Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Resources and Tutorials' που ξεκίνησε από το μέλος dora_salonica, στις 5 Αυγούστου 2011.

  1. MasterAndreas

    MasterAndreas Master of Scorpio

    Απάντηση: H ηθική υπεράσπιση του BDSM


    Συμπαθέστατε MasterDo, ποιός ευθύνεται παρακαλώ, που δεν υπάρχει αυτός ο κώδικας, εάν εσείς οι παλαιότεροι τον θεωρείτε τόσο σημαντικό και απαραίτητο. Μήπως εγώ, που έχω μόνο λίγους μήνες στο Forum? Και ποιός περιμένετε να τον συντάξει, αν όχι εσείς. Η υπόθεση μου θυμίζει, έναν πελάτη και φίλο που έχω, στην δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, ο οποίος είναι από τους ποιό ακριβοπληρομένους και επιφανείς στην Ευρώπη, στο αντικείμενό του. Μια μέρα που μου περιέγραφε, πόσο σπάνια και εξειδικευμένη είναι η δουλειά του, τον ρώτησα, γιατί δεν εκπαιδεύονται και άλλα νεαρά άτομα του χώρου, για να καλυφθούν καλλίτερα οι ανάγκες και να μην είναι αναγκασμένος αυτός, να έχει κάνει την Interpol δεύτερο σπίτι του?
    Μου είπε λοιπόν....και ποιός έχει τις γνώσεις να τους εκπαιδεύσει? Εσύ.!!! του απάντησα αυθόρμητα.
    Ξέρεις τι μου είπε? " Για μαλάκες ψάχνεις, καλά είμαι έτσι, άρχοντας ".
    Άσε λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρυα και ανέλαβε τις ευθύνες σου, απ' ότι βλέπω δεν σου λείπει το ταλέντο στην έκφραση και είσαι πολυγραφότατος. 
     
  2. gaby

    gaby Guest

    Απάντηση: Re: Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

    Επίσης δεν μου λέει τίποτα αυτή η δήλωση DM.

    Τα μόνα άγχη που είχα προήλθαν από mind games σαδιστών Κυρίαρχων, είναι αλήθεια ότι μέσω άγχους και του πολιτισμικού τραύματος που έφερε το άγχος (εγώ νομίζω ότι) βελτιώθηκα, όμως ήταν επειδή κάθισα να ματώσω, αλλιώς ουδεμία βελτίωση.
    Η ουσία είναι ακριβώς η ίδια. Και δεν έχω γνωρίσει βλαμμένους με απωθημένα, έχω γνωρίσει υπέροχους Κυρίαρχους. Ήμουν και ελπίζω να παραμείνω στο μέλλον, τυχερή  
     
  3. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

    Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

    Η διαφορά του Σαδιστή από τον BDSM Σαδιστή είναι πως για τον δεύτερο ο πόνος είναι παιχνίδι ενώ για τον πρώτο ανάγκη.

    Για το BDSM συμφωνώ με τον Seduction, είναι ένα παιχνίδι ανοιχτών κανόνων* το οποίο κινείται μέσα στο τρίγωνο που ορίζουν οι γραμμές σύνεση, συναίνεση, ασφάλεια.

    *σ' αυτό το "επίπεδο" απαγορεύεται διά ροπάλου οι γραμμές να είναι παράλληλες, είναι *απολύτως* απαραίτητο να σχηματίζεται τρίγωνο. Το μόνο που έχει σημασία είναι οι γωνίες που από αυτές πια εξαρτάται το μήκος των πλευρών και το εμβαδό του τριγώνου.
     
  4. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

    Ίσως να απευθυνόταν μόνο σε μένα...τι να πω... 

    Εγώ που δεν καθόμουνα και πάλι μάτωσα, βελτιώθηκα άραγε; (αυτή η ενδόμυχη συναίνεση θα με φάει εμένα, να μου το θυμηθείς...)

    Μάλλον δεν κατάλαβα τί εννοούσες περί θυμού. Δεν αναφέρομαι σε Κυρίαρχους, αλλά σε κάτι ανθρωπάρια που μου την πέφτουν στο collarme και δεν περνούν το "Τεστ Οργής κατά D". 

    Δεν ξέρω γιατί, πες με τρελή, αλλά πιστεύω ότι ο θυμός δεν χωράει στο BDSM. Η γνώση του εαυτού επιφέρει μία τόσο γλυκιά ηρεμία, Θεέ μου, το μόνο που θέλω πια είναι να χύνω και να κοιμάμαι... 

    Εύχομαι κι εγώ να παραμείνεις τυχερή και να είσαι πάντα οξυδερκής στις επιλογές σου.
     
  5. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Re: Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

    Ενδέχεται και για τον δεύτερο να αποτελεί ανάγκη αυτό που παίρνει από μία τέτοια σχέση. Στην πραγματικότητα, αδυνατώ να πιστέψω ότι κάποιος που αφιερώνει τόσο χρόνο, κόπο και ενέργεια και φορτώνεται μία τόσο μεγάλη ευθύνη, το κάνει από διάθεση παιγνιώδη.

    Αναρωτιέμαι δε, ποια από τις δύο ανάγκες είναι πιο "μοναχική".
     
  6. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

    Γιατί ποιος φαντασιώνεται κάτι τέτοιο?

    Αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με την φιλοσοφία που είχες γράψει πως έχεις ενστερνιστεί ως πλαίσιο αναφοράς για το ethically defensible του BDSM, που μιλά για άλλοθι?
    Τι είναι το άλλοθι πέρα από απολογία γι αυτό το οποίο είναι/κάνει κάποιος?
    Όπως βλέπεις μάλλον είμαι ιδιαίτερα αργόστροφη σήμερα και όλο κάτι μου ξεφεύγει!
    /me γελά δυνατά
    Συμφωνώ πάνω σ αυτό.
    Κατ ακρίβεια μία φορά έζησα μια τέτοια τιμωρία και μάλιστα όχι απλά με πόνεσε τόσο που ούρλιαζα ικετεύοντας έλεος, έχυσε και πάνω στην πλάτη μου-το οποίο για μένα ήταν ότι πιο εξευτελιστικό εκείνη τη στιγμή (ενώ τα ιερά βιβλία έλεγαν πως δεν διεγείρεται ΠΟΤΕ ένας Σαδιστής Κυρίαρχος όταν τιμωρεί) ενώ εγώ σφάδαζα και το κυριότερο ΔΕΝ ΜΕ ΣΥΓΩΧΩΡΕΣΕ.
    Αλλά ουδέποτε το είδα αυτό ως κακοποίηση.
    Συναίνεσα πριν 8 χρόνια να μην έχω κανένα λόγο και κανένα δικαίωμα στο πως με χειρίζεται, πως με εκπαιδεύει, αν και πότε και με ποιους τρόπους με τιμωρεί, αν και πόσο και πότε θα με χρησιμοποιεί κ.ο.κ.
    Δηλαδή όσα γουστάρουμε είναι ηθικά και όσα δεν γουστάρουμε ανήθικα?
    Δεν νομίζω να δουλεύει έτσι.

    Εξ άλλου εξ ορισμού εγώ έμαθα πως ο Κύριος μου δικαιούται να είναι όσο άδικος επιθυμεί κι αν δεν γουστάρω η πόρτα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα.


    Οι πληγές αυτές επουλώθηκαν εδώ και χρόνια, οπότε μην ανησυχείς και μην λυπάσαι.  

    Απλά ακόμα πιστεύω πως ενώ υπάρχουν μεν κοινά ανάμεσα στους ψυχοπαθείς σαδιστές και τους Σαδιστές Κυρίαρχους, δεν μπορούν να μπουν στο ίδιο καλάθι.
    Και επίσης πιστεύω όπως γράφω και πιο πάνω στο παράδειγμα μιας τιμωρίας που ακόμα όποτε θυμάμαι ανατριχιάζω, ακόμα και για αυτή ποτέ δεν μου έδωσε ούτε δικαιολογία πως και καλά εγώ τον ανάγκασα, ούτε καν θεώρησε πως επειδή με τιμώρησε με αυτό τον τρόπο, είναι υποχρεωμένος να με συγχωρέσει.
    Και σίγουρα όχι απλά ήταν θυμωμένος όταν το έκανε, αλλά έξαλλος και για να λέμε και του στραβού το δίκιο, όχι άδικα.
    Δηλαδή εν ολίγοις προσπαθώ να πω, πως όταν Κάποιος έχει επεξεργαστεί, ψάξει, αναλύσει και καταλήξει να είναι εκεί που είναι, τα άλλοθι κι οι δικαιολογίες δεν χρειάζονται.

    Δηλαδή πιστεύω ακριβώς αυτό που έγραψες:
    που όχι μόνο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη και ειλικρινά δεν με χαλάει που δεν ασχολείται, αντίθετα είναι επιπρόσθετο αφροδισιακό. Αλλά και πάλι δεν έρχεται αυτό σε σύγκρουση με το θέμα άλλοθι που είχες αναφέρει?
    Ουφ συγχύστηκα!  

    Ούτε εγώ είμαι και περιμένω με ανυπομονησία το νήμα  

    Υ.Γ. Καιρό είχα να απολαύσω διάλογο τόσο πολύ!
     
  7. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Re: Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

    Πάντως εγώ σίγουρα δεν μιλάω για άλλοθι. Μιλάω για το αν αυτό που κάνουμε ερμηνεύεται ως στάση ζωής με άποψη ή αν είναι μπήκαν οι καυλωμένοι σκύλοι και μας γάμησαν και τί καλά περάσαμε...

    Βλέπω μία αρτιότητα στη λογική του BDSM και αν είμαι η μόνη που την βλέπω, so be it. Μπορεί και να είναι μία αθλιότητα και μισή, μπορεί όμως αυτό να σχετίζεται και με πώς το κάνει ο καθένας.

    Εάν κάποιος δέσει τενεκέδες στην ουρά ενός σκύλου, κάνει BDSM; Εάν δεν υπάρχουν κανόνες, εάν δεν υπάρχει καμία λογική, καμία ερμηνεία, καμία ανάγκη για ηθικά ερείσματα, τότε είναι ελεύθερος ο οποιοσδήποτε αυτό να το βαφτίσει BDSM και να αποκαλέσει τον εαυτό του Μάστερ. Αφού μπορεί και το κάνει και αφού το γουστάρει, θα καθήσει να το σκεφτεί; Πρέπει να το δικαιολογήσει κιόλας; Αφού του αρέσει...

    Αστεία πράγματα. Ξέρετε κι εσείς κι εγώ ότι αυτό δεν είναι BDSM. Και ο λόγος που δεν είναι BDSM είναι ότι δεν είναι ethically defensible.

    Πράγματι, σε κανονικές συνθήκες η τιμωρία είναι το πιο ψυχρό πράγμα που μπορεί να υπάρξει στον κόσμο, αν είναι τιμωρία και όχι παίξιμο τιμωρίας. Γι αυτό τα "ιερά βιβλία" (απόψεις που σεβόμαστε και εν πολλοίς ασπαζόμαστε, δικά μας συμπεράσματα από δικές μας εμπειρίες και από εμπειρίες άλλων που αναγνωρίζουμε ως έμπειρους κλπ) λένε ότι δεν τιμωρούμε ποτέ εν βρασμώ ψυχής αλλιώς κινδυνεύουμε να πέσουμε στη λούμπα της κακοποίησης (έκανα έναν βλάκα κάποτε να με χαστουκίσει εν βρασμώ, αυτό BDSM δεν ήταν, ήταν βανίλλα φάπα από θυμωμένο αγοράκι στη γκόμενά του, λολ). Ο γηραιός Κύριος από την τρελο-Αλβιώνα λέει ότι καλό είναι να τιμωρούμε μία μέρα αργότερα και πάντα με πολύ αυστηρή τελετουργία. Τείνω να συμφωνήσω μαζί του. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Κυρίαρχος πάντα καταφέρνει να διατηρήσει τη νηφαλιότητά του κατά την τιμωρία, ενδέχεται να καυλώσει, Κυρίαρχος μεν, άνθρωπος δε. Το ότι δεν κατάφερε να διατηρήσει την αταραξία που επιβάλλεται δεν σημαίνει παρά μόνο αυτό: δεν κατάφερε να διατηρήσει την αταραξία που επιβάλλεται. Καλό είναι αυτό να το αναγνωρίσει και ο ίδιος και η σκλάβα του. Τα λάθη είναι λάθη και όταν αναγνωρίζονται μπορούν και να αποφευχθούν την επόμενη φορά.

    Δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχει άνθρωπος εδώ μέσα που θεωρεί τιμωρία το να ουρλιάζει Κυρίαρχος μέσα στο αυτί της σκλάβας του, να τη σέρνει στο πάτωμα και να την κλωτσάει με τις μπότες. Απωθημένα είναι, βουτυρομπεμπέ που ονειρεύεται να γίνει νταλικιέρης...(αυτό έτυχε σε μένα, δυστυχώς...)

    Συμφωνώ. Δεν είναι κακοποίηση το να διεγερθεί Κυρίαρχος κατά τη διάρκεια τιμωρίας. Εξάλλου, από ότι κατάλαβα, αυτό ήταν περισσότερο διάθεση για εξευτελισμό δικό σου, που μάλλον λειτούργησε. 

    Βεβαίως. Το συζητήσαμε αυτό και σε παράπλευρο νήμα. Βεβαιότατα.

    Ακριβώς. Ενώ αν κάποιος δεν το έχει κάνει, ας ψάξει να βρει κανένα σκυλί να δέσει τενεκέδες στην ουρά του. Εγώ πάντως δεν θα κάτσω να ουρλιάζω κάι-κάι, δεν το θεωρώ καν ερωτικό, δεν το θεωρώ τίποτα.

    Κι εγώ θεωρώ αφροδισιακή την προσέγγιση του "δικαιούμαι να το κάνω γιατί έτσι", όμως ξέρω ότι ξέρει, κι εκείνος ξέρει ότι ξέρω, πώς και γιατί το δικαιούται.
     
  8. Master DO

    Master DO Regular Member

    Απάντηση: H ηθική υπεράσπιση του BDSM

    Έχεις γούστο.
    Θαρρείς πως αρκούν ο ενθουσιασμός και τα επιπόλαια συμπεράσματα
    για να λυθούν χρόνια προβλήματα;
    Πρόσεξε πόσες βεβιασμένες διαπιστώσεις έχεις κάνει μέσα σε δύο μόλις γραμμές.
    Αφήνω το περί δακρύων ασχολίαστο.
    Ως προς τα επιφανειακά.
    Πολυγραφότατος δεν υπήρξα ποτέ, δες το προφίλ μου.
    Όσο για το ταλέντο στην έκφραση, επί του προκειμένου, ελάχιστο αντίκρισμα έχει.
    Το ζήτημα πλαίσιο - κανόνες - κώδικας μπορεί μεν να συζητείται στο φόρουμ,
    είναι όμως καθαρά πρακτικό και δεν επιλύεται με διαλογική συζήτηση.
    Αφορά νοοτροπίες, συμπεριφορές και πρακτικές
    που ευτυχώς δεν ρυθμίζονται με ένα πληκτρολόγιο και μια σύνδεση στο ίντερνετ.
    Αφού λοιπό αναγνωρίζεις ένα κάποιο νόημα στη διάσταση παλαιού και νέου (συ είπας),
    θέτεις τον εαυτό σου στη βάσανο της νουθεσίας (ας πρόσεχες):
    - Ποτέ μην πιστεύεις όλα όσα διαβάζεις.
    - Με τα λόγια χτίζονται ανώγεια και κατώγεια.
    - Στο bdsm (φόρουμ και μη ) όπως και στην πολιτική (κατά γέρο Καραμανλή)
    υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται
    όπως και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται.
     
  9. lara

    lara Αυτοδεσποζόμενη Contributor

    Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

    Δηλαδή τελικά οι άλλοι κατάλαβαν απ την αρχή αυτό που εγώ τώρα μόλις συνειδητοποίησα?
    Πως και αυτό το νήμα έχει ως απώτερο στόχο την προσπάθεια προβολής της ύπαρξης καθολικών και απαράβατων κανόνων?
    Πολύ κακό μου κάνει τελικά το σιδέρωμα, τώρα το πήρα χαμπάρι… 

    Επί του θέματος...

    Επέτρεψε μου να επιμείνω στη αρχική θέση που είχα εκφέρει και σε άλλα νήματα και για το συγκεκριμένο θέμα -το οποίο συζητήσαμε ξανά και ξανά, γιατί επιτέλους μάλλον κατανόησα ποιο είναι....

    Από ποιους για ποιους μπορούν αλήθεια να θεσπιστούν αυτοί οι κανόνες και όλα όσα εσύ γράφεις πως επιβάλλονται να είναι έτσι, αλλά δεν πειράζει καλέ αν κάποτε κάποιος παρεκτρέπεται, απλά άνθρωπος είναι κι αυτός, κάνει λάθη, θα τον συγχωρέσουμε που παραβίασε τους επιβεβλημένους κανόνες...

    Θα έρθει ο γηραιός Κύριος(ο οποίος ιδέα δεν έχω αν γνώρισε στην τελική το bdsm στα 20 του ή στα 60 του), να πει στον Αφέντη μου τι είναι σωστό και τι όχι?
    Ή στον οποιοδήποτε άλλο σοβαρό Αφέντη?
    (Και για να μην παρεξηγιόμαστε, δεν εννοώ ως σοβαρούς Αφέντες όσους δεν έχουν εμπειρίες, δεν έχουν αναλύσει και ψάξει και δοκιμάσει και.. και σίγουρα όχι εκείνους για τους οποίους το βδσμ είναι απλά γαμώ και δέρνω πιο πιπεράτα, αλλά ας δηλώσω Μαστερ είναι πιο πιασάρικο κι εξάλλου η κάθε μαζόχα για να μπορεί να δικαιολογεί πως δηλώνει σκλάβα και όχι μαζόχα απλά, θα κάτσει να την δείρω μόνο αν δηλώσω τέτοιος)

    Ειλικρινά είμαι σχεδόν βέβαιη πως δεν θα το έκανε ούτε ο Κύριος που αναφέρεις, ούτε κανένας που σέβεται τον εαυτό του και κατανοεί την ψυχοσύνθεση των ομοίων του. Από όσα τουλάχιστο έχω δει, όταν αλληλεπιδρούν το κάνουν με σεβασμό και με ειλικρινή προσπάθεια να κατανοήσουν ο ένας τον άλλο. Δεν κάνουν κήρυγμα των προσωπικών τους αρχών και αξιών σε ΟΜΟΙΟΥΣ ΤΟΥΣ.

    Για το πώς βλέπω εγώ ή εσύ τα πράγματα δε, άντε να μας ακούσουν με ενδιαφέρον (ή και όχι), αλλά είναι δυνατό ένας Αφέντης με εμπειρία να περιμένει μετά από τόση δουλειά που έκανε ο ίδιος να του δώσουμε εμείς μια λίστα με εντολές που οφείλει να ακολουθεί?

    Κι ο καινούριος θα προσπαθήσει να ακολουθήσει, μέχρι να συνειδητοποιήσει, πως εκείνος κι η συνείδηση του κι η ευφυΐα του και το κυριότερο ο χαρακτήρας του, είναι εκείνος που τελικά αποφασίζει τι και πως για τη σχέση του και όχι κάποιος άλλος είτε έχει 30 χρόνια εμπειρία στο χώρο, πόσο μάλλον μερικά χρόνια που μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, όσο και να έτρεχε στην πορεία.

    Ποιοι χρειάζονται κανόνες για να γνωρίζουν πώς να λειτουργήσουν?
    Εκείνοι που είτε δεν γνωρίζουν (ακόμα) τίποτα, δεν έχουν εμπειρίες, ή εκείνοι που δεν το έχουν να τους βγαίνει αυθόρμητα και προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα ξεκάθαρο παιγνίδι με ξεκάθαρους κανόνες, αν είναι δυνατό και σενάρια, ώστε να μπορούν να ακολουθούν και να συμπεριφέρονται και να κάνουν, ότι κι εκείνοι που απλά.. το έχουν …και το έψαξαν και ανέλυσαν κ.ο.κ. αλλά το έχουν…και το ζουν επειδή δεν μπορούν να μην το ζουν.
    Κι είναι αυτοί που είναι απλά επειδή ΕΙΝΑΙ και όχι επειδή αποστήθισαν ιερά βιβλία και κανόνες και γραφές.

    Και πέρα από τη συζήτηση, στην οποία πολλές φορές κάνω και τον δικηγόρο του διαόλου για το ενδιαφέρον που υπάρχει στο να «ξεψαχνίζεις» κι άλλα μυαλά και μαζί ξανά και το δικό σου, πιστεύω πως εκείνο που θα κατέστρεφε το bdsm είναι τέτοιοι κανόνες και τέτοια στεγανά.
    Όλα τα political correct πράματα, όπως τα έχουν στο μυαλό κάποια άτομα..
    Το οποίο Political Correct μπορεί στο μυαλό άλλων να είναι διαφορετικό.

    Από και και πέρα, ειλικρινά δεν βλέπω το λόγο να επαναλαμβάνω τα ίδια και τα ίδια, με διαφορετικά λόγια.
    Στην τελική κάποιος μπορεί να θέλει να ζει τη σχέση και τη ζωή του βάση σεναρίου μιας κινηματογραφικής ταινίας ή ενός θεατρικού και κάποιοι απλά να την ζουν αυθόρμητα εκφράζοντας την πραγματική τους ουσία, αλληλεπιδρώντας και δοκιμάζοντας και μαθαίνοντας στην πορεία.

    Εγώ επιλέγω το αυθόρμητο.
    Για μένα το μοναδικό αυθεντικό.

    Είμαι υπερβολικά ξεροκέφαλη και πεπεισμένη για την ικανότητα μου να κρίνω καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο για τον εαυτό μου για να ακολουθώ σενάρια γραμμένα από άλλους.
    Αν μπορούσα να το κάνω αυτό μια χαρά θα κατάφερνα να ενταχθώ και στην κοινωνία και τους κανόνες της, δεν θα τραβούσα τα ζόρια που χρειάστηκε να τραβήσω και τραβάω ακόμα για να ακολουθώ τις εντολές Κυρίων και μη που δεν γνώρισα, δεν αλληλεπίδρασα και στην τελική δεν δήλωσα υποταγή, ούτε σ εκείνους ούτε στους κανόνες τους.

    Υ.Γ. Όσο για το αν η τιμωρία θεωρείται τιμωρία όταν είναι ψυχρή, δεν μπορώ να φανταστώ τίποτα ψυχρότερο για μένα από την τιμωρία που μου Επέβαλε και περιέγραψα. Και για να φτάσει ο Σαδιστής μέσα στον Κυρίαρχο να καυλώσει τόσο ώστε να θέλει να χύσει, σημαίνει ήταν και γαμώ τις τιμωρίες και την έπαιρνα ακριβώς σαν τέτοια και όχι σαν παιγνίδι. Μάλλον ακόμα κι εδώ διαφωνούμε, στο ποιος είναι ο στόχος μιας τιμωρίας και ποιος υποβάλλεται σ αυτήν και για ποιον πρέπει να είναι διδακτική. Γιατί εγώ το μάθημα μου το πήρα. Και για μένα εκεί οφείλουν να στοχεύουν οι τιμωρίες και όχι στο πως πρέπει να Στέκεται, τι οφείλει να Νιώθει και πως επιβάλλεται να Συμπεριφέρεται ο Αφέντης. Η δουλειά Του στην τιμωρία είναι ακριβώς αυτή. Να τιμωρήσει. Σιγά μην δεχόταν να του δώσει οποιοσδήποτε άδεια για το πως επιβάλλεται να καυλώνει κιόλας. Δηλαδή για όνομα του Θεού!
     
  10. Seduction

    Seduction Regular Member

    Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

    Και θα μου το μάθεις εσύ αυτό Spiler; Ok!

    Eντάξει, καταλάβαμε.

    Ποιοί ακριβώς είστε "εσείς" που το λέτε; Mε ποιά δικαιοδοσία μιλάτε εξ ονόματος του χώρου ως οι μοναδικοί και σοφοί πρεσβευτές ή θεματοφύλακες του;

    Σε ποιόν, ποιά, ποιούς ή ποιές είσαι ο big brother και γνωρίζεις αν αναλαμβάνει/ουν ή όχι τις ευθύνες του/ς ή αν κάνει/ουν ότι του/ς καπνίσει;

    Σε ένα play party, (ΒDSM, βανίλα, σοκολάτα κλπ), υπάρχουν κανόνες που αφορούν όλους τους παρευρισκόμενους, δλδ καθολικοί, τους οποίους θέτει ο διοργανωτής ή οι διοργανωτές. Τι σχέση έχει αυτό με το πως κινείται ο κάθε άνθρωπος στον χώρο του BDSM και πως οριοθετεί και βιώνει τις επιθυμίες ή τις ανάγκες του;

    Δεν καταλαβαίνεις οτι υποστηρίζεις πως ο χώρος δεν είναι περιχαρακωμένος, αναπτύσσοντας περιχαρακωμένο συλλογισμό;

    Ουσιαστική ερώτηση προς όποιον/ους και αν απευθύνεται, απ' όσους θέτουν ζήτημα ενιαίου κώδικα και καθολικών κανόνων στον ερωτισμό (και στο BDSM ως μέρος του)
    Περιμένεις απάντηση που θα σε καλύψει; (!)

    Ακριβώς. Ανοιχτών "κανόνων" που δεν μπορούν να αφορούν όλους και όλες. Αλίμονο, να υποστηρίζεται η ρομποτική συμπεριφορά σε ζωντανούς ανθρώπους.
    (Γειά σου φίλε)

    *Seduction χαμογελάει

    Ελα ντε!

    Επιτέλους!

    Ακριβώς.

    Αυτή η προσπάθεια προπαγάνδας των δήθεν ιερών βιβλίων, καθολικών κανόνων και απαράβατων γραφών, έχει αρκετούς λόγους ύπαρξης.

    Μερικοί απ' αυτούς είναι

    1. Αν καθιερωθούν σε ένα κοινό που μπορεί να χαρακτηριστεί ως διευρυμένο, γίνονται πιο εύκολα τα πράγματα στην αναζήτηση τους ή απλά τονώνουν το εγώ τους ως παλαιότεροι που τους ακολουθούν οι νέοι.
    2. Κάποιοι/ες απλά τα μεταφέρουν και τα αναπαράγουν, είτε από ανοησία, είτε από μια προσπάθεια να ενταχθούν ως αρεστοί στις ομάδες που τα υποστηρίζουν.
    3. Κάποιοι/ες μπορούν να κινηθούν μόνο μηχανικά, χωρίς ψυχή, και τα υιοθετούν ακολουθώντας μιμητική στάση, επικεντρώνοντας στο κάνε και όχι στο βίωσε. Επιλέγουν δλδ, τις περισσότερες φορές από αδυναμία, το εύκολο, αδιαφορώντας αν είναι άκαμπτο. Μέχρι να καταλάβουν ότι ζουν την στασιμότητα...

    Υπάρχει όμως (δυστυχώς για όσους/ες ανήκουν σε αυτή) και μια άλλη κατηγορία

    Αν τα ωραιοποιήσουν στον υπερθετικό βαθμό της εξιδανίκευσης, γεμίζοντας τα με στολίδια, είναι εύκολο να δικαιολογηθούν (στον εαυτό τους και στους άλλους) στο γιατί δεν το έζησαν/ζουν και ίσως ποτέ δεν θα το ζήσουν.

    Με το να χτίζουν την εικόνα του Κ (κυρίως) ή της υ, ως κάτι το τέλειο, το αλάνθαστο, το άψογο, το εξαίρετο... καταλήγουν να δημιουργήσουν, και να το παρουσιάσουν, ως ανύπαρκτο και τελικά ως απιαστο.
    Ετσι, μέσα στην δυστυχία τους, δηλώνουν "ευτυχισμένοι/ες" που δεν έκαναν εκπτώσεις στα θέλω τους και επέλεξαν να είναι μόνοι/ες.

    Συμφωνούμε. Είναι δυνατόν να υποστηρίζεται, να ενισχύεται ή και να σιγοντάρεται η κατάργηση ή η ακύρωση αυτής της διαφορετικότητας;

    Συμπλέω με την άποψη σου lara.
    Oμως στην βάση της διαφορετικότητας που υποστηρίζουμε, ο καθένας μέσα στην σχέση/πλαίσιο/play... έχει το δικαίωμα, με γνώμονα την σύνεση/συναίνεση/ασφάλεια να λειτουργήσει, είτε ως τροφοδότης - είτε ως παραλήπτρια, όπως ακριβώς γουστάρει.
     
  11. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Re: Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM

    Όχι, ούτε αυτό το νήμα έχει τέτοιους απώτερους στόχους, ούτε και τα άλλα μου νήματα είχαν. Ο στόχος του νήματος είναι να συζητήσουμε το αν κάνουμε ότι νάναι, όπως μας καυλώνει και δεν γαμιέται το τί θα γίνει και πώς - ή το αν αυτό που κάνουμε μπορεί να ενταχθεί μέσα σε μία ευρύτερη κοσμοθεωρία αναζήτησης της απόλαυσης με έναν ευγενή και αξιοπρεπή τρόπο που σέβεται τον άνθρωπο.

    Οι απόψεις που παρέθεσα για το επί μέρους θέμα της τιμωρίας, που προέκυψε in passing, με βρίσκουν σύμφωνη, γι αυτό εξ άλλου είπα τείνω να συμφωνήσω. Εξ ίσου όμως θα μπορούσα να πω τείνω να διαφωνήσω. Δηλαδή, ο καθένας διαλέγει και παίρνει αυτό που του ταιριάζει ως προσέγγιση, σύμφωνα και με την δική του ιδιοσυγκρασία. Το νήμα όμως δεν έχει ως θέμα την τιμωρία, οπότε προτείνω να μην παραμείνουμε σε αυτό. Δεν ήταν πρόθεσή μου να κριτικάρω τον τρόπο με τον οποίο ο δικός σου Κύριος σε τιμώρησε, δεν είναι δική μου δουλειά και δεν με ενδιαφέρει, είμαι βέβαιη ότι το έκανε σωστά και δίκαια και όπως επέλεξε ο ίδιος. Στο δικό μου παρελθόν, η εμπειρία την οποία περιέγραψα με βρήκε αρνητική, το ότι όμως το μοιράζομαι με τους συνομιλητές δεν αποτελεί προσπάθεια να με αναδείξει ως θεματοφύλακα του BDSM.

    Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις στα επί μέρους θέματα, είναι σαφές, αυτό όμως δεν θα έπρεπε να αφαιρεί σε τίποτε από την ηθική υπεράσπιση του BDSM, εάν όντως υπάρχει.
     
  12. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Re: Απάντηση: Η ηθική υπεράσπιση του BDSM