Το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου

Της αρέσει που είναι γυμνή μπροστά στους δύο άντρες. Έχει παχύνει λίγο και η κοιλιά της είναι στρογγυλή και αφράτη. Τα στήθη της φουσκωτά, με μεγάλες καφέ ρώγες, πολύ απαλά. Βαριά, αλλά όχι πεσμένα. Το αιδοίο της ανάξιο λόγου, κλειδωμένο. «Δεν της το γαμάμε αυτό, ποτέ», λέει ο Κύριος.

Ξαπλώνει με την εντολή του, ανάσκελα στο πάτωμα, βάζοντας το κεφαλάκι με τα κοντά, ξανθά μαλλιά μέσα στη μπλε λεκάνη. Η λεκάνη είναι κομμένη από μπροστά, όπως οι λεκάνες όπου λούζουν τα μαλλιά στο κομμωτήριο. Πάνω από τη λεκάνη στέκεται μία καρέκλα με τρύπα στη μέση. Ένα κάθισμα τουαλέτας είναι στερεωμένο με ταινία στο σκελετό της καρέκλας.

Ξαπλώνει κάτω από την καρέκλα και τακτοποιεί το κεφάλι της στο κέντρο της λεκάνης. Ανοίγει το στόμα, κλείνει τα μάτια και περιμένει. Όταν οι δύο άντρες αρχίζουν να την κατουράνε, κλείνει τα αυτιά της με τα χέρια της για να μην μπουν τα ούρα μέσα. Οι κινήσεις αυτοπροστασίας γίνονται αυτόματα, χωρίς σκέψη. Τα χέρια βρίσκουν μόνα τους το δρόμο τους, κινούνται γύρω από το σώμα σαν νευρικά σπουργίτια. Το σώμα είναι στο κέντρο. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο, μόνο το σώμα. Καταπίνει όσα ούρα μπορεί, τα ούρα του νεαρού Κυρίου έχουν διαφορετική γεύση από τα ούρα του φίλου του. Ξεχωρίζει τις δύο γεύσεις στο στόμα της, ήδη ξέρει ποια προτιμάει. Ο ένας έπινε ουίσκι, ο άλλος βότκα πορτοκάλι. Δεν ήπιαν πολύ, ούτε κι αυτή ήπιε, ένα ποτό μόνο. Πασχίζει να πάρει ανάσα γυρίζοντας το κεφάλι μία δεξιά, μία αριστερά. Δεν τολμά να ανασάνει από τη μύτη γιατί το χρυσό υγρό έρχεται συνέχεια και την πνίγει, συνεχίζει να έρχεται, δεν λέει να τελειώσει. Δύο μεγαλόσωμοι άντρες, γεμάτοι ούρα. Αδειάζουν την κύστη τους επάνω της, την ποτίζουν με τα μυρωδάτα υγρά τους, την κάνουν μούσκεμα. Γελάνε με τις γκριμάτσες της.

Θα έπρεπε να φοράει ένα χαρτόνι κρεμασμένο από το λαιμό της, με μία και μοναδική λέξη γραμμένη με μεγάλα παιδικά γράμματα, ΑΘΛΙΑ.

Όταν τελειώνουν οι άντρες το κατούρημα, ο νεαρός Κύριος της λέει, «Πήγαινε να πλυθείς. Πάρε και τη λεκάνη να την πλύνεις». Σηκώνεται, σκουπίζοντας βιαστικά το πρόσωπο για να μη μπουν τα ούρα στα μάτια και πηγαίνει στο μπάνιο στάζοντας και κουβαλώντας τη λεκάνη. Κάνει σχολαστικό ντους, λούζεται, αρχίζει πάλι να μοσχοβολάει. Μετά πλένει τη λεκάνη στο νιπτήρα και την πηγαίνει στη θέση της.

Είναι γυμνή και τα μαλλιά της είναι βρεγμένα. Τα αγόρια την βάζουν μέσα στο κλουβάκι. Ξαπλώνει στο πλάι και ξεκουράζεται. Τους ακούει που μιλάνε μέσα στο σαλόνι και γελάνε. Είναι πολύ καλοί φίλοι, τόσο άνετοι μεταξύ τους, μοιράζονται ότι αισχρότητες τους έρθουν στο κεφάλι. Προσπαθεί να ακούσει τί λένε, είναι σαν να έχει κρυφτεί στα αποδυτήρια του κόσμου των αγοριών και μαθαίνει επιτέλους τα μυστικά τους. Δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο κόσμος τους. Είναι φτιαγμένος από χοντροκομμένα αστεία, χάχανα και προσπάθειες να μην αγγίξει ο ένας τον άλλον με τρόπο που θα μπορούσε να εκληφθεί λανθασμένα.

Πολύ σύντομα επιστρέφουν. Κρίμα, ήταν τόσο κουρασμένη. Έχει προηγηθεί πίπα για πολλή ώρα στο φίλο του νεαρού Κυρίου. Δεν της άρεσε καθόλου το πέος του, είναι στραβό. Του έγλειψε και τον πρωκτό, αυτή ήταν μία ανεκπλήρωτη φαντασίωσή του. Το έκανε όσο μπορούσε καλύτερα, δεν ήθελε να τον απογοητεύσει. Είναι ωραίο να εκπληρώνουμε τις φαντασιώσεις των άλλων. Του άνοιξε τα κωλομέρια με τα χέρια της και έχωσε μέσα τη γλωσσίτσα της. Ήταν ροζ ο πρωκτός του και πολύ καθαρός. Την απωθεί ως άντρας, της φαίνεται άσχημος, με τα αραιά του δόντια και την αρχή φαλάκρας. Ο δικός της Κύριος είναι ωραίος και πολύ νέος, πολύ πιο νέος από την ίδια. Θα μπορούσε να είναι και γιος της. Δεν τον βλέπει σαν γιο της, ένα τομάρι είναι.

Σήμερα είναι υπερβολικά σκληρός, την έχει άχτι γιατί είχε καιρό να την δει. Είχε εξαφανιστεί για λίγο καιρό, νιώθοντας παρείσακτη στη ζωή του, πίστευε ότι μπορεί και να τον ενοχλούσε. Μάλλον δεν ενοχλούσε όμως. Τώρα πληρώνει την εξαφάνισή της. Ο φίλος του Κυρίου θέλει να τη σοδομίσει και ο Κύριος λέει να το κάνει χωρίς σάλιο, έτσι ξερά για να την πονέσει. Την κλωτσάει στον πισινό για να πέσει στα τέσσερα στο πάτωμα και μετά την πατάει με το πόδι στην πλάτη. Δέχεται τον σοδομισμό χωρίς να κουνιέται ιδιαίτερα, φωνάζει όμως πολύ κατά τη διάρκεια και ανησυχεί ότι τους ακούνε από τα διπλανά διαμερίσματα. Είναι ανοιχτή και η μπαλκονόπορτα.

Τί μυστήριο συναίσθημα, σαν κουρέλι νιώθει, δεν μπορεί να αντιδράσει καθόλου. Μόνο μουγκρίζει και φωνάζει και μπήγει τα νύχια της στη μοκέτα. Δεν μπορεί να βρει τη βούληση για να υψώσει το ανάστημά της. Μία γλυκιά εξάντληση σέρνεται μέσα της, το μόνο που θέλει είναι να γύρει το κεφάλι στο πλάι και να κοιμηθεί. Ξαναμπαίνει στο κλουβί με ευχαρίστηση λοιπόν, μετά το κατούρημα. Εδώ τουλάχιστον θα την αφήσουν ήσυχη για λίγο.

Ο φίλος του Κυρίου όμως επιστρέφει πολύ σύντομα, θέλει να χύσει λέει. Στέκεται έξω από το κλουβί και χώνει το πουλί του ανάμεσα στα κάγκελα. Αυτή δεν κουνιέται, δεν το κοιτάζει καν. «Γιατί δεν μου τον παίρνεις πίπα;» ρωτάει αυτός αγριεμένος. «Τώρα σε πιάσανε οι ντροπές;» «Δεν έχω άδεια,» λέει αυτή. Ο φίλος φωνάζει από την ανοιχτή πόρτα τον Κύριό της κι εκείνος της δίνει την εντολή να του πάρει πίπα. Σηκώνεται αμέσως στα γόνατα και αρχίζει να τον γλύφει όσο μπορεί καλύτερα. Ακουμπά το μέτωπο στα κάγκελα και προσφέρεται σαν τρύπα στο στραβό πέος. Το πέος σπρώχνει όλο και πιο βαθιά, την κάνει και αναγουλιάζει. Ο σβέρκος της πονάει, το κεφάλι της βρίσκει στο ταβάνι του κλουβιού και αναγκάζεται να παίρνει μια αφύσικη στάση.

Αυτός δεν μπορεί να τελειώσει όμως, και ο Κύριος δεν μπόρεσε πριν, όταν τον πήρε στο στόμα της. Τα αγόρια έχουν γεμίσει καθαρή αδρεναλίνη, δεν θα μπορούσαν να χύσουν ούτε αν η ίδια η Μόνικα Μπελούτσι περνούσε το κατώφλι του μικρού διαμερίσματος στη Χαριλάου, θεόγυμνη, με τα μεγάλα της λαγόνια να κυματίζουν προκλητικά.

Σε λίγο την βγάζουν από το κλουβί και τη δένουν στο σταυρό. Τα χτυπήματα δεν είναι τόσο φοβερά, τους είπε ότι πρέπει να φύγει ταξίδι σε λίγες μέρες και αν μπορούν να μην της κάνουν σημάδια. Αυτό γίνεται δεκτό, μόνο μετά από ένα πολύ δυνατό χτύπημα με το καμτσίκι που αφήνει το σημάδι του. Σε αντάλλαγμα για την υποχώρηση αυτή, ο Κύριος έρχεται από τη δεξιά πλευρά της και τσιμπάει τη δεξιά της ρώγα. Της τραβάει το στήθος προς τα πάνω, κρατώντας το από τη ρώγα και χαστουκίζει το στήθος της από την κάτω πλευρά. Αυτή τσιρίζει. «Άκου την πώς τσιρίζει, την καριόλα», λέει ο Κύριος. «Κάντο πιο δυνατά», λέει ο φίλος του.

Σε ένα ιδιαίτερα δυνατό τσίμπημα μεγάλης διαρκείας, εκείνη ασυναίσθητα τραβάει το χέρι της από τον ιμάντα και προσπαθεί να προφυλάξει το κορμί της. Ο Κύριος δεν καταλαβαίνει από σπουργίτια και τέτοια, θυμώνει. Την χαστουκίζει με την ψυχή του κι εκείνη αρχίζει να κλαίει. Τότε την βάζει πάλι στο κλουβάκι. Ξαπλώνει στο πλάι στη στάση που τη βολεύει και κοιτάζει το χέρι της που τρέμει. Τότε έρχεται ο φίλος του Κυρίου και αφήνει μία δυνατή πορδή προς το κλουβί.

«Γύρισε από την άλλη το πρόσωπό της;» ακούει τον Κύριό της να ρωτάει.

«Όχι, δεν το γύρισε», λέει ο φίλος του. Επιδοκιμάζουν και οι δύο σιωπηλά την πράξη της ή μάλλον την απουσία πράξης.

Ένα κενό μέσα της γίνεται ξαφνικά αισθητό. Κάτι έχει χαθεί, κάτι που δεν νιώθει να της λείπει και ιδιαίτερα. Ίσως όλα αυτά να γίνονται μόνο και μόνο για να χαθεί αυτό το πράγμα. Καταλαβαίνει τότε ότι η λέξη ΑΘΛΙΑ δεν έχει νόημα πια. Ξεκρεμάει λοιπόν το χαρτόνι από το λαιμό της και περιμένει μέχρι να γυρίσουν οι δύο φίλοι και να συνεχίσουν πάνω της το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου.

 

Απάντηση: Το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου

Eλεος κουκλα μου....με σαραντα βαθμους εξω και τοση καυλα εδω....μας αναστατωσες παλι!

 

Απάντηση: Το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου

Εγώ πάλι, διαβάζοντάς το, μου ήρθε να πιάσω τους δυο φίλους και να τους σαπίσω στο ξύλο.  

 

Απάντηση: Το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου

παλι με κατρουλιαρηδες εμπλεξες φιλεναδα   ?  

 

Απάντηση: Το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου

Dora, και όλα εκείνα για την ανωτερώτητα, το θαυμασμό και την λατρεία στο πρόσωπο του Master? Με χαλάει...δεν φανταζόμουν πως θα αισθανόσουν έτσι. Εάν θα ήταν να υποτάξω μιά κοπέλα και μέσα μου γνώριζα, πως κρίβει μίσος και απέχθεια για μένα, δεν την θέλω καθόλου. Κατανοώ πως όταν σε μια γυναίκα δοκιμάζονται τα όριά της, είναι φυσικό να στριμωχτεί κάπως. Δεν δικαιολογεί όμως αυτό την εμπάθεια και την περιφρόνηση στο πρόσωπο του Master. Αυτή επέλεξε να της φερθούν έτσι, αν ήταν εύκολο, θα μπορούσαν να το κάνουν όλες. Πές μου πως δεν κατάλαβα καλά, πως κάπου κάνω λάθος......δεν μπορεί να είναι έτσι. 

 

Απάντηση: Το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου

Γιατι γλυκια μου αιωρουμενη μινιατουρα?
Επειδη ηταν λιγο μπρουταλ τα αγορακια?

 

Απάντηση: Το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου

ΤΟΣΗ ΚΑΥΛΑ!!!!ΕΙΣΑΙ ΘΕΑ!!!

 

Απάντηση: Το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου

Δεν είναι θέμα μπρουταλοσύνης, θύμωσα γιατί αυτό ΔΕΝ είναι bdsm. Έτσι νομίζουν κάποια κωλόπαιδα που παίρνουν το μαστίγιο κατουράνε και αυτοχρίζονται μάστερ της κακιάς της ώρας. Εκεί που έπρεπε να εκφράσει το σεβασμό του, ναι, το σεβασμό του, στη σκλάβα, μούγγα στη στρούγκα ο μπάσταρδος. Δεν είπα να τη ράνει με τριαντάφυλλα, ουτε ψευτορομαντισμούς αλλά το ΄κτήμα' του αν ήθελε πραγματικά να το καταστήσει 'άθλιο' για την καύλα του, προϋποθέτει να έχει φροντίσει τόσο για το πριν όσο για το μετά. Κι εδώ ΄γίνεται φανερή η ασχετοσύνη του σ' όλο της το μεγαλείο.

 

Απάντηση: Το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου

αγαπητη llazouli
οσο κι αν οργιζεσαι εσυ ή εγω ή οποιος ....
σημασια εχει οτι ολα εγιναν για ενα σκοπο
και οσο κι αν σου φανει παραξενο
ψυχανεμιζομαι οτι τα νηματα δεν τα κινουσαν οι δυο νεαροι Κυριοι  

αυτο το αποσπαμα με βαζει σε σκεψεις ....

 

Re: Απάντηση: Το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου

Το υστερόγραφο, το οποίο έσβησα μετά από ώριμη σκέψη περί ματαιοδοξίας, έλεγε:

Αφιερώνεται σε όσους πιστεύουν ότι μία D θα καταδεχόταν να κάνει topping from the bottom.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου

χμμμ!!! εγω δεν το ειδα ως topping of the bottom
αλλα ως μια ενεργεια της ωριμης D (οχι μονο σε ηλικια )
η οποια γνωριζοντας τα ορια της και θελοντας να τα σπασει
"καθοδηγησε" τους νεους και απειρους Κυριους σ αυτο που επρεπε να γινει ,
ολοι λοιπον εμαθαν απ αυτο...

αποψη μου φιλεναδα ...
κι αν κανω λαθος πυροβολησε με μαλακα ...
ηδη εχω σηκωσει ψηλα τα χερια  

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το πρώτο σέσσιον του Αυγούστου

Εάν πραγματικά με άκουγαν οι νέοι και άπειροι Κύριοι (αλλά και αρκετοί μεγαλύτεροι και "έμπειροι") δεν θα έκαναν τέτοιες μαλακίες.

Ο λόγος που καταθέτω τις εμπειρίες μου δεν είναι για να θριαμβολογήσω (πάγια τακτική των ανώριμων εν τω BDSM, όπως βλέπουμε συχνά στα Personal Experiences), αλλά για να μοιραστώ τα λάθη μου. Έτσι, όχι μόνο τα "ξορκίζω", για να μην με πονάνε υπερβολικά ως festering wounds, αλλά τα μετατρέπω και σε παραδείγματα προς αποφυγή.

Και η lazouli έχει δίκιο και ο MasterAndreas (κατά το ήμισυ - δεν επιλέγω πώς θα μου φέρονται, επιλέγω όμως πού μένω και πού φεύγω).

Εάν κάποιος πιστεύει ότι το μπούκωμα με τον πούτσο και οι σφαλιάρες και τα κατουρήματα είναι ο δρόμος προς την Κυριαρχία και την υποταγή, αυτό απλά σημαίνει ότι δεν γνωρίζει και πολλά περί ασυμμετρίας. Οι πρακτικές αυτές είναι πράγματι κομμάτι του BDSM, αλλά δεν αποτελούν την αιτία, ούτε καν το αποτέλεσμα της ασύμμετρης σχέσης. Είναι φραμπαλά, διακόσμηση, εκφράσεις ενός πράγματος που δεν μπορούμε πάντα να το πούμε με λόγια, οπότε επιχειρούμε να το "ζωγραφίσουμε". Και γίνονται σωστά όταν ο ένας νοιάζεται ειλικρινά για τον άλλον και όταν το "πράγμα" που επιχειρούμε να ζωγραφίσουμε έχει ήδη δημιουργηθεί εσωτερικά.

Η βεβήλωση προς κάποιον που μας είναι αδιάφορος δεν έχει κανένα νόημα.

Αυτό που χάθηκε δεν ήταν το Εγώ στη διαδικασία της υποταγής, αλλά το Εγώ στη διαδικασία ενός εξευτελισμού άνευ νοήματος. Έφυγε για να μην πονάει. Πρόκειται περί μηχανισμού, απλούστατου στην εφαρμογή του. Και μία μαϊμού μπορεί να κάνει BDSM αυτού του είδους.

ΥΓ. Είδατε που δεν είμαι φαντασμένη;

ΥΓ2. Είδατε που οι μπηχτές μου βρίσκουν το στόχο τους χωρίς να μπορεί να πει κανείς κιχ;