Ο πραγματικός πόνος…

Απάντηση: Re: Ο πραγματικός πόνος…

αγαπητη elfcat
θα ειχες την καλοσυνη να μας αναφερεις ποθεν συναγεται το:
θετει ως ορο συζητησης "εγώ ξέρω από βδσμ, εσύ δεν καταλαβαίνεις"
απο το κειμενο του γραφοντος ?

ετσι για να τεσταρω την νοημοσυνη μου ....

Υ.Γ. αφηρεσα απο το quote το βιντεακι για να μην πιανει χωρο .

 

Απάντηση: Re: Ο πραγματικός πόνος…

Θάλεια, δεν μιλώ για την ουσία της διαφωνίας αλλά για τον τρόπο που πάει να επιβληθεί το πλαίσιο της συζήτησης. Επαναλαμβάνω για να μη γίνει καμία παρεξήγηση, ότι το ποστ που επέλεξα δεν αφορά τον Stalker προσωπικά αλλά τόν τρόπο που μπορεί να επιβληθεί κυριαρχία σε έναν διάλογο.

 

Re: Απάντηση: Re: Ο πραγματικός πόνος…

Ελπίζω να μην πάρει κανένας στα σοβαρά αυτό το ποστ της elfcat, γιατί έχει τόση σχέση με την εν βδσμ κυριαρχία όση τα ραδίκια με το Yorkshire pudding. Και αυτό είναι ένα παράδειγμα (προσπάθειας) επιβολής της δικής μου άποψης, έναντι της δικής της. Αν και εκείνη το άρχισε πρώτη, με τον ατυχή Stalker...Σε μία συζήτηση, αυτά συμβαίνουν. Ας μην τα παίρνουμε προσωπικά... 

Στο BDSM όμως, κατά την άποψή μου, γιατί για το BDSM μιλάμε, οι λίγοι που ακόμη μιλάμε για το έρμο, η απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει Κυριαρχία, είναι η ύπαρξη της υποτακτικότητας. Δεν μπορείς να κυριαρχήσεις σε ένα άτομο άνευ υποτακτικότητας, όπως δεν μπορείς να κυριαρχήσεις σε άτομο ίσης δυναμικής με την δική σου, όπως ξέρουν οι πάμπολοι Κυριαρχικοί φίλοι μου, οι οποίοι ζητούν την άποψή μου, την συναίνεσή μου στα gang bangs, την παρέα μου, τις απίθανες συμβουλές μου περί κλυσμάτων με γάλα, κλπ. Ο Κυρίαρχος όμως που είναι "περισσότερος" από μένα, με την έννοια της αυτοκυριαρχίας, όπως πολύ σωστά είπε ο Stalker, και δη της συναισθηματικής, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, με κάνει και σέρνομαι σαν γατάκι στα πόδια του. Επίσης σωστά τοποθετήθηκε ο Stalker περί (προσπάθειας) "καπακώματος" των μπιντιεσεμικών δυνάμεων από τις βανιλλοειδείς παρεισφρύουσες δυνάμεις, οι οποίες φαίνεται να έχουν συμπράξει, με σκοπό την δική μας κατατρόπωση. 

Σε ξένα φόρα αυτό δεν συμβαίνει, γιατί γίνεται ιδιαίτερη προσπάθεια να αποδίδεται ο πρέπων σεβασμός στις επιλογές των άλλων, είτε αυτές είναι ο ακρωτηριασμός της τελευταίας φάλαγγας του μικρού δαχτύλου είτε η βρώση περιττωμάτων. Εδώ όχι, δεν υπάρχει παιδεία αυτού του είδους. Με κάνει συχνά και αναπολώ τις παραινέσεις του Μαρκούζε για επιβολή λογοκρισίας στους ανοήτους. Αλλά ας το αφήσω αυτό κατά μέρος, πριν με λυντσάρουν...

Άπαξ λοιπόν και διαγνωσθεί η υποτακτικότητα σε κάποιο άτομο, το μόνο που έχει να κάνει ο Κυρίαρχος είναι να αποφανθεί περί δυναμικής. Είναι περισσότερος, λιγότερος ή περίπου ισότιμος; Εάν είναι περισσότερος, μπορεί να κάνει ότι επιθυμεί ουσιαστικά. Επιβάλλει την Κυριαρχία του και τελειώνει η ιστορία. Αν όχι, κουλάρει...

Αυτή η υποβολή της Κυριαρχίας, μου θυμίζει έντονα τις υπόγειες πορδές που βρωμάνε και ψάχνουμε να βρούμε ποιος τις αμόλησε. Προτιμώ τις πορδές που απευθύνονται σε μένα να είναι φανερές. 

 

Απάντηση: Re: Ο πραγματικός πόνος…

ακριβως γι αυτο ομιλω κι εγω elfcat

Ο γραφων με τα λογια του που μου δινεις σε quote
απλα επαναφερει στην ταξη με ευγενεια και ηρεμια
την γραφουσα στην οποια αναφερεται
νουθετωντας την θα ελεγα να ειναι πιο ευγενης και λιγοτερο μισαλοδοξη,
που με την συμπεριφορα της στο ολο νημα μαλλον εκεινη παει να επιβαλλει
κυριαρχια στο διαλογο...

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

"Δεν διαμορφωνουμε χαρακτηρες,διαμορφωνουμε συμπεριφορες."
(Stalker )

...
οι συμπεριφορές δεν απορρέουν απο τον χαρακτήρα;


"Όταν μέσα σε μια Ms σχέση αρχίζει η εκπαίδευση μιας εν δυνάμει σκλάβας, πολύ λιγότερες φορές θα χρειαστεί η σκλάβα, για να επιτύχει στα διάφορα στάδια της εκπαίδευσης της να καταφύγει στο συνειδητό –λογικό και κατά συνέπεια ώριμο και σοβαρό παρά στο ασυνείδητο-παιδί.
Κι αυτό γιατί για να μπορέσει να γίνει αποδόμηση εκείνων των στοιχείων, πεποιθήσεων, αντιλήψεων κ.τ.λ. που δεν θα της επέτρεπαν ποτέ να γίνει σκλάβα, χρειάζεται να είναι σε επαφή με εκείνο το παιδάκι μέσα της που μπορούσε ακόμα να διαμορφώνεται σε βάθος. Ο ενήλικας μέσα του έχει φορτώσει τόσα και τόσα για να γίνει ώριμος και σοβαρός, θεωρεί ως επί το πλείστο πως οι τρόποι του είναι οι καλύτεροι, έχει ξεκάθαρες απόψεις και πεισματικά θεωρεί πως εκείνος ξέρει πάντα καλύτερα.
Αμ δε που δεν είναι έτσι πάντα και παντού…"
(lara )

...

Η "αποδόμηση στοιχείων , πεποιθήσεων αντιλήψεων" τι αποδομει ακριβώς;
ποια είναι αυτά τα "στοιχεία";
που ανήκουν;
πως διαμορφώθηκαν;

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο πραγματικός πόνος…

τι σημαίνει "πρέπων σεβασμός"΄;
αν εγώ εκφράσω τον αποτροπιασμό μου ,την αποστροφή μου στον ακρωτηριασμό που λες και αποκαλέσω ακροτηριάζοντα και ακροτηριαζόμενο "ψυχακηδες" θα θεωρηθώ ασεβής;

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο πραγματικός πόνος…

ετοιμοιιιιι !!!!





Υ.Γ. Το ελαφραινω γιατι παρ' ολο που βλεπω τους ροζ θυσσανοσωρείτες να πυκνωνουν δεν θα ηθελα να πιστεψω οτι γινεται κατι ηθελημενα ....

 

Απάντηση: Re: Ο πραγματικός πόνος…

Θάλεια μου και τί είναι ο άλλος, ανήλικος, τον οποίο νουθετούμε? χωρίς μάλιστα να τον ρωτήσουμε αν θέλει επιθυμεί, συναινεί, να παριστάνει τον ανήλικο που χρειάζεται ευγενική νουθεσία... Πιθανόν να επιθυμεί μια ευθεία ισότιμη συζήτηση ανάμεσα σε ενηλίκους.

Και επειδή βλέπω ότι παει να προσωποποιηθεί η συζήτηση για το συγκεκριμένο ποστ σταματώ εδώ.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο πραγματικός πόνος…

Αν αναφέρεσαι σε μένα Θάλεια,καλά θα κάνεις να μην το πιστέψεις.
Παρεμβαίνω πάντα αυτοβούλως , οπου και όποτε εγώ κρίνω απαραίτητο.

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

@elfcat,


Σε εναν διαλογο επιβαλλεσαι με τις αποψεις σου η οχι,στο μετρο που αυτες γινονται ευρυτερα αποδεκτες η οχι.
Σε εναν διαλογο δεν επιβαλλεσαι οταν ζητας την ανοχη σε καθε αποψη διαφορετικη απο τη δικη σου,ουτε οταν προβαινεις σε παραινεσεις για την αποφυγη απαξιωτικων εως προσβλητικων χαρακτηρισμων απεναντι σε καθε αποψη διαφορετικη απο τη δικη σου.
Κατι το οποιο κανει η llazouli στο δικο της ποστ που ειχα κανει quote και στο οποιο αποφευγεις επιμελως να αναφερθεις.Ενα ποστ το οποιο περιεχει τη δικη της αποψη περι του παιγνιωδους χαρακτηρα της τιμωριας και μεχρι εδω καλα,αλλα μαζι με αυτο και απαξιωτικους χαρακτηρισμους περι κουκουναριων και ανοησιων για καθε τι διαφορετικο.
Με λιγα λογια δηλαδη,.."εγω το βλεπω ετσι και οσοι το βλεπουν αλλιως ειναι ανοητοι".Τι αλλο ειναι αυτος που λεγει ανοησιες;
Μαλλον αυτο το ποστ θα επρεπε να quotαρεις για να στηριξεις την αποψη σου και οχι το δικο μου.
Για το οπτικοακουστικο υλικο που παραθετεις για να στηριξεις την πρωτοτυπη αποψη περι υποβολης της κυριαρχιας,δεν εχω να πω τιποτε.Σημασια εχει εκεινοι που ρωτησαν να ικανοποιηθηκαν με την απαντηση σου.Εγω δεν μπορω να κανω διαλογο για bdsm με τραγουδια.

YΓ:,τη συζητηση απο την οποια αποχωρεις εγκαιρως,ησουν απο τους πρωτους που την προσωποποιησαν,οταν μου ζητησες να κανω δηλωση μετανοιας,παραιτουμενος απο κατι που δεν ισχυριστηκα ποτε και το οποιο υπηρξε μονο στη φαντασια σου.

 

Απάντηση: Re: Ο πραγματικός πόνος…

ανηλικος δεν ειναι ,
αγενης και εγωιστης ειναι ο "αλλος"
και δεν επιθυμει διαλογο αλλα παραληρει σε μονολογο προσβολων
προς την πλειονοτητα των μελων του φορουμ
και συνηθως σε τετοιες περιπτωσεις εχεις δικιο δεν πρεπει
να ειναι κανεις ευγενης αλλα να φερεται οπως αρμοζει στον καθενα ..

αναγκαστικα προσωποποιειται η συζητηση εξ αιτιας της φυσεως του ποστ που εφερες ως παραδειγμα ....

το σταματαω κι εγω εδω ... τα συμπερασματα βγηκαν

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ο πραγματικός πόνος…

ααα!!!! δεν σου κανω την τιμη να σε πω θυσσανοσωρείτη
και μαλιστα ροζ  

αστειευομαι γιατι θεωρω οτι κι εσυ γι αστειο το ειπες ....