Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

@Ivory

Να γιατί δε γίνεται...

https://www.greekbdsmcommunity.com/...-2ο-vanilla-bdsm-libertinism-μέρος-πρώτο.html

 

Ήταν η νύχτα της αγίας και μεγάλης Παρασκευης του σωτηρίου έτους 2012.
Μόλις είχε τελειωσει η περιφορά των επιταφίων της πόλης και οι πιστοί με θρησκευτική κατάνυξη και ψυχική συντριβή προσεύχονται εις τα ταβερνεία της πόλεως χλαπακιαζωντας χταπόδια στα κάρβουνα, χοχλιούς ,μύδια, νταγκο, πατάτες τηγανιτές , φάβα κ.α.
Αντί να συμμετάσχω σε αυτή τη θρησκευτική μυσταγωγία του χλαπακιασματος αφήνω τις πολύβουες πλατείες και μπαίνω στο μικρό στενό όπου στο τέλος του υπήρχε το μπαράκι που δουλεύει η μια , η μοναδική , η αξεπέραστη , η λιμπερτινισα η κοκκινομαλα σεξουάλα ivory. Στεκονταν στην πόρτα και φορούσε ένα κολλητό δερμάτινο παντελόνι και μπότες που έφταναν λίγο πάνω από το γόνατο με κάτι τακουνες ΝΑ με το συμπάθιο!
Τι να σας πω ρε παιδιά!!!!!! Κάτι μποτάρες , να γλύφει ο bootlover και του shoelover να μη δίνει. Τέλος πάντων , τι έλεγα; Α ναι θυμήθηκα…
Μπαίνουμε μέσα στο μπαράκι και αφού μου έβαλε ένα ποτό ηρθε και κάθισε δίπλα μουυυυυυυυυυυυυυυυ. Μου μιλούσε περί ανέμων και υδάτων κι εγώ βασικά προσπαθούσα να της εξηγήσω το νόημα που έχει για εμάς του χριστιανούς αυτή η νύχτα. Ξαφνικά με ρώτησε:
Ειδές το νήμα μου;
Όχι ,απάντησα εγώ , τι νήμα;
Αν γίνεται κάποιος να είναι λυμπερτινιστης και κυρίαρχος , απάντησε εκείνη
(Το νήμα το είχα δει μόνο ως τίτλο νωρίτερα αλλά καθώς δεν με ενδιέφερε το θέμα δεν το άνοιξα οπότε δεν ήξερα τον νηματοθετη)
Λοιπόν; Εσύ τι νομίζεις;
Δεν ξέρω , απαντώ.
Ξέρω εγώ , λέει εκείνη και αρχίζει την ανάπτυξη της θεωρίας της κάνοντας εμένα να συμμετέχω στην κουβέντα και τον άλλο μπάρμαν να τραβάει τα μαλλιά του.
Εσείς μωρέ είσαστε ωσα τσι μασόνους , έλεγε ο μπάρμαν μη μπορώντας να καταλάβει περί τίνος επρόκειτο. Ώρες και φορές κάτι πήγαινε να καταλάβει αλλά στην επόμενη ατάκα το έχανε πάλι. Στο τέλος ζαλίστηκε , ψυθιρισε κατά σαν «εμείς να μαστε καλά…» η ένα «μεγας είσαι κύριε..» και απομακρύνθηκε.
Να το πρώτο θύμα του θέματος της ivory σκέφτηκα εγώ.
Εντωμεταξύ εκείνη συνέχιζε απτόητη καθώς ήταν φανερό ότι βρισκόταν σε φιλοσοφικομπιντιεσεμικο οίστρο. Με κάθε σκέψη , με κάθε παράμετρο του θέματος που ανέλυε, ερχόταν όλο και πιο κοντά στο χύσιμο. Άραγε ,σκέφτηκα , αυτό είναι το γαμησι του μυαλού που λένε οι γυναίκες;
Στο τέλος αναφώνησε και το συμπέρασμα το οποίο , μη με ρωτάτε , δεν θυμάμαι να σας πω ποιο είναι. Εκείνο που θυμάμαι είναι το όμορφο πρόσωπο της ivory και το σώμα της καθώς είχε γυρίσει στο πλάι φανερά ανακουφισμένη , κουρασμένη ξεπνοη αλλά τόσο , μα τόσο, ικανοποιημένη.
Έτσι λοιπόν αυτά έπαθα εκείνη την αγία νύχτα (και άλλα πολλά αλλά δε σας λέω) όταν αποφάσισα να αφήσω τις πλατείες του θεού με τα φαγητά και να περιπλανηθω στο σκότος της αμαρτίας με τα ποτά και τους λιμπερτινους θε μου σχωρα με μεγάλη παρασκευή.
Την επόμενη μέρα πήγα στο παπά Ιγνάτιο να με εξομολογήσει και του τα είπα όλα για την ivory και τις μπότες , τους λιμπερτινους κλπ. Αφού άκουσε ότι είχα να εξομολογηθώ μου είπε να μην πάω το βράδυ στην ανάσταση , να κάνω 400 μετάνοιες και να πω 100 φορές το πατερ ημών για να βγάλω τσι δαιμονους από μέσα μου, όπως μου είπε και άμα ξαναπαω σε τέτοια μέρη μεγάλη παρασκευή θα με πάρει ο διάολος και θα με σηκώσει κι αυτή ήταν η τελευταία φορά που μου δίνει συχώρεση.
Με προέτρεψε μάλιστα να του πάω αυτήν την εν πολλές αμαρτίες περιπεσουσα γυνή , την ivory για εξορκισμό διότι με μια εξομολόγηση...τι να φτουρήσει αυτή ,μου λέει.
Αυτά είχα να πω επί του θέματος

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Να συνδεσω το υπογραμμισμενο μερος του κειμενου στο προηγουμενο ποστ μου με το ερωτημα σου για να καταλαβεις τι εννοω.
Συμφωνα λοιπον με αυτο, θεωρω ως πιθανο ενδεχομενο ενας λιμπερτινος Κ να μην σεβαστει τα ορια μιας υ και διχως να εχει προηγηθει καποια σχετικη συζητηση να τα ξεπερασει.
Σε καμια περιπτωση δεν εννοω οτι ολοι οι λιμπερτινοι θα εκαναν κατι τετοιο, αλλωστε γραφω οτι στο κεφαλι μου το εχω ως ενδεχομενο και φυσικα οτι τα ορια σκληρα ή μη δεν ειναι εκει για να μην επαναπροσδιοριζονται και να καταρριπτονται. Το θεμα μου ειναι ο τροπος που θα γινει το σπασιμο των οριων αυτων.

Ισως παλι να μου εχει κατσει πολυ λαθος η ιδεα αυτη... Τι να πω...  

@cornilios

Βρε ατιμουτσικο, δεν σου εχω πει να μην παραπληροφορεις τον κοσμο? Οι μποτες που φορουσα ηταν κατω απο το γονατο και φλατ. Τς, τς, τς...  
Δεν παω σε εξομολογητη! jamais, jamais, jamais!  

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Γράφεις λοιπόν: αδέσμευτος και ως εκ τούτου ναρκισιστικά αντιφατικός, συστηματικός ανατροπεύς της «συνέπειας λόγων και έργων»..
Kαι σε προβληματίζει ο τρόπος που θα γίνει το σπάσιμο των ορίων της U, ενώ δεν έχει προηγηθεί καν συζήτηση επαναπροσδιορισμού των ορίων, προκειμένου να φανεί άν μπορεί η U να τα ξεπεράσει.
Είναι έτσι ..?

Aν πρόσεξες σε προηγούμενο post μου είχα γράψει ότι πολλές από τις σεξουαλικές παρεκκλίσεις ενός
Κ λιμπερτίνου, μπορούν να γίνουν αντικείμενο εκπαίδευσης προς την U.

Η απάντηση λοιπόν στο ερώτημά σου νομίζω ότι θα μπορούσε να δοθεί με χρήση της απλής κοινής λογικής
αφού απαντηθούν κάποια ερωτήματα :



Η έλλειψη ενδιαφέροντος του Κ λιμπερτίνου να συζητήσει τα όρια της U του πως εισπράτ τεται από εκείνη ?

Ποιός ο αντικειμενικός σκοπός που η U βρίσκεται με τον συγκεκριμένο λιμπερτίνο Κ..? είναι η λαγνουργία και η ηδονή ..? ...ή... μήπως υπάρχει από πλευράς της και ερωτικό συναίσθημα προς τον λιμπερτίνο Κ ..?

Ποιά είναι τα "θέλω" της συγκεκριμένης U από την σχέση της με τον συγκεκριμένο λιμπερτίνο Κ μέσα από το ερωτικό/σεξουαλικό τους "γίγνεσθαι" ...? Μήπως αυτά τα "θέλω" της, είναι τα κλασσικά εν πλαισίω BDSM, π.χ. η μαζοχιστική απόλαυση του "ελέγχεσθαι", "περιορίζεσθαι", "εξευτελίζεσθαι", ...κλπ ...?

Διαθέτει η U εκτός των παραπάνω, κάποιες άλλες δικές της σεξουαλικές παρεκκλίσεις ..?
..και άν ναι σε τι ιεράρχιση τις τοποθετεί ...?



Πάμε τώρα για το προηγούμενο ερώτημα το οποίο έθεσα στο προηγούμενο post μου.
Έχοντας διαβάσει το link της αγαπητής camera obscura σχετικά με τα γραφόμενα του Dolmance #1,
κάνω την παρατήρηση ότι άν και με βρίσκουν σύμφωνο στο μεγαλύτερο μέρος τους, και όχι σε όλο, εντούτοις δεν παύουν να είναι μια καθαρά φιλοσοφική αποτύπωση της θεωρίας περί λιμπερτινισμού η οποία "φωτογραφίζει" τον "τέλειο" λιμπερτίνο, ....αλλά δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για το εάν και κατά πόσο είναι εφικτό να εφαρμοστεί η θεωρία αυτή στο σύνολό της από κάποιον π.χ. μεσοαστό, ο οποίος μπορεί να τυγχάνει μεν λάτρης του λιμπερτινισμού, ..αλλά να αδυνατεί δε να εφαρμόσει την θεωρία του στο σύνολό της,για ευνόητους λόγους. Για τούτο λοιπόν θεωρώ πολύ αυστηρή την "ετυμηγορία" ..περί ..."οπορτουνιστη".
Και εκείνο που τελικά βγάζω σαν συμπέρασμα ως την στιγμή που αραδιάζω αυτές εδώ τις γραμμές, είναι ότι οι περισσότερες δηλωμένες sub συμφορουμίτισες, ...απαντούν στο ερώτημά σου λέγοντας ότι "....δεν γίνεται" διότι απλά έτσι θα το ήθελαν να είναι.
Και για να γίνω πιό σαφής και κατανοητός θα κάνω μια απλή υπόθεση εργασίας ...

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι εγώ είμαι Κ λιμπερτίνος και εκτός από τα Κυριαρχικά μου καθήκοντα προς την U, μου αρέσει να κάνω και sex in public. Αυτό ως σεξουαλική παρέκκλιση, το διαθέτει και η U μου, και αρέσει και σ αυτήν, ή την εκπαίδευσα εγώ και την έκανα να της αρέσει.
Χαλάει αυτό σε τίποτα την σχέση του Κυριάρχου προς την U του ..?

Αυτά προς το παρόν και ελπίζω να βοήθησα ...

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Η συνήθης εκλεκτικίστρια ύποπτη tender lilly δεν βλέπει γιατί ο λιμπερτίνος δεν μπορεί, εφόσον το θελήσει, να είναι Κυρίαρχος παραμένοντας λιμπερτίνος.

Με λίγα λόγια, ένας Κυρίαρχος που έχει οριοθετήσει με βαθύτερο σκάμα το πεδίο των επιθυμιών του και έχει βρει τους τρόπους με τους οποίους χαίρεται αυτά που επιθυμεί δεν κρίνω ότι έχει προδώσει τον λιμπερτίνο μέσα του, εφόσον την δική του βούληση ακολουθεί και τις δικές του επιθυμίες ικανοποιεί. Απλά έχει κατασταλάξει να αντλεί ηδονή από ορισμένες που περιλαμβάνονται στο σύνολο των πιθανών και απίθανων επιθυμιών που μπορεί να έχει άνθρωπος και αυτές οι επιθυμίες συμβαίνει να αντικρίζονται καλύτερα με τον όρο Κυρίαρχος.

Γιατί, πιστεύω, είναι μια πλάνη η εντύπωση ότι ο σαδιστής Κυρίαρχος επιδιώκει να επωμίζεται καθήκοντα έτσι ώστε η επικοινωνία να γίνεται πιο εύκολη για το εξ ορισμού άνισο έτερο μέλος. Ο σαδιστής που συμβαίνει να είναι Κυρίαρχος, λέω εγώ τώρα, είναι ένα ερωτικό ενεργούμενο που είναι αναγκασμένο να σχετίζεται, προκειμένου στοιχειωδώς να ικανοποιήσει τον σαδισμό του. Δεν μπορεί να στραφεί στον εαυτό του για να καλύψει τις ανάγκες του. Τουλάχιστον στην περίπτωση που δεν έχει προδιάθεση και προς τον μαζοχισμό. Είναι ο λόγος που στρέφεται προς την Κυριαρχία, για μπορέσει να αντλήσει σαδιστική απόλαυση, τουλάχιστον έτσι νομίζω, μπορεί να κάνω λάθος. Για τον λόγο αυτό επικοινωνεί με το άλλο πλάσμα, όχι για να επωμιστεί καθήκοντα που θα κάνουν τη ζωή του δουλικού ευκολότερη ή ομορφότερη!

Και ο σεβασμός, θα ρωτούσε κανείς; Η άποψή μου είναι ότι ο λιμπερτίνος Κυρίαρχος θα σεβαστεί το υποτακτικό άτομο εκείνο που καλύπτει τις απαιτήσεις του μέσα από την υποταγή του, εκείνο που νιώθει πλήρως ελεύθερο και που προσχώρησε στην κυριαρχία του με πλήρη συνείδηση του τι το περίμενε και επίγνωση ότι είχε τη δυνατότητα να ανταπεξέλθει σε αυτό. Ακριβός σεβασμός, που ενδεχομένως να πληρώνεται κάθε μέρα, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...

Όσον αφορά τον Κυρίαρχο, τα κύρια χαρακτηριστικά του λιμπερτίνου είναι εκεί, η σκληρότητα που δεν συγκαλύπτει αδυναμία, η αδιαφορία προς το συναίσθημα, η επιθυμία της μη εγγύτητας / οικειότητας παρά μόνον κατ' ανάγκη, η αποστροφή στο οποιοδήποτε παιχνίδι ρόλου, η οξυδέρκεια, ο ελιτισμός, η ιδιοσυγκρασιακή αισθητική και άλλα.

Σέβομαι τις λεπτομέρειες με τις οποίες σκίασε τα πορτραίτα του ο Dolmance. Αποτολμώ μια γενίκευση, παρόλα αυτά. Ο λιμπερτίνος είναι ένας από τους ατομικιστές. Υπάρχουν και πολλοί άλλοι ατομικιστές μεταξύ των οποίων οι υπαρξιστές, οι αναρχικοί, ορισμένοι φιλελεύθεροι, οι ηδονιστές, οι περισσότεροι από τους θετικιστές, οι υπέρμαχοι των ατομικών δικαιωμάτων, οι αυτονομιστές, οι αναχωρητές και άλλοι. Ο Κυρίαρχος τι στην ευχή είναι και έχει το ασυμβίβαστο με τον λιμπερτίνο, κολλεκτιβιστής μήπως;

Ασφαλώς υπάρχουν λιμπερτίνοι οι οποίοι δεν θα ήθελαν διόλου να είναι Κυρίαρχοι, είναι αυτοί στους οποίους δίνει έμφαση ο Dolmance, ώρα του καλή. Δεν είναι όμως οι μόνοι.

Από πλευράς μου, δεν βλέπω πώς κάποιος θα είναι Κυρίαρχος, χωρίς να είναι λιμπερτίνος.

Όσον αφορά τα δύο ερωτήματα που απασχολούν περισσότερο την Ivory,

έχω τη γνώμη ότι ο σκοπός μας εδώ είναι να τη βοηθήσουμε να κρίνει μόνη της  

Χωρίς πλάκα, προτείνω να διαπιστώσει αν της αρέσει ο έλεγχος του οργασμού και κυρίως, αν μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις μιας ζωής όπου οι σπασμοί του οργασμού της θα είναι τμήμα της επιθυμίας του Έτερου. Αν ναι, τότε μπορεί να πάει σε λιμπερτίνο Κυρίαρχο, αν όχι καλύτερα ο σκέτος λιμπερτίνος που δεν θα ζητάει τέτοια πράγματα. Και για να υποστηρίξω τα λόγια μου παραθέτω ένα από τα κατά τη γνώμη μου πιο απολαυστικά κομμάτια του νήματος εκείνου, από το οποίο οδηγήθηκα σε αυτή τη σκέψη

Τέλος, κατά τη γνώμη μου, ο σεβασμός στα όρια είναι θέμα ανθρώπου και παιδείας ανθρώπου δεν είναι θέμα ύπαρξης κυττάρου λιμπερτίνικου στη βιοθεωρία κάποιου. Εν τούτοις τόσο οι λιμπερτίνοι όσο και οι Κυρίαρχοι που σέβονται τα φρύδια τους, βγαλμένα ή μη, πιστεύω ότι δεν θα το πάρουν ιδιαίτερα καλά αν τα όρια τους τεθούν ως όρος.

Παραθέτω για όσους ενδιαφέρονται το νήμα σαδισμός υπό όρους* όπου υπάρχουν ορισμένες ενδιαφέρουσες απόψεις σχετικά με τους όρους και τα όρια. Από πλευράς μου έχω την άποψη ότι οι σαδιστές Κυρίαρχοι θα ενδιαφερθούν ιδιαίτερα πολύ να τεντώσουν όρια, όχι να γκρεμίσουν, αλλά να τεντώσουν παραβαίνοντάς τα με όσο βίαιο τρόπο αντέχει το αντικείμενό τους. Όχι περισσότερο. Ας είναι λιμπερτίνοι.

*https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/15360-σαδισμός-υπό-όρους.html

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Αγαπητή Ivory,
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει in real life, Λιμπερτινιστής Ντομ ή Μάστερ κατά τον ίδιο τρόπο που δεν πιστεύω ότι υπάρχει θεός και φαντάσματα.

Αλλά αν παρά τα όσα δεν πιστεύω, τον βρεις στα γαριδάκια ή σε κάποια συνάντηση, αν μπορείς να τον αποφύγεις γιατί θα έχεις συναντήσει τον Σχιζοφρενή Ντομ/Μάστερ. Ο λόγος είναι απλούστατος. Οι άνθρωποι που ε ί ν α ι ερωτικά Ντομ/Μάστερ, είναι άνθρωποι που για κάποιο λόγο στη ζωή τους έχουν αναπτύξει ε μ μ ο ν ή με τον έλεγχο, τα όρια, την διαχείριση άλλων. Στο βαθμό που το (ανα)γνωρίζουν και τελούν σε επίγνωση αυτού, ταυτοχρόνως τελούν σε επίγνωση ότι εν τοις πράγμασι έχουν αποκλείσει εντός του εξ αιτίας αυτού, την ελευθεριότητα που διακρίνει έναν λιμπερτίνο (όχι φιλοσοφικά, αλλά in real life). Γιατί ένας εν επίγνωσει Ντομ ή Μάστερ γνωρίζει ότι η ερωτική συμπεριφορά του είναι συνδεδεμένη με ένα τραύμα, το αποδέχεται και ζει καλά με αυτό όπως και ένας/μια sub/slave που τελεί σε επίγνωση γιατί είναι υ και έχει συμφιλιωθεί με αυτό. Ένας λιμπερτίνος (ας υποθέσουμε ότι υπάρχει κάπου εκεί έξω ή έστω ας δεχτούμε ότι εκεί έξω υπάρχουν αρκετοί που είναιλιμπερτίνοι κατά το μάλλον)είναι ένας άνθρωπος που ερωτικά 'περιφρονεί' τα όρια, δεν τα αναγνωρίζει εντός του και εκτός του, δεν τον ενδιαφέρει ο έλεγχος παρ εκτός ως ένα περιστασιακό παιχνίδι. Γι αυτόν το βδσμ είναι σαν μια παρτούζα, ένα τρίγωνο, μια ποδολατρεία. Αυτό δεν σημαίνει ότι ένας λιμπερτίνος δεν μπορεί να είναι κυριαρχικός, Κυρίαρχος δεν είναι. Μπορεί περιστασιακά να ασκεί βδσμ πρακτικές (ως παιχνίδι, ως πειραματισμός,)αλλά Ντομ και Μάστερ/Μιστρες δεν τον λες. Επίσης ένας Ντομ ή Μαστερ με βίτσια, ιδιαίτερες ερωτικές προτιμήσεις δεν είναι Λιμπερτίνος. Γιατί αυτές οι δυο ερωτικές συμπεριφορές βρίσκονται στον πυρήνα τους στον αντίποδα η μια της άλλης.

Ως εκ τούτου ένας Λιμπερτίνος Ντομ ή Μάστερ/Μιστρεσ, αν υπάρχει, βρίσκεται σε τέτοια εσωτερική ψυχολογική σύγκρουση και σύγχιση που ή χρειάζεται επειγόντως ψυχιατρική βοήθεια ή έναν άλλον Ντομ/Μάστερ/Μίστρεσ να τον κυριαρχήσει. Παρ όλα αυτά αν τον συναντήσεις στο διάβα της ζωής σου, και ε ί ν α ι λιμπερτινιστής Κυρίαρχος, σε παρακαλώ, αν και δεν γνωριζόμαστε, να με ενημερώσεις... θα το εκτιμήσω δεόντως. Ποιος ξέρει, ίσως να είναι σημάδι ότι υπάρχει θεός και φαντάσματα και εγώ είμαι μια άπιστη Θωμαίς (είναι και αυτές οι άγιες μέρες που με έχουν επηρεάσει)...
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.  

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Παρών ...!
Μόλις βγήκα μέσα από το σακούλι με τα γαριδάκια ....αλλά δεν με ενδιαφέρει να κάνω διόλου τον Κυρίαρχο
προς το παρόν άν και έχω την εμμονή...! .... 

Χιούμορ κάνω. Μην παρεξηγηθείς ...

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Μα ποιός είναι Λιμπερτινιστής ;

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Φιλοσοφούντες Λιμπερτινιστές θα βρείς πολλούς ...

In real life ...θα βρείς περισσότερους Λιμπερτινίζοντες ...παρά τέλειους Λιμπερτινιστές σε πρακτικό επίπεδο ...

Άποψή μου ...

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Η Κυριαρχία και εν γένει η εξουσία προϋποθέτει αναληψη ευθυνων.
Αυτή νομίζω είναι η ειδοποιός διαφορά Λιμπερτινιστη και Κυρίαρχου.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι ο Λιμπερτινιστης δεν μπορει να είναι ΚΑΙ Κυρίαρχος.
Εαν βρει αυτό πού τον ενδιαφέρει,πραγματικά ασκει την Κυριαρχια του ειτε με D/s ειτε με Μ/s.
Προσωπικά μόνο γέλιο μου φέρνουν θέσεις που ορίζουν ρητά είναι η"δεν είναι Κ με γνώμονα την ετυμολογία των λέξεων και την ακρατη φιλολογια χωρίς να λαμβάνεται υπ'οψιν ο χαρακτήρας και τα πεπραγμένα που είναι ουσιαστικά ο καθρέπτης κάθε ατομου.

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Kαι μένα ...  

 

Απάντηση: Λιμπερτινιστης Κυριαρχος. Γινεται?

Και όμως, υπάρχουν λιμπερτίνοι Κυρίαρχοι  

Για τους οποίους ο έλεγχος είναι ένα kink και μαζί ένα μέσο να πετύχουν τους στόχους που θέτουν ως προς ένα συγκεκριμένο άτομο, επί του οποίου Κυριαρχούν.

Το οποίο άτομο, περιττό να πω, πρέπει να έχει λύσει οριστικά μέσα του το θέμα external locus of control, δηλαδή να κυριαρχείται συνειδητά και να μην έχει αναστολές στην άντληση ηδονής από την κυριαρχία που του ασκείται. Στην περίπτωση αυτή δεν μπαίνει θέμα έξτρα ευθύνης του Κυρίαρχου για το υποτακτικό άτομο με το οποίο σχετίζεται, θα ήταν μια μασκαράτα και οι άνθρωποι αυτοί δεν επιθυμούν να μασκαρεύονται ούτε καν στις Απόκριες.

Σχιζοφρενείς δεν είναι, αυτό μπορώ να το βεβαιώσω γι αυτούς που γνωρίζω, εκρηκτικοί γίνονται όταν νιώθουν ότι πλησιάζουν τα όρια της Κυριαρχίας τους και τα όρια αυτά δεν τα έχουν θέσει οι ίδιοι.

Δικαίως υπάρχει ένα θέμα "καλά, πόσοι είναι αυτοί;" Απειροελάχιστοι. Συχνά ανενεργοί, για διάφορους λόγους. Και αν είναι, δεν το δηλώνουν, συνήθως. Είναι κάποια πράγματα, που μόλις τα δηλώνει κανείς ουσιαστικά παύουν να ισχύουν. Πολύ πιο πιθανό είναι κάποιος να μετέρχεται τάχα λιμπερτίνικες, κατά τη γνώμη του, μανιέρες, για να κάνει τα κέφια του χαλαρά ή για να ψαχτεί με την άνεσή του.

Από την εποχή του ανεκδιήγητου Γουίλμοτ, του πρώτου ταυτοποιημένου λιμπερτίνου και πολύ πριν από τον Μαρκήσιο, έχουν περάσει τρεις επαναστάσεις (βιομηχανική ένα, βιομηχανική δύο, γαλλική) και δύο παγκόσμιοι πόλεμοι. Οι άνθρωποι ζουν πολύ διαφορετικά σήμερα και η καθημερινότητά τους είναι απείρως πιο πολύπλοκη και απείρως λιγότερο επικίνδυνη, για όλους. Δηλαδή, η εξωτερική συμπεριφορά του σύγχρονου λιμπερτίνου δεν έχει καμία απολύτως σχέση με εκείνη του Γουίλμοτ. Οι διαφορές με τους άλλους είναι υπαρκτές, όχι όμως κραυγαλέες, γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Γιατί οι άλλοι δεν είναι υποζύγια για να τους βαρέσει και να μην τον βαρέσουν και αυτοί. Οι διαφορές είναι πιο εσωτερικευμένες. Αν, για δικούς του λόγους, ο λιμπερτίνος γίνει αναχωρητής τελικά - άλλη μια περίπτωση ατομιστή, βλ. Θορώ, αν υπάρχει ενδιαφέρον το συζητάμε - μπορεί να έχει στερνά παρόμοια με του Γουίλμοτ, όμως στο νήμα τούτο δεν ενδιαφέρουν τα στερνά του λιμπερτίνου αλλά - νομίζω - τα πρώιμα βήματά του.