οξύς ή παρατεταμένος?

"Αν ο πόνος είναι παρατεταμένος δεν μπορεί να είναι οξύς. Και αν είναι οξύς δε μπορεί να είναι παρατεταμένος", λέει ο Ρωμαίος φιλόσοφος Σενέκας (Lucius Anneus Seneca), υποστηρίζοντας την καταπληκτική αυτή ιδιότητα του πόνου.

Βάζοντάς το στα πλαίσια του "χώρου", ποίες οι προτιμήσεις σας και ποίοι οι λόγοι επιλογής των?

 

Δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε έναν λόγο, γιατί ο πόνος να μην είναι οξύς.
Η δε επιθυμητή διάρκεια άπτεται της ταχύτητας της απόλαυσης. Εγώ υπήρξα αργή.

 

"όταν υπάρχει καψούρα είναι και οξύς και παρατεταμένος"
εγώ.

 

η ηδονή εχει χαρακτηριστικό οξύ ή παρατεταμενο ή και τα δύο,,,??????

 

Απάντηση: οξύς ή παρατεταμένος?

Ποια είναι η σχέση του πόνου με τον χρόνο και τον τόπο; Γιατί είναι διαφορετική η αντίληψη που έχουμε γι΄αυτόν;

(είχα ξαναεκφράσει και στο παρελθόν την ίδια απορία)

 

Απάντηση: οξύς ή παρατεταμένος?

καμιά φορά και η προσμονή του πόνου είναι αρκετή..

 

Απάντηση: οξύς ή παρατεταμένος?

Οξυς.....με μαγευει η ταχητητα και το βαθος του,ο ξαφνικος τροπος που ερχεται, ο απροσμενος....

 

λαθος κανει ο αγαπητος φιλόσοφος.Δεν εχει καμμια σχεση η οξυτητα με την διαρκεια του πονου.Αν αναφερεσαι στο βιβλιο του 'De Providentia' μιλαει καθαρα για ψυχικους πονους οχι σωματικους.

 

Απάντηση: Re: οξύς ή παρατεταμένος?

Μα δεν υποστήριξα το αντίθετα. Βασίστηκα σε αυτή τη φράση και απλά το συγκεκριμενοποίησα, βάζοντάς το σε άλλα πλαίσια, για να δω τις απόψεις των μελών για το είδος του πόνου που προτιμούν. ακόμα και εδώ υπάρχει διαφορά, διότι τον ψυχικό πόνο δε τον διαλέγεις..

 

Απάντηση: Re: οξύς ή παρατεταμένος?

Παρομοίως, διαφωνώ με την αρχική διατύπωση του ερωτήματος.

Πέραν αυτού, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Άσε που, η επιλογή δεν είναι δική μου.   Ο καλός οργανοπαίκτης κουρδίζει το "όργανο" και το χειρίζεται ώστε να βγάζει τους επιθυμητούς ήχους.  

 

Απάντηση: οξύς ή παρατεταμένος?

Ως προς το χρόνο:

Ένας οξύς πόνος για μικρό διάστημα {π.χ. στιγμιαία επαφή βίτσας με το δέρμα}, σου αφήνει μία γλυκιά ανακούφιση καθώς παρέρχεται, παρά την όποια στιγμιαία αντίδραση.

{Παρένθεση: Στο Μεσαίωνα, είχα διαβάσει ότι αντιμετώπιζαν τον πονοκέφαλο με ένα βότανο που προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερο - αλλά στιγμιαίο - πόνο. Μόλις εξέλιπε η ισχύς του βοτάνου, ο ασθενής πίστευε ότι του είχε περάσει και ο πονοκέφαλος.}

Αντιθέτως, ένας χαμηλότερης έντασης πόνος / ενόχληση, αλλά συνεχής και μεγάλης διάρκειας {π.χ. παρατεταμένο δέσιμο σε ελαφρώς άβολη στάση}, δε σου αφήνει αυτό το χρονικό περιθώριο της ανακούφισης. Δυσφορείς με μέτρο αλλά η δυσφορία αυτή είναι αθροιστική.

Ως προς τον τόπο:

Δεν είμαι σίγουρη σε τί αναφέρεσαι. Οι αντιδράσεις μας όμως ποικίλουν. Το ίδιο άτομο σε δύο διαφορετικές περιστάσεις και χώρους, είναι φυσιολογικό να έχει διαφορετικές αντιδράσεις στο ίδιο ερέθισμα.

 

Απάντηση: οξύς ή παρατεταμένος?

@ divine sub: εννοώ ότι ανάλογα με το πού βρισκόμαστε και ανάλογα με τη διάρκεια του πόνου, έχουμε διαφορετική αντίληψη γι' αυτόν. Μπορεί η ένταση της στιγμής και όλο το προηγούμενο παιχνίδι να είναι τέτοιο, ώστε να μας φαίνεται ανυπόφορος ο πόνος, που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχαμε την ίδια αίσθηση γι' αυτόν.