Πέφτει ο/η Κ στα μάτια του/της υ και πώς;

Κάποιος/κάποια πριν καν τολμήσει να πει ότι είναι Μαστεράς η Μιστρεσού, Ντομάς η Ντομού, πρέπει πρώτα να καταφέρει να γίνει άντρας η γυναίκα ( και εγώ ορίζω εαυτόν και Dom αλλά ακόμα στα 40 μου δεν ξέρω αν μπορώ να πω, ότι είμαι στ' αλήθεια άντρας και όχι ένα ακόμα ανώριμο πεοφόρο δίποδο. Και πρώτα κάποιος σιγουρεύεται ότι γνωρίζει πως να περπατάει και μετά ανεβαίνει σε ποδήλατο...Ίσως να είμαι και εγώ ένας από τους άπειρους Domαδες/Ντολμάδες όπως τους λέω )...Και τον άντρα δεν τον κάνει ούτε το παντελόνι, ούτε το πόσο καλός γαμιάς είναι, ούτε το πόσο "νταής" είναι επειδή γνωρίζει - η του έκατσε - το πως να κάνει κάποια η κάποιον να "τρέχει από πίσω" του ( με ηλίθια τεχνάσματα του κώλου που δεν έχουν ετικέτα βανίλλα η BDSM, γιατί ηλίθια τεχνάσματα του κώλου παραμένουν ανεξαρτήτως status ), και σίγουρα όχι το πόσο καλός είναι στο να βαράει μια γυναίκα η οποιονδήποτε άλλον. Και δεν φτάνει ένα ξώβυζο, ένα καλό κούνημα ( και λοιπές "τσαχπινιές" πολλές φορές της δεκάρας ), το πόσο καλά ξέρει τα κόλπα ( μεταξύ των οποίων τα πιο χρησιμοποιημένα, η ψευτοβαρυπεπονιά και στο άλλο άκρο και ακόμη ηλιθιότερο - και τα οποία τουλάχιστον σ'εμένα βγάζουν τον τρελό μπάσταρδο...και τα δυο... -, η κλαψομουνιά ) για να "παίξει" τον άλλο, η το πόσο καλά ξεσκίζεται, για να πάρει κάποια τον τίτλο της γυναίκας...

Και αν μη τι άλλο από αρσενικά ( και όχι άντρες ), όπως και από θηλυκά ( και όχι γυναίκες ) ανεξαρτήτως ηλικίας βρωμάει ο τόπος ( και για τόπο δεν αναφέρομαι μόνο στο φόρουμ αλλά στον κόσμο γενικότερα )...

Ως προς τα λοιπά συντάσσομαι με την @Alassè

 

Aναφερομαι καθαρα σε D/s σχεσεις και οτι περιλαμβανουν αυτες απο το πρωτο μεχρι το τελευταιο σταδιο τους. Μπορει με πολλους τροπους κατα τη γνωμη μου να πεσει καποιος στα ματια καποιου και καπου εκει επερχεται το τελος, γιατι προσωπικα δε μπορω να ειμαι ουτε και να ειναι καποιος μαζι μου εαν δεν ειναι ψηλα στα ματια μου η εγω στα δικα του. Ζηταω ομως και την δικη σας γνωμη εδω , για αυτο σε ευχαριστω που απαντησες  

@Alassè χαίρομαι που έδωσα τροφή για σκέψη και προβληματισμό    Και τι ωραιες που ειναι μερικες φωτιτσες ξερεις; Φωτιζουν το μυαλο μας και βλεπουμε πιο καθαρα, ή μας αναλωνει και καιγομαστε αναλογως το πορισμα.  

Φιλε μου ημουν σιγουρη για την δικη σου αποψη , χαιρομαι ομως που την μοιραστηκες εδω μαζι μας  

 

Ίσως και να το παράκανα - μην νομίζεις ότι πιστεύω ότι το παράκανα. Τo έγραψα έτσι, γιατί κάνει chic -.

Πρώτα κάποιος γίνεται άντρας η γυναίκα ( δηλαδή μαθαίνει να περπατάει )....και μετά αν θέλει, μαθαίνει ( η είναι ) να φέρεται σαν Master/Mistress/Dom/Domme κτλ...Και η ηλικία παίζει έναν κάποιο ρόλο...αλλά δεν σημαίνει κιόλας ότι ένας παππούς σαν κι εμένα και μόνο λόγω ηλικίας η εμπειριών ζωής ( πάντα λόγω ηλικίας και είναι λογικό εγώ σαν 40αρης να πρόλαβα να κάνω περισσότερα από έναν 20αρη ) θα ήταν De facto αξιόπιστος σαν Master η σαν Dom...η ότι ένας/μια νεότερος/νεότερη δεν θα ήταν σώνει και καλά λόγω του νεαρού τους ( αν και ομολογώ ότι δύσκολα θα μπορούσα να αντιληφθώ ως Κ η Μ άτομα μιας ηλικίας αν και δεν αποκλείω ότι θα μπορούσαν να να είναι "σωστοί" παρ'αυτά...και ίσως και μακράν καλύτεροι από μένα στο συγκεκριμένο τομέα )...

Μεγάλο πράγμα να αμφισβητούμε διαρκώς τους εαυτούς μας και να είμαστε πάντα λιγάκι σεμνοί...

Ωραίο νήμα άνοιξες φίλη μου... 

 

Διαβάζοντας τις απόψεις, μου γεννήθηκαν κάποιες σκέψεις.
Όταν κάποιος χώνεται μέσα σε τέτοιου είδους σχέσης, ΠΡΙΝ διαβάσει, ΠΡΙΝ ρωτήσει, ΠΡΙΝ μάθει για το χώρο, ΝΟΜΙΖΕΙ πως είναι ο ομφαλός της γης κι όλα τα ξέρει καλύτερα από τον οποιοδήποτε και μόλις μουσκέψει το μουνί ή σηκωθεί ο πούτσος βιάζεται να δηλώσει υπακοή και μετά λέει, αχ καλέ δεν ήταν αφέντης αυτός, ποιος νομιζει πως ειναι και πως τολμα να υποτιμα την απαράμιλλη μου νοημοσύνη, στα δικά μου μάτια είναι το λιγότερο ανώριμο άτομο. ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ.

Δεν αντιλέγω πως υπάρχουν πολλοί δήθεν, αλλά οι δήθεν δεν είναι μόνο σε στάτους Κ.
Κι έχω γίνει μάρτυρας πολλών "γαμάτων" υποτακτικών που ούτε για φτύσιμο απο Κ δεν είναι άξιοι, αλλά από υφάκι και δηλώσεις, άλλο τίποτα. Αλλά αν κοιτάξει κανείς μες το φόρουμ, θα δει πως υπάρχουν πολλά νήματα, τόσο από υ, ανεξαρτήτως φύλου, που δηλώνουν πως δεν υπάρχουν Κ. ή μπαίνουν σε σχέση και μετά βγαίνουν και κλαψουριζουν, πως τους ξεγέλασαν και δεν ήταν άξιοι να είναι Κ τους. Και θέλω να ρωτήσω, που διάολο είχαν το μυαλό τους ΠΡΙΝ. Και βεβαιως ΑΠΟΛΥΤΑ η ευθύνη, κατά την δική μου άποψη, είναι δική τους.
Βέβαια θα μου πεις, είδες πολλά υ που δεν έχουν το συνήθειο να προβάλλουν κάθε ευθύνη σε όποιον και ότι προλάβουν?  

@Uther μου χαιρομαι πολυ που σε βλέπω! <hug>
Θα μπορούσες, σε παρακαλώ να επεκταθείς λίγο στα πιο πάνω?
Εννοείς μήπως, πως αν η σχέση δεν κτιστεί, τότε είναι όλα ψευδαίσθηση?


Υ.Γ. Ουδεμία πρόθεση να προσβάλω κανέναν δεν έχω και δεν αναφέρομαι σε κάποιον συγκεκριμένα. Κάθε πιθανή ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις, εντελώς τυχαία.

 

@Uther, στην πορεία της σχέσης κάποιοι δεν πέφτουν στα μάτια του άλλου αλλά ανεβαίνουν. Ευκταία και οι δύο. Οι άνθρωποι νιώθουν σταδιακά πιο ασφαλείς, ανοίγονται, γνωρίζουν ο ένας τον άλλο και θαμπώνονται, επιβεβαιώνουν πράγματα, αγαπούν, αγαπιούνται, κερδίζουν την εκτίμηση ο ένας του άλλου, γίνονται επιεικείς όταν πρέπει, αποδέχονται. Σίγουρα σε κάποια πέφτουν, αλλά γίνονται ασήμαντα αυτά στα οποία πέφτουν. Οι άνθρωποι, σε μια καλή σχέση, συνεξελίσσονται. Κάποια στιγμή αρχίζουν και στα χαρακτηριστικά να μοιάζουν.

@lara[E-p] , στην περίπτωσή μου ήταν Κάπα, Κάπα, ΚαραΚάπα ο Κυρίαρχος που ένα πρωί του είπα "δεν θέλω πια να σας υπηρετώ, παρακαλώ να με αποδεσμεύσετε, τώρα το πρωί που ξύπνησα το αποφάσισα." Η αλήθεια είναι ότι για μένα είχα αναρωτηθεί πολύ αν ήμουν ή δεν ήμουν σκλάβα την εποχή εκείνη. Μα τώρα πια ξέρω πως ό,τι έκανα καλώς το έκανα. Μπορεί μια σχέση να είναι και καλή και M/s, αλλά αν είναι κακή η σχέση τι να το κάνει κανείς που είναι M/s; Σαν role play M/s μου φαίνεται πια τώρα που το κοιτάζω από μακριά...

 

@lara[E-p] θελω να πιστεύω οτι κανεις απο εμάς εδω δε προσβάλλεται απο τις εκάστοτε απόψεις των συμφορουμιτων   απο προσβολές εχω χορτάσει κ δη απο γκόμενους που με το που τους έβγαζα ποια ειμαι πραγματικα στο κρεβάτι λάκιζαν..so, κ ξέρω πώς ειναι..κ απο σένα δεν ενοιωσα τπτ τέτοιο . Όπως κ να χει εγω τουλάχιςτον εξέφρασα απλά το φόβο μου καινουρια σχετικά κ άμαθη γαρ στο χώρο αλλα διψασμένη να μάθω :*
@Siren_Peisinoe λατρεύω τις φωτίτσες που μου καίνε το μυαλό ο,τι κ αν σημαίνει αυτο   με κρατάνε σε εγρήγορση..αλλιώς βαριεμαι  

 

@Siren_Peisinoe

έχουμε και αυτό το παλιό νήμα https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Αποκαθήλωση.5419/ από τους πρώτους μήνες του φόρουμ τούτου. Ένα από τα ομαδικά πορτρέτα μας ακόμα.

Και πάλι σου λέω ότι δεν είναι τι έκανε είναι τι ήταν ο άνθρωπος, ε δεν μου έκανε, πάπαλα το παραμύθι και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Ήταν η στροφή εκείνη που ενηλικιώθηκα BDSMικά. Πήρα μια απόφαση, είχα μετά πολύ υλικό για αυτοκριτική, δεν με νοιάζει ο άλλος τι ήταν και τί έκανε, με νοιάζει εγώ τι είμαι και τι κάνω.

 

@gaby άσχετη (  η ερώτηση μου αλλα τι σε έκανε να αναρωτιέσαι αν εισαι ή δεν εισαι σκλάβα του εκείνη την εποχή κ γτ τωρα σου φαινεται πιο πολυ σα role play?

 

Lara[E-p] πολύ χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω. Εννοώ ότι το "ψηλα΄-χαμηλά και αριστεροδέξια" είναι δικές μας ψευδαισθήσεις. Ο Έρωτας ο ίδιος υπάρχει επειδη εμείς θελήσαμε να προβάλουμε επιθυμίες πάνω σε ένα πρόσωπο. Εμείς αποφασίσαμε να τον/την βάλουμε σε ένα μοναδικό μέρος στην καρδιά μας και συνήθως αυτό το μέρος ουδεμία σχέση έχει με την προσωπικότητα του ατόμου καθώς δνε είμαστε καν σε θέση να αντιληφθούμε τη δική μας θέση στο σύνολο της πραγματικότητας. Τι πάει να πει, ψηλά ή χαμηλά; Όλοι στον ίδιο τάφο καταλήγουμε, από μία μήτρα γενιόμαστε και κάποιοι ζουν περισσότερο ή λιγότερο. Μέσα στα πλαίσια αυτής της επιβίωσης, ορίζουμε εικονικούς κανόνες λειτουργικότητας, που σαν αποτέλεσμα δεν έχουν τίποτα καλύτερο ή χειρότερο από τους άλλους που θεωρούμε εξυπνότερους ή ηλιθιότερους.

Οι ρόλοι που δίνουμε στη ζωή μας και στην προσωπική μας ζωή είναι ρόλοι που ακολουθούν κανόνες πο μας κάνουν να νοιώθουμε καλά.Είναι όμως πραγματικότητα, ότι ανεξαρτητα από το πώς νοιώθουμε, αν ακολουθήσουμε άλλους κανόνες κατά πάσα πιθανότητα θα τα καταφέρουμε εξισου καλά (στο τέλος) απλά μπορεί να μην νοιώθουμε πλήρεις ή ικανοί να απολαύσουμε τη διαδρομή.

Όλοι θα περάσουμε από παρεμφερή στάδια και όλοι θα νοιώσουμε χαρά, λύπη, πόνο, έλλειψη, θα δείξουμε φόβο, θάρρος, ανοχή, θα πέσουμε, θα ανέβουμε, θα δημιουργήσουμε θα καταστρέψουμε, θα κάνουμε μαλακίες, θα κάνουμε αριστουργήματα. Θα φανούμε ηλίθιοι, θα κάνουμε τον έξυπνο, θα αποδειχτούμε χαζοί, θα γίνουμε σοφότεροι και όλοι κάποια στιγμή θα βρεθούμε απέναντι σε πράγματα που δεν αντέχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Αυτό που κάνει τη διαφορά στις πραγματικές σχέσεις, αυτές που περνάνε έστω και λίγο, (ή για λίγο) από το χώρο της ψευδαίσθησης στην πραγματικότητα, είναι το να μπορέσουμε να χωρέσουμε τον άλλο , ως έχει μεσα μας, και έτσι να γίνει συνοδοιπόρος, σε όλες τις μαλακίες που θα κάνουμε και θα κάνει.

Ή μήπως εδώ κάποιος μπορεί να ομολογήσει ότι έχει το αλάνθαστο στο τσεπάκι και άρα δεν μπορεί να συγχωρέσει τις μαλακίες του Κ; Ή μήπως καποιος μπορει να πει ότι δεν έχει πέσει έξω ποτέ,ότι ποτέ δεν τον παρέσυρε ο εγωισμός ή τα νεύρα ή η ανασφάλειά του;

Οπότε όταν βάζουμε τον άλλο ψηλά ή χαμηλά ή αριστεροδέξια είναι προφανές για εμένα ότι πρόκειται περι ψευδαίσθησης.Εμείς τον βάζουμε, εμείς τον βγάζουμε. Εμείς συναινούμε σε αυτούς τους ρόλους και εμεις τους παίζουμε για όσο θέλουμε. Όπως ψευδαίσθηση είναι ότι μπορεί ποτέ να τον γνωρίζουμε ή να γίνουμε ένα, ή να τον νοιώσουμε ολοκληρωτικά. Απολαυστική μεν...ψευδαίσθηση δε.

Η μέχρι στιγμής εμπειρία μου μου έχει δείξει ότι δεν υπάρχει γυναίκα που να μην ξέρει εξ'αρχής με ποιον έχει να κάνει. Άρα θεωρώ ότι όσο τον ανέβασες και όσο έπεσε είναι καθαρά δική σου ευθύνη και παραπλάνηση.
Ο Κ λοιπον κατά την δική μου κρίση, δεν μπορεί να πέσει. Εσύ μπορείς να τον ρίξεις, όπως και αυτός εσένα. Εσύ δεν μπορείς να πέσεις, ουτε αυτός.

(Κι οι άντρες εξίσου ικανοί είνα αλλά οι περισσότεροι επιλέγουν να παραπλανούνται πιο εύκολα στην ελληνική κοινωνία γιατι αυτόν τον ρόλο τους έμαθαν)

Δεν είπα ότι όλα αυτά συμβαίνουν στα πλαίσια μιας βανίλλα σχέσης. Λάθος διάβασες. Αν είναι μαστεράς μιστρεσου κτλ, θα πρέπει όχι μόνο να μπορεί να αποκλίνει αλλά να έχει και το δικαίωμα να μην εξηγήσει και να μην δικαιολογηθεί. Αρκεί να μην έχει ονομαστεί σχέση, κάτι ιδιαίτερα πρώιμο. Αν πάλι εσύ πας με κάποιον που δεν ειναι Μ αλλά αυτό δηλώνει, είναι δική σου ευθύνη. Είναι προφανές ότι αν δεν μπορείς να διακρίνεις κάποιον, για αυτό που είναι , ότι το σύμπλεγμα που πρέπει να λύσεις είναι μέσα σου, ώστε να αποκτήσεις καλύτερη επαφή με την πραγματικότητα, μεγαλύτερη διαύγεια και ικανότητα για διάκριση.

 

Είχα πάρει την απόφαση να ζητήσω αποδέσμευση στο τσακ - μπαμ και μετά, όταν ήμουν πια ελεύθερη, αντί να νιώθω συντετριμμένη, έκανα αυτά που μου είχε απαγορέψει ο πρώην Κύριος, περνούσα απίστευτα όμορφα και όποτε το θυμόμουν ούρλιαζα "ελευθερία" ή και "φτου ξελεφτερία"

Αυτό απαντά και στα δύο ερωτήματά σου. Ακόμα, role play M/s μου φαίνεται επειδή τα κάναμε όλα μέχρι τέρμα, συναίσθημα δεν υπήρχε και ύστερα και ύστερα μα δεν υπήρξε ύστερα...

 

@Alassè σ ευχαριστω. Πραγματικά απλά ήθελα να τονίσω την σημασία της αυτοκυριαρχίας, που παντα ειναι σημαντική, αλλά είναι απόλυτα σημαντική στα πρώτα μας βήματα. Και δεν φημιζόμαστε τα υ γι αυτήν!  

Όταν πρωτομπήκα στο χώρο, δεν ειχα μεν εμπειρια, αλλα ειχα εμπειρια ζωης. Τραυματα και πληγές και ανασφαλειες και κομπλεξ και παρα πολυ θυμο. Υπήρξαν φορές που ένιωθα την ανάγκη να αφεθώ, σε άτομα όχι εντελώς άγνωστα, αλλά άτομα που δεν γνώριζα αρκετά για να κάνω κάτι τέτοιο, αλλά οι ανάγκες καμμια φορα μας οδηγουν σε επιπολαιες επιλογες. Και πάλι δεν χάθηκε ο κόσμος, όπως λέει η @gaby "δεν με νοιάζει ο άλλος τι ήταν και τί έκανε, με νοιάζει εγώ τι είμαι και τι κάνω."

Ενστικτωδως έψαξα για Καποιον να με προστατέψει από τις παγίδες κι έχω πειστεί στην ζωή μου, πως όποιος ψάχνει, βρίσκει. Υπάρχουν εξαιρετικα άτομα στον χώρο μας και έχω την τύχη και την τιμή, να είμαι πλέον φίλη με αρκετούς και κανείς δεν αρνιέται ποτέ να βοηθήσει, εκείνον που ειλικρινά ενδιαφερεται να κατανοησει τον εαυτο του, το τι ειναι, γιατι ειναι, αν θα μπορουσε να μην ειναι κι αν τελικα δεν ειναι και πάει λέγοντας!

Αναφέρθηκα σε μια πολύ συχνή εικόνα όμως, γιατί πιστεύω πως είναι πολύ πολύ εύκολο για άτομα με υποτακτικό χαρακτήρα, να δυσκολευτούν να πουν όχι, να δυσκολευτούν να επιμείνουν στο όχι τους, επειδή η λογική αυτό προστάζει.
Και δεν το γνωρίζω μόνο μέσα από τα προσωπικά μου βιώματα, γι αυτό και γενικεύω κάπως.

Είχε παλαιότερα γράψει Ο MasterJp κάπου, δεν κατάφερα να το βρω δυστυχώς, πως είναι σημαντικό για τα υ, να εμπεδώσουν την αναγκαιότητα να σκέφτονται ΠΡΙΝ και όχι μετά ή αφού. Κι αυτό γιατί υπάρχει μέσα μας η ανάγκη να ευχαριστούμε, νιώθουμε άσχημα όταν κάποιος εκφράσει δυσαρέσκεια και η ίδια μας η φύση, μας ωθεί ενίοτε με ένταση δύσκολη να της αντισταθεί κανείς. Αλλά όχι ακατόρθωτο. Από κει και πέρα, καρααφέντες της γειτονιάς (όπως λέμε γαμιάδες της γειτονιάς) πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν και βέβαια πάντα θα υπάρχει και το αντίστοιχο υ.

Κανείς όμως δεν μπορεί να κρύβει το πραγματικό του πρόσωπο αιώνια. Δίνουμε χρόνο κι ακούμε ένστικτο. Ξέρει καλύτερα να αντιλαμβάνεται κάποια πράματα, από το κεφάλι μας.

@Uther μου σ ευχαριστω πολυ, ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα η απάντησή σου, θα παρακαλέσω όμως να μου επιτρέψεις να απαντήσω όταν δεν θα είμαι άυπνο και μπουφος απ την νοητική κόπωση! χαχαχα

 

Όπως είπα και πριν, το πάνω-κατω και αριστεροδέξια, θεωρώ ότι είναι ψευδαίσθηση. Αν ερμηνεύσουμε κάποια αισθήματα ως πάνω-κάτω, αριστερά, δεξιά, εντός, εκτός και επι τα αυτά, τότε συμβαίνει σε όλους κατά καιρούς και καλούμαστε να το διαχειριστούμε, δηλαδή να αντιλυφθούμε το είδος// τα είδη ψευδαίσθησης που μεταχειριζόμαστε για να προβάλουμε όσα επιλέγουμε από εμάς, πάνω στον άλλο.