Το δαχτυλιδι....

Σαν τωρα θυμαμαι που μου δωσες τουτο το δαχτυλιδι. Το βγαζω απο την τσεπη μου και το φοραω. Με κοιταζες στα ματια, απο τα ηχεια ακουγοταν "το δαχτυλιδι" του ρακιντζη, και μου σιγο ψιθυριζες γλυκα τους στιχους στο αυτι. Δακρυσα. Εσυ, μου σκουπισες τα δακρυα με τα φιλια σου, με κοιταξες βαθια στα ματια.
Και ειδες πως το κλαμα μου δεν ειχε σταματησει. Μου δωσες την αγαπη σου για μαντηλι στα δακρυα της ψυχης μου, αυτα τα δακρυα που δεν φαινονται με ανθρωπου ματι. Μονο η καρδια τα βλεπει , ματια μου.
Πλεον δεν εισαι εδω. Δεν σκουπιζεις της ψυχης μου τα δακρυα. Κανεις δεν το κανει. Εχουν μαζευτει, εχουν γινει ποταμι φουσκωμενο.
Μονο το δαχτυλιδι σου φοραω καπου καπου, σιγοψιθυριζοντας μεσα μου τους στιχους εκεινους. Ακουω ξανα τη φωνη σου στα αυτια μου.
Και γαληνευει η καρδια. Και το ποταμι γινεται ρυακι. Κυλαει απο τους καταρρακτες των ματιων μου. Γυριζω το δαχτυλιδι σου στο δαχτυλο μου. Το φοραω ευλαβικα, γιατι ειναι το δικο σου. Κατι απο σενα πανω μου. Νιωθω πως τοτε εισαι διπλα μου.
Το ξανα κοιταω, οσο γυαλιζει στο φως. Ξαφνικα χαμογελαω. Ποσο λαθος κανω αγαπη μου. Δεν εισαι διπλα μου. Γιατι πολυ απλα, ζεις μεσα μου. Στην καρδια μου.
Εκει ειναι η θεση σου. Εκει ανηκεις.
Και εκει θα σε φυλαω, εκει που εχω καθε τι πολυτιμο. Γιατι οι αναμνησεις του μυαλου, με το χρονο φθειρονται. Χανονται. Η καρδια ομως παντα θυμαται. Αυτες οι αναμνησεις χαραζονται στους χτυπους της. Ετσι ξερω πως θα σε θυμαμαι μεχρι την τελευταια μου ανασα.
Ξαφνου ξεθωριαζουν οι σκεψεις μου. Καποιος μου φωναζει να κανω στην ακρη. Βγαζω το δαχτυλιδι. Το φυλαω στη τσεπη μου προσεχτικα. Γυριζω το κεφαλι μου προς τη φωνη. Βλεπω ενα φορτηγο να ερχεται καταπανω μου.
Ασυνειδητα, κανω ενα βημα πισω, και καταφερνω να σε θυμαμαι για ακομα μια μερα.

Αφιερωμενο, σε Εκεινον.
19/09/2012
​

 

Απάντηση: Το δαχτυλιδι....

απλα υπεροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Απάντηση: Το δαχτυλιδι....

....Δεν σχολιάζω γιατί θα πέσει (απότομα) το επίπεδο ....

Ως ερωτική αφήγηση πάντως είναι καλήήήήήή....

Φιλικά, Μάνος

 

Απάντηση: Το δαχτυλιδι....

Σε ευχαριστώ Χριστιάννα μου. Είναι κάπως λογοτεχνικά αποδωμένο, αλλά συνέβηκε όντως και αυτά σκεφτόμουν εκείνη την ώρα.

Τι εννοείς Μάνο; Όλες οι απόψεις δεκτές. Πες την δική σου  

 

Απάντηση: Το δαχτυλιδι....

Mικρη μου,ολα ζουν αν τα θυμασαι,λεει ενα τραγουδι.
τα φιλια μου.

 

Απάντηση: Το δαχτυλιδι....

Theos sxoreston...........................................

 

Απάντηση: Το δαχτυλιδι....

....Κοίτα.... επειδή (όπως έχω αναφέτει και σε άλλα ποστ) πιστεύω ακράδαντα ότι οι αρσενικοί είμαστε ζώα πολύ απλά στην λειτουργία μας (π.χ. : εισερχόμενο: γυναικείος κώλος - εξερχόμενο: γαμήσι) ... είναι πολύ θετικό να γράφουν συχνά -πυκνά κάποιες υ τις σκέψεις που μπορεί να κάνουνε για τον Κ τους (όποιες κι αν είνσι αυτές) .... μπας και καταλάβουμε ποτέ το τί μπορεί να σκέφτεται η υ μας για εμάς ...

Μάνος 

 

libens volens potens καταρχήν να σου πω συγχαρητήρια για την γραφή σου..... Κατα δεύτερον ο αναγνώστης και πιο συγκεκριμένα εγω μένω με το ερώτημα τι να εγινε Εκείνος μιας και απο ότι καταλαβα η ιστορία αυτη αποτελεί προσωπικό σου βίωμα.... Στοιχεία bdsm δεν βρήκα στο κείμενο αυτο η αλήθεια ειναι, ωστόσο αυτο που διάβασα οφείλω να ομολογήσω μου άρεσε......

Manos291 πράγματι ειναι πολυ βασικο ένας Κ ή μια υ να μιλάει για την υ Του ή εκεινη για τον Κ της...ετσι οι λοιποί βγάζουμε κάποια γενικοτερα συμπεράσματα.... Και χρησιμοποιώ συνειδητά τον όρο γενικοτερα γιατι απλούστατα θεωρω πως όλες οι υ και όλοι οι Κ δεν ειναι ίδιοι. Όπως κάθε προσωπικότητα εχει τα δικα της χαρακτηριστικά ετσι πιστευω πως κάθε Κ ή καθε υ εχει τα δικα του/της πιστεύω-θελω.

 

Αυτός, δεν είναι πλέον στη ζωή.Το έγραψα ένα χρόνο και τέσσερις μήνες αφού απεβίωσε. Κάθε στιγμή μαζί του, κάθε συναίσθημα ήταν έντονα. Το ξέρω πως δεν εμπεριέχει στοιχεία bdsm για αυτό και το έγραψα στο σεξ και σχέσεις   Παρόλα αυτά σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου, όπως και τον Μάνο.

 

Μου κόπηκαν τα πόδια διαβάζοντας ότι πλέον δεν υπάρχει στην ζωή... αυτό είχα καταλάβει αλλά ήθελα να πιστεύω μέχρι που διάβασα το σχόλιο σου ότι έκανα λάθος.... λυπάμαι! να είσαι πάντα καλά!  Εγώ σε ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μας!

 

Απάντηση: Το δαχτυλιδι....

Σε ευχαριστώ και να σαι καλά, πλέον μετά από τρία χρόνια δεν πονάει τόσο, έχει κλείσει αυτό το κεφάλαιο στη ζωή μου, και έχει ανοίξει κάποιο άλλο. Θα τον θυμάμαι πάντα με στοργή και αγάπη, αλλά η ζωή συνεχίζεται  

 

Απάντηση: Το δαχτυλιδι....

Καλη συνεχεια μικρη .. ολα να σου πανε καλα.