ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Κορνήλιε, φυσικά και μόνο σε καπιταλιστικές κοινωνίες έχουμε δει να είναι τόσο υψηλό το επίπεδο των κοινωνικών παροχών, καθώς όχι μόνο η ίδια η έννοια της κοινωνίας αλλά και η έννοια της πρόνοιας είναι δημιούργημα των κρατών που προσπάθησαν να διευκολύνουν την ανάπτυξη μιας ελεύθερης αγοράς. Πιο πριν δεν ήταν μειωμένη η πρόνοια. Απλά δεν υπήρχε ως σύλληψη.

Το θέμα της ελευθερίας κίνησης μπερδεύει αρκετά όπως το γράφεις, γιατί υποννοεί την τεχνολογική δυνατότητα. Έχεις δει εσύ άλλοτε στην ιστορία τόσο σκληρούς μεταναστευτικούς νόμους που να επιβάλλουν στους ανθρώπους πού ακριβώς θα ζήσουν;

Ευημερούμε στις πλάτες των χωρών που παράγουν για μας. Αυτές θα τις αφήσουμε απ έξω όταν μιλάμε για το πόσο ευτυχισμένοι είμαστε ακόμα και σε συνθήκες κρισης; Μέχρι εκεί φτάνει το καπιταλιστικό όνειρο, στον διπλανό μας που έγινε ΔΥ αντί να πάει στην φάμπρικα που λόγω ελευθερίας κινητικότητας μετακόμισε στη Βουλγαρία;

Αυτό εννοούμε ελευθερία και ευημερία; Το τι θα κάνει ένα μικρό κομμάτι του κόσμου πατώντας πανω στους υπόλοιπους; Να το λεγε κανας Γερμανός,πάει στο διάολο, αλλά εμείς είμαστε με το ένα πόδι απ όξω, δεν είναι δεδομένο το αν σε αυτό τον κόσμο θα είσαι σ αυτούς που απολαμβάνουν ή σ αυτούς που θα πεθαίνουν δουλεύοντας.

underherfeet, δυστυχώς η ευτυχώς, ο κόσμος προχωράει ανεξαρτήτως της φαντασίωσης του καθενός. Εγώ πολύ το χαίρομαι που ο συγκεκριμένος προχωράει τρεκλίζοντας, αρκεί να ήμουν και σε μια αμμουδιά της Καραϊβικής όσο τον παρατηρώ.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Άρα λοιπόν να υποθέσω ότι μέχρι σήμερα δεν ψήφιζες καθόλου ?

Ή ψηφιζες λευκό ?

 

Απάντηση: Re: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Μπορείς να κανεις μια απόπειρα να εξηγήσεις λίγο καλύτερα?

 

Re: Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Ουτε ως πράξη. Ακόμα καλύτερα για το συστημα που πιστευω.

Πότε δεν σταματησαν οι μεταναστευτικες ροές. Αλλωτε ήταν έντονες και αλλωτε ισχνές. Αυτο εξαρτάται απο τις ανάγκες κάθε εποχής και τις συνθήκες που διαμορφωνονται. Στα νεότερα χρόνια παντως οι ροές ήταν κυρίως προς τις αστικές δημοκρατίες οπου υπήρχε πλουτος ελευθερία και ασφάλεια

Ευημερούμε; Βάζεις κι εμάς; Εμείς δεν είμαστε εξελιγμένη αστική δημοκρατία και επισης δεν παράγουμε. Μας δανειζαν και μας επιδοτουσαν οι πλουσιοι και δεν ευημερουσαμε χαρη στην εκμεταλευση των φτωχων οπως υπονοείς

Ολοκληρη η ιστορία του ανθρώπου δεν ειναι παρα συγκρουσεις συμφερόντων και μια ατερμονη παλη για ζωτικό χώρο και ενέργεια. Ετσι γίνεται και δεν θα γίνει ποτέ αλλιως. Δεν είμαι σίγουρος για πολλά πράγματα αλλα γι αυτο είμαι. Δεν είναι δικαιος ο κοσμος και δεν θα γινει. Το θεμα μας ειναι ποιο πολιτικοκοινωνικο-οικονομικό συστημα ειναι καλυτερο και οχι ποιο θα ηταν θεωρητικα τελειο και δικαιο ασχετως εφαρμογης.
Καλο θα ήταν να φορουσαμε όλοι μακριες κελεμπίες ,να αγκαλιαζομαστε στους δρομους ,να τρωμε φρουτα , να αγαπαμε τον πλησιον μας και να υπαρχει παγκοσμια ειρηνη και δικαιοσυνη, αυτο ευχεται και η μις κοσμος και η μις Ευρωπη και ολες οι μις του κοσμου. Πες μου ομως atasai τι θα κανουμε τωρα; Εγω θα λεω πως το ταδε συστημα ειναι το καλυτερο και εσυ θα απαντας ναι αλλα δεν εφερε την παγκοσμια ειρηνη.
Δεν την εφερε και δεν θα την φερει ουτε την ειρηνη ουτε την δικαιοσυνη ουτε την ισοτητα αλλα πες μου αληθεια σε ποια χωρα θα προτιμουσες να ζεις;

Δεν είμαστε με το ένα πόδι απ όξω μονο τωρα αλλα ανεκαθεν. Η γενικευμένη κλεφτοκρατια παντως δεν ειναι αστικη δημοκρατια.

Αυτό τωρα που το βλέπω είναι μια καλη απαντηση σε πολλα απ αυτα που γράφεις

Καλη είσαι εσυ   Και για τους αλλους δεν νοιάζεσε που θα υποφέρουν;  

Η απάντηση ειναι μέσα στο απόσπασμα απο το ποστ μου που παραθέτεις

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Είναι τόσο θεωρητικό και ρομαντικό, μπάζει από τόσες πλευρές που είναι φυσικό ότι μόνον σ εσένα θ' άρεσε  

Δυστυχώς όταν ήμουν σε ηλικία να καταλαβαίνω από πολιτική το πανηγύρι είχε τελειώσει, τα καλύτερα παιδιά είχαν κουραστεί και είχαν γυρίσει σπίτι και μόνον ο κύριος Σαμπατακάκης είχε απομείνει να λέει, άσε καλύτερα... πίκρα   Ό,τι ξέρω από πολιτική είναι από την πολυαγαπημένη μου κολλητή, πέντε χρόνια μεγαλύτερή μου και υπέροχα πολιτικοποιημένη. Είκοσι χρόνια κουβέντες...

Ποτέ δεν συμφέρουν κανέναν οι επαναστάσεις. Αλλά σε κάθε περίπτωση, αυτή η σε βάθος ανανέωση προσώπων που (νομίζω κι εσύ) επιθυμείς θα φέρει μια περίοδο δοκιμών, πειραματισμών που θα αποτυγχάνουν και θα δοκιμάζονται άλλοι. Αυτό επίσης δεν είναι ιδιαίτερα συμφερτικό. Αλλά σε κάποιο βαθμό πρέπει να γίνει.

Πάντως, για να πω την κακία μου (όχι σε κανέναν από δω μέσα) αν λέμε ότι όλοι είναι χάλια, όλοι είναι κλέφτες και εκβιαστές και άχρηστοι κινδυνεύουμε τελικά να τη γλιτώσουν τέσσερις βασικοί φταίχτες, δύο πρωθυπουργοί και οι κατ' εξοχήν υπουργοί τους οικονομικών.

Σωστά, ως οικονομολόγος και ως κάποια που πετάγεται όπου νομίζει. Σε τόσα βάζα με σφίγγες έχω χώσει το χέρι μου κατά καιρούς, γιατί όχι και σ αυτό.

Δεν φρονώ διόλου ότι φταίει ο Κέϋνς και έτσι ο κος Μπαρουφάκης μπορεί να συνεχίσει να ομιλεί από καθέδρας μεταμοντέρνας χαλαρά καθήμενος και χωρίς να τον τσούζει τπτ απολύτως.

Ας δούμε τι λέει, στα πεταχτά. Λέει λοιπόν ο κύριος καθηγητής με την προσωπική ιστοσελίδα dot eu των αρκετών χιλιάδων ευρώ, ότι

ως εδώ καλά, σιγά μην ήταν λιγότεροι ή περισσότεροι από τρεις, αν ήταν δύο θα ήταν αδιάφοροι, αν ήταν τέσσερις ο τέταρτος θα ξεχνιόταν και αν ήταν περισσότεροι θα κούραζαν ως και μέχρι πνευματικής εξάντλησης.

όχι, δεν τους θέλουμε αυτούς γιατί "το κράτος που συρρικνώνεται" είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι που απολύονται και για να είναι σίγουρο ότι θα συρρικνωθεί, αυτοί που θα απολυθούν να μου τρυπήσετε τη μύτη αν θα είναι οι άχρηστοι και οι λιγδήδες. Οι χρήσιμοι και ικανοί θα απολυθούν. Οι μειώσεις των μισθών και τιμών είμαστε εμείς. Μέχρι να βγούμε απ την κρίση θα έχουμε πεθάνει.

Ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι η μέθοδος αυτή.

Για τους κεϋνσιανούς δεν ξέρω. Ο Κέϋνς έπαθε την πρώτη του καρδιακή προσβολή όταν άκουσε έναν κεϋνσιανό να του εξηγεί τι είχε καταλάβει απ τη θεωρία του.

Σε κάθε περίπτωση τα εργαλεία σχεδιασμού τέτοιων κρατικών παρεμβάσεων έχουν καταστραφεί και δεν δουλεύουν λίγο λίγο απ το '72 κι έπειτα.

Είναι αλήθεια. Μόνον τα πενταετή προγράμματα είναι καλά και αυτά με μπαμπούλα από πάνω και με το παράδειγμα του Σταχάνοβιτς να οδηγεί.

"Δεν ξέρω τι λες εσύ Μαρξ με τα σπυριά στον κώλο", του είχε γράψει ο Μπακούνιν μετά που ο Μαρξ είχε - επιτέλους - βγάλει το Κεφάλαιο, "αλλά αυτά που περιγράφεις δεν πρόκειται να είναι μετασχηματισμοί αστικών δομών όπως τα οραματίζεσαι. Αυτά μόνον στη Ρωσία μπορεί να συμβούν και εκεί θα φέρουν τα Γκούλαγκ σε τέτοια έκταση που μου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο. Γι αυτό, παλιόγερε, εγώ και οι αναρχικοί μου σε αποχαιρετούμε και βγάλτα πέρα χωρίς εμάς."

Αυτό που υποστηρίζω το γνωρίζουν καλά όλοι οι οικονομολόγοι.

Όλα αυτά τα οικονομικά πρότυπα έχουν προ πολλού αποδειχτεί αδιέξοδα, ενώ νέα "Γενική Θεωρία" στη θέση εκείνης του Κέϋνς, π.χ., δεν υπάρχει. Εδώ και σαράντα χρόνια οι οικονομικές πολιτικές είναι μίγματα των παραπάνω. Κάτι από δω κάτι από κει. Άλλοτε δουλεύουν, άλλοτε όχι. Όταν δουλεύουν δεν είναι βέβαιο για ποιον λόγο, συνήθως δεν είναι επειδή προγραμματίστηκαν σωστά. Όσο επεκτείνονταν τα οικονομικά συστήματα αυτό είχε μικρή σημασία. Όταν έπαψαν να επεκτείνονται ουσιαστικά και άρχισαν να τζιράρουν μόνον υπαρκτό χρήμα και να το καίνε, τότε οι κεντρικοί τραπεζίτες σχεδόν μόνον να κάνουν το σταυρό τους να μην έρθει η ώρα να καλύψουν τα καμένα λεφτά μπορούσαν και να συνεννοούνται μεταξύ τους για τα απονενοημένα διαβήματα της τελευταίας στιγμής.

Συνήθως ο οικονομολόγος φτιάχνει τα μοντέλα του, κάνει τους λογαριασμούς του, καταλήγει σ ένα συμπέρασμα και μετά φωνάζει την αγορά και αρχίζει τη συζήτηση. Από κει βγαίνει τι θα γίνει. Να έχουμε τους κώλους μας καλυμμένους, όλοι. Έτσι δουλεύει το σύστημα ή μάλλον έτσι δούλευε. Μέχρι που έβγαλε τα μαχαίρια η αγορά. Η οποία, αν της πεις "σφάξε με αγά μου ν αγιάσω", όπως έκανε ο ΓΑΠ, δεν θα διστάσει διόλου.

Αυτά είχα να πω απόψε και δεν μου φαίνονται ευοίωνα, δηλαδή τους απολύουμε τους περισσότερους πολιτικούς, αλλά και πάλι, λύση για να βγούμε απ την κρίση δεν έχουμε βρει.

Πώς ερμηνεύεται το γεγονός ότι προτίμησες τις χειρότερες παραλίες στον κόσμο;  

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Αχ, κινδυνεύει η δημοκρατία μας.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Δεν πείθει η απάντησή σου ....

 

Re: Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Ναι ευτυχως που μονο το δικο σου ποστ μπαζει απο παντου.  

Η ατασαι τις επελεξε επειδη ακουσε πως εκει γυρω δεν εχει ολη την ωρα απεργιες  

 

Re: Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Για ποιο πραγμα δεν σε πειθω;

 

Δεν θυμάμαι να είπα ποτέ τέτοιο πράγμα, αλλά αφού με ανέφερες, ευκαιρία να ξεκαθαρίσω τη θέση μου. Αν κάποιο σύστημα απέτυχε, αυτό ήταν ο υπαρκτός σοσιαλισμός, όχι ο κομμουνισμός. Οι μόνες κομμουνιστικές κοινωνίες που γνώρισε η ανθρωπότητα, ήταν οι πρωτόγονες κι αυτές επιβίωσαν για πολλούς αιώνες, συνεπώς θα ήταν δύσκολο να τις χαρακτηρίσουμε ως αποτυχημένες, απλώς κάποια στιγμή ξεπεράστηκαν ιστορικά. Έτσι συμβαίνει, τα κοινωνικοοικονομικά συστήματα κάνουν τον κύκλο τους, ακμάζουν, παρακμάζουν και πεθαίνουν ή ανατρέπονται. Ο υπαρκτός σοσιαλισμός ακολούθησε στη σύντομη ζωή του την ίδια πορεία. Στην ακμή του, παρά την ολοκληρωτική, καταπιεστική του δομή και νοοτροπία, μετέτρεψε δυο καθυστερημένες, υπανάπτυκτες χώρες σε παγκόσμιες υπερδυνάμεις, κέρδισε τον μεγαλύτερο πόλεμο της ιστορίας κι απήλλαξε την ανθρωπότητα απ’ τη μάστιγα του ναζισμού. Δεν κατάφερε όμως να παρακολουθήσει την τεχνολογική εξέλιξη, ούτε να δημιουργήσει κοινωνίες ελευθερίας και ευμάρειας. Μοιραία οδηγήθηκε σε κρίση και τελικά κατέρρευσε ή μεταλλάχθηκε. Δεν θρηνώ για το τέλος μιας δυστοπίας που πιθανόν, αν μπορούσε, να εξόντωνε και μένα τον ίδιο.

Παρόλα αυτά δεν θεωρώ πως ο σοσιαλισμός απέτυχε συνολικά, κάθε άλλο. Σαν ρεύμα ιδεών και σαν πολιτικό κίνημα προσέφερε και προσφέρει ακόμα τα μέγιστα. Όλες οι κατακτήσεις και τα δικαιώματα που κέρδισαν οι εργαζόμενοι της Δύσης και που έκαναν τον βίο τους αξιοπρεπή, οφείλονται στην επίδραση των σοσιαλιστικών ιδανικών και στην οργάνωση και δράση σοσιαλδημοκρατών, μαρξιστών, αναρχικών κι εργατιστών. Δεν είναι τυχαίο πως από τη στιγμή που εξέλειπε το αντίπαλο δέος κι αποδυναμώθηκε το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, οι κατακτήσεις αυτές τίθενται εν αμφιβόλω και τα δικαιώματα συρρικνώνονται. Σημαντική ήταν ακόμη η συνεισφορά του σοσιαλισμού στο γκρέμισμα της αποικιοκρατίας και την απελευθέρωση του τρίτου κόσμου αλλά και στην ανάπτυξη του φιλειρηνικού κινήματος. Η Αριστερά στάθηκε επίσης ανέκαθεν στο πλευρό των μειονοτήτων και των γυναικών στη πάλη τους για ίσα δικαιώματα και χειραφέτηση.

Αυτή η νομίζω ψύχραιμη αποτίμηση που λαμβάνει υπόψη της θετικά κι αρνητικά, είναι που με κάνει να δηλώνω ακόμη μαρξιστής, κι όχι η πίστη σε κάποιο όραμα μελλοντικού επίγειου παράδεισου. Δεν είναι θρησκευτική πίστη αλλά μια συγκεκριμένη ανάγνωση των ιστορικών γεγονότων και των αιτιών τους.

Υπάρχει κι ένας ακόμη λόγος, η παταγώδης αποτυχία του καπιταλισμού να δημιουργήσει έναν κόσμο στοιχειώδους δικαιοσύνης, ισότητας κι ελευθερίας. Μετά από 350 χρόνια πολέμων, γενοκτονιών, ληστρικής εκμετάλλευσης και περιβαλλοντολογικής καταστροφής, το καλύτερο που έχει να επιδείξει είναι 30 ευημερούσες χώρες σε σύνολο 200! Ακόμη και στο εσωτερικό των προηγμένων χωρών όμως, οι ταξικές ανισότητες παραμένουν χαώδεις: μια ελίτ θησαυρίζει, η μεσαία τάξη ζει με σχετική άνεση και τα κατώτερα στρώματα εξαθλιώνονται. Το παράδοξο είναι πως όσο επικαλούνται τον καπιταλισμό αναφέρουν πάντα σαν παράδειγμα την Ολλανδία ή την Αγγλία, ποτέ όμως το Μπαγκλαντές ή το Μεξικό, λες κι οι χώρες αυτές δεν είναι καπιταλιστικές. Μοιάζει να μην αντιλαμβάνονται πως ανάμεσα στον πλούτο των μεν και τη μιζέρια των δε υπάρχει διαλεκτική σχέση.

Όσον αφορά την τελευταία παράγραφο, συγγνώμη αλλά τη βρίσκω λίγο άδικη και προσβλητική για μας τους υπόλοιπους. Δεν νομίζω πως ήσουν ο μόνος που αντέδρασε όταν διαχειρίστρια του φόρουμ ανέβαζε στο νήμα της σβάστικες και ναζιστικές αφίσες ή όταν άλλα μέλη προέτρεπαν στην καύση βιβλίων και στο πνίξιμο λαθρομεταναστών στη θάλασσα. Ίσως να μην το θυμάσαι, αλλά υπήρξαν και αρκετοί ακόμη.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Λίγο πριν την καταστροφή


23/3/2012
07:43
Του Άγη Βερούτη

Οι μέρες που περνάμε έχουν ξεκάθαρο άρωμα συντέλειας. Στα προηγούμενα δυο χρόνια έκλεισε το 25% των ελληνικών επιχειρήσεων. Κάποιοι βουλευτές και μετέπειτα αξιωματούχοι της κυβερνήσεως είπαν πως αυτοί που έκλεισαν δεν θα έπρεπε να ήσαν ανοιχτοί εξαρχής, πως δεν μπορούμε να έχουμε τόσα ρουχάδικα, τόσες καφετέριες, τόσα τυροπιτάδικα.

Μετά ήρθαν τα περίπτερα με τον καθορισμό τους ως φοροεισπράκτορες του κράτους, έπειτα οι χρηματιστηριακές, κατόπιν οι τεχνικές εταιρίες και όλα τα επαγγέλματα της οικοδομής, ο κλάδος των αυτοκινητάδων και των συνεργείων, οι μάντρες αυτοκινήτων, η μίσθωση ακινήτων, η πώληση και μεσιτεία ακινήτων, και ούτω καθεξής.

Κάθε φορά η καταστροφή μονάδων παραγωγής πλούτου στην ιδιωτική οικονομία ήταν “νομοτελειακή”, αναπόφευκτη, και “απαραίτητη” δια στόματος φαρισαίων και τελώνων, για την εξυγίανση της οικονομίας μας. Αυτή όμως η “δήθεν” νομοτελειακή κατάληξη των μικρομεσαίων αυτών επιχειρήσεων (και πολλών ίσως μεγάλων που δεν πρόλαβαν να μεταναστεύσουν σε λιγότερο τοξικά για την επιχειρηματικότητα κράτη), ήταν το αντάλλαγμα για να μην γίνουν δραστικές αλλαγές στο μέγεθος, στη γραφειοκρατία και στη διαφθορά του τεράστιου κρατικού μηχανισμού που απορροφούσε και κάθε τελευταία ικμάδα ζωής από την κοινωνία.

Η ελληνική κοινωνία ολόκληρη θυσιάζεται για να μην αλλάξουν οι προνομιακές σχέσεις κάποιων πολιτικά ισχυρών και διεφθαρμένων μειοψηφιών με το κράτος. Με άλλα λόγια, η Μεταπολίτευση ολόκληρη αποδείχθηκε μια καλοστημένη μηχανή αρπαγής πλούτου από το κοινωνικό σύνολο για αναδιανομή στα “δικά μας παιδιά”, γαλαζοπρασινοκοκκινοπών αποχρώσεων. Αυτοί που έμειναν απ΄έξω να υποστηρίζουν με το μόχθο τους την σπατάλη και νεοπλουτισμό των φαύλων, έφτασαν σε ύστατο σημείο εξαθλίωσης πλέον.

Με ψεύτικα στοιχεία η μεταπολιτευτική μαφία φούσκωσε το ΑΕΠ συμπεριλαμβάνοντας τα ναρκωτικά, τους ανάπηρους επαίτες και τις ιερόδουλες στα νούμερά του, για να δικαιολογήσει αδικαιολόγητο δανεισμό, και να προφασιστεί μια “εικονική φοροδιαφυγή” εγγράφοντας απαιτήσεις 60 δισ. ευρώ από κακομοίρηδες, βοσκούς, κλεισμένες και πτωχευμένες επιχειρήσεις και μπατιρολαμόγια. Με την φορολογική λαίλαπα των τελευταίων δυόμιση ετών, η εξουσιαστική μαφία έχει στεγνώσει και την αγορά από τα τελευταία κατακάθια ρευστότητας για να συντηρεί ανέπαφο το μηχανισμό επανεκλογής του ενόψει των επερχόμενων εκλογών.

Αυτή η τακτική έχει καταστρέψει 1.250.000 θέσεις εργασίας στην ιδιωτική οικονομία, στέλνει τους γέρους για ύπνο νωρίς για να μη πεινάνε, κάποιους που δεν τους παίρνει εύκολα ο ύπνος στους κάδους των σκουπιδιών έξω από τα φαστφουντάδικα, τους μισούς ασθενείς να παίρνουν τα φάρμακά τους μέρα παρά μέρα λόγω ανέχειας να αγοράσουν πλέον από την τσέπη τους τα φάρμακά τους, ενώ φαρμακοποιοί-γιατροί-φαρμακευτικές συζητούν για τις επιπτώσεις των γενόσημων στο 0,01% των περιπτώσεων.

Από τους εργαζόμενους που έχουν δουλειά, περισσότεροι από 400.000 μισθωτοί πληρώνονται με καθυστέρηση πάνω από 3 μήνες, και περισσότεροι από 200.000 με καθυστέρηση άνω των 6 μηνών. Η αδηφάγος κιμαδομηχανή του Σοβιετικού ελληνικού δημοσίου συνεχίζει ακάθεκτη και απαιτεί 9 υπογραφές και σφραγίδες από συμβολαιογράφο, επιμελητήριο, εφορία, ταμείο νομικών, ΤΥΠΕΔ, πάλι εφορία, πάλι επιμελητήριο, και τελικά νομαρχία και έπειτα εφημερίδα της κυβερνήσεως, για να μεταφέρει την έδρα της στο διπλανό τετράγωνο μια επιχείρηση που βρήκε φτηνότερο ενοίκιο εν μέσω κρίσεως, ή που απολύοντας το 50% του προσωπικού της ήδη, δεν χρειάζεται όλο το χώρο που ενοικιάζει. Ακόμα και αν θέλει ο μικρομεσαίος να γλυτώσει χρήματα από τα λειτουργικά του, πρέπει να πληρώσει λύτρα στο κράτος-κιμαδομηχανή.

Η λύσσα με την οποία καταστρέφει περιουσίες πλέον ο ελληνικός κρατικός μηχανισμός θυμίζει την υπερφορολόγηση πριν από κάθε καταστροφή κρατικής οντότητας. Από την Περσική αυτοκρατορία, στη Ρωμαϊκή, στη Βυζαντινή, στις αποικιοκρατίες, και τις δικτατορίες του περασμένου αιώνα, ως και την με μένος απομύζηση των κατοχικών δυνάμεων στις κατακτημένες χώρες. Ίσως ακόμη δεν έχει ξεκινήσει να μαζεύει πτώματα από το δρόμο ο Δήμος με τα απορριμματοφόρα του, ή αν με 40.000 άστεγους το έχει ξεκινήσει, δεν το έχουμε μάθει. Πάντως η εγκληματικότητα, πρωτόγνωρο για την Ελλάδα, δίνει μια ληστεία ανά λεπτό, και μια δολοφονία λόγω ληστείας κάθε 48 ώρες. Αυτό ενόσω το 50% της αστυνομίας, ή ίσως και παραπάνω, φρουρεί “σημαίνοντα” πρόσωπα που συμμετείχαν στη λεηλασία της ελληνικής κοινωνίας τα τελευταία 30 χρόνια.

Η κοινωνία καταρρέει, και ενώ το πρώτο 25% όλων των ελληνικών επιχειρήσεων πήρε δυο χρόνια για να κλείσει, άλλο 25% αναμένεται να κλείσει στις επόμενες 90 μέρες αν δεν γίνει κάτι δραστικό που θα προσδώσει ρευστότητα στην αγορά.

Δεν ξέρω αν θα μπορούσαν να μοιράσουν ζεστό χρήμα στην αγορά σε 90 μέρες -αμφιβάλω. Μια ουσιαστική λύση που θα μπορούσε να δώσει άμεσα αποτελέσματα, θα ήταν να παγώσουν (δια νόμου) τις πληρωμές προς το κράτος των μικρομεσαίων που κινδυνεύουν να κλείσουν και έχουν πάει πίσω στους μισθούς τους για 3-6-9 μήνες, ώσπου οι μεταρρυθμίσεις να ξεκινήσουν να πιάνουν τόπο.

Όμως φοβάμαι πως κανείς τους δε νοιάζεται. Το μόνο που νοιάζονται είναι το πώς θα εξασφαλίσουν τις ψήφους της εκλογής τους στις επερχόμενες εκλογές!

Ένα καζάνι που βράζει, στα όρια της έκρηξης, αργά ή γρήγορα θα δώσει την τελειωτική κίνηση στο παιχνίδι εξουσίας και διαφθοράς. Καμιά αλαζονική εξουσία όμως δεν αναγνώρισε τα σημάδια τους τέλους της. Ούτε αυτή θα το κάνει.

Εκτός αν προλάβουμε να τους αλλάξουμε εγκαίρως.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Όταν είμαι σε παραλία - μακράν οι καλυτερότερες έχω βρει ότι είναι της Μυκόνου - δεν με νοιάζουν διόλου οι απεργίες, για το ασταθές βήμα του πρώτου κόσμου μπορεί να έχω κάνα βιβλίο να διαβάζω κάτω απ τον ήλιο.

Εξαιρετικό ποστ προσυπογράφω κάθε λέξη.

Μια μόνον παρατήρηση, προφανώς κανείς δεν αναφέρεται στους δορυφόρους όταν κρίνει το κεντρικό σύστημα. Όπως σωστά είχε πει ο Στ.Κούλογλου, λέμε για τον διπολισμό που βοήθησε πολλά (σημ. δική μου: κυρίως ευρωπαϊκά) κράτη να ζουν με ευμάρεια - αφού πίεζαν τις ΗΠΑ ποντάροντας στον ανταγωνισμό της με την ΕΣΣΔ και ίσως και αντίστροφα - και επιλέγουμε να αγνοούμε τα βάσανα της Λατινικής Αμερικής και της Πολωνίας, αυτών δηλαδή που γειτόνευαν με τους δύο πόλους.

Μάπες  

Δομημένο, εύστοχο, όμως μάλλον υπερβολικό.

Τότε τι περίπου θα συμβεί;