ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Το γνώριζαν ρε μεγάλε, το γνώριζαν. Για τα μονοπώλια δουλεύουνε. Ή με την εργατική τάξη θα ήταν ή με τα μονοπώλια.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Necrotik, δεν έχω καμια κακή πρόθεση.

Αλλα για να καταλάβω το εξής. Γιατί ιστορικά ο καπιταλισμός φαίνεται να εξασφαλίζει πολύ, πολύ καλύτερο μέσο ορο διαβίωσης από ότι ο κομμουνισμός?

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Απελπισία σκέτη με πιάνει. Άμα δεν καταλαβαίνετε ούτε τα βασικά, τότε δεν υπάρχει ελπίδα.

Δηλαδή τι θα έπρεπε να γίνει για να θεωρήσεις ότι έχουν βάσεις; Να στα πει ο Πρετεντέρης και ο Τσίμας απ' την τηλεόραση;
Ποτέ δεν είπα ότι τα πάντα ελέγχονται από πάνω συνομωσιολογικά. Καθαρά και ξάστερα είναι τα πράγματα: όποιος ελέγχει την παραγωγή, την επιχειρηματικότητα, την εργασία, ελέγχει και την οικονομία. Ποιος τα ελέγχει όλα αυτά; Εγώ και εσύ; Εμείς είμαστε πιόνια. Η παραγωγικότητα (σε οποιαδήποτε χώρα) ιδιωτική υπόθεση δεν είναι; Εσύ αποφασίζεις τι θα παραχθεί; Τον μισθό που θα πάρεις; Αν θα σε πάρουν στην δουλειά; Τις τιμές; Έχεις κεφάλαιο; Όχι. Άλλοι έχουν και απ' αυτούς εξαρτώνται όλα αυτά. Εμείς είμαστε οι βλάκες που εξαρτώνται απ' αυτούς. ΤΑΞΙΚΗ κοινωνία...

Ναι, με υποχρεώνει η ανάγκη να επιβιώσω. Δεν κατέχω κεφάλαιο (όπως και η συντριπτική πλειοψηφία), οπότε αναγκάζομαι να πουλήσω την εργατική μου δύναμη σε αυτούς που έχουν κεφάλαιο, οι οποίοι θα την εκμεταλλευτούν για προσωπικό ώφελος. Ας υποθέσουμε ότι ένας άνθρωπος παράγει ένα αυτοκίνητο. Κανονικά δεν θα πρέπει να πάρει τόσα χρήματα όσο η αξία του αυτοκινήτου; Με τα οποία θα μπορεί να αγοράσει πράγματα αξίας ίσης με το αυτοκίνητο; Μια δίκαιη ανταλλαγή: ανταλλάσεις το αυτοκίνητο που εσύ παρήγαγες με πράγματα ίσης αξίας, μια διαδικασία η οποία χάριν ευκολίας γίνεται μέσω του χρήματος. Το χρήμα δεν τρώγεται, δεν φοριέται, είναι μέσο συναλλαγής. Λοιπόν, συμβαίνει το παραπάνω; Προφανώς όχι. Αν έφτιαχνες ένα αμάξι και το αφεντικό σου σε πλήρωνε για ένα αμάξι, δεν θα έμενε τίποτα σε αυτόν. Αυτός έχει την επιχείρηση για τον εαυτό του, όχι για σένα. Και επίσης ανταγωνίζεται τους αντιπάλους του: πρέπει να αυξήσει τα κέρδη του για να τα επανεπενδύσει, ώστε να βγάλει περισσότερα και πάει λέγοντας. Αν δεν το κάνει, δεν θα έχει η επιχείρησή του μακροζωία. Για να αυξήσει τα κέρδη πρέπει η διαφορά αυτού που εσύ παράγεις με αυτό που πληρώνεσαι να μεγαλώσει. Θα φτιάξεις ένα αμάξι, θα πληρωθείς για το 1/3 πχ. Θα δουλέψεις 8 ώρες, θα πληρωθείς τις 3, οι 5 του μένουν καθαρό κέρδος. Ενώ εσύ δουλεύεις, αυτός κονομάει. Είναι "νόμιμη κλεψιά" ή όχι; Μισθωτή εργασία...

Πάμε παρακάτω σε ότι είπες. Δεν μπορώ να ανοίξω επιχείρηση. Δεν έχω κεφάλαιο. Οι τράπεζες για δάνειο θα μου βάλουν τρελό επιτόκιο, επειδή θα ξέρουν ότι δεν θα ανταπεξέρθω στον ανταγωνισμό και δεν θα ορθοποδήσω. Και έτσι είναι: υπάρχουν μονοπώλια. Δεν μπορείς να ανταγωνιστείς τα μονοπώλια.
Όχι, δεν είμαι φιλοχρήματος. Δεν θέλω να έχω χρυσές μπανιέρες, βίλες, φεράρι. Ούτε που με νοιάζουν. Ένα πράγμα απλό θέλω: Η δουλειά του εργαζόμενου να επιστρέφει σε αυτόν. Όσο όμως μια επιχείρηση είναι ατομική ιδιοκτησία, ο εργοδότης έχει το νόμιμο δικαίωμα να την διαχειρίζεται όπως θέλει. Σε πληρώνει 400 ευρώ και άμα σ' αρέσει! Σε μια εποχή που η πρόοδος στην τεχνολογία και η παραγωγικότητα είναι υψηλότερες από ποτέ, ο κόσμος φτωχαίνει. Ενώ παγκοσμίως υπάρχει περισσότερος πλούτος, ο εργαζόμενος έχει λιγότερα. Τρελό;

Είπες "μεγάλοι μισθοί και σιγουρία δεν πάνε μαζί". Αποδεσμεύσου από την νοοτροπία του καπιταλισμού! Λόγω απειρίας/νεότητας, άγνοιας και έλλειψης πολιτικοποίησης έχεις μπει στο τριπάκι να σκέφτεσαι τα πάντα με την λογική της ελεύθερης οικονομίας και της καπιταλιστικής μεθόδου. Σε έχουν κάνει να μην μπορείς να φανταστείς καν τον κόσμο να λειτουργεί με άλλες αρχές.

Ε, πάλι καλά που τουλάχιστον παραδέχεσαι αυτό. Το γιατί είναι χαμηλοί το εξηγήσαμε παραπάνω.

Εχθρικότατο περιβάλλον προς οποιαδήποτε επιχείρηση!!!!!!!
Έλα, είσαι γιος βιομήχανου έτσι;
-Εχθρικότατο περιβάλλον: μείωση φορολόγησης για τις επιχειρήσεις από 40% σε 25% (ΝΔ), μετά σε 20% (ΠΑΣΟΚ) και προσεχώς μετά τις εκλογές σε 15%.
-Εχθρικότατο περιβάλλον: δραματική μείωση μισθών για να αυξηθούν τα κέρδη των επιχειρήσεων.
-Εχθρικότατο περιβάλλον: διευκόλυνση απολύσεων.
-Εχθρικότατο περιβάλλον: κατάργηση συλλλογικών συμβάσεων. Ατομικές συμβάσεις: Θα πας στον εργοδότη και θα παζαρεύεις προσωπικά τι και πως. Θα σου δίνει μια σύμβαση η οποία θα σου λέει πχ ότι θα δουλεύεις 10 ώρες τη μέρα για 500 ευρώ και αν δε θέλεις να περάσει ο επόμενος (ένα εκατομμύριο ανέργους έχουμε, δεν φοβάται μην ξεμείνει).
-Εχθρικότατο περιβάλλον: διάθεση για άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων. Για να μπορέσουν να επενδυθούν τα τεράστια κέρδη που έχουν μαζέψει κάποιοι (εις βάρος των μικροεπαγγελματιών του κλάδου όμως). Υπερσυσσώρευση κεφαλαίου. Απ' ότι είχα δει στις ειδήσεις η Apple πχ έχει μαζέψει περί τα 750 δις δολλάρια και δεν ξέρει τι να τα κάνει. Αυτά φυσικά είναι κέρδη που μαζεύτηκαν από τη δουλειά των εργαζομένων της (εξήγησα παραπάνω το πως). Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων βοηθάει τέτοιες περιπτώσεις να επανεπενδύσουν τα κέρδη τους, καταστρέφοντας όμως τους μικρούς του κλάδου που δεν θα αντέξουν τον ανταγωνισμό.

Το εχθρικό περιβάλλον που λες, γεννιέται από τις συνθήκες του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος: υπάρχουν μονοπώλια όπως είπα και παραπάνω. Όπως και να το κάνουμε, σε συνθήκες ανταγωνισμού στην επιχειρηματική δραστηριότητα κάποιοι εξελίσσονται περισσότερο. Αυτοί γίνονται μονοπώλια και δεν μπορείς να τους ανταγωνιστείς πλέον, επικρατούν ολοκληρωτικά. Επίσης το ότι οι μισθοί είναι χαμηλοί (είπαμε πριν γιατί είναι χαμηλότεροι απ' όσο θα έπρεπε) οδηγούν σε μικρή κατανάλωση, οπότε πολλές επιχειρήσεις κλείνουν. Αυτά μπορώ να τα δεχτώ ως εχθρικό περιβάλλον, αλλά αυτά δεν τα προκάλεσε κανείς: εκεί καταλήγει η ελεύθερη οικονομία και ο καπιταλισμός, έτσι λειτουργούν. Τα ΠΑΣΟΚ και οι Νέες Δημοκρατίες παίρνουν μέτρα υπέρ του κεφαλαίου (έγραψα λίγο πιο πάνω μερικά) για να σώσουν το καπιταλιστικό σύστημα, να σώσουν τα κέρδη των επιχειρήσεων, να ευνοήσουν την επιχειρηματικότητα, όλα αυτά όμως έρχονται εις βάρος της εργατικής τάξης.

Μη εχθρικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις ήθελες; Ε, αυτό προσπαθούν να κάνουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ (και όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα). Γιατί κράζεις τότε; Με τις αντιλήψεις που έχεις, για ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είσαι!

Άλλο ο τουρισμός, άλλο η παραγωγή. Με την εγχώρια παραγωγή καλύπτεις τις ανάγκες σου: μπορείς να έχεις φαί, ρούχα κλπ και άμα σου περισσέψουν εξάγεις κιόλας. Με τον τουρισμό; Είσαι αυτάρκης; Όχι, θα περιμένεις τον τουρίστα ΑΜΑ θέλει να έρθει. Το αν θα καλύψεις τις ανάγκες σου θα εξαρτηθεί απ' το αν θα του καυλώσει του τουρίστα να έρθει να αφήσει κάνα φράγκο, δεν μπορείς να είσαι αυτόνομος. Δεν μπορεί μια χώρα να βασίζεται στον τουρισμό αποκλειστικά.

Υπάρχει και ένα ποσοστό που δουλεύει στην παραγωγή. Επειδή σήμερα η τεχνολογία και η εκβιομηχάνιση είναι στο ζενίθ τους (πχ γρηγορότεροι αυτοματισμοί), αυτό οδηγεί και την παραγωγικότητα να είναι γρηγορότερη και μαζικότερη. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να απασχολείται μικρότερος αριθμός ατόμων παράγοντας περισσότερα.
Πιο γρήγορες μηχανές==>μεγαλύτερη παραγωγή==>λιγότερα εργατικά χέρια.
Θα ξέρεις πχ τους λουδίτες εργάτες που έσπαγαν τις μηχανές επειδή τους "έπαιρναν τη δουλειά". Συμπέρασμα: δεν χρειάζεται να απασχολείται μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού στην παραγωγή. Όσο μεγαλύτερη η πρόοδος της τεχνολογίας, τόσο πιο αυτοματοποιημένη η παραγωγή, τόσο λιγότεροι χρειάζεται να δουλέψουν στην παραγωγή: οι υπόλοιποι αλλού.

Επίσης:

Αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας, ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΠΑΝΤΟΥ. Κάθε χώρα περνάει κρίση. Άντε στην Ελλάδα δεν έχουμε παραγωγή. Στις άλλες χώρες που έχουν; Όλα ρόδινα; Στην Κίνα; Που έχει τεράστια ανάπτυξη; Που είναι σούπερ παραγωγική και βιομηχανοποιημένη χώρα; Δεν υπάρχει τρελή φτώχεια; Στην Αμερική; Με ολόκληρο κράτος να μένει στους υπονόμους; Μόνο στην Ελλάδα είναι το πρόβλημα;

Λοιπόν, αν δεν καταλαβαίνεις τα προφανή, τι να πω; Και στο άλλο νήμα που κάναμε διάλογο, επίτηδες σταμάτησα να απαντάω επειδή δεν δεχόσουνα τα αυτονόητα. Ελπίζω να εκτιμήσεις ότι αφιέρωσα περίπου μιάμιση ώρα από τον ύπνο μου για να γράψω ένα αναλυτικό, λεπτομερές και ξεκάθαρο κείμενο (όσο το δυνατόν τουλάχιστον).
Το πρόβλημά σου είναι ότι έχεις υπ' όψιν σου μόνο αυτόν τον τύπο οικονομίας με αποτέλεσμα να σου φαίνεται αυτονόητος (όπως και στον περισσότερο κόσμο). Ίσως σε άλλο ποστ να σου αναλύσω τη σοσιαλιστική οικονομία. Ψάξτο. Όχι στο internet. Πάρε διάβασε μαρξισμό.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Δεν υπάρχει πλέον η ΕΣΣΔ να υποστηρίζει προσπάθειες ανάληψης εξουσίας από αριστερά κόμματα και στη συνέχεια εγκαθίδρυση κομουνιστικών καθεστώτων με όλα τα καλά και τα άσκημά τους.

Επειδή,

εκεί που εγκαθιδρύθηκαν κομουνιστικά καθεστώτα ήταν ιστορικά αναγκαία και να θυμίσω ότι επί εποχής επάρατου κομουνισμού που είχε χωρίσει την Ευρώπη στα δύο κανένας δεν πεινούσε. Τώρα που έπεσε ο κομουνισμός, γκρεμίστηκαν πανηγυρικά κάτι τείχη και λοιπά και λοιπά, πεινάνε πάρα πολλοί στην Ευρώπη.

Δηλαδή, δεν είναι τόσο απλό woohoo να πει κανείς ότι "φαίνεται να εξασφαλίζει πολύ καλύτερο μέσο όρο διαβίωσης", πρέπει να δεις πού συνέβαινε αυτό, γιατί συνέβαινε αυτό και αν υπάρχουν περιοχές του κόσμου που το ανατρέπουν αυτό.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο κομουνισμός εξασφαλίζει ισότητα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από άλλες πολιτικές και ότι ο καπιταλισμός έχει ανάγκη την συνεχή επέκτασή του για να παρέχει τα υποσχόμενα, την οποία συνεχή επέκταση εξασφαλίζει η ελευθερία που παρέχει, με κόστος την ισότητα, την έλλειψη της οποίας επιδιορθώνει με κεϋνσιανές πολιτικές.

Λες ότι "ιστορικά ο καπιταλισμός εξασφαλίζει πολύ καλύτερο μέσο όρο διαβίωσης απ ό,τι ο κομουνισμός" και μάλλον σου έχει διαφύγει ότι αυτό είναι εφεύρημα της αμερικανικής ακροδεξιάς εδώ και καμιά 25 χρόνια, νομίζω απ το '88 συγκεκριμένα, ότι αυτό το εφεύρημα σκοπό είχε, μεταξύ άλλων, να συμμαζέψει την αγανάκτηση κάποιας αμερικανικής ελίτ μετά από κάτι μικρά χρηματιστηριακά κραχ της εποχής εκείνης και από τα leveraged buyouts που έδιναν και έπαιρναν τότε και άφηναν ανθρώπους στο δρόμο. Απέχει πολύ από το να είναι το αυτονόητο και ευκόλως παρατηρήσιμο που μάλλον πιστεύεις ότι είναι. Απαιτεί πολύ πολύ έρευνα για να σταθεί και πάλι με πολλά disclaimers και εν μέρει μόνον θα επιβεβαιωνόταν.

Ο Π.Κονδύλης είχε γράψει ότι το να ισχυρίζεται κανείς πως ο Μαρξισμός απότυχε επειδή δεν επικράτησε το κομουνιστικό ιδεώδες σε όλον τον κόσμο είναι σα να λέει πως ο χριστιανισμός απότυχε επειδή δεν εφαρμόζονται σε όλα τα επίπεδα τα ιδεώδη της αγάπης και της συγχώρεσης. Σίγουρα το είχε γράψει πολύ καλύτερα και παραστατικότερα απ ό,τι το μεταφέρω αλλά ... 

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Στο αρχικό ποστ σου, απάντησα επειδή στήριζες κάποιες εικασίες.

Τώρα μου δίνεις άλλη μια απάντηση με ακόμη παραπάνω εικασίες.

Εγώ δεν πρόκειται να κάτσω να λέω που κανείς λάθος. Πρέπει εσύ να κάτσεις και να τα στηρίξεις πολύ παραπάνω, γιατί αυτά που λες είναι εντελώς αβάσιμα!

Και δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις καν που έγκειται το πρόβλημα πολιτικής ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Φαίνεται πως πιστεύεις στον κομμουνισμό και ούτε σε αυτόν θα αναφερθώ καθώς δεν γνωρίζω πολλά. Αλλά παραμένει το ερώτημα πως αυτός o ''διαβολικός'' καπιταλισμός έχει προσφέρει πολύ καλύτερο μέσο όρο διαβίωσης από ΌΛΕΣ τις απόπειρες για κομμουνισμό. Και η κινά δηλώνει ότι είναι κομμουνιστικό κράτος!

Και τέλος, ατύχησες, δεν είμαι γιος βιομηχάνου. Ο πατέρας μου δουλεύει στο θεαγένειο σαν γιατρός και η μητέρα μου στο Παπανικολάου.

Και μια παρένθεση. Αν ο Steve Jobs δεν είχε εφεύρει τα iPod, iPad, iPhone και τους mac υπολογιστές είναι πολύ πιθανό πως η apple θα ήταν στο μηδέν.

Δεν τα κέρδισε από την εργασία των ''ανυπεράσπιστων'' εργατών της αλλα κυρίως από οποια εφευρετικότητα που είχε ο steve jobs! Για να καταλάβεις ότι δεν γίνεται ο καθένας να πληρώνεται τα ίδια άσχετα με το τι δουλειά εξασκεί.

 

Ομιλία Δρ.Rath Βερολίνο 2012.

pJ5CfJ9cYPc[/media]#]Lógos Dr. Rath Berlin 2012 ellàda (Greece) - YouTube!

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Προσωπικά δεν είμαι τόσο σίγουρος για το ότι το επίπεδο διαβίωσης των Ελλήνων θα ήταν χειρότερο με ένα κομμουνιστικό καθεστώς αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική του μνημονίου που διαλύει την οικονομία και αδικεί το μέσο εργαζόμενο.

Μήπως είναι κανείς;

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Η περίπτωση της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων (ΒΦΛ) της Καβάλας

Σε εκκρεμότητα παραμένει το μέλλον της λιπασματοβιομηχανίας στην πόλη μας, ήδη η μονάδα υπολειτουργεί και απειλείται με λουκέτο, αν ο ιδιοκτήτης (όμιλος Λαυρεντιάδη) δεν καταβάλει άμεσα τα ποσά που απαιτούνται για τη συνέχιση της λειτουργίας της.

Η ιστορία της ΒΦΛ Καβάλας φαίνεται να μη διαφέρει από την ιστορία της ΒΦΛ Θεσσαλονίκης, όπως και των άλλων εργοστασίων της Βόρειας Ελλάδας που έβαλαν τα τελευταία χρόνια λουκέτο. Το (2006) η ΒΦΛ Θεσσαλονίκης έκλεισε. Οι βασικοί της μέτοχοι (Εμπορική Τράπεζα, Εθνική Τράπεζα, Alfa bank) αφού διαπίστωσαν ότι δεν έβγαζαν αρκετά κέρδη, αποφάσισαν κάποια στιγμή να κλείσουν το εργοστάσιο και να πετάξουν στο δρόμο 650 εργαζόμενους.

Από το 1965 έτος ίδρυσης της βιομηχανίας στην Καβάλα, κράτος κι αφεντικά (τράπεζες ή ιδιώτες) αποκομίζουν τεράστια κέρδη, οικειοποιούμενοι τον παραγόμενο πλούτο των εργαζομένων, ενώ οι εργαζόμενοι κι η κοινωνία εισπράττουν ανεργία (κατά καιρούς απολύσεις), ρύπανση, μόλυνση και θάνατο. Οι θανατηφόρες συνέπειες σε περιβάλλον και άνθρωπο από τη λειτουργία της μονάδας, είναι σε όλους γνωστές.

Στις μέρες που διανύουμε, θα πρέπει οι εργαζόμενοι να καταλάβουν ότι οι ίδιοι μπορούν να ορίσουν τις τύχες, το παρόν και το μέλλον τους. Επομένως οι ίδιοι μπορούν να αναλάβουν τη διαχείριση του εργοστασίου και να φροντίσουν για τη βιωσιμότητά του. Πρέπει πρώτα να απορρίψουν όλες τις προτάσεις, τις υποσχέσεις και τις λύσεις της εργοδοσίας, των υπουργών, βουλευτών, κομμάτων και δημάρχων, γιατί τα συμφέροντά τους είναι αντίθετα με τα συμφέροντα όλων αυτών. Πρέπει να δράσουν έξω απ’ αυτούς, έξω από τα σύστημα και τους θεσμούς του. Μέσα όμως στην κοινωνία ώστε να καταστήσουν τη σημερινή βιομηχανία ένα ζωντανό οργανισμό που να δίνει λύσεις στις ανάγκες του πληθυσμού και όραμα απέναντι στο αδιέξοδο του σημερινού εργασιακού καθεστώτος και του καπιταλισμού.

Η ίδια η κοινωνία θα μπορούσε να αναλάβει την κοινωνική προστασία του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου. Η αλληλεγγύη της κοινωνίας και του εργατικού κινήματος θα πρέπει να είναι δεδομένη, ώστε να στηριχτεί οικονομικά, πολιτικά, ιδεολογικά και ηθικά, η όλη προσπάθεια (κίνημα συμπαράστασης, ταμείο αλληλεγγύης). Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο να υπάρξει ένας διάλογος ώστε να συζητηθούν, το θέμα της αυτοδιαχείρισης, το πρακτικό της λειτουργίας και ο πολιτικός σκοπός αυτής της κίνησης. Να υπάρξουν προτάσεις και να δοθούν λύσεις στα ζητήματα της αλλαγής του προϊόντος παραγωγής, της προμήθειας των πρώτων υλών, της παραγωγής φτηνού οικολογικού λιπάσματος, της μεταφοράς και της διάθεσης απευθείας στους αγρότες ή στους συνεταιρισμούς αγροτών.

Τα εκατοντάδες παραδείγματα κατειλημμένων κι αυτοδιαχειριζόμενων βιοτεχνιών και βιομηχανιών σε όλο τον κόσμο, μας δείχνουν το δρόμο. Από την Αργεντινή (κατειλημμένα σούπερ μάρκετ, ξενοδοχεία, εργοστάσια κεραμοποιίας, αρτοποιεία κλπ), τη Γερμανία (εργοστάσιο ποδηλάτων), τη Βολιβία (κολλεκτίβες με ελεύθερη συνεργασία παραγωγών ή εργαζόμενων χωρίς αφεντικά), μέχρι το Μεξικό και τη Βραζιλία.

Δεν χρειάζεται λοιπόν να ζητιανεύουμε για να πάρουμε πίσω αυτά που δικαιούμαστε, ούτε να παρακαλούμε τα αφεντικά ώστε να συνεχίσουμε να είμαστε σκλάβοι τους. Πρέπει εμείς οι ίδιοι να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, να τη διαχειριστούμε σωστά, χωρίς να δουλεύουμε για να ζουν από τον ιδρώτα μας μερικοί κηφήνες, όπως οι εργοστασιάρχες και οι τραπεζίτες.
Και το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι πως η αυτοδιαχείριση ενός εργοστασίου αποδεικνύει πως το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί σε όλη την κοινωνία. Αποδεικνύει πως μπροστά στη θέλησή μας να ζήσουμε ελεύθεροι σαν άτομα και σαν κοινωνία δεν χρειαζόμαστε κανένα αφεντικό και καμιά εξουσία.

Γ. Φ.
Καβάλα
ΠΗΓΗ ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ http://tsak-giorgis.blogspot.com/

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Ίσως είχες παραπάνω απαντήσεις, αν οι σκατό δημόσιοι υπάλληλοι καθηγητές και δάσκαλοι έμπαιναν στο κόπο να κάνουν και τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο παρα 100 φορες την επανάσταση του 21.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Νέα Δημοσκόπηση: 7 στους 10 δεν ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ
Πρώτη καταχώρηση: 11/04/2012

21:09Ξεχωρίζουν
Tην "άρνηση" και τον "θυμό" των πολιτών προς τα δύο "μεγάλα" κόμματα αποτυπώνει η δημοσκόπηση της Pulse RC, που δημοσιεύεται στην εφημερίδα "Το Ποντίκι".

Κι αυτό γιατί το 70% των ερωτηθέντων απαντά ότι είναι "λίγο έως καθόλου" πιθανό να ψηφίσει ΝΔ στις εκλογές, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στη σχετική ερώτηση για την πιθανότητα ψήφου στο ΠΑΣΟΚ αγγίζει το 76%.

Σε ότι αφορά τους "αποφασισμένους" ψηφοφόρους, είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το 10% δηλώνει ότι είναι πολύ πιθανό έως σίγουρο να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, ποσοστό που για τη ΝΔ φτάνει το 13%.



Απαγοητευτικά είναι και τα ποσοστά των δύο μεγάλων κομμάτων σε ότι αφορά την πιθανότητα ψήφου ανάμεσα στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ το 2009.

Έτσι, από όσους ψήφισαν ΠΑΣΟΚ το 2009, το 57% σήμερα δηλώνει ότι είναι λίγο έως καθόλου πιθανό να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, ενώ μόνο το 25% των ψηφοφόρων του απαντά ότι είναι πολύ πιθανό έως σίγουρο να ξαναψηφίσει ΠΑΣΟΚ.

Την ίδια στιγμή, από όσους ψήφισαν ΝΔ το 2009, το 42% σήμερα δηλώνει ότι είναι λίγο έως καθόλου πιθανό να ψηφίσει ΝΔ, με το 35% των "γαλάζιων" ψηφοφόρων να απαντά ότι είναι πολύ πιθανό έως σίγουρο να ξαναψηφίσει ΝΔ.

Η έρευνα ήταν τηλεφωνική και πραγματοποιήθηκε το χρονικό διάστημα από 3 έως 9 Απριλίου.

ΠΗΓΗ: enikos.gr - Ξεχωρίζουν: Νέα Δημοσκόπηση: 7 στους 10 δεν ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Τι χρειάζεται να γίνει για να τα θεωρήσεις βάσιμα;
Όχι, δεν θα κάτσω να τα στηρίξω παραπάνω. Είναι προφανή όλα αυτά, αν δεν το καταλαβαίνεις ή δεν έχεις την υπομονή να κάτσεις να τα σκεφτείς και να τα αναλύσεις στο μυαλό σου φράση-φράση ή να τα ψάξεις παραπάνω, κακό δικό σου. Και σίγουρα το διαδίκτυο δεν προσφέρεται για ακόμα πιο εξαντλητικές αναλύσεις. Προφορικά γίνονται αυτού του είδους οι συζητήσεις. Φοιτητής είσαι; Αν ναι, μπορείς να πιάσεις συζήτηση με άτομα της σχολής σου που κινούνται σ' αυτό τον ιδεολογικό χώρο. Αν πάλι δεν μπορέσεις να καταλάβεις τα προφανή, τότε είσαι καταδικασμένος να ταλαιπωρείσαι μαζί με όλους τους υπόλοιπους στον κόσμο όπως είναι σήμερα (και που θα γίνει χειρότερος). Τέτοια μυαλά έχετε, τέτοιο κόσμο θα έχετε. Και μαζί σας βουλιάζουν και όλοι οι υπόλοιποι.

Η Κίνα είναι καπιταλιστικό κράτος (με τις βάσεις γι' αυτό να έχουν τεθεί ήδη απ' το '78). Δυστυχώς δεν μπορείς να είσαι ότι δηλώσεις. Επίσης κομμουνιστικό ΚΡΑΤΟΣ δεν υπήρχε περίπτωση να ήταν. Αν είναι κομμουνιστικό δεν μπορεί να είναι κράτος. Κομμουνιστική κοινωνία ναι, όχι όμως κράτος. Σοσιαλιστικό κράτος, ναι. Δεν θα μπω στον κόπο να εξηγήσω τη διαφορά, έτσι κι αλλιώς όσα πω θα σου φανούν...αβάσιμα.

1)Ποιος λέει ότι η διαβίωση στον καπιταλισμό είναι καλύτερη; Τα ντοκιμαντέρ; οι ειδήσεις; οι εφημερίδες; οι δημοσιογράφοι; Δηλαδή υπήρχε περίπτωση να σου έλεγε ένας ιδιοκτήτης καναλιού πχ ή εκδοτικού οίκου ότι ήταν καλύτερα τότε; Τον συμφέρει; Για να ακολουθήσει ο λαός το σοσιαλιστικό δρόμο και να χάσει ο επιχειρηματίας την προνομιακή θέση που έχει στην κοινωνία; Χαζός είναι; Λογικό είναι να προσπαθούν να σε πείσουν ότι ήταν δήθεν χάλια.
2)Ο καπιταλισμός την εποχή της ύπαρξης του ανατολικού μπλοκ, δεν έδειχνε το πραγματικό του πρόσωπο. Ικανοποιούσε τα αιτήματα του εργαζόμενου και τον πρόσεχε περισσότερο, για να μην ξεσηκωθεί (ο εργαζόμενος είχε μπροστά στα μάτια του το αντίπαλο δέος, τον διαφορετικό δρόμο, είχε το παράδειγμα του σοσιαλισμού). Μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και την επαναφορά του καπιταλισμού, αφού έγιναν όλες οι απαραίτητες ψευδείς προπαγάνδες ότι "δεν μπορεί να ορθοποδήσει ο σοσιαλισμός, μόνο ο καπιταλισμός μπορεί να υπάρξει" και αφού ο κόσμος το έφαγε, τώρα βαράνε ελεύθερα και παίζουν μπάλα χωρίς να λογαριάζουν κανένα. Νιώθουν να μην απειλούνται. Και όντως μετά το '90 (μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού δηλαδή) ήταν που πήραν αέρα και άρχισαν να εξυπηρετούν το κεφάλαιο απροκάλυπτα. Θα το αλλάξουμε αυτό με την ψήφο μας και κυρίως με το εργατικό κίνημα ή όχι;
3) Η δυτική Ευρώπη ήταν πολύ πιο προχωρημένη σε όλους τους τομείς από την ανατολική, πριν αυτή να γίνει σοσιαλιστική. Άρα είχε ένα σημαντικό προβάδισμα, δεν μπορούμε να συγκρίνουμε. Επίσης δεν μπορούμε να συγκρίνουμε διαφορετικές εποχές.
4) Είναι θέμα αξιών. Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης. Καταρχήν, τι εννοείς "καλύτερη διαβίωση". Ποιος ορίζει ποια διαβίωση είναι "καλή". Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική οπτική στο θέμα. Αν ρωτούσες ποια είναι η καλή ζωή μερικούς Έλληνες, ίσως έπαιρνες τις πιο διαφορετικές απαντήσεις, όπως:
-Εγώ έχω μερσεντές, άρα είμαι καλά (μπορεί τα παιδιά του να μην έχουν δουλειά, να μην μπορεί να κάνει μια εγχείρηση λόγω της κατάστασης της "δημόσιας" υγείας, αλλά πιστεύει πως είναι καλά)
-Δεν μπορώ να πίνω καφέδες κάθε μέρα έξω, οπότε δεν είμαι καλά.
-Δεν είμαι σταρ να έχω τους πάντες στα πόδια μου, μόνο τότε θα ήμουν καλά, μόνο αυτό θέλω απ' τη ζωή μου.
-Δεν είμαι καλά, δεν έχω δουλειά, δεν μπορώ να επιβιώσω.
-Είμαι καλά και ας μην έχω δουλειά, με ταϊζει ο μπαμπάς, δεν με νοιάζει τίποτα άλλο.
-Μου φτάνουν τα 400 ευρώ.
-Δεν μου φτάνουν τα 800: έχω τρία παιδιά, ενοίκιο, υποχρεώσεις.
Κατάλαβες; Είναι θέμα οπτικής. Τι θεωρείς εσύ καλή διαβίωση; Βλέπεις τώρα να έχουμε καλή, αξιοπρεπή διαβίωση; Στις σοσιαλιστικές χώρες δεν υπήρχε καμία ανασφάλεια. Σίγουρη δουλειά, κατοικία/νερό/ρεύμα/τηλέφωνο με υπερελάχιστο κόστος, τελείως δωρέαν υγεία (ακόμα και τα φάρμακα), δωρεάν παιδεία, κράτος πρόνοιας εκτεταμένο. Και όσο οικοδομείται ο σοσιαλισμός, η κατάσταση βελτιώνεται. Στον καπιταλισμό όσο περισσότερο εξελίσσεται, τόσο μεγαλύτερη η οπισθοδρόμηση για τον εργαζόμενο.

Ωραία, ας καθόταν με την εφευρετικότητά του αν είναι τόσο σούπερ γαμάουα ο άνθρωπος και ας κρατούσε ολόκληρη την επιχείρηση μόνος του. Μπορούσε; Όχι, γιατί λόγω ανταγωνισμού ήθελε και έπρεπε να επεκταθεί. Άρα έπρεπε να πάρει στη δούλεψή του κόσμο. Δεν λέω ότι ο εργαζόμενος πρέπει να αμοίβεται με περισσότερο απ' όσο προσφέρει, λέω ότι πρέπει να του επιστρέφεται όσο γίνεται μεγαλύτερο κομμάτι της εργασίας του.
Δεν είπα ότι πρέπει να πληρώνονται όλοι το ίδιο. Ούτε στο σοσιαλισμό αμοίβονται όλοι το ίδιο: "Ο καθένας ανάλογα με τις ικανότητές του, στον καθένα ανάλογα με την προσφορά του". Αυτό ισχύει στο σοσιαλισμό. Στην προχωρημένη κομμουνιστική κοινωνία δεν θα υπάρχει καν χρήμα.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Σου απάντησα πιο πάνω, γι' αυτό.

Με την ευκαιρία, ένα κείμενο που βρήκα στο διαδίκτυο. Παραθέτω ένα κεφάλαιο.


Η τραγική αποτυχία του "μετακομμουνισμού" στην Ανατολική Ευρώπη
του Rossen Vassilev
Μτφρ.: Lenin Reloaded
Πηγή : Global Research

Νοσταλγία για τον κομμουνισμό

Υπάρχει μεγάλη απογοήτευση με τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις των "επαναστάσεων" του 1989, οι οποίες έφεραν δραστική παρακμή του βιωτικού επιπέδου για την πλειοψηφία των πρώην πολιτών των κομμουνιστικών κρατών. Η πλατιά απελπισία με την πτώχευση, τη διαφθορά, την εγκληματικότητα και το γενικό κοινωνικό χάος που συνόδευσαν τη μετάβαση προς τον καπιταλισμό της αγοράς και την δυτικού τύπου δημοκρατία έχει δημιουργήσει μια αυξανόμενη νοσταλγία για το κομμουνιστικό παρελθόν ανάμεσα σε πολλούς συνηθισμένους ανθρώπους που δεν είναι κομμάτια των κοσμοπολίτικων και φιλοδυτικών ελίτ της χώρας τους. Κοιτούν πίσω με αυξανόμενη αγάπη για τους "παλιούς, καλούς καιρούς" του κομμουνισμού—μια τάση που δημιουργεί αμηχανία και είναι γνωστή ως "Σοβιετικό σικ".

Σύμφωνα με την πρόσφατα δημοσιευμένη Επιθεώρηση της Ρουμανικής Αξιολόγησης και Στρατηγικής, το 45% πιστεύει πως θα ζούσε καλύτερα αν δεν είχε γίνει καν αντικομμουνιστική επανάσταση (αντεπανάσταση, θα διόρθωνα εγώ). Μετά από εικοσιένα χρόνια ταραχώδους μετακομμουνιστικής ζωής, το 61% όσων μετείχαν στη δημοσκόπηση είπαν ότι ζουν πλέον σε πολύ χειρότερες συνθήκες από ό,τι με τον Τσαουσέσκου, ενώ μόλις το 24% δήλωσε ότι είναι καλύτερα τώρα. Αν αυτά τα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων είναι βάσιμα (η δημοσκόπηση έγινε στα τέλη του 2010 με δείγμα 1.476 ενήλικες και έχει περιθώριο σφάλματος συν/πλην 2.7%), ο Τσαουσέσκου έχει εξελιχθεί σε μαρτυρική μορφή προς την οποία οι περισσότεροι Ρουμάνοι τρέφουν συμπάθεια. Τουλάχιστο το 84% των ερωτηθέντων θεωρούν πως η εκτέλεσή του χωρίς δίκαιη δημόσια δίκη ήταν άδικα και το 60% μετανιώνει για τον θάνατό του.[5] Σύμφωνα με μια άλλη πρόσφατη δημοσκόπηση, το 59% των Ρουμάνων θεωρεί πως ο κομμουνισμός είναι καλή ιδέα.Περίπου 44% των ερωτηθέντων θεωρεί πως η καλή αυτή ιδέα δεν εφαρμόστηκε σωστά, ενώ μόνο το 15% θεωρεί πως εφαρμόστηκε σωστά. Δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες σε ό,τι αφορά αυτό το ερώτημα, αλλά οι θετικές απόψεις για τον κομμουνισμό σχετίζονται με την ηλικία και τον χώρο κατοικίας. Μια πλειοψηφία αυτών που είναι μεγαλύτεροι από 40 ετών θεωρούν πως ο κομμουνισμός είναι καλή ιδέα (περιλαμβανομένου του 74% όσων είναι μεγαλύτεροι από 60 και το 64% όσων είναι 40-59). Αλλά μόνο μια μειονότητα θεωρεί κάτι ανάλογο στην νεότερη γενιά, που δεν θυμάται καν το καθεστώς Τσαουσέκσου (το 49% όσων είναι 20-39, και μόνο το 31% όσων είναι νεότεροι από 20). Οι ερωτηθέντες από την επαρχία έχουν θετικότερη άποψη —μόνο το 21% από αυτούς θεωρούν τον κομμουνισμό κακή ιδέα, σε σύγκριση με το 34% των ερωτηθέντων στις πόλεις [6].Και πολλοί Ρουμάνοι θυμούνται με πόθο τις μέρες που οι περισσότεροι είχαν μια σταθερή δουλειά, φτηνές κρατικές κατοικίες, δωρεάν υγειονομική περίθαλψη, και κρατικά πληρωμένες διακοπές στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας. "Λυπάμαι που έπεσε ο κομμουνισμός — όχι για μένα, αλλά όταν βλέπω πόσο υποφέρουν τα παιδιά και τα εγγόνια μου", είπε ένας 68χρονος συνταξιούχος μηχανικός. "Εμείς είχαμε ασφαλείς δουλειές και μισθούς με τον κομμουνισμό. Είχαμε φαϊ να φάμε και διακοπές με τα παιδιά μας κάθε χρόνο".[7]

Το "Σοβιετικό σικ" είναι ιδιαίτερα δημοφιλές ανάμεσα στους κατοίκους της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, όπου είναι γνωστό ως "Ostalgie."[8] Σύμφωνα με ένα άρθροτου συντηρητικού γερμανικού περιοδικού
Der Spiegel, "η δοξολογία της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας βρίσκεται σε άνοδο δύο δεκαετίες μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Οι νέοι και αυτοί που ζουν καλύτερα είναι ανάμεσα σ' αυτούς που απορρίπτου την κριτική της Ανατολικής Γερμανίας ως παράνομου κράτους."

Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση που παραθέτει το Der Spiegel, περισσότεροι από τους μισούς (57%) των πρώην Ανατολικογερμανών υπερασπίστηκαν την πρώην ΛΔΓ(GDR). "Η ΛΔΓ είχε περισσότερες καλές παρά κακές πλευρές. Υπήρχαν κάποια προβλήματα, όμως η ζωή εκεί ήταν καλή", ισχυρίστηκε το 49% των ερωτηθέντων.8% των πρώην Ανατολικογερμανών αρνήθηκαν κάθετα κάθε κριτική της πρώην πατρίδας τους ή συμφώνησαν με την πρόταση ότι "η ΛΔΓ είχε ως επί το πλείστον καλές πλευρές. Η ζωή εκεί ήταν πιο ευτυχισμένη και καλύτερη από αυτή στην επανενωμένη Γερμανία σήμερα." Αυτά τα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων κυκλοφόρησαν για την 20η επέτειο της πτώσης του τείχους του Βερολίνου και αποκαλύπτουν πως η νοσταλγία για την πρώην Ανατολική Γερμανία έχει μπει βαθιά στην καρδιά πολλών πρώην Ανατολικογερμανών. Δεν είναι πια οι νοσταλγικοί γεροντότεροι που θρηνούν για το χαμό της ΛΔΓ.

"Έχει διαμορφωθεί μια νέα μορφή Ostalgie", παρατίθεται να λέει ο ιστορικός Stefan Wolle. "Ο πόθος για τον ιδανικό κόσμο της δικτατορίας ξεπερνά κατά πολύ τους παλιούς αξιωματούχους της κυβέρνησης", παραπονείται ο Wolle. "Ακόμα και οι νέοι, που δεν είχαν σχεδόν καμία εμπειρία της ΛΔΓ, την εξιδανικεύουν σήμερα".[9]"Ούτε καν οι μισοί νέοι στην Ανατολική Γερμανία δεν περιγράφουν την ΛΔΓ ως δικτατορία, ενώ η πλειοψηφία πιστεύει πως η Στάζι ήταν μια φυσιολογική υπηρεσία πληροφοριών", συμπέρανε ο πολιτικός επιστήμονας Klaus Schroeder, διευθυντής ενόςερευνητικού ινστιτούτου στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, ο οποίος μελετά το πρώην κομμουνιστικό κράτος. "Αυτοί οι νεαροί δεν μπορούν —και στηνπραγματικότητα ούτε που θέλουν— να αναγνωρίσουν την σκοτεινή πλευρά της ΛΔΓ.Η έρευνα του ίδιου του Schroeder προσφέρει μια σοκαριστική διόραση στις σκέψεις πολλών απογοητευμένων πολιτών της πρώην ΛΔΓ. "Από την οπτική του σήμερα, εγώ θεωρώ ότι μας έδιωξαν από τον παράδεισο όταν έπεσε το τείχος", λέει ένας Ανατολικογερμανός, ενώ ένας άλλος, 38χρονος, ευχαρίστησε τον Θεό που πρόλαβε να ζήσει στην ΛΔΓ, γιατί δεν ήταν παρά μετά την επανένωση που είδε για πρώτη φορά άστεγους, ζητιάνους και φτωχούς που φοβούνται για την επιβίωσή τους.

Η σημερινή Γερμανία περιγράφεται από πολλούς πρώην Ανατολικογερμανούς ως "κράτος δούλων" και ως "δικτατορία του καπιταλισμού", ενώ πολλοί απ' αυτούς απορρίπτουν απόλυτα την επανενωμένη Γερμανία επειδή την θεωρούν υπεβολικά καπιταλιστική και δικτατορική, και βεβαίως όχι δημοκρατική. Ο Schroeder βρίσκειτέτοιες δηλώσεις ανησυχητικές: "Φοβούμαι πως η πλειοψηφία των Ανατολικογερμανών δεν ταυτίζεται με το υπάρχον κοινωνικοπολιτικό σύστημα". Σύμφωνα με έναν άλλο πρώην Ανατολικογερμανό πολίτη που παραθέτει το ίδιο άρθρο του Der Spiegel, "Παλιά, οι κατασκηνώσεις ήταν ένα μέρος όπου οι άνθρωποι απολάμβαναν την ελευθερία τους μαζί". Αυτό που του λείπει περισσότερο σήμερα είναι "αυτό το αίσθημα της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης". Η ετυμηγορία του για τη ΛΔΓ είναι ξεκάθαρη: "Σε ό,τι με αφορά, αυτό που είχαμε τότε ήταν λιγότερο δικτατορία από αυτό που έχουμε σήμερα." Όχι απλά θα ήθελε να ξαναδεί τους ίσους μισθούς και τις ίσες συντάξεις της ΛΔΓ, αλλά παραπονιέται ότι ο κόσμος κλέβει και λέει ψέμματα παντού στην επανενωμένη Γερμανία, και ότι οι σημερινές αδικίες αναπαράγονται απλά με πιο ύπουλο τρόπο από ό,τι στη ΛΔΓ, όπου οι μισθοί πείνας και το έγκλημα ήταν ολοκληρωτικά άγνωστα πράγματα.[10]

Αντιδρώντας στην εξαπλωμένη σε όλη την περιοχή κομμουνιστική νοσταλγία, καθώς και σε αλλαγές στο κλίμα της εθνικής κοινής γνώμης, όπου ο τελευταίος Πολωνός κομμουνιστής ηγέτης, ο στρατηγός Βόιτσεκ Γιαρουζέλσκι, είναι πολύ δημοφιλέστερος του κάποτε σεβαστού αλλά πλέον περιθωριοποιημένου εμβλήματος του αντικομμουνισμού, του πρώην ηγέτη του συνδικάτου Αλληλεγγύη Λεχ Βαλέσα, οι θερμοί αντικομμουνιστές έχουν αναθεωρήσει τον ποινικό κώδικα ώστε να περιλαμβάνει την απαγόρευση όλων των κομμουνιστικών συμβόλων.

Κάτω απ' τον νέο νόμο, που είναι αντάξιος της μεσαιωνικής Καθολικής Ιεράς Εξέτασης, οι Πολωνοί πλέον μπορούν να δεχτούν πρόστιμο και φυλάκιση εάν συλληφθούν να τραγουδούν την "Διεθνή", για παράδειγμα, ή αν κρατούν μια κόκκινη σημαία, μια κονκάρδα με σφυροδρέπανο, ή άλλα σύμβολα της κομμουνιστικής εποχής — ακόμα και ένα μπλουζάκι με τον Τσε Γκεβάρα. Παρομοίως, η συντηρητική Τσέχικη κυβέρνηση προσπαθεί να κηρύξει εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βοημίας και της Μοραβίας, αν και αυτό κέρδισε το 11% της λαϊκής ψήφου στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του Μαϊου του 2010 και εκπροσωπείται και στα δύο σώματα του εθνικού κοινοβουλίου. Ο λόγος υποτίθεται πως είναι επειδή η ηγεσία του αρνείται να σβήσει την ιερόσυλη λέξη "Κομμουνιστικό" από το όνομα του κόμματος.Πολλά πρώην κομμουνιστικά μέλη της ΕΕ πίεσαν πρόσφατα τις Βρυξέλλες να προωθήσουν απαγόρευση σε όλη την ΕΕ της υποτίμησης ή της άρνησης των εγκλημάτων των παλιών κομμουνιστικών καθεστώτων. "Η αρχή του δικαίου πρέπει να εγγυηθεί ότι λαμβάνουν δίκαιη μεταχείριση τα θύματα κάθε ολοκληρωτικού καθεστώτος", έγραψαν οι ηγέτες της Βουλγαρίας, της Τσεχίας, της Ουγγαρίας, της Λάτβια, της Λιθουανίας, και της Ρουμανίας σε επιστολή στον επίτροπο δικαιοσύνης της ΕΕ, επιμένοντας πως "η δημόσια στήριξη, άρνηση και χονδροειδής υποτίμηση των εγκλημάτων του ολοκληρωτισμού" θα πρέπει να ποινικοποιηθεί σε κάθε χώρατης ΕΕ.

Με ενθάρρυνση των αντικομμουνιστών εκπροσώπων των μετακομμουνιστικών χωρών το ευρωκοινοβούλιο έχει ήδη περάσει μια αμφιλεγόμενη απόφαση περί "ολοκληρωτισμού" η οποία εξισώνει τον κομμουνισμό με τον Ναζισμό και τον φασισμό. Αλλά τέτοιου είδους τιμωρητικά μέτρα δεν έχουν καταφέρει να σταματήσουν την επιδημία νοσταλγίας για τον κομμουνισμό: το πιο δημοφιλές μπλουζάκι των Βερολινέζων σήμερα είναι αυτό που λέει: "Δώστε μου το Τείχος μου πίσω. Και αυτή τη φορά, κάντε το δυο μέτρα ψηλότερο!"