Είναι το άτομο ή το φετιχ;

Απάντηση: Είναι το άτομο ή το φετιχ;

ναι, αυτό που λες είναι αλήθεια, δεν ξέρω εικάζω γιατί το σεξ μαζί του δεν με καλύπτει και αν κάνω την αντιπαράθεση πριν και τότε, πρώτα εκεί το εντοπίζω....

αλλά θέλω το χρόνο μου να το ψάξω, να το εντοπίσω, να είμαι πιο σίγουρη για τις κινήσεις και τον εαυτό μου, όλο αυτό είναι πολύ καινούριο και με έχει αποσυντονίσει...

 

Απάντηση: Είναι το άτομο ή το φετιχ;

Ό,τι και να 'ναι, σου εύχομαι καλή τύχη vani και να βρεις αυτό που επιθυμείς.

 

Απάντηση: Είναι το άτομο ή το φετιχ;

Στα πιό πάνω θα ήταν διαφωτιστικό να γίνεις λίγο πιό διευκρινιστική ...

"αλλά ναι, καλό ήταν. Αυτό ήταν και το πρόβλημα..."

Εδώ τί εννοείς με το "αλλά ναι καλό ήταν" .... ποιό το spanking ?......
και άν ναι, ....γιατί μετά γράφεις ..."Αυτό ήταν και το πρόβλημα ...?"


ύστερα .....


τι εννοείς με το "δεν είμαι σε φάση ..." ....?

Αισθανόσουν να τον ερωτεύεσαι ...? ..Μήπως τον έχεις ήδη ερωτευτεί και αυτό σε κάνει να βλέπεις ξενέρωτο
τον τωρινό ...?
(Άν θες να μου απαντήσεις, κάντο ξεκινώντας πρώτα από την πρώτη ερώτηση επάνω και στη συνέχεια τις παρακάτω ...)

 

Απάντηση: Είναι το άτομο ή το φετιχ;

@ gaby σ'ευχαριστώ...

@ Alex, ναι αυτό ήταν το πρόβλημα....μ'άρεσε, αν δεν μου άρεσε δεν θα ήμουν εδώ...και αυτό που υπέδειξε κάτι σε μένα που δεν το είχα υπολογίσει...

με τρόμαξε και με προβλημάτισε και δεν ήθελα να εμπλακώ περισσότερο μαζί του γιατί γενικά στη ζωή μου και στη φάση που είμαι δεν ήθελα τώρα να έχω μία σχέση που να με ελέγχει αλλά να την ελέγχω, δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω...

είμαι πολύ της καριέρας και της δουλειάς μου, και δεν ήθελα να ξεφύγω και μάλιστα υπό αυτές τις συνθήκες, τέλος πάντων, νόμιζα οτι αν τον χώριζα, θα έφευγε και όλο αυτό και θα μπορούσα να συγκεντρωθώ περισσότερο στην δουλειά και την εργασία μου και θα ηρεμούσα...


...πέρασα μία φάση μες την θλίψη...τώρα δεν στεναχωριέμαι, κρίνω οτι καλά έκανα ως προς την καθημερινότητα μου...

ο συγκεκριμένος τώρα μου φαίνεται λίγος και ξενέρωτος και με κουράζει, πολύ με κουράζει κατα βάθος.

Το μελετάω και διαβάζω και πολλά θέματα σας για να κατανοήσω τι ήταν αυτό που πριν μου άρεσε..και πια δεν βρίσκω χαρά. Και τείνω να καταλάβω οτι αυτό που με ξενερώνει είναι η αδυναμία δίπλα μου. Σαν άνθρωπος είμαι πολύ λογική, δυναμική και πάντα κρατάω σταθερές στις σχέσεις μου. Ίσως τελικά να μην μπορώ πια με κάτι πιο αδύναμο, και κάτι πιο απλό από εμένα, τι να πω; κουβάρι τα έχω κάνει. Αυτό τελευταίο είναι το μόνο σίγουρο lol...

είναι καλός, με νοιάζεται και εγώ μία αχάριστη...πολύ καλό παιδί...αλλά μου φαίνεται αυτό...παιδί...

 

Απάντηση: Είναι το άτομο ή το φετιχ;

@ vani ο χρόνος θα δείξει. Χρειάζεσαι κι άλλο χρόνο με συνεχή ενδοσκόπιση στον ψυχισμό σου και τα θέλω

σου, και όλα θα πάρουν τον δρόμο τους ...Σου εύχομαι καλή τύχη και καλές αναζητήσεις ....διότι οι αναζητήσεις

δεν παύουν ποτέ ...ακόμη και άν σε καλύπτει αυτός που έχεις δίπλα σου ....

 

Απάντηση: Είναι το άτομο ή το φετιχ;

Καλησπέρα και καλώς ήλθες Vani.
Το ερώτημα που θέτεις περί της σχέσης σου, είναι αδιέξοδο, κανείς δεν μπορεί να στο απαντήσει με σαφήνεια και σιγουριά, δεν είναι μαθηματική εξίσωση. Σε αυτό ίσως την απάντηση μπορείς να την βρεις μόνο εσύ.

Πάντα να θυμάσαι κάτι, κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό που είναι, από τον ίδιο του τον εαυτό.
Η λύση τα βάζω "κάτω από το χαλί" και δεν τα δίνω σημασία είναι παροδική, και τελικά κοστίζει σχεδόν πάντα ακριβότερα.
Σκέψου το.

 

Απάντηση: Είναι το άτομο ή το φετιχ;

δίκιο έχεις...δεν υπάρχουν εγχειρίδια για αυτό του είδους τα παζλ...δυστυχώς...

σ'ευχαριστώ...προσπαθώ, πολλά από αυτά που συμβαίνουν μέσα μου ακόμα και εγώ δεν τα καταλαβαίνω, αλλά μία ερώτηση για τα μέλη εδώ είναι αν μπορούν να κάνουν σχέσεις με άτομα που είναι vanilla ή πχ. διαλέγουν επί τούτου τους συντρόφους τους; πόσο ισχυρό πχ. είναι αυτό που νιώθουν και έχουν ανάγκη ώστε να το μετατρέψουν σε κριτήριο για την σχέση; i wonder...

τhanks Alex...προσπαθώ...περισσότερο σε αυτή τη φάση να απορρίπτω πράγματα για να δω τι με εκφράζει παρά να υιοθετώ πράγματα που ίσως και να μου φαίνονται ενδιαφέροντα...αλλά και πάλι δεν τα πολυκαταλαβαίνω μέσα σε ποια πλαίσια γίνονται και πως..

διαβάζω ανθρώπους που ανοικτά λένε αυτό που είναι ή πάνε στο θέμα και εγώ ακόμα δυσκολεύομαι πολύ να εκφράσω οτιδήποτε, ίσως είμαι πολύ συντηρητική. Θα πάω σε ψυχολόγο σε λίγο το βλέπω, ψυχολογία κουρέλι...


@και όμως το βρήκα, ναι το βρήκα, έπεσα πάνω του, από τύχη, και ένα κομμάτι μπήκε στη θέση του και τώρα που το κατάλαβα ειλικρινά δεν ανησυχώ πια, sorry που σας έπρηζα αλλά ήταν πολύ δύσκολο να αντιληφθώ γιατί και πως..και όμως μερικά πράγματα είναι πολύ απλά και κάτω από τη μύτη μας. το κατάλαβα εν τέλει περίπου τι με φτιάχνει και τι με χαλάει...άξιζε η λίγη περισσότερη αφοσίωση στον εαυτό μου αυτές τις μέρες για να καταλάβω τι γίνεται μέσα μου, πολύ σημαντικό για να καταλάβω εμένα και να πάω πιο κάτω. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.

 

Απάντηση: Είναι το άτομο ή το φετιχ;

Για μένα είναι τελείως εκτός πλαισίου να κάνω σχέση με vanilla άτομο πλην φιλικής, συνεργατικής ή να συζητάμε για πολιτική. Εφόσον νιώθω την ανάγκη να σχετιστώ προσωπικά με κάποιον ξέρω ότι αυτός δεν είναι vanilla. 99 στις 100 θέλω να σχετίζομαι με άντρα και σε κάθε περίπτωση έχω ανάγκη να αντιληφθώ ότι το άτομο με το οποίο τείνω να σχετιστώ μπορεί και θέλει ενεργά να με πονέσει και να με κάνει να κλάψω.

Από τη mainstream οπτική, είναι μπελάς, δε λέω. Αλλά όταν λειτουργήσει είναι απίστευτα πολύ ανταποδοτικό. Και πάλι από τη mainstream οπτική, που μιλάει για το κόστος και το όφελος όλων των πραγμάτων. Γιατί για μένα είναι απλό, είμαι αυτή που είμαι και ούτε λόγος να θελήσω να "ξεφύγω" από αυτό.

Ακόμα, δεν μου φάνηκε ποτέ τόσο φοβερό ώστε να το "μετατρέψω σε κριτήριο για τη σχέση". Όταν κατάλαβα τι είμαι, επιτέλους, είχα στα χέρια μου "τα σωστά κριτήρια".

Όταν ήμουν νέα πίστευα ότι - έτσι, κατά τύχη - μου άρεσαν πολύ οι άντρες που έπαιζαν καλό πιάνο και φορούσαν δετές μπότες. Είναι και αυτό ένα κριτήριο, δε συμφωνείς; Δεν μου είχε πέσει στο κεφάλι απ τον ουρανό, είχα εμπειρίες, αναμνήσεις που με έστελναν σε αυτό. Όταν κατάλαβα πως δεν με ένοιαζε το καλό πιάνο αλλά η ικανότητα κάποιου να με καθηλώσει με αυτά που κάνει με δική του πρωτοβουλία, μπροστά μου και εις επήκοόν μου, αυτό συμβόλιζε το πιάνο αν το απόκοβα από τις προσωπικές μου εμπειρίες και στιγμές, όταν κατάλαβα πως οι δετές μπότες ήταν η προδιάθεσή μου να υπηρετώ, ελευθερώθηκα από δύο λάθος κριτήρια.

Ελευθερία και ανακούφιση.

 

Απάντηση: Είναι το άτομο ή το φετιχ;

μ..πολύ ωραία παραδείγματα...όντως αυτό έψαχνα και εγώ την επεξήγηση πίσω από την πράξη ή ναι, τέλος πάντων την ερμηνεία του συμβόλου. Τώρα πραγματικά αισθάνομαι πολύ καλύτερα που κατάλαβα αυτό και εμένα ως ένα βαθμό και πράγματα που καλό ίσως θα αναζητήσω από εδώ και πέρα.

Βοηθάει πολύ να διαβάζεις, είχα απελπιστεί αλλά τώρα που συνειδητοποίησα τι είναι αυτά τα κριτήρια και που βασίζονται - μπορώ να απαντήσω και στην αρχική μου ερώτηση, και δεν αισθάνομαι πια τόσο χαμένη απέναντι στις επιλογές μου. Κατά αυτή την άποψη που λες και εσύ, έχεις ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο απέναντι στον εαυτό σου και στους άλλους. Δεν νομίζω οτι στην παρούσα φάση θα μπορούσα να ζητήσω κάτι παραπάνω από εμένα, νιώθω ήδη πολύ καλύτερα.