Διάλογος με τις σκλάβες του φόρουμ.

Απάντηση: Re: Απάντηση: Διάλογος με τις σκλάβες του φόρουμ.

Για να το λες εσυ ετσι θα είναι...λολ, εγω αν και δεν ξέρω αν το έχουν στο ίδιο τόπο ολες οι γυναίκες..., αλλα το pm μου το πήρα.

Γειά σου και εσένα ρε Κορνή, ναι μια ευαισθησία την έχω τώρα τελευταία στο πέλμα του δεξιού μου ποδιού....<χ>

Υγ. Δεν ξέρω μπορεί να κάνω και λάθος, αλλα τώρα τελευταία διακρίνω ότι κάτι πρέπει να σου λείπει, (μπορεί οι διακοπές) και το εχεις ρίξει πολύ στην μελέτη του φόρουμ...,δεν αφήνεις τίποτα που να μην το σχολιάσεις, λολ. <χ>

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Διάλογος με τις σκλάβες του φόρουμ.

Τι να λέμε τώρα . Αυτό έχει σημασία. Εγω πάντως αν τα παιρνω τα πμ η αν δεν τα παιρνω δεν το ξαναβγάζω πουθενά στο ιντερνετ , ουτε με απλη αναφορά , ουτε με μπηχτές , ουτε με αφιερωσεις και αλλες βλακειες.

Δεν ξέρω μπορεί να κάνω και λάθος, αλλα τώρα τελευταία διακρίνω ότι πολλόι ασχολούνται με το τι κάνω στην προσωπική μου ζωή (προχτές ηταν ο Ελυσιουμ) αλλα θα σε βγάλω απο τον κόπο και θα σου πω οτι ανέκαθεν μου έλειπαν διάφορα κατα καιρούς, όπως μου λείπουν και τωρα ,αλλα δεν το έριχνα γι αυτό στην μελέτη του φόρουμ.
Στην "μελέτη του φορουμ" το ρίχνω όταν σπαω πλάκα με τον τρόπο που μερικοί βγάζουν γκομενες η τουλάχιστον προσπαθουν

 

Απάντηση: Re: Διάλογος με τις σκλάβες του φόρουμ.

Ντροπη σου, εχθρε της διανοησης!

 

Απάντηση: Διάλογος με τις σκλάβες του φόρουμ.

/me γελάει,

κορνήλιε, ακούγεσαι τόσο αγανακτισμένος που πολύ θα ήθελα να περάσω το απόγευμά μου τραβώντας σου λιγάκι την ουρά ή πατώντας "κατά λάθος" κανένα αυτάκι απλωμένο στον ήλιο και λέγοντας "οου σόρρυ" μετά, αλλά ξέρεις κάτι; Αν δεν θέλω να ασχοληθώ με κάτι, όσο και να προκαλέσεις, άδικο κόπο κάνεις   

Χαμηλή αυτοεκτίμηση θα ήθελε στην περίπτωση που κάποια προτιμά να αγαπάει έτσι, από μακριά και σιωπηλά δηλαδή, επειδή νιώθει, σωστά ή λάθος, ότι δεν έχει έρεισμα για να διαπραγματευτεί οτιδήποτε άλλο.

Η αμοιβαιότητα είναι αλλού στον πίνακα, μπορεί να υπάρχει μπορεί και όχι δεν είναι κατ' ανάγκη προαπαιτούμενο για την αγάπη.

Το λάθος που κάνεις είναι ότι δεν λαμβάνεις υπόψη ότι μια σχέση είναι ένας ολόκληρος πίνακας και η αγάπη είναι ένα από τα χρώματα του πίνακα, όχι το σύνολο.

Η αγάπη λοιπόν η δική μου, όταν αγαπώ, είναι κάπως όπως περιγράφει η Βαμβουνάκη, γιατί έχω μάθει να αναλαμβάνω την ευθύνη του εαυτού του αλλά με κανένα τρόπο δεν μπόρεσα ποτέ να αναλάβω ευθύνες άλλων. Όσοι είναι σαν κι εμένα, ξέρω πολύ λίγους, έτσι αγαπούν και αυτοί.

Όσο για το δέον της αυθυπαρξίας, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο ιδεατό σημείο που μπορεί να μπαίνει ο πήχυς και θα έμπλεκε πολύ η συζήτηση με το πώς ορίζει κανείς την ευτυχία και πώς τη μοναξιά, νομίζω ότι θα τραβούσε πολύ μακριά και σίγουρα για τον κάθε άνθρωπο διαφέρει και έχει να κάνει με το πόσο καλή σχέση έχει με το "εγώ" του, τελικά.

Στο κείμενο τώρα, εγώ δεν θα έλεγα, "αγαπώ και δεν γίνεται να κάνω αλλιώς", δεν θα ανέκραζα στον Θεό και δεν θα έλεγα "να τον κερδίσω μονάχα αγαπώντας τον" γιατί αυτό το τελευταίο, προφανώς για μένα, αναιρεί όλα τ άλλα.

Δεν χρειάζεται κόπος για να ξεκολλήσει κανείς από πάνω του τα περί αμοιβαιότητας ή τα περί διαπραγμάτευσης και ότι αυτά τα δύο πάνε πακέτο με την αγάπη αν έτσι είναι ο ίδιος. Εδώ που τα λέμε, μπορεί κανείς αγαπάει και να κρατάει τεφτέρι πάρε - δώσε ή να αγαπάει και να κοιτάει στα μάτια και στο στόμα τον άλλο για να δει αν του το ανταποδίδει; Να γαμιέται με αυτή τη λογική, σίγουρα μπορεί, να αγαπάει όμως; Δε νομίζω.

Α, και μια λεπτομέρεια. Δεν υπάρχουν "Κυρίαρχοι - Θεοί", ούτε "πρωθιέρειες υποτακτικές τους" εκτός και αν πρόκειται για kink ανθρώπων που υπέστησαν πολύ μα πάρα πολύ περισσότερο από τις αντοχές τους κατηχητικό και ξεσπάνε έτσι   Είναι τελείως διαφορετική η διαδρομή και όποιος την ξέρει δεν χρειάζεται τις εξηγήσεις μου, όποιος δεν την ξέρει, τότε είναι που του περισσεύουν  

 

Re: Απάντηση: Διάλογος με τις σκλάβες του φόρουμ.

Αυτό που το βρήκε η συγγραφέας;

ΑΑΑΑ Νατο πάλι , κι αλλη ψυχαναλυτρια μου. Εντάξει οκ , "ακουγομαι αγανακτησμένος" , έτσι εξηγούνται και αυτα τα "ανήκουστα" που γράφω. Ασφαλώς είναι αποτελέσματα ενός ταραγμένου μυαλού.  
Μπορείς ωστόσο να μου υποδήξεις σε ποιό σημείο ακουγομαι αγανακτησμένος; Σε οτι γράφω η το λες για να προκαταλάβεις τους αναγνώστες;

gaby νομίζεις οτι αυτο είναι κάτι που πιάνει σε μένα; Επειδη εγω δεν το νομίζω. Ειναι αρκετά απλοϊκό.

Υγ. Αχ να είσαι απο μια μεριά να έβλεπες πόσο "αγανακτησμένοι ακουγόμαστε" όταν λυνόμαστε στα γέλια με κάτι τέτοια.

Μα αν δεχτούμε οτι το συζητάμε σοβαρά περι αυτου προκειται. Δεν εχει έρισμα να διαπραγματευτει οτιδήποτε άλλο.
Ουσιαστικά απο μακριά αγαπάει όπως αγαπάει ο πιστός ο θεό.

Που ειναι η αμοιβαιοτητα στον πίνακα;
Ναι,προαπαιτούμενο για την αγάπη , η αμοιβαιοτητα , δεν είναι. Αγαπω το σκύλο μου , δεν γνωρίζω αν μ αγαπαει αυτός , το υποθέτω.

Θεωρείς ότι το αρχικό κειμενο περιγραφει όλα τα χρώματα μιας σχέσης; Για δωσε κάμποσες αποχρώσεις που περιέχονται στο κείμενο

Ολοι ειναι λίγο πολύ υπευθυνοι γι αυτά που νιώθουν είτε το γνωρίζουν , ειτε οχι. Αυτό είναι άσχετο με την κουβέντα και το κείμενο. Στη σεχέση μένεις η φεύγεις κι αυτη η απόφαση ειναι δική σου ευθύνη.

Εσυ δεν ξέρω τι θα έκανες , το κείμενο σαφέστατα "ανακράζει" το θεο. Εχεις διαβασει τον "υμνο στην αγάπη" του αποστόλου Παύλου βοηθεια μας;

Ναι , καλά μας έπεισες  

 

Κορνήλιε το να μην διανοείται κάποιος έρωτα που δεν θέλει να περάσει οπωσδήποτε το δικό του, έστω κι αν το δικό του είναι μόνον ν'αγαπηθεί, δεν σημαίνει ότι τέτοιος έρωτας δεν υπάρχει... ή πως αν ανακαλύψουμε πως υπάρχει, το πιο φυσικό και αυτονόητο είναι να σκάμε στα γέλια περιγελώντας την κατάντια του "θρησκόληπτου" 

 

Μπραβο εμεις θελουμε να περνα πάντα το δικό μας και αυτο το ονομαζουμε ερωτα , σε αντίθεση με εσας που έχετε λογική και ξέρετε οτι στον έρωτα αυτό δεν εχει σημασια
Τωρα όμως "αγανακτησα" γαμω την πουτανα μου , που το βρήκες παλι αυτο;
Μερικές φορες κάποιοι(εσυ καλή ώρα) "εφευρίσκουν" ενα φανταστικό συνομιλητη ο όποιος έχει την εξής ιδιότητα: Λεει πράγματα στα όποια τους είναι εύκολο να απαντήσουν.
Στην συνέχεια κάνουν ακριβώς αυτό, απαντούν αλλα δίνουν απαντήσεις σε πράγματα που ουδέποτε ετέθισαν. Κατ ουσίαν μπορει να απευθυνθηκες σε μένα αλλα στον τον εαυτό σου απαντάς , οχι σε μένα.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Διάλογος με τις σκλάβες του φόρουμ.

έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, όπως το αντιλαμβάνεσαι εσύ, ή όπως υποθέτουμε ότι το αντιλαμβάνεται η, έξαφνα κατατρεγμένη και καταβρεγμένη σε τούτο το φόρουμ συγγραφέας;

Ποστάκι σου # 18, "ακουγόσουν" αγανακτισμένος. Υπάρχουν και άλλες ενδείξεις  

Δεν το ξέρω, η Βαμβουνάκη έδωσε εικόνες εγγύτητας. Έγραφε

Αυτό για μένα δείχνει ότι μιλάει για κάποιον κοντινό της. Δεν έχω λόγο να σκεφτώ ότι η Βαμβουνάκη είναι για δέσιμο, αν και δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο της και ένα που νόμιζα ότι είναι δικό της τελικά είναι της Μάρως Δούκα. Εγώ από Έλληνες πεζογράφους Καραγάτση διαβάζω.

Μπερδεύτηκες. Ο σκύλος σε αγαπάει χωρίς να σου ζητάει τίποτα, για σένα ή οποιονδήποτε άλλον είναι ασαφές. Ξέρεις πόσα σκυλιά εγκαταλειμμένα πεθαίνουν από δίψα τώρα με τον καύσωνα;

Όχι, διόλου, θεωρώ ότι μιλάει μόνον για την αγάπη. Αυτό σου λέω, ότι μπορείς να συμπεράνεις λίγα πράγματα από αυτό το κείμενο και όχι το όλον.

Άλλο πράγμα μου λες. Σου περιέγραψα κάποια βασικά για την (κατά τη γνώμη μου) ψυχοσύνθεση κάποιου που αγαπάει με αυτόν τον μάλλον σκληρό - στην πραγματικότητα - τρόπο που περιγράφει η Βαμβουνάκη. Σου λέω ότι δεν έχει να κάνει με χαμηλή αυτοεκτίμηση ούτε με θρησκοληψία, ότι είναι κάτι τελείως αλλιώτικο.

Όχι, δεν τον έχω διαβάσει και δεν έχει κάνει καμία αναφορά σχετική ο Καραγάτσης ούτε στο "Στέργιος και Βάκχος", λες επειδή δεν το έχω διαβάσει να μην κάνω μονίμως γκρίζα διαφήμιση στη θρησκεία όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι;

Ατυχές, δε νοιάζομαι να πείσω κανέναν και πολύ περισσότερο για δύσκολα πράγματα  

 

Απάντηση: Re: Διάλογος με τις σκλάβες του φόρουμ.

Σπουδαίο ποστ, κρίμα που δεν έχω rep, μόλις μου ανοίξει το σύστημα...  

 

Αν τυχόν ερμήνευσα λάθος τα ποστς σου, δεν θα κάτσουμε να τσακωθούμε κιόλας...

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Διάλογος με τις σκλάβες του φόρουμ.

Απο το ποστάκι νο 18 σίγουρα δεν "ακουγομαι" αγανακτισμένος. Αν είμαι "αγανακτισμενος" είναι επειδη εσχάτως εχει χαθεί η "διασκέδαση" εδω μέσα να βλέπω σκλαβες να εχουν αρπαχτει μαλλι με μαλλι με τον πρωην αφέντη τους καθώς και με αλλες σκλάβες.
Ασχετο , οι άντρες υποτακτικοί ,παρόλο που στην αναζήτηση τους έχουν βιωσει διαφορα τρελά ,δεν το κανουν αυτό ,δεν ξεκατινιάζονται με τις πρωην "αφέντρες" στα φόρα η συμβαίνει σπάνια.
Πάντως μια και υπάρχουν άλλες ενδειξεις αγανακτισης κατεβαινω πλατεία πάραυτα.
Οσο για τα υπόλοιπα ,με πονοκεφάλιασες. Ουτε που καταλαβαίνω τι γράφεις

 

Re: Απάντηση: Re: Διάλογος με τις σκλάβες του φόρουμ.

Καλα δεν το συζητω , βλακεία και ασχετο ποστ κατα τη γνώμη μου.