Κ/Υ Λαβύρινθος για διαταραγμένες προσωπικότητες η αναπόφευκτο ταξίδι για "διψασμένους" ?

@Black Butterfly ακόμη πιο ΣΩΣΤΗ...ΟΚ το βουλώνω και κάθομαι να σας διαβάζω γιατί θα ήταν πλεονασμός να συμπληρώσω κάτι άλλο στα λεγόμενα σας...

 

Eιδες... τα ειπες εσυ για μενα...  Χαιρομαι που δεν αναγκαστηκα να τα πω εγω

 

Όχι δεν ήθελα.. και όχι δε θα με ανάγκαζες...   (αν και ξερω οτι θα προσπαθούσες πολύ.)

 

Διαλέξεις αγαπητέ στους υπολοίπους.. Αυτά τα γνωρίζω από πρώτο χέρι για να σου μιλήσω σοβαρά πλέον και όχι αστειευόμενη.
Σοφές και μπούρδες δεν πάνε μαζί κατ εμέ. Αποφάσισε τι από τα δύο είναι. Για μένα λήγει εδώ αυτή η κουβέντα.

 

Περισσότερο ή λιγότερο, δεν υπάρχει.
Ή είναι αγάπη ή δεν είναι.
Ο ισχυρότερος εγωισμός φωνάζει σκληρά λόγια.

 

Πιθανόν. Ας επαναδιατυπώσω τότε. Αυτός που αγάπησε πραγματικά.

 

Κάνετε λόγο για κατ' ανάγκην σχέσεις και όχι για σχέσεις που δημιουργήθηκαν γιατί το θέλανε πραγματικά και οι δύο. Κατ' ανάγκην σχέσεις είναι εκείνες οι οποίες ένας εκ των δύο τη κάνει για να περάσει την ώρα του μέχρι να βρεθεί κάποιο άλλο άτομο που θα του αρέσει περισσότερο από αυτό που έχει δημιουργήσει σχέση τώρα και θα το παρατήσει.... Αυτές οι σχέσεις είναι χάρτινοι πύργοι... με ημερομηνία λήξεως που δεν πρόκειται να υπάρξει αγάπη μεταξύ των δύο και στο πρώτο φύσημα (η εύρεση νέου συντρόφου για κάποιον εκ των δύο) θα γκρεμιστεί... Η αγάπη δημιουργείται μετά από καιρό και για να υπάρξει καιρός πρέπει να υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον και από τους δύο, όχι να αντιμετωπίζει ο ένας από τους δύο τον άλλον ως ένα κομμάτι κρέας ή ακόμα και οι δύο ως σχέση ανάγκης.

 

Πληγωνει ο ηττημένος και ο εγωιστης. Τωρα με τι τροπο λαμβανεται η αγαπη είναι αλλο ζήτημα και αλλαζει το βαθος στον καθε ενα μας και σε καθε σχέση χωριστα

 

Το λοιπόν...δύο πράγματα...και αυτό επειδή μου είσαι αλήθεια συμπαθής...Το πρώτο, είναι η δεύτερη φορά που υποπέφτεις σε πανομοιότυπο ολίσθημα μόνο που αυτήν το έκανες άμεσα...Το δεύτερο...το είπα στο Υ.Γ. σε αυτό το post....

Υ.Γ. Όταν κάτι επαναλαμβάνεται, παύει να είναι σύμπτωση...Συμφωνώ μαζί σου που έκλεισες εδώ την συζήτηση και μιλάω σοβαρά κι εγώ...

 

Η αντίδραση στο χωρισμό είναι ένα τεστ για να καταλάβεις αν αγαπάς κάποιον ή τον θεωρείς τρόπαιο.
Αγάπη και εγωισμός δεν πάνε παρέα.

 

Ο εγωιστής σε μια σχέση είναι πάντα ηττημένος...Και όσο και αν είναι τετριμμένο και σίγουρα λανθασμένο...πληγώνει και εκείνος που πληγώθηκε...και εξυπακούεται ότι δεν μας πληγώνει κάποιος που δεν μας ενδιαφέρει...Το λοιπόν αν κάποιος ένιωθε με το κεφάλι και όχι με την καρδιά...σίγουρα όλες οι σχέσεις ( από την αρχή έως το τέλος ) θα ήταν πολύ πιο "πολιτισμένες" και απείρως πιο "άνοστες" ...ξεφύγαμε από το νήμα αλλά δεν πειράζει...ακόμα καλύτερα...μου αρέσει η αλλαγή "σεναρίου"....

 

Άλλη μια φορά σωστός ο "παίχτης"...αλλά αρκετοί συγχύζουν τον εγωισμό με την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια...Τα πρώτα δύο πάνε μαζί αλλά σίγουρα όχι αγκαλιά με την αγάπη...Ενώ η τρίτη με την αγάπη μπορεί να συνυπάρχει και δεν την "καπελώνει"...τουναντίον...κάποιος που έχει απωλέσει την αξιοπρέπεια του...ούτε να αγαπήσει μπορεί, αλλά και ούτε να αγαπηθεί...Και τα κριτήρια για το αν κάποιος έχασε η όχι την αξιοπρέπεια του, είναι και αυτά εντελώς προσωπικά...και διαφέρουν για τον καθένα μας...