Θελει να Τον γαμησω..Τον κανει αυτο λιγοτερο Αφεντη?

τι λες τωρα ? ..... κλεινουν ποτε το νυφοπαζαρο ? ....
γιατι εχεις καμια εντυπωση οτι το νημα μενει για να τοποθετηθουν αναλογα τα μελη ? ....
αν ριξεις μια ματια στα γραμμενα , μπορει να μην βγαλεις νοημα , σιγουρα ομως καταλαβαινεις οτι το ενδιαφερον των αποψεων δεν συγκεντρωνεται γυρω απο το τι ειπε καποιος αλλα απο το αν αυτος που το ειπε ειναι διαθεσιμος ή οχι .....  

 

isnogood μπορεί να έχεις δίκιο, δεν το διαβάζω πλέον.
Το βλέπω όμως κάθε μέρα πάνω-πάνω στα αδιάβαστα και μου την έχει δώσει. Το έχω σιχαθεί!  

 

Απάντηση: Θελει να Τον γαμησω..Τον κανει αυτο λιγοτερο Αφεντη?

Αι σπικ τουελβ λάνγκουατζις, Ινγκλις δε μπέστεστ
Διάσημος Γερμανός φυσικός σε συνέντευξη πρόσληψης σε αμερικανικό πανεπιστήμιο​

Αγαπημένη παραδοξολογία των γυμνασιακών μου χρόνων ήταν η φράση "θυμάσαι που σε γάμαγα και μου φίλαγες την πλάτη;"

Μ΄έναν παράξενο τρόπο, γλωσσικό, δλδ. αντικειμενοποιητικό, με βοήθησε να εισαχθώ στην αποδοχή του Αδύνατου.

Είμαι βέβαιος πως ο Durcet μπορεί να βρεί μια διάταξη σωμάτων που θα ακυρώνει την παραδοξότητά της, ακόμη κι αν χρειαστεί να εμπλέξει νάνους, ενόργανη γυμναστική και τεχνικές από τσίρκο - ο δε Anacreon δεν θα με εξέπληττε αν το έχει κάνει κιόλας!

Αλλά, κατασκευές και σενάρια, όπως του Durcet και του Arioch με τον βιτσιόζο-μαφιόζο, πολύ φοβάμαι ότι μας λένε περισσότερα για τις σπουδές τους παρά για το θέμα. Ορθός και λειτουργικός ο δυτικός, θετκός τρόπος σκέψης τους και μας λέει συχνά πολλά. Αλλά να τους επισημάνω φιλικά ότι οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι συναρτήσεις ώστε να τις καταλαβαίνουμε, εντελώς ή καλύτερα, μελετώντας τη συμπεριφορά τους στα ακρότατα. Για την ακρίβεια, οι ανθρώπινες σχέσεις είναι μάλλον ασυνάρτητες.

Θέλω να διευκρινίσω ότι δεν μάχομαι υπέρ ουδεμίας κανονικότητας, στατιστικής ή μη, μηδέ καν υπερ των νόμων που επάγουν η φυσιολογία και η βιολογία μας.

Αν ας πούμε κάποιος θέλει να ανεβοκατεβάζει τα χέρια του με δύναμη ελπίζοντας πως αν το κάνει αρκετά δυνατά θα πετάξει, έχει την ανυπόκριτη συμπάθειά μου και το θαυμασμό μου που επιδιώκει εκείνο που επιθυμεί. Τσινάω όχι όταν ονομάζει τα χέρια του "φτερά", αλλά όταν μου ζητά να συνομολογήσω και εγώ ότι "ναι, είναι φτερά".

Αυτό, επειδή μάχομαι υπέρ της ακεραιότητας των λέξων και των νοημάτων. Πρωτίστως της πρώτης και δευτερευόντως της δεύτερης, καθώς μπόρεσα στη νιότη μου να αποκτήσω επίσημη και ανεπίσημη γνώση ότι η πρώτη δεν εγγυάται την δεύτερη (στις μη τυπικές γλώσσες). Αν όμως χαθεί και η πρώτη, μπορούμε να σφυρίξουμε την τελική λήξη της επικοινωνίας: θα λες αυγό και (δεν) θα καταλαβαίνω καλάθι.

Ξεκινήσαμε την κουβέντα από ένα δωμάτιο με ένα ζευγάρι. Εναν άνδρα Κυρίαρχο και την υποτακτική του. Και την δυναμική της Κυριαρχίας που αναπτύσσεται αν αυτός της ζητήσει να τον γαμίσει με στραπόν.

Φταίω και γω. Η άρνησή μου για τις ξενικές λέξεις Μάστερ και σλέιβ περιέπλεξε τα πράγματα. Γιατί, αν έμενα σε αυτές, αντί να βάζω το Κυρίαρχος για το Μάστερ (κρατώ το Κυριαρχικός για το Ντομ) και το υποτακτική-του αντί για το σλέιβ, θα ήταν τα πράγματα απλούστερα.

Ας πούμε, ο Anacreon θα έκλεινε την ζηλευτή από πλευράς έντασης της απόλαυσης βιωματική του διήγηση λέγοντας "και εκείνη την εποχή ήμουν/δεν ήμουν Μάστερ αυτής της κοπέλας που ήταν/δεν ήταν η σλέιβ μου. Την δε επόμενη μέρα..." κλπ. κλπ. και πιθανώς θα απαντούσε ή δεν θα απαντούσε στην tender για το πώς ανέκτησε την κυριαρχία που έχασε ή δεν έχασε προσώρας.

Απόλαυσα τον ελιγμό που η atasai και ο Arioch, μεταξύ άλλων, χρησιμοποίησαν: η μεν atasai εγκάλεσε την προΝτόμα που την πληρώνεις για να σε στραπονίσει (χουζ ιν τσαρτζ , κι ο Arioch τον μαφιόζο που σε απειλεί, οιωνεί ή στ΄αλήθεια, με τσιμεντοποίηση (χουζ ιν τσαρτζ .

Υποθέτω ότι καταλάβαιναν τί έκαναν: έβγαζαν την Κυριαρχία ΕΞΩ από το ζευγάρι που είχαμε αφήσει σε εκείνο το δωμάτιο.

Μιλούσαν για ΔΟΤΗ Κυριαρχία, δοσμένη από εξωγενείς παράγοντες (ο Πινοσέτ που είπε κάποιος ήταν το απόγειο, χαχα...)

Στην πρώτη περίπτωση έχουμε το χρήμα, τον ανυπέρβλητο πολιτισμικό μας Φαλλό (και μη μας πείτε atasai πάλι κανά κουλό ότι μάχεστε τον ψυχαναλυτικό Λόγο και συγχρόνως αναγνωρίζετε την εξουσία του χρήματος ως ρυθμιστή της απόλαυσης...) στη δεύτερη περίπτωση την ιεραρχική οργάνωση μιας μικροκοινωνίας όπου το "δαχτυλίδι" (καλέ μου vautrin...) διακορεύεται από το δάχτυλο του αρχινονού και μόνον, και όλοι του το φιλάνε, αν πιστέψουμε τις χολλιγουντιανές αναπαραστάσεις της.

Το τέλος της ΔΟΤΗΣ Κυριαρχίας είναι προδιαγεγραμμένο - αν και όχι πάντα τόσο σπλάτερ όσο το περιέγραψε η elfcat.

Εντός του πλαισίου που τέθηκε με τα παραδείγματα, να επισημάνω στην atasai ότι μια αλλαγή νομίσματος χρειάζεται και ο Κυρίαρχος της ιστορίας της μπορεί να βρεθεί αγάμητος επί μακρόν, και να θυμίσω στον Arioch την μνημειώδη ατάκα από σχετική ταινία περί ενός νεκρού πλέον νονού από τα πρωτοπαλίκαρά του: "ιφ χι ιζ σο φάκεν κλέβερ, χάου καμ χι ιζ σο φάκεν ντεντ;"

Μπορείτε να συνεχίσετε να θύετε στο βωμό ενός συστήματος που ορίζει τους ανθρώπους ως φορείς εξουσίας μέσα από διάφορους συμβολισμούς, αλλά δεν νομίζω ότι θα σας ακολουθήσω, γιατί αυτό δεν αφορά το BDSM (που με αφορά). Βασικά, ούτε το σεξ μου δεν αφορά, δεν θυμάμαι ποτέ να ήξερα εγώ ή η παρτενέρ μου την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση ο ένας του άλλου, τουλάχιστον στους πρώτους κάποιους μήνες της τυχόν ερωτικής μας σχέσης όπου δεν είχαν δοθεί τυχαίες αφορμές να αναφερθούμε σε αυτά. Ξέρω ότι υπάρχουν τέτοιες γυναίκες και τέτοιοι άνδρες, εγώ δεν ασχολήθηκα ποτέ μαζί τους, πόσο μάλλον να χρησιμοποιήσουμε αυτούς τους "εξωθεσμικούς" παράγοντες για να ορίσουμε την ψυχοδυναμική της σχέσης μας.

Πρέπει πάντως να παραδεχτώ ότι μου την φέρατε: για τουλάχιστον 48 ώρες αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατόν να συζητάω με εχέφρονες και συχνά γραμματισμένους ανθρώπους για το αν η διείσδυση, η ικανότητα να δ ι α φ ε ν τ ε ύ ε ι ς ένα άλλο κορμί με μια προεξοχή, του κορμιού σου ή τεχνητή, είναι επεκτατική, βίαιη, κυριαρχική πράξη. Μετά κατάλαβα ότι δεν είναι, δεν μπορεί να είναι, αυτό το ζήτημα της διαφωνίας μας...

Ομως θα σας καλέσω όλους για μία ακόμη φορά (τελευταία, υπόσχομαι...) να γυρίσουμε σε εκείνο το δωμάτιο που έχουμε αφήσει έναν Κυρίαρχο και την υποτακτική-του, για να σας πω κάτι που κρίνω σημαντικό. Είναι εκεί, οι δυό τους, στους τέσσερεις τοίχους, το αγαπημένο μου εργαστήριο μελέτης της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Α, έχουν μαζί τους και ένα στραπόν.

Εντάξει, πριν τσιρίξει η camera_obscura, να δεχτώ τη γουντιαλενική παραδοχή ότι έχουν μαζί τους, φαντασματικά, τους εκατέρωθεν γονείς τους και όλους τους/τις πρώην τους. Αλλά δεν θα δεχτώ καμμία ΔΟΤΗ εξουσία, δεν θα δεχτώ ότι είναι φορείς κάποιου εξω-roomικού συστήματος αξιών, που επάγει το ποιός από τους δύο είναι ο Κυρίαρχος του άλλου.

Αλλιώς, αν δεν έχουν απογυμνωθεί από τις άσχετες με αυτούς, ΔΟΤΕΣ, εξουσίες δεν δέχομαι ότι έχουν έρθει για σεξουαλική, πόσο μάλλον ερωτική, πράξη. Εχουν απλώς μεταφέρει τα σαρκία τους εκεί, ως μαριονέτες.

Εσείς μπορείτε να τις φέρετε αυτές τις ΔΟΤΕΣ εξουσίες στο δωμάτιο, χωρίς να βλάψετε το σκεπτικό που θα παρουσιάσω, αλλά θα χρειαστεί να γίνει πολύ πιο περίπλοκο - αφήνεται ως άσκηση...

Καθώς λοιπόν βρίσκονται εκεί, οι δυό τους -και το στραπόν-, έτοιμοι για την ερωτική πράξη, μπορούμε να απλοποιήσουμε την εικόνα και να την συναιρέσουμε στο εξής σχήμα:

πούτσος - Φαλλός - μουνί​

Δεν γράφω κακές λεξούλες για να προκαλέσω, τις γράφω για να συνεννοηθούμε (μπας και..) γιατί με τις juissance και τα τοιαύτα άκρη δεν βγάλαμε...

O "πούτσος" και το "μουνί" είναι ο πούτσος και το μουνί που όλοι γνωρίσαμε και όλοι αγαπήσαμε, αντιστοίχως. ο Φαλλός είναι η Κυριαρχία.

Ισχυρίζομαι (επί μέρες...) ότι:


α) ΚΑΝΕΙΣ από τους δύο δεν μπορεί να έχει και τα τρία, θα έχει το πολύ δύο από αυτά

β) η μόνη δυάδα που ΔΕΝ μπορεί να έχει ΚΑΝΕΙΣ τους είναι η δυάδα "πούτσος - μουνί".



Καταλαβαίνω απόλυτα πόσο σκληρός είναι ο ισχυρισμός μου και καταλαβαίνω πόσο τραγικό και οδυνηρό είναι το (β). Είναι όμως αληθής.

Λυπάμαι ειλικρινά, λυπάμαι πολύ βαθιά, αλλά ούτε οι τραβεστί δεν μπορούν να επιτύχουν το (β) που είναι ένα πανανθρώπινο αίτημα, γι αυτό άλλωστε όλοι οι ανθρώπινοι πολιτισμοί έχουν τον μύθο του ερμαφρόδιτου.

Μη νομίζετε ότι κάνω τον μάγκα: και γω θα ήθελα να έχω αυτό που μου στερεί το (β) αλλά δεν μπορώ να κάνω πως δεν βλέπω ότι είναι αδύνατο. Γαμώ την (ανθρώπινη) καταδίκη μου: να μην μπορώ, και να το ξέρω ότι δεν μπορώ...

Και τώρα θα μου επιτρέψετε να αποσυρθώ από την κουβέντα, πλην αιτήματος διευκρίνισης, για να καταγράψω τις ιδέες μου για την Κυριαρχία...

Dream

 

Ααααα, τώρα μπήκα στο νόημα.

Είναι σαν αυτούς τους γρίφους που σου λένε μόνο το τέλος της ιστορίας και πρέπει να κάνεις ερωτήσεις που απαντιούνται με ναι ή όχι για να βρεις το υπόλοιπο της ιστορίας.

Ωραία. Έχουμε ένα ζευγάρι σε ένα δωμάτιο και είναι μόνο οι δυό τους. _Μόνο_ οι δυό τους και το στραπόν...

Χρουτσ, χρουτσ...

Μαντεψιά:
Μήπως ξέχασαν κάποιο από τα λευκά με κόκκινα καπελάκια σπιτάκια τους οι νάνοι του Durcet μέσα στο δωμάτιο, το ζεύγος πείνασε, τα καταβρόχθησε και για έξι συνεχείς ώρες ζήσαν τέτοια απόλυτη εξωλεκτική, εξωσωματική και εξωκοσμική εμπειρία που ήταν μόνο αυτοί και το στραπόν μέσα στο δωμάτιο;

Και πάνω που είχα αρχίσει και αντιπαθούσα τους μπιντιεσεμάδες γιατί νόμιζα ότι διαρκώς έχουν στο δωμάτιο και 5 μπαγκάζια ορισμούς για το τι κάνουν κάθε στιγμή. Έτσι, ναι!

Κάποια αλλη φορά που θα έχουμε τόσα κέφια να λύσουμε και τον άλλο γρίφο, με την τύπα που γουστάρει αντρικά κωλαράκια. Ζει ένα δράμα. Πίστευε πως στρέιτ σημαίνει πως επιθυμώ _ως ψυχοσωματικό σύνολο_ ανθρώπους του άλλου φύλου. Σάμπως να ναι πούστης; Αδύνατον.

Η δε άλλη, πίστευε πως σχέσεις δεν είναι μόνο αυτές που το αγοράκι ρωτάει το κοριτσάκι αν θέλει να τα φτιάξουνε. Κατάρα ε; Να σχετίζεσαι με ένα κάρο κόσμο με όρους που δεν υπογράψατε σε κάποιο συμβόλαιο. Είναι σκληρός ο πραγματικός κόσμος, έξω από ναούς και πύργους.

Παρεπιπτόντως, μέσα στη δυσλεξία μου έγραψα λάθος την πολυπόθητη jouissance στο αρχικό μου ποστ. Της φάγαμε το ο. Μόνο την καλιαρντή ομιλώ φαρσί, δεν χάλασε και ο κόσμος.

 

Απάντηση: Θελει να Τον γαμησω..Τον κανει αυτο λιγοτερο Αφεντη?

Kάποια άλλη φορά που κάποια τύπα που πιστεύει στα ψυχικά φύλα και γουστάρει ανδρικά κωλαράκια θα ανοίξει ένα νήμα που θα μας ζητά τη γνώμη μας για το δράμα που ζει, θα το λύσουμε κι αυτό.

Προς το παρόν, βλέπουμε σι-ες-άι.

Dream

 

Απάντηση: Θελει να Τον γαμησω..Τον κανει αυτο λιγοτερο Αφεντη?

Οπότε ας επιστρέψουμε στο ζευγάρι το οποίο έχει κλειστεί σε ένα δωμάτιο παρέα με ένα strapon. Πριν αφήσουμε το ζευγάρι να βγάλει τα μάτια του, ας ρίξουμε μια ματιά στους ορισμούς ώστε να ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε:

1. εξουσία, ουσ. θ.
η δυνατότητα, με βάση νόμο, παράδοση κλπ, που έχει κάποιος να επιβάλλει τη θέλησή του σε άλλους

2. κυριαρχία, ουσ. θ.
η εξουσία, η δυνατότητα να ορίζει μια ομάδα ή άτομο καταστάσεις με απόλυτο τρόπο

Καλά ως εδώ;

Κι εδώ αρχίζει ο φανταστικός διάλογος:

Α: "Βάλε το στραπόν και κάνε με νικητή δεκαπλού τζακ-ποτ του τζόκερ."
Β: "Μα είναι πρέπον; Τι θα πει η νομενκλατούρα του forum;"
Α: "Εχέσθην πατοκόρφως, εσύ ωστόσο αν δεν εκτελέσεις θα πάρω το καμτσίκι και θα σε κάνω άλογο κούρσας."
Β: Παίρνει φόρα και γκολ

Κάποιος επιθύμησε κάτι, διατύπωσε την επιθυμία του και αυτή εκτελέστηκε από κάποιον άλλον, έστω και διστακτικά.

Ποιος επέβαλε τη θέλησή του σε ποιον;

 

Απάντηση: Θελει να Τον γαμησω..Τον κανει αυτο λιγοτερο Αφεντη?

Το bdsm δεν ενδείκνυται για χασαπομανάβηδες, όπως λέει και η dora salonica.
Τουλάχιστον όχι μέχρι πρόσφατα,
γιατί στο εξής θα λογίζεται ως επιτυχία για έναν απόφοιτο του New York College
να μπορέσει να διατηρήσει μανάβικο στη Ζοφριά.

Η ηδυπάθεια - όπως και να’ χει – θέλει από κοντά τη σκέψη,
αλλιώς πως χάνεται ο μπούσουλας, μένεις με τη λαγνεία χοντροκομμένη
και καταλήγεις να τσακώνεσαι έξι χρόνια για την πλάκα της κάθεμιανής.

Η νηματοθέτρια μας είπε τον πόνο της αλλά μας άφησε με την απορία. Τον γάμησε ή δεν τον γάμησε;

Πάμε πάλι πίσω στους αποφοίτους κολλεγίων.
Κυριαρχία σημαίνει επιβολή της θέλησης.
Αυτό δεν χρειάζεται να το μετατρέψουμε σε bits και bytes
ώστε να εισάγουμε τη μαθηματική επεξεργασία
για να αποκτήσει αδιαμφισβήτητο κύρος το συγκεκριμένο αξίωμα.
Είναι αδιαμφισβήτητο είτε σε ορισμένους αρέσει είτε όχι.

Αν λοιπόν τον γάμησε, όχι αυτό δεν το κατέστησε λιγότερο Κυρίαρχο.
Όσο περισσότερους ενδοιασμούς είχε ενδόμυχα η κορασίς
ως (πιθανόν) straight, υποτακτική,
όσο μεγαλύτερη βάσανο της πρόσθεσε στο συνειδησιακό της υπόβαθρο
μέχρι του σημείου να ανοίξει νήμα για να τη διασκεδάσει,
με όσο βαρύτερη καρδιά το διέπραξε παρ΄όλες τις αναστολές της,
(αν το διέπραξε),
τόσο πιο πολύ ο Τύπος κυριάρχησε πάνω της, κάτω της κι΄από μέσα της.

Μπορεί εδώ κάποιος να υπερθεματίσει λέγοντας
πως τόσο πιο πωρωμένη, πειθήνια και ετεροκαθοριζόμενη ήταν κι΄εκείνη σαν υποτακτική.
Καθαρά bdsm-ικά πράγματα δηλαδή,
που απέχουν παρασάγγας από κώλους, τον δίνω, τον παίρνω,
το γυαλίζω το πόμολο ή το αφήνω να θαμπώσει.

Αν παραταύτα η εν λόγω κυρία δεν ενέδωσε στις επιθυμίες του κώλου του αφέντη της,
είτε αυτός ήταν κυρίαρχος του κώλου, είτε εκείνη υποτακτική του κώλου,
είτε κι΄δυο μαζί (ως D/s ers) για χέσιμο.

Ω ναι!
Υπάρχει παράπλευρα μείζον θέμα αναφορικά με το πόση κυριαρχικότητα ενυπάρχει μέσα στη διείσδυση (!!),
τουτέστιν πόση …υποτακτικότητα κρύβεται (; ) όταν τον παίρνουμε (ή τον χωνεύουμε) [διαλλιέχτεε] τον φαλό/πούτσο/στραπονιστή.
Άχου κι’ εδώ πέρα ανοίγεται διάπλατα ο ορίζοντας
για να αναβλύσουν οι μύχιες υποκειμενικότητες της πλάσης όλης,
να αναμετρηθεί ο καθένας και η καθεμία με τη συγκίνηση και τις ορέξεις του
που έχουν να κάνουν με straight, gay, bi, pan και ό,τι άλλο χωράει ή περισσεύει απ΄το βρακί μας,
αλλά
λυπάμαι
αν όλα τούτα έχουν την παραμικρή σχέση με την επιβολή της θέλησης και την ανταλλαγή ελέγχου
(λέγε με Κυριαρχία)
τότε να πιώ κι΄εγώ νερό απ΄το πηγάδι σας.

Αρκεί βεβαίως να μου το αποδείξετε πρώτα.

 

Απάντηση: Θελει να Τον γαμησω..Τον κανει αυτο λιγοτερο Αφεντη?

με απάντηση μιας ολόκληρης σελίδας πάντως χάνομαι δεν ξέρω για τους άλλους. με δυσκολία κατάλαβα ποια είναι η άποψη σου.

 

Απάντηση: Θελει να Τον γαμησω..Τον κανει αυτο λιγοτερο Αφεντη?

Εφόσον μου απευθύνεστε αγαπητέ, σχεδόν οφείλω να απαντήσω ακόμα και σε μια ελεύθερη συζήτηση. Απολογούμαι μόνον που μια περιπέτεια με το αυτοκίνητό μου με έκανε να χάσω το momentum και εσείς πλέον να έχετε αποχωρήσει από το νήμα τούτο.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, δεν καταπιάνομαι με μια προς μια τις ελαφρές μετατοπίσεις νοημάτων που έγιναν επί των γραφόμενών μου.

Στο τμήμα που έκανα quote είχα κάνει εγώ λάθος, γι αυτό και επιστρέφω, για να απολογηθώ. Βλέπετε, λίγο πριν ανεβάσετε το συγκεκριμένο ποστ διάβαζα έναν παλιό διάλογο με τον Dolmance περί Κυριαρχίας και μασκαρεμάτων της. Επηρεασμένη από εκεί, το "υποχωρεί σε Κυριαρχία" το διάβασα ως εάν κάποιος να επιδιώκει την κατίσχυση σε πλήρως πραγματικούς όρους, να μην του βγαίνει γιατί είναι αστός του 21ου αιώνα και όχι αριστοκράτης του 18ου - 19ου και για τον λόγο αυτό να υποχωρεί σε μια απλή Κυριαρχία, αυτή που του επιτρέπουν οι συνθήκες γύρω του και το κοινό με την υποτακτική του φαντασιακό. Γνωρίζετε δε πολύ καλύτερα από μένα, ότι φαντασιακό δεν σημαίνει μη πραγματικό ή ψευδές, γι αυτούς τους δύο ανθρώπους, ούτε πράξεις που ποτέ δεν έγιναν στην πραγματικότητα. Το θέμα όλο είναι πού ακριβώς τοποθετούνται οι πράξεις αυτές.

Κατάλαβα το σφάλμα μου λίγο αργότερα και διέγραψα το κομμάτι εκείνο. Πλην, ήταν αργά πια και σας είχα βάλει σ έναν κόπο επιπλέον, να εξηγήσετε το δικό σας αυτονόητο, που ομολογώ μου είχε γίνει απολύτως κατανοητό, πολλές γραμμές νωρίτερα.

Κατά τ άλλα,

συνεχίζω να μη θεωρώ βίαιη πράξη την διείσδυση μιας ορθωμένης στύσης σε έναν κόλπο ή ακόμα και σε μια οπίσθια στενωπό. Για τον λόγο ότι η στύση κάνει αυτό που είναι φτιαγμένη για να κάνει και προκαλεί ιδιαίτερη ηδονή, πολυδιάστατη και έντονη όταν μπαίνει σ έναν κόλπο, αρκετά πιο απλοϊκή και αδιάφορη όταν μπαίνει από πίσω. Για να είναι βίαιο κάτι πρέπει να είναι υπερβολική χρήση μιας δύναμης, της ορμής στην προκειμένη, η οποία δεν είναι συστατικό της δύναμης (Deleuze, δεν το λέω εγώ). Άρα μια στύση που εισχωρεί φυσιολογικά σε μια οπή που είτε από φύση είτε από κοινωνική αποδοχή είναι εκεί και διαθέσιμη δεν είναι βίαιη.

Συνεχίζω να μη θεωρώ ότι υποχωρεί σε Κυριαρχία όποιος τον παίρνει από τη σκλάβα του διότι είναι θέμα βούλησης αυτών το ζήτημα και δεν υπάρχει κανείς έξω απ το ζευγάρι που να μπορεί να τον κρίνει. Η μη πολωμένη αντίληψή μου, συγκεκριμένα, είναι ότι πηγαίνει κατά περίπτωση. Έχει καταγραφεί κάτι εκατοντάδες ποστ παραπάνω. Γενικά δεν κοιτάζω ξεκομμένες πράξεις για να κρίνω ανθρώπους, εφόσον μου πέφτει λόγος να κρίνω και όταν μου πέφτει λόγος έχω στοιχεία, αλλιώς εκ των πραγμάτων αδυνατώ. Βλέπω τα πράγματα συνολικά με μέτρο τον ίδιο τον άνθρωπο. Εξαρτάται πώς είναι ενταγμένο το οτιδήποτε στην προσωπικότητα του καθένα. Ειδάλλως, θα οδηγούμασταν στο συμπέρασμα ότι π.χ. ο Φρεντ Μέρκιουρυ ήταν πολύ λιγότερο άντρας από τον Λάκη του διπλανού γραφείου που συστηματικά φαντασιώνεται ότι τον πηδάνε αλλά ποτέ του δεν το έκανε. Δεν ξέρω για σας, εμένα μου φαίνεται παράλογο.

Ασφαλώς, όταν έγραφα περί παρθενιάς, δεν υπονοούσα του αντρικού κώλου, έλεος, παραλίγο να με προσβάλετε   σε ποιό συλλογικό ασυνείδητο θα εδραζόταν κάτι τέτοιο; Εννοούσα πως ο Ντον Τσιτσίλο Κακάτσε ντι Σκατοσφουγκάτα, ήρωας του Πιτιγκρίλι, έλεγε για την ξεπαρθενεμένη αδελφούλα της γυναίκας του τα ίδια ακριβώς πράγματα που λένε πολλοί για να στηρίξουν ότι το στραπόνισμα του Κυρίαρχου είναι μια πράξη απαράδεκτη. Ορισμένοι, όχι όμως όλοι, βέβαια και συγκεκριμένα όχι εσείς. Ότι έτσι το άτομο που τον έφαγε γίνεται αναξιόπιστο, ότι δεν είναι αυτό που εμείς πιστεύουμε πως πρέπει να είναι και άρα δεν κάνει για τη δουλειά που το θέλουμε και ότι ενδίδει στις ηδονές υπερβολικά εύκολα και που ξέρουμε πως δεν θα καταντήσει να έχει το νου του να τον φάει συνέχεια.

Πάνω στο τελευταίο έχω να σχολιάσω ότι επιθυμία που ικανοποιείται χωρίς βάσανο και ωδίνες τοκετού της αποδοχής της, ικανοποιείται φυσιολογικά δηλαδή και δεν είναι επενδεδυμένη με πλήθος δοξασίες και βαριές ενοχές, κάποια στιγμή, αφού ό,τι ήταν να αντληθεί από την πράξη αντλήθηκε, τότε σβήνει και αντικαθίσταται από μια νέα επιθυμία. Δεν βρυκολακιάζει, δεν γίνεται εμμονική. Γι αυτό και οι παλιές τσούλες, αφού είχαν χαρεί ό,τι ήταν να χαρούνε μια χαρά πήγαν στη ζήση τους και δεν έπαθαν τίποτα απολύτως από αυτά που σιγομουρμούριζαν οι κατίνες γύρω απ τη βρύση του χωριού. Βέβαια, αναγκάστηκαν να γίνουν αστές ή ήταν ήδη. Αλλά γι αυτό παρακάτω.

Πέραν αυτών, στα γραφόμενά σας της χθεσινής εσπέρας έχω να παρατηρήσω ότι για να στηρίξετε τις θέσεις σας ανάγετε ένα ή περισσότερα στραπονίσματα κωλοτρυπίδας Κυρίαρχου στην υπέρτατη jouissance που γι αυτό δεν πρέπει ποτέ να υλοποιηθεί και κατ εμέ αυτό είναι υπερβολή.

Ακόμα, μου κάνει μεγάλη εντύπωση που η γενική αντίληψη και όχι μόνον η δική σας είναι πως διείσδυση με ψεύτικο πράγμα είναι το ίδιο πράγμα και μεταφέρει τα ίδια συναισθήματα με διείσδυση με ζωντανή ψωλή. Για μένα δεν ήταν ποτέ καθόλου μα καθόλου το ίδιο. Είναι πολύ πιο αδύναμη ενέργεια αυτή που γίνεται με ψεύτικο πράγμα για διαμεσολαβητή, πάντα κατ εμέ. Ως εκ τούτου, ένα ψεύτικο παλουκάκι, αν μάλιστα είναι και του ενάμιση πόντου πάχους και παλεύουν κανένα χρόνο να ξεσφίξει η τρύπα και να το δεχτεί αλλά και των τεσσάρων πλας πόντων να είναι και των είκοσι π.χ. εκατοστών, δεν έχει τη φυσιολογική ορμή του πραγματικού και χλωμό το βλέπω να απειλήσει κυριαρχία εδραιωμένη. Αφού μάλιστα είστε του real, real μ ακούτε, real! νομίζω ότι, αν βέβαια το επιθυμείτε, θα εκτιμήσετε το επιχείρημά μου στις σωστές του διαστάσεις  

Έτσι και αλλιώς, ας φύγουμε από την αυταπάτη πως ο Κυρίαρχος ασκεί κυριαρχία 24/7, ακόμα και αν παραμένει - που εγώ έτσι το ξέρω - Κυρίαρχος 24/7 και ας φύγουμε απ την αυταπάτη ότι οι μη στραπονιζόμενες Κυριαρχίες δεν είναι και αυτές εύθραυστες κατασκευές, σε κάποιες περιπτώσεις, οι οποίες μπορεί να χλωμιάσουν.

Και ναι, το θέμα είναι η απόλαυση του Κυρίαρχου, γιατί εγώ τη jouissance δεν την έχω για την υπέρτατη απόλαυση αλλά για την πραγμάτωση του είναι. Αν το θέμα δεν είναι η απόλαυσή Του, τότε ο κόπος που καταβάλλει είναι δυσανάλογος και πέφτει στον φαύλο κύκλο της αναβίωσης μιας παραδοσιακής στάσης ζωής και τπτ άλλο.

Πολύ σωστό, η θυμοσοφία σας μ έκανε να χαμογελάσω πρωϊνιάτικα, το χρειαζόμουν, μάλλον θ αργήσει να ξαναγίνει καθώς - απ ό,τι δείχνουν τα πράγματα - πτωχεύουμε άτακτα ως χώρα. Λυπάμαι.

Ο αστός γνωρίζει καλά πως κάτι τέτοιο δεν θα το μάθει ποτέ, ως εκ τούτου δεν τον απασχολεί. Δεν θεωρεί ότι τον αφορά. Δεν αλλάζει κανέναν κοινωνικό συσχετισμό αν ο Κυρίαρχος της πόλης τον παίρνει από την υποτακτική του. Για τον Κυρίαρχο του χωριού (όπως το μεσαίο δάχτυλο του ποδιού της πέρδικας) αλλάζει το πράγμα. Αν πάρει κάποιο παρατηρητικό μάτι τη μπουγάδα την απλωμένη και δει ότι το χρωματιστό ζλιπ έχει πιο έντονο χρώμα στη θέση της τρύπας και άρα εκεί υπάρχει ένα κενό που μόνον με έναν τρόπο εξηγείται, τότε φαντάζομαι χαμός που θα γίνει στη βρύση του χωριού και το ανάθεμα θα πέσει στην υποτακτική, την ξεφτιλισμένη αυτή, που κάθεται και δεν τον αδειάζει να σηκωθεί να φύγει με την αρετή της αδιαπραγμάτευτη.

Και τέλος,

Δεν είναι τόσο βίαιο, απλά πολλές σκλάβες έχουν αναπτύξει μια παθητικότητα, έχουν την τάση να γίνονται αποδέκτες της απόλαυσης που τους παρέχει ο άλλος και ασφαλώς είναι μέγα ξεβόλεμα να πρέπει να κάνουν αυτές όλη τη δουλειά, χωρίς να έχει νευρικές απολήξεις το στραπ ον και με εντολές από πάνω.

Μπορεί να θέλει κάπως γερό στομάχι, καθώς και ραχαίους μυς, μπορεί να είναι κάτι που τελικά να αποδεικνύεται απλό.

Είναι εκεί για την απόλαυσή Του και για την πληρότητα που το δίνει το γεγονός ότι σχετίζεται με το συγκεκριμένο άτομο που είναι η σκλάβα Του. Το περί "σταθερά από κάτω" είναι κάτι που χαρακτηριστικά λέει ότι θέλει η σκλάβα, δεν το δέχονται να το κάνουν όλοι οι Κυρίαρχοι και όταν γίνεται δεν είναι τόσο απλό να το χαρεί η σκλάβα, μπορεί να πέφτει υπερβολικά πάρα πολύ.

Πάντα πρόσεχα τι εύχομαι, γιατί καμιά φορά οι ευχές πραγματοποιούνται  

Υστερόγραφο: Πριν από χρόνια, ένα πρωϊνό πήγαινα στη δουλειά μου με ταξί. Ο ταξιτζής είχε ένα ασήμαντο πρόβλημα με ένα ΙΧ που οδηγούσε γυναίκα. Του είχε μπει και του είχε πάρει την προτεραιότητα. Γυρνάει και λέει "ε, τι να περιμένει κανείς από ανθρώπους που κάθονται και τους πηδάνε, ξεφτίλες δεν θα είναι στην τελική;" Χαμογελώ πριν φύγω για τη δουλειά μου, καλημέρα σε όλους  

 

Απάντηση: Θελει να Τον γαμησω..Τον κανει αυτο λιγοτερο Αφεντη?

Υποθέτοντας ότι απευθύνεσαι σε εμένα…

…θα προσπαθήσω να διευκολύνω όσους δυσκολεύεστε:

Το bdsm δεν ενδείκνυται για χασαπομανάβηδες, όπως λέει και η dora salonica. Τουλάχιστον όχι μέχρι πρόσφατα, γιατί στο εξής θα λογίζεται ως επιτυχία για έναν απόφοιτο του New York College να μπορέσει να διατηρήσει μανάβικο στη Ζοφριά.
Η ηδυπάθεια - όπως και να’ χει – θέλει από κοντά τη σκέψη, αλλιώς πως χάνεται ο μπούσουλας, μένεις με τη λαγνεία χοντροκομμένη και καταλήγεις να τσακώνεσαι έξι χρόνια για την πλάκα της κάθεμιανής.
Η νηματοθέτρια μας είπε τον πόνο της αλλά μας άφησε με την απορία. Τον γάμησε ή δεν τον γάμησε;
Πάμε πάλι πίσω στους αποφοίτους κολλεγίων.
Κυριαρχία σημαίνει επιβολή της θέλησης. Αυτό δεν χρειάζεται να το μετατρέψουμε σε bits και bytes ώστε να εισάγουμε τη μαθηματική επεξεργασία για να αποκτήσει αδιαμφισβήτητο κύρος το συγκεκριμένο αξίωμα.Είναι αδιαμφισβήτητο είτε σε ορισμένους αρέσει είτε όχι.
Αν λοιπόν τον γάμησε, όχι αυτό δεν το κατέστησε λιγότερο Κυρίαρχο.
Όσο περισσότερους ενδοιασμούς είχε ενδόμυχα η κορασίς ως (πιθανόν) straight, υποτακτική, όσο μεγαλύτερη βάσανο της πρόσθεσε στο συνειδησιακό της υπόβαθρο μέχρι του σημείου να ανοίξει νήμα για να τη διασκεδάσει, με όσο βαρύτερη καρδιά το διέπραξε παρ΄όλες τις αναστολές της, (αν το διέπραξε), τόσο πιο πολύ ο Τύπος κυριάρχησε πάνω της, κάτω της κι΄από μέσα της.
Μπορεί εδώ κάποιος να υπερθεματίσει λέγοντας πως τόσο πιο πωρωμένη, πειθήνια και ετεροκαθοριζόμενη ήταν κι΄εκείνη σαν υποτακτική.
Καθαρά bdsm-ικά πράγματα δηλαδή, που απέχουν παρασάγγας από κώλους, τον δίνω, τον παίρνω, το γυαλίζω το πόμολο ή το αφήνω να θαμπώσει.
Αν παραταύτα η εν λόγω κυρία δεν ενέδωσε στις επιθυμίες του κώλου του αφέντη της, είτε αυτός ήταν κυρίαρχος του κώλου, είτε εκείνη υποτακτική του κώλου, είτε κι΄δυο μαζί (ως D/s ers) για χέσιμο.

Ω ναι! Υπάρχει παράπλευρα μείζον θέμα αναφορικά με το πόση κυριαρχικότητα ενυπάρχει μέσα στη διείσδυση (!!), τουτέστιν πόση …υποτακτικότητα κρύβεται (; ) όταν τον παίρνουμε (ή τον χωνεύουμε) [διαλλιέχτεε] τον φαλό/πούτσο/στραπονιστή.
Άχου κι’ εδώ πέρα ανοίγεται διάπλατα ο ορίζοντας για να αναβλύσουν οι μύχιες υποκειμενικότητες της πλάσης όλης, να αναμετρηθεί ο καθένας και η καθεμία με τη συγκίνηση και τις ορέξεις του που έχουν να κάνουν με straight, gay, bi, pan και ό,τι άλλο χωράει ή περισσεύει απ΄το βρακί μας, αλλά λυπάμαι αν όλα τούτα έχουν την παραμικρή σχέση με την επιβολή της θέλησης και την ανταλλαγή ελέγχου(λέγε με Κυριαρχία) τότε να πιώ κι΄εγώ νερό απ΄το πηγάδι σας.
Αρκεί βεβαίως να μου το αποδείξετε πρώτα.


Ποιο ακριβώς είναι το δυσνόητο;

 

Απάντηση: Θελει να Τον γαμησω..Τον κανει αυτο λιγοτερο Αφεντη?

Ευτυχώς που δεν θέλω να αγιάσω, αλλιώς δεν θα με αφήνατε και θα χανα σε Κυριαρχία...


@nikk

Την άποψή μου την είχα εκφέρει νωρίτερα, εδώ επεξηγούσα (ανεπιτυχώς, όπως απεδείχθη).

Η άποψή μου είναι ότι ο Κυρίαρχος χάνει σε Κυριαρχία την ώρα που στραπονίζεται από την υποτακτική του.

Το αν θα επανέλθει μετά στην προτέρα κατάσταση ή όχι, είναι εκτός προβληματισμού μου.

@Αrioch, MasterDO

Δεν ξέρω αν σας είναι τόσο φανερό όσο σε μένα ότι δεν διαφωνούμε στο σημείο που λέτε, αλλά στο αμέσως παρακάτω που δεν λέτε. Εξηγώ:

Φυσικά ο Κυρίαρχος επιβάλει, Κυριαρχικά, τη θέλησή του όταν επιβάλει στην υποτακτική του να τον γαμήσει. Δεν σχολίασα επίσης το τί θα κάνει η κοπέλα, φρονώ πως αν δεν το κάνει είναι για κλωτσιές, άσχετα το τί θα κάνει αμέσως μετά.

Αυτό που προσπάθησα να δείξω είναι ότι στο δωμάτιο αυτό υπάρχει ΜΙΑ Κυριαρχία, αυτή που φέρνει στο δωμάτιο ο Κυρίαρχος γιατί η κοπέλα είναι η υποτακτική του / σλέιβ του και δεν φέρ(ν)ει καμμία Κυριαρχία.

Αυτή, η ΜΙΑ Κυριαρχία είναι που παροχετεύεται στην κοπέλα με την εντολή για διείσδυση.

Ισχυρίστηκα ότι σε μια ερωτική πράξη δεν μπορούν να έχουν ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ την Κυριαρχία (και καλμάρισα την tender που πήγε να ντριπλάρει με τα ευάλωτα γουγουτσουλίνια, δλδ. σεξ μηδενικής Κυριαρχίας)

Και ισχυρίστηκα ότι αυτή η Κυριαρχία που παίρνει η κοπέλα, από κάπου πρέπει να αφαιρείται, προδήλως από τον Κυρίαρχο (ζίρο σαμ γκέιμ, για να επιταχύνω την συνεννόηση, Arioch)

Δλδ. ο Κυρίαρχος λέει "είμαι ο Κυρίαρχός σου και σε διατάζω να με κυριαρχήσεις".

Επειδή σας αρέσουν και τα της "Θέλησης" είναι σαν ο "γεννηθήτω το θέλημά σου" να σου λέει "το θέλημά μου είναι: ακύρωσέ με"

(προτιμώ να σας δω με ροπή στη θρησκοληψία, παρά να πάρω στην κυριολεξία το κλιπάκι του Anacreon για το ποιοί έφτασαν στην τρέλα να πιστεύουν ότι είναι τόσο Κυρίαρχοι που και να τους γαμούν, τίποτα δεν αλλάζει)

Μπορείτε φυσικά να ισχυριστείτε ότι η διείσδυση δεν είναι Κυριαρχική πράξη, είναι κάτι σαν το τσίμπημα του ποπού. Αν δεν σας σταματούν δεκάδες χιλιάδες χρόνια δράσης των θηλαστικών, θα σας σταματήσω εγώ; Το πολύ-πολύ, αν σας αγαπώ, να σας πάρω δώρο ένα δίμηνο συνδρομητικής, να δείτε νάσιοναλ τζεογκράφικ. Θα σας μείνει και η δορυφορική κεραία.

Αν τώρα κάποιος πιστεύει ότι έχει τόση Κυριαρχία, που μπορεί να την δώσει, και πάλι να του περισσεύει, τον παραπέμπω στην παραδοξολογία αυτής της εποχής της ζωής μου, όπου λέω πως "είμαι τόσο οικονόμος που και την οικονομία με οικονομία την κάνω".

Αλλά αυτό το λέω για να δικαιολογήσω τις σπατάλες μου και τα δυσθεώρητα χρέη μου...

Dream

ΥΓ. Πιθανώς σας έχει μπερδέψει λίγο το Ιντερνετ: η Κυριαρχία δεν είναι ψηφιακή φωτογραφία που μπορείς να την δίνεις στον άλλον και πάλι να την έχεις. Ρωτήστε και την ελλάδα (με μικρό έψιλον).

ΥΓ2 @tender, στα γρήγορα: θα ξαναγυρνάτε για πολύ ακόμη στο "αγαπημένο" θέμα των υποστηρικτών του στραπονισμού, στο ότι αυτό δεν κάνει τον άνδρα "πούστη"; Τουλάχιστον είστε ο Δον Κιχώτης απέναντι σε αυτόν τον ανεμόμυλο, γιατί αναγκάστηκα να συνδιαλαγώ και με Σάντσο Πάντσες...

 

Απάντηση: Θελει να Τον γαμησω..Τον κανει αυτο λιγοτερο Αφεντη?

Η διαφωνία μας ωστόσο αγαπητέ DreamMaster είναι ότι μεταξύ ενός Κ και μιας υ το παιχνίδι "ποιος έχει το πάνω χέρι σ' ένα session" δεν είναι zero sum game και δεν είναι zero sum game διότι δεν μοιράζεται κομμάτι κάποιας ομοιόμορφης πίτας (όπως πχ θα ήταν μεταξύ δύο Κυριαρχικών).

Η υ στον παράδειγμά μας, δεν κυριαρχεί πάνω στην πράξη του sex αλλά ενεργεί, ακριβώς όπως θα ενεργούσε αν ο Κ την έβαζε να χοροπηδάει γυμνή μπροστά του και αυτός να την παίζει βλέποντας τα στήθια της να πηγαίνουν πάνω κάτω. Κάνει κάτι για την ευχαρίστηση του αφέντη της ακόμα και αν αυτό σημαίνει ενέργεια επί του σώματος του αφέντη της.

Ο ίδιος της το ζητάει, ο ίδιος το απολαμβάνει και ο ίδιος θα το επιπλήξει ή θα το επιβραβεύσει ανάλογα με την επίδοση. Ο ισχυρισμός μου λοιπόν είναι πως το σεξ είναι κυριαρχική πράξη μόνο αν η θέληση για σεξ επιβληθεί από τον έναν στον άλλον.