Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Ο έρωτας για τους τυχερούς είναι ένα πράσινο λιβάδι γεμάτο μαργαρίτες και παπαρούνες. Για τους άτυχους είναι ένας χερσότοπος γεμάτος αγκάθια.

Ένα μόνο ξέρω: Όποιος δεν έχει αφήσει άλικο μονοπάτι από το ξεραμένο αίμα του στο χερσότοπο και κομμάτια από τη σάρκα του πάνω στα σουβλερά αγκάθια ποτέ δε θα εκτιμήσει το πράσινο λιβάδι.

Δίχως μια γεύση κόλασης πώς θα μπορούσες να εκτιμήσεις τον παράδεισο;

 

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Νομίζω ότι σχεδόν κανείς δεν απέφυγε στη ζωή του τον ανεκπλήρωτο έρωτα...

 

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Νομίζω πως υπάρχουν δύο ειδών ανεκπλήρωτοι έρωτες. Αυτός που το αντικείμενο του έρωτα ουκ εβούλετο ή ουκ εδύνατο συνιέναι και ο άλλος που αρχικά φαίνεται να παίρνει σάρκα και οστά, δηλαδή γίνεται σχέση, όμως η επιθυμία προς το αντικείμενο του έρωτα παραμένει ανεκπλήρωτη.

 

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Καλε πως τα λετε ετσι Κυριε? Με συγκλονισατε....καλε, που εχετε κρυμμενη εσεις τοση ευαισθησια? Και σας εχω πει Κυριε, μην φορατε βαρια ρουχα.....δεν φαινεται!

(αι να χαθεις με ανατριχιασες παλι με τις σαρκες και τα αιματα.....)
   

 

Τό εχουν νιωσει πολλοι και πολλες.... γιατί
Ο έρωτας είναι έκσταση και μαρτύριο, ελευθερία και σκλαβιά μαζί.
Πότε είναι φλογερός, συντροφικός, κεραυνοβόλος, αμοιβαίος ή χωρίς ανταπόκριση, κατακτητικός, ανυπεράσπιστος, κάθε φορά μοναδικός.

Είναι ένα συναίσθημα που αν έλειπε οι ποιητές και στιχουργοί αυτού του κόσμου θα έμεναν προφανώς άνεργοι.

 

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Μου θύμησες έναν από τους πρώτους έρωτες που έχω περάσει. Κατάφερα να τον καταστείλω και εγώ μετά από κανένα χρόνο, ήταν αρκετά επώδυνο, όμως ακόμα υπάρχουν τα σημάδια του μέσα μου. Αλλά μερικές φορές είναι καλύτερα έτσι.

 

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

καλα,χειροτερο πραγμα απο τον ανεκπληρωτο ερωτα δεν υπαρχει.σου τρωει τα σωθικα,νομιζεις οτι πεθαινεις καθε μερα.και αν καποια στιγμη καταφερει να περασει,παντα αφηνει βαθια σημαδια.περναει ομως?

 

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Εξαρτάται από τη δυνατότητα αυτοθεραπείας του πληγωμένου εγωισμού, από την ικανότητα διαχείρισης της επιθυμίας και ... από αυτά που ήρθαν μετά και πόσο ικανοποίησαν  

 

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Έχω πάθει κι εγώ κάτι αντίστοιχο... Ποιος από τους δύο απέρριψε τον άλλο, δεν το έχουμε μάθει ακόμα. Μπορεί και κανείς... Χαίρομαι όμως που αυτή πονάει πιο πολύ από εμένα!    

 

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Δυο φορές μου έτυχε .... μία στα 16 και μια τώρα... Η πρώτη φορά ήταν όπως θα έπρεπε να είναι λόγο της ηλικίας χεχεχεχε .... ζούσα για να τον δω.... κάποια στιγμή μου έδωσε σημασία ( 5 χρόνια μετά !!)... και ήρθαμε πιο κοντα. Λίγο η δική μου παλαβομάρα τότε, λίγο ο παλιοχαρακτήρας του ( τον οποίο διατηρεί και τώρα   ) ε...δεν άργησε να σβήσει ο θαυμασμός και να μείνει ένα εγωιστικό σύνδρομο και στους δύο για κάμποσο καιρό.
Εκείνος δεν ήθελε να χάσει την κολακεία που τον τάιζε σε μεγάλες δόσεις η καψούρα μου κι εγω δεν ήθελα να δω πως ο άνθρωπος αυτός δεν είχε κανένα απο τα χαρακτηριστικά που φανταζόμουν πως είχε .....

Και πριν 2 χρόνια γνώρισα έναν άνδρα που - και πάλι - δείχνει ή νομίζω πως βλέπω να έχει το "πακέτο" όλο. Είναι παντρεμένος και το ώριμο της ηλικίας αυτή τη φορά όπως επίσης και οι αξίες μου, δεν με αφήνουν να το δείξω. Θαυμάζω διακριτικά ( αν και το βλέμμα δεν κρύβεται) και εύχομαι να υπάρχουν και άλλα τέτοια Αρσενικά και να μην έσπασε ο Θεός το καλούπι αχαχχαχαχαχα Αλλά δεν μπορώ να μην σου ομολογήσω χωρίς ντροπή καμία, το καρδιοχτύπι που νοιώθω και πόσο καίνε τα μάγουλα μου και πόσο υγρή με κάνει κάθε φορά που με αγκαλιάζει ( σφικτά ο άτιμος ) για να με καλωσορίσει στην παρέα, κάθε φορά που με κοιτάει διερευνητικά.....

 

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

Βρε για δες.
όντως υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι που πράττουν έτσι.
Ναι,μου έχει συμβεί και εμένα.
Το δύσκολο είναι να πείσεις τον εαυτό του να σταματήσει να νοιάζεται και να σκέφτεται. Θέλει πνευματική πυγμή.Αλλά δεν είναι ακατόρθωτο.
Άμα βρεις νέα άτομα που να σε ενδιαφέρουν και ανακυκλώσεις τις παρέες σου ίσως να βρεις ένα άτομο που να σε κάνει να ξεχάσεις το παλιό πιο εύκολα. Θα το θυμάσαι που και που εκείνο το παλιό άτομο,αλλά αλλιώς πλέον.

 

Απάντηση: Άραγε είμαι η μόνη που το έχει κάνει έτσι;

de ksero ean tha mporousa na to kano... duskola pragmata alla kai avisos h psixh tou anthropou...