Ο πραγματικός πόνος…

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Το εχω πει και ξαναπει και θα το λεω συνεχεια
το bdsm ειναι ενας "χορος" με καθορισμενα βηματα.
Πατωντας πανω σ αυτα κανε οσες φιγουρες θελεις.
Ομως αλλο το "τσα τσα" κι αλλο το "τσαμικο"
μη τρελαθουμε κιολας ...
Καλοδεχουμενοι ολοι οι βανιλοφρωνες αλλα οχι και να μας
βαλουν να χορεψουμε "τσατσα μικο" επειδη αυτοι αυτο μπορουν ...

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Ποιο ειναι το καθορισμένο βήμα, θάλεια; ο σωφρονισμός και η διαμόρφωση χαρακτήρα μέσω της σωματικής ποινής; Αυτά και να θέλουμε να παλιμπαιδίσουμε έχουν παρέλθει προ πολλού.
Σιγά μην βγάλουμε και φιρμάνι για το ορθόν χορευτικό bdsm και τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε. Μην τρελαινεσαι, δεν σκοπευω να βεβηλώσω τη βίβλο. Όποιος νομίζει οτι φτιάχνει χαρακτήρα με γεια του και χαρά του. Όλοι έχουμε από ένα παραμυθάκι να παραμυθιαζόμαστε.

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

llazouli μου
ο καθενας υποστηριζει και χορευει πανω στα βηματα του status που τον εκφραζει....
φυσικα αν πιστευες αλλα απο αυτα που πιστευεις θα ησουν mistress ή sub ή slave
απολαυσε λοιπον την pervοσυνη σου κι ασε τους υπολοιπους ν απολαυσουν
αυτο που εχουν επιλεξει ...
ειμαστε μεγαλα παιδια και δεν εχουμε αναγκη απο αυτοκλητους ουτε εισαγγελεις ουτε συνηγορους  

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Κατα την αποψη σου,ενας δυνατος Κ ποιου ακριβως μεσου μετερχεται προκειμενου να αντιμετωπισει την ανυπακοη της υποτακτικης η της σκλαβας του,αν οχι την πρωτη,αλλα τη δευτερη φορα;Διοτι αν το μονο μεσο που διαθετει προς τουτο ειναι η πειθω δια της συζητησεως,τοτε δεν μιλαμε για Κυριαρχο,αλλα για γκόμενο.
Στα καθ'ημας οπου δεν πιπτει λογος,πιπτει ραβδος.Κυριολεκτικα και μεταφορικα.
Αν τη τιμωρια τη βλεπεις μονο σαν μερος ενος παιχνιδιου,τοτε δεν τη βλεπεις καθολου,διοτι παυει να υφισταται ως τετοια.Γινεται ενα ακομα ηδονικο παιχνιδι,ενα kinky play,το πολυ ενα ακομα στοιχειο ενος καλου toping επι κλινης.Δεκτον,φυσικα.

Tη συναινεση προς τουτο,δηλαδη την αποδοχη απο τη μερια τους,του δικαιωματος του Κυριαρχου να τιμωρει κατα βουλησιν.

Δεν διαμορφωνουμε χαρακτηρες,διαμορφωνουμε συμπεριφορες.
Η μαιμου,την οποια παρεπιπτοντως κανεις δε ρωτησε αν γουσταρει την παρεα και τα γλεντια μας,ουτε ξερει,ουτε μαθαινει να χορευει.Απλα εμεις ονομαζουμε μεσα στην καφριλα μας χορο,το αδεξιο χοροπηδημα της σε οποιο νταπα-ντουπα κι αν της παιξουμε.Το μονο που εχει μαθει μετα απο πολλες και ως επι το πλειστον οδυνηρες επαναληψεις,ειναι πως αν παει με τα νερα μας και αρχισει να πηδαει εδω κι εκει,θα αποφυγει τα χτυπηματα και θα κερδισει την λιχουδια της.
Κλεινοντας τη συνεισφορα μου στο νημα να επαναλαβω πως η τιμωρια σε μια Κ/υ σχεση δεν ειναι παιχνιδι,δεν πρεπει να ειναι ερεθιστικη,δεν πρεπει να μας φτιαχνει και φυσικα δεν περναμε ζαχαρη οταν την επιβαλλουμε η την υφισταμεθα.
Αν το βλεπεις ετσι,ειναι ισως αναμενομενο να γελας με κατι σαν κι εμενα.Οπως και για τον απ'εξω ειναι εξισου αναμενομενο να γελαει οταν μας δει να μιλαμε σοβαρα για Αφεντες και σκλαβους σε σχεσεις ερωτικες.
Φυσικο να το κανετε,μαλλον ειναι.Καλο δεν ειναι.Για εσας.

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Χαίρομαι που διαβάζω το «βασικά».
Γιατί παρά το ότι θεωρώ πως οι σωματικές τιμωρίες μέρα σε Ms σχέση είναι λιγότερο αποτελεσματικές και έχουν όπως Αναφέρει κάπου Ο MasterJp άρωμα βανίλιας, γνωρίζω πως υπάρχουν περιπτώσεις που ενδείκνυνται.
Πέραν τούτου, στο bdsm υπάρχουν κι αυτοί οι σχέσεις των οποίων δεν είναι μόνο σαδομαζοχιστικές αλλά ούτε το κομμάτι τους εκείνο που σχετίζεται αλλιώς είναι βανίλλα, όπως σε πάρα πολλές bdsm σχέσεις.

Δεν έχεις λάβει υπόψη σου, εκτός από εκείνο που αναφέρω στην πρωτη μου παράγραφο και μερικά άλλα στοιχεία.

Επανάληψη μητηρ λοιπόν και πάμε.

Όταν μέσα σε μια Ms σχέση αρχίζει η εκπαίδευση μιας εν δυνάμει σκλάβας, πολύ λιγότερες φορές θα χρειαστεί η σκλάβα, για να επιτύχει στα διάφορα στάδια της εκπαίδευσης της να καταφύγει στο συνειδητό –λογικό και κατά συνέπεια ώριμο και σοβαρό παρά στο ασυνείδητο-παιδί.
Κι αυτό γιατί για να μπορέσει να γίνει αποδόμηση εκείνων των στοιχείων, πεποιθήσεων, αντιλήψεων κ.τ.λ. που δεν θα της επέτρεπαν ποτέ να γίνει σκλάβα, χρειάζεται να είναι σε επαφή με εκείνο το παιδάκι μέσα της που μπορούσε ακόμα να διαμορφώνεται σε βάθος. Ο ενήλικας μέσα του έχει φορτώσει τόσα και τόσα για να γίνει ώριμος και σοβαρός, θεωρεί ως επί το πλείστο πως οι τρόποι του είναι οι καλύτεροι, έχει ξεκάθαρες απόψεις και πεισματικά θεωρεί πως εκείνος ξέρει πάντα καλύτερα.
Αμ δε που δεν είναι έτσι πάντα και παντού…

Σημαντικό στοιχείο είναι αυτό που αναφέρει η D.

με μια μικρή διορθωσούλα.
Αρκεί να μην προκαλεί ευχαρίστηση στη σκλάβα.
Τίποτα δεν απαγορεύει τον Κ. να αντλήσει οποιουδήποτε είδους ευχαρίστησης θέλει, ασχετα αν σε πολλές περιπτώσεις για να φτάσει στην τιμωρία, σημαίνει αναγκάστηκε και πιθανότατα κι Εκείνου τα συναισθήματα να είναι αρνητικά.

Από κει και πέρα…

Με μεγάλη μου λύπη βλέπω να συνεχίζονται οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί για ότι δεν γουστάρουν κάποιοι προσωπικά.
Βέβαια είναι φυσικό…
Είναι όλοι τόσο …ενήλικοι….πεπεισμένοι πως αφού εκείνοι έτσι το βλέπουν και με αυτό τον τρόπο καυλώνουν, όλοι όσοι το κάνουν αλλιώς είναι λάθος….

Όσο για τις βίβλους που αναφέρει η llazouli, εγώ είμαι ένας μεγάλος πολέμιος τους, αλλά από το να δημιουργούμε ιερά κείμενα μέχρι να μπλέκουμε τις πούτσες με τις βούρτσες είναι τεράστια η απόσταση.
Δεν είναι όλα και πάντα χύμα, επειδή αυτό βολεύει κάποιους…για τους όποιους λόγους.

@Κύριε Stalker για ακόμα μια φορά εκφράζω τα σέβη μου. Καταπληκτικές και οι δύο τοποθετήσεις κατά την άποψη μου.

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Στα δικά μου "καθ ημάς", αγαπητέ Stalker, η κυριαρχία υποβάλλεται, δεν επιβάλλεται.

Πριν όμως προχωρήσουμε σε μια γόνιμη συζήτηση, καλό είναι να παραιτηθείς από την άκομψη 'ιδέα' ότι κάποιοι ξέρουν περί βδσμ καλύτερα από άλλους και ως εκ τούτου εκφράζονται αυθεντικά αλλιώς περαιτέρω συζήτηση δεν έχει νόημα, τουλάχιστον για μένα.

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Αν μετά από τόσα χρόνια σ αυτό το φόρουμ και τα μιλούνια που γράφτηκαν γι αυτό το θέμα δεν έχεις ακόμα καταλάβει, δεν νομίζω οτιδήποτε γράψει ο οποιοσδήποτε να καταλάβεις από δω και πέρα.
Όχι γιατί δεν μπορείς, αλλά γιατί δεν θέλεις.

@elfcat θα ήθελες ίσως να αναπτύξεις την ιδέα περί υποβολής της Κυριαρχίας? Την βρίσκω ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα!

 

Απάντηση: Re: Ο πραγματικός πόνος…

Χωρίς να διαφωνώ σε ότι λες (επι της αρχής... άλλωστε όπως είπα... αποφεύγω σα το διάολο να προκαλώ πόνο πέρα του λεπτού ορίου πόνου/ηδονής)... έχω ΔΕΙ σωφρονισμό στο ενστικτώδες επίπεδο (φυσική αντίδραση ατόμου σε συγκεκριμένη ενέργεια) μέσω τιμωριών πόνου κατά τη λάθος εκτέλεση... με τα ματάκια μου. Έβλεπα Α και μετά είδα Β.

Οπότε... ΝΑΙ ίσως υπάρχουν καλύτεροι/αποδεκτότεροι τρόποι... αλλά το να πει κανείς ότι "δεν δουλεύει"... και μάλιστα ανάλογα με το άτομο και το ψυχοσωματικό πλαίσιο... και πολύ πολύ καλά... είναι μάλλον "λάθος"... τουλ. σε σχέση με τις δικές μου παρατηρήσεις.

Από εκεί και πέρα υπάρχει η ανοχή, η όρεξη, οι επιθυμίες, η διαφορετικότητα... όλα είναι νομίζω μέσα στο "πρόγραμμα"...


Ανδρ(ε)ας

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Αν και όλα τα παρακάτω έχουν κατ' επανάληψη ειπωθεί, θα ήθελα να σημειώσω κι εγώ τα ίδια.

1ον. @ llazouli. Δεν είναι όλοι οι υ ο ίδιος άνθρωπος και οι περισσότεροι έχουν διαφορετικές ανάγκες σε διαφορετικές καταστάσεις. Το ότι εσύ θα απέρριπτες έναν υ που έχει ανάγκη την σωματική τιμωρία, δεν συνεπάγεται ότι τους απορρίπτουμε όλοι. Όπως είπε και ο Stalker και η lara υπάρχουν περιπτώσεις που ενδεικνύεται και το κατά πόσο είναι ευχάριστες ή δυσάρεστες είναι ανεξάρτητο του νήματος.
Όπως είπε και η tender lilly, για να απολαύσει ένας υ μία τέτοια τιμωρία είναι προφανές ότι δεν σου ανήκει και δεν έχετε καμία συναισθηματική επαφή. Ένα ζευγάρι ξέρει πάντα σε τί αναφέρεται η κάθε κατάσταση.

Στο βdsm δεν πράττουμε πάντα, μόνο με το συνειδητό και σαφώς δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ανάγκες (made in lara). Η ανάγκη σωματικής τιμωρίας αφορά πιο πολύ τις ανάγκες των υ (αυτών που δεν την απολαμβάνουν) παρά των Κ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η σωματική τιμωρία, όταν επιβάλλεται, δεν έχει σαν στόχο να προκαλέσει φόβο. Τα αποτελέσματα συνήθως (από τη μέχρι στιγμής εμπειρία μου) δεν απορρέουν του φόβου. Ο στόχος της δεν είναι αυτός και ο οποιοσδήποτε έχει ασχοληθεί λίγο με αυτό το πράγμα που ονομάζουμε D/s , το γνωρίζει αυτό.

Νομίζω ότι η βανιλοσύνη της σωματικής τιμωρίας αφορά τις εφαρμογές τις στον βανίλλα κόσμο. Σε αυτόν τον κόσμο, κανένας δεν εξαναγκάζεται να την επιβάλλει και κανένας δεν εξαναγκάζεται να την δεχτεί.

Επίσης είναι πολύ πιθανόν, να παραλείπεις το γεγονός ότι η σωματική τιμωρία για έναν υ συχνά σηματοδοτεί την επιείκεια του Κ και όχι την σκληρότητά του ή την έλλειψη ιδεών.

Και τέλος, ας μην βιαστούμε να κρίνουμε τα συμπλέγματα των άλλων, μια που ο οποιοσδήποτε - έστω και λίγο - συνειδητοποιημένος άνθρωπος, μετά την ηλικία των 27, μπορεί να ξέρει με βεβαιότητα ότι κάθε σπιθαμή της εικόνας του είναι βασισμένη σε αυτά.

2ον.@ Stalker Και llazouli
Τι ακριβώς θέλετε να πείτε με την φράση η Κυριαρχία επιβάλλεται;

Η Κυριαρχία επιβάλλεται σε αυτούς που θέλουν να υποταχθούν;
Η Κυριαρχία επιβάλλεται σε αυτούς που δεν θέλουν να υποταχθούν;
Η Κυριαρχία εφαρμοζόμενη, χρησιμοποιεί επιβλητικές μεθόδους// επιβλητικά προσωπεία;


@elfcat θα ήθελα κι εγώ να διαβάσω μία ανάπτυξη σε σχέση με τον τρόπο που χρησιμοποιείς την έννοια της υποβολής, αν φυσικά σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο.

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

@elfcat Και εγώ θα ήθελα αυτή την ανάπτυξη περί υποβολής!

@Stalker ΥΠΕΡΟΧΑ όσα γράφεις αλλά δέξου ότι είναι κατάθεση εμπειριών/απόψεών σου και όχι απαραίτητα το απόλυτα σωστό. Είναι πάντως και δικές μου απόψεις λίγο ως πολύ και αναγνωρίζω την ποιότητά τους. εύγε!

@All Σας ευχαριστώ που όλοι κάνετε τις τοποθετήσεις σας κόσμια. Παρακαλώ περιορίστε την προσωπική ή κατά ομάδων αυστηρή κριτική και πέρα από το "διαχωρισμό" θετικών και αρνητικών κάθε μεθόδου, ας επικεντρωθούμε και στο ΠΩΣ τελικά (η κάθε ομάδα για τον εαυτό της λίγο ως πολύ) πιστεύει ότι θα "μάθει" καλύτερα ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ...

Σας ευχαριστώ όλους προκαταβολικά για την ηρεμία και την ΟΥΣΙΑ που καταθέτετε!

Ανδρ(ε)ας

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Δεν υπαρχει περιπτωση να παραιτηθω απο κατι που δεν ισχυριστηκα ποτε και δεν συναγεται απο πουθενα στα γραπτα μου,επειδη σου περασε απο το μυαλο να το ζητησεις,θετοντας το ως προυποθεση για περαιτερω συζητηση.
Οι προυποθεσεις για μια γονιμη συζητηση ειναι πρωτα και κυρια η επιθυμια των συμμετεχοντων γι αυτο και οχι για κατι αλλο και δευτερον να κατατιθενται κοσμια και νηφαλια(αποφευγοντας εκφρασεις και χαρακτηρισμους που μειωνουν και αποπροσανατολιζουν ανεβαζοντας τη θερμοκρασια)αποψεις για τις οποιες πρεπει να γινεται προσπαθεια να τεκμηριωνονται θεωρητικα η βιωματικα,οπου αυτο ειναι δυνατο.
Τα δογματα και τα αξιωματα απορριπτονται ως αντικειμενα συζητησης,αυθορμητα απο το αναγνωστικο κοινο,χωρις καμμια προτροπη προς τουτο απο μερους μας και μπορουν να διαβαστουν μονο σαν πιστευω και αισθηση του γραφοντος.
Προσωπικα,δεν εχω να προσθεσω τιποτε σε οσα ηδη εγραψα.

@Uther,
Η κυριαρχια κατα βασιν ειναι ενεργητικη και ασκειται.Νομιζω πως επιβαλλεται στην οχι και τοσο σπανια περιπτωση που το υ ταλαντευεται αναμεσα στην αναγκη και επιθυμια του να υποταχθει και στη φυσικη του αποστροφη για κατι τετοιο,λυνοντας ετσι τα χερια και των δυο.

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Κάτι σαν να λέμε..."Ουφ.. που να χαλάμε χρόνο τώρα; Αποφασίζω εγώ και το σκέφτεσαι με την ησυχία σου" ;  ..

Πέρα απο την πλάκα , αντιλαμβάνομαι τις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεσαι, πιστεύω δε ότι σε αυτή την περίπτωση, η Κυριαρχία χρησιμοποιεί μεθόδους επιβολής αλλά ουσιαστικά, δεν επιβάλλεται.