Εξουσία, Κυριαρχία

Αυτά τα χρόνια της περιήγησης μου στον χώρο του bdsm και της κυριαρχίας και της υποταγής ειδικότερα, έμαθα, είδα, διαπίστωσα πράγματα. Εδώ θα ήθελα να σας μεταφέρω μερικά από αυτά που αφορούν τον κυρίαρχο, τον εξουσιαστή, την κυριαρχία. Δεν αναφέρομαι στο φύλο, απλά χρησιμοποιώ το αρσενικό για χάρην του λόγου.

Πολλές φορές νομίζω μπερδεύεται ο κυρίαρχος, ο αφέντης. με κάποιον που εξουσιάζει, που χτυπάει, δέρνει, πνίγει, βρίζει και χρησιμοποιεί τον υποτακτικό του. Διαπιστώνω ότι τις περισσότες φορές οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε αυτόν τον χώρο, το κάνουν για να ικανοποιήσουν τα πάθη τους και τα βίτσια τους, τον σαδισμό τους και τον μαζοχισμό τους. Δεν σας κρύβω ότι αρχικά πίστευα ότι το να είσαι σκλάβος σημαίνει να δέχεσαι τα πάντα από τον αφέντη σου χωρίς να έχεις κανέναν δικαίωμα. Χωρίς να μπορείς να πάρεις καμία απόφαση για τον εαυτό σου. Μήπως μπορείς τελικά
Σε αυτήν την διαδρομή, συνάντησα ανθρώπους που φορώντας τον μανδύα του κυρίαρχου, μπορούσαν να ''εκμεταλλευθούν'' ανθρώπους για να εκπληρώσουν τις επιθυμίες τους. Όπως και άλλους, σε αυτούς άνηκα κι εγώ για κάποιο χρονικό διάστημα, που φορούσαν αυτόν τον μανδύα γιατί πίστευαν ότι μπορούν και τους ταιριάζει με αποτέλεσμα και αυτοί να ''εκμεταλλεύονται'' ανθρώπους, μία εποχή μου που πραγματικά την έχω μετανιώσει. Βλέπω δηλαδή ανθρώπους που εκμεταλλεύονται και χρησιμοποιούν τα πάθη των άλλων ανθρώπων για να καλύψουν τις δικές τους ορέξεις και ανάγκες.


Έχουμε λοιπόν από την μία τον κυρίαρχο που εξουσιάζει για την εξουσία, για να ικανοποιεί το εγώ του και τα πάθη του. Δυστυχώς, είναι πάρα πολλοί αυτοί που το κάνουν αυτό και ακόμα περισσότεροι υποτακτικοί που μέσα στην απελπισία τους, την αμάθεια τους και άλλα προβλήματα που ίσως έχουν τους ακολουθούν και μετά τσαλακώνονται, ρημάζονται.

Στο Διεθνές Δίκαιο ο όρος κυριαρχία χρησιμοποιείται προκειμένου να υποδηλώσει ανεξαρτησία και αυτονομία ενός κράτους.

Επομένως κυρίαρχος νοείται αυτός που είναι ανεξάρτητος και αυτόνομος. Ανεξάρτητος και αυτόνομος από τα πάθη του, τους φόβους του και τις ανασφάλειες του. Είναι ο δυνατός, που μπορεί να καταλάβει ποιός είναι, να επιβάλλει πειθαρχία στον εαυτό του, να παραδεχτεί τους φόβους του. Ο Κυρίαρχος, ο εξουσιαστής είναι άνθρωπος και αυτός μπορεί να κάνει λάθη, αλλά είναι ο ίδιος που μπορεί να προστατέψει τον εαυτό του από τα ίδια του τα λάθη.

Ένας τέτοιος κυρίαρχος μπορεί να ορίσει με απόλυτο τρόπο τον υποτακτικό του, να τον διοικήσει και να τον εξελίξει. Δεν ξέρω πώς μπορεί κάποιος να θεωρεί τον εαυτό του κυρίαρχο όταν δεν μπορεί να βάλει φρένο στα πάθη του, όταν θα τιμωρήσει τον υποτακτικό του για να ξεσπάσει τα νεύρα του, Όταν θα ζητήσει από έναν άνθρωπο να κάνει πράγματα πέραν από τον εαυτό του, από τις ικανότητες του.
Ο κυρίαρχος βλέπει τις δυνατότητες και αυτά που έχει ο υποτακτικός του και ''δουλειά'' του είναι να καταφέρει να του τα εξωτερικεύσει. Να του πετάξει τα λάθη του μπροστά στο πιάτο του για να τα δεί, να του ανοίξει τα μάτια, να μην τον λυπηθεί για τα λάθη που έχει κάνει. Είναι πολύ κακό να λυπάσαι τον άνθρωπο σου, να δείχνεις οίκτο, είναι σχεδόν ντροπή για εμένα. Γιατί να τα κάνει όλα αυτά ο κυρίαρχος;
Μα γιατί πολύ απλά ο σκλάβος του πρέπει να είναι προέκταση του εαυτού του, άρα κομμάτι του και όπως σέβεται και φέρεται στον εαυτό του, έτσι θα κάνει και με αυτό του το κομμάτι.

Για εμένα αυτός είναι και πρέπει να είναι ο κυρίαρχος, για εσάς;







Πηγές
http://el.wikipedia.org/wiki/Διεθνές_Δίκαιο

 

Καλώς ο ορισμός του Διεθνούς Δικαίου, αλλά ας μη λησμονούμε ότι το Διεθνές είναι ένα "Δίκαιο εικονικής πραγματικότητας" κινούμενο σε φαντασιακή σφαίρα.
Κυρίαρχος είναι ο ΙΣΧΥΡΟΣ. Pointe finalle, καταπώς θα λέγανε κι οι γαλλομαθείς. Συνακάλουθα, καθένας είναι Κυρίαρχος έναντι των λιγότερο δυνατών αυτού και ταυτόχρονα υποταγμένος στους ισχυροτέρους αυτού, με τη σημαντική αξιολογικά, αλλά, ως συνήθως, ελαχίστη αριθμητικά εξαίρεση των αποσυνάγωγων. Αναγκαίως λοιπόν η ταυτότητα του Κυρίαρχου αποδίδεται μόνο συγκριτικά με τον (συγκεκριμένο πιθανότατα) υποταγμένο/υποτακτικό/σκλάβο και σχεδόν ποτέ σε απόλυτη μορφή.
Η ισχύς λοιπόν, επιτρέπει στον Κ. να ονοματίζει και ταξινομεί τα πάντα κατά το δοκούν, απαλλαγμένος από τις συνθήκες των λοιπών. Έτσι, εκείνος είναι που χαρακτηρίζει το καλό και το κακό, το ελάττωμα και το προτέρημα και όχι η πλέμπα. Άρα το ερώτημα είναι από ποιον κρίνεται ο Κυρίαρχος? Σαφώς κατ' αρχήν, από τους ισχυρότερους αυτού, οπότε δεν κρίνεται ως Κυρίαρχος αλλά ως υποτακτικός και από τους ισοτίμους του, κρινόμενος τώρα ως Κυρίαρχος. Νομιμοποιείται ο/η υποτακτικός/κη να κρίνει ή να ορίσει Κυρίαρχο? Προσωπική θέση, ΟΧΙ. Μπορεί, εάν έχει ή εάν του δοθεί η δυνατότητα να απορρίψει Κυριάρχο, αλλά σε καμία περίπτωση να εκφέρει κρίση, για τον απλό και αέναο λόγο ότι η ζέβρα δεν έχει τη δυνατότητα να κρίνει ποιο λιοντάρι θα την κατασπαράξει. Αν κάτι τέτοιο συμβεί ή η ζεβρα δεν είναι ζέβρα ή το λιοντάρι δεν είναι λιοντάρι.
Εν κατακλείδι... Κυρίαρχος είναι αυτός που στέκεται τελευταίος όρθιος σε μια ματωμένη αρένα και δεν έχει απολύτως καμία σχέση το πως τα κατάφερε.

Υ.Γ. Άπαντα τα ανωτέρω αναρτώνται με την ελπίδα, φρούδα μεν, αλλά ελπίδα, ότι οι αναγνώστες τους έχουν μάθει τη διαφορά του bdsm από το kinky sex.

 

Απάντηση: Εξουσία, Κυριαρχία

Ο νόμος του ισχυρού, η ζουγκλώδης κατάσταση και οι άναρθρες "αουα" κραυγές, πρέπει να μείνουν στην εποχή όπου οι άνθρωποι δεν είχαν κατέβει ακόμη απ'τα δέντρα. Η ισότητα είναι για μένα μία ύψιστη αρχή για μία δημοκρατικά δομημένη κοινωνία με πολιτισμικό υπόβαθρο και κράτος πρόνοιας.

Όσον αφορά το BDSM, είναι ένας ιδιαίτερος εναλλακτικός ερωτικός χώρος βασισμένος στην ανταλλαγή ισχύος με απόλυτη συναίνεση. Το Κ μέλος παίρνει υπόσταση επειδή το αναγνωρίζει ως Κ το αντίστοιχο υποτακτικό μέλος που συμβιώνει μαζί του αλλιώς είναι κατά φαντασία Κ όπου έχει κάτσει σ'εναν εικονικό "θρόνο" κι αγναντεύει τους αόρατους υπηκόους.

 

Απάντηση: Εξουσία, Κυριαρχία

Δεν αμφέβαλλε κανείς για την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων στην κοινωνία, αλλά συζητάμε για το πώς αντιλαμβανόμαστε τον κυρίαρχο και την κυριαρχία φυσικά πάντα εντός του bdsm, οπότε αν θέλεις δώσε μας την άποψή σου για τον κυρίαρχο και την κυριαρχία.

 

Απάντηση: Εξουσία, Κυριαρχία

Δεν πήγαινε μπρος εσένα αυτή η αναφορά μου...

 

Απάντηση: Εξουσία, Κυριαρχία

Δεν το πήρα προσωπικά, μάλλον όπως το έγραψα δεν φάνηκε σωστά, απλά θέλω την άποψή σου γιατί με ενδιαφέρει να την ακούσω.  

 

Απάντηση: Εξουσία, Κυριαρχία

Κοίτα... γενικά θέλω ν'αποφύγω να κάθομαι να φτιάχνω το προφίλ του "σωστού" Κυρίαρχου ή του "σωστού" υποτακτικού αντιστοίχως.
Είμαι της άποψης πως ο άνθρωπος με απωθημένα γίνεται άμεσα αντιληπτός οπότε ή αλλάζει ή περιθωριοποιείται.

 

Από τα λίγα που θυμάμαι από την θρησκειολογική ενασχόλησή μου, το σημάδι του Κάιν ήταν δώρο του θεού προς τους ισχυρούς. Φαίνεται ότι προσφάτως σκοτεινοί εξερευνητές, οι οποίοι μάλλον κουβαλούν μαζί τους στις εξερευνήσεις τους και δυνατό φακό για καλό και για κακό, έμαθαν να το πλαστογραφούν.

 

Απάντηση: Εξουσία, Κυριαρχία

Δεν είμαι αρμόδιος να μιλήσω για το θέμα, το φετίχ μου έχει κάποια σχέση με τον χώρο του BDSM αλλά έμμεση, αλλά θα πω δυο πράγματα σαν ας πούμε εξωτερικός παρατηρητής. Κατ' αρχήν dark explorer συμφωνώ απόλυτα με την άποψή σου και εν μέρει και με τη δική σου lucozade, πιστεύω δηλαδή ότι υπάρχουν άτομα που μέσω μιας σχέσης κυριαρχίας/ υποταγής ικανοποιούν τα κόμπλεξ τους, αλλά δεν ξέρω αν είναι πολλά. Η γνώμη μου είναι ότι σε μια τέτοια σχέση η κυριαρχία θα πρέπει να περιορίζεται στο σεξ. Δεν πρέπει δηλαδή ο/η κυρίρχος/η να εκμεταλλεύεται αυτή τη σχέση για προσωπικά οφέλη, να ανέλθει δηλαδή επαγγελματικά, να έχει δωρεάν οικιακή βοηθό κ.τ.λ.

 

Απάντηση: Re: Εξουσία, Κυριαρχία

Φυσικά κι έχει απόλυτη σχέση το πώς τα κατάφερε!

Εδώ μιλάμε για διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ δύο ή περισσότερων ανθρώπων και δεν μπορεί ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα.

Άραγε ποιός είναι ο σκοπός του κυρίαρχου; Να μείνει μόνος του στην αρένα στο τέλος ή να επιβιώσει μαζί με τον υποτακτικό του?

Η κυριαρχία και η υποταγή δεν είναι αγώνα και αυτά που περιγράφεις εμένα μου φαίνονται σαν ένας αγώνας.

Αν ο κυριάρχος λοιπόν, στο τέλος, σταθεί όρθιος χωρίς τον υποτακτικό του απέτυχε! Απέτυχε ως κυρίαρχος, ως κύριος του εαυτού του.

 

Η κυριαρχία δεν είναι απλός αγώνας, είναι ο αγώνας, αλλά με μια επισήμανση. Είναι αγώνας αποκλειστικά μεταξύ των Κυρίαρχων, με τους υποτακτικούς να είναι το έπαθλο, ενίοτε δε και το μέσο. Συνεπώς, δεν τίθεται ζήτημα συνύπαρξης Κυρίαρχου και υποτακτικού στην αρένα. Τώρα, αν μου πει κάποιος έστω και ένα παράδειγμα μάχης για κυριαρχία που ο σκοπός δεν αγίασε τα μέσα και είχε επιτυχές αποτέλεσμα, το ξανασυζητάμε.

 

Απάντηση: Re: Εξουσία, Κυριαρχία

Τετοια ματαιοδοξια σε κυριαρχο, οπως αυτος που περιγραφεις, ομολογω οτι δεν περιμενα να συναντησω.