Ο πραγματικός πόνος…

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

lara μου
κατ' αρχην σ' ευχαριστω για τη δηλωση σου οτι δεν ειμαι η μονη "τρελλη"  

Η διαπιστωση στον εαυτο μου ειναι οτι ο εσωτερικος πονος δρα σαν μεγενθυντικος φακος στον σωματικο πονο οποτε δεν ξερω αν καπτονται οι αντιστασεις μου ή αν δεν επαρκουν.
Με δεδομενο οτι η ενταση του πονου ειναι αποτελεσμα διεργασιων αποκωδικοποιησης του στον εγκεφαλο, μπορει ισως να ερμηνευθει αυτη η μεγεθυνση οταν αυτος "πασχει" εξ αιτιας αρνητικων συναισθηματων οφειλομενων σε ψυχικο (εσωτερικο) πονο.

Ως μη γνωστης του θεματος απο επιστημονικη αποψη θα ηθελα κι εγω να συζητηθει και αυτη η εκδοχη .

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Επειδή ακριβώς επεξεργαζόμαστε τα δεδομένα καλύτερα από τα προσφιλή μας κατοικίδια (εγώ έχω σκύλο - να τον φέρω να παίξουνε μια μέρα με τις γάτες σου?? ),
κάνω ένα διαχωρισμό των αιτιών που οδηγούν στο επιθυμητό αποτέλεσμα (στη συγκεκριμένη περίπτωση, τη μη επανάληψη του λάθους). Είναι πολύ διαφορετικό να μην ξανακάνεις το λάθος γιατί φοβάσαι να μη ξανα - υποστείς την τιμωρία και να μην ξανακάνεις το λάθος, επειδή εκπαιδεύτηκες, κατάλαβες ότι όντως ήταν λάθος και δε θέλεις πλέον να το ξανακάνεις. Καταλαβαίνω απόλυτα βέβαια τη θέση σου, όπως και της Thaleia, με την οποία είχαμε την ευκαιρία να το συζητήσουμε εκτενώς στη συνάντηση της Θεσσαλονίκης και σε καμία περίπτωση δεν προσπαθώ να πω ότι αυτό που λες δεν ισχύει. Και πάλι όμως, αυτό που εκπαιδεύει και νουθετεί είναι η επίδραση της σωματικής τιμωρίας στον ψυχισμό της σκλάβας που σκέφτεται όπως εσύ, οπότε και πάλι, μπορώ να πω ότι αυτό που εκπαιδεύει είναι η διαχείριση των συναισθημάτων και όχι η σωματική τιμωρία αυτή καθ' αυτή. 

Στα κατοικίδια τώρα, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και αναφέρονται σε όλα τα βιβλία θετικής εκπαίδευσης. Το κατοικίδιο πρέπει να κάνει το σωστό γιατί αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απόλαυση (λιχουδιά, χάδι, ή παραπομπή σε κάτι από αυτά) και όχι γιατί φοβάται την επανάληψη της τιμωρίας, κάτι που θα κάνει το ζώο φοβικό, ακόμη και επιθετικό. Αυτές είναι παλαιότερες μέθοδοι, που κατά τη γνώμη μου δεν έχουν θέση στη σύγχρονη εκπαίδευση (κατοικιδίων πάντα). Όταν ασκούνται έντονα αυτές οι μέθοδοι (το νερό που αναφέρεις είναι εξαιρετικά light), π.χ. όταν χτυπάνε τα σκυλιά με κολάρα ρεύματος για να τους μάθουν να αρνούνται τροφή από ξένους, τα αποτελέσματα είναι πολλές φορές οδυνηρά. Πάει κάποιος ξένος να δώσει τροφή στο σκύλο σου και ο σκύλος τον δαγκώνει. Ή ο σκύλος αρνείται την τροφή μέχρι ακόμη και να πεθάνει από ασιτία. 

Κατά τ' άλλα, θεωρώ ότι το κείμενο σου είναι μια εξαιρετική κατάθεση ψυχής και ταυτότητας και κανείς δεν μπορεί, ούτε έχει δικαίωμα να θεωρήσει ότι μπορεί να ορίσει τη στάση και τα θέλω ενός ανθρώπου σαν κι εσένα.

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Γι αυτό και μίλησα για συνδυασμό πιο πάνω, δηλαδή να είναι η φυσική τιμωρία μέρος.

Πάντως δεν ξέρω πως θα ακουστεί και πόσους θα ξενερώσει αυτό που θα πω, αλλά θα το πω.

Εγώ φοβάμαι απίστευτα και την ποσότητα του πόνου.
Δηλαδή ήταν αρκετό για να μην ξαναυνανιστώ χωρίς άδεια η ανάμνηση του εγκαύματος στην κλειτορίδα και η ξεφτίλα που ακολούθησε για 2 βδομάδες.
Ακόμα και να μην κατανοώ δηλαδή γιατί δεν Θέλει να κάνω κάτι, στην τελική μπορεί να είναι ακόμα και παράλογος αν αυτό γουστάρει (μιλώ πάντα για τη δική μας σχέση όπου έννοιες όπως δικαιοσύνη και λογική δεν είναι λάβαρα που μπορώ να σηκώσω για να πετύχω το δικό μου) και εφόσον δεν μου χρωστά καμία περαιτέρω εξήγηση, αν δεν επιθυμεί να την δώσει, η τιμωρία ακόμα και χωρίς κατανόηση της λογικής της καθαρά συμπεριφοριστικά θα αλλάξει.

Σ ευχαριστώ για τον διάλογο αλλά και την εκτίμηση σου. Είναι αμοιβαία  

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Nα τα λες lara να τα λες, για να γινεται κατανοητη η διαφορα σκλαβας απο υποτακτικη.....

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Να ρωτήσω εγώ κάτι σαν υποτακτική?
Όταν υπάρχει επεξήγηση της τιμωρίας που λαμβάνεις, τα αποτελέσματα δεν είναι καλύτερα και ταχύτερα ή αυτό δεν δεν παίζει κανένα ρόλο για σένα?

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Συνήθως ναι.
Αλλά όχι πάντα.

Δηλαδή μπορεί κάτι να μην μπορώ να το κατανοήσω ακόμα, πολλές φορές περνούσαν βδομάδες ή και μήνες να "νιωσω" τι Εννοούσε.
Δεν αφορά (θέλω να πιστευω λολ) τη νοημοσύνη μου, όσο τις αντιδράσεις του ασυνειδήτου μου, το οποίο παρά το ότι έμαθα πλέον να παρατηρώ και να διαλέγομαι μαζί του, δεν μπορώ να το ελέγξω άμεσα.
Οπότε το Ελέγχει Αυτός, μέχρι να "φτάσω" να το αντιληφθώ και η ίδια, όχι με τη λογική αλλά να το "νιώσω" σαν δική μου αλήθεια πια.  

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

καταλαβαίνω απόλυτα τι εννοείς και τελικά όταν η δική Του αλήθεια γίνεται δική σου αντιλαμβάνεσαι και νιώθεις
ότι τα "καινούργια ρούχα" που σου δίνει να φορέσεις είναι τα ίδια που έκρυβες ή είχες ξεχάσει στην ντουλάπα σου! 
Ξέρει Εκείνος... 

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

........

ΑΚΡΙΒΩΣ!  

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

εγώ θα προτιμούσα δέσιμο κ άγριο μαστίγωμα αρκετή ώρα...

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Αυτό είναι κάτι που σε ευχαριστεί να υποθέσω. Μήπως όμως δεχόμενος σαν τιμωρία κάτι που σε ευχαριστεί απλά να μην μάθαινες αυτό που ήθελε να σου δείξει;
Η τιμωρία δεν γίνεται να είναι κάτι αποκλειστικά ευχάριστο.

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Ούτε από την τιμωρία μαθαίνεις. Απλά μαθαίνεις να φοβάσαι. Σπουδαία εκπαιδευτική μέθοδος ε;  

 

Απάντηση: Ο πραγματικός πόνος…

Μία τιμωρία μπορεί να περιέχει πολύ πόνο μπορεί και όχι.
Εξαρτάται από το άτομο που την επιδέχεται.
Έχω γνωρίσει άτομα που δέχονται πραγματικά επίπονες πρακτικές και γουστάρουν.
Υπάρχουν άτομα που έχουν κάνει τον Κυριαρχό να καταθέσει τα όπλα, αφού έχουν ματώσει και ζητούν κι άλλο!
Μάλιστα οι αληθινές και με ουσία τιμωρίες απέχουν κατά πολύ από ένα άγριο μαστίγωμα.
Κι αυτές οι τιμωρίες δεν σε σημαδεύουν στο σώμα, αλλά στο μυαλό και την ψυχή, και πίστεψέ με είναι πολύ χειρότερο!
Ο πραγματικός πόνος λοιπόν από μόνος του ουδεμία σχέση έχει με την τιμωρία.