Ξυπνάς μια μερα κ συνειδητοπoιεις οτι εισαι ...submissive?

Elysium, ίσως να έχεις και δίκιο σε αυτό που λες. Σωστός. Αλλά ίσως και να είναι άλλου είδους καθωσπρεπισμός. Σίγουρα δεν είμαι ο καταλληλότερος για να εκφέρει άποψη, όντας πολύ "άναρχος" και σε αυτό το θέμα...

 

Σε αυτή την περίπτωση κάθομαι και σε κοιτάω ( κρατώντας τον κουβά για να τα πάμε μετά στην ανακύκλωση χχαχαχα ). Γιατί σίγουρα θα κάνεις πολύ καλύτερη "δουλειά" από εμένα και εκείνο είναι που μετράει   

 

Ξυπνας μια μερα και συνειδητοποιεις οτι κανεις εχει λογικη, δεν εισαι ο μοναδικος και με την ερμηνεια που σου εδωσαν βγαζεις και λιγο νοημα για το ποιος εισαι. Μερικες επιλογες. Να σε παρειι από κατω, να πεις ειμαι χαλασμενος, ανωμαλος, διεστραμενος. Αλλη να το θαψεις και να προσποιηθεις οτι δεν περασε και η τελευταια να αντιληφθεις ποιος εισαι, να μαθεις καθολικα ποιος εισαι και να ζησεις. Να ζησεις οπως θες.

 

Δεν υπάρχουν "χαλασμένοι" και ανώμαλοι. Υπάρχουν μόνο διαφορετικά γούστα, τα οποία δεν αφορούν κανέναν και κανείς δεν χρειάζεται να απολογηθεί γι' αυτά.

 

@lucozade και @Black Butterfly σας βγάζω το καπέλο... 

 

Πρωτα απ ολα γιατι ζητας συγνωμη που εξομολογηθηκες κατι προσωπικο, αυτος δεν ειναι και ενας απο τους λογους που υπαρχει το site? Καποιες πιο προσωπικες εξομολογησεις που δεν τις κανεις ευκολα η και καθολου σε ατομα που υπαρχουν στη ζωη σου. Δε με κουραζει/βαριεμαι να ακουω ιστοριες αλλων, ισα ισα..   Το ξερω οτι θα φαω τα μουτρα μου, επειδη ειμαι πεισματαρα και ξεροκεφαλη. Αλλα δεν ενδιδω ευκολα σε τιποτα και σε κανεναν. Και το οτι μου πηρε τοσα χρονια να "ξυπνησω" και να αντιμετωπισω το τι μου συμβαινει, κι αυτο απο μονο του λεει πολλα. Σου ευχομαι να ερθει στη ζωη σου αυτο που θελεις, οσο το ευχομαι και για μενα. Παρεμπιπτοντως κι εγω περιπου πριν τον γαμο ημουν. Ετσι λεγανε ολοι οι αλλοι τουλαχιστον. Βερες παντως δεν πηραμε (κατι ειναι και αυτο, δεν εγιναν τα εξοδα)

Επιπλεον Δε λεω οτι γερασα, αλλα ειμαι αυτο που λενε ατομο που γεννηθηκε γερος, χαχα Παντα νιωθω μεσα μου την υποχρεωση να ικανοποιω τα θελω των αλλων και να περιοριζομαι στα πρεπει τους, γενικα δεν εχω εμπειριες, νιωθω οτι περναει η ζωη μου και εγω απλα επιβιωνω, δεν ζω. Θελω να αλλαξει αυτο. Και ειμαι ανυπομονη ναι, αλλα οχι ντε κ καλα να γινω Υ κι αυτο θα μου λυσει τα προβληματα. Ξερω ποσο το περιπλεκω μαλιστα.. και με πνιγει γιατι περα απο το οτι ειμαι κλειστη, ειμαι και σε εναν χωρο επαγγελματικο οπου το τελευταιο που μπορεις να φανταστεις η να αποδεχτεις ειναι οτι εχω αναλογη "διαστροφη". Και μου δημιουργει ακομη μεγαλυτερες τυψεις, αλλα τελος παντων, φτανει η κλαψα. Ολα αυτα τα εντασσω σε ενα γενικοτερο πλαισιο κακομοιριας και καταντιας, οχι καθαρα σεξουαλικο, πληροφοριακα τωρα αυτο. Δεν ξερω αν ειναι ο ορισμος της αυτολυπησης, αλλα στ αληθεια νιωθω οτι θα μεινω μονη μου.   Πως γινεται να μην θελω κανεναν και να μην ειμαι ευχαριστημενη με τιποτα? Μου φαινεται κομπλεξικη ειμαι κατα βαση και μετα Υ. Επιπλεον, ναι τωρα φαινεται να σνομπαρω τα συναισθηματα και τις αγαπες, αλλα θα μου περασει, δεν τα εννοω πραγματικα. Ξερω οτι μπορει να συνδυαστει. Ευχομαι να μπορει να συνδυαστει!

Υ.γ. @yagos69 δεν ειναι καθολου αντρα θελω τωρα τον θελω. Με παρεξηγειτε νομιζω, ισως εκφραζομαι και υπερβολικα, το drama ρεει στο αιμα μου   Ειμαι ανυπομονη να μαθω πραγματα, και σε δευτερο βαθμο να τα ζησω. Σχεδον ξερω οτι δε θα τα ζησω. Και αν λαβεις υποψην το επαγγελμα μου, κλαφτα Χαραλαμπε. Συν το οτι για καποιο περιεργο λογο με πλησιαζουν αντρες ενος συγκεκριμενου μονο χωρου, δεν ξερω, ειναι παραλληλα αστειο και λυπηρο. Το φιλικο μου περιβαλλον επισης δεν ειναι καταλληλο να συζητησω τετοια θεματα. Επομενως, θελω δεν θελω, νιωθω την απελπισια που προανεφερα, υπο αυτη την εννοια, οχι του να βρω αντρα. Τι να τον κανω, αφου ειπαμε θα παρω γατες  

Υ.Γ2 Πιο πανω εγραψα "φτανει η κλαψα". Συνεχιζω ολο το υπολοιπο μηνυμα με κλαψα. Χχαχχαα, το οτι διασκεδαζω τον εαυτο μου ειναι θετικο ομως, οχι?  

 

Δεν υπάρχει αυτό που λές έχω συναντήσει σε άλλη χώρα όλα τα επαγγέλματα στο BDSM... Tα πάντα...

 

Καλησπέρα Λία,

Απ' αυτά που έχεις παραθέσει μέχρι στιγμής, το ασφαλέστερο συμπέρασμα που μπορώ να βγάλω είναι οτι εξακολουθείς να βιώνεις μια ερωτική απογοήτευση και μάλιστα αρκετά έντονη. Διαφαίνεται κυρίως από την έντονη αναφορά στον πρώην, στις κατ' εξακολούθηση αναφορές για τις αδυναμίες της σχέσης και σε μια γενικότερη αρνητικότητα που προϋπάρχει, κυρίως λόγω των μεγάλων προσδοκιών που είχαν δημιουργηθεί (από εσάς ή και τον κοινωνικό σας κύκλο) που απ' ότι φαίνεται οδήγησαν σε μεγάλες απογοητεύσεις. Απολύτως λογικό θα έλεγα και απολύτως ανθρώπινο να συμβαίνει. Όποιος ισχυριστεί οτι δεν έχει βιώσει κάτι αντίστοιχο ή λέει ψέμματα ή δεν έχει κάνει ακόμα σοβαρή σχέση.

Θέλω να πιστεύω οτι όλα αυτά είναι όμορφα μαθήματα (το αναφέρω με την καλή έννοια) που προσφέρει η ζωή και ίσως σημεία καμπής της ανάπτυξης της ενήλικης συμπεριφοράς του ανθρώπου που οδηγούν και στη δημιουργία χαρακτήρα. Είσαι πολύ τυχερή που βίωσες οτι βίωσες σε αρκετά μικρή ηλικία και ως εκ τούτου δεν αναγκάστηκες να μπεις σε μια μακροχρόνια διαδικασία που και δύσκολα θα ξέφευγες και θα σε οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια από μια προβληματική σχέση σε μακροχρόνια καταπίεση και μελλοντική δυστυχία.

Σε πρώτη φάση ίσως θα ήταν καλύτερο να αφήσεις τα φόρουμ και τις αναλύσεις, να κάτσεις να ηρεμήσεις, να αφιερώσεις λίγο παραπάνω χρόνο στον εαυτό σου και να κάνεις πράγματα λιγότερο εγκεφαλικά που συνάδουν με την εποχή (π.χ. θάλασσα, διακοπές κτλ). Ίσως επίσης να ήταν καλύτερο να αφήσεις την εσωτερική αναζήτηση για λίγο αργότερα, σε φάση που θα μπορείς να δεις και τα πράγματα λίγο πιο ξεκάθαρα και κυρίως που θα μπορείς να κρίνεις αν όλα αυτά που βίωσες, ακούς και σκέφτεσαι τελευταία έχουν νόημα ή όχι. Χρειάζεσαι χρόνο για να ξαναβρεις τις ισορροπίες σου. Τέλος, προσπάθησε να αποφύγεις όσο μπορείς να μπαίνεις σε λογικές cat-lady, που αυτή τη στιγμή είναι μάλλον απόρροια της απογοήτευσης που νιώθεις, παρά κάτι άλλο. Δε θα σε βοηθήσει σε τίποτα και θα σε "ρίξει" ακόμα περισσότερο ψυχολογικά. Προτίμησε τις ευχάριστες σκέψεις.

Απλά, προσοχή, μεγάλη προσοχή, γιατί αυτή τη στιγμή είσαι ευάλωτη και είναι εξαιρετικά ορατό σε ένα πιο επιτήδειο μάτι. Μεγάλο κορίτσι είσαι, καταλαβαίνεις.

Φιλικά,
HA

 

@Elia : Εμ πώς να το καταλάβω βρε παιδάκι μου; Εντάξει, ζητώ συγγνώμη. Ήταν καθαρά στο επίπεδο της πλάκας αυτό που είπα κι όχι για να προσβάλλω. Και σε παρακαλώ όχι πληθυντικό. Οι ηλικίες μας δεν διαφέρουν τόσο πολύ πίστεψέ με.
Δεν φαντάζεσαι πόσο σε καταλαβαίνω. Εγώ να δεις πείσμα (ειδικά σε τέτοια θέματα)! Και με πέτυχες και σε ίδια κατάσταση αυτόν τον καιρό! Επειδή λοιπόν ξέρω ότι όσο το κυνηγάς ποτέ δεν θα σου έρθει (αυτό το άτιμο το σύμπαν   ) άσε τον χρόνο να κυλήσει. Απλά όταν δεις την ευκαιρία μπροστά σου (και πίστεψέ με θα φανεί ποια είναι η σωστή) άδραξέ την και, από 'κει, συνέχισε το παιχνίδι.

 

Τώρα...αν εγώ πω...take it easy Και enjoy the ride...... οι ορμόνες των γυναικών σταθεροποιούνται επαρκώς μετά τα 30 ... εξού και το γεγονός ότι τους καλύτερους οργασμούς μας τους έχουμε μετά τα 30...Που σημαίνει ότι η συνεχής ξενερα, δεν βοηθάει τον έρωτα, ούτε τις σχέσεις, ούτε την ψυχική ηρεμία....

Κατά τα λοιπα, θα σου πω αυτό που έκανα εγώ... αφου προσπαθούσα έτσι, προσπαθούσα γιουβέτσι, - η έλλειψη βίας δεν βοηθούσε - και προσπαθούσα και ανάποδα
ε κάποια στιγμή -δεν βαρέθηκα εγώ-...βαρέθηκε το μουνί μου. Δεν ξέρω πως να το πω... δεν ήθελε πλέον να καυλώσει...(πιο κυνικό απο εμένα βλέπεις)
(ΚΑΙ γιατι δηλαδη να καυλώσει αφού τόσα χρόνια προσπαθουσε και δεν τελείωνε με τίποτα;;; 

Και εν τέλη τι έφταιγε εκτός απο το ψυχολογικό ; (καταπίεση σαδισμού, προσπάθεια να γίνω στρέιτ κ.ο.κ)

1. ΟΡΜΟΝΕΣ.Ναι ναι είχα κάνει υποθυρεοειδισμό και είχα και σχεδόν μόνιμα χαμηλό σίδηρο...ε τι να σου κάνει και το σωματάκι;

...και

2. η έλλειψη ενός καλού sex toy που να προσφέρει και κλειτοριδικό και κολπικο και squirting... (μα τι κάνουν τόσα χρόνια οι εταιρίες; Μόνο με την κλείτο ασχολούνται;;;; απαράδεκτες...Θα κατέβω σε διαδήλωση μαζί με μία ακομα φιλήδονη τσούλα που ξέρω... ή μάλλον 2... ή τώρα που το σκέφτομαι πρέπει να είμαστε αρκετές (άντρες-γυναίκες)...


Οπότε τί προτείνω;;;;

1. αναμονή μέχρι τα 30 δεν βοηθάει..αν και στα 35 σου θα με θυμηθείς ... γιατι ο,τι και να κάνεις δεν πρόκειται να ευχαριστηθείς σεξ όπως μετά τα 30 που αφενός τους έχεις όλους γραμμένους (πλέον βαριέσαι να ασχολείσαι με απόψεις και πιστεύω των άλλων για εσένα, ειτε αυτος λεγεται φιλος , είτε μπαμπας-μαμα, είτε γκομενος) και αφετέρου, είπαμε...ορμονικά αναπτύσσεσαι ...+ το οτι χαλαρώνεις και απαιτείς όσα θες. (έχεις και δικο σου μισθό, δικο σου ενοίκιο οποτε όποιον δεν θες τον διώχνεις χωρις ενοχές αφου δεν πληρώνει κ.ο.κ)

2. ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ....ναι ναι....η έλλειψη οργασμού στις γυναίκες μπορει να είναι ΚΑΙ (για να μην πω κυρίως) καθαρά σωματικό πρόβλημα που δεν έχεις εντοπίσει (ορμονες ,παράσιτα, μυκητιάσεις, σιδηρος, αβιταμίνωση, χρόνια ανεμία κ.ο.κ ) .

3. Καλός χαλαρος παιχνιδιάρης παρτενέρ και SEX TOYS.... η χαρά του οργασμού δεν θέλει ταμπού και αηδίες. Κάποιες γυναίκες ζοριζόμαστε περισσότερο και θέλουμε
εξειδικευμένα SEX TOYS... δεν ειναι ντροπη.

4. Ε και ένας ψυχολογος να λύσεις συστολές και ο,τι άλλο σε κρατάει πίσω δεν θα έβλαπτε...εμενα με βοηθησε πολύ αν και άργησα και πήγα αφου βρήκα τον οργασμό μου.
(Ε πήγα για άλλα θέματα…όπως το να χάσω τον μισθό μου για να μπορώ να μιλάω ασταμάτητα και άλλα τέτοια)

ΥΓ> δεν ακολουθεί διαφήμιση για sex shop ,γιατι δεν μου δίνουν ποσοστά και τους σνομπάρω.

 

Ολα αυτα που μου λες τα κανω, η τουλαχιστον προσπαθω να τα κανω γιατι αν απο τη φυση σου ανησυχεις για ολους και για ολα ειναι λιγο δυσκολο να αποστασιοποιηθεις και να ηρεμησεις.. Παρολα αυτα , ειμαι μονη μου εδω και εναν χρονο, δεν βγηκα ΜΟΛΙΣ απο αυτη τη σχεση. Ναι, δεν περασε και αιωνας, αλλα βολευτηκα στην αδρανεια και δεν το βλεπω ουτε και αυτο ως καλο. Να τονισω για αλλη μια φορα οτι δεν καιγομαι να ζησω την εμπειρια το συντομοτερο δυνατο. Επιπλεον ειμαι σε θεση να κρινω, ευτυχως διατηρω ψυχραιμια σε καταστασεις που την απαιτουν και δεν παιρνω βεβιασμενες αποφασεις. Ποσο μαλλον αποφασεις που συνδεονται αμεσα η εμμεσα με την σωματικη και ψυχικη μου ακεραιοτητα :Ρ Οι λογικες cat lady ειναι μεταξυ σοβαρου κι αστειου, αν και θα ηθελα ενα ακομα pet περα απο τη βρωμοκατσαριδα που συναντω καθε βραδυ στον παγκο της κουζινας και ειμαι τερμα κοτα να την σκοτωσω και να ησυχασω κι εγω και αυτη.
Τα παιρνω πολυ θετικα ολα οσα μου ειπες, προσπαθω οσο μπορω, να βρω ισορροπιες, πιστεψε με   Δεν ειναι παντα τοσο ευκολο.

 

Κι εγω σιχαινομαι τις κατσαριδες τοσο πολυ που ουτε να τις σκοτωσω δε μπορω! Don't worry παρε μια γατουλα να τις καθαριζει :Ρ