ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Η Μαρία Ρεπούση είναι η περίφημη συγγραφέας του βιβλίου της ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού στο οποίο υπήρξε η αναφορά περί «συνωστισμού» του πληθυσμού της Σμύρνης κατά τις σφαγές των Τούρκων το 1922.

Η Δημοκρατική Αριστερά και ο Κουβέλης την δέχθηκαν με ανοικτές αγκάλες στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές στις οποίες μάλιστα η πρώτη εξελέγη και βουλευτής. Πριν καλά καλά λοιπόν συνεδριάσει για πρώτη φορά η Βουλή άρχισε ξανά το «έργο» της.

Πηγή: Πρώτο ΘΕΜΑ online : Αποχώρησε η Ρεπούση στο «ενός λεπτού σιγή» για τη Γενοκτονία των Ποντίων - Πολιτική

Συγκεκριμένα η ίδια έγραψε:

Πηγή: ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ιδού γιατί απουσίασε η Ρεπούση από τη σιγή για τη Γενοκτονία | NewsNow



Σκεφθείτε λοιπόν την Χρυσή Αυγή να αποχωρούσε από την αίθουσα σε αντίστοιχη περίπτωση που θα αφορούσε τη γενοκτονία των Εβραίων. Θα μας έπρηζαν τα ΑΡΧΙΔΙΑ κανάλια, ραδιόφωνα, εκπομπές και φυλλάδες για 10 γενιές.
Το θέμα όμως θάφτηκε από τα ΜΜΕ αυτές τις ημέρες ίσως επειδή η Ρεπούση είναι Αριστερή και τα «κατορθώματα» αυτών δε μας νοιάζουν όταν μάλιστα πρόκειται για πράξεις μη αναγνώρισης ελληνικών θυμάτων από εχθρούς.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Ακόμα κι αν δεχτώ τα δυσαπόδεικτα παραπάνω, δεν μπορώ να δεχτώ το συμπέρασμα για τη μεταπολίτευση. Γιατί η εκδίωξη της δικτατορίας που είχαμε ήταν μια αχαλίνωτη έκρηξη "αισθήματος" και δεν ήταν η αντίδραση στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό αδιέξοδο που είχε φέρει; Μας έβλαψε σε πολλά επίπεδα η δικτατορία τότε ήταν που το κράτος και οι δημόσιοι υπάλληλοι γελοιοποιήθηκαν για πρώτη φορά, που χάλασαν οι σχέσεις των πολιτών με το κράτος, τότε ήταν τα πρώτα "διαπλεκόμενα" αλλά με τον τύπο απέξω ακόμα, τότε ήταν που πληγώθηκε βαθύτατα η αισθητική μας και μάθαμε να ζούμε σαν εαυτούληδες.

Αλλά ακόμα και αν σε κάποιες εκδηλώσεις του ήταν και αυτό, ήταν επίσης πολλά παραπάνω η μεταπολίτευση.

Βέβαια, αποκτήσαμε, ελέω Καραμανλή και Παπανδρέου, το πολιτικό αντανακλαστικό να εμπιστευόμαστε μόνον τα έτοιμα. Αλλά αυτό είναι άλλο. Δεν είναι μη λογική. Είναι πρώτα απ όλα ανασφάλεια.

Η αριστερή, όταν μένει ρητορική, ακολουθεί ως προς τις συναισθηματικές εκρήξεις την παράδοση του Έγκελς και ως προς τις τελολογικές προσδοκίες την παράδοση του Μαρξ. Ένας κάποιος ιησουιτισμός που διακρίνει τις ανά τον κόσμο ελίτ της αριστεράς προέρχεται από τον Στάλιν και από το συνωμοτικό παρελθόν της κομουνιστικής αριστεράς.

Οι Έλληνες αριστεροί δεν έχω δει να έχουν πολλά πολλά με την "ορθόδοξη παράδοση" αν και θα έπρεπε να διευκρινίσεις αν εννοείς την χριστιανική ορθόδοξη παράδοση ή την κομουνιστική ή κάποιαν άλλη. Πλην Ζουράρι και άλλων ολίγων που προσπάθησαν έναν συμβιβασμό και αυτό στην αναζήτηση ενός τρόπου να διαμορφώσουν μη Μαρξιστικό αριστερό λόγο, δεν έχει σχέση η αριστερά με την "ορθόδοξη παράδοση" ίσως με τις "ελληνικές παραδόσεις" να προσπαθεί να έχει.

Πουθενά μα πουθενά στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο δεν ισχύει το "ό,τι φυτέψεις φυτρώνει", ούτε στην Ελλάδα. Σε σύγκριση δε με τη γειτονική Ιταλία έχει φτωχό χώμα, που θέλει πολύ δουλειά για να δώσει κάτι. Οπωσδήποτε, θα μπορούσαμε να έχουμε μια αγροτική - εμπορική πολιτική, να μην αναζητούμε την εύκολη λύση σε όλα και να καταλήγουμε, μεταξύ άλλων, να δίνουμε ελαιόλαδο χύμα έτοιμο σε ιταλικές εταιρείες, να το συσκευάζουν και να το πωλούν σε όλον τον κόσμο για ιταλικό.

Ιστορική μνήμη είναι να πιστεύουμε πως υπήρξε εποχή που είμασταν αυτάρκεις στην παραγωγή τροφίμων; Ήταν πολύ πολύ λίγες αυτές οι εποχές για την Ελλάδα και τότε είμασταν αυτάρκεις μόνον ως προς τα σιτηρά, που και αυτό δεν ήταν εύκολο να επιτευχθεί.

Ούτε είναι σωτηρία να ξεχάσουμε ότι πλέον ο καταμερισμός της παραγωγής είναι παγκόσμιος και δεν είναι διόλου κατάντια να εισάγεις κρεμμύδια, αρκεί να κάνεις καλά κάτι άλλο, να το εξάγεις και με τα λεφτά που παίρνεις να πληρώνεις τα κρεμμύδια, όχι με δανεικά. Αυτό είναι θέμα της διαπραγμάτευσης της θέσης μιας χώρας στον καταμερισμό της παραγωγής. Η οποία είναι καθαρά πολιτική υπόθεση, αλλά εφαρμοσμένης πολιτικής όχι πολιτικής στις οθόνες.

Αν βγούμε απ το ευρώ και αρχίσουμε να χρειαζόμαστε συνάλλαγμα, στην οικονομική κατάσταση που είμαστε, π.χ. τα γυαλιά για να βλέπει να διαβάζει που θα χρειάζεται κάποιος θα τα παραγγέλνει στον οπτικό ένα εξάμηνο νωρίτερα. Όταν θα συγκεντρώνεται κάποιο συνάλλαγμα, το κράτος θα βάζει τις ανάγκες στη σειρά και θα δίνει στον οπτικό άδεια αγοράς συναλλάγματος για να μπορέσει αυτός να πληρώσει τα γυαλιά, να τα εισάγει και να τα δώσει. Αλλά δεν μπορούμε να αποκτήσουμε στο οπτικό κρύσταλλο το πλεονέκτημα χωρών που το παράγουν οι ίδιες. Και αν αρχίσουμε να παράγουμε δικά μας οπτικά κρύσταλλα ή να φτιάχνουμε φακούς συνθετικούς, αυτή η παραγωγή θα είναι ακριβότερη από την εισαγωγή, εκτός και αν δουλεύουμε με το ισότιμο των διακοσίων ευρώ το μήνα και το αποτέλεσμά της χειρότερο. Δεν είναι τυχαίο το παράδειγμα, έτσι ζούσαν στην Πορτογαλία μέχρι πριν από λίγα χρόνια.

Πέραν τούτων των οικονομικών, δεν νομίζω ότι οι ιστορικές μνήμες βοηθούν ιδιαίτερα σήμερα. Το είδος της κρίσης είναι πρωτόγνωρο, το πλαίσιο της κρίσης είναι τελείως άλλο από παλιότερα, ο συνδυασμός των παραμέτρων όλως διόλου διαφορετικός. Ενώ, όλοι ανεξαιρέτως ταλαιπωρούμαστε από τις ιστορικές μνήμες που κουβαλάει η Γερμανία.

Εκτός αυτού, αν το πρόβλημα είναι η "έλλειψη ιστορικής μνήμης" και συγχρόνως "διακρίνονται στην αριστερή ρητορική οι ρίζες [;] και οι επιρροές της ορθόδοξης παράδοσης", τότε πού ακριβώς καταλήγουμε;

 

tender lilly δεν εννοουσα αυτα στα οποια απαντας. Μου πετας την μπαλα εκτος γηπέδου κι αντε να τρεχω να την μαζευω

 

Απάντηση: Re: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Έγραψα την άποψή μου πάνω σε αυτά που παρέθεσες. Δεν είπα ότι εννοείς οτιδήποτε, δεν σου απέδωσα τίποτα και δεν σε αναγκάζει κανείς να τρέχεις να μαζεύεις οποιαδήποτε μπάλα, πολύ περισσότερο εγώ. Συζήτηση για την ευχαρίστηση της συζήτησης κάνω, αν θέλεις ευχαρίστως να μετέχεις χωρίς καμία υποχρέωση να απαντάς σε συγκεκριμένα πράγματα.

Αρκετά ταλανιζόμαστε πέρα δώθε. Χαλαρά, εδώ  

Λέω, εγώ τώρα... 

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Λέτε οι ευρωπαίοι να δεχτούν εξόφληση του χρέους με αυτά?


...



...



...



...




...




 

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Για κάθε τι που παραθέτεις υπάρχει μία απάντηση.
Παραδειγματικά και μόνο. Εγώ πληρώνω το κράτος αυτη τη στιγμή για να μου δω΄σει σύνταξη. Ισχύει ότι αν κράταγα για τον εαυτό μου 250/μήνα θα είχα και ιατροφαρμακευτική ιδιωτική περίθαλψη και σύνταξη; Ναι. Ναι μεν το κράτος διαχειρίζεται αυτά τα χρήματα και τα χρησιμοποιεί και για την βιωσιμότητα των εταιριών του αλλά μήπως πρεπει να παραδεχτούμε ότι είναι άσχετοι στη διαχείριση με αποτέλεσμα να βλάπτουν και εμένα και την επιχείρησή τους; Και για αυτό φταίω εγώ που πάω και τους σκάω 250/μήνα στην καλύτερη των περιπτώσεων; Αν ήταν ασύμφορο θα μπορούσαν να μου το πουν, να κρατάω εγώ αυτά τα λεφτά και να έχω τα πάντα ώστε να μην το επιβαρύνω. Σωστά ή λάθος;

Δεν βρισκω συνδεση με τις βίλλες των νεόπλουτων, εκτός απο το γεγονός ότι όλοι αυτοί είναι γόνοι κάποιου που ιστορικά είναι παράλογο να απέκτησε αυτή την περιουσία, και δεδομένο ότι υπάρχει άρρηκτη σύνδεση της εργασίας τους για το κράτος (που δεν αντέχει το ΙΚΑ είπαμε) με το ιστορικό πλουτισμού τους.

Εγώ θα φρόντιζα πρώτα να κατάσχω όλες τις περιουσίες , όλων όσων πλούτισαν κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, και απο τη χούντα μέχρι σήμερα οι οποίοι σχετίστηκαν άμεσα ή έμμεσα με το κράτος. Μετά θα σκεφτόμουν τι θα έκανα με αυτά τα χρήματα. Σε έναν ιδανικό κόσμο βέβαια, που δεν θα έχει τον κίνδυνο πολέμου.

Ως συζητήτρια δεν μπορεί να διαφύγει της αντίλυψής μου ότι όσο κι αν ακούγεται παράλογο, την ίδια ώρα που μου επιβάλουν να ζω με 300 ευρώ κάποιοι άλλοι ζουν με εκατομμύρια ευρώ και δεν εργάζονται επιπλέον ώρες, ούτε ρισκάρουν περισσότερο απο όσο εγώ. Δεν μου διφεύγει ότι ενώ εγώ θα μπορούσα να ζήσω 70 χρόνια με το ποσό των 1000 ευρώ /μήνα = 12.000 / χρόνο = 840.000/70χρόνια και με αυτά τα λεφτά να κάνω και μία επένδυση /10ετία στην ανάπτυξή μου, κάποιοι άλλοι που βγάζουν αυτά τα λεφτά σε μία μέρα, μου λένε ότι υπάρχει έλλειμα και ότι δεν μπορούν να επενδύσουν, στην παιδεία, στην υγεία και στην περίθαλψη γέρων..

Σε αυτή την απλή κλίμακα, δεν σου ακούγονται λίγο παράδοξα όλα αυτά;

Επιπρόσθετα, επειδη διάβασα πρόχειρα και τις παρακάτω αντιπαραθέσεις, να επισημάνουμε για την Ελλάδα ότι έπαψε να είναι ικανή να αυτοσυντηρηθεί κατά τη διάρκεια του Βυζαντίου και όχι νωρίτερα; Οι επεκτατικοί πόλεμοι σαφώς ποτέ στην ιστορία δεν βασίστηκαν στα προβλήματα βιωσιμότητας αλλά στην άνιση κατανομή των πρώτων υλών που αποτελούν τη βάση της βιωσιμότητας του καθενός προσωπικά.

Επίσης θυμάμαι να μας τρομοκρατούν με υποτιθέμενες εισβολές απο το 1990. ΘΥμάμαι τις φωτιές και θυμάμαι γενικώς την τρομοκρατία να ανθεί σε αυτή τη χώρα, απο τότε που θυμάμαι να καταλαβαίνω τις ειδήσεις που ακούω και διαβάζω, ακόμα και σε καιρούς που όλα υποτίθεται πήγαιναν καλά. Προφανώς αυτές οι απειλές σε κάτι στοχεύαν και δεν με πείθει κανείς ότι ήτνα μια προπαγάνδα για να παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις ταινίες δράσης.

Νομίζω ότι η γενικευμένη δυσφήμηση ενός επαγγέλματος έχει γίνει πλέον κουλτούρα στην ελλάδα. Πόσους γιατρούς συγγενείς έχεις που τους ένοιαζαν περισσότερο τα χρήματα από το λειτούργημά τους; Γιατι εγώ ξέρω αρκετούς που έχουν φάει τη ζωή τους, τρώνε κάθε μέρα τους να σκέφτονται ξανα και ξανα και ξανα ένα περιστατικό για να κάνουν λιγο την ζωή του καλύτερη. Ξέρω αρκετούς που τους πας για καφέ και δεν μπορουν να σου μιλήσουν για τιποτα άλλο απο τον ασθενή που προσπαθούν να κρατήσουν στη ζωή χωρίς να πάθει ζημιά εδώ και 3 μήνες. Λοιπον είναι αστείο να κατηγορώ μαζικά αυτους τους ανθρώπους ή τις νοσοκόμες ή οποιονδήποτε παράγει και προσφέρει κάτι επειδή μου μπαίνουν στο μάτι για τον άλφα ή βηττα λόγο.

Δεν αρνούμαι τη διαφθορά αλλά δεν δεχομαι και αυτή τη μαζοποίηση ενάντια σε ένα επάγγελμα που αν μη τι άλλο έχει προσφέρει περισσότερα στην ανθρωπότητα απο οποιοδήποτε άλλο. Δεν θα βγάλουμε τώρα αυτους φτέχτες που (ΝΑΙ ΕΠΙΜΕΝΩ) η σύνταξη της γιαγιάς του γουχου είναι στην τσέπη του παπανδρέου, του βενιζέλου, της καθαρίστριας της βουλής, και των παρατρεχάμενων.Αν υπηρχε κράτος αν μη τι άλλο δεν θα μπορούσαν και να ήθελαν να μαλακιστουν με τα φάρμακα.

ΜΕταξύ μας, απο την κατάσταση που βλέπω να υπάρχει, απλά τους βολεύει αυτο το παραμύθι τώρα που αδειάζουν οι αποθήκες. Ποιον θα κατηγορήσουμε για τις ελλείψεις φαρμάκων; Τους γιατρους βέβαια και τους παππούδες. Όχι βέβαια το κράτος και τους πολιτικούς. Τι φταίνε αυτοι; Αυτοι στις βιλλες τους κάθονταν , δεν έκαναν τιποτα απολύτως. Ουτε πρόσβαση είχαν στις φαρμακαποθήκες και στο σύστημα πληρωμών των φαρμακοβιοηχανιών.. έλεος;
Έχετε ιδέα πόσα φάρμακα πολυ φθηνότερα δεν εγκρίνονται απο το ΙΚΑ και οι γιατροί ταχρειάζονται για να ειναι καλύτερα ο ασθενής, το ΙΚΑ το ίδιο, και να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στην παράλογη διαχείριση του ελληνικού δημοσίου;

Θέλω να πω.. πολλές λεπτομέριες παραλείπονται καλή μου τέντερ για να βγαίνουν μαζικά συμπεράσματα.

 

Tου Costantin Fourakis απο FB
Προπηλακισμοί, γιαουρτώματα, αιματηρές επιθέσεις από τους πάντες προς τους πάντες: "αριστεροί" εναντίον "δεξιών", "Χρυσαυγίτες" εναντίον μεταναστών, μετανάστες εναντίον μεταναστών, αναρχικοί εναντίον όλων, καλαθοσφαιρόφιλοι του Παναθηναϊκού εναντίον αυτών του Ολυμπιακού στην αλλοδαπή και στην ημεδαπή, συμμορίες ομογενών κι αλλογενών κλεπτών εναντίον νοικοκυραίων, οι πολίτες αλληλοκατηγορούνται ως "ανήθικοι" "προδότες" εκατέρωθεν αναλόγως του σε ποια πολιτική παράταξη ανήκουν ενώ διατηρούν δι΄εαυτούς τον τίτλο του "ηθικών" και "πατριωτών", ακούμε κρούσματα διαφθοράς και ρεμούλας από πολίτες με υγιείς ανθρώπους να παίρνουν επιδόματα τυφλώσεως, αναπηρίας, σχιζοφρένειας, να σχηματίζουν "μυστικές εταιρείες" για να κλέβουν ασφαλιστικά ταμεία", δεκάδες χιλιάδων νεκρών να εξακολουθούν να παίρνουν τις συντάξεις τους κανονικώς, γιατρών να υπερσυνταγολογούν παρανόμως για τον πλουτισμό τους από εσωτερικές κι εξωτερικές φαρμακοβιομηχανίες καθώς κι από πολιτικούς με μέγαρα, προμήθειες, παράκτιες εταιρείες ενώ η χώρα βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα σε μια δεινή οικονομικο-κοινωνικο-πολιτική κρίση, πληττόμενη κι από ένα ηθικό, αξιολογικό και ψυχικό εκμαυλισμό επί πλέον, και κυβερνητική αστάθεια κι ο λαός της στενάζει από ανεργία, δυσπραγία, χαράτσια επιβαλλόμενα από παντού αλλά εθελοτυφλεί, εκλαμβάνων τον πυρετό για την βαριά ασθένεια του, ταυτίζουν τον πυρετό με την ασθένεια που τον προκάλεσε, βρίζουν το θερμόμετρο και θέλουν να το σπάσουν για να εξαφανιστεί ο πυρετός μαζί με την ασθένεια μαζί με τα ρολόγια για να σταματήσει ο χρόνος κι ενώ λέει ότι θέλει να του λένε την αλήθεια, δεν θέλει να την αντικρίσει κατάματα και κρύβει το κεφάλι του στο έδαφος για να μην την αντιμετωπίσει κι αναπέμπει ξόρκια εναντίον της σατανικής κρίσεως ως αποτελεσματικό φάρμακο της υπερνικήσεως τους αφού βρήκε ένα οφθαλμοφανώς αχαμνής προσωπικότητας, ακατάλληλο για κυβερνήτη, απροετοίμαστο για ευθύνες, άπειρο από δύσκολες καταστάσεις, ελλιπώς μορφωμένο παντελώς εστερημένο από λογική, νηφαλιότητα,, γαλήνη και χιούμορ νεαρό άτομο με οξύ, διχαστικό, καταγγελτικό, ατελέσφορο λόγο με θέσεις, έωλες προτάσεις διακυβερνήσεως της Ελλάδος αν -τύχη χαλεπή κι αποφράδα- ανέλθει στην εξουσία και με συνεχώς διακυμαινόμενες, μεταβαλλόμενες, αντικρουόμενες θέσεις, οι οποίες δεν αντέχουν στην βάσανο του ελέγχου και της λογικής, το οποίο λέει στον απελπισμένο, απεγνωσμένο λαό αυτά που θα' θελε ν' άκουγε για να του χαϊδεύουν τ' αυτιά του και υποστηρίζει, συσπειρώνεται, στοιχίζεται πίσω από και υπερψηφίζει ένα συμπαθή, βολικό ασύστολο φιλόδοξο, ματαιόδοξο, επηρμένο λαοπλάνο και δημαγωγό πολιτικό ον. Ο Θεός, αν, βεβαίως, θέλει ακόμα με τα άθλια καμώματα μας, να βάλει το χέρι του πάνω στην Ελλάδα για να την προστατεύσει, υποστηρίξει κι οδηγήσει στην ανάκαμψη τους ενώ, εν τω μεταξύ το σκάφος της χώρας μπάζει νερά από παντού κι είναι έτοιμο να βυθιστεί.

Επειδή δεν μ' αρέσει να δυσαρεστώ -και γίνομαι κακός με- τους συμπατριώτες μου με τα λεγόμενα μου και να παριστάνω των αφηγητή ενός χρονικού προαναγγελθέντος θανάτου καθώς και να γίνομαι αγγελιαφόρος κακών ειδήσεων και προφήτης χαλεπών μελλοντικών συμβάντων μαζί με την απόκτηση της αισθήσεως ότι έχω πει αρκετά και προειδοποιήσει τους αναγνώστες μου επαρκώς για όλα τα κρίσιμα θέματα που μας απασχολούν, δηλώνω ότι σταματώ εδώ να αναφέρομαι σε -υπό στενή έννοια- πολιτικά θέματα αφού τα πάντα είναι ορατά αλλά μη κατανοούμενα και ο λόγος μου πέφτει στο κενό και στα άγονα βράχια.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Πανος Καμμενος = ΓΑΠ #2



Α, επισης, ποιο ειναι το τοσο μεγαλο προβλημα με το να μειωσουμε τις εξοπλιστικες δαπανες στρατου?

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Δεν νομίζω οτι θές να ανοίξεις τέτοια συζήτηση ! Το πρόβλημα είναι οι Τούρκοι.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

Την γνωστη απαντηση - οι τουρκοι - την γνωριζω.

Οι τουρκοι ομως εχουν και καποια δικη τους παραγωγη οπλων.

Δεν ειναι ομως εμφανες οτι εαν ξεκινουσαν πολεμο (χωρις να εχουμε διεθνη βοηθεια), η νικη τους θα ηταν δεδομενη?

Δινουμε, δεν δινουμε λεφτα στο στρατο, το ιδιο θα ηταν το αποτελεσμα.

 

Απάντηση: ξεσηκωθείτε, οργανωθείτε, α-ντι-στα-θει-τε!!!

woohoo, το τραβάς μέχρι να το ξεσκίσεις. Να σου πώ όμως, οτι και εμείς έχουμε παραγωγή, όπως και οι Τούρκοι. Επίσης να σου πω σε περίπτωση πολέμου, το ποιός θα νικήσει είναι μεγάλο θέμα. Η δική μου άποψη είναι οτι θα γαμηθούμε και οι δύο.

Μην υποτιμάς τους Τούρκους, αλλά επίσης μην υποτιμάς και τους Έλληνες.

 

Θα Χτυπήσει Μεσάνυχτα το Ρολόϊ της Ελλάδας;

Του Φωτη Γεωργελε

Κάποτε είχαν φτιάξει το ρολόι του κόσμου. Ο ένας δείκτης ήταν στο 12. Ο άλλος στο παρά 5. Το δώδεκα ήταν τα μεσάνυχτα του κόσμου, το τέλος, η πυρηνική καταστροφή. Ανάλογα με τις κινήσεις της ανθρωπότητας, ο μεγάλος δείκτης πλησίαζε ή απομακρυνόταν από το 12. Εξοπλισμοί, πόλεμοι, πυρηνικά ατυχήματα, πλησίαζε. Συμφωνίες αφοπλισμού, εναλλακτικές μορφές ενέργειας, απομακρυνόταν. Μπορούμε ν’ αρχίσουμε να μετράμε αντίστροφα. Στο δικό μας ρολόι, το ρολόι που δείχνει την άτακτη χρεοκοπία, την έξοδο από την Ευρώπη, αρχίζουμε να μετράμε μέρες ή μήνες μέχρι το σημείο μηδέν. Αν δεν συμβεί κάποιο θαύμα, παρακολουθούμε όλο αυτό το διάστημα σε «ζωντανή σύνδεση» την αυτοκτονία μιας χώρας.

Υπάρχουν στον κόσμο 150 χώρες πιο φτωχές από μας. Η Ισπανία έχει μεγαλύτερη ανεργία από μας. Οι μισές χώρες της Ευρώπης έχουν χαμηλότερο κατώτερο μισθό από μας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων είναι πολύ χειρότερη από την ελληνική. Καμία χώρα δεν διαλύθηκε.

Δεν πιστεύω ότι για την κατάστασή μας φταίει το ευρωπαϊκό σχέδιο διάσωσης. Μπορώ να βρω ένα σωρό σημεία για να διαφωνήσω με τη λογιστική λογική του που προσπαθεί να διορθώσει τους αριθμούς υπονομεύοντας την πολιτική των μεταρρυθμίσεων, τη μόνη πολιτική που μπορεί να μας βγάλει από το αδιέξοδο. Όμως σε καμιά άλλη χώρα δεν συνέβη αυτό που συνέβη στη δικιά μας. Μια ολόκληρη κοινωνία, ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, να κλείνει τα μάτια μπροστά στην πραγματικότητα. Να γαντζώνεται σε μια ανέφικτη επιστροφή στο παρελθόν. Να αρνείται τις αλλαγές. Να προτιμάει την έξοδο από την ευρωπαϊκή οικογένεια καλύτερα, παρά να προσπαθήσει. Η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα μας γυρίσει σε μια προηγούμενη Ελλάδα της δραχμής. Δεν θα μοιάζει με κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα με δικό της νόμισμα εκτός Ευρωζώνης.

Η βίαιη χρεοκοπία θα οδηγήσει σε μια χώρα που θα μοιάζει με τα αποτυχημένα κράτη της Αφρικής. Σ’ αυτή την ανύποπτη και αμέριμνη κοινωνία, η προσαρμογή θα είναι οδυνηρή. Η διάλυση του κρατικού μηχανισμού, η θυματοποίηση, ο πολιτικός αναλφαβητισμός, που ήδη από σήμερα κυριαρχούν, θα οδηγήσουν σε μια κοινωνία ζούγκλα. Κρατικές και παρακρατικές συμμορίες θα συναλλάσσονται με ολιγάρχες, ρώσικες, κινέζικες και νιγηριανές μαφίες θα κυριαρχούν στο δρόμο, οι μισθοί γι’ αυτούς που πληρώνονται από το κράτος θα είναι στο αντίστοιχο των 300 ευρώ και οι υπόλοιποι θα κάνουν μεροκάματα και μαύρη αγορά προσπαθώντας να μεταναστεύσουν.



Ιδεοληψίες παρωχημένων δεκαετιών, αδιάλλακτη υπεράσπιση προνομίων και εσόδων που κάποιοι εξασφάλισαν από το πελατειακό κράτος της μεταπολίτευσης και οργανωμένα συμφέροντα που προωθούν τη δραχμή για να αγοράσουν φτηνά τη χώρα, συγκλίνουν σε ένα ρεύμα που μαθηματικά οδηγεί στη χρεοκοπία και στην εθνική ήττα.

Η Ελληνική κοινωνία, ακόμη και σήμερα, που το ρολόι ακουμπάει μεσάνυχτα, δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται ποια είναι τα διλήμματα. Αντικατέστησε το δικομματισμό με άλλες εκδοχές του που υπόσχονται, αυτές τώρα, μαγικές λύσεις, βολικές, εύκολες, διατήρηση των κεκτημένων, επιστροφή σε εποχές ανέμελες, αλλά χωρίς τα δανεικά που τις εξασφάλιζαν. Για την ελληνική κοινωνία, «εξόντωση» είναι αυτό που ζούμε. Δεν υποψιάζεται καν τι σημαίνει η κατάρρευση που πλησιάζει. Έχουμε διαπαιδαγωγηθεί σε μια πολιτική των τηλεοπτικών παραθύρων, στις τσάμπα μαγκιές καφενείου. Ανεπάγγελτοι πολιτικοί, αυτοδίδακτοι οικονομολόγοι, καταργούν διακρατικές συμφωνίες, αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του κόσμου όλου. Μόνοι τους. Απέναντι στο τηλεοπτικό κοινό των οπαδών τους. Ο υπόλοιπος κόσμος παρακολουθεί με απορία. Είναι πραγματικά περίεργο το φαινόμενο. Ένας ολόκληρος πλανήτης προσπαθεί να βρει τρόπο να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η χώρα μας ταξιδεύει προς την έξοδό της.

Η τραγική ανεπάρκεια του πολιτικού μας συστήματος παρουσιάζεται μπροστά στα μάτια όλων κάθε βράδυ στα δελτία των 8. Φοβούνται να κυβερνήσουν και αρνούνται να κυβερνήσουν, να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Προτιμάνε το ρόλο του πολιτικού σχολιαστή στα τηλεοπτικά παράθυρα. Του εισαγγελέα. Αν το 16% διαλύει το πολιτικό σύστημα μιας χώρας, τότε το πολιτικό σύστημα αυτό είναι νεκρό.

Η κοινωνία μας μέσα σ’ αυτά τα 2 χρόνια δεν μπόρεσε να δημιουργήσει δυναμικές προοδευτικές, μεταρρυθμιστικές, ευρωπαϊκές, εκσυγχρονιστικές πολιτικές κινήσεις. Ανικανότητα, ανευθυνότητα και συμφέροντα οδήγησαν στην αποδιοργάνωση, τον κατακερματισμό, το αδιέξοδο. Σε μια ατμόσφαιρα «χαμηλής έντασης» εμφυλίου, με κραυγές για προδότες, δοσίλογους, κρεμάλες που εξαφάνισαν τις ψύχραιμες φωνές, αποσιώπησαν τα διλήμματα, πολέμησαν τις αποχρώσεις. Η «στρατηγική της έντασης» παρόξυνε συνεχώς την ατμόσφαιρα, υπονομεύοντας κάθε απόπειρα αναδιοργάνωσης της παραγωγής. Υπονόμευσε τον τουρισμό, εξόντωσε την εμπορική ζωή, έκαψε τις πόλεις. Επιδείνωσε την ύφεση περισσότερο από τα μέτρα του μνημονίου. Οι συμμορίες της δραχμής ανενόχλητες οδηγούν στο προδιαγεγραμμένο τέλος. Η κοινωνία δεν έχει αντιστάσεις, έχει επιλέξει τη θυματοποίηση.



Ο πρόεδρος του Μεξικού κάποτε είχε πει για τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου: «Αυτοί δεν ξέρουν να υποφέρουν». Είναι ο λίγο πικρός τρόπος που οι outsiders βλέπουν την καλομαθημένη Δύση να αντιδρά σπασμωδικά και αυτοκτονικά. Η πορεία μας των τελευταίων χρόνων θα γίνει ιστορία που θα διδάσκεται στα πανεπιστήμια. Μια κοινωνία που αποφάσισε να αυτοκτονήσει, να φύγει από το κέντρο του κόσμου για να διατηρήσει ένα δανεικό επίπεδο ζωής, αντί να οργανωθεί για να δημιουργήσει το δικό της. Και βρέθηκε στο περιθώριο του πλανήτη.