Polyamory

Πολυερωτία - FAQ​

Disclaimer: τα παρακάτω αφορούν τις θανάσειες απόψεις πάνω στο ζήτημα, όπως έχουν προκύψει από το βίωμα, τις συζητήσεις σε φόρα και το διάβασμα σχετικά. Ergo είναι απλώς μια οπτική πάνω στην πολυερωτία, ανοιχτή σε κριτική και (εποικοδομητική ελπιζουά) συζήτηση. Είναι επίσης οριτζινάλε thanasseian πόνημα, οπότε ριποστάρετε ελεύθερα, αρκεί να αναφερθεί ο γράφων. Τέλος, είναι δυναμικά: θα χαρώ να προσθέσω περισσότερες απόψεις/πληροφορίες πάνω στο FAQ ή να αφαιρέσω περιττά στοιχεία.

-Τι είναι η πολυερωτία;
-Είναι ο εναλλακτικός τρόπος σχετίζεσθαι, μέσα από τον οποίο το κάθε μέλος ενός ερωτικού σχήματος έχει τη δυνατότητα και την ελευθερία ανοιχτά να συνάπτει επιπρόσθετες ερωτικές σχέσεις.

-Ποια είναι τα προαπαιτούμενα; Έχουμε κάποιο credo αντίστοιχο του SSC;
-Η πολυερωτία διαπνέεται από ειλικρίνεια, αποδοχή του εαυτού και του άλλου και συνέπεια λόγων και έργων.

-Τι σχήματα προκύπτουν;
-Ανάλογα με τους συμμετέχοντες και τις ανάγκες τους, τα σχήματα που μπορούν να προκύψουν είναι από απλή τριάδα V (κοινή στο BDSM, όπου 2 άτομα σχετίζονται με ένα κεντρικό άτομο, αλλά όχι μεταξύ τους), έως μια εκτεταμένα κοινοβιακή πολυερωτική οικογένεια.

-Τι δομές σχέσεων υπάρχουν;
-Το πιο σύνηθες είναι ένα primary ζευγάρι (το αντίστοιχο της alpha sub), στο οποίο έρχονται να προστεθούν δευτερεύοντες σύντροφοι, εραστές, κλπ. Υπάρχει και η πιο απρόσωπη, κατά την γνώμη μου, προσέγγιση του δικτύου εραστών, χωρίς κάποιο focus σε κάποιο άτομο. Ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλα μοντέλα.

-Τι γίνεται με την ζήλεια;
-Σε αντίθεση με το τι πιστεύεται γενικότερα, οι περισσότεροι πολυερωτικοί ζηλεύουν. Η διαφορά τους με τους μη-πολυερωτικούς είναι το πώς διαχειρίζονται την ζήλεια τους. Η ζήλεια στην πολυερωτία είναι ένα συναίσθημα που, αντί να οδηγεί σε επίθεση (ή σε παθητική επιθετικότητα, μουτράκια, κλπ) στον άλλο για το «μπιφτέκι που μου πήραν», (θα πρέπει να) αποτελεί ένα έναυσμα για δουλειά με τον εαυτό και για προσωπικό μεγάλωμα, νικώντας τους φόβους και τις ανασφάλειες που προκαλούν την ζήλεια.

To Ιερό Δισκοπότηρο του πολυερωτικού σχετίζεσθαι είναι το λεγόμενο compersion. Αυτό έχει πολλές φορές χαρακτηριστεί ως το αντίθετο της ζήλειας, όπου το άτομο αισθάνεται ειλικρινή χαρά/ικανοποίηση για το γεγονός ότι ο σύντροφός του περνάει όμορφα, ακόμα και με κάποιο άλλο άτομο. Το compersion είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται και συνεπάγεται διαρκή εγρήγορση και ψάξιμο, εσωτερικό locus of control και μεγάλα αποθέματα δύναμης. Πολύς κόσμος το περιγράφει ως την ουσιαστική μορφή άνευ όρων αγάπης (unconditional love).

-Μα δεν καταστρέφει αυτό τη σχέση;
-Τσου. Καταστρέφει σχέσεις που στηρίζονται στα ξύλινα ποδάρια των ουρανόθεν πεπαγιωμένων συμβολαίων σχετίζεσθαι (call me monogamy). Το σύνηθες αποτέλεσμα, αντί για την καταστροφή, είναι η ενδυνάμωση της σχέσης, η απελευθέρωση από το «πρέπει να καλύπτω/ομαι στα πάντα από έναν», η αποφυγή του βαλτώματος, του βολέματος και των αυτονόητων, η διαρκής επαναξιολόγηση του εαυτού, η ακόμα μεγαλύτερη εκτίμηση του συντρόφου μας για την ελευθερία που μας παρέχει.

-Η πολυερωτία είναι ίδια με το swinging;
-Είναι λεπτός ο διαχωρισμός ανάμεσα στις δύο έννοιες. Πολύ χοντροκομμένα θα μπορούσαμε να ορίσουμε το swinging σαν αλλαξοκωλιά και την πολυερωτία σαν κάτι βαθύτερο, διαρκέστερο, όπου προκύπτει και το σχετίζεσθαι πέρα από τον, εμμμ, πήδουλο. Προσωπικά, αν και απολαμβάνω λίγο swinging ενίοτε, δεν το θεωρώ απαραίτητο. Απεναντίας, η πολυερωτία αποτελεί για μένα εξαιρετικής σημασίας φιλοσοφικό, προσωπικό μονοπάτι ερωτικής έκφρασης.

-Μα εκιονέ το πολυάμορυ δεν είναι εκιονά απού μαζεύγουνται στον οντά κουζούλακες και κάμουσι παρτούζες αναμενταξύ ντονε;
-Όχι υποχρεωτικά. Αναλόγως τα dynamics της κάθε σχέσης, μπορεί τα «τρίτα άτομα» να μην έχουν καθόλου επαφή με το έτερο primary μέλος της σχέσης, με αποτέλεσμα παράλληλες ερωτικές σχέσεις χωρίς γεωμετρίες μέσα. Το φάσμα περιλαμβάνει από τέτοιου είδους αυστηρά δυαδική πολυερωτικότητα μέχρι οργιώδη διονυσιασμό.

-Είμαι παντρεμένος και θέλω να πηγαίνω με άλλες, αλλά χωρίς να το μάθει η γυναίκα μου/είμαι ντόμης και ψάχνω έναν ωραίο τρόπο να φτιάξω χαρέμι χωρίς να πολυασχολούμαι. Είναι η πολυερωτία για μένα;
-Για σένα είναι σοδομισμός με σκαπέτι, με άκουα φόρτε αντί λιπαντικού, μέσα σε έναν λάκκο με λεπρούς σκατζόχοιρους. Χάσου από μπροστά μου.

-Οι πολυερωτικοί είναι έτσι επειδή δεν μπορούν να δεσμευτούν/επειδή φοβούνται τη δέσμευση/επειδή δεν μπορούν να ερωτευτούν/επειδή είναι συναισθηματικά ανάπηροι/επειδή αν ερωτευτούν θα γίνουν μονογαμικοί.
-Μπαρμπούτσαλα. Οι πολυερωτικοί δεσμεύονται, ερωτεύονται, αγαπούν, πληγώνονται κανονικά, όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι. If not more so. Βασική πεποίθηση της πολυερωτίας είναι ότι οι άνθρωποι έχουμε μέσα μας απεριόριστο δυναμικό για αγάπη και έρωτα, ακόμα και παράλληλα (ναι, το ξέρω ότι ακούγεται τριχαγκερίστικο, αλλά…ΝΟΤ!!). Οι μόνοι περιορισμοί είναι οι αντικειμενικοί: χρονικοί, οικονομικοί, σωματικοί.

-Με ενδιαφέρει η πολυερωτία. Από πού ξεκινάω;
-Διάβασε το Ethical Slut. Και μετά ξαναδιάβασέ το.

-Πολυερωτία και BDSM.
-Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά, στους κάμπους πέφτει χιόνι. Ερμηνείες της πολυερωτίας κατά το δοκούν και το βολικόν και πάντα εκ του ασφαλούς. Είδη που απαντώνται:

• Παντρεμένοι-ιεροκρυφίως Μάστορες.
• Κ που μοιράζονται μόνο κάνα safe μποτομάκι.
• Κ που προαπαιτούν το φαιδρό poly/mono (poly o K, βέβαια).
• Κ που φτιάχνουν (διαδικτυακά, συνήθως) χαρέμια χωρίς να ρίχνουν πενιά και κάθονται και τα μετράνε μεταξύ τους, ποιος το έχει μεγαλύτερο.
• υ που «ανέχονται» το poly στην θεωρία, αλλά στην πράξη ανακρούουν πρύμναν πιο γρήγορα κι από τον Σαμαρά.
• υ που θεωρούν ότι «αν με ερωτευτεί, θα γίνει mono».
• υ που νομίζουν ότι όλα θα περιστρέφονται γύρω τους και θα ζήσουν την ιστορία της Ο.

Και αντίστοιχα άλλα χαριτωμένα, ευτυχώς με μερικές υπέροχες εξαιρέσεις.


-----------------------------
Περιμένω τις τοποθετήσεις σας.

 

Απάντηση: Polyamory

Γκρρρρρρρρρ... ακόμη γρυλίζω...  Η μονογαμία πιστεύω απαιτεί/προυποθέτει δέσμευση, αφοσίωση σε 1 μόνο άτομο, θέλει όμως και κότσια. Όλο και περισσότεροι στρέφονται προς την πολυγαμία, ακριβώς επειδή βλέπουν στους εαυτούς τους οτι θα ήθελαν μια ή πολλές εμπειρίες με 3 (ή και παραπάνω πρόσωπα). Επειδή δεν μου έχει τύχει να το θέλω αυτό τόσο ώστε να το κάνω και να θεωρούμαι πολυγαμική, ούτε να γνωρίσω πολυγαμικό -μαζί μου- άντρα, μπορώ καθαρά σε θεωρητικό επίπεδο να πω οτι, σίγουρα μερικά τυχαία ξενοπήδηματα δεν μπορούν να σε κάνουν να ξεπεράσεις τα συναισθήματά σου για την μόνιμη σου σχέση. Πιστεύω δλδ οτι όσοι το κάνουν τελικώς, οδηγούνται κυρίως από την έντονη επιθυμία τους καθαρά για το σεξ με το 3ο άγνωστο ίσως πρόσωπο και χωρίς να εμπλέκουν τα συναισθηματικά. Όμως.. στις M/s σχέσεις όπου απ' οτι καταλαβαίνω, γίνεται σαν αυτονόητο, σαν φυσική εξέλιξη της σχέσης, μου βγάζει αρνητισμό. Ακόμη πιο αρνητική δε, η επιβολή αποδοχής του, σαν να μην τρέχει τίποτα γιατί η άλλη είναι σκλάβα και έτσι ορίζεται από κανόνες.. Όταν η ευτυχία μου εξαρτάται από τον άλλο, δεν μπορώ να δεχτώ κανένα συμβιβασμό σε αρνητικά συναισθήματα που μου δημιουργεί με τις πράξεις του. Και αν θα έμενα σε αυτή τη σχέση θα ήταν ύστερα από ξερίζωμα της αγάπης μου γι' αυτόν, για να μπορώ να μη ζηλεύω, ώστε να μην είμαι δυστυχισμένη, και έπειτα η αγάπη απ'το "μίσος" και την απάθεια είναι πολύ κοντά.. ίσως να έπαυα στην πορεία να θέλω να είμαι μαζί του...
Επίσης το ξενοπήδημα για μένα συνδέεται και με την φθορά της σχέσης...

Δε θα έκανα σχέση με πολυγαμικό άντρα, θα έκανα οτιδήποτε άλλο εκτός από σοβαρή σχέση. Ναι, τους σνομπάρω αυτούς! :asshole:S

 

@MissMary

Η πολυερωτικότητα δεν αφορά σε μερικά ξενοπηδήματα χωρίς συναίσθημα, αλλά σε (και αγαπητικές, γιατί όχι; ) σχέσεις που εξελίσσονται, βαθαίνουν συν τω χρόνω.

Σε μια ασύμμετρη σχέση, όλα αυτά είναι αντικείμενο συζήτησης στην αρχική διαπραγμάτευση, οπότε κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει να μπεις σε μια σχέση που δεν είναι συμβατή με το δικό σου αξιακό σύστημα.

Μπορεί κανείς να αισθάνεται όλα τα υπέροχα αγαπητικά και να μην χρειαστεί να τα ξεριζώσει, διαχειριζόμενος με δημιουργικούς τρόπους την ζήλεια του.

 

Απάντηση: Polyamory

Όπως τι δλδ; Να φτιάξω γλυκό με την ζήλια μου; τι μπορεί να δημιουργήσει η ζήλια μου; Για διεύρυνε λίγο τους ορίζοντες μου...

 

Ευθυμήσαμε...

Ένα ενδελεχές κείμενο για τη διαχείριση της ζήλειας υπάρχει στο Ethical Slut, αν σε ενδιαφέρει να το ψάξεις περισσότερο.

Για τις ανάγκες του νήματος, θα περιοριστώ στο να πω οτι το κλειδί βρίσκεται στο να ψάξουμε να βρούμε ποια είναι η πηγή της ζήλειας: κάποιος φόβος απόρριψης; Αίσθηση οτι μας παραμελούν; Οτι οι άλλοι είναι καλύτεροι από μας; Οτι δεν αξίζουμε; Και τέτοια παρόμοια (του στυλ μου πήραν το μπιφτέκι μου), τα οποία όλα περνάνε από το χέρι μας, είναι δικά μας ιδεολογήματα για τον εαυτό μας, τους άλλους και τη σχέση μας, με τη φθορά της ζήλειας εξ αυτών φυομένη. Και, αφού τα εντοπίσουμε, να ασχοληθούμε με το να βελτιώσουμε τον εαυτό μας, ίνα αντέξουμε το μπιφτεκοσυναίσθημα.

 

Απάντηση: Polyamory

Και γιατί να γίνω εγώ Σαολίν και να μην κόψει ο άλλος το ξενοπήδημα που είναι και πιο εύκολο;

(Δεν πιστεύω να παρεξηγείς το ύφος μου.. είμαι πειραχτήρι...)

Γίνομαι καλύτερος άνθρωπος αν επιτρέπω δλδ στο ταίρι μου να ξενοπηδάει; ή επειδή θα καταπολεμήσω τη ζήλια μου; Είναι τόσο σημαντική η ζήλια ώστε να ασχοληθώ και να την καταπολεμήσω; Γιατί να υπάρχει κάποιος που να μου την προκαλεί;
Θέλω να γίνω καλύτερος άνθρωπος αντιμετωπίζοντας τα κομπλεξ μου (το λέω σύντομα..) σε θέματα που αντιλαμβάνομαι οτι δημιουργώ πρόβλημα χωρίς σοβαρή αιτία και δυσκολεύω την επικοινωνία μου με τον άλλο.. το ξενοπήδημα γιατί να το δεχτώ όμως και να προσαρμοστώ; δεν έχει να κάνει με την άμεση επικοινωνία μου με το ταίρι μου. Δεν έχει να κάνει με την δική μου ικανοποίηση neither...

 

Απάντηση: Polyamory

Με άλλα λόγια γιατί να πασχίζω εγώ να κάνω ενδοσκόπηση σε μένα και ο άλλος να κάνει "ενδοσκοπήσεις" σε άλλες;;;;;;;;;;;;;;;;

 

Re: Απάντηση: Polyamory

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και δεν είναι όλα για όλους. Η πολυερωτικότητα έχει προϋποθέσεις που μπορούν να τηρηθούν από λίγους ανθρώπους.

Το να γίνεις εσύ Σαολίν έχει ένα υπερμέγεθες συγκριτικό πλεονέκτημα. Είσαι in control, πηδάει/δεν πηδάει ο άλλος. Το να κόψει ο άλλος το ξενοπήδημα, ερμχφμμμ, είναι απολύτως δικό του θέμα, ο,τι κι αν κάνεις εσύ. Επίσης, είναι κάτι που σε βελτιώνει και σε εξελίσσει, σε αντιδιαστολή με το να γκρινιάζεις στον άλλο για να μην σε κερατώσει ή να συμβουλεύεσαι το άστρα και όραμα, μήπως θα φορεθεί φέτος το ταρανδέ λουκ.

 

Απάντηση: Polyamory

Βασικά καλή ιδέα τα άστρα αλλά για το δικό μου ζώδιο λέει οτι δεν είμαι ζηλιάρα   Τέλειο;;;;  Εξελίσσομαι, ευτυχώς, κυρίως σε αυτά που αναγνωρίζω ως προβληματικά στον εαυτό μου. Γενικά η ζήλια είναι ένα περιττό συναίσθημα για μένα αλλά είναι και μια άμυνα ίσως, μια υπενθύμιση οτι κάτι δεν πάει καλά. Η ζήλια για το ξενοπήδημα ίσως είναι η πιο δικαιολογημένη κατ' εμέ, είναι κοινή, απαντάται σε άντρες και γυναίκες, έχει να κάνει με ανασφάλειες σίγουρα, αλλά ποτέ κανείς δεν φτάνει στην απόλυτη "ασφάλεια" με τον εαυτό του.. πάντα κάτι θα προκύπτει που θα εγείρει αμφιβολίες.. Δυστυχώς δεν έχω βρει ακόμη τον τρόπο να φτάσω στη θέωση αλλά ξέρω με σιγουριά πως αν με κάποια κίνηση μου προκαλέσω πόνο ή λύπη στον άλλο θα νιώσω τύψεις....

Αυτά και χάρηκα για τον εποικοδομητικό διάλογο!  

 

Ευχαριστώ κι εγώ.  

 

Απάντηση: Polyamory

  

Για πες σ'αυτόν που κάνει ξένες ενδοσκοπήσεις ότι θέλεις να ακολουθήσεις και εσύ τον ίδιο δρόμο,να δούμε πόσο χαλαρός θα είναι μετά.  

 

Απάντηση: Polyamory

Χαλαρός όσο η πωποσουφρίδα του!!!!