Τι πραγματικά σημαίνει το δέσιμο.

Καλημέρα σας (τέτοια ώρα που το γράφω),

Θα ήθελα να αφιερώσω το νήμα αυτό στο τι νιώθουν οι Αφέντες που δένουν τους σκλάβους τους όπως επίσης και το σκεπτικό των σκλάβων. Πώς νιώθετε όταν σφίγγετε το σχοινί στο σώμα του σκλάβου σας; Είναι κάτι καθαρά φετιχιστικό που πηγάζει από τη θέληση για εξουσία; Νιώθετε πως είστε ένα με τα δεσμά - σαν να τυλίγεστε εσείς οι ίδιοι γύρω από τους σκλάβους σας, σαν να θέλετε να τους "προστατέψετε" ή να τους κρατήσετε απλά παραλυμένους;

Κι εσείς, αγαπητοί σκλάβοι, πώς νιώθετε όταν είστε υπό την επήρεια των κόμπων και των σχοινιών; Είναι απλά μια τιμωρία για σας ή κάτι ανώτερο όπως ένας ιδιαίτερος δεσμός με τον Αφέντη σας;

Θα ήθελα να ακουστούν γνώμες τόσο από Αφέντες και σκλάβους όσο και από κυριαρχικούς και υποτακτικούς.

(Θα παρακαλούσα να σημειωθεί ότι η χρήση αρσενικού γένους δεν αποτελεί κάποιο ρατσισμό απέναντι στο γυναικείο φύλο, αλλά επαμφοτερισμό και για τα δύο φύλα.)

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

 

Είναι σαν μια αγκαλιά και νιώθω μια πολύ ερωτική ταπείνωση, δεμένη. Μιλώ για απλά δεσίματα, τα οποία γνωρίζω, όσο κι αν αγαπώ το bondage ως τέχνη δεν έχω προσωπική εμπειρία σε αυτό  

Ωραίο θέμα, καλημέρα κι από μένα  

 

Εξαιρετικό νήμα, @yagos69!

Για μένα το δέσιμο μπορεί να μεταφραστεί/αποκωδικοποιηθεί μόνο με ενεργειακούς και εικαστικούς όρους. Την ώρα που σΧιμπαριάζω βιώνω έναν ενεργειακό σύνδεσμο ανάμεσα σε μένα και το κουνελάκιόν μου, μια διμερή επικοινωνία, ένα flow εμπιστοσύνης, αβοηθησίας, αφήματος, ειδικά αν το δέσιμο περιλαμβάνει και αιώρηση. Πολύ συχνά νοιώθω το κορμί του bunny μου ως καμβά, πάνω στο οποίο χαράσσονται οι πιο ανίερες, αμαρτωλές πινελιές.

 

Παιδιά σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας.
Μακάρι να το δουν κι άλλοι το νήμα (όσο περισσότερες γνώμες, τόσο το καλύτερο).

 

Aναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου.

 

Το δέσιμο είναι κάτι που επιθυμούσα από την αρχή χωρίς να ξέρω γιατί, είναι επίσης κάτι που άργησε να έρθει.
Το δέσιμο είναι εμπιστοσύνη, πρέπει να εμπιστεύεσαι Εκείνη που σε δένει.
Το δικό της δέσιμο όμως μου έδειξε από μόνο του ότι είναι εμπιστοσύνη, με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορώ να το αισθάνομαι σφιχτά γύρω μου, αλλά να μπορώ και να το λύσω στην στιγμή αν είναι ανάγκη.
Είναι περίεργο γιατί είναι ελευθερία, είναι συνάμα και δράμα για εμένα γιατί είμαι πολύ ''σπαστικός'' μέχρι να δεκτώ τον άλλον να με αγγίζει, γενικά δεν μου αρέσει να με αγγίζουν και όταν είσαι δεμένος σε αγγίζουν εύκολα.

Όμως πιο πολύ μου αρέσει η τελετουργία του μέχρι να με δέσει, η προσοχή που δείχνει όταν το κάνει, η ευχαρίστηση να επιτύχει την τελειότητα.
Μου αρέσει πολύ.

 

Δεν καλύπτει σε καμία περίπτωση το φάσμα του χώρου Μ/μας, αλλά είναι μια από τις λίγες διαδικτυακες εκπομπές (το 10λεπτο Rise up του Vice στο Νetwix) που δέχτηκε να πούμε ανοιχτά 5 κουβέντες γι' αυτό.

http://www.antenna.gr/webtv/watch?cid=c_h_sn_j_bglvu8=

 

Το παραδέχομαι μόνο και μόνο επειδή ελληνικό κανάλι ανέβασε κάτι τέτοιο.

 

Για μένα το δέσιμο αρχικά ήταν ένα παιχνίδι που ήθελα πολύ να δοκιμάσω. Δεν το είδα ποτέ ως τιμωρία, ίσα ίσα θα έλεγα ότι με απελευθερώνει. Όλη η διαδικασία, από την αρχή μέχρι το λύσιμο στο τέλος, είναι ανατριχιαστικά όμορφη. Περιέχει πολλά συναισθήματα, αντιφατικά μερικές φορές, αλλά σίγουρα , για μένα, είναι πολύ σημαντική σύνδεση, είναι έκφραση εμπιστοσύνης και πολύ καλό έναυσμα για την ενεργοποίηση της φαντασίας.

*Να σημειώσω ότι η μέχρι στιγμής μεγαλύτερη παρουσία της ελληνικής bdsm σκηνής (συμπεριλαμβανομένου και του shibari) ήταν η συμμετοχή Ελλήνων performers στο ντοκυμαντέρ του HBO, "Skin to the max".
https://www.greekbdsmcommunity.com/...-ΗΒΟ-στην-Ελλάδα-Τρίτη-3-Απριλίου-2012.38632/

 

Είναι αυτή η αντίφαση που με τρελαίνει! Είναι σαν να "μελετάς" σαν να "εξετάζεις" κάτι...

 

Η 1η δημόσια Κinbaku βραδιά του νέου line-up (Rope Shadow & RedStorm) της ομάδας M/μας (Rope Studies) στα πλάισια του 3μερου Φεστιβάλ Love FUCKtory που διοργανώθηκε με επιτυχία στην σκηνή της Βιβλιοθήκης Μάνου Βολανάκη / Τhe White Rabbit στα Εξάρχεια, το Σάββατο που μόλις μας πέρασε (μόλις λίγες μέρες έπειτα από μια επιτυχή χειρ. επέμβαση που με κάνει να βλέπω καθαρά μόνο από το αριστερό μάτι αυτή τη στιγμή).

Προηγήθηκε μικρή ενημερωτική εισαγωγή (ομιλία) της ομάδας για τις δραστηριότητές μας, την φιλοσοφία του (sui generis είδους τέχνης για εμάς τουλάχιστον) Shibari / Kinbaku, καθώς και για την Ελληνική πραγματικότητα (συγκριτικά με τα δρώμενα του εξωτερικού) τόσο γύρω από το αντικείμενο, όσο και για την BDSM σκηνή (το κοινό άνθρωποι των Τεχνών και των Γραμμάτων οι περισσότεροι).

Το κλίμα θερμό γενικότερα και οι εντυπώσεις καλές, γεγονός που μας χαροποιεί ιδιαίτερα, αφού μέσα σε σύντομο, σχετικά, διάστημα έχουμε καταφέρει σαν ομάδα (με τις αξιοπρεπέστατες διοργανώσεις-δράσεις μας) να προβάλουμε το Iαπωνικό Ερωτικό Δέσιμο σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο φάσμα Ελληνικού κοινού, επώνυμα και ανοιχτά.

Στα πλαίσια, επίσης, του ίδιου Φεστιβάλ η ατομική μου έκθεση φωτογραφίας (υπό τον τίτλο Shibari Shots) στο basement lab του ίδιου χώρου μέχρι και απόψε 16-6-14.

Θερμές ευχαριστίες στον Μaster V, την διοργανώτρια του Φεστιβάλ Άννα Δήμου, τον DJ Misuta Go (για τις εξαίρετες Ιαπωνικές μουσικές επιλογές που μας συνόδεψαν) καθώς και στον Κώστα Χ. για την φωτογραφική κάλυψη της βραδιάς (να σημειωθεί εδώ, πως κάποια χαρακτηριστικά των μελών του team έχουν φλουταριστεί σκόπιμα από πλευράς μας για να μην είναι εύκολη η αναγνώριση / πρόσβαση από κακόβουλα ή ενοχλητικά - δυστυχώς υπάρχουν ανάμεσά μας - άτομα που επιδιώκουν, όπως έχει υποπέσει στην αντίληψή μας και έχει διασταυρωθεί, την παραγκώνιση - σπίλωση της ομάδας μας με ποικίλη - Μακιαβελική θα την χαρακτήριζα - μεθοδολογία).
       
www.ropestudies.com

 

Ερωτικη, αισθησιακη.. Πανεμορφη