Ψυχολογικές διαταραχές και BDSM

'Αρθρο. Πηγή: Dr Justin Lehmiller

There is a common perception that people who practice bondage, discipline, dominance, submission, sadism, and masochism (BDSM) have major psychological issues. As some evidence of this, just take a look at how people who practice BDSM are portrayed in the popular media. For instance, consider the following excerpt from the bestselling erotic novel Fifty Shades of Grey:

“Why don’t you like to be touched?” I whisper, staring up into soft gray eyes. “Because I’m fifty shades of f*cked up, Anastasia.” (page 369)

The title character, Christian Grey, is depicted as carrying a lot of emotional baggage. Not only did he have an abusive childhood, but he was introduced to sex at a relatively young age by one of his mother’s female friends. The book implies that these experiences helped shape Grey’s dominant persona and interest in BDSM. So is this an accurate reflection of reality? Do people who are into BDSM really have more issues? A new study published in the Journal of Sexual Medicine suggests not.

In this study, a sample of 902 men and women who practice BDSM were recruited from the largest BDSM website in The Netherlands. They were compared to a sample of 434 people recruited from other sources who had never experienced BDSM before. All participants filled out the same set of questionnaires that inquired about several aspects of their personality, their level of attachment insecurity, and their overall level of personal well-being.

In terms of personality, the BDSM group was more extraverted (i.e., they were more self-confident and sociable) and less neurotic (i.e., they had more emotional stability), but less agreeable (i.e., they were less friendly and less compassionate) relative to the non-BDSM group. With respect to attachment, BDSM practitioners reported lower levels of attachment insecurity (i.e., they were more trusting of their relationship partners and less concerned about being abandoned) compared to those with no BDSM experience—however, this finding only held for female participants. Finally, the BDSM group reported higher levels of personal well-being than the non-BDSM group. Thus, with the exception of being less agreeable, participants who had experience with BDSM actually appeared to be in slightly better psychological health than the control group.

In addition to looking at the outcomes for the BDSM group overall, the researchers examined participants who had dominant and submissive roles separately. Those who adopted dominant sexual roles reported lower levels of neuroticism and attachment anxiety compared to submissives, while submissives reported higher levels of agreeableness. Also, when compared to the control group, both the dominant and submissive subgroups reported equivalent to slightly better outcomes in most cases, which suggests that neither role is inherently pathological.

However, there are some important caveats to this research. For one thing, the differences observed were quite small. Thus, it is not as though the BDSM group had vastly better scores. The differences were small enough that they might not even be practically meaningful in most cases. Also, everyone in the BDSM group came from one website based in The Netherlands. Thus, it is unlikely that this sample is representative of the broader BDSM community. In addition, I’m not convinced that the control group represented the best possible comparison group. On average, the control group was about six years younger, less educated, and more likely to be female than the BDSM group. The researchers statistically controlled for these differences in their analyses; however, it is possible that there are other demographic differences that were not accounted for that could have influenced the results.

Nonetheless, these findings are consistent with a growing body of research suggesting that people who practice BDSM are not exactly “fifty shades of f*cked up.” Instead, it seems that people who are into sexual dominance and submission are just as psychologically healthy as everyone else in most ways.


[1] Wismeijer, A. A., & Assen, M. A. (2013). Psychological characteristics of BDSM practitioners. The Journal of Sexual Medicine.

Are People Who Practice BDSM Psychologically Disturbed? — The Psychology of Human Sexuality

 

Απάντηση: Ψυχολογικές διαταραχές και BDSM

τι ακριβώς θες να συζητήσουμε πάνω σε αυτό το άρθρο;

Πώς δικαιολογείς τον τίτλο του νήματος, ειδικά μετά από αυτό στο άρθρο

However, there are some important caveats to this research. For one thing, the differences observed were quite small. Thus, it is not as though the BDSM group had vastly better scores. The differences were small enough that they might not even be practically meaningful in most cases. Also, everyone in the BDSM group came from one website based in The Netherlands. Thus, it is unlikely that this sample is representative of the broader BDSM community. In addition, I’m not convinced that the control group represented the best possible comparison group. On average, the control group was about six years younger, less educated, and more likely to be female than the BDSM group. The researchers statistically controlled for these differences in their analyses; however, it is possible that there are other demographic differences that were not accounted for that could have influenced the results.

Nonetheless, these findings are consistent with a growing body of research suggesting that people who practice BDSM are not exactly “fifty shades of f*cked up.” Instead, it seems that people who are into sexual dominance and submission are just as psychologically healthy as everyone else in most ways.

δηλαδή το δείγμα είναι μη ασφαλές

και με την πρώτη έρευνα στον γκούγκλη πέφτεις πάνω σε αυτο;
SofR's Dr. Justin Lehmiller Banned by Psychology*Today - | - Science of Relationships

Επισης σιχαινομαι να με αγγιζουν! και;

 

Απάντηση: Ψυχολογικές διαταραχές και BDSM

Ό,τι θέλετε ή και τίποτα. Βρήκα ενδιαφέρουσα αυτή την έρευνα και την ανέβασα.

Kάτι που μου έκανε εντύπωση κατ' αρχήν και ήταν και δική μου θέση πάντα:

BDSM practitioners reported lower levels of attachment insecurity (i.e., they were more trusting of their relationship partners and less concerned about being abandoned) compared to those with no BDSM experience—however, this finding only held for female participants.

 

Από την δική μου μικρή και προσωπική το τονίζω, εμπειρία από σχέσεις και συζητήσεις όσο αφορά τις υποτακτικές γυναίκες θα μπορούσα να πω ότι άτομα με κατεστραμμένη ψυχολογία, εγώ και αυτοεκτίμηση και ειδικά γυναίκες που έχουν βιαστεί σε μικρή ηλικία έχουν τις καλύτερες προδιαγραφές για αναπτύξουν υποτακτικότητα και δη επικίνδυνα καταστροφική υποτακτικότητα για τον κυρίαρχο της εκάστοτε σχέσης τους.

Να διευκρινίσω ότι ως επικίνδυνα καταστροφική υποτακτικότητα ονομάζω το σύνολο των συμπεριφορών των υποτακτικών ατόμων που υπό το πέπλο της υποταγής ουσιαστικά προσπαθούν να κάνουν την δική τους διαλυμένη ψυχολογία να κυριαρχήσει επί της ψυχολογίας του κυριαρχικού.

Από την άλλη, μια μόνο και μόνο γυναίκα που έχω γνωρίσει και έχω συναναστραφεί που κατα την δική μου κρίση(χωρίς να έχω γνώσεις ψυχολογίας/ψυχιατρικής παρά μόνο κάποιες στοιχειώδης γνώσεις από προσωπική μελέτη) είχε ακέραια ψυχολογία, είχε σαφώς ορισμένα όρια όσο αφορούσε την υποταγή και τον μαζοχισμό της και δεν επέτρεπε προεκτάσεις κηδεμονίας ή πρακτικές επέμβασης στην ψυχολογία της. Θα έλεγα ότι ήταν η πιο ευχάριστη και ξεκούραστη σχέση που είχα ποτέ με γυναίκα του χώρου και φυσικά εξ ορισμού καμία σχέση με D/s ή M/s.

Τώρα όσο αφορά το άρθρο και γενικά τα βίτσια και όχι μόνο το bdsm , προσωπική μου γνώμη είναι ότι αν από την ανατροφή ενός ατόμου μπορούσαμε να αφαιρέσουμε όλα τα εκούσια και ακούσια ερεθίσματα που επιρεάζουν την σεξουαλική του ωρίμανση/ανάπτυξη οι μόνες 'αποκλίσεις' από τον straight vanila προσανατολισμό θα ήταν η ομοφυλοφιλία, η αμφισεξουαλικότητα, και η φυσική τάση για αιμομιξία. Όλο τα υπόλοιπα (πάντα κατα την γνώμη μου και ουδόλως επιστημονικά τεκμηριωμένα) είναι αποτέλεσμα είτε πολύ ισχυρών στιγμιαίων ερεθισμάτων είτε κατα συρροήν ερεθισμάτων με σημαντικές συνέπειες στην διαμόρφωση της ψυχολογίας του ατόμου.

Πιστεύω ότι bdsmer δεν γεννιέσαι, γίνεσαι και ότι δεν είναι τόσο θέμα προδιάθεσης όσο τρόπου αντίληψης αρνητικών γεγονότων.

 

Απάντηση: Ψυχολογικές διαταραχές και BDSM

Και γυναίκα του χώρου και φυσικά εξ ορισμού καμία σχέση με D/s ή Μ/s ; Μήπως υπάρχει μια αντίφαση εδώ και όχι για τον πολύ υποψιασμένο αναγνώστη;Την τελευταία φορά που έλεγξα εδώ ήταν βδσμ φόρουμ αν έχω χάσει επεισόδια ταπεινή παράκληση - ασορτί με το στάτους μου - να με ενημερώσετε.
I rest my case...
φυσικά θα αφήσω ασχολίαστα τα περί "ακέραιης ψυχολογίας" σε αντιδιαστολή με την "κατεστραμμένη ψυχολογία " και όχι επειδή είναι αδόκιμοι όροι..

 

Οι D/s και M/s σχέσεις από ότι ξέρω έχουν διάρκεια και συνέχεια. Αυτό που συνέβαινε μεταξύ εμένα και εκείνης της κοπέλας και στο οποίο αναφέρομαι είχε να κάνει μόνο με σέσσιονς είτε υποτακτικά είτε σαδομοζοχιστικά είτε και τα δύο ταυτοχρόνως. Άρα εξ ορισμού δεν ήταν D/s ή M/s σχέση. Απλό..

Να διευκρινίσω ότι αναφέρομαι καθαρά σε ότι έχω αποκομίσει από δικές μου εμπειρίες και συναναστροφές και πάντα υπό το πρίσμα της δική μου κρίσης.

 

Απάντηση: Ψυχολογικές διαταραχές και BDSM

Αν και ολοι οι κανονες εχουν εξαιρεσεις, οι υποτακτικες ψυχολογιες βρισκονται κυριως σε ατομα που εχουν κακοποιηθει με καποιον τροπο, οχι απαραιτητα σεξουαλικο ομως.

 

Απάντηση: Ψυχολογικές διαταραχές και BDSM

Έχουμε και λέμε....
Μια έρευνα με ερωτηματολόγια...
Που επί της ουσίας δεν έχει να πει κάτι πέρα από το προφανές και το κοινότοπο...
Ένας μάλλον εμπρηστικός τίτλος...
Και μια κουβέντα από κάτω, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε...
Πέρα από τις αγνές ή και μη προθέσεις των συμμετεχόντων...
ΑΥΤΟ δεν είναι διάλογος, ή μάλλον είναι διάλογος κωφών, με ολίγη από στερεότυπα για αλατοπίπερο...
Έχουν γραφτεί σε αυτό το φόρουμ πολλά αξιόλογα κατά καιρους...
Ας ρίξετε και καμιά ματιά...
Αλλά τι κάθομαι και λέω κι εγώ...

 

Απάντηση: Ψυχολογικές διαταραχές και BDSM

Ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας το άρθρο.
Είναι καλό να διαθέτουμε κάθε δεδομένο που μας βρίσκεται και άλλωστε, πιστεύω ότι η σχετική συζήτηση μπορεί να αποδειχθεί ενδιαφέρουσα και ωφέλιμη.

Κατά πόσο ένα άσχημο παρελθόν μπορεί να οδηγήσει κάποιον/α στο bdsm είναι ωραία κουβέντα. Πάντως, είμαι σχεδόν βέβαιος ότι εγώ δεν υπήρξα θύμα κακής μεταχείρισης στο διάστημα πριν την πρώτη εκδήλωση της ανωμαλίας μου.

 

Είναι σύνηθες (και καλή επιστήμη) ένα επιστημονικό άρθρο να περιλαμβάνει και τους περιορισμούς της έρευνας. Τέτοιου είδους περιορισμοί είναι υπεραναμενόμενοι, ειδικά όταν μιλάμε για δευτεροκλασσάτα πεδία τη χρηματοδοτήσει. Αλλά κάπως πρέπει να γίνει η αρχή, n'est-ce pas?

Φυσικά, θα ήθελε κανείς το πλήρες άρθρο για να ασκήσει ουσιαστική επιστημολογική κριτική.

Θα συμφωνήσω οτι το φαινόμενο αυτό είναι υπαρκτό για μια μεγάλη μερίδα υποτακτικών γυναικών, αν και θα χρησιμοποιούσα άλλο wording από το "κατεστραμμένη ψυχολογία".
Από την άλλη, δεν είναι διόλου σπάνιες οι υποτακτικές που δεν έχουν τέτοιου είδους θέματα ("ακέραιες", όπως λες).

Η ψυχοπαθολογοποίηση του ερωτικού σαδομαζοχισμού υπήρχε ήδη από την εποχή του Κραφτ-Έμπινγκ και μόνο πολύ πρόσφατα αυτό αρχίζει να αναιρείται. Ο ακτιβισμός των βδσμ κοινοτήτων και μελέτες (όχι αυτή, απο όσο ξέρω), έχουν δώσει το έρεισμα και έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να γίνει κάτι τέτοιο.

Ακόμα και ανάμεσά μας, ακόμα συζητάμε για τον σαδομαζοχισμό με παρωχημένες φροϋδικές και φροϋδογενείς οπτικές.

Οπότε τίποτα το αυτονόητο.

 

Απάντηση: Re: Ψυχολογικές διαταραχές και BDSM

Ποιος μιλά για επιστημολογική κριτική; Δεν κάνω κριτική στην στατιστική μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε γιατί δεν την γνωρίζω και γιατί δεν είναι αυτό το θέμα, όμως κρίνω το άρθρο αβάσιμο.

Παραθέτω δύο κομμάτια του ίδιου του άρθρου

α. In this study, a sample of 902 men and women who practice BDSM were recruited from the largest BDSM website in The Netherlands. They were compared to a sample of 434 people recruited from other sources who had never experienced BDSM before. All participants filled out the same set of questionnaires that inquired about several aspects of their personality, their level of attachment insecurity, and their overall level of personal well-being.

β. However, there are some important caveats to this research. For one thing, the differences observed were quite small. Thus, it is not as though the BDSM group had vastly better scores. The differences were small enough that they might not even be practically meaningful in most cases. Also, everyone in the BDSM group came from one website based in The Netherlands. Thus, it is unlikely that this sample is representative of the broader BDSM community. In addition, I’m not convinced that the control group represented the best possible comparison group. On average, the control group was about six years younger, less educated, and more likely to be female than the BDSM group. The researchers statistically controlled for these differences in their analyses; however, it is possible that there are other demographic differences that were not accounted for that could have influenced the results.

Μπορούμε πολύ ωραία να συζητήσουμε τις απόψεις μας για την ύπαρξη ή όχι των ψυχολογικών διαταραχών των ατόμων που ασχολούνται με το bdsm, μια άποψη βασισμένη στις προσωπικές μας εμπειρίες και αυτό είναι θεμιτό. Από την άλλη μεριά το άρθρο που έχουμε εδώ για έναυσμα αυτής της συζήτησης, για εμένα προσωπικά είναι για τα σκουπίδια και ουσιαστικά δεν μπορεί να στηρίξει τίποτα, αυτοαναιρείται συνεχώς.

 

Το άρθρο μιλά με αρκετή σαφήνεια για σεξουαλικές πρακτικές bdsm και μόνο. Όχι για άτομα που έχουν την ανάλογη με τη σεξουαλική τους επιλογή κοινωνική συμπεριφορά, η οποία και είναι αρκετά σύνηθες να είναι αντιστρόφως ανάλογη. Εκτιμώ ότι η μεγάλη παγίδα βρίσκεται στην έκφραση " control group" που χρησιμοποιεί, καθώς έτσι εξ ορισμού θέτει τους ασχολούμενους με σεξουαλικές πρακτικές bdsm ως αντίθετους με τους μη έχοντες ψυχολογικές διαταραχές.
Επί προσωπικού τώρα .... λατρεύω να είμαι παντοιοτρόπως διαταραγμένος σε σχέση με τη πλειοψηφία των άλλων.