Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Φαντάζομαι ότι οι δάσκαλοι του ζεν τα έχουν κάνει τα κουμάντα τους.
Αν δεν κάνω λάθος το παρόν νήμα ασχολείται με όλους εμάς τους υπόλοιπους
και τη διαχείριση των θυμών μας.
Υπήρξε κάποτε μια ταινία με τον Μπιλ Μάρεϊ
όπου έψαχνε να βρει το νόημα της ζωής.
Γύρισε όλον τον κόσμο κι' όταν έφτασε στα Ιμαλάϊα
κάθισε σε μια σπηλιά κι' άρχισε να διαλογίζεται.
Μετά από μερικές μέρες σηκώθηκε κι' έφυγε μονολογώντας
"Είναι πολύ εύκολο να αγιάσεις εδώ πάνω".

Δεν κοιτάμε να δούμε "εδώ κάτω" πως θα τη βγάλουμε;
(όχι εκείνη του σχετικού νήματος, που τους αρέσει να τη βγάζουν έξω..
την άλλη, τη δύσκολη).

 

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Ρεπ KAI σε αυτό Master DO και ομολογώ πως και το χιούμορ το βρήκα ιδιαίτερα πετυχημένο  

Και εντελώς σοβαρά τώρα Astrovroxi δεν ξέρω πως είναι δυνατό οποιοσδήποτε δεν είναι όλα όσα περιέγραψε ο Master DO, να μην θυμώνει ποτέ και για τίποτα και για να είμαι ειλικρινής, πουθενά δεν έχω συναντήσει αναφορές σε άτομα που ενώ δεν είναι αποκομμένοι από τα εγκόσμια και δεν έχουν αφιερώσει κάθε λεπτό της ζωής τους σ αυτό, να μην βιώνουν ποτέ θυμό.
Εδώ ο ίδιος ο Ιησούς λένε πως θύμωνε...

Εκείνο που αναμφισβήτητα είναι εφικτό, είναι να βρεις ποιοι ακριβώς μηχανισμοί μπορούν να σε βοηθήσουν να μετριάζεις την ένταση του και τη διάρκεια του, σε σημείο που πολλά πράγματα που παλιά είχαν την ικανότητα να σε εξοργίζουν, να μπορούν απλά να σου προκαλούν ένα στιγμιαίο εκνευρισμό. Τώρα ανάλογα και με τη σοβαρότητα του θέματος που προκαλεί θυμό η "στιγμή" μπορεί να είναι και μερικές ώρες ή και μέρες!  
Πρέπει επίσης να πω, πως θεωρώ ότι όλα τα συναισθήματα, συμπεριλαμβανομένου του θυμού, μπορούν υπό συγκεκριμένες συνθήκες και καταστάσεις να είναι μια θετική καταλυτική δύναμη.

Σε μια έρευνα στο πλαίσιο της ευρύτερης Μελέτης της Ενήλικης Ανάπτυξης που διενεργείται στο Τμήμα Ψυχιατρικής του Χάρβαρντ, ο καθηγητής Ψυχολογίας Τζορτζ Βάιλαντ και οι συνεργάτες του, ενώ τονίζουν πως η ανεξέλεγκτη οργή έχει σχεδόν πάντα αρνητικά αποτελέσματα, λένε πως η καταστολή του θυμού μας αφενός είναι ανθυγιεινή, αφετέρου μας εμποδίζει να διεκδικούμε αποτελεσματικά όσα αξίζουμε.


«Ο κόσμος θεωρεί το θυμό τρομερά επικίνδυνο συναίσθημα και παροτρύνεται να εξασκείται στη 'θετική σκέψη'» δήλωσε ο καθηγητής στο BBC. «Διαπιστώσαμε όμως ότι αυτή η προσέγγιση είναι αυτοκαταστροφική - σε τελική ανάλυση, είναι μια άρνηση της τρομακτικής πραγματικότητας» είπε.

«Τα αρνητικά συναισθήματα είναι συχνά κρίσιμα για την επιβίωση. Προσεκτικά πειράματα σαν τα δικά μας έχουν καταδείξει ότι τα αρνητικά συναισθήματα εστιάζουν την προσοχή μας έτσι ώστε να συγκεντρωνόμαστε στο δέντρο αντί στο δάσος» πρόσθεσε.

Πηγή: http://www.amarisia.gr/index.php?vi...7-57&format=pdf&option=com_content&Itemid=276

 

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Μια παρατήρηση, παρόλο που εχω μηδαμινή επαφή με τη φιλοσοφία του αντικειμένου και τις πηγές που παραθέτουν οι αλλοι συνομιλητές στο θέμα.

1. Ο θυμός δεν ειναι κατι γενικό και αόριστο... έχει συγκεκριμένο αντικείμενο, το οποίο οφείλουμε να προσδιορίσουμε (αν δεν το έχουμε προσδιορίσει ήδη) και στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε.

2. Κάπου διάβασα ότι ο θυμός είναι θετικό συναίσθημα, γιατι ακριβώς μας ενεργοποιεί στο να βρούμε λύση και να πάψουμε να δεχόμαστε τα συγκεκριμένα ερεθίσματα που μας τον προκαλούν.
Απλοϊκό παράδειγμα : Θυμώνω με τον εαυτό μου γιατί δεν εκανα κάτι σωστά (αποτυχία στο σχεδιασμό η στην εκτέλεση καποιου σχεδίου, αποτυχία της σκλάβας μου να εκτελέσει σωστά την εντολή μου -ναι, δικό Μου είναι το σφάλμα γιατί δεν την εκπαίδευσα σωστα-). Ο θυμός αυτός με οδηγεί στο να βρώ το "γιατί" και να εστιάσω στην αντιμετώπιση και την εξάλειψή του (καλύτερη ενημέρωση, καλύτερη εκπαίδευση, περισσότερη εξάσκηση, πιο τεταμένη προσοχή, περισσότερος κόπος γενικά), ώστε να μην επαναληφθεί.
Βέβαια… σ αυτό το σημείο πρέπει να προσδιορισθεί ο όρος ‘σωστά’. Πρέπει δηλαδή να προσδιορισθούν οι ‘κανόνες’ του παιχνιδιού (κανόνες γραπτοί και άγραφοι, σύμβολα, νόμοι, κανονισμοί, πείτε το όπως θέλετε) και να τηρούνται απαρέγκλιτα. Και, φυσικά, αυτή είναι η δυσκολία…

3. Ο θυμός, σα συναίσθημα, είναι άλλο από την ‘εκδήλωση θυμού, που έχει να κάνει με άλλα χαρακτηριστικά του ανθρώπου.

Υ.Γ. Χρησιμοποίησα τον όρο ‘παιχνίδι’, που σε μερικούς θα φανεί αταίριαστος. Παρόλα αυτά όμως, σύμφωνα με τη θεωρία των παιγνίων (που μας μάθαιναν κάποτε…), τα πάντα μπορεί να προσομοιωθούν σε επίπεδο παιχνιδιού, από το πιο απλό μέχρι το πιο σύνθετο.

Υ.Γ. 2. Μια και ανέφερα τον όρο ‘παιχνίδι’, ένα ερώτημα για να προβληματιστείτε λίγο… :
«Ποιος είναι ο πιο ‘ΔΥΝΑΤΟΣ’ σε ένα παιχνίδι» ???
Και εννοώ, οποιουδήποτε είδους παιχνίδι, ό,τι μπορεί να βαλει το μυαλό σας  

 

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Πολυ αισιοδοξο και ελπιδοφορο για τις σκλαβες που βρισκονται στα πρωτα σταδια της εκπαιδευσης τους!  

 

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Και όχι μόνο, θα προσθετα  

Αρκετές από μας είμαστε παραπονιάρες.
Κι εγωκεντρικές. (είπαμε όχι όλες, οι ατελείς μόνο   )
Και θυμόμαστε επιλεκτικά ότι βολεύει την εκάστοτε μας διάθεση κάποτε.
Οπότε όταν μας πιάσει επιθυμία για αυτολύπηση κανένας και τίποτα δεν γλυτώνει  

 

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Μετάφραση δική μου:

[ή σερβίρει, το ρήμα έχει δύο μεταφράσεις   ]

Αυτή ήταν η πρώτη επιλογή που έδινε ο/η άγνωστος σ εμάς Screamer του κειμένου που είχε μεταφράσει η λάρα.

Εμένα μου φαίνεται μια χαρά.

Τέλος πάντων. Μου έχει συμβεί, να είμαι θυμωμένη, αναστατωμένη, μπερδεμένη και πολλά άλλα μαζί και μόλις βλέπω τον Κύριό μου να κόβονται τα γόνατά μου από χαρά, από πόθο, από λαχτάρα, από έρωτα, από υποταγή, από τρέχα γύρευε τι. Να ξεχνάω τελείως γιατί είχα θυμώσει, τι ήθελα να πω και να μην το ξαναθυμάμαι. Μου έχει τύχει να τα αφήνω όλα κατά μέρος για να υπηρετήσω, να υπηρετώ και μετά να είμαι πολύ ήρεμη και ευχαριστημένη από αυτό όλο και να μην έχω αρνητικά συναισθήματα στην ψυχή μου.

Αν τυχόν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα, αυτό που προκάλεσε τον θυμό, η κάβλα και το submode δεν το λύνουν. Απλά κάποια στιγμή αναφέρεται στον Κυρίαρχο και μπορεί να το λύσει αυτός. Οι Κυρίαρχοι μπορούν να διακρίνουν ένα πρόβλημα, ιδίως αν παρεμποδίζει την ευχαρίστησή τους και να το λύσουν. Είναι μια από τις πιο ελκυστικές ιδιότητές τους.

Ο θυμός είναι είτε θέμα θυμικού, δηλαδή κάτι που περνάει είτε θέμα ενός είδους προπαγάνδας - το λέμε γενική κοινωνική αγωγή. Η προπαγάνδα αυτή μας μαθαίνει, πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, ποια είναι τα βασικά συναισθήματα και ότι ο θυμός ένα από αυτά, ότι δικαιούμαστε να τα έχουμε και σε ποιες περιπτώσεις δικαιούμαστε να τα έχουμε. Δηλαδή, ότι υπάρχουν περιπτώσεις, κοινωνικά κωδικοποιημένες, που όχι μόνον δικαιούμαστε να θυμώσουμε και να γκαρίξουμε από θυμό αλλά και όλοι οι άλλοι το αναγνωρίζουν και περιμένουν από εμάς να το κάνουμε.

Δεν είμαι διόλου βέβαιη ότι ο θυμός είναι από τα θεμελιώδη συναισθήματα. Έχω την εντύπωση ότι τα αυτά είναι είναι ο φόβος, ο πόνος, και η ανακούφιση. Η χαρά π.χ. καταλαβαίνω ότι είναι μια εξελιγμένη μορφή ανακούφισης. Για να γίνουν θυμός ο φόβος, ο πόνος αλλά και η ανακούφιση, χρειάζεται κάτι ακόμα. Αυτό το κάτι είναι είτε το θυμικό είτε η προπαγάνδα που αναφέρω.

Το μεν θυμικό ο ενήλικος άνθρωπος οφείλει να το χειρίζεται, η δε προπαγάνδα μπορεί να αντικατασταθεί από άλλη προπαγάνδα, αυτή που αφορά ειδικά τη σκλάβα.

Εν πάσει περιπτώσει. Πλέον ανήκω στην κατηγορία αυτών που λένε ότι "θυμός και σκλάβα δεν πάνε μαζί" ίσως με κάπως διαφορετικό τρόπο από αυτόν που είθισται να λέγεται. Για μένα την ώρα που θυμώνει η σκλάβα έχει βγει έξω από το πλαίσιο σχέσης και δεν είναι σκλάβα. Είναι θέμα δικό της ή του Αφέντη της αν θα επιστρέψει στην κατάσταση σκλάβας, γιατί θα επιστρέψει αφού δεν της ταιριάζει και με ποιον τρόπο.

Παραδέχομαι ότι υπάρχουν κάποιες υποχρεωτικές σχέσεις που παράγουν θυμό. Έχω μια συνάδελφο η οποία με εξαγριώνει σχεδόν αμέσως, οι τρόποι της προκαλούν το θυμό των άλλων και εμένα συγκεκριμένα με κάνουν θηρίο. Θυμώνει και αυτή μαζί μου, συνέχεια. Η γενική αντίληψη γι αυτήν είναι ότι δεν είναι και πολύ στα καλά της. Μια φορά που ήταν θυμωμένη και κακομίλαγε, κάποια απαίτησε να μαζευτεί και να ζητήσει συγνώμη. Το έκανε. Μετά πήγε στο γραφείο της και έκλαιγε για δύο ώρες, επειδή είχε αναγκαστεί να ζητήσει συγνώμη. Αλλά αυτηνής δεν πάω να γίνω σκλάβα της ...  

 

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Πολύ καλό το ποστ σου και συμφωνώ με την πρώτη παράγραφο που παραθέτω, αλλά έχω κάποιες σκέψεις και θα ήθελα να συζητήσουμε αν έχεις διάθεση βέβαια  

Είναι το σκλαβιλίκι ένα πλαίσιο και μόνο?
Μπορεί κάποια που ΕΙΝΑΙ σκλάβα να μπαινοβγαίνει σ αυτό το πλαίσιο?





No one else "makes us angry." We make ourselves angry when we surrender control of our attitude." -- Jim Rohn

 

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

Για μένα όχι, για Κυρίαρχους που γνωρίζω το πλαίσιο αν και δεν είναι το παν είναι αναγκαία συνθήκη.

"Τι να το κάνω εγώ που ένιωθες σκλάβα, άμα ξέφυγες τελείως και δεν ήσουν έτσι όπως σε ήθελα;" Στην εξήγηση της σκλάβας πως όμως αυτή παρέμεινε υπάκουη ακόμα και έτσι ανταπαντούν ένα "Σιγά το πράγμα! Για τον εαυτό σου το έκανες και όχι για μένα!"

Κατά τη γνώμη μου μπορεί κάποια που είναι σκλάβα να μπαινοβγαίνει σ αυτό το πλαίσιο και είναι φορές που θέλει τόσο σκληρή αυτοπειθαρχία για να μείνει εκεί, που μπορεί να αναρωτηθεί και για ποιό λόγο το κάνει αυτό  

Εκτός από τον θυμό, υπάρχουν η κούραση, η πλήξη, τα τρέχοντα ερεθίσματα που δεν πρόλαβε να διαχειριστεί.

 

Απάντηση: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

καθαρά σκηνικό γάμου...και τι γάμου; βγαλμένου από περασμένες δεκαετίες...
τελικά μήπως ο γάμος με την παραδοσιακή του έννοια (γιατί αυτά είναι ξεπερασμένα) είναι εντός του BDSM και δεν το έχουμε καταλάβει;    

 

Το εχω επισημάνει και σε άλλο σου ποστ... συγχέεις την έννοια του BDSM με τον καθημερινό τρόπο ζωής.

 

Απάντηση: Re: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

καταρχάς εσύ σε αυτό το thread https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/39245-η-αυθεντικότητα-της-υποταγής-4.html με μπέρδεψες με τη νηματοθέτρια, αν κάνω λάθος εξηγησε μου αλλά το παραπάνω δεν ήταν σκηνικό από την καθημερινότητα μιας BDSM σχέσης ή είναι στημμένο και έχω παρανοήσει;

 

Re: Απάντηση: Re: Θυμός και Bdsm προς συζητηση..

κεκτημένη ταχύτητα από το αλλο ποστ σου..........

λοιπον τό σκηνικό που σωστά υποδικνύεις... της lara[E-p] περιγραφει-αναφερεται σε μια bdsm σχέση,
αλλα ο τρόπος που το ισοπεδώνεις με την καθημερινή συμπεριφορά (συνειδητά)σε μια vanilla σχεση,
αυτή ειναι που δεν σχετίζεται με BDSM