Οpinions différentes

Πώς εκφράζει ένα υποτακτικό πρόσωπο είτε την αντίρρηση του είτε μια διαφορετική άποψη σε μία άσσυμετρη σχέση;
Δεν αναφέρομαι μόνο σε πρακτικά θέματα αλλά και σε επίπεδο συζήτησης.

Ζητάει άδεια από τον Κ, Τον παρακαλάει ή υπάρχει και κάποιος πιο αυθόρμητος τρόπος χώρις όμως να υποδηλώνει αυθάδεια ή αγένεια;

Δεν είμαι 100% σίγουρη ότι δεν έχει ξανανοιχτεί παρόμοια συζήτηση αν και έψαξα!

 

Τίποτα, απλά του την λέει. Δεν υπάρχει συζήτηση όταν παρακαλάς ή όταν ζητάς άδεια από τον συνομιλητή σου για να εκφράσεις την άποψή σου.

 

Αν και καθόλου Υ σαν άτομο ( ούτε σεξουαλικά, ούτε στις υπόλοιπες εκφάνσεις της ζωής μου ) έχω την εντύπωση ότι τα Υ άτομα σκιαγραφούνται εντελώς λανθασμένα ως παντελώς άβουλες ανθρωπόμορφες κούκλες...Κατά τ'άλλα ( και για να επιστρέψω στο θέμα αυτού του νήματος ) συντάσσομαι με τον Elysium...Υ.Γ. η δική μου δεν ήθελε να είναι κριτική στην άποψη κανενός...

 

Δεν νομίζω ότι έχει τεθεί ξανά τέτοιο θέμα. Ενδιαφέρον μου φαίνεται   Εξαρτάται από πάρα πολλά πράγματα. Δεν είναι θέμα πρωτοκόλλων.

Τι είναι για αυτό το υποτακτικό πρόσωπο η ελευθερία έκφρασης και πόσο μετράει αυτή η ελευθερία; Για μένα, π.χ. κάποτε αυτή η ελευθερία υπήρξε τα πάντα και ήταν ανάλογη η βαρύτητα όταν την "θυσίαζα".

Τι σημαίνουν για τον Κύριο αυτού του υποτακτικού προσώπου οι διαφορετικές απόψεις και οι διαφωνίες; Ή οι απόψεις γενικά; Δεν έχουν όλη την ίδια γνώμη, σε κάποιους Κυρίαρχους μπορεί να αρέσει να έχει η υποτακτική τους διαφωνίες.

Μπορεί να αρέσει και στους δύο να φλερτάρουν με αυτόν τον τρόπο. Απόψεις, υποχωρήσεις και λοπά και λοιπά. Πλακίτσες. "Πληρωμένες απαντήσεις" μετά από χρόνια και χρόνια, ιδίως για κάποιες που έχουν δώσει πολλά δικαιώματα   Για κάποιες μια υποχώρηση, μια σιωπή, μια μη συνέχιση διαφωνίας με επιχειρήματα μπορεί να είναι ένας ακόμα τρόπος να λένε "σας αγαπώ"...

Δεδομένου ότι στο D/s έχει σημασία να γνωρίζει ο Κυρίαρχος το υποτακτικό πρόσωπο που έχει αναλάβει, ίσως περάσει πάρα πολύς καιρός μέχρι να ξεκαθαρίσει αυτό το θέμα και να βρεθεί σημείο ισορροπίας σχετικά με το αν οι διαφωνίες από πλευράς υποτακτικού είναι κάτι επιθυμητό, ανεκτό ή αδιάφορο.

ΥΓ. Πάντως, απ' όσο μπορώ να γνωρίζω, η υποτακτική δεν είναι οι απόψεις της στα μάτια του Κυρίου της.

 

@gaby
Η αλήθεια είναι ότι αναφερόμουν περισσότερο στον τρόπο με τον οποίο εκφράζει τη διαφορετική γνώμη το υποτακτικό πρόσωπο και όχι στο αν την εκφράζει ή όχι   Για κάποιο λόγο το θεωρούσα δεδομένο στο μυαλό μου ότι την εκφράζει.

Θα μπορούσες να αναλύσεις το Υ.Γ. ;

 

Το υποτακτικό στοιχείο εκφράζεται κατά πώς νιώθει ότι αποδίδεται καλύτερα η διάθεση και η άποψή του. Η διαφωνία είναι διαφωνία, δεν αλλάζει κάτι αν εκφραστεί με τρόπο παράταιρο προς τη σχέση. Εντός της σχέσης και στο πλαίσιο αυτής εκφράζεται.

Όσο για το υστερόγραφο, κάποτε είχα γράψει στο ημερολόγιό μου "Εκείνος ήθελε εμένα, εγώ του έδινα τις απόψεις μου". Αυτό εννοούσα και ευχαρίστως να το αναπτύξω καλύτερα, αύριο  

 

Προσωπικά θεωρώ πως μια σχέση "χτίζεται" μέσα από τις διαφωνίες και τον διάλογο.Ποτέ μου δεν αρνήθηκα σε μια υ να μου πει την διαφωνία της.
Όσο για τον τρόπο που ρωτάς (πάλι προσωπικά) θεωρώ πως η αμεσότητα και ο ευθείς λόγος είναι ότι καλύτερο.

 

Με αφορμή αυτό το ποστ και με πολύ καλή πρόθεση, ρωτώ, τότε πώς βιώνεται η υποταγή στην προκειμένη περίπτωση;

Αν η διαφωνία και ο διάλογος είναι για να κτιστεί η σχέση και δεν έχει συμφωνηθεί προηγουμένως κάτι για το πώς θα βιώνονται οι διαφορετικοί ρόλοι και αν η συμπεριφορά είναι απλά καθημερινή, τότε πώς βιώνεται η υποταγή, πού ανθίζει ο ερωτισμός του D/s και πώς θα γίνει αντιληπτή η ταπείνωση και η ανταλλαγή ελέγχου;

Η γνώμη μου είναι ότι θα μπορούσε η ισορροπία αυτή μεταξύ ελευθερίας έκφρασης και ανταλλαγής ελέγχου να εξαρτάται από τον Κυρίαρχο κατά περίπτωση. Να υπάρχει στον μεταξύ του ζευγαριού διάλογο μια στάση που να δείχνει ότι είναι ο.κ. να εκφραστεί διαφωνία, άποψη κλπ και μια στάση που να δείχνει ότι τώρα δα the name of the game είναι άλλο...  

Εντάξει, το καταλαβαίνω ότι το πηγαίνω λίγο kinky, αλλά λέω εγώ τώρα ...  

 

Ρε, λεβέντες... ξεχωρίστε τα επίπεδα διαλόγου. Θα παίζουμε χόκευ επί πάγου με μπάλα του μπόουλιν και θα ρωτάμε για ποιό λόγο δε βγαίνει το παιχνίδι;

 

Ζητάς άδεια και εκθέτεις με ήρεμο και ευγενικό τρόπο τα επιχειρήματά της διαφωνίας σου. Η λεξη κλειδί εδώ είναι τα επιχειρήματα.
Δεν κάνεις χαρακτηρισμούς προς το άτομο (τον/την Κ σου) και δεν χαρακτηρίζεις τις απόψεις ως ανούσιες, ανόητες ή οτιδήποτε άλλο.

Όσο αφορά τις απόψεις επί της σχέσης, τους κανόνες αυτών των απόψεων θα στις δώσει ο/η Κ σου. Το κατά πόσο δηλαδή θα τις λάβει υπ'οψιν του/ της.

Αν διαφωνείτε σε θεμελιώδη ζητήματα ίσως είναι καιρός για αναθεώρηση συνολική.

 

Yummy! Καλύτερο κι από παγωτο σοκολάτα  

 

Εξαιρετικό νήμα!

Καταρχάς, θα συμφωνήσω με το οτι οι διαφωνίες όχι μόνο δεν είναι απευκταίες, τουναντίον είναι θεμιτότατες και μπορεί να αποτελέσουν τον μοχλό να "δέσει" μια ασυμμετρία, μέσα από τις ζυμώσεις που προκαλούν.

Από την άλλη μεριά, μια υ που διαφωνεί με στυλ "τι λε, ρε Μαστρομήτρο, κατσ' κατ' να σου πω εγώ πώς έχει τα πράγματα" δεν πλήττει μόνο αισθητικώς τη σχέση εκείνη τη στιγμή, αλλά ακυρώνει εαυτόν και ροκανίζει τα θεμέλια της ασυμμετρίας. Ο Κ βάζει τα πλαίσια στα οποία το υ μπορεί να εκφράσει τις διαφωνίες του. Προσωπικά, είμαι υπέρ μιας μη-θεατρικής και ανεπιτήδευτης προσέγγισης, που να ρέει φυσικά από το υ, κάτι που ουχί σπανίως προκύπτει μέσα από δοκιμή-και-πλάνη (trial and error).