Τελικά τι είναι η πουτανιά;

Η Μαλβίνα λέγεται ότι είχε πει:

Μου φαίνεται απολύτως ενδιαφέρουσα προσέγγιση και ρωτώ τη γνώμη σας γι' αυτό και γενικότερα.

Ακόμα, ως γυναίκα εντυπωσιάζομαι και διερωτώμαι, αν η πουτανιά συνεπάγεται ένα γυναικείο σώμα αποκλειστικά απασχολημένο για την απόλαυση των αντρών και πιθανότατα μια ψυχή αντίστοιχα προσανατολισμένη, τότε, χωρίς τις προαιώνιες προκαταλήψεις, τι ελπίδες σκέτης σεξουαλικής ικανοποίησης του άντρα με τον οποίο σχετίζεται θα είχε μια γυναίκα; Θα ήταν διαφορά πατινιού με καινούργιο και καλό αυτοκίνητο 2.000 κυβικών; Για πόσο η αγάπη του χρήστη προς το πατίνι του θα διατηρούσε την διάθεσή του να το χρησιμοποιεί προς απόλαυση;

*http://www.elenixenou.com/content/μαλβινα-καραλη#sthash.DPo4JEGp.dpuf

 

Πουτανιά είναι μονάχα η έλλειψη ειλικρίνειας και προπάντων η αφαίρεση του δικαιώματος της επιλογής αυτού που είναι δίπλα μας...ακόμη και για ένα βράδυ...χρησιμοποιώντας το ψέμα η εκμεταλλευόμενοι την ξεκάθαρη αδυναμία του ( η την ανασφάλεια του )...Σίγουρα δεν είναι στο κορμί και στο πως ο καθένας το ορίζει η το διαθέτει...δεν είναι σίγουρα στις απλές προθέσεις αλλά σίγουρα είναι στην ολοκλήρωση τους μέσω της προαναφερόμενης επιβλαβούς για το άλλο μέρος συμπεριφοράς....Το αντίστοιχο λήμμα για έναν άντρα θα έλεγα πως είναι η πουστιά...

 

Πουτανιά θεωρώ πως είναι η προσπάθεια ενός ατόμου ανεξαρτήτως φύλλου να κερδίσει κάτι απο ένα άλλο άτομο χωρίς όμως να το ομολογεί. Δηλαδή κερδοσκοπία + έλειψη ειλικρίνειας = πουτανιά.

 

Η πουτανια στην ψυχη το χειροτερο.

 

Πουτανιά (στον ερωτικό - σεξουαλικό τομέα) είναι να μην σέβεσαι τον σύντροφο που έχεις δίπλα σου. Καθετί που μπορεί να τον προσβάλει, εξαιρουμένων φυσικά των υπερβολών και των παραλογισμών.

Δεν είναι κάποιο "extreme" ντύσιμο ή κάποια "παράξενη" κίνηση, αλλά πολύ περισσότερο η σκέψη και ο λόγος της όποιας πράξης. Με λίγα λόγια όσα κρύβονται πίσω από την όλη κίνηση...

 

Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες: πουτανιά (αρσενική ή θηλυκή) είναι ο μη σεβασμός του συντρόφου σου, η διπλοπροσωπία και γενικώς η ανειλικρίνεια.

 

Αφού αυτοεξεφτελιστώ σε όόόόόόόόόόλη την κοινότητα που τώρα (!!), ναι, τώρα κατάλαβα την σημασία της αποκλειστικότητας για την αντρική ψυχή, αφού σας ευχαριστήσω για τις απόψεις σας, ρωτώ, με της Μαλβίνας τον αφορισμό κανείς δεν συγκινήθηκε;

 

Αφού δεχτώ με αληθινή συμπάθεια και περίσσιες δόσεις χαμόγελου την ειρωνεία σου περί αντρικής ψυχής...λες και οι "κακομοίρες" οι γυναίκες την αποκλειστικότητα την έχουν λάβαρο χαχαχα....Η λες και είναι θέμα φύλου τόσο η πολυγαμία όσο και η υποκρισία...Για αυτό αν το θεωρούσες ορθό κι εσύ, ας αποφεύγαμε τις γενικεύσεις...Εγώ τουλάχιστον δεν μίλησα για αποκλειστικότητα, αλλά για πλάνη...ψέμματα...απόκρυψη....δόλια υφαρπαγή επιλογής...Όσον αφορά τον αφορισμό της Μαλβίνας, εγώ τουλάχιστον δεν συγκινήθηκα καθόλου....Γιατί με το φτωχό μου το μυαλό το εξέλαβα ως "πουτανιά είναι να μην κάθεσαι σε κάποιον" και δεν εννοώ μόνο σεξουαλικά...Δηλαδή για να μην είμαι "πουτάνα/καθίκι θα πρέπει να ικανοποιώ τις ανάγκες των άλλων...του οποιουδήποτε άλλου ντε και καλά? Συγνώμη για τον τόνο που ίσως και να φαίνεται επιθετικός...Αν έκανα λάθος εκτίμηση, ευχαρίστως να επανορθώσω η ακόμα και ν' αλλάξω άποψη κατόπιν σοβαρών επιχειρημάτων...

 

Νομίζω ότι πολλές φορές τα όσα περιγράψαμε παραπάνω μπορεί να συνάδουν και στην αποκλειστικότητα.

 

Μάλλον η "π" την μη διαθεσιμότητα ορίζει. Πολυεπίπεδα.
Μη διαθεσιμότητα στην μέσα κι έξω αλήθεια και ειλικρίνεια, μη διαθεσιμότητα σε ζωντανά συναισθήματα, μη διαθεσιμότητα στον Ανθρωπο, στον σύντροφο..
Ο διαθέτων "π" ούτε στον εαυτό του δεν είναι διαθέσιμος.

 

Οκ, σου βγάζω το καπέλο. Ωραίο και αληθινό το σχόλιό σου lexy!

 

Ευτυχώς η δυστυχώς την διαθεσιμότητα ( κατά την ταπεινή μου γνώμη ) πρέπει να την οριοθετούμε...Αν η Μαλβίνα ήταν ικανή να "δίνεται" σε όποιον τύχαινε στον "δρόμο" της, της βγάζω το καπέλο...Φαίνεται ότι είχε τεράστια αποθέματα...Εγώ που είμαι ένας άγνωστος και απλός Κ. μέσα σε πολλούς άλλους άγνωστους και απλούς Κ. η Γ. η οποιοδήποτε όνομα έχουν, είμαι διαθέσιμος μονάχα για εκείνους που για κάποιο λόγο "εισέβαλαν" στα σώψυχα μου...θα είναι κάποιοι λιγοστοί και αληθινοί φίλοι, θα είναι κάποια σύντροφος η το πήδημα μιας νύχτας, κάποια άγνωστη που ίσως είχε μπει και να ξαναμπεί από κάποια χαραμάδα στη ζωή μου...θα είναι κάποιοι ελάχιστοι από τους συγγενείς μου...Και σε εκείνους που επέλεξα ( η που ένιωσα χωρίς να είχα άλλη επιλογή...γιατί η καρδιά δεν έχει επιλογή, μονάχα χτυπάει )...δίνω ότι έχω δικό μου...υλικό μαι μη...αγόγγυστα...δίχως υπεκφυγές...δίχως κάνουλα...δίχως σκοτάδια...και το "όμορφο" και το "άσχημο"...Άραγε για κάποιους είμαι μεγάλη πουτάνα...για κάποιους άλλους όχι...Μου φτάνει και μου περισσεύει...Δεν μπορούμε να είμαστε αρεστοί σε όλους...ούτε και να δίνουμε σε όλους τα ίδια πράγματα...