Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Νομιζω ηδη απο τον τιτλο το νημα αυτο ειναι πολυ ξεκαθαρο ως προς το ζητουμενο του.

Πιστευετε λοιπον οτι θα μπορουσε ενας λιμπερτινιστης στη φιλοσοφια του ανθρωπος να ειναι παραλληλα Κυριαρχος?
Να μπαινει σε πλαισια D/s ακολουθωντας λιμπερτινιστικες οδους και αποψεις?
Υπαρχει τροπος να συνυπαρξουν αυτα τα, αντιφατικα κατα μενα, ρευματα?
Edit:
Να προσθεσω κατι ακομα.
Κατα ποσο πιστευετε οτι θα μπορουσε να ευδοκιμησει ενα D/s πλαισιο με εναν τετοιο Κ?
Θα μπορουσε αυτο το ατομο να ανταπεξελθει στα κυριαρχικα του καθηκοντα?

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

μηπως εδω σύγχεουμε δυο διαφορετικους ορους ?

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Ναι, αλλα γινεται συνειδητα.
Εσυ τι πιστευεις?

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Εγώ προσωπικά πιστεύω πώς ναι . θα μπορούσε ένας κυρίαρχος να είναι λιμπερτινιστής.
Και γιατί όχι ?
Για μένα (δλδ έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ) βασικό στοιχείο λιμπερτινισμού νομίζω είναι ελεύθερη, πέρα από τούς κοινωνικούς, θρησκευτικούς και ηθικούς περιορισμούς, ανάπτυξη εσωτερικής ελευθερίας ατόμου. Για έναν λιμπερτινιστή δεν έχει καμία σημασία το τι γνώμη έχει η κοινωνία για τον ίδιο, τον τρόπο ζωής του.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι για έναν λιμπερτινιστη η προσωπική ευχαρίστηση είναι η μεγαλύτερη αρετή.

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Ο λιμπερτινος δεν θέτει όρια, δεν υπακουει σε προδιαγραφες, ουτε βεβαια ορίζει κανονες και επιθυμεί να τους υπακούν, η κυριαρχία του εχει μια και μονη διάσταση αυτη της λαγνουργίας.
Υπ' αυτην την έννοια τα πλαισια, ο ελεγχος κι ό,τι υποκειται σε πρακτικές εκπαιδευσης που βαθμιαια κορυφώνονται δεν τον απασχολούν και συνεχως φροντίζει να ανατρεπει την περιφημη "συνέπεια λογου και πράξεων". Ένας "καθαρός" λιμπερτινος, οσο μπορεί να υπάρξει, αποσυναρτά την ηδονή απ το συναισθημα, ο ερωτισμος του εκφραζεται ατιθασα, απρόβλεπτα, δεν επιθυμεί να του ανήκουν ουτε να ανηκει, ηδονοθήρας μεχρι τα μπούνια..

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Φυσικά και θα μπορούσε! Εσύ πιστεύεις κάτι αντίθετο?

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Οχι ολα γινονται. Πιστευω ομως οτι σε ενα απο τα δυο θα χωλαινει. Ειτε ο λιμπερτινισμος του δεν θα ειναι καθαρος οπως ειπε η λλαζουλι, αφου επιλεγει να βαλει ορια, πλαισια και ξεκαθαρους ρολους στη σχεση του, ειτε το D/s δεν θα εξελιχθει.

Τα ερωτηματα που για μενα εχουν ενδιαφερουν ειναι τα δυο τελευταια. Αυτα που ειναι πριν το edit ειναι ρητορικα.

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Συμφωνώ και επαυξάνω. Ένας λιμπερτινιστής δεν ενδιαφέρεται να ασκεί κυριαρχία, επιφυλάσσει για την παρτενέρ του την ίδια ελευθερία που έχει ο ίδιος, δεν τον αφορούν οι κανόνες, οι δομές, πολύ περισσότερο χέστηκε να τους/τις χρησιμοποιεί σε άλλους, Δεν τον ενδιαφέρει να ελέγχει ζωές και ανθρώπους. Ο λιμπερτινιστής συνήθως θα επιθυμήσει μια ισάξια συνένοχο στο 'έγκλημα' της ηδονής, Όλα τα άλλα τα περιγελά. Αλλά πού να τον εύρεις?  

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Γιατί; Είχες εκδηλώσει ποτέ ενδιαφέρον για κάτι τέτοιο και δεν το είχαμε αντιληφθεί;
Ντεμπουτάρετε κάμποσες με ένα "female submissive" Ναααα!!
και εκ των υστέρων έχετε και καημό που δεν βρήκατε τον λιμπερτίνο;
Βρε, άντε απο δω χάμου!

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Εγώ θα διαφωνήσω ως προς τον ορισμό του τι είναι λιμπερτινιστής.

Λιμπερτινιστής δεν είναι κάποιος ο οποίος δεν έχει κανόνες και δεν επιβάλει κανόνες σε κανένα. Δεν είναι ο τύπος όσα παν και όσα έρθουν... Γιατί ακόμα και το δεν δέχομαι κανόνες και αυτό κανόνας είναι εν τέλει...

Λιμπερτινιστής είναι αυτός ο οποίος παρουσιάζεται να μην έχει ηθικούς φραγμούς να κάνει το οτιδήποτε. Είναι θεωρητικά ένας άνθρωπος ο οποίος δεν θα αποφύγει να κάνει κάτι λόγο ηθικών αναστολών.

Αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει κανόνες και δεν θέτει κανόνες απλώς αυτοί οι κανόνες δεν στηρίζονται σε ένα σύστημα αρχών, προτύπων και αρχέτυπων ηθικού χαρακτήρα, με το σκεπτικό πως η ηθική είναι κάτι το πολύ ρευστό και αλλάζει από κοινωνία σε κοινωνία και από κοινότητα σε κοινότητα.

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Δεν μπορω παρα να συμφωνησω με την elfcat και τη llazouli.

Για μενα ενας λιμπερτινος δεν κολλαει σε προκαθορισμενους ρολους και πλαισια. Δεν τον απασχολουν ο ελεγχος και η κυριαρχια ως μια παγιωμενη σχεσιακη κατασταση. Μαλλον πολυ βαρετα και περιοριστικα πραγματα για τον ελευθεριο φιληδονιστικο χαρακτηρα του. Και λογω του ατομικισμου που τον διακρινει, πιστευω οτι τον ενδιαφερουν ατομα με τα οποια μοιραζεται τις ιδιες "διαστροφες" αβιαστα και χωρις κοπο. Δεν τον απασχολει δηλαδη να προσπαθησει φερει την συντροφο του κοντα στον ηδονισμο του, αλλα περιμενει απο εκεινη να ειναι απο μονη της μια επαξια συνοδοιπορος του. Επισης η ασυνεπεια λογου και πραξεων που αναφερει η λλαζουλι ειναι ενα ακομα χαρακτηριστικο του μιας και οι ηθικοι φραγμοι δεν ειναι του γουστου του θεωρωντας οτι δεν εχει καμια υποχρεωση να επαληθευσει τον λογο του αφου πραττει οπως του γουσταρει την καθε δεδομενη χρονικη στιγμη.

Θεωρω δε αδιανοητο ενα D/s να αναπτυχθει και να εξελιχθει μεσα σε ενα κλιμα ασυνεπειας και "παρτακισμου" απο πλευρας Κ.

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

εγω παλι διαφωνο ολιγον και ισως θα συμφωνήσω με Nobody KP...αλλα θα το αναπτύξω μετα το Πασχα