Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Ειναι συγλονιστικο για μενα το γεγονος οτι μπορει καποιος να λεει ψεμματα στον εαυτο του για μεγαλο χρονικο διαστημα. Εγω δεν επετρεπα στον εαυτο μου να παραδεχτει οτι ειμαι λεσβια για χρονια βρισκοντας χαζες δικαιολογιες.Πολυ χρησιμη μαρτυρια οντως.Σ'ευχαριστουμε.

Η αγαπημενη μου φαντασιωση ειναι ο βιασμος  Αυτο που με φοβιζει ομως οταν παιζω το ρολο του θυτη ειναι να μην ξεφυγω απ'τα ορια και δεν μπορω να σταματησω εγκαιρα. Ο αυτοελεγχος ειναι ενα θεμα.. Επισης μ'αρεσει "το θυμα" μου να αντιστεκεται οπως εχω ξαναπει:lol2:

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Καλύτερα για όσο δεν εισαι σίγουρη
να ξεχάσεις το παιχνίδι με την αντίσταση.
Πάντα να παίρνεις διπλή και τριπλή συναίνεση
κι ας σε λένε διστακτική
και πάντα να μελετάς τα αποτελέσματα
μετά απο ένα μήνα.

Δεν ειπα ποτέ ψέματα στον εαυτό μου. ΑΠλά προσπαθουσα
να τον κάνω να σκάσει. Ήξερα τι είμαι
αλλά ήθελα να το αλλάξω μανιοδώς

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Α,καταλαβα. Δεν το'χω βιωσει ποτε αυτο, μονο αδαης εχω υπαρξει αλλα ευτυχως αποδεχομαι τις προτιμησεις μου ευκολα οταν τις ανακαλυπτω.

*edit

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Πάντως ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ στο έργο του "Η Φιλοσοφία στο Μπουντουάρ" θεωρεί ότι σαδισμός και μαζοχισμός είναι εκ διαμέτρου αντίθετες έννοιες, οι οποίες ωστόσο μπορούν να συνυπάρξουν στο ίδιο πρόσωπο... Και το στηρίζει αυτό με ένα παράδειγμα, ότι δηλαδή μπορεί κάποιος να απολαμβάνει όταν σοδομεί κάποιον/α (σαδισμός) αλλά μπορεί να νοιώσει την ίδια απόλαυση όταν τον σοδομούν (μαζοχισμός). Προσωπικά ασπάζομαι αυτή την άποψη -χωρίς να είμαι απόλυτος- γιατί ούτως ή άλλως είναι χαρακτηριστικό απ΄την φύση ότι "όπου υπάρχει δράση, υπάρχει και αντίδραση"!

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Κατά τη γνώμη μου κάθε μαζοχιστής κρύβει έναν σαδιστή και κάθε σαδιστής έναν μαζοχιστή. Νομίζω οτι είναι οι δο όψεις του ίδιου ψυχικά νομίσματος.

 

Η προσωπική μου εμπειρία σε σχέση με το σαδομαζοχισμό , μου έχει αφήσει τις εξής εντυπώσεις.

Πρόκειται για ένα μοντέλο όπου και οι δύο πλευρές αναζητούν την επίλυση του ιδίου ζητήματος , απλά με διαφορετικές προσεγγίσεις.Το δε ζήτημα δεν είναι άλλο από αυτό της αναζήτησης της ελευθερίας.Μια ελευθερία η οποία βρίσκεται να είναι ασύμβατη με την έννοια της ατομικής συναίσθησης.Το άτομο ως πεπερασμένο ον , βρίσκεται να μη μπορεί να διασχίσει τα όρια της ατομικής του υπόστασης.Κι αυτό υπήρξε πάντοτε το βασικότερο ζήτημα του ανθρώπου.Με τις όποιες μεταφράσεις στις οποίες υπόκειται αυτό κατά καιρούς βεβαίως.

Πάνω εκεί λοιπόν παίζεται ένα αέναο παιχνίδι.Ένα παιχνίδι βασισμένο σε μια απελπισμένη προσπάθεια για επαφή.Και είναι μόνο αυτή η επαφή που φαίνεται να δικαιώνει τελικά στα μάτια των εμπλεκομένων, την οποιαδήποτε κατάσταση ελευθερίας στην οποία θα μπορούσε να πιστέψει κανείς.
Στη ψυχολογία , το εγώ μπορεί να χαθεί μόνο σε κατάσταση έρωτος , όπου και οι δυο πλευρές , αφήνουν πίσω τις ατομικές τους υποστάσεις να χαθούν σε μια αόριστη συνείδηση του εμείς.
Το δίπολο του σαδομαζοχισμού θεωρώ ότι ανταποκρίνεται ακριβώς σε αυτό.Είτε το πάρει κανείς ως έκφραση ψυχοπαθολογίας , είτε με βάση το Ντε Σαντ , σημασία έχει καταρχάς το σε τί αποσκοπεί.Και κατ' εμέ αποσκοπεί στην επαφή.

Αυτό το οποίο μοιράζονται από κοινού μαζοχιστές και σαδιστές ,θεωρώ ότι είναι η μεγάλη προσήλωση στον εαυτό τους.Με το τρόπο τους βρίσκονται να έχουν μια μεγαλύτερη συναίσθηση της αποκοπής την οποία υφίστανται από τον υπόλοιπο κόσμο.
Είναι εαυτούληδες υπό μία έννοια (κι όχι απαραίτητα με τη μεμπτή οπτική της συγκεκριμένης λέξης).Κι ενώ άλλοι μπορούν να βρίσκουν διεξόδους σε άλλες μορφές επικοινωνίας , εκείνοι τελούν υπό ένα συνεχές καθεστώς απαλπισίας ως προς την επαφή.
Δεν ξέρω κατά πόσο το δίπολο αυτό μπορεί να εκλογικευτεί μέσα στα πλαίσια του γνωμικού ότι η φύση προνοεί για όλα.Το σίγουρο πάντως είναι , ότι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν τα δύο "αντίπαλα" συστήματα φαίνεται να έρχονται και να αλληλοκαλύπτουν τις ανάγκες της κατάστασης στην οποία βρίσκονται.Το μόνο που βρίσκεται να διαφοροποιείται είναι η προσέγγιση της επίλυσης.

Ο μαζοχιστής αρέσκεται στη παθητική (όσο μπορεί να πει κανείς ότι είναι παθητική) διάσπαση του πλέγματος του εαυτού του ,χρησιμοποιώντας τον άλλο με τρόπο που να έρχεται ακριβώς και να παρεμβαίνει στα σημεία κλειδιά από τα οποία συγκρατείται αυτή η αίσθηση της περιχαρακωμένης ατομικότητας.
Ο σαδιστής από την άλλη αναζητά επίσης τη διάσπαση του δικού του φράγματος.Προτιμά να οριοθετεί όμως την επαφή στο επίπεδο της απώλειας της ατομικής συνείδησης του άλλου κι όχι του ιδίου.

Απ' ότι μου φαίνεται ,τελικώς ο σκόπος δεν αγιάζει τα μέσα.Μάλλον βρίσκεται να τα οριοθετεί.

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

<<Ο Freud υποστήριζε ότι οι διάφορες σεξουαλικές ενορμήσεις έχουν 4 πεπρωμένα.. Την αντιστροφή στο αντίθετο, τη στροφή ενάντια στον εατό, την απώθηση και τη μετουσίωση.. Τους δύο πρώτους χρησιμοποιεί για να εξηγήσει το μαζοχισμό και το σαδισμό..

Η αντιστροφή στο αντίθετο αναφέρεται είτε στη μεταστροφή του σκοπού της ενόρμησης από την ενεργητικότητα στην παθητικότητα είτε στην αντιστροφή του περιεχομένου της.. Παραδείγματα τέτοιας μεταστροφής είναι ο σαδισμός-μαζοχισμός και η ηδονοβλεψία-επιδειξιομανία.. Ο παθητικός σκοπός (βασανίζομαι, με βλέπουν) τοποθετείται στη θέση του ενεργητικού (βασανίζω, βλέπω)..

Στη στροφή ενάντια στον εαυτό αλλάζει το περιεχόμενο της ενόρμησης αλλά ο σκοπός της παραμένει αμετάβλητος.. Στο αντιθετικό ζεύγος σαδισμός- μαζοχισμός γίνεται το εξής:
α) ο σαδισμός συνίσταται στην εκδήλωση βίας προς ένα άτομο που εκλαμβάνεται ως αντικείμενο. Το δρων υποκείμενο αντλεί ικανοποίηση από την οδύνη ή την ταπείνωση που επιβάλλει στο άλλο άτομο.
β) το σαδιστικό υποκείμενο υποκαθιστά το αντικείμενο. Ταυτόχρονα με τη στροφή ενάντια στον εαυτό μεταστρέφεται και ο ενεργητικός σκοπός της ενόρμησης σε παθητικό.
γ) επειδή μεσολάβησε η μεταστροφή του ενεργητικού σκοπού, αναζητείται ξανά ένα άλλο άτομο ως αντικείμενο, για να αναλάβει τώρα το ρόλο του υποκειμένου (πρόκειται για το μαζοχισμό). Αν και η μαζοχιστική θέση φαίνεται να είναι παθητική, δεν πρέπει να υποτιμάται η διεκδικητικότητα του μαζοχιστή.

Ο Freud τόνιζε τη συμβολή της ταύτισης κατά τη διαδικασία επαναστροφής. Για παράδειγμα στο σαδισμό αυτός που προκαλεί πόνο απολαμβάνει ο ίδιος μαζοχιστικά ταυτιζόμενος με το αντικείμενο που υποφέρει...>>


ΑΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Ο ΜΑΖΟΧΙΣΜΟΣ ΕΙΔΩΛΟ ΤΟΥ ΣΑΔΙΣΜΟΥ..
ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΑΛΛΟΝ ΥΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΙΟ ΣΩΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΠΙΟ ΠΑΝΩ.. ΟΤΙ Ο ΜΑΖΟΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΑΔΙΣΜΟΣ ΙΣΩΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΙΣ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ.. Οπως ο μαζοχισμός κρύβει σαδισμό μέσα του, έτσι και ο σαδισμός κρύβει λίγο μαζοχισμό....

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

<<Όταν είναι κανείς ερωτευμένος, το Εγώ του γίνεται πιο φτωχό. Ένα μεγάλο ποσό λιβιδινικής ενέργειας αφαιρείται από το εγώ και τοποθετείται στο αγαπώμενο πρόσωπο.. Αυτή η ναρκισσιστική απώλεια μπορεί να αναπληρωθεί μόνο αν η αγάπη βρει ανταπόκριση, οπότε ένα μέρος της επενδυμένης λιβιδινικής ενέργειας επιστρέφει πάλι σε αυτόν που αγαπά..>>  

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Έχει διαβάσει κανείς Baumeister??. Έχει ένα πολύ ωραίο άρθρο σχετικά με το μαζοχισμό.... με τη γέννηση του....

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Σαδισμος = ενεργητικο σεξ
Μαζοχισμος = παθητικο σεξ;

Αν ηταν ετσι, ολες οι γυναικες ειναι μαζοχιστριες... αφου κανουν σεξ παθητικα. 

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Καλά, το ότι κάνουν παθητικό σεξ οι γυναίκες είναι αρκετά σχετικό κατά την γνώμη μου, ασχέτως πώς προβάλλεται.
Θα συμφωνήσω πάντως ότι ο σαδισμός και ο μαζοχισμός είναι άλλο πράγμα.

 

Απάντηση: Ειναι ο Μαζοχισμος ειδωλο του Σαδισμου?

Για αυτό δεν συμπάθησα ποτε τον Freud είναι σαν τα windows μπορούν να έχουν προγράμματα για τα πάντα, αλλά από αξιοπιστία και ταχύτητα! Χαίρομαι πολύ όταν ''βλέπω΄΄έναν ψυχίατρο (αν ήταν δόκιμος αυτός ο τίτλος για την εποχή του), να εξετάζει μία κατάσταση όπως ο σαδισμός και ο μαζοχισμός τόσο μεμονωμένα από τον υπόλοιπο ψυχικό κόσμο του ατόμου!!

Όσο για το θέμα, δεν είναι είδωλο, είναι δίδυμος αδερφός, ολόιδιος δηλαδή αλλά με διαφορετική προσωπικότητα.