέραιος και ίδιος θα είναι 1 δεσμός μετά από κάτι τέτοιο, φυσικά και δεν υπάρχει απάντηση. Όλα είναι πιθανά. Όλα, πραγματικά όλα, διότι πρόκειται για 1 μεγάλο ρίσκο, όσο και η αρχή μιας σχέσης. Σε μια τέτοια κατάσταση μπορείς επιστρέφοντας να σιχαθείς τον άλλον μέχρι και να τον αγαπήσεις περισσότερο, διότι καταφέρατε και ξεπεράσατε κάτι μαζί και το θεωρείτε ένα κοινό σας κατόρθωμα.

Σε ότι αφορά το αν και κατά πόσο ο άνθρωπος αλλάζει, που τέθηκε μέσα στο νήμα, πιστεύω πως ο άνθρωπος κάνει ότι θέλει. Μπορεί να αλλάξει μπορεί και όχι. Εάν κάποια συνήθειά του είναι εμπόδιο στο να συνεχίσω μαζί του αυτό που προσωπικά θα περίμενα (και αυτό που θα ήθελα επίσης να περιμένει από εμένα κάποιος) είναι να προσπαθήσει πραγματικά να κατανοήσει το πόσο με ενοχλεί κάτι. Η συνέχεια είναι άγνωστη.

 

Απάντηση: Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

εξαρτατε απο τι θα ραγισει το γυαλι..παντος το μονο σιγουρο ειναι πως δεν ξανακολαει οταν ραγισει οχι το γυαλι αλλα η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ απο εκει ξεκιναει καθε σχεση και εκει τελειωνει οταν παψει να υπαρχει πια

 

Re: Απάντηση: Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

Καπως ετσι....

 

Απάντηση: Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

Συνοψίσατε όλο το νόημα του θέματος σε τρεις γραμμές. Εξαιρετικό.

Συγχαρητήρια και rep (έστω και θεωρητικό) από πλευράς μου.

Άποψή μου είναι οτι κανείς δεν αλλάζει, γιατί απλά δε μπορεί.

Το ρημάδι το DNA φταίει για όλα.

Αγαπητή Κυρία,

Μια παρατήρηση, πριν απαντήσω επί του θέματος.

Κρίνοντας από το παραπάνω σχόλιο και από την μετέπειτα επιλογή της παράθεσης της φράσης μου, την οποία αρχικά αποκαλείτε "άσχετο" (με το θέμα, άρα και εκτός θέματος), δημιουργείτε τις βάσεις για ενδεχόμενη απαξίωση των γραπτών μου και άρα της προσωπικής μου άποψης, προκαταβάλλοντας έτσι το αναγνωστικό κοινό με σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων, κάτι το οποίο διαφαίνεται και από την συνέχεια των λεγομένων σας.

Σας ενημερώνω, παρά ταύτα, ότι η έμμεση απόπειρα σπίλωσης και τσαλακώματος της εικόνας μου είναι πλέον ευδιάκριτη, άρα και αποτυχημένη καθ' ολοκληρία, γι' αυτό και σας την επιστρέφω ευγενικά. Θα σας παρακαλούσα θερμά να αποφεύγετε εν γένει μελλοντικούς προσωπικούς χαρακτηρισμούς, γιατί αδικούν πρώτα απ' όλα εσάς και την ευφυΐα σας. Είμαι σίγουρος ότι μπορείτε καλύτερα.

Όπως έλεγε και ένας παλιός φίλος μου, παραφράζοντας τη διάσημη πλέον ρήση:

Assumption is the mother of all fuck ups.

Δυστυχώς, δε καταλάβατε καλά.  

Δεν αναφέρω πουθενά τη λέξη εκδίκηση αλλά τη λέξη τιμωρία. Η λέξη εκδίκηση είναι δικής σας κατασκευής, όχι δικής μου.

Επειδή είναι λοιπόν πασιφανές ότι δεν έγινε αντιληπτό το νόημα που ήθελα να μεταφέρω, να το κάνω ακόμα πιο "νιανια", για χάρη σας, Κυρία μου.

(Εν συνεχεία των λεγομένων μου από προηγούμενη ανάρτηση)
Η τιμωρία επέρχεται από τη στιγμή που το έτερο μέλος της σχέσης αποφασίζει να συνεχίσει να αποτελεί μέρος της σχέσης. Διαφορετικά, σε λογικό επίπεδο, είναι φύσει αδύνατον να τιμωρηθεί κάποιος που δεν είναι παρών ή τουλάχιστον δεν προσφέρει πρόσβαση για την εκάστοτε τιμωρία.

Η τιμωρία άρα επέρχεται φυσιολογικά και συναινετικά, από τη στιγμή που το έτερο μέλος παραμένει στη σχέση, γνωρίζοντας ότι έχει σφάλει και άρα είναι αντικείμενο κριτικής και πιθανής τιμωρίας. Μόνο ένας ηλίθιος θα πίστευε στη σημερινή εποχή ότι μπορεί να κάνει το οτιδήποτε και να παραμένει ατιμώρητος κατ' εξακολούθηση. Και στη προκειμένη περίπτωση αναφέρομαι σε Βανίλλα σχέσεις, γιατί στις σχέσεις D/s ή M/s δεν είναι μόνο αυτονόητο οτι θα συμβεί αλλά και προϋπόθεση!

Και αφού κάθισα και τα έγραψα όλα αυτά, τι αποδεικνύεται;

Οτι "πατήσατε" πάνω σε μια εσφαλμένη προσωπική σας εκτίμηση, εν συνεχεία σχολιάσατε δεικτικά και με ειρωνικό τρόπο τα γραφόμενά μου και εν τέλει ανάγετε εαυτόν σε κριτή, υποδεικνύοντας τα αυτονόητα.

Για την επόμενη φορά που θα ξανασυμβεί, απλά θα σας παραπέμψω στην υπογραφή μου, καθώς ο χρόνος μου είναι υπερπολύτιμος και δεν έχω σκοπό να αναλώνομαι σε απαντήσεις λογικής νηπιαγωγείου.

Με εκτίμηση,
Αιρετικός Άγγελος, υπέρμαχος της "εκδικητικής" τιμωρίας και ενίοτε της συναίνεσης  

 

Απάντηση: Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

Το "και κάτι άσχετο" στο ποστ μου, δεν αναφερόταν στα γραπτά σου.
Πάρτο ως εξής:
Είπα εγώ ό,τι είχα να πω πάνω στο θέμα και τώρα λέω και κάτι άσχετο με αυτό, (περί BDSM εν προκειμένω). Το ότι το χαρακτήρισα άσχετο (προκαταβολικά το σχόλιο το δικό μου, μετά το quote το δικό σου επαναλαμβάνω), έχει να κάνει καθαρά με το subforum στο οποίο είμαστε.
Λογική η παρεξήγηση μιας και δεν με γνωρίζεις για να ξέρεις πώς εκφράζομαι, οπότε και αγνοώ τα συμπεράσματα σου για τα υποτιθέμενα κίνητρά μου μιας και επρόκειτο για τέτοιαν. Ομολογώ ότι δεν διάβασα αναλυτικά όλη την απάντησή σου πάντως, οπότε επιφυλάσσομαι.

 

χμ...

Ξανακολλάει, απλά.. θα είναι ιδιαίτερα έυθραστο.. ακόμα και ένα μικρό αεράκι θα μπορεί να το κάνει χίλια κομμάτια..οπότε τσάμπα κόπος!

Εξάλλου οι άνθρωποι δεν αλλάζουν..στα λόγια όλοι καλόί είμαστε.. από πράξεις όμως τι?

Την καλησπέρα μου

 

Απάντηση: Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

Η αρχική παράθεση που επιλέξατε να κάνετε δεν ήταν διόλου εκτός θέματος, πόσο μάλλον θεματικά εκτός του εν λόγω forum (Σεξ και Σχέσεις). Το επιχείρημά σας περί μη αναφοράς στα γραπτά μου, φαίνεται τουλάχιστον κενό και διάτρητο σε κάθε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο.

Προσωπικά πιθανολογώ ότι προσπαθήσατε να κάνετε αυτό που κάνατε και αποτύχατε. Δε σας φταίει ούτε το φόρουμ, ούτε το νήμα και σίγουρα δεν υπάρχει καμία παρεξήγηση, τουλάχιστον από πλευράς μου.

Όσο για τον τρόπο έκφρασής σας, αυτό είναι προσωπικό σας θέμα και όχι δικαιολογία για τις αστοχίες που γράψατε. Αν δεν μπορείτε να εκφραστείτε, ώστε να γίνεστε αντιληπτή απ' όλους τους χρήστες, σε ένα λογικό επίπεδο επιχειρημάτων, δε φταίω εγώ που δε σας καταλαβαίνω. Είναι σαν να γράφει κάποιος σε ελληνικό φόρουμ, να ισχυρίζεται οτι δε γνωρίζει άλλη γλώσσα από τα σουαχίλι και να έχει την "απαίτηση" να γίνεται αντιληπτός και κατανοητός από τα υπόλοιπα μέλη που επιλέγουν να διαβάζουν και να γράφουν αποκλειστικά στην Ελληνικήν.

Με κάθε καλή διάθεση και εκτίμηση προς το πρόσωπό σας.

 

Re: Απάντηση: Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

Κυριε Heretic_Angel , σε ενημερώνω ότι η «έμμεση απόπειρα σπίλωσης και τσαλακώματος της εικόνας σου» είναι «ευδιάκριτη» μόνο σε σένα Ουδείς άλλος την βλέπει , είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Σε άλλο νήμα , και σε μένα έλεγες ότι σε προσβάλω και ότι προσπαθώ να «επιβάλω» την άποψη μου την στιγμή που το μόνο που έκανα ήταν να την καταθέτω. Όποιος διαφωνεί μαζί σου η καταθέτει παρατηρήσεις σχετικά με τα γραφόμενα σου δεν σημαίνει ότι προσπαθεί να σπιλώσει την εικόνα σου. Πάντως άμα το έχεις καημό εγώ μόλις δω την εικόνα σου όχι μόνο δεν θα την σπιλώσω αλλά θα της ανάψω και μια λαμπάδα ίσαμε το μπόι μου , βοήθεια μας. (μην ανησυχείς , η λαμπάδα δεν θα κοστίσει πολύ ,είμαι κοντός)

 

Απάντηση: Αν ραγίσει το γυαλί .. ξανακολλάει?

Περίμενα από ένα άτομο που διαφημίζει την τεράστια εμπειρία του στο διαδίκτυο να καταλαβαίνει τη διαφορά μεταξύ των λέξεων forum & subforum.
Εδώ είμαστε στο "σεξ και σχέσεις", γι αυτό είπα άσχετο με το BDSM. Έχουμε το BDSM Discussion γι αυτά.
Εντάξει τώρα;  
Την ψυχανάλυση και τις πιθανολογίες για τα κακά και απώτερά μου κίνητρα σχετικά με εσένα, τα προσπερνώ για άλλη μια φορά. Φυσικά αν το συνεχίσεις, θα πιστέψω ότι σου αρέσει να αυτοκολακεύεσαι και ότι θες να θεωρείς για κάποιο λόγο ότι έχω προσωπικό ενδιαφέρον με εσένα.
Δεν έχω.
Όπως πολύ σωστά αναφέρθηκες αλλού, το status vanilla είναι λίγο ντεκαβλέ για τις περισσότερες από εμάς.  

 

Συγχωρεση... Συγνώμη.... δυο διαδοχικές λεξεις ανευ κοινωνικής αξίας και ανευ νοήματος. Τις εφερε η ιουδαιοχριστιανική θρησκεία και εκανε τον κόσμο πιο ανευθυνο. Οπως σοφα λεει ο λαος μας «οταν εφευρεθηκε η συγνώμη χαθηκε το φιλότιμο».

Οχι λοιπόν, δε συγχωρώ διοτι δε δεχομαι συγνώμες. Ουτε περιμενω συγχώριες ούτε μου αρέσουν ούτε ζητώ συγνώμη. (προσπαθω τουλάχιστον. ειναι δυσκολο να απαλλαγείς απο στερεότυπα με τα οποία μεγάλωσες και γινονται αυθόρμητα)

Κυνικό; Απαθές; Καθόλου. Αντιθέτως ειναι ανθρωπιστικό, και κοινωνικά ευαισθητοποιημένο. Αλλα πανω απ' όλα αποτελεσματικό και δίκαιο.
Διοτι κανοντας πραξεις αναίρεσης ή αντιστάθμισης (οχι για το κάρμα, αλλα για το δίκαιο το ίδιο) παραγει δικαιοσύνη και αν δεν καθισταται η αναιρεσις δυνατή, φερνει καθαρση.
Μέσω αυτής της διαδικασίας δημιουργεί όχι μάθηση, αλλα κοινωνική παίδευση (εκπολιτισμένο βίωμα). Δεν ειναι η μαθηση εκ της τιμωρίας (που τη θεωρουν καποιοι δικαιη αλλα στην ουσία δε διαφερει απο μια «εκπαιδευση» σκύλου ή γαϊδάρου), αλλα η μαθηση της λογικής απόρροιας εκ του βιώματος.

Δεν ειναι λοιπόν το θεμα αν ξανακολλάει το γυαλί, η κόλλα ειναι μπάλωμα, θεραπεία. Η ορθή προσεγγιση ειναι η πρόληψη. Και οπου αποτυγχάνει, η αναδιαμόρφωση. Φωτιά και αερα (γιατι το γυαλί φουσκώνεται).