Release

Απάντηση: Release

Συγνώμη αλλά το να ζορίζεται κάποιος και να σκέφτεται να τα παρατήσει είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα από το να έχει κάνει τον κύκλο της η σχέση και να μην είναι ο άλλος "εκεί".
Δηλαδή έσυ λες οτι το συμβόλαιο, προφορικό ή γραπτό, είναι απλά για να μην τα παρατήσει κάποιος εύκολα όσο και αν ζοριστεί.
Να ρωτήσω αν σε μια σχέση το υ μέλος καταλάβει πιο γρήγορα από το Κ μέλος οτι ουσιαστικά η σχέση έχει λήξει τι γίνεται? Να περιμένει τις προθεσμίες? Να περιμένει πότε θα το καταλάβει και το Κ μέλος?

 

Απάντηση: Release

Στην εποχή που οι πλείστοι έχουν ένα μοναδικό σύνθημα βάση του πως ζουν τη ζωή τους, το "ότι φάμε κι ότι πιούμε κι ότι αρπάξει ο κώλος μας", πως τολμούν κάποιοι να μην τα θεωρούν όλα χύμα και να φέρονται με σεβασμό ακόμα και σε κάποιον με τον οποίο για κάποιους λόγους δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει να είναι σκλάβα (Του)?!!(εκτός βέβαια αν είναι βλάκας και δήθεν και γαϊδούρι, εκεί όχι μόνο την πόρτα ανοίγεις αλλά πριν το κάνεις του σπας και τ αρχίδια).
Σαν δεν ντρέπονται!!!

Τα είπαμε χιλιάδες πλέον φορές αλλά είναι μερικά άτομα που ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ δεν δέχονται πως είναι δυνατό μια σκλάβα να μην ανοίξει απλά την πόρτα και να φύγει, αλλά να ζητήσει αποδέσμευση.

Κι όμως οι σκλάβες αυτό ακριβώς κάνουν, αν μιλάμε για Ms σχέση και δη TPE.
Και δεν το λέω θεωρητικά, αλλά έχοντας υπόψη μου παραδείγματα.
Που σημαίνει αν κάποιοι δεν το έχουν ζήσει, απλά δεν θεώρησε κανείς είτε πως τους αξίζει κάτι τέτοιο, είτε πως είναι με κάποιον που του αξίζει κάτι τέτοιο...

Ας μην συγχύζουμε τις σχέσεις Ms με τις σχέσεις όπου λέει ο ένας
"θες να γίνεις σκλάβα μου"
και λέει η άλλη
"αμέ πολύ γουστάρω, μέσα!"

και εκείνο που εννοούν και οι δύο είναι:

"Θα σε(με) μαστιγωνω, θα σε(με) γαμαω, θα χύνουμε και θα κάνουμε και τις παρτουζίτσες μας και τα ωραία μας".

Γιατί ειλικρινά με έχουν πλέον πείσει πολλοί πως αυτό είναι το μοντέλο ms που έχουν στο κεφάλι τους και το μοναδικό που μπορούν να αποδεχτούν, επειδή οι ίδιοι δεν δύνανται να έχουν κάτι διαφορετικό και δεν θέλουν να πιστέψουν πως είναι δυνατό κάποιοι άλλοι να το βιώνουν και αντιλαμβάνονται αλλιώς.

Βέβαια σε κάποιους ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ κιόλας εδώ που τα λέμε να πουν πως αποδεχονται κατι διαφορετικό απ αυτό, γιατί οι ίδιοι ποτέ δεν μπόρεσαν και ποτέ δεν θα μπορέσουν να κάνουν οτιδήποτε πέρα απ αυτό, αλλά πως αλλιώς θα δικαιολογήσουν τους αυθαίρετους και εκτός τόπου και χρόνου τίτλους που στόλισαν τον εαυτό τους δηλώνοντας Μαστερ και σκλάβες χωρίς να είναι αν όχι ακυρώνοντας όλους όσους δεν τους μοιάζουν και δεν σχετίζονται όπως αυτοί?

Αλλά είναι π ανάθεμα τα τόσο πιασάρικοι αυτοί οι τίτλοι!

Εγώ ούτε καν από βανίλλα σχέσεις δεν έφυγα ποτέ χωρίς να το δηλώσω και να εξηγήσω.
Τι είδος σχέσεις κάνουν κάποιοι ειλικρινά αναρωτιέμαι.

Αναρωτιέμαι είναι δυνατό να θεωρούν σχέση το One night stand ή τις περιοδικές συναντήσεις για κανα σέσσιον ή πήδημα?

Γιατί μόνο εκεί δικαιολογείται το να ανοίξει κάποιος την πόρτα και να την κάνει χωρίς έστω ένα γειά.

Δεν προϋποθέτει το ρελίζ βέβαια γραπτή συμφωνία, αλλά από τη στιγμή που μια σκλάβα αποδέχεται να μπει δοκιμαστικά έστω σε μια σχέση, πριν φύγει για λόγους που δεν αφορούν βέβαια το πόσο δήθεν και ηλίθιος είναι εκείνος που δηλώνει Κ, αλλά ένα κάρο άλλους λόγους όπως ασυμβατότητα, ξεκαθάρισμα μέσα της πως δεν είναι σκλάβα και δεν επιθυμεί τέτοιου είδους σχέση αλλά κάτι διαφορετικό, προσωπικές ή άλλες δυσκολίες, τότε με σεβασμό -ναι υπάρχουν σκλάβες φανταστείτε το είναι δυνατό που σέβονται τους έστω σε λίγο πρώην Κ τους!!!- με τον ίδιο τρόπο που ζητούσε άδεια να κάνει το ένα ή το άλλο, γιατί έτσι εκπαιδεύτηκε κι έτσι επιθυμούσε η ίδια, και η εκπαίδευση δεν αφορούσε μόνο άδεια για να αυνανιστεί ή να χύσει, θα ζητήσει και αποδέσμευση.

Και φυσικά θα της δοθεί.

 

Απάντηση: Release

@Noardos,

Σ'ευχαριστώ για το ενδιαφέρον θέμα.
Καταρχήν θα ήθελα να διαχωρίσω τη θέση μου όσον αφορά το D/s από το M/s. Θεωρώ πως στο D/s η ελευθερία παίζει σε μεγάλο βαθμό, δεν υπάρχουν πάντα όροι και το realese αν υπάρχει δεν έχει πάντα την ίδια βαρύτητα.
Στο M/s τώρα συμφωνώ πως κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης το realese έχει δικαίωμα να το ζητήσει η υ από τη στιγμή που διαπιστώσει πως δεν μπορεί ή δεν θέλει πια να ανταπεξέλθει επαρκώς σε αυτό που της ζητείται.
Μετά την εκπαίδευση και αφού η σκλάβα πλέον αποτελεί ιδιοκτησία του Κ της μπορεί να μην έχει το δικαίωμα να ζητήσει realese έχει όμως το δικαίωμα να ζητήσει την άδεια Του για να εκφράσει ότι την απασχολεί και την προβληματίζει όπως και τις σκέψεις και τους λόγους που την κάνουν να νοιώθει άσχημα και να σκέφτεται την αποδέσμευση.
Θα ήθελα να διευκρινήσω ότι θεωρώ ως δεδομένο πως μιλάμε για σχέσεις βαθειές και ειλικρινής διότι διαφορετικά τίποτα από τα παραπάνω δεν θα είχε υπόσταση.
Επίσης θα ήθελα να εκφράσω την απορία μου στο τι γίνεται όταν στη σχέση έχει επέλθει τέλμα και η σκλάβα υποφέρει χωρίς να ζητάει realese, ο Κ το βλέπει και δεν παίρνει έγκαιρα αποφάσεις. Τι είναι σωστό να κάνει ο Κ; Πόσο γρήγορα και συνετά ωφείλει να ενεργήσει πριν προκαλέσει βλάβη στην ιδιοκτησία Του;
Έχει το δικαίωμα να την αφήσει να υποφέρει έτσι και να μην κάνει κινήσεις ούτε προς το να δείξει το ενδιαφέρον του και να επαναφέρει την σχέση σε επιθυμητά επίπεδα αλλά ούτε και προς το να προχωρήσει στη λήξη της σχέσης;

 

Απάντηση: Release

O K είναι σωστό να προνοεί και να διαβλέπει το τέλμα αλλά και το όποιο “τέλμα”, να πράττει ανάλογα ώστε να αποφευχθούν, στο μέτρο που είναι δυνατόν. Είναι σώφρον να ξαναθέσει άμεσα την σχέση σε μία υγιή τροχιά χωρίς να υπολογίζει το κόστος αποδέσμευσης ή μη.

Το δικαίωμα το έχει, το αν θα κάνει χρήση του ή όχι αφορά τον ίδιο και τις συνθήκες.Εξαρτάται από την χρονική στιγμή και το τι θέλει να επιτύχει, σίγουρα όμως δεν είναι τυπικά σωστό να είναι αδρανής και δεν ωφελεί να συμβαίνει αυτό επί μακράν.Θα είναι σώφρον να μην λαμβάνει υπόψιν του το κόστος αποδέσμευσης ή μη.

 

Απάντηση: Release

Noardos προφανώς δεν με κατάλαβες. Ίσως να μην τοποθετήθηκα σωστα εγώ.
Δεν μιλάω για αδράνεια απλά στη σχέση. Μιλάω ότι το όποιο τέλμα, στις όποιες συνθήκες προσαρμοσμένες στην εκάστοτε σχέση δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη σκλάβα. Ο Κ αδυνατώ να δεχθώ πως δεν το βλέπει αυτό. Και ξαναρωτώ έχει το δικαίωμα να βλάπτει στην ουσία την ιδιοκτησία του έτσι ακόμη και αν αυτή του ισχυρίζεται πως δεν θέλει να φύγει;
Πραγματικά πιστεύω πως όχι. Είναι το μόνο ίσως που δεν έχει κανένα δικαίωμα να κάνει. Το να βλάψει την ιδιοκτησία του.

Σ'ευχαριστώ για τις απαντήσεις.

 

Απάντηση: Release

Το "βλάπτει την ιδιοκτησία του", από ποια οπτική γωνία διαπιστώνετε;
Από την οπτική γωνία της σκλάβας; Από την οπτική γωνία του Κ; Κάποια άλλη;
Αυτός είναι ο καθοριστικός παράγοντας εδώ.

Υ.Γ. Παρακαλώ, οι ερωτήσεις σου ήταν εύστοχες και ενδιαφέρουσες.

 

Απάντηση: Release

Δεν την βλάπτει ο ίδιος αλλά το τέλμα που έχει επέλθει η σχέση για το οποίο ευθύνεται ασφαλώς και ο ίδιος. Διαπιστώνεται θέλω να πιστεύω και από τις δυο πλευρές. Η μεν σκλάβα το βλέπει αλλά δεν κάνει τίποτα γιαυτό. Δεν ζητάει realese, μένει αδρανής να περιμένει τις εντολές του όταν και αν,και χρειάζεται το ανύπαρκτο ενδιαφέρον του. Ο Κ απο την άλλη για τον οποιονδήποτε λόγο δεν μπορεί να ανταπεξέλθει επαρκώς στις απαιτήσεις μιας τέτοιας σχέσης. Δεν ωφείλει να την απεγκλωβίσει ακόμη και αν αυτή ισχυρίζεται πως δεν το θέλει;
Θεωρώ δεδομένο πως βλέπει καθαρά και λογικά τι συμβαίνει. Μπορεί να κραταει τη σκλάβα έτσι;

Προσωπική μου άποψη βεβαίως πως αν δεν την απεγκλωβίσει από αυτό η αν δεν φροντίσει να διορθώσει την κατάσταση και παραμένει έτσι για καιρό αποδεικνύει πως δεν την άξιζε την ιδιοκτησία του. Για μένα το να την βλάψει με τον οποιονδήποτε τρόπο τον ακυρώνει στα μάτια μου.

 

Απάντηση: Release

Γι αυτο εγω προσεχω που βαζω την υπογραφη μου μιας και δεν εχω ψωλη .....τωρα αν δεν ειμαι σκλαβα επειδη δεν υπογραφω συμβολαιο και δεν το ασπαζομαι κιολας.....δεν πειραζει.

 

Απάντηση: Release

υπαρχει και το "αυτεπαγγελτο" release.
αρπαζει ο/η υ στις γρηγορες τον/την Κ ,
του/της ριχνει και μια ξεχεστηρια "απολογια"
και με την συμπεριφορα αυτη αυτοδικαιως παυει να υπο ή slave
οποτε δεν υφισταται πλεον "σχεση"      

 

Απάντηση: Release

Το πρόβλημα με τα υποθετικά σενάρια είναι ακριβώς αυτό: το ότι είναι υποθετικά και δεν περιλαμβάνουν τις ιδιαίτερες συνθήκες και ζημώσεις των δύο ανθρώπων που απαρτίζουν την M/s σχέση. Έτσι πολλά σημεία, φόβοι και τέρατα υποβόσκουν...

Μια M/s σχέση έχει ως συνθήκη και προϋπόθεση το αμέριστο ενδιαφέρον και την αφοσίωση και των δύο πλευρών προς τη σχέση και του ενός για τον άλλον σε καθημερινή βάση για την κοινή τους ευτυχία. Ακόμα κι αν κάποιες στιγμές το "καψόνι" "γυμνάσιο" ή και η τιμωρία της αδιαφορίας του/της Κ προς τον/την s μπορεί και χρησιμοποιείται, η αλήθεια είναι πως αν υφίσταται αληθινή αδιαφόρία είτε από τον έναν είτε από τον άλλον αυτομάτως η σχέση σταματάει να είναι M/s. Μπορεί να διατηρεί τα εξωτερικά χαρακτηριστικά αλλά επί της ουσίας δεν υφίσταται. Μήπως λοιπόν μέρος του προβλήματος είναι ότι βιαζόμαστε να αποκαλέσουμε M/s μία σχέση η οποία δεν έχει φτάσει ακόμα σε αυτό το επίπεδο;

Για την δε προστασία της σχέσης έχουν πολλά εργαλεία στα χέρια τους και ο/η Κ και ο/η s. Βασική προϋπόθεση είναι η εμπιστοσύνη του ενός προς τον άλλον και η επικοινωνία. Χωρίς εμπιστοσύνη επίσης δεν νοείται M/s σχέση.

Ότι κάποιες σχέσεις θα αποτύχουν μέχρι να βρούμε όλοι μας τη σχέση που δεν θα αποτύχει είναι αλήθεια και κομμάτι της ζωής είτε της βανίλλα είτε της bdsmικής. Αν δεν απαλαγούμε από τους φόβους και τα φορτία προηγούμενων αποτυχιών έχοντας συνειδητοποιήσει τι τις προκάλεσε δεν θα πετύχουμε σε κάτι νέο, κι αυτό είναι επίσης αληθές.

Απογοητεύσεις μέσα σε μία σχέση είναι σχεδόν αδύνατον να μην υπάρξουν κάποιες στιγμές, μόνο και μόνο εκ του γεγονότος ότι είμαστε άνθρωποι και όχι θεοί. Και ο/η Κ μπορεί κάποιες στιγμές να "απογοητεύεται" από τον/την s αλλά και το αντίστροφο. Το θέμα είναι ο τρόπος με τον οποίο αυτό επικοινωνείται και τι ζημώσεις θα προκύψουν μετά για το προχώρημα και των δύο, εφ' όσον έχουν στ΄αλήθεια επιλέξει ο ένας τον άλλον.

Αν τώρα, αλληλοεπιλεχτήκανε χωρίς την ουσιαστική επένδυση που η Μ/s σχέση απαιτεί και από τους δύο και κάθε τρεις και λίγο βρίσκονται σε καθεστώς ανασφάλειας και σκέψεων τερματισμού, κάτι δεν έχει πάει καλά εξ' αρχής κι αν αυτό το κάτι δεν αντιμετωπισθεί η σχέση δεν θα ευδοκιμήσει...

Σε μία M/s σχέση το release δεν είναι ούτε ο μπαμπούλας κάθε τρεις και λίγο ούτε ψωμοτύρι. Αποτελεί την πιο κρίσιμη απόφαση μετά από πολύ σοβαρό ζύγισμα. Πριν από αυτό το σημείο έχουν προηγηθεί αρκετά άλλα σημεία "διάσωσης" του M/s που έχουν αποτύχει. Είναι άλλο πράγμα ότι η διαδικασία είναι σκληρή και για τους δύο και κατά καιρούς αντιμετωπίζουν "δυστυχίες" και είναι άλλο η συνθήκη της μόνιμης δυστυχίας μέσα στη σχέση. Η τελευταία δεν έχει νόημα για κανέναν.

Αλήθεια δεν κατανοώ το θεώρημα "η σκλάβα είναι δυστυχισμένη, αλλά δεν το λέει ποτέ, κι ενώ δεν το εκφράζει περιμένει τον Κ εις τον αιώνα τον άπαντα να το καταλάβει μόνος του, και να αποφασίσει περιμένωντας σε μία κατάσταση μαρτυρικής διαβίωσης". Αν το M/s δεν αποτελεί το χτίσιμο μίας ευδαιμονικής βαθύτερα κατάστασης γι αυτούς που το απαρτίζουν φυσικά δεν έχει νόημα γιατί είναι αυτοκαταστροφικό.

Το M/s είναι διαρκής αλληλεπίδραση. Αυτό καθιστά και τους δύο υπεύθυνους γι' αυτήν την αλληλεπίδραση από τη θέση και το ρόλο τους. Μέσα από αυτή τη θέση και το ρόλο του καθένα όταν η σχέση φτάσει στο τέρμα για έναν από τους δύο ή και για τους δύο, υπάρχει ο ενδεδειγμένος τρόπος για τον τερματισμό. Ο/η s να διατυπώσει αυτό που νιώθει και Ο/Η Κ να δώσει release.

Πότε δεν δίνει Ο/Η Κ release? Όταν κρίνει ότι τα συναισθήματα που εκφράζει ο/η s είναι θέμα αναβρασμού, υπερβολής, αυτοκαταστροφής κλπ. Πως μπορεί να το ξέρει? Μα είναι σκλάβος/σκλάβα Του/Της. Δεν νοείται να μην τον/την ξέρει μέχρι τώρα μετά τα όσα έχουν προηγηθεί ως γνωριμία, εκπαίδευση, αλληλεπίδραση κλπ. Σε αυτήν την περίπτωση Κρίνει και την απαρραίτητη τιμωρία γιατί το ατόπημα να ζητάς release έστω και έμμεσα χωρίς να το έχεις ζυγίσει προσεχτικά, είναι ότι πιο επιζήμιο, απογοητευτικό και ηλίθιο μπορείς να κάνεις...

Όταν ένας Μ δεν αξίζει την ιδιοκτησία Του, δεν έχει καταστεί επί της ουσίας Μ. Είναι τόσο απλό. Αλλά και η "ιδιοκτησία" του είναι χαϊβάνι και μισό αν έχει χωρίς τις απαρραίτητες ζημώσεις χρίσει "Ιδιοκτήτη" κάποιον/κάποια που δεν το αξίζει... Οι "αδυναμίες" της υποτακτικότητας και οι "δυσκολίες να εκφέρει όχι" δεν μπορεί να αποτελούν μονίμως το άλλοθι για κακές επιλογές...

Όσο υποβόσκει ο φόβος της "εκμετάλευσης" M/s δεν υπάρχει. Δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω...

Ευχαριστώ για την υπομονή.

 

Απάντηση: Release

Σε μία σχέση D/s πόσο μάλλον M/s την ευθύνη για την ροή της σχέσης την έχει ο Κ, από την στιγμή που η υ του προσφέρει την υποταγή της και είναι υπάκουη ως προς τις εντολές που λαμβάνει. Τις περισσότερες φόρες ισχύει αυτό που αναφέρεις, ότι η σκλάβα δεν αντιδρά (λόγω φύσης, συναισθηματικού μαζοχισμού, συναισθημάτων υποταγής κι αφοσίωσης) παρότι η σχέση γίνετε επιζήμια γι αυτήν. (1)Ο Κ είναι σώφρον κι ωφέλιμο να λειτουργήσει άμεσα, να θέσει την σχέση
και πάλι σε μία υγιεί τροχιά ,εάν βέβαια έχει την δυνατότητα και ικανότητα.

Εάν ο Κ δεν μπορεί να πράξει το (1) τότε εκ των περιστάσεων αποδεικνύεται “λίγος”, σε αυτήν την περίπτωση δείχνοντας ωριμότητα κι αυτογνωσία του εαυτού του και της κατάστασης, ωφέλιμο είναι να παραχωρήσει
release (από την στιγμή που δεν είναι ικανός να διαχειριστή ορθά την σχέση και την ιδιοκτησία του) ώστε να μην διαιωνίζεται μια κατάσταση επιζήμια που δεν οδηγεί πουθενά.
Ο Κ κρίνετε σκόπιμο να μην υπολογίζει το κόστος μιας αποδέσμευσης ή μη.

Όλα αυτά ισχύουν, εάν το ότι “την βλάπτει - η σχέση γίνετε επιζήμια” διαπιστώνεται από την οπτική γωνία ενός αντικειμενικού παρατηρητή γνώστη του lifestyle και της συγκεκριμένης σχέσης. Καθότι σε ένα υποθετικό σενάριο όπως αυτό δεν έχουμε γνώση όλων των συνθηκών και παραμέτρων που επικρατούν ώστε να εξάγουμε ασφαλεί συμπεράσματα.

 

Απάντηση: Release

Ακόμα και όσοι/ες είναι φανατικοί υποστηρικτές του release, (φυσικά δεν είναι κακό που είναι φαν, ο καθένας μπορεί να έχει τις απόψεις του και είναι σεβαστές) θα έχουν διαπιστώσει ότι με το release θα πέσουν σε ένα φαύλο κύκλο για το πότε πρέπει να δοθεί η αποδέσμευση και πότε όχι ή πότε φεύγει η σκλάβα και πότε δεν φεύγει και τελικά άκρη δεν θα βρίσκουν σχεδόν ποτέ.

Δεν είπα ποτέ ότι μία σκλάβα που είναι σε σχέση M/s ή D/s η οποία σχέση δεν βαίνει καλώς για τους χ, ψ, λόγους ασχέτου υπετιότητας, θα πρέπει να την κάνει με ελαφρά χωρίς να μιλήσει με τον Κ της, φυσικά θα μιλήσει και θα του πει τους λόγους της που την οδηγούν στην απόφασή της να φύγει απο την σχέση, (γιατί ναι, όταν φτάσει η σκλάβα στο σημείο να μιλήσει με τον Κ της και να του πει ότι θέλει να φύγει, η σκλάβα έχει πάρει την απόφασή της να φύγει από την σχέση, οπότε, ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα η σχέση έχει τελειώσει) θα μιλήσει λοιπόν στον Κ της και θα του εξήγήσει τους λόγους της που θέλει να φύγει και αφού τον ευχαριστήσει για όλα αυτά που έζησε μαζί του, θα τραβήξει τον δρόμο της για τον επόμενο σταθμό της ερωτικής της ζωης που ίσως και είναι και ο τερματικός!!!!

Φυσικά θέλω να πιστεύω ότι κανένας σοβαρός Κ, μετά από την κουβέντα αυτή με την σκλάβα του δεν θα γυρίσει να της πει, "σκλαβα αυτά που μου είπες εγω τα ακούω βερεσέ, γιατί είσαι σκλάβα και σαν σκλάβα το πρωτόκολλο του καλού bdsm λέει ότι πρέπει να μου ζητήσεις release και αααννν...σου το δώσω εγω φεύγεις, αν δεν στο δώσω εγώ θα κάτσεις εδώ σου αρέσει δεν σου αρέσει..., τ΄ ακούς σκύλα;..." 

Φυσικά οι φαν του release, γνωρίζουν ότι ακόμα και αν δεν της δώσει αποδέσμευση ο Κ αυτή θα φύγει, (φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά είναι ελάχιστες) απλα θα πει ότι εγω του ζήτησα release αλλά αυτός δεν μου το έδωσε, άρα ήταν μαλάκας Κ γι΄ αυτό και έφυγα...., γιατί ένας σωστός Κ έπρεπε να μου την δώσει και αυτό θα το πει για να νιώσει αυτή ότι έπραξε σύμφωνα με αυτά που γράφει ο τσελεμεντές... του καλού bdsm, δηλαδή φαύλος κύκλος όποιος μπει στην διαδικασία του release, οπότε τι νόημα έχει όλη αυτή η ιστορία αφου η κατάληξη είναι η ίδια, δηλαδή η σκλάβα θα φύγει δώσει δεν δώσει το οκ ο Κ; Οπότε δεν είναι καλύτερα να έχουν μια όμορφη αποχαιρετιστήρια κουβέντα μεταξύ τους και ο καθένας μετά να τραβήξει τον δρόμο του;

Αυτή είναι δικιά μου άποψη και δεν κρίνω καμία διαφορετική άποψη όπως κάνουν μερικοί/ές εδώ μέσα γράφοντας ότι όσοι δεν αποδέχονται το release δεν είναι bdsmers, αλλά κίνκη που τους αρέσουν μόνο τα bdsm session. Κυρία μου που λέει και ο Λαζόπουλος, αλλά και κύριε λέω εγω, δικαίωμά σου να πιστεύεις ότι θέλεις, ακόμα και τα παραμύθια, δεν είναι όμως δικαίωμα σου να κατακρίνεις τους άλλους που δεν έχουν τις ίδιες απόψεις με εσένα.

Αγαπητή ange142, το έχω ξαναπεί, μερικοί έχουμε μπει στο bdsm όχι για να περνάμε όμορφα γιατι είναι ο ερωτικός χώρος που μας εκφράζει, αλλά γιατί μας αρέσει να περνάμε άσχημα και αυτοκαταστροφικά....