Αντίδραση στον πόνο

Δε ξέρω τι σας αρέσει περισσότερο.

Σε κάποιους αρέσει να ουρλιάζει η κοπέλα όταν δέχεται τον πόνο.
Σε άλλους αρέσει να την φτάνουν να κλάψει.
Σε άλλους αρέσει απλά να φωνάζει.
Σε άλλους να αναστενάζει.

Εμένα, δε ξέρω γιατί, περισσότερο από όλα με ευχαριστεί να το κρατάει μέσα της. Αρκεί μόνο ένα σιωπηλό αναστεναχτό. Η διαταραχή στην αναπνοή της από τον πόνο. Το βλέμμα της εκείνη τη στιγμή. Μου αρέσει πολύ να κοιτιόμαστε. Ίσως κάποιο δάκρυ.

Με ευχαριστεί περισσότερο να δέχεται υποτακτικά τον πόνο μέσα της και να μην αντιδράει (για να μη σε ενοχλήσει) παρά το να χαλάει τον κόσμο. Νιώθω να την ελέγχω περισσότερο. Ίσως γιατί υπερτερεί η ευχαρίστηση της κυριαρχίας από το σαδισμό. Δε ξέρω.

Εσάς τι σας αρέσει περισσότερο;

 

Απάντηση: Αντίδραση στον πόνο

Και μένα αυτό μου αρέσει να [προσπαθώ να] κάνω όταν πονάω. Το βρίσκω τρισεκατομμύρια φορές πιο ερεθιστικό από το να αφήνομαι εντελώς ελεύθερη. Έχει να κάνει με τα όρια. Θέλω όρια.
Και νομίζω ότι αν ποτέ προκαλούσα εγώ πόνο κάποιον θα με ικανοποιούσε η αντίστοιχη αντίδραση από το "θύμα" μου - αυτό δηλαδή που περιγράφεις.

Αλλά δεν ξέρω αν αυτό σημαίνει ότι υπερτερεί η ανάγκη για κυριαρχία από τον σαδισμό. Με βάζεις σε σκέψεις... <---- σε σημείο να βάλω τρεις τελίτσες!

 

Απάντηση: Αντίδραση στον πόνο

Συμφωνούμε απόλυτα μου φαίνεται.
Ωραίο το να ακούς τη γλυκιά της ταλαιπωρία, αλλά μέχρι το αρχίσει να φωνάζει υπερβολικά υπάρχει απόσταση.
Μου δίνει την αίσθηση της ασέβειας κατά κάποιο τρόπο.
Σίγουρα δεν είναι καλό κορίτσι άμα φωνάζει.

 

Απάντηση: Αντίδραση στον πόνο

Δε μπορώ να ξεχωρίσω, όλα ερεθιστικά μου φαίνονται, αναλόγως τη διάθεση μου. Μου αρέσουν οι φωνές, όχι όμως τα ουρλιαχτά. Ok όμως, το παραδέχομαι, ένα κλικ παραπάνω με ερεθίζει το να το κρατάει μέσα της, να αναστενάζει ελαφρά και αν βγάλει δάκρυ τότε ίσως την αφήσω να φωνάξει...

 

Απάντηση: Αντίδραση στον πόνο

Ναι, η λέξη «ασέβεια» μου φαίνεται απόλυτα ταιριαστή στην περίπτωση.

Τελικά νομίζω ότι έχεις δίκιο – χάνεται ο έλεγχος με τις έντονες αντιδράσεις. Ή τέλος πάντων ο έλεγχός σου δεν είναι τόσο… «έγκυρος»; Εμφανής; Δεν βρίσκω την ακριβή λέξη. Κάτι τέτοιο όμως. Και, όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, στο bdsm εκτός από τον έλεγχο [που είναι φυσικά το κλειδί] έχει τεράστια σημασία η «τάξη», το «συγκεκριμένο», από την αρχή μέχρι το τέλος. Και θυμήθηκα ότι ενώ στο vanilla σεξ [όσο ακραίο κι αν είναι] μου αρέσουν πολύ οι έντονες εκφράσεις του πόνου, στο bdsm δεν «χωρούν» ακριβώς. Discipline: μια λέξη που ενώ δεν είχε τεράστια σημασία για μένα μέχρι πρόσφατα, τώρα παίρνει όλο και μεγαλύτερη δύναμη στο μυαλό μου.
Πειθαρχία: θα πονέσεις. Θα σε πονέσω. Αλλά δεν θα [σε αφήσω να] το δείξεις.

 

Απάντηση: Αντίδραση στον πόνο

Θα συμφωνήσω σε αυτό.
Και για εμένα είναι μεγαλύτερη η ηδονή και η ικανοποίηση όταν πρέπει να μείνω ήσυχη (ειδικά αν είναι εντολή) από το να εκτονώσω τον μαζοχισμό μου φωνάζοντας.
Είναι ο ίδιος λόγος που απολαμβάνω περισσότερο το να με χτυπάει χωρίς να με έχει δέσει απλα με την εντολή να μείνω ακίνητη.
Μεγάλο αφροδισιακό ο έλεγχος και η επιβολή

 

Απάντηση: Αντίδραση στον πόνο

Και αν, εφόσον βάζεις και την εντολή στο παιχνίδι, σε διατάξει να φωνάξεις; Θα σου χαρίσει ακριβώς την ίδια ικανοποίηση με το να πνίξεις τις κραυγές σου;
Θέλω να πω: εξαρτάται η ικανοποίησή σου 100% από την εκτέλεση της εντολής;
Ή, αν είσαι σε θέση να διαλέξεις, σου αρέσει το ένα [να μη φωνάξεις] περισσότερο από το άλλο [να φωνάξεις];

 

Απάντηση: Αντίδραση στον πόνο

Η ικανοποίηση μου εξαρτάται απο την καλή εκτέλεση της εντολής και άρα την δική Της ικανοποίηση.
Ειδικά όταν η εντολή είναι κόντρα στην φυσική ροπή (να μην φωνάξω και να μην κουνηθώ).
Αν δεν έχω εντολή προτιμώ να σωπάσω, γιατί θέλω να έχω τον έλεγχο των αντιδράσεων μου.
Αν θέλει να μάθει πόσο πονάω θα με ρωτήσει,δεν υπάρχει λόγος να κάνω επίδειξη του πόσα αντέχω.

 

Απάντηση: Αντίδραση στον πόνο

Με κάλυψες. Εννοώ ότι κατάλαβα τι θέλεις. Προτιμάς, αν σου δίνεται η δυνατότητα, να αυτοπεριοριστείς. Αλλά αν υπάρξει εντολή τίποτα άλλο δεν έχει σημασία. Σωστά;

 

Απάντηση: Αντίδραση στον πόνο

Όταν υπάρχει εντολή μετράει μόνο αυτή.
Τις περισσότερες φορές οι υπερβολικές φωνές μου μοιάζουν με θέατρο.
Σαν να προσπαθεί το υ να δείξει πόσο πονάει

 

Απάντηση: Αντίδραση στον πόνο

Αυτό που είπες πολύ μου άρεσε  

 

Απάντηση: Αντίδραση στον πόνο

Ο τρόπος που εκφράζει η κάθε αποδέκτρια τον πόνο που νιώθει είναι ιδιαίτερα προσωπικός. Εξαρτάται και από το είδος του πόνου, αλλά μηχανική αντίδραση δεν είναι.

Το ίδιο ισχύει με τον πόνο που δίνεται, πάλι ο τρόπος με τον οποίο δίνεται είναι ιδιαίτερα προσωπικός, ένα είδος υπογραφής πάνω σε πονεμένο σώμα.

Στον τρόπο αποδοχής του πόνου παίζει κάποιο ρόλο ο φόβος προς τον πόνο, ενδεχομένως και η σεξουαλική διέγερση από αυτόν.

Με λίγα λόγια δεν είμαι διόλου βέβαιη αν οι μορφές αποδοχής του πόνου γίνεται να ταξινομηθούν.

Σε κάθε περίπτωση δεν θυμάμαι στις στιγμές του πραγματικού πόνου να είχα τα περιθώρια να επιλέξω αντίδραση, έχω την εντύπωση ότι και εγώ της ήσυχης σχολής είμαι, αν και όχι της τελείως ήσυχης, βογκητά, βαθιές ανάσες, καμία φωνούλα θα ακουστούν, νομίζω.