Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Εγώ άλλο σου λέω.
Πως οι γονείς δεν παύουν να είναι γονείς μας επειδή τους φροντίζουμε.
Είναι απλά οι γονείς μας που λόγω αδυναμιών δεν μπορούν οι ίδιοι να φροντίσουν τον εαυτό τους.
Εσύ αναφέρεσαι στους ρόλους που καλούμαστε να παίξουμε και όχι σ αυτό που είμαστε.
Εγώ διαχωρίζω τα δύο.

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

το σχετικα σημαινει οτι εχω δει και τις δυο περιπτωσεις...

σημερινα δεδομενα? εννοεις ιατροφραρμακευτικα??? Εγω παλι δεν το θεωρω ασθενεια, γιατι ετσι θα θεωρησω ασθενες και το σωματακι ενος βρεφους που μολις γεννηθηκε μεχρι την ηλικα των 9-12 χρονων... ετσι λοιπον θα θεωρησω και το δικο μου αρρωστο, που παραγει 4 φορες πανω την προγενεστερονη! εγω παλι θεωρω αρρωστεια πιο extreme πραγματα, οπως τον καρκινο π.χ.

χαιρομαι για τον πατερα σου και για την μανα σου (αν αυτο την κανει ευτυχισμενη). Το δικο μου οικογενειακο παραδειγμα λεει οτι ο πατερας μου, μαλλον, ειναι σεξουαλικα ανενεργος τουλαχιστον 9 χρονια, αφου η μητερα μου νοσισε με μη χειρουργησιμο καρκινο στον τραχηλο της μητρας και απο τις ακτινοβολιες ειχε ξεραθει ο κολπος της και δεν μπορουσε να εχει ουδεμια σεξουαλικη επαφη με τον πατερα μου! πεθανε μετα απο 3 χρονια, επειτα απο 2 βαρεια χειρουργεια στο εντερο, 1 παραφυση εδρα, 2 χρονια να κατουραει σε σωληνακι απο το ενα νεφρο και σε ενα αλλο σωληνα μεσω μιας τρυπιας κυστης και μετα απο ολα αυτα λιγο πριν πεθανει να παθαινει και καρκινο στο στηθος μη μεταστατικο!

Ο πατερας σου σωθηκε, εμενα η μητερα μου οχι!

οποτε η δικη μου "οικογενειακη εμπενευση" ειναι οτι μαλλον θα πεθανω απο καρκινο πριν τα 65.

σορρυ αλλα δεν προκειτε να αυτοκτονησω, αν ειναι να φτασω στα 70, να ειμαι απολυτα υγιεις και να ειναι και ο συντροφος μου απολυτα υγιεις και να μην μπορω να κανω bdsm! αλλωστε θα εχω ζησει μια ζωη ολοκληρηση ( απο τα 23 μεχρι οσο μου παει) μαζι Του! Η ακομα και αν κανω σιγουρα δεν θα ειναι αυτο που κανω τωρα στα 25 μου....

μπαινει και βγαινει αναλογα τις διαθεσεις....? δεν μπορω να το καταλαβω αυτο!

μην το λες αυτο.....
η ζωη ειναι μεγαλη πουτανα....

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

@zoy πιστεύω πως γνωρίζω τόσα περί ζωής ώστε να μην χρειάζομαι μαθήματα και συμβουλές αναφορικά με το τι μπορώ να λέω και τι όχι και για το πόσο πραγματικά πουτάνα είναι η ζωή από κανένα.

Επειδή δε, είμαι στα πρόθυρα εμμηνόπαυσης, δηλαδή για μένα αυτό δεν είναι ένα απομακρυσμένο γεγονός που θα με ακουμπήσει σε 25 χρόνια και συνεπώς δεν με καίει, δεν θέλω να πεθάνω από σπασμένα κόκαλα -γιατί δεν αφορά μόνο το πόσο μουσκεύει το μουνί μου η εμμηνόπαυση- επιλέγω με ότι δυνατό τρόπο υπάρχει να μην αφήσω το σώμα μου απ τα 40 μου να αρχίσει να αποσυντίθεται.

Εγώ δεν κάνω βδσμ, είμαι σκλάβα. Ακόμα κι αν δεν με ξαναβαρέσει ποτέ ή δεν με ξαναπηδήξει δεν παύω να είμαι αυτό που είμαι και ακριβώς γι αυτό το βδσμ να υπάρχει με τον ένα ή άλλο τρόπο στη ζωή μου. Είναι εσωτερική κατάσταση και δεν αφορά το πόσο συχνά με πονάει ή με κάνει να χύνω. Αφορά το ποιος Είναι για μένα ο Κύριος μου είτε μπορεί είτε δεν μπορεί να επιβάλει Κυριαρχία. Ακόμα και σ αυτή την περίπτωση μπορώ να παραμένω αυθεντική και ειλικρινής προς το ποια είμαι και όχι να ακυρώνεται όλη μου η ύπαρξη από μια ασθένεια Του. (φτου φτου μακριά απο μας)
Όπως δεν θα ακυρωνόμουν αν αυτή που αρρωστούσε ήμουν εγώ κι αναγκαζόταν Εκείνος να φροντίσει εμένα.

Απόψεις νομίζω ζήτησες, την άποψη μου δίνω χωρίς να προσπαθώ να την επιβάλω είτε σε σένα είτε σε οποιοδήποτε άλλο.
Αλλά δεν θα δικαιολογηθώ κιόλας γιατί σκέφτομαι με αυτό τον τρόπο και όχι με κάποιο πιο βολικό για τους υπόλοιπους.

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Tι γίνεται όμως άμα και όταν νερουλιάσει το μυαλό;

Είναι προφανές αγαπητή sklavina πως δεν έχεις έρθει σε άμεση επαφή με άτομα που πάσχουν από άνοια η Αλτσχαϊμερ.Είμαι σε θέση να σε βεβαιώσω πως αν αφεθούν ανέλεγκτα μπορεί να θέσουν σε σοβαρό κίνδυνο και τον εαυτό τους και τους ανθρώπους του άμεσου περιβαλλοντός τους,τα οποία εξ άλλου συνηθέστατα είτε δεν αναγνωρίζουν καν είτε τα συγχέουν με άλλα.
Γνωρίζω άτομο που υπό καθεστώς μερικής άνοιας( η οποία απεδείχθη εκ των υστέρων ιατρικά, με μαγνητικές τομογραφίες κλπ) είχε αρχίσει να μοιράζει δεξιά και αριστερά οικιοθελώς σε διάφορους επιτήδειους που τον είχαν πλευρίσει και γνώριζαν την οικονομική του κατάσταση τις αποταμιεύσεις μιάς ζωης.
Εαν εσύ ,σκλάβα του ούσα,είχες πρόσβαση στον τραπεζικό του λογαριασμό και αντιλαμβανόσουν αυτή την κατάσταση ,θα συνέχιζες να παρακολουθείς απαθώς την λεηλασία , υπακούοντας στη "θελησή" του;

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς?
1ον δεν είναι υποχρεωτικό να συμβεί κάτι τέτοιο για να έχει λογική το "όταν" σου.
Οι παππούδες μου πέθαναν στα 95+ και είχαν απόλυτη διαύγεια.
Μάλλον πρέπει να ζητήσω και γι αυτό συγνώμη όπως για το ότι ο μπαμπάς μου είναι σεξουαλικά ακόμα ενεργός στα 76 του (φτου φτου μην μου τον ματιάσετε!)
2ον αν συμβεί, τότε θα αντιμετωπισθεί αναλόγως της περίπτωσης όπως θα γινόταν και σε μια βανίλλα οικογένεια.
Οπότε ποιο είναι το θέμα μας?
Το αν η σκλάβα είναι ικανή να χειριστεί μια ασθένεια του Κ της ικανοποιητικά?
Δηλαδή αν είναι σκλάβα είναι αυτόματα τόσο ανίκανη και άχρηστη για κάτι τέτοιο?
Ποιο είναι πραγματικά το ερώτημα εδώ?

Εγώ έχω δυστυχώς ζήσει το αλτχάιμερ με ένα θείο μου και σε μια τέτοια περίπτωση θα τον προστάτευα από τον εαυτό του που δεν είναι πλέον ο εαυτός του.
Δεν θα άρχιζα όμως ούτε να θεωρώ τον εαυτό μου Αφέντρα του, παρά όπως είπα και πιο πάνω, την σύντροφο του που κάνει ότι χρειάζεται για το καλό του.
Ακόμα και οι κακόμοιρες οι σκλάβες διατηρούν αυτή την ικανότητα, χωρίς να χρειάζονται ντε και καλά διαταγή γι αυτό.

Λοιπόν για να συνοψίσω και να την κάνω.
Όσο είμαι ζωντανή είμαι αυτό που είμαι.
Κι αυτό που είμαι είναι σκλάβα.
Δεν μπορώ να το αλλάξω αυτό ακόμα κι αν το επιθυμούσα.
Και ως σκλάβα θα αναλάβω ότι ευθύνη χρειαστεί, εαν ο Κ μου αδυνατεί να το κάνει ο Ίδιος, χωρίς να διαβρωθώ ως χαρακτήρας και να μετατραπώ σε κάτι άλλο απ αυτό που είμαι μέχρι τα 79 μου κι ευελπιστώ κι ακόμα πιο πέρα.
Ελπίζω πως θα είμαστε υγιείς εγκεφαλικά και οι δύο και ποτέ να μην έρθω αντιμέτωπη με μια τέτοια κατάσταση κι αρνιέμαι να κάτσω να κάνω τέτοια σενάρια, λες κι είμαι καταδικασμένη σ αυτά.

Καλό είναι να θυμόμαστε πως είμαστε θνητοί, αλλά καλό είναι και να ζούμε λες κι είμαστε αθάνατοι. (Να που θυμήθηκα και τον Ζορπά).

Από κει και πέρα, το να συζητώ ώρες για το τι θα ήταν η γιαγιά μου αν είχε ρουλεμάν, το θεωρώ χάσιμο χρόνου.

Την καλημέρα μου  

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

@lara. χαιρομαι πολυ που απαντησες και νομιζω πως ναι τι γνωμη σας ζητησα, αλλα αυτο δε σημαινει οτι δε μπορουμε να ανταλλαξουμε αποψεις. Αν εχεις βρει καποιο φαρμακο κατα της εμμυνοπαυσης θα ηθελα να το ξερω κι εγω, γιατι μπορει να μην ειμαι 40 αλλα σιγουρα καποια ανησυχια θα εχω κι εγω σχετικα με αυτο το θεμα. Οντως ολα ειναι θεμα μυαλου. Εγω μπορει να λεω οτι "κανω" bdsm και να μην δηλωνω "σκλαβα" και να κρινομαι γι αυτο, αλλα εχω το γνωθις αυτων και αφηνω ενα μικρο ενδεχομενο, να δω το συντροφο μου με "νερουλιασμενο" μυαλο, ή να με βοηθαει εκεινος να κανω πραγματα.. παντα θα ειμαι αυτη που ειμαι κατω αυτον... αλλα μερικες φορες δεν αλλαζουν οι ρολοι, αλλα χανονται... εγω ειμαι σκλαβα και Αυτος Ο Αφεντης... αλλα εγω ειμαι κατακοιτη στο κρεβατι με σωληνακια σε ολο μου το σωμα και χρειαζομαι καποιος να με ταισει και να με αλλαζει γιατι αλλιως δεν θα ζησω... εκει εγω θα αυτοκτονουσα και οχι αν μαρανωταν το μουνι μου! Γιατι το bdsm ειναι στο μυαλο, και απο κει παει οπουδηποτε αλλου, αλλα τι κανεις, οταν το σωμα εχει φθειρει και δεν σε βοηθαει?

η κουβεντα δεν κανει κακο... και που ξερεις... μπορει μερικα ατομα που "κανουν bdsm" να εχουν κατι να σου πουν! (οχι να σου αλλαξουν τη γνωμη)

Καλημερα και καλη εβδομαδα

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Ποιός σου είπε να θεωρήσεις εαυτόν Αφέντρα;
Αυτό που ειπα ειναι πως αφου ο Αλλος δεν είναι πια ο Αλλος, όπως και συ αναγνωρίζεις,δεν υπηρετείς πια αυτόν αλλα το φάντασμά του αναλαμβάνοντας υποχρεωτικά τον έλεγχο και του υπο άνοια Αλλου και της σχέσης.
Ε, αυτό το γεγονός ,η ανάληψη του ελέγχου της σχέσης απο την σκλάβα είναι μια αντίφαση, πως να το κάνουμε ,και θέτει ερωτήματα για την "φύσει" υποτακτική ψυχοσύνθεση,χωρίς αυτό να σημαίνει πως αντιστρέφεται η υποτακτικότητα και γίνεται κυριαρχικότητα.

πιστεύω τώρα να κατάλαβες πως το πραγματικό ερώτημα δεν είναι κανένα απο αυτά που υπέθεσες, το πραγματικό ερώτημα μόλις το έθεσα παραπάνω.

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

lara. Βάση του βδσμ είναι η ανάληψη της ευθύνης του/ης άλλου/ης ή της σχέσης από μέρους του Κ. Από την στιγμή που για λόγους α ν τ ι κ ε ι μ ε ν ι κ ο ύ ς, ο Κ δεν μπορεί να έχει αυτή την ευθύνη και παράλληλα ο/η υ αναλαμβάνει την ευθύνη του Κ,ανατρέπεται η ασυμμετρία της σχέσης, όχι η σχέση.

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Φίλτατοι/ες bdsmers,... ας ζήζουμε αυτά που μας φτιάχνουν στον ερωτικό τομέα τώρα που μπορούμε και όταν φτάσουμε στα 79 (αν φτάσουμε) τότε να είστε σίγουροι/ες ότι το τελευταίο που θα μας ενδιαφέρει θα είναι το bdsm.

Όοοοοοταν φτάσουμε τα 79 τα ενδιαφέροντά μας θα είναι αλλα, οπως: να μη ξεχάσουμε να πάρουμε το χάπι για την γεροντική άνοια γιατί αν ξεχάσουμε να το πάρουμε τότε θα ξεχάσουμε να πάρουμε και το χάπι της καρδιάς, του ζαγχάρου, της πίεσης κ.λ.π. Αλλο ενδιαφέρον θα είναι τα εγγόνια μας (όσοι/ες θα έχουν). Ακόμα, μέσα στα ενδιαφέροντα μας θα είναι να πάμε στην δωρεάν εκδρομή στην μονή της Αγιας Ελεούσας..., που προσφέρει το ΚΑΠΗ των Ανω Πετραλώνων.... Να παίξουμε τάβλι για να πάρουμε με 5-0 τον 80χρονο φίλο μας, ενώ θα κοιτάζουμε το 20χρονο μουνί που πέρασε απ΄ έξω από το καφενείο και θα μας έρχονται στο νου περασμένα μεγαλεία....

Οι 79χρονες γιαγιάδες πρωην σκλάβες (στα νιάτα τους) θα πηγαίνουν με το Π στην κουζίνα για πολλοστή φορά μπας και καταφέρουν και φτιάξουν επιτέλους τον κιμά με τα μακαρόνια που προσπαθουν επι ώρες τώρα, αλλα που ξεχνούν να ανάψουν το μάτι της κουζίνας λόγω γεροντικής ανοίας...

Γι΄ αυτό αγαπητά μου, "ανώμαλα"...πλάσματα, ας ζήσουμε το bdsm σε σχέσεις ή απλα session και ας βρούμε (όσοι/ες δεν έχουν βρει) τις σκλάβες/ους μας, τους/τις αφέντες/ρες μας, για να απολαύσουμε τα θέλω μας τώρα που μπορούμε, γιατί στα 79 μας με καρδιές, ανοια, μασέλες, μαγκούρες κ.λ.π. bdsm δεν.....!

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Λόγω ενός μικροατυχήματος αδυνατώ να γράψω, έτσι θα επανέλθω μόλις μπορέσω.  
Καλή συνέχεια!

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Καμιά φορά τα φαινόμενα απατούν αγαπητέ.Άνθρωπος από το στενό οικογενειακό μου περιβάλλον έπασχε από αυτή την ασθένεια. Ο καλός μου. Χρειαζόταν άμεσα από την φροντίδα μας. Χανόταν στον δρόμο και τον ψάχναμε, πηγαινε να φάει την μπανάνα με την φλούδα και θυμωνε όταν δεν τον αφήναμε...μέχρι που κατουρούσε όπου έβρισκε στο τέλος...και όλα αυτά τα έζησα από πρώτο χέρι.

Στο παράδειγμά σου τώρα. Η θέλησή του Κ μου δεν θα ήταν αυτή που λες αλλά αυτή που θα είχε όντως ως υγιής.Και έτσι θα έπραττα. Με αυτόν τον άνθρωπο θα είχα ζήσει μια ζωη, μην τον παραβλέπεις. Θα είχα μαθει τα θέλω του και θα ήξερα πως θα επιθυμούσε να λειτουργήσω σε μια τέτοια κατάσταση.
Αν και το βρίσκω λυπηρό και μόνο που το συζητώ. Σε μια τέτοια σχέση αγαπητέ μου δεν είναι διλλήματα αυτά...αλίμονο αν μετά από τόσα χρόνια φτάναμε στο σημείο να αναθεωρήσουμε για την σχέση μας... 

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

@lara, συγνωμη, αλλα πως ξερεις τι κανει ο μπαμπας σου στις ιδιωτικες προσωπικες του στιγμες ?

Υγ. Παντως εγω τον εφτυσα να μην τον ματιασω για τις αποδοσεις του.