bdsm....πραγματικότητα ή απλά θέατρο ?

Στα 42 πλέον, είμαι στον χώρο πολλά χρόνια. Έζησα καταστάσεις όμορφες, παρανοικές, υπερβολικές... ματαιόδοξες αλλά και απίστευτα ηδονικές. Κατέληξα στο εξής : Το bdsm είναι μια κατάσταση μυαλού που ταλαντευετε ανάμεσα στην πραγματικότητα και το θέατρο.
Οταν αυτά τα 2 μπερδεύονται δημιουργούν μια θύελα στο μυαλό που δύσκολα κάποιος κουμαντάρει. Παλιότερα το bdsm ήταν τρόπος ζωής, σήμερα έχει γίνει μόδα. Μόδα που δεν συμβαδίζει με τους πραγματικούς ρόλους και την ουσία.
Γνώρισα γυναίκες που το ήθελαν, που φρίκαραν, που το αγάπησαν.
Η ερώτηση μου είναι πάντα η ιδια : θέλεις να το ζήσεις σαν εμπειρία ή σαν τρόπο ζωης ?

 

Η απάντηση είναι απλή: αν το αντιλαμβάνεσαι ως θέατρο ή μόδα, έτσι το βιώνεις. Ως μία ακόμα εμπειρία μόνο.
Αν όχι, είναι ανάγκη και τρόπος ζωής.

Τί εννοείς, όμως, με τις λέξεις "θέατρο" και "μόδα";

 

Για μένα, όταν υπάρχουν ρόλοι υπάρχουν και ηθοποιοί. Όσο πιο καλά παίζεις τον "ρόλο" σου τόσο καλύτερος ηθοποιός είσαι. Εξάλλου το bdsm είναι παιχνίδι μυαλού σε παράσταση για 2.

 

Και πού είναι το κακό άμα περνάνε καλά;

 

Κανένα κακό. Το θέμα είναι να το από λαμβάνουμε. Με ασφάλεια. ..

 

Δεν είναι μόνο ρόλος. Ρόλο αναλαμβάνουν οι Pros που το κάνουν για ιδιοτελείς σκοπούς, και αυτοί/ες που απλά μυήθηκαν στο χώρο επειδή έτυχε να γουστάρουν το ταίρι τους και δέχθηκαν την ιδιαιτερότητα του χωρίς να τους αρέσει απλά το υπομένουν επειδή γουστάρουν κάποια ή κάποιον.

Για εμένα δεν έχουν πάντα και οι 2 ρόλο ούτε και για τους 2 είναι θέατρο αλλά μόνο για τον έναν. Θεωρώ σπάνια περίπτωση ένα βανιλλα ζευγάρι να το δοκιμάσει έτσι στα ξαφνικά. Οπότε σε μια τέτοια περίπτωση την οποία τη θεωρώ σπάνια είναι θέατρο κανονικό και για τους 2 στο οποίο θα πρωταγωνιστήσουν δύο κομπάρσοι ούτε καν ηθοποιοί.

Το να κάτσει ένα τσόκαρο να σκεφθεί πως αν και καλά το παίξω Κυρίαρχη θα έχω να κερδίσω πχ ότι δεν θα ξανακάνω δουλειές στο σπίτι, ότι θα μπορώ να κάνω ότι θέλω, ότι δεν θα μπορεί να με ελέγξει αλλά απεναντίας εγώ θα τον ελέγχω απόλυτα αυτή δεν είναι Κ είναι απλά ένα τσόκαρο που απλά κοιτάει το συμφέρον της και δεν το κάνει γιατί το νιώθει το κάνει επειδή κερδίζει από αυτό.

Και κάπου εδώ μπαίνει ο παράγοντας μόδα... Ξυπνάει η άλλη βλέπει τα θετικά, υπάρχουν ένα εκατομμύριο μαλάκες που θα τα δώσουν όλα όταν δεν θα πάρουν τίποτα, γιατί αυτή δεν νιώθει κάν ηδονή το κάνει απλά λόγω συμφερόντων και έτσι το BDSM γίνεται μόδα...

Υπάρχει επίσης για εμένα πάλι μια άλλη κατηγορία που το έχει έμφυτο, έχει κυριαρχικά χαρακτηριστικά και υποτακτικά κάποιοι άλλοι οι οποίοι το θεωρούν πραγματικότητα. Υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που νιώθει σε κάποιο σημείο της ζωής του πως η Κυριαρχικότητα ή η υποτακτικότητα τον/την εκφράζει απόλυτα. Αυτές οι κατηγορίες άπαξ και συναντηθούν και δημιουργηθει χημεία μεταξύ τους αγγίζουν την πραγματική ηδονή. Συνήθως αυτές είναι και οι κατηγορίες που έχουν το BDSM σαν τρόπο ζωής ή όταν απέχουν από το είδος της ερωτικής ζωής μαραζώνουν.

Το BDSM έχει κάποια επίπεδα τα οποία σε γενικές γραμμές δεν τηρούνται. Δηλαδή πολλοί αυτοαποκαλούνται σκλάβοι και σκλάβες όταν παράλληλα όμως θεωρούν αναγκαία την ύπαρξη λέξης ασφαλείας. Αυτός ή αυτή είναι ένας τεράστιος ηθοποιός ο οποίος καταχράζεται ένα όρο που δεν αντιστοιχεί στη προσωπικότητα του γιατί ο σκλάβος δεν έχει όρια, τα όρια που έχει τα θετει ο/η Κ. Αυτή είναι η δουλειά του/της Κ. Να μπορεί να αναγνωρίσει πότε πρέπει να σταματήσει κάτι που ξεπερνάει τα όρια παρόλο που ο/η σ έχει το δικαίωμα της αποχώρησης. Αν θέλει πραγματικά ένας/μια Κ να νιώσει την ηδονή τότε θα πρέπει να αντιλαμβάνεται και να αναγνωρίζει τα όρια και να θέσει μια εκπαίδευση η οποία θα φέρει ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη ικανοποίηση η οποία πρέπει να είναι αμοιβαία.

Για να μην μακρηγορώ υπάρχουν ηθοποιοί και υπάρχουν και άτομα που για αυτά το BDSM είναι μια πραγματικότητα γιατί είναι κάτι έμφυτο, είναι κάτι που διέθεταν εσωτερικά και το άφησαν να αναδυθεί!

 

Πάντα!

 

Πραγματικά N_B έχεις εξαίρετη "πένα" πράγμα σπάνιο στις μέρες μας!

 

Ρόλος, εν προκειμένω, δεν σημαίνει "υποδύομαι" μα τον τρόπο που ο καθένας λειτουργεί ή έχει ανάγκη να λειτουργήσει σε συγκεκριμένα πλαίσια ή καταστάσεις.

Με τον τρόπο που εγώ αντιλαμβάνομαι το BDSM, είναι πρωτίστως μια σχέση ουσίας και βάθους, με ξεκάθαρους και κοινά αποδεκτους όρους, ή και όρια ακόμα, λειτουργίας των συμμετεχόντων σε αυτή.
Ο ισχυρός αυτοέλεγχος, η βαθιά αυτογνωσια και η αγάπη στον άλλο μα και στον εαυτό μας, είναι προυποθεσεις.

 

@Δίας Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια απλώς εξωτερικεύω τις σκέψεις μου μέσα από βιώματα.

 

Η ερώτηση μου είναι πάντα η ιδια : θέλεις να το ζήσεις σαν εμπειρία ή σαν τρόπο ζωης ?

Ιδού το ερώτημα..... που κάνω και εγώ πάντα στους άλλους για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα από το πρώιμο στάδιο.