Η ανάγκη.

Απάντηση: Η ανάγκη.

αυτό χωρίς έρωτα;

τότε το διαχειρίζεσαι εύκολα

 

Απάντηση: Η ανάγκη.

Αυτό που λέω είναι ότι ο έρωτας από μόνος του μπορεί (ίσως) να σε κάνει να υποταχθείς έως ενός σημείου.
Αν όμως δεν υφίστασταται η ανάγκη της υποταγής ως ανάγκη από μόνη της φεύγοντας ο έρωτας κάνει φτερα και (η όποια) υποταγή υπάρχει.
Στην περίπτωση όμως που η ανάγκη της υποταγής προυπάρχει τότε ο έρωτας είναι φυσικό επακόλουθο. Και κατά ένα περίεργο ίσως τρόπο είναι αδύνατο να πάψει η υ να είναι ερωτευμένη με τον Αφέντη που την έχει υποτάξει.

Ξαναλέω πως δεν απαξιώνω το συναίσθημα του Έρωτα.. είναι και για μένα πολύ σημαντικό όπως και σπάνιο. Πολύ πιο σημαντικό από αυτό που πρεσβεύουν οι σχέσεις σήμερα.. νομίζω πως περισσότερο τον έχουν ευτελίσει τον Έρωτα και την αξία του.

 

Απάντηση: Η ανάγκη.

Μα, τότε μιλάμε μόνο για την ανάγκη μας την υποταγή, υποταγή για την υποταγή λοιπόν;

εμένα αυτό μου φαίνεται ακραία εγωιστικό

 

Απάντηση: Η ανάγκη.

Κατανοητά αυτά που λες, αλλά για άλλο λόγο σε ρώτησα.
Είπες ότι ο έρωτας αποφέρει δυσκολίες στην υποταγή, αυτό θέλω να μου εξηγήσεις.
Αν δεν υπάρχει μια βαθύτερη ανάγκη, η όποια υποταγή θα κάνει φτερά με ή χωρίς έρωτα, αυτό δεν σημαίνει ότι ο έρωτας βάζει τρικλοποδιές στο όλο "εγχείρημα", απλά σε αυτή την περίπτωση δεν μιλάμε για πραγματική sub.

 

Απάντηση: Η ανάγκη.

@Black Butterfly,

Eίπα πως αναγνωρίζω (μετά από χρόνια) πως ο έρωτας αποφέρει δυσκολίες στην υποταγή.
Δεν το έθεσα ως θεσφατο πως σε όλους έτσι δουλεύει. Ούτε καν για μένα προσωπικά αναφέρθηκα. Μια γενική εκτίμηση δική μου έδωσα. Όπως αναγνωρίζω και τη δική μου ανάγκη να είμαι ερωτευμένη με τον Αφέντη μου όσο δυσκολότερο και αν γίνεται έτσι το όλο εγχείρημα.

Να σου δώσω ένα παράδειγμα. Είσαι ερωτευμένη αλλά μονογαμική με τον πολυγαμικό σου Αφέντη ο οποίος σου ζητάει να πας και με άλλους. Για αυτόν ο έρωτας ως συναίσθημα δεν έρχεται σε αντίθεση με τον έρωτα ως πράξη. Δεν δρα ανασταλτικά. Για σένα όμως ναι.
Δεν δυσκολεύει;

 

Απάντηση: Η ανάγκη.

Tι ακριβώς είναι αυτό που σας φαίνεται εγωιστικό; Δεν έχω καταλάβει..
Πιότερο εγωιστικό και από τον Θεό Έρωτα ακόμη;
Όσο πιο ερωτευμένος κανείς τόσο περισσότερο τσακίζεται το Εγώ του μέσω της υποταγής.

 

Απάντηση: Η ανάγκη.

Και πώς ακριβώς σε δυσκολεύει ο έρωτας στην υποταγή, στο παράδειγμα που έφερες;
Αν είσαι μονογαμική και ο άλλος πολυγαμικός και δεν σου κάνει αυτό, προφανώς δεν μπλέκεις από την αρχή, αν μπλέξεις, κατά κάποιο τρόπο το αποδέχεσαι, οπότε και κάνεις αυτό που σου έχει ζητηθεί. Ίσα ίσα, επειδή ακριβώς είσαι ερωτευμένη, έχεις και έναν λόγο παραπάνω να το κάνεις, για να μην τον "κακοκαρδίσεις".
Εξακολουθώ να μην αντιλαμβάνομαι αυτό που είπες.Μάλιστα στο από πάνω ποστ λες, όσο πιο ερωτευμένος κάποιος, τόσο περισσότερο τσακίζεται το εγώ του μέσω της υποταγής. Αυτό δεν είναι και το ζητούμενό σας όμως στην τελική;

 

Απάντηση: Η ανάγκη.

Ασφαλώς, ισώς τελικά εχω παρεξηγήσει αυτά που γραφετε.

Απλά είμαι κάπως πιο ρομαντικός και θεωρώ ό,τι χωρίς συναισθήματα δεν είναι δυνατόν να υπάρχει μια σχέση σαν αυτές που πραγματευόμαστε.

Χωρίς λοιπόν τον έρωτα και την αγάπη δεν βρίσκω τον λόγο να υποταχθώ σε Εκείνη.

Φυσικά αυτός πρέπει να είναι αμφότερος.

 

Απάντηση: Η ανάγκη.

@lucozade,

Πιστέψτε με δε θέλετε να κάνουμε διαγωνισμό ρομαντισμού, θα χάσετε..
Και οι BDSM σχέσεις εκτός από ανταλλαγής ελέγχου είναι και ερωτικές σχέσεις και βέβαια δεν είναι δυνατόν να λείψει το συναίσθημα και ιδιαίτερα όταν υπάρχει διάρκεια στη σχέση και τριβή και ένωση ψυχών και χίλια δυο άλλα πράγματα.
Δεν ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο, ούτε και ποτέ ήμουν οπαδός του στεγνού (του όποιου στεγνού)..
Δεν υποτάσσομαι όμως επειδή είμαι ερωτευμένη. Υποτάσσομαι επειδή Αυτός μπορεί και μου το κάνει. Και όσο μπορεί τόσο πιο ερωτευμένη..
Βεβαίως και μπορεί να έρθει πρώτα ο έρωτας και μετά η υποταγή. Η σχεδόν ταυτόχρονα. Ανθρώπινα είναι όλα..

 

Απάντηση: Η ανάγκη.

Εμένα τελικά μου δίνεται η εντύπωση πως δεν διαφωνούμε κανείς μας και καθόλου στην αξία του συναισθηματικού δεσίματος και στην ομορφιά της ύπαρξης του έρωτα σε μια σχέση bdsm. 
Τώρα το πως εκλαμβάνει κανείς την έννοια του "έρωτα" απέχει μίλια από άνθρωπο σε άνθρωπο, αφού αυτός είναι από τα πιο υποκειμενικά, τα πιο αδιόρατα- μα και πληθωρικά ταυτόχρονα, τα πιο κατακλυσμιαία, τα πιο ανεξήγητα, αιφνίδια κλπ, κλπ.... συναισθήματα που μας διακατέχουν, ασχέτως του Κυριαρχικού ή υποτακτικού status μας, ή των επί μέρους προτιμήσεών μας στο σεξ, καμιά φορά ανεξάρτητα της μονογαμικού ή πολυγαμικού ερωτικού προσανατολισμού μας !!!

 

Απάντηση: Η ανάγκη.

@GCHL,

Καλώς λες αυτά που λες και λογικό είναι και να συμφωνήσουμε και να διαφωνήσουμε. Δεν είναι το ζητούμενο να συμφωνούν όλοι.
Ο διάλογος γίνεται προς προβληματισμό.
Στο νήμα μου αναφέρομαι στην ανάγκη της υποταγής και τη δύναμη που αυτή κρύβει μέσα της.