Κ/Υ Λαβύρινθος για διαταραγμένες προσωπικότητες η αναπόφευκτο ταξίδι για "διψασμένους" ?

Χαίρομαι που δεν ήμουν "άκαιρος". Βλέπεις δεν μου ήταν εύκολο να γράψω χωρίς να χάσω τον αυθορμητισμό μου ( και κατά συνέπεια την ροή της σκέψεως μου ), αλλά ταυτόχρονα και να μην ξεπεράσω τα εσκαμμένα. Το session σε κάποιους δίνει. Προφανώς σε εσένα κι εμένα που συζητάμε εδώ αυτή την στιγμή, όχι. Ακριβώς, συμπληρωματικότητα και χημεία που δεν είναι δυνατόν να υπάρχει με όλους/ες...με βρίσκεις παντελώς σύμφωνο. Το λοιπόν από την στιγμή που όπως είναι λογικό ο καθένας μας μιλάει βάσει της εμπειρίας του. Για να βρούμε "κοινό τόπο" η καλύτερα ακόμα, να δώσουμε τροφή για σκέψη. Εννοείται ότι αναζήτησα τη γνώμη/βοήθεια σας για προσωπικούς λόγους και τουλάχιστον "πρέπει" να την ακούσω. Έλεγα, εμένα σαν χαρακτήρα Κ η "βανίλιας" όταν ήμουν ( και μπορεί και να ξαναγίνω κάποτε...ποιος ξέρει ), με τραβούσαν πάντα οι αρκετά ως υπερβολικά δυναμικές γυναίκες. Δεν άντεχα εκείνες που δεν μπορούσαν να μου "κρατήσουν κεφάλι" . Το αποτέλεσμα? Σχέσεις η "σχέσεις" που αργά η γρήγορα ναυαγούσαν γιατί εγώ την "τριβή" την άντεχα, εκείνες όμως όχι. Μπορούσα άνετα να συνεχίσω να "πολεμάω" μαζί τους, αλλά εκείνες όχι. Και ένα Κ στοιχείο άντρας η γυναίκα δεν δέχεται να θέσει εαυτόν υπό κανένα. Άρα το σφάλμα ήταν "by default", δεν υπήρχε συμπληρωματικότητα και δεν πηγαίναμε πουθενά, αντιθέτως παραμέναμε στάσιμοι με αποτέλεσμα τον εκφυλισμό της σχέσης και τον νομοτελειακό "θάνατο" της. Σαν δυο τίγρεις στο ίδιο κλουβί ήταν λογικό να κατασπαραχθούν στο τέλος. Το άλλο ζήτημα ήταν με τις λανθάνουσες switch η Υ, γυναίκες οι οποίες αν και δεν το δήλωναν ( πιθανότατα επειδή ούτε γνώριζαν τον όρο ) με εκείνο τον τρόπο φερόντουσαν ( ούτε εγώ με θεωρούσα Κ, απλά με αντιλαμβανόμουν σαν κάποιο με πολύ ισχυρό χαρακτήρα, δίχως ετικέτα ). Γιατί λανθάνουσες? Απλά γιατί δεν τους "επέτρεπα" με την συμπεριφορά μου να εκδηλώσουν το Κ στοιχείο του χαρακτήρα τους, η το Υ τους μέχρι τέλους κρατώντας τες σε ένα λυκόφως... Το "κακό" ήταν ότι σε ένα λυκόφως παρέμενα κι εγώ...Όταν έφτανα ένα βήμα πριν να "διασχίσω" την όχθη της απόλυτης ανταλλαγής δύναμης, μπλόκαρα...Επειδή θεωρούσα "κακό" να έχω τόση δύναμη η έλεγχο πάνω σε κάποια άλλη...Αποτέλεσμα? Στο τέλος "μαραινόμασταν" και οι δύο...το Υ στοιχείο επειδή δεν ελάμβανε από το Κ αυτό που θα ήθελε και το Κ επειδή δεν εκφραζόταν πλήρως...Η αλήθεια ξέρεις ποια ήταν? Δεν ένιωθα ακόμα άξιος η αρκετά δυνατός για να αναλάβω μια τόσο σημαντική ευθύνη απέναντι σε κάποια άλλη...Τα περί "Δημοκρατίας" που πιπιλούσα στο μυαλό μου, ήταν απλά άλλοθι για την αδυναμία μου να ελέγξω τον εαυτό μου...Ήμουν σαν να έδινες τα κλειδιά μιας Ferarri σε κάποιον που μόλις είχε βγάλει δίπλωμα οδήγησης...

Σου ζητώ συγνώμη αν χρησιμοποίησα την παρέμβαση σου για να "ανοίξω" ακόμα περισσότερο το νήμα...Και σε ευχαριστώ στα αλήθεια που μου έδωσες την οπτική σου...Προσπαθώ να καταλάβω κάποια πράγματα που είναι πέρα από εμένα...και την ψυχολογία ενός Υ στοιχείου ομολογώ ότι ίσως και να την ακουμπάω επιφανειακά αλλά σίγουρα δεν την κατέχω...Και μου χρειάζεται να την κατανοήσω όσο το δυνατόν περισσότερο. Επειδή θα ήθελα να είμαι πρώτα καλός σύντροφος για την σύντροφο μου και μετά σωστός Κ για την Υ μου ( τουλάχιστον το προσπαθώ )...Για μένα είναι σημαντική η γνώμη ( και γιατί όχι, διδαχή ) ενός ατόμου που ορίζει συνειδητά εαυτόν ως Υ. γιατί μ' ενδιαφέρει κυρίως η ψυχολογική πλευρά του "θέματος" ( επέτρεψε μου τον αδόκιμο χαρακτηρισμό )...

 

Προσεγγίζοντας τη σχέση Υ/Κ ως παρατηρητής, άρα καθαρά διαισθητικά, φρονώ πως τείνουμε να εστιάσουμε περισσότερο στο είδος της σχέσης και λιγότερο στη βαθύτερη -άρα αναλλοίωτη- σημασία της. Μιά σχέση αθροίζει τις πολυπλοκότητες των μερών που τη συναπαρτίζουν και την πολυπλοκότητα της συνύπαρξης. Κοντολογίς, μιά σχέση Υ/Κ είναι πολυδιάστατη επειδή όλες οι σχέσεις είναι πολυδιάστατες.

Στο θέμα της διαταραχής, η Ψυχολογία έχει αποφανθεί (μετά από παλινωδίες δεκαετιών, είναι η αλήθεια). Ξεκινώντας από το μπαμπά Φρόυντ μέχρι τις μέρες μας, υποστηρίζεται πλέον οτι δεν υπάρχουν διαταραγμένοι άνθρωποι και σχέσεις, αλλά μη λειτουργικοί άνθρωποι και σχέσεις. Οποιαδήποτε σχέση ικανοποιεί τους μετέχοντες σε αυτήν και λειτουργεί σε όλα τα επίπεδα και με κοινή συναίνεση των μερών χαρακτηρίζεται υγιής σχέση, ακόμα και αν οι εξωτερικοί παρατηρητές δεν την αποδέχονται.

Μιά Υ/Κ σχέση μπορεί να είναι από μιά κίνκυ συνεύρεση "περιορισμένης ευθύνης" μέχρι σχέση μέντορα-μαθητή, ή όπως την αποκαλούσαν στην αρχαία ελλάδα "εραστή-ερώμενου". Μπορεί να είναι σχέση ανάγκης ή σχέση ζωής. Οπως και νά χει, τα όρια τα θέτον σε κάθε περίπτωση οι ίδιοι οι εμπλεκόμενοι.

 

Φίλτατε @peleas έχεις την "κακή" συνήθεια να με καλύπτεις με τα λεγόμενα σου 9 φορές στις 10...Δεν θα είχα τίποτε άλλο να προσθέσω παρά να σου βγάλω το καπέλο ( αν και διαισθάνομαι κι εγώ ότι το "χειροκρότημα" σε ενδιαφέρει ποσώς ). Μεστός λόγος, ακόμη πιο κοφτερή η "ματιά" σου και ( κατ'εμέ πάντοτε ) ενδελεχής η σκέψη σου. Η παρουσία σου είναι ειλικρινά ένα πολύ ευχάριστο "δώρο". Καλή σου ημέρα.

 

Ευτυχώς που υπάρχει και αυτή η 1 στις 10. Φαντάσου να συμπλέαμε σε όλα. Θα είχαμε μιά βαρετή σχέση....χαχαχα
Να είσαι καλά, φίλε μου και να συνεχίζεις να μας ιντριγκάρεις...

 

Χαχαχα, το ίδιο θα έλεγα και εγώ για εκείνη την 1 στις 10...αλλιώς το παράνομο μας ειδύλλιο θα ήταν εντελώς άνοστο φίλε μου και θα έπρεπε να το λήξουμε αδόξως χαχαχα.   
Να είσαι καλά και εσύ. Και να συνεχίζεις να μας χαρίζεις την "πλούσια" σκέψη και την άψογη συμπεριφορά σου.

 

Αν και για προσωπικούς λόγους δεν θα ήθελα να το γράψω αυτό θα το γράψω είναι βέβαια προσωπική μου άποψη. Άπαξ και πέσεις σε μια Κ που είναι συνειδητοποιημένη ή της βγάζεις τη Κ είναι θέμα χρόνου να σε σπάσει ότι και να είσαι, όπως και να είσαι... Δεν το γλυτώνεις και θα σου το κάνει με πολύ έξυπνο τρόπο, τέτοιο που θα κατεβάζεις το κεφάλι γιατί θα το νιώθεις και όχι γιατί το επιβάλλουν οι κανόνες της σχέσης... Για αυτό σου είπα πιο πριν ότι πρέπει να βρεις τη κατάλληλη Κ. Δεν έχουν και όλες τη διάθεση να ασχοληθούν με ένα brat, αν όμως κάποια έχει τη διάθεση.....έχασες....

 

Σε Κ έπεσα ( δηλωμένες και μη ) και δυστυχώς για εκείνες εγώ κατέληξα πολύ σκληρό κρέας για τα δόντια τους...Όχι επειδή ήμουν μάγκας...αλλά επειδή Κ ήμουν και είμαι εκ φύσεως και όχι μόνο στα σεξουαλικά η τα αισθηματικά μου...Δεν το έπαιζα...Η τύχη μου ήταν σίγουρα ότι όταν τις είχα "συναντήσει" απλά δεν "ένιωθα" τίποτε γενικώς...ήμουν απλά ένας "χασάπης" και τις ορέξεις του πέοντα μου γνώριζα ήδη πως να τις χαλιναγωγώ...Άρα η δύναμη ήταν κυρίως στα χέρια μου...

Γιατί άμα "νιώσεις" ( ευφημισμός του να την ερωτευθείς η ακόμα "χειρότερα" να φτάσεις να την αγαπήσεις ) για μια γυναίκα...ανεξαρτήτως status δικού σου η δικού της...Αν "χαθείς" για εκείνη και όχι με το κάτω κεφάλι...Οι πιθανότητες να μην σε τσακίσει μετά από κάποια στιγμή...είναι ελάχιστες...και σίγουρα δεν υπάρχει καμία περίπτωση να σου "χαριστεί" η να σε "λυπηθεί"...Απλά περίμενε τον πέλεκυ...γιατί θα σου έρθει κατακέφαλα...είναι απλά θέμα χρόνου...Βrat η old man...Κ η Υ...

Y.Γ. και εδώ κλείνω την "διατριβή" μου περί γυναικείου είδους. Γιατί θα περάσω για μισογύνης, ενώ η αλήθεια είναι ότι τις λατρεύω, ακριβώς για την εμφανή πολυπλοκότητα, το μεγαλείο της καρδιάς αλλά και την "ξεκάθαρα κτηνώδη" φύση τους. Τις θαυμάζω, όπως θα θαύμαζα ένα γεράκι, ένα παγώνι, ένα χαμαιλέοντα, μια ύαινα...τις σέβομαι, δεν τις φοβάμαι και κυριότερο, έμαθα ( έχοντας πρώτα σπάσει άπειρες φορές τα "κόκκαλα" μου ) να μην "πέφτω" σε κάποιες "παγίδες" που προφανώς είναι μέρος του γεννετικού τους κώδικα ( και σίγουρα των προτύπων, των στερεοτύπων και "περιορισμών"- των οποίων είναι θύματα πολλές φορές - και των ερεθισμάτων που δέχονται από τον περίγυρο και την "κοινωνία" τους καθ' όλη τη διάρκεια του "ταξιδιού" τους ) και να μην τις "λυπάμαι", όταν δεν "πρέπει" να τις "λυπηθώ"...Ίσως με αυτό τον τρόπο...και να μου μείνει το μεδούλι όταν αποφασίσουν να με κομματιάσουν...γιατί αλώβητος από τα "νύχια" μιας γυναίκας ( Κ η Υ η οτιδήποτε άλλο ) για την οποία κάποιος "νιώθει"...πρέπει να είναι η παντελώς άπειρος η παντελώς ηλίθιος αν νομίζει ότι θα βγει...

 

Ασθενες φυλλο και @@ μαντολες.... Συμφωνα με τα λεγομενα σου ειμαστε θηρευτες πρωτης κλασης .... Οποτε προσοχη ..

 

Λέγεται οτι αυτός που έχει το πάνω χέρι σε μία σχέση είναι αυτός που ενδιαφέρεται λιγότερο.
Εχω την άποψη πως Κ και Υ, ανεξάρτητα ρόλων, είναι σκλάβοι του έρωτα και της επιθυμίας τους. Αυτός εκ των δύο που ελέγχει τα συναισθήματά του, έχει τον έλεγχο στη σχέση. Και αυτό τον έλεγχο βρίσκει τρόπο να τον δηλώσει, στα πλαίσια του ρόλου του. Οπότε, δεν είναι θέμα φύλου ή ρόλου. Ο έρωτας που μας κάνει δυνατούς, μας κάνει και τόσο ευάλωτους...

 

Ισχύει. Όπως ισχύει ότι και αυτός που λέει τα πιο σκληρά λόγια στο τέλος, είναι αυτός που αγάπησε περισσότερο.
Κλισέ, αλλά τόσο αλήθεια.

 

Θηρευτές δεν είσαστε αλλά σίγουρα ούτε και θύματα...Τουλάχιστον όχι μόνο το ένα...ούτε μόνο το άλλο...Ούτε Αγίες, ούτε αμαρτωλές...Και το ίδιο ισχύει και για τους άντρες...Αλλά σίγουρα ασθενές φύλο πέοντες μάντολες...Αν η δύναμη δεν είναι μόνο εκείνη η σωματική...ίσως και κάποιες περιπτώσεις και να είσαστε δυνατότερες...Σίγουρα είσαστε στοιχείο της φύσης....με την δική σας λογική...Η οποία δεν είναι καλύτερη ούτε χειρότερη από την ανδρική...απλά ξεχωριστή...Πάντα σε κάποια θέματα και ας μην γενικεύουμε...( αν και λίγο γενίκευσα πρώτος εγώ και το παραδέχομαι )...

 

@peleas έχει καταντήσει πλέον αηδία η κατάσταση...ΣΩΣΤΟΣ